장음표시 사용
21쪽
Patrum poenitentiam, undE a Tridentini peripberia non aberrabam quando eodem me reserebam. At ,inquit , aliὲ respexisse me fateor. Distinguo Rde. Pater: sib,quani debueram vel quis respiciat - .dentinum, Nego. Alio quam putaverat Va. PtM' Concedo. Verum ut revertar ad provocationem iactam, & novos limites . probationis mihi praescriptos ,..dico Lutherum in posteriore sua sententia requifivisse spem veniae , & quia in vesti a sententia spes veniae, Dde timor gehennae positive excludunt voluntatem peccandi, non desituros, qui affirment terroribus Lucteranis positiveexcludi voluntatem peccandi: Quod ipsium fortassis colligent ex eo , quod Lucterani docerent peccatorem.veris terroribus serio dolere de peccatis, quod sine exclusione voluntatis peccandi non videtur posse intelligi. Quod adsertur de opere operato nihil facit ad praesens negotium,
quia discrimen illud pertinet ad effectum partis Poenitentiae, non ad ipsis substantiam primae partis Poenitentiae.Sicut ex eo, quod haer tici negent opus operatum in Baptismo , perperam quis intulerit ab illis tradi materiam Baptismi ά noura diversiri in silbstantia. - Ut autem tollatur omnis causa de plaustro, ut unt,loquendi pro pono Adversario easdem conditiones, easdem probandi leges , ipsis imis eisdem terminis immutatis conceptas,quibus me provocat.Quid enim aequius, quam ut patiatur leges, quas tulit Sic igitur propono Ostendas P Le Dent quod Laiherus in priore sua sentemia doctum dolorem de peccatis, una cum θε venia ct Περο ιο nis peccandi de carne,po qua potirὸ excludatis omnis vo ras Vccandi, suscere cum sacra- mento Poenitentia ad iustificatioηιm violou vermipsius sacramenti se
ne quo nullo modo haberetur νιconciliatio.
Ostendat haee Lutherum d uisse in priore sua sententia, de her- bam victori lubens porrigam, sin vero non potuerit,desinat scribere nostram esse ipsissimam Lutheri sententiam Atque haec de Lutheri mente sussiciant,de quibus nihil scripsssem, C. . s ad scribendum objecto Lucteraniet sententiς nomine stimulatus no suissem:jam vero inivi consilitam, quod ille apud Salustium:non plat
22쪽
Utrum Attritio servilis positivὸ excludat voluntatem peccandis
xy Effunὸ staptum est ab Augustino , neminem sic locutum es V se,ut ab omnibus intelligerer . Vereor cnim ut Author Re Φponsionis satis assecutus fuerit, quae circa exclusionem voluntatis Peccandi a me talpta sunt. Quare dabo operam , ut quam fieri poterit elarissime & brevissime,do binae a me traditae sensum aperiam.
' I.I. Status praesentis quaestionis diluciri proponitur.
Bservet Lector postivam alicuius rei exclusionem dupliciter posse contingere,scilicet mediatere ut ita dicam causeliter,uel immediate, & quodammodo formaliter. 'saliter seu mediate excludere est aliquid causare quo mediante habetur exclusio alterius. Hoc sensiu Sol dicitur excludere tenebras ab aere nostro , quia causat in aere nostro lumen , quo mediante ex
Formaliter, seu per se, & immediate aliquid excludere, est nullordiante & seipso aliquid excludere & non pati in subjecto. Hoe
sensu lumen excludit formaliter tenebras ab aere,visis ececitatem ab oculo &c.
Eodem modo dicendum lest aliquam voluntatem posse dupliciteretici essicacem, scilicet &sor malim . Voluntas caus diter essicis dicitur illa, quae eausat & essicit aliquid rim mediiste sit illud propter quod datur. Hoc sensu pius motus fi- ei potest dici essicis respectu exclusionis peccati, quia potest causare amorem Dei seper omnia, quo mediante excluditur voluntas peo, Voluntas sormaliter Meri dicitur illa, quae nullo alio mediante per seipsam, &ut is loquar in senere ea sa praestat illud' propr quod datur. Hoe sensiu amor Dei super omnia dieitur essicis res echa exclusionis peccati, quia per seipsum nullo mediante excludit , & removet ab anima affectum peccati monsis. datur ciso pras is quaestiorus circa b c cardiastu veriatur, M
23쪽
trum Attritio servilis se aliter de seipsa immediate excludat voluntltem peccandi ,sive utrum sit voluntas formaliter essicis respectu exclusionis peccati Z Quod enim Attritio servilis possit caustater exclu- .dere voluntatem peccandi, dc esse voluntas causiditeressicax introducendo amorem Dei stiper omnia, sciit apud rusustinum sera inu ducit linum, non dissitem ur.
, II. stinam sit Legiti ita ratio cur amor Dei super omnia positi*e excludat 23oluntatem peccandia
RAtionem claram de manifestam hujus veritatis propositeram in Xenio pUina 48. Voluit tamen Adversarius pleno meridiei fundere teneoraes, quodque apud Horatium legitur: θ ρι is nιbicias spargere candidis . nebulas facili negotio dispulisset, si uti poterat voluntatem absolutam a simplici vellestate discernere voluisset 1 It ut sit, parum id mihi ciuae est, quandoquidem non dissit canir r . tionem a me prolatam legitime conchadere,si his verbis exprimatur: Qui habet amorem Dei super otiania Deum summe aestimat, praesert omnibus in quibus peccaretur mortaliter: qui autem peccat mortaliter Deum interpretative contemnit, seu alicui postponit. Atqui fieri nequit, ut idem omnibus praeseratur, de simul illorum alicui postponatur. Eago dcc.
III. Vtrum eotim argumento probetur timoremge tinnae excludere positioste voluntatem peccandi Z
AFfirmat P. Le Dent, verum reclamat manitati veritas ob sub
iunctas rationes. aut PRitio, ut eodem argumento probaretur timorem gehemur pomtive excIudere voluntatem peccandi oporteret in timore aliquid roperiri,quod summe aestimaretur,& prsferretur omnibus,sicut in argumento proposito reperiebamus. Qiino igitur quid illud sit 3 Deus,an creatura si Deum dixeris, jam banevolum Dei propter se amorem requiris. Quid enim alluci est Deum somὸ at mare, de omnibus praeferre nisi Deum propter sel amare si creaturam dixeris si εαestimari, & omnibus praeferri, saeuia proninitio talem timorem inesse, o quin voluntat peccandi excludem Cum minx
24쪽
Matthaei Io. v. 37. veritas dicat: qui amat Patrem , vel malumplus quam me non est me dignus: ct qui amat filium, aut filiam si per me, πρηυ me digitur,certissimum est , quod ille non foret dignus Christo, qui creaturam simme aestimaret,& omnibus praeferret,etiam ipsi Christo. Unde iterum Christus Matthaei ia. v. 3 r. bene Magister ιxm reritate dixisti, quia unus s Deus . O NON EsT ALius prater eam, ni diligatur
SEcu Nob, timor poenae ex amore sui causatur, quatenus Poena e stdetamentum propij boni: secundum autem doctrinam Augustini libro 34. de civit. cap 7. affectio , quae nascitur ex amore sequitur naturam & indolem amoris ex quo nascitur. Jam vero argumento proposito nulla ratione probari potest amoten, sui excludere positi- voluntatem peccandi, nec enim valebit quisquam dicere amorem sui, quo quis seipsum summὸ estimat, & omnibus praesert,esse laud bilem virtutis foetum. Ergo &c. TERTio, omnis amor Dei sit per omnia excludit affectum,seu v luntatem peccandi. Rogo, an similiter omnis timor gehennae excludat voluntatem peccandi scio non affirmaturos. Quis igitur timor gehennae excludit voluntatem peccandi an ille quo poena gehennae timetur sit per omnia Z atqui ille perversias est , & contra honestatem iuxta doctrinam Theologorum , & inter ceteros R. P. Francisci Di0. t Suareet. An certa intenso timoris requiritur Z quae obsecro illa Z Aut de Spe unde constate poterit consessuroe, quod ad illam intensionem pert, sest. A gerit' scd & cur intensissimus actus timotu gehennae voluntatem pec candi non excludit, intensior autem excludit Apparet igitur siu minam disparitatem esse inter amorem Dei super omnia, ct timorem gehennae.
g. IV. Examinatur argumentum, quod oppomi P. Le Dent.
SIe argumentatur: qui habet actum timoris δε qua agimur, cognoscit pana Dbema si apisiimat esse ac aeternas, easque si e earum peri' culam incurriter mortale quodcumqrue: navit etiam dissicultatem, qμε est in obsir raraene maηώιον sim Dei. nullam esse, fi conmatur cum poenis gehenna ; quare eligit illam discaltatem transieri/m potius assumtre, quam gelanham seu . eius preiculum incurrere, arque adeo
25쪽
peccaret mortaliter . iam e rationem dissoItatis reperta in observatisne mandatorum pses ret eritati is henmediissee peruari, atque adeo hae interpretari, e contemneret. Atqui certum est non posse idem omnibus praea ferrι ,σ nisu ,stu contemni: Ergo oc. Prolixum sane argumentum, circuitus & ambUα multis, ut verbras tam evidens erobaretur. Ego tribus verbis pomito,quid omnibus praeferatur in casu posito Deus, an creatura Z si Deus , adest amor Dei Si cieatura, adest peccatum, ut antea demonstratum est. Atqui
profecto , ut paritas id argumenti, oportet aliquid assignari, quod Omnibus praeferatur absque ulla exceptione, alias enim , si vel mihi tissimam admittis excrinionem,non tantum latentem rimam , sed αpatcntem habebis januam, qua intret voluntas peccandi. Verum propius accedendo ad involucrum argumenti propositi,asi firmo manifestam petitionem principii in eo contineri. Quod ita ostendo:supponit,quod intra splueram solius timoris gehennae sistet do possit quis assumere, vel eligere cum effectu utique dissiculi tem transtorum,quae est in observatione praeceptorum utique omnium atqui hoc illud ipsiim est de quo inter nos controverita est, etiamnunt nego. Quid enim sibi vult prolixa illa paraphrasis ad fallem dum incaluos idonea: assuinerι uiscultarem transitoriam , qua es melserpallene praceptorum omnium Z idem sales, quod obserrare omnia praecepta . seu legem implere Declaro. Assiimere cum inestu dissicultatem obstivandi prax .l tum ieiunij, quid est aliud , quam observare praeceptum jejunij rtem. Assumere cum effectu dissicultatem transitorum visitandi Ambeum , quid est aliud , quam visitare amicum Proinde prodit se fucus Argumenti propositi: pro concessis enim iniimit omnia praecepta diu ina posse obse H & legem impleri adaequato & ultimato motivo timoris, absque ulla Dei propter se. dilectione , quod absilute nego. Atque, ut evidentius appareat vanitudo hujus argumens,proponamus nobis peccatorem in extremo vitς discrimine desiitutum omni latio &spe Absolutionis Sacramentalis, ac proinde teneri ad Deiptopter se amorem et statuamus insuper eumdem affectum illo tim ruehennae de quo in argumento: amabo, poterit ille assumere cum effectu dissicultatem transitoriam quae cst in observatione pret ex rum omnium, atque ita remum di maYimiim mandatum liqueti
26쪽
charitate implere ex selo, adaequato, de ultimato timorli motῖvo . Quod si dicas urgere tum praeceptum amandi Detini, fatebor, sed simul assuram in sacramento reconciliationis urgere praxeptum amandi Deum a negabit Adversarius: ergo jam contestamur,& in illa comtestatione partem negativam, scilices non esse praecepitim amoris Dei in sacramento reconciliationis, supponit Adversarius, i nisi enim hoc siipponat non magis concludit argumentum , quam in casu necessitatis exteritae , de quo antea. Proinde supponit aliquid de quo conterimur, ae controverti mus. Ergo etiam ex eo capite habetur pro concesso , quod non est concessum.
V. Examinatur palmare argumenturi P: Le Dent.
P Lurimum momenti statuit in hoc argumento : is qui habet Num.1 3. ' actum Spei qualem requirit in per fidem regnoscit qκanium sit
ληιιm beatitudinis a terra, ct quam exiguum ac prope nullum eivi coni- paratione it bonum quodcumque utile ac delictabiis transitoriam hui sui. ra. Cognoscit autem certώ de illi caelesti ct aterno bono consequenda eb-sare pereeptionem cuiuscumque boni utilis vel deuitabilis sub mortuit . probibiti. Hac consideratione metas sTATu IT FlRMITER ET ABSOLu TE iam ct in futurum ex parte sua nullum opponere impedimentum per quodeternum ba um amitteret, vel amittendi periculo se exponervi: ct sicut ante per intellectum , ita quoque nunc per Dum voluntatis oMNi Λ Η NA transitoria , quae sine mortali obtineri nequeunt PosTPONiae summo Hι ac a teruo felicitatis bono,quod PRRFERT illis omni bio. Et hoc susuit in eo , qui iustificatus est. Quod si autem stante actit iam dicto talis de facta peccaret mortaliter in quacumque demum pticati specie, ruin beatitumnis consecutionem postponeret bona utili aut deicitabili transitorio, illam . quei interpretarii . contemneret, quan quidem actualiter cognoscat quo vis mors ali ius ad beatitudinem deperdi. Sub μπο cum Aut bore Iiη3. At qui clarum est non pose idem omnibus pra ferri, Osimul carum ab cuin ypra serri ctc. Fictilis hujus argumenti machina commilauitur negando categoinoes , quod possit quis absque Dei propter se dilectione istatuere firmiter o absolui. ex parte sua nullum opponere impedian/ntum rer quoiaternum bonum amitteret , vel ami irendι periculo se exponeret. Quid enim affectata illa circumlocutio aliud fgnificat,quam habere prinpositum
27쪽
positum servandi mi data divina, de non peccandi mortalli γ
nitur ergo in praemii lis argumenti aliquid aeque incertum &eonu versum , quam sit conclusio, quae insertur. Sed & alteri sundamento fluxo de inani incumbit tota moles hujus argumenti. Siquidem pro Veritate concessa assumit posse citra Dei dilectionem omnia bona ιransi Ma postponi summo ac alerno seli. citatis bono quod est Deus ipse pr ciri ilἰis omnibus , utique s. que ulla exceptione , ne pateat aditus voluntati peccandi , si vel unam creaturam excipias cujus nimio amore possit mortaliter pec:
verum illa hypothesis partim admittit, quod praetendo, partim
continet doctrinam a veritate & communi sentu alienam. Admittit quod praetendo , dum ad exclusionem peccati requisit, ut omnia bona temporalia postponamur Deo. Item, ut Deus omnibus illis bonis praeteratur x Ego nihil aliud praetendo. Unde videor mihi jure merito posse dicere cum Augustino. His ergo auditis , quum i Christo gratias ag/m , qui couit hominem confiteri. Ac propterea utinam populo E iuggestu absque ullo glos ate propon eretur haee= doctrinae ad exesopoηm rucari requiri, m omnia bona temporaliar ρ. ὶρ,,iantur Deo , ct Drus Omnibus illis praseratur. Ego illi doctrinae facile acquiescerem,neicio, utrum nonnullorum amor proprius ch litatis semper inimicus perinde acquiesceret. Quod autem praedicta hypothesis contineat doctrinam a veritate de communii sensu alienam ,inihi manifestum est. Contendit enim omnia bona temporalia pDise Deo postponi, & Deum illis omnibus prae res,omnibus,inquam, sine exceptione ,etiam propriis commodis operantis,imo ipsi operanti,absque ullo divinae dilectionis c lore. Quod a veritate inpitinis alienunx est: quid enim est peractum voluntatis de illo enim agitur non de judicio quodam speculativo γDeum omnibus praeferre nisi Deum prae omnibus ec super omnia, quae postponuiuiar diligere t Actus ille voluntatis utique est quod- . dam velle: ergo , qui sic affectus cst, vult Deum prae omnibus : velle Deum prae omnimas, quid est,obsecro nili armae Deum p rae om
Quod autem hoc sit a communi sensu alienum perinde facilὸ mstenditur. Omnes enim sibi persuadent se adimplere illud mandatum
28쪽
anagnum In ILVAdiliges Dominum Deum tuum ex toto cord edo per affectum volui talis omnes creaturas Dco postponunt, &Deum omnibus praeferunt. Nec aliter Theologi mandatum illud intelligunt, ut Bella imis lib, r. de amus grat. cap. sa. qui docet illa Iraecepto contineri , ut nihil Dei amori anteporatur vel adaquetur, &ib. a. de Monachis. cap. I 3. solum at amemin Deum praecipue amore,n bitque illi in amara anteponamus, vel aquemus. Et Mattinus Becanus de merito cap. 4. num. 3o. ut Deum preseravius rebus at 1, ni nussim
rei amorem Dei amori anteponamis Oc. Atque hoc est , quod passinvocant Deum appretiativὸ super omnia diligere. Quae omnia continentur in eo quod Spei a tribuit Adversa ius, ut patebit consideranti. Absit proinde ut istiusmodi Spem vocemus mortuam, de vitali di- 'vini amoris calore destitutam:quidquid enim dixeris non potest non vivere Spes illa, quae voluntatis astutu Deum praesere dc praeponi
Vertim audire lubet, qua ratione doctrinam suam stabiliat Scri'tor ille': ιum. inquit , ne isso Dei amore ex duobus bonis serὶ aqualibus homa ρο ι unum alteripraferre , fre hoc veste pra illo, idque νε compa maria far inter duo bona licita, sive inter illicita et qua specie veritatis inti passei, quod nequeat summum ac iηmminabile ianum malle, sica pro ferre pAucis quibusdam ct exiguis bonis transitor s. in quoram elemone peccaretur morialiter At at aberramus a scopo. Dictum nerat per Spem omnia bosa tem. paralia insinni Deo ct Dinm omnibus nasori. Jam vero probatio loquitur de paucis quibusdam ct exiguis Anistra ιεrνi. Aliquantum disinunt Omita , de pauca boηa transitoria. Ceterum nullius momenti est, quae urgetur consequentia: nec enim mirum est, quod bonum tra sitorium possim alteri transitorio praeferre sine amore Dei, quia Deus non est objectum istius praeserentiae: at verb quando Deusi praefertur omni creaturae, etiam ipsi homini, eriam amori quo homo seipsim diligit, Deus est objectum talis praeferentiae.
u. VI. Examinantur quaedam responsa, qna data fuerant argumentis Fatris G Deuti
D. Ixeram imprimis Actiunspes de timoris posse excludere volini ratem peccandi, sed non imme se seu se isto, sed tantum a cedemeactucile bonis Des,
29쪽
At opponit eodem jure se dicturum amorem , quis set Attritio- . ne requiro non excludere se selo voluntatem peccandi, sed tantiini mediante aetii aliquo Charitatis perstetissimo. Posset quidem hoc P. Le Dent dicere, sed dc veritas contiadicere: ut Augustini phrasi loquar.Ex die is eniri, clarum est ad exclusionem .
voluntatis peccandi sussicere castum Dei amorem quo Deus omnibus absque exceptione praeferatur.Neque ad hoc requiritur persectis sussicit si ad durum perfectionem pervenerit. Asserueram insuper in argumento opposito contineri petitionem principi:. Persisto autem in eadem assertione, & dico palpabile esse, quod in argumento, quo probat Attritionem servilem excludere vo-
luntatem peccandi, contineatur petitio principij. Quod ut sele meri- diano splendidius fiat observo ex Aristotele libro 8. Topicorum, quod inter quinque modos quibus petitur principium primus sit, quem & clarissimum esse ait, quando quis petit ; ipsum sibi concedi, quod probandum illi erat. videamus utrum adversarius nihil petat sibi concedi, quod ipsi probandum erat. Sic autem amumentariu edari potest deside tum alicuius boni creati sic essicis ut inserat posi-
tionem omni ii in eorum,quae ad illius consecutionem necessaria sint, cadeoque & omissionem illorum, quae illius eo ecutionem ves imp dirent, vel pericillo exponerent. Ergo dari potest desiderium vitae aeternae, quia excludat omnem voluntatem peccandi. - Con uentia clara est, quia medium ad consecutionem beatitudi
nis certam, stii sine periculo excidendi, est abstinere ab omni mortali
Simile argumentum habet num. 7s. ubi ponit quod ad non e nendum se periculo excidendi gloria, medium fit non peccare peccaro quocumque.
Porrδ in hoc larguisentandi genere contineri petitionem princi ij. ostendo: quando in illis argumentis sermo fit de medijs ad eon
cutionem beatitudinis certam necessu ijs, ves inter illa media amor Dei propter se comprehenditur, ves non comprehenditur , s sate tur comprehendi, non est quod ultrὶ requiram: fi autem neget amo rem Dei propter se comprehendi inter media, quae ad tautem m. sint necessiria, per confectures vult sia concem , quod amor Des propter se non fit unum ex medijs ad salutem M. necessirijs. Hoc
est dicere. vuli sta concedi eo usonem de qua ius ramus. Hoc enita est de quo disputamus utrum amor Dei pro re se se medium adsili mace. necessarium. Eso ruat, qu-dimi hoc '
30쪽
via αἱ eoncedi,quid aliud,obsecro,petit, quisa ipsum prinspliani Disputationis, quod illi probandum erat, pro concesse haberi F- At inquit, in toto distiirsu quo proiavit Attritionem suam ne , cessario excludere peccatum nulli, supponit talem Attritionem cumi sacramento sessicere.
Omni o M Pater. QDndo supponis amorem Dei propter se
non esse medium ad Sutem &e. Necessarium , conseque ter etiam supponis Attritionem gehennalem cum sacramento sumc rcisi enim amor Dei non sit messium ad salutem necessarium, idem est quod Attritio vestra siliniat cum Sacramento, ne dicam etiam m
Concludo igitur argumento proposito ad simmum probari,quod aliquis timor gehenme causaliter & mediate inferat media ad salutemctc. necessaria,sed intactam ct examinandum relinqui, utrum amor Dei non sit unum ex medijs ad tautem necessiths Dese ali porro exclusione pereati nihil prorsis convincit. Quod si sertassis dicat amorem Dei esse medium ad tautem decinecessarium, sed suo tempore dc extra Sacramentum,non autem in Σμramento. Comia. Ergo vult concedi quod inter nos controvertitur : egoenis assimo amorem esse medium ad silutem neces uin, etiam in Sacramento, ille contradictorium supponit. Ergo vult fita concedi Principium, quod illi nunquam Iargiar. Quod si dicat se hoc alicubi probasse.Ergo jam alio recurrit. Ergo argumento petito ab essicaci exesinone peccati nihil concluditur, ac proindὸ omittatur. Dcclaro. Nonnc potuid Deus amorem sui praecipere peccatori aut vellet sibi reconciliari per Sacramentum Poenitenti . Illo casii poto, qiuero an Attritio scivilis positivE excluderet voluntatem peccandi in Sacramento Poenitentia r Assirmare nemo pptest nilim e rebrum foret in lingua. Dicendum igitur, quod Attritio servilis tali cassi non excluderet voluntatem peccandi. Sed unde constat ars arientanti, quod jam actu de de ficto non versemur in casu proposi-xo unde eonstat instendo intia sphaeram exclusionis peccati) Dcum non praecepisse siti amorem in sacramento Poenitentiae ' Ego enim Wonstantissimὶ id assimo, ipse Mui tantiam mat , sed ac pro fimia ' silento siue probationissipi onere debet, nis velit ridiculε argumentori. Emo iterum pectio princi . Atque haec mihi videntur tam n mihi mari selim si me , is