장음표시 사용
351쪽
nec omnem causae avocationem, sed auo cationem,
&recursum factum praetextu supplicandi,& infor- madi. Cum igitur praetex.tus sit Velimen, quo moueri
auocare praetextu violentiae,informationis, insupplicationis,qui sub isto colore,alia tamen non veri, nec iusta ratione ducutur. 1 f. Bulli censura.
contra iudices faeci laresnu Ecclesiianicas personas ad sua tribunalia trahunt, qui Ecclesiastram libellatem tollunt, aut tu aliquo perturbant:
TENOR BULLAE. VI, ex eoru praeleso officio,vel ad insolantia partis,aut alioru quorsicunmpersonasEcclesiasticas,capitula,couetuscollegia Ecclesiarum quarumcuque coram te ad suum tribunal Audientiam Cancellarii Concilium, vel Par lamentum, pietaeter iuris Canonici dispositionem,trahunt, vel trahi faciunt,vel procurant directe,vel indire ste,quovis quaesuo colore nec noqui statuta,ordinationes,constitutiones pragm ticas, eis quae uis alia decreta in genere,vel in spe cie ex ouauis causa , de quouis quae suo colore, ac
352쪽
etiam praetextu cuiusuis consuetudinis, aut priuilegij, vel alias quomodolibet fecerint,ordinata rint,&publicauerint, vel lactis in ordinatis si fuerint,vnde libertas Ecclesiastica tollitur, seu in aliquo laeditur , vel deprimitur, alit alias quouis modo restringitur, seu nostris sidii dedis, ac quarumcunque Ecclesiarum iuribus quomodo
libet directe, vel indirecte tacite, vel expresse
- te diuiditur . Prioris partis materia,ut notat Caietan in Sunam verb.
cta legi urn, quo offenditur authoritas edis Apostolicae in personis Ecclesiasticisu quatenus earuem libertas,quantum ad immu nitatem fori offenditur. Actiones in hac prima parte prohibitae sunt tres. Prima ad suum tribunal Audientiam, Cancellariam Concilium, vel Partamentum trahere. Secuda, trahi
facere Tertia, id directe, vel indirecte procurare Personaliquae ad praedicta
tribunalia trahi prohibentur, quatuor sunt. Prima, Ecclesiastici . Secunda, Capitula Tertia, Contiε-tus . Quartata Collegia quarumcunque Ecclesiarum Modus trahendi duplex assignatur. PrimuS, ex praetens officio haec facere. Secundus,ad insitat iam partis,uel alioru quorumcunque Hoc tamen intelligitur dumodo praeter Iuris canonici disposi
353쪽
r. de senten. ex commUn. cap. Si iudex hicus eod. tit. in c. de in Extrauag. Adreprimendum.
Materia posterioris partis, ut notat Caiet ubi su p. c. si est sacrilegium , quo Sede Apostolica offenditur, qUantum ad libertate in alius rebus, quam inpersonis Actiones prohibitae
quatuor numerantur. Prima, statuta ordinationes,
constitutiones pragmati-CaS,& quae uis alia decreta facere. Secunda, eadem ordinare. Tertia publicare. Quarta, praedictis iam factis uti, dummodo ex is slibertas Ecclesiastica tollatur, in aliquot edatur , vel deprimatur, aut quo utS modo restringuatur, aut etiam cum edis Apostolicae, quarumcunque Ecclesiarum iuribus, directet,vel in- directe,tacit 8, vel expresse praeiudicat L. De hac re agitur in cap. uerit minc a p. auem de sent. excomuni C. cap. Ecclesia senectae Maria. de constit. Cap. Eos. cap. Non m m. de immu-XVI. nit. Eccles in s. cap. I. d*iniur. in N. Authent Sacra
de Sacrosanct. Eccles Personarum Ecclesiasticarum nomine intelli nuntur ill , quae sub laicorum genere non comprehenduntur, inpriuilegiotari gaudent, quales stinet ordinati maioribus , vel minoribus ordinibus, Religiosi tam professi quam nouit conuersii Moniales etiam similiter professe, nouitiae , con uersae , ac in uniuersum omnes in aliqua approbata Religione ad tria vota obligati De quare videntadus est Sylvest .verb Eccle
354쪽
none prohibetur usus statutorum contra liberta
etiam in Iure canonico C. Nouerit. de sentent. XCOm, in quo Summus Ponti tax sub excommunicationis poena praecepit ut de capitularibus deleantur. Vnde inter hunc canonem,&Capitulum illud Iuris est
differentia, quod hic tantum usus praedictorum s a- tutorum prohibetur, illic vero ut deleantur de capitularib iubetur. Ex quo shquitur non incurrere cEsuram huius canonis Principem, vel Rempublicam, qui statuta contra libertatem Ecclesiasticam ab antiquo edita de libris suis non abradunt, sed ad memoriam ea conseruant,du. modo illis non tantur. Vtrum autem talia statuta de capitularibus suis non delentes per cap. Nouerit.
trouersum est Placet cum Caietan verb. Excommvn. cap. 3I.no i in Ourrere ex copi unicationem nisi eum,
seruari tamen faciat Cater. citato loco dubitat. Na Uar. in Manu. cap. I. DUID. IIN. docet utrumque simul requiri ad censuram dicti
videlicet, innon delere, reseruare facere. Quam opinionem serit Suar decens disp. ri sech. a. nil m. 8a posse in praxi seruari; eo quod fauorabilis sit. Cotrariam sententiarn nimirum sussicere ad cenusuram incurrendam quod quis praedicta statuta obseruari faciat, quan uis ea de capitularibus deleat, tenet Abbas in die . cap. 2 ouerit. Sylvest verb.
cio probabilior est in sequenda Et probatur, quoniam verba illa, mi eade
menses es c. fecerint amouem non ita intelligenda sunt,
ut mens illorum Contemnatur, ut habetur de regia LIur. in c. regul vltim. ubi sic dicitur.
355쪽
CAP. XVI. Idicitur Certum es eum in legem committere , qui legis verba complictem confra legis nititur voluntatem vi sed mens Summi Pontific in praecipiendo,quod praedicta statuta de capitularibus deleantur, est ne in praxis eruentur; ergo qui illa obseruari faciunt, quantiis de capitularibus deleant, X-
Utrum tens consu-tudine contra liberta
utentem consuetudine contra libertatem Ecclesiasticam,ut satis probabiles, insecurum amrmat Suar de cens disp.ri sect. a. num. Si Probat, quia hoc loco non prohibetur uti consuetudine. Nam si
proprie loquendum sit, cpnsuetudo non est statu IS P. LXXIX. 68tum,ordinatio costitutio pragmatica, aut decretur quorum usus tantum per hunc canonem prohibe- tur.
Pro resolutione sciendus est primo consuetudinem accipi dupliciter primo, ut est quid facti secundo, ut est quid Iuris In priori acceptione definitur ex doctrina S. Tho in s. dist.23. qu s. I. r. q. quaestiunc.1 quod sit Frequentia operandi libere eodem modo Inposteriori vero, ab Isidoro lib. 2. orig. cap. Io talib. I, cap. 3. .habetur in cap. o. dist. i. sic defini tur: Consuetudo es Ius quoddam moribiis cossitutum quod
tudo prior est causa posterioris consuetudinis. Sciendum est secundo, ut equentia similium a
tuum consuetudo introisducatur,non tulit cere frequentatione istam ab uno, vel pluribus fieri, sed re quiri necessario quod a tota,vel 1 maiori parte con munitatis, vel collegi fiat: priuatorum enim hominu
356쪽
s nos ius aliquod commune introducere non valet; ut colligitur ex Sanct.ThOm. I. 2. quaest . si T. ar. s. traditq;Sylvest veri, Consuetu . num. I. S A. Hoc posito, quaerimuS, virum uti consuetudine contra libertatem Ecclesiasticam introducta ad censuram huius
canonis incurrendam suseficiat.
Prima conclusio Atii cicis tantum consuetudine facti sua. contra libertatem Ecclesiasticam , non sussicit, ut
huius canonis censura in- Curratur. Probatur Hoc loco prohibetur tantum sub anathemate usus statu
stitutionum , pragmaticarum,&aliorum decretorii;
sed pura consuetudo facti nullum istorum est, ut patet ergo qui illa utitur,
Secunda coclusio Qui . cera sentent sis receptis co tra libertatem Ecclesiasticam utitur, censura huius canonis inuoluitur. Pro
imunicat Summus Pontifivientes quibusvis decretis contra Ecclesiasticam liubertatem; sed iudicum sententiae dicuntur decreta in recepta acceptiones tuis; ergo qui illis utitur, exco- municatur Minor habetur in L Decreta C de re
accessi. Tertia concluso . Vten Sconsuetudine iuris contra
libertatem Ecclesiasticam probabilius est in censura huius canonis incidere, rein praxi sequendum. Probatur, Consuetudo obtian et vim legis , imo est lex non scripta sed utens lege
contra libertatem Eccle.siasticam excommunica tur ergo, retes dimetudine . Consequentia est bona Minor etiam est certa nam nomine statuti, oris dinationis, eonstitutionis, S decreti, intelligitur lex. Maior cum S. Tho m. s. r. quaest. OZ.art. s. asseritura Theologis, meam docet Panormitan . in cap. in . de consuetud Sylvest verb.
357쪽
eod. Veibo num et Et pro ibatur Consuetudo Iuris eatenus obligat , ut citato loco docet Sanct Thom. quatenus per frequentationem actuum voluntas illorurn, qui legem codere post uni, declaratur: csislituitur enim)ripe legislatoris voluntatem verbo
vel facio explicatam. Et hinc ell, quod ad iuris co- suetudiem non sufficit
frequentare actus , nisi eo animo freqtiententur, Ut
illud idem exuetur in posterum secundum hoc intelligitur illud, quod habetur. l. . . Iulia,us recte Hi &L n. f. deiti actu i prauata nimirum, iteratio usum non inducit ergo consuetudo iuris vere , proprie est lex non scripta. Secundo, Qui utituriure aliquo ommuni contra libertatemEcclesiasticam, excommunicatione huius canonis innodatur, non enim videntur apponi illa verba, Statuta ordinationes, constitutiones pragmaticas,
seu quam alia Arrcta, nisi I S P. LXXX et o
communeri sed consuetudo , de qua loquimur, est
verum ius ergo, C. Probatur minori Qui se cud si
compromissum, vel delegationem tenetur pronunciare secundum iura , potes pronunciare secun dum consuetudinem , et tradunt Panorm in Rubr. de consuetud in cap. Cum nobis eod. tit Armil. ubi supra num. 8. Bari Oli- nus in comment. Institutae Canonicae lib. I. titul. r. s.
si autem c uetudo Mitem, quia consuetudo est spe
cies iuris, ut habetur Inltituta de iur. natur. s. Constat. ergo coluetudo est versi ius Tettio probata conclusio Qui verbo . notae scripto contra libertatera
tueret, illaque teretur, proculdubio in hanc excommunicationem incita deret; ergo in eandem n-cidit qui consuetudine co-tra libertatem Eccle ias liacam utitur: in utroci enim
358쪽
aequalis iniuria libertati Ecclesiasticae infertur. Dicet aliquis Cosuetudo vi legis vim obtineat, requiritur, quod sit rationabilis,ut communis Doctorum sententia declarat; sed consuetudo contra libertatem Ecclesiasticam introducta rationabilis noest ergo non habet rationem legis, atque adeo, qui
illa utitur, non excommunicatur. Respondetur tamen ad incurrendam hac censuram non opus esse
uti vera lege, id est iusta: nam contra libertatem Ecclesiasticam iusta lex nos ancitur. Cum igitur sufficiat uti lege iniqua, quae etiam in rigore vera lex non dicitur, suffciet quoq; ut iniqua consuetudine. Ad argumentum Suar. respondetur sub illis vera his , Statuta, ordinationes, conclituriones, comprehendi consuetudinem , sicut etiam sub illis comprehen ditur lex.
tuta , Ut publicentur contra libertatem E clesiacticam hoc cano
ne excommunicentur. NON excommunicari
scribentes statuta ab ali)s contra libertatem Ecclesiasticam edita, iscet ea uti publicentur scribant hac unica ratione probari potest. In hac clausula noloquitur Summus Pontifex de lege .vel statuta c5tra Ecclesiasticam libertatem scribentibus ergo noluit illos excommunicare. Probatur cosequetia, quo niam quando Summus Potifex huiusmodi scribentes excommunicare voluit eorum mentionem fecit, ut habetur in ca Nouerit. de sentent excommuni C. ubi excAmunicantur scribentes huiusmodi statuta; ergo cum hoc loco de illis mentionem iaci faciat, eos
non intendit excommunicare. Et confirmatur,
quia publicare leges , ctaturu
359쪽
statuta contra libertatem Ecclesiasticam dicit authoritate publicJtis; ac proinde, ut censura haec incurratur, requiritur quod actio per eam prohibita authoritatiue fiat, quod scribentes minime faciunt. et Sit tamen conclusio Concluta Scribetes leges, sistatuta, sto ut contra libertatem Ecclesiasticam publicentur , CXCommunicatione huius canonis innodantur. Hae tenet Suar de cens disp.
batur; omnes illi dicuntur publicare statuta contra libertatem Ecclesiasticam, qui ad talem publicatione concurrunt; sed praedictas leges, vel statuta scribentes ad eorum publicatione
concurrunt ergo eX communicantur. Probatur mi
Dor,quoniam ille ad publi cationem statutico currit, qui necessaria ad ilius publicationem facit necesse sarium autem omnino est, ut statutum publicetur
quod prius scribatur. Et confirmatur primo quia ut diximus su p. disput II. DIS P. LXXXI. a 2
conci . . seribentes libros haereticorum, ut imprimatur, per particulam, Imprimentes, eX communi carrir;
ergo scribentes statuta co-tia libertatem Ecclesiastiacam, ut publicentur , perparticulam , Publicauerint,
firmatur secundo quonia Summus Pontifex ex communicat omnes qui statura contra libertatem Ecclesiasticam quomodolibet publicauerint, ut patet ex particula, aedis modolibet ,
quae cum verbis, Fecerint, ordinauerint, pubi cauerint. coniungitur certum autet
est scribentes huiusmodi statuta illa modo aliquo publicare est enim scrip
tura publicum instrumenis tum, quo lex,&statuta publicantur Hec omnia tam
de condente statutu qua de scribente intelliguntur, quando tale statutum promulgatur alisis censura noin Curritur, cum nulla lex
ante promulgatione ob get. Sic Ugolin hic ad illa verba, Nec non qui latata S,
360쪽
Ad argumentum pro parte negativa respondetur, quanta is Sumus Ponti Lde scribentibus expres sam mentionem no factat, per verbum , Scribentes eo tamen comprehendis se sub verbo . Publicauemt, adiuncta particula, uomodolibet. Quod si in dicto
Cap. Nouerit. illorum expressam mentionem fecit, Xeo est,quia non addebatur particula aliqua, quae scri bentes comprehenderet qualis hoc loco inueni Lur. Ad confirmationem dicE dum est scribentes statuta, ut publicentur, author itate condentis illa, seu legislatoris id facere, iuxta ea, quae in superioribus dictas in cap. Io dii P. I S.Cocl.
Uri sibi in albu casupe sonas Ecclesiacticas ad tribunal saeculuet, ab liceat.
DIS P. LXXXII. LIcitu esse in aliquibus
casib trahere pei sonas Ecclesiastica ad tribunal culare ex hac causola manifeste colligitur nam
Summus Pontis ex communicans trahetes Ecclesiasticos ad tribunal cul a re addit, P aeter furis cano, nici dis tionem, unde secudum dispolitiaenem Iubris Canonici non negat ptae dicta persona ad tribunal saeculare trahi posse,
noexcommunicari trahentes,ut notat Nauar in Manu. Cap. 2 T. Num Ui . . Ter Let qUem omnes sequutur. In quibus autem casibus hoc possit fieri, ex plucandum es h. Primus casus, in quo iudex saeculari potes Ecclesiasticam personam iudi, care, es quando illa brachio cularii et iudicem Ecclesias hi cum traditur . Ita habetur in cap. Cum non ab homine de iudic tu cenim potest illam iudicare,d condemnare. Quod