장음표시 사용
61쪽
s. 172b eodotia modo successor sit hic inino dignitatis, si noliten DroDriumpta decessoris in hi ovi non suo rit X Drossum quia S mPO Pnd In At lignitas licet diversu in nomen Si nutern nol non DrODrium Dr do 'PΝΝΟriSin brevi de nova dissol ina inscrtum suerit, non tenebitur SUCCessor Pertate breve, sed per breve de ingressu, sicut supra dicitur de herede nisi
bene possit* sustineri, ut infra dicetur lenius. Cum vero secerit quis disseisinam nomine alieno ut 0riudicium est, resert utrum domini praesentessuerint in provincia ita quod adiri ' possint de acili, vel extra regnum. Si autem diri possint de facili, adeundi sunt ut sciatur utrum iniuriam emendare voluerint vel ' non cum de iniuria eis constiterit. Si autem non, erunt principales disseisitores et in brevi nominandi primo et prinoi paliter cum hoc advocaverint. Si autem verbo deadvocaverint expresse interpellati, et hoc non emendaverint sed opere secerint Contrarium, prudenter et scienter utendo et non restituendo, adhuc illud idem erit dicendum quod superius dicitur, et hoc si ante impetrationem. Si ' autem post impetrationem 'duerint interpellati, tunc refert utrum dominus nominetur cum suis vel non. Si autem nominetur et postea advocaverit, fiat idem quod supra, quia tune saeit iniuriam suam proprium et incipit esse primus et principalis disseisitor per rati habitionem, quae retro trahitur ad disseisinam et ad primum factum. Si autem in brevi nominatus non fuerit, si postmodum advocaverit bene se poterit ponere in assisam de voluntate sua, Cogi autem non debet. Et unde si noluerit δ' respondere sine brevi alio brevi opus erit. Item si no fuerit interpellatus nec in brevi nominatus, nihilominus pro edet assis versus suos in absentia sua. Et si tamen δι post aptionem assisse redierit et factum advocaverit, imprimis sit in misericordia cum suis, et nullum aliud habebit remedium nisi quod agat de conVietione contra iuratores si voluerit, et in quibus casibus omnibus
cum advocaverit et ante captionem Ssisse moriatur, SUCCESSO eius non
tenebitur ad poenam nisi tantum ad restitutionem per breve de ingreSSu, nec alii qui fecerunt tenebuntur. Si autem absentes fuerint omnino Vel
praesentes deadvocaverint et Statim moriantur, semper remanebunt principales disseisitores illi qui se erunt, et procedet assis Contra OS US Ue ad Creationem SUCCessoris. Cum autem SuCCeSSor Creatu fuerit ante captionem assisse, tune erit successor vel heres in eadem causa in qua fuit praedeeeSSor, quod eadvocare poterunt vel advocare, cum de saetosuorum incipiant possidere. Sed refert utrum per breve impetratum Contra praedecessorem propter diversitatem sersonarum. Et inde videndum δὲ incertum V, B, C, B, G. ut, A, C Y CE, Co. eundem, A, B, ΜG, C. 3 habuerit, A, B, , C, G habuit, C. y posset, B, A, Μ, CΕ, adire, A, C V, C. nec, LA, MC, ' Om., B, A, B,
62쪽
utrum impetratum fuerit Versus praede essores, abbate Vel Priores tantum y sub nomine dignitatis, vel simul Sub nomine proprio et nomine dignitatis. Et si sub nomine proprio, tunc δὴ utrum idem δε habuerint δ=nomen praedeCOSSO et Suecessor vel diversum, ut infra dicetur plenius. Et generaliter quicumque illorum moriatur, sive ille qui fecit sive ille cuius nomine fit, cum advocaverit, cadit breve et assis et alio brevi opus erit.
DICΤUM est supra ad quem pertineat querela de disseisina acta et ad quem non. une autem dicendum cui fieri debeat et ad quem recurrendum erit cum disseisitus utramque amiserit possesSionem naturalem et Civilem, et Cum seisinam reSumere non possit auctoritate propria cum illam semel
amiserit. Querela autem fieri debet ei qui iurisdietionem habet, sicut principi, et non omni qui habet iurisdictionem nisi cum iurisdictione
habeat coertionem, quod possit iudieium suum exeCutioni demandare. ΝΟ ur hiepiseopo, non episcopo nec aliis, licet iurisdictionem habeant in quibusdam. In laico vero seodo cognitionem non habent neque Coertionem, quia si archiepiscopus et episcopus vel alia persona eo lesiastica de laico feodo Cognosceret et iudicaret, si iudicium per Se Xequeretur, ComPeteret Contra eos assisa OVae disseisinae, quia quamvis iudicium interveniret, licet iustum esset omnino, tamen quia non haberet iurisdictionem in talibus neque Coertionem non valeret. Si autem Vicecomes hoc demandaret Xequendum, imPune eis non obediret, quod si a eret simul cum aliis
Caderet in assisam. Sed nonne poterit iudex e etesiasticus de laico seodo CognosCere ratione fidei interpositae Non. Quia si sic faceret non haberet Coertionem neque iudicii exe utionem, et cum in iudicio ecclesiastico cognoscatur de fidei interpositione, non tamen propter hoc mutatur iurisdictio vel cognitio super principali, quod est de laico feodo, propter incidens principali, quod est fidei interpositio, nec id quod prius et maius est et principale trahi debet ad forum alienum sive vetitum propter id quod minus est et posterius, et incidens principali vel emergens Sicut vice versa ad forum seculare trahi non debet per id quod minus est et non principale id quod primum et principale est in foro ecclesiastico, ut si ob Causam matrimonii pecunia promittatur, licet videatur prima facie quod cognitio super catallis et debitis pertineat ad forum seculare, tamen propter id quod maius est et dignius trahitur cognitio pecuniae Promissae et debitii ad forum e lesiasticum, et ubi locum non habet prohibitio
63쪽
eum debitum si de testimento vel matrimonio. Eodem modo videretur quod trahi debere ad torum seculare 3 fidei interpositionis cognitio, quod
tamen' esse non oleri cum iudex secularis pro fide laeso iniungere noni iii,si Poenitentiam, ne falcem suam 'onai in messem alienam. Et similiter videri poterii alias quod id quod maius est trahit ad se id quod minus, ut si luis in curia domini regis implacitatus uerit ab ali tu suPer transgressione, et ab eodem appellatus super eodem facto, in comitatu vel
coram iustiliariis de unco, remitti debet placitum super transgressione
ad comitatum vel ad baneum, nec debet trahi appellum ad iudicium sive
Cognitionem super transgresSione, sed e converso quia id quod maius est trahit ad se id quod minus est, et in non e converso. y Et hoc susticit ad
DICTUM est supra cui fieri debeat querela. Nunc autem dicendum quando. Et sciendum quod statim et sine mora, cum diligens esse debeat impetratios. 175b et diligens prosecutio, se undum quod Superius dictum eSt, iam desides et sui iuris contemptores non iuvety iuris benefietum, et vigilantibus iura Subveniunt, et ne ante impetrationem vel negligentem δ' prose- utionem res disset ita transferatur ad alium, propter quod fiath difficiliorin prosecutio, et quae si diligens fuerit perpetuatur per hoc actio et daturδ' heredibus, et competit' in heredes per breve de ingressu cum clausula vel sine, quantum ad poenam vel restitutionem, Seeundum quod inferius dicetur, et secundum quod res translata fuerit ad alium ante impetrationem vel poSt, se undum quod fieri poterit multis modis, sicut continuo videri poterit in sequentibus. Si res disseisita post disseisinam ad alium transferatur per disseisitorem
SI post disseisinam factam ab uno vel a pluribus res ad alium transferatur ad unum vel ad plures. Ad plures autem simul vel succeSSive de persona in personam, sive de voluntate disseisitoris sive contra voluntatem suam per disseisinam, et hoc si statim post disseisinam et sine intervallo antequam disseisitus sibi perquirereδὲ possit per breve vel per longum intervallum anteque disseisitus sibi perquisiverit per negligentiam Suam, Cum Commode ibi perquirere posset si vellet. In iis casibus omnibus oportet quod omnes ad quos res translata fuerit ante impetrationem cum primis et principalibus disseisitoribus in brevi nominentur ut superius dietum est, SiVe Propter Poenam Sive Propter restitutionem, alioquin non recuperabit disseisitus Principales vero disseisitores propter actum et propter iniur-
64쪽
iam, et illi eodem modo ad quos res transfertur de voluntate disseisitoris si statim possessionem nacti fuerint de re translata post disseisinam, et ad restitutionem tenentur* et ad poenam. Si autem post longum intervallum aliud erit, quia illi non sunt disseisitores, quia longum tempus eos χXCuSat propter negligentiam disseisiti, per quam disseisitus amisit 3 utramquePOSSeSSionem, Vel Propter negligentem prosecutionem, licet diligens fuerit impetratio, per quam res desinit esse litigiosa. Item si statim et sine intervallo res disseisita ad alium transferatur, sive de voluntate disseisitoris sive contra per disseisinam, omnes tenentur et incidunt in assisam, et
nullus poterit sine iudicio disseisiri nisi hoc fiat incontinenti habita tamentali distinctione, quod si ille qui per longum tempus ante impetrationem
ingreSsus fuerit possessionem, si constiterit per iuratam vel consessionem
feossatoris sui quod taliter inde feoffatus fuerit, sine alio brevi et sine
placito recuperabit ex ambium suum, Cum erus dominus per assisam βreCUPeret tenementum Suum, cum huiusmodi consessio vel cognitio sit quasi quoddam incidens in assisa. δ' Si praesens fuerit, si autem absenS, tune salvetur tenenti reeuperare suum quoad XCambium cum talis redierit, si habeat unde fiat excambium. Et quod tam ille licet disseisinam non fecerit quam ille principalis qui re vera disseisitor est, simul nominari debeant in brevi et quod nullus sine alio possit conveniri, ratio facit ad hoc potentissima, quia principalis disseisitor licet disseisinam fecerit 7 non
tamen potest rem restituere, ne ille ad quem translata est res, licet disseisinam non fecerit, potest tamen rem restituere, Sed tamen Sine
iudicio et brevi eici non poterit nisi gratis se potiat in aSSisam, ut SuPra, cum in brevi non nominetur. Si autem statim ante impetrationem vel post, in brevi nominati vel non ' nominati, de voluntate disseisitoris primis. 176 vel contra ingressi fuerint seisinam, nullum talibus Competit remedium de exeambio, quamvis sine iudicio vel sine brevi eiciantur, sive post tempus in brevi nominati per assisam ut per officium iudicis
eXCambium ConSequantur, e quo recenter ingressi sunt rem vitiosam
ς ante impetrationem vel post disseisinam non subvenitur eis ut supra in alio casu in odium disseisinae, sed sibi ipsis prospiciant dum fuerint in seisina per breve de arantia cartae, quia donatio alida est quantum ad disseisitorem et suum seossatum licet invalida quantum ad disseisitum. Si autem res translata fuerit ad alium post diligentem impetrationem et diligentem prosecutionem incontinenti sive post intervallum, non est necesse quod fiat impetratio Super illos ad quo res translata est, Cum semel fuerit impetratum et res effecta litigiosa praedicto
65쪽
li K SSIS NOVAE DISSEIS IN AE 49 modo, vel postquani disseisitus statim et incontinenti os disseisii inm
iae Plia in effectum sit Ono Dion tu in litigiosum, et Sicut Plus est a90ellare qtacto quam verbo si vo lio suo tu in suo rit intim sive os aliquod inter-
vultu in ost arreptum iter, dum tamen disseisitus diligens fuerit ad impetrandum et rosequendum, et ita quod nulla ei imputari possit negligentia Gn oportet tales ad quos res translata fuerit os talem diligentiam, nullo habito respectu ad datam, in brevi comprehendi, quiae quo sciunt aut Scire possunt et debent disseisitum diligentem fuisse ad impetrandum et prosequendum, scire debent Per ConSequen rem essectam esse litigiosam, et etiam per hoc tempus non Currere Contra disseisitum, cum deses non extiterit nec contemptor sui iuris Igitur ad quemque res post talem diligentiam pervenerit, non cadit breve, nee oportebit iterum impetrare nee tales in brevi inserere, quia Sive nominati fuerint sive non, sive res Statim transseratur ad eos Sive poSt intervallum, semper tenentur ad restitutionem, nec expectari debet tempus post as- Sisam captam nec ditierri iudicium, quo minus statim fiat restitutio dis-Seisito, Cum omnes sint in culpa et in disseisina, tum k propter reCentem translationem, tum k Propter rem ei rectam litigiosam per diligentem prosecutionem. Et hoc die quia solent quidam differre iudicium, ut dum tales essent in seisina per breve de arantia, cum per officium iudicis non Possent possent tamen sibi providere ad XCambium, et semper prooeditassis super eum qui tenuit tempore impetrationis vel λδ diligentis prosecutionis. y Esto etiam quod aliquis impetraverit diligenter et propter aliquem desectum cadat breve, Cum forte inepte sit Conceptum vel alio modo vitiosum quod Stare non possit, et disseisitus incontinenti impetrare incipiat aliud breve. Si pendente impetratione secunda postmodum Sit tenementum ad alium translatum, et diligens fuerit disseisitus in x -- petrando eth prosequendo, non valet translatio ad hoc quod illos ad quos transfertur tenementiun oporteat in brevi nominare, sicut in Primo Casu, quia primus et principalis semper respondebit sine eis quasi praeVentus. Nihilominus tamen poterit disseisitus omnes si voluerit convenire. Item si disseisitus diligens fuerit in impetrando, negligens autem in ProSequendo, durante negligentia per aliquod tempus, quia supprimit breve vel alio modo non prosequitur Cum possit, y per negligentiam ety moram in 's. 176b suam efficitur res non litigiosa perδ' negligentem prosecutionem
66쪽
50 BRACTON DE LEGIBUS quae ab initio litigiosa fuit per diligentem impetrationem. Et si in tali
mora res ad alium translata fuerit, cadit primum breve, et oportebit aliud impetrare, et omnes tam primum et principalem disseisitorem quam illos ad quos res translata fuerit in brevi comprehendere. Si autem in omni parte intervenerit diligentia et breve liberatum fuerit vicecomiti et plegii de prosequendo inventi et disseisitores attachiati, licet assis statim non capiatur, per hoc metetur ' res litigiosa imperpetuum, et quantum ad disseisitores illos et quantum ad suos heredes si illi moriantur, et si
res ad alium transferatur in vita eorum, non Portebit omne nominare, ut praedictum est. Item transfertur quandoque res ad alium non ut
seossamentum vel ut liberum tenementum, Sed ad terminum sorte annorum vel sic videlicet donec ille ad quem transfertur perceperit inde tot investiturus, Vel quamdiu tenementum illud possit excoli et bladum portare, Sicut Contingit* in Communi astura, ubi dominus undi vel illoqui se gerit pro domino eum non sit et fecerit disseisinam et alii communam Clamaverint, et Si componunt inter eos quod ille qui communam clamat possit aliquam* partem imbia dare cum disseisitore si disseisitus super eum qui se gerit dominum rei* recuperat, recuperat ' Versus alios βqui ingressi sunt per disseisitorem ad terminum, vel donee, ut praedictum est, cum imbladiatione, licet non nominentur in brevi. Et hoc dico' quia liberum tenementum non habent nisi tantum terminum, vel donee, et si transit investitura cum tenemento Secus esset si disseisitor aliis rem disseisitam daret ad vitam vel in feodo. Doneo quandoque habet et signat 'tempus incertum, ut hie Cilicet Concedo tali tatem terram, vel quid tale, donec ei ' providero in tam bona, vel donec sic vel sic. Si autem dicat sic: Donec inde perceperis tot investituras, vel donec ita sit vel non sit, vel quamdiu aecoli poterit, hoc non erit liberum tenementum quia conceditur ad Certum tempus vel ad ' certum terminum. Si autem si dixerit: δ' Do et concedo tibi tantam ferram donec inde perceperis quadraginta libras, quia neseitur quanto tempore levari possint tot librae de tanta terra, quia terminus incertus est et indeterminatus, videtur quod tenementum remanet liberum tenementum donee tot librae leVentur, Cum Ciri non possit vel determinari per quantum tempus levari possint ne in quot annis, sicut supra dicitur de tot investituris, et hic determinari potest certus terminus, quia quaelibet investitura habet suum annum et Ri unum. δη Contingit quandoque quod cum post disseisinam aliquando res ad alium translata fuerit vel non translata disseisitum mori, vel disseisitorem vel
67쪽
utrumque, vel illum ad quom in s translata fuerit vel utrumque ipsorum, vel uliquem vel omnes, vel ante impetrationem brevis vel post ei si ante,
Lunc sorte cum disseisitus siti coiiam Od Dorquirere Dosset si Ollo it Dii
perquisivit, vel eum volt et uim potuit infirmitate praepeditus ci morte praeventus, vel alio iusto et Iegitimo interveniente impedimento, vel post
impetrationem et diligentem proso utionem ita quod visu terrio notus fuerit et iuratores Oleoli. Et quibus Casiliu Omnibus subvenitur disseisito per rove de ingressu O i induan sormas inserius notandus lam Super
possessionibus rerum corporalium quam super iuribus, scilicet rebus incorporalibus, sicut super iure pascendi et huiusmodi utendi fruendi. s. 177 Si res disseisita ad dium transferatur eae causa donationis de noluntate disseisitoris et disseisitor suum spoliarerit Dossatum. CoNΤINGI etiam multotiens quod ille quidaei disseisinam rem disseisitam
transfert ad alium ex aliqua causa iusta adquisitionis, et cum k disseisitus SuPer eum Portet assi Sam novae disseisinae, ipse timens assisam suum spoliat seossa turn et ita quod Suus seossatus super eum Portat aSSi Sam, et ita quod duae disseisime in unam et eandem concurrunt Personam etysuper eundem disseisitorem, uterque istorum disseisitorum petit restitutionem Per assisam, utrique Competit assisa. Refert tamen cui primo fieri debeat restitutio. Et sciendum quod semper primo Cognoscendum S de ultima disseisina, et postea de prima, ut infra apparebit Per Xemplum. Sed est quod primus disseisitor cum seossatum suum disseisiverit rem disseisitam restituerit vero domino primo disseisit antequam breve -- petraverit Super ipsum, et post longum intervallum vel incontinenti, oportet eum qui ultimo disseisitus est per suum seossatorem Super Utrumque Portare aSSiSam. Et tune Cum Super utrumque recuperaverit, ita evanescit prima disseisina, et primo disseisitus seisinam suam non recuperabit nisi per breve de ingressu, Videtur quod esset iniquum, Cum uterque superstes sit, disseisitor et primus disseisitus Temperandum est
igitur negotium ex officio iudicis, quod quidquid agatur remaneat eisina cum primo spoliato sive disseisito, et facta inquisitione de secunda seisina et inquisita veritate per iuratam, si constiterit eossatum per eossatorem
suum esse disseisitum Contra suetum suum, faciat ei excambium ad valentiam, quia si per iudicium reCuperaret eossatus et secundo Spoliatus contra verum dominum, si Verus dominus peteret per asSiSum verSUS suum disseisitorem tantum vel Versus utrumque, obstaret ei XCeptio rei iudicatae proposita a seossato possidente, et Si numquam reCuperaret Per SSisam, quod esset iniquum, nisi ita esset quod negligentia sua ei esse deberet δ' damnosa. Et si contigeret quod tenementum cum eossato
68쪽
remaneret contra dominum proprietatis, itai sequeretur quod primodisseisitus exeambium haberet rei suae quam ex iure k habere deberet in dominico, quod similiter esset iniquum, et cuiusCumque prae edat assis vel subsequatur, semper OCum habebit iudicis officium ut aequum separetur ab iniquo et quod quidem latissimum est, et quod ita fieri debeaty per consilium curiae sivey per iudicis metum, quod idem est, quod remanere debeat seisina rei disSeiSitae Cum vero domino et non cum
feossato per disseisitorem. Et quod ex ambium fieri debeat eossato, inveniri poterit de itinere illelmi de Ralegha in comitatu Middelsextae
et de termino Sanctae Trinitatis anno regis Henrici tertio de imo, assisa novae disseisinae, si Johannes Cabbusin iniuste disseisivit Emmam Duredent Casus talis est, et unde iudicium positum fuit coram rege et consilio suo A. dediti servitium C. qui de eo tenuit libere. Idem x B occasione doni quod ei actum fuit per praedictum A. de servitio ipsius C disseisivit ipsum C. de tenemento quod idem C. tenuit in dominico et de quo idem B occasione illius doni nihil clamare potuit nisi tantum servitium. Et postquam idem . tenementum illud tenuerat in manu sua per aliquod s. 177b tempus illud dedit cuidam D. post impetrationem brevis quod idem C. impetravit super praedictum B qui ipsum de eodem tenemento disseisivit. Et processu temporis Venit idem . timens assisam quam Praedictus C. Super eumδ' arramiavit, disseisivit ipsum . de praedicto tenemento et illud restituit ipsiλ' C. Postea venit D. qui ultimo fuit
disseisitus et arramiavit assisam novae disseisinae super utrumque. Sed Si D. reeuperaret ' per assisam, qualiter consuletur C. vero domino cuius
fuit tenementum ab initio, et qui primo iniuste fuit disseisitus Quias D. reeuperaret* per assisam, et C agat de prima disseisina versus B. suum disseisitorem vel Versus utrumque tam . quam . e Parte
D. obstabit ei exceptio rei iudicatae, et ita vix impetrabit excambium ubi δrem propriam habere deberet in dominico Provisum sui coram ipso
rege quod antequam praedictus D ultimo eossatus et disseisitus recuperaret Per SSisam, quod B. arantigaret praedicto* D. donum et faetum suum quod ei fecit de praedicto tenemento, et ita quod idem D. haberet exeambium ad valentiam de tenemento ipsius B., et quod C. teneret in Pae tenementum suum. Et sine alio brevi per β ossicium ' iudicis et de Consilio curiae. Item retento primo' Casu, si cum B. disseisiverit D. et retinuerit tenementum in manu sua et illud non restituerit ipsi Q,
69쪽
observabitur ordo ut supra dictum est, eum uterque tam in quam C. portaveris assisam super ipsum ., videlices quod C. primo recuperabit versus lue ei lue taesei exeambium ipsi l . Sed cum C. fantum in D.
et Per assisam recuperaveri versus R., et I . tune demia in assisam Ortet super i DSum s. lion audietur sine lis Q, quia quamvis lue teneatur ad D Pnam Dropter dissolsinam et propter iniuriam, tamen restituere non potest in Q Si ' autem fantum super ipsum , ' ipse non secit disseisinam ipsi . sed per iudicium recuperavit ut tenementum suum proprium do quo dein ι ipsum disseisiverat. δ' Oportet igitur de necessitate utrumque in brevi comprehendere, B scilicet quia secit disseisinam et Q quia rem detinet disseisitam, et in quo casu fiat temperamentum
ut supra quod a retinent δ' nomentum suum et B. faciat D. XCambium. Item est quod D. prius agat Der assisamy et recuperet versus B., et tunc velit agere versus B tantum, recu0erare non poterit yy Versus .
quia non habet quod restituat. Oportet igitur de necessitate utrumque Comprehendere tum B quam . sive . incontinenti seossatus fuerit post primam disseisinam sive per intervallum, et quamvis . habeat pro se exceptionem rei iudicata per assisam vel quod disseisinam non fecerit ipsi Q, tamen ut Supra si temperabitur negotium, quod Q SUUm reCuperabit tenementum et quod . ipsi . faciat excambium, et ita fiet δε si tenementum ad plures manus devenerit post disseisinam, quod primus disseisitus suum re uperabit δ tenementum et ultimo eos ratus per disseisitorem et sine iudicio disseisitus re uperabit ex ambium. Et sive praesens fuerit prinoipalis disseisitor sive absens, Vocet eum tenen quidisseisinam non fecit ad arantum sine alio brevi, et ei arantigabit, quod non erit si post' breve impetratum translatum fuerit tenementum ad alium, quia talis amittet nisi sibi prospexerit per breve de arantia cartae dum fuerit in seisina, quia intravit in seisinam de re quae flecta fuit litigiosa per diligentem impetrationem et diligentem Prose utionem. Item et eodem modo si res ad alium statim et recenter translata fuerit ad alium post disseisinam licet ante impetrationem, non habebit talis s. 178 warantum si illum vocaverit, quia uterque disseisitor, et Sunt in eadem Causa damnationis. Item est quod . dimiserit B terram ad terminum reddendo inde sibi centum per annum, postea dat terram illam cuidam C tenendam in eodo, et facit ei seisinam salvo firmario termino Suo, et attornat servitium firmari scilicet illa centum praedicto Q suoseossato, et firmarius facit eidem' servitium praedictum. Post venit
70쪽
54 BRACTON DE LEGIBUS idem A. cum nihil habeat nisi nudum dominium, et de facto, cum de
iure non possit, seossat praedictum B firmarium, et post tale seossamentum non vult firmarius solvere redditum Postea vero praedictus C. Primoseossatus deicit ipsum . firmarium et secundo eossatum. Praedictus vero B firmarius portat assisam novae disseisinae super C. primum eos- satum, non recuperabit seisinam quia praedictus . nullum potuit ei saCere liberum tenementum, quia nullam omnino habuit seisinam nec aliud nisi tantum nudum dominium. De consilio tamen Curia per officium iudicis fraude delecta vel per cognitionem in odium Cireumventionis, de terris ipsius A. providebitur ipsi . excambium ad Valentiam, sive primo seossatus liber sit sive servus, quamvis si servus nullus Praedictorum A. vel B. habebit exceptionem servitutis. Item est quod A. eiciat B et statim post disseisinam eosset , si hoc secerit ante impetrationem, Oportet utrumque in breVi Comprehendere, quia nullus sine alio respondere poterit, ii et uterque Sit prinCipalis, et quia primus et prinCipalis restituere non potest sine eossato, nec eossatus disseisinam fecit δ' per se sed simul cum seossatore, et sic de pluribus in infinitum. Si autem post impetrationem feossaverit, sive statim sive post intervallum fiat δὲ ut supra. Item est quod A. eiciati et C. eiciat A. et si quilibet alterum, et ulterius in finitium, et postmodum A. eiciat C. vel B eiciat C. incontinenti vel post intervallum. Videndum erit quis primo impetraverit et in cuius Person tenementum debeat esse in pace usque ad adventum iustitiariorum. Et splendum quod in manibus illius qui inventus fuerit seisitus tempore impetrationis, propter verba quod vicecomes faciat tenementum esse in pace usque ad adventum iustitiariorum. Item est quod . sine iudicio disseisiverito post intervallum et antequam A. transtulerit rem ad alium, si A. impetraverit super B., licet disseisitor fuerit, reeuperabit. Si autem gratis obtulerit disseisito et disseisitus gratis rem oblatam ceperit ante impetrationem, bene licet, sed y post impetrationem non sine poena. Item est quod . primus disseisitor disseisiverit C. suum seossatum vel suum disseisitorem et si restituat tenementum B antequam C. impetraverit C habebit assisamy super utrumque si res fuerit restituta B ante impetrationem C. Si autem post, sufficit si impetratum sit tantum super ipsum A. Item est quod A. cum disseisiverit C tenuerit
tenementum in manu sua, et tantum C. impetraverit super . et A. post impetrationem restituerit B., C reeuperabit versus utrumque et ita quod B in numquam postmodum audietur nisi super proprietate, quia rem ii et propriam tamen contentiosam reCepit et Cum praeiudicio C. Cum