장음표시 사용
381쪽
huius canonis, cum rigorem contineat, resti ingenda eth, 3 verbatilius secudum proprietatem interpretanda sunt sed haeccc sura fertur contra impedietes Ordinarios,ne sua iurisdictione Ecclesiastica uti tur; er o deiurisdictioneEcclesiastica,ves laica' mitata distinguitur, interpreiada est, ut detur resti ictio.
praxi,secudsi quam multa a iudice Ecclesiastico praeueti, incarcerati ad saecularem recurrere nitu tur, volentes ab eo iudicari, iurisdictioni illius submitti. Pro resolutiones prima
conclusio Praevenire iudicem Ecclesiasticu nixus amixti tori non sutricit , ut hiatus canonis censura incurratur. Hac tenetvgol.
hic., 1. vers. Vae estoralis. Probatur Proruetio secundum ius comune licita est: ut tradit Graiae lib. . decis.
Sipturitas deleg r a I. sp de ossic Pr sid. sed qui facit quod sibi licet,no pecc3 ergo uo caeco munica- DIS P. LXXXV.
I tur. Eic si firmatur quonia praeuenire iudicem Icclesiasticu in talitra: sain ethmpedire iniustu i mi dictionis Ecclesiarii cae exerci-
tu, qua ratione prohibitio huius canonis intellige da est. Naiter i iudex plene,
divisim in tali causa pro cedit. Cuin igitur causa sic comunis, licit steli viii, vel alteri iudici illam definiendam accipere,. unicuiq; particulati, uni, ves alteris submittere.
Secunda sicluso Qui iudicem Ecclesias ficu, qui
causa mixti foripi quenit, impedita ne circa illa procedat, vel sentetia ab eo in tali
causa lata eludit, recurre load curia saecular c,procura.doci prohibitiones vel n1
datas cenalia contra illum, huius esuriretis efficitur. Probaturi Qui hoc faciunt,
impediti ne iudices Ecclesia stici sua Ecclesiastica iurisdictione utatur,acaesi traillos tali iurisdictione tentes, prohibitiones, Sesina data poenalia procurat quod expresse hoc canone prohibe vir ergo exed munican-T Lur.
382쪽
quonia itidex Ecclesiasticus, pos Equa iudicem laicu Praevenit, utitur iurisdictione sua Ecclesias hica, atque adeo illum impedienteS faciunt ne iurisdictione sua Ecclesiastica utatur . AG cedit, quod cum iudex, pr sertim non sub ordinatus in causa mixti fori alit iudi Cem prae lenit, non potest ille in tali causa se intromittere ut notat Marti, ubi supra num. o. ergo tam
iudex impediens , quam partes ad laicam potestate
in tali casu recurrentes X. Communicantur.
se ad iudicem Ecclesiasti-Cum , is aecularem simul pertineat, ita ut uterque simul sententiam proferre
debeat, qui Ecclesiasticum p rq dictis modis impediret,
hanc cesuram incurreret. Probatur ex eo, quia vere
clesiastica iustum concursum, quan uis iudex Ecclesias hicus non sit in tali causa totalis iudex, nisi in de
fectu saecularis iudicis. Ide DIS P. LXXX T.
dicendum existimo de eo, qui in tali casu sententiam ab utroque iudice latana eluderet: facit enim iniuria Ecclesiastico in tali causa iuste procedenti. Ad rationem in contrarium neganda est conie-quetia neque enim interpretando censuram quod in causa mixti fori intelligatur, illam extendimus, sed secundum verborum proprietatem explicamuS; cum iurisdictio non ex eo dicatur mixta, quasi media sit inter Ecclesiasticam, famularem, ab utraque
causi ob diuersas rationes ad diuersos iudices Competit Et licet aliquando non solum causse, sed etiam iurisdictio mixta dicatur id totum 1 causa ipsa prouenit. Ad conta natione respondetur negando daritalem praxim, quae si alicuta detur, non usus, sed
383쪽
onti a furpantes edis e postolicae, quarumcuit Ecc si Bicarupeisonaminiuris AE te Cel etiamfruilus
2 V et VI, iurisdictiones, seu fructias reddi-
- - /--tus, prouentus ad os, dedem Apo- stolicam,&quascunque Ecclesiasticas personas ratione Ecclesiarum Monasteriortim, caliorum beneficiorumEcclesiasticorum pertinentes usurpant, vel etiam quavis occasione, vel causa sine Romani Pontificis, vel aliorum ad id legitimam facultatem habentium,expressa licem tia sequestrant.
ria,ut notat Caietan. in Sunam verb. commvn.
cap. ip est sacrilegiu, quo Sede Apostolica, inaliae Ecclesiasticae persona usurpatione suarum iurisditio- nu, fructuum, reddituum,mprouentuum ad eas ratione beneficiorum Ecclesiasticorum pertinetium,
384쪽
offenduntur. De hac materia habetur in uuae n. Sulpi ti. Ne sed. vacant in lem. Religiosi.
de poenit. cap. seconsultis simo de reb Eccles non alien min Concit Trid.
Actiones principales hoc canone prohibiti tu qassignantur. Prima fur pare. Secuda, sequest rare.
Quae usurpari, sequestrari vetantur, quatuor sunt.
cundum, fructus tirtium, redditus quartum pro UU'tus; dummodo liccratione Ecclesiarum, Monastellorum,& aliorum bene fieto
rum Ecclesiasticorum, ad Summum Pontificem, ad Sedem Apostolicam,& ad quascunque persona Ecclesiasticas pertineant, &sine Romani Pontificis, vel ad id legitimam potestatem habentium facultate, qua uis occasione , vel causa fiant. Primum quod in hoc canone prohibetur esstv
surpatio iurisdictionis. u. XVIII
risdictio secundum AEO, quem refert sequitur sit vel b. Lit , dictis. D. I. est Potestias depulsic introducta, cum necessitate iurisdicendis vclaequitatis constituendae i hac definitione loco generis ponitur Potestas. quae, teste Viat. inrelech. I. de Ecclesia, . i. nu. r. nihil est aliud quam Facultas alicuius authoruatem seminetiamsuper alios habentis, acteor regime, gubernatione. Particulae, De publico introducta, innuunt potestate hac ad publicam gubernationem esse additam naturae, coc est j l; siue 1 Republica, si uel Deo. Aliae particulae, Cum necessitate iurisdi cendi, dcc significant habetem huiusmodi potestato posse subditos obligare. Iu
duplex est Ecclesiastica scilicet, &laica seu ciuilis. Ecclesiastica ad fine supernaturale,laica vero ad naturalem dirigit hominem. Prohibettur secundo v- surpatio fructuu reddituum proventuum . Fructus
385쪽
duaciis expensis,quae grati uectuum acquirendorum,colli dorum, S cc eruander iit, ut habetura . Si a domino. f. Fructus si de petit haered. L i. C. de scio ilitium
de restitui spoliat. Redditus idem sui, quod fiuctus, iuxta l. Fundi Trebatiani Cde s. v s.frucst. leg cibi Batt. Nihilominus secuduSpecul in titul de locat.&condUC. g. i. vers. Illud. Glosis in c. Generali in verb. Eia tus de electione in c. aliqua inter eos est distinctio. nam partus ancilla inter redditus computatur, non tamen inter fructus .
In pecudum s. Partus si devsur. Instit de rer diuis s. In pecudumss. Vetus s.In pecudum is de usu fruct Et ratio estu quoniam , cum fructus omnes gratia hominis conditi sint,absurduest hominem inter fructus
computari. Prouentus etiainter redditus numerantur, secundum Paulum de Eleas kZabar in Clem. vnic de excessit, . Praelat. X sui par est . quid con-
tra ius rationem, Fum, v lconsuetudinem capere. Ita ex Arberic Alexand Scot. indiction.Iuris verb. Ourpare. Prohibetur tandem praedictorum sequestratio,quq
de qua agitur, vel controuertitur, separatio, aut depositio , aut possessionis interdictio.
Vir, vi et fur pare ii ri dissionem saeculare
pertinentem adsicc silasticos contra prohi- ditionem tam cano
cetur, sciddu est iuris dictione secularem, quq cuq alia bona temporalia dupliciter posse ad Ecclesiasticos pertinere primo, secundum quod Ecclesiasstici sunt secundo, quatenus tales persona absolute. Huiusmodi sui bona a parentibus, vel ab alijs accepta, sine iure haeredistatis.
386쪽
tatis, siue donatio iis, siue quocuque alio titulo QuqeIS, quatenus Ecclesiastici sunt, conueniunt, adhuc sunt in duplici disterentia. Primigeneris sunt, quae ad illos pertinent ratione Ecclesiarum, Monasterior si, aut aliorum Ecclesiasticorum beneficiorum, in quibus non solum computatur iurisdictio Ecclesias Eica, sed etiam laica cumultoties Ecclesiastici, ratione
benefici Ecclesiastici,temporalem iurisdictionem habeant, de temporales domini sint Ad secundum genus spectat patrimoni si ad suscipiendos ordines De quo in Concit Trid.
Hoc posito sit prima, conclusio Vsurpantes ea, quae ad Ecclesiasticas persena ratione Ecclesiarum, Monasteriorum, ac bene ficiorum Ecclesiasticorum
spectat, siue spiritualia, siue
temporalia sint, excommunicationem huius canonis
incurru t. De spiritualib',&Eeclesiasticis res est mani
festa De temporalibus, id DI SP. LXXXVI.
innuit Caietan in Umm . vel b. Excommunicatio cap.
Et probatur Summus Po-tifex loquitur de iurisdic.tione, quae ratione benefici Ecclesiastici ad Ecclesiasticas personas pertiner,
nulla facta distinctione quod talis iurisdictio Ecclasiastica,vel f cularis sit, sed
aliquando dominium , de iurisdictio saecularis ratione Ecclesiastici beneficu Ecclesiasticis conueniunt; ergo qui eam usurpant iurisdictionem, hoc canone excommunicantur. Eicci firmatur, quoniam cum
huiusmodi iurisdictio Ecclesiastico baia elicio conlucta sit, inter fructus illius computari debet , atque adeo qui illam usurpat,ex- Coinrnunicatur , sicut qui usurpat fructus beneficit.
Secunda siclusio: Qui ea, surpat, quae Ecclesias tricis non ex Ecclesia, o ste nasterio, vel Ecclesiastico beneficio, sed aliunde conuiniunt , hac censura non innodatur Docent hanc
387쪽
conclusionem Caiet. citat. loco, Nauar in Manu cap. 2 .Hum. Ti. S. Sexta. Grast. lib. . decis. cap. IS.nu. Iso. Tolet. in unam .lib. I. Cap.
28. Suar. ubi supra,&Vayr. lib. 3 decens. cap. o. num.
Hoc loco solummodo v- surpantes ea, quae ratione praedictorum beneficioruad Ecclesiasticos spectant,
e communicantur, de his enim tantu loquitur Sum.
Pontis sed quae aliunde conueniunt Ecclesiasticis,
benefici) ergo, qui illa v- surpant, hac censura non plectunctur. Ex hoc sequitur non excommunicari
per hanc clausulam usur. pantes Clericorum patrimonium ad cuius titulum
spectet ad illos ratione praedictorum beneficiorum,&Summus Pontifex non ex . communicet usurpantes quodcumque bonum ad Ecclesiasticos pertinens, etiam propter Clericatu, sed usurpantes ea deterinitate, Quorum mentione
DI SP. LXXXVI. ooe X pressam fecit Quidqui
dicat gol m. hic. . s. ver Secundo . eo quod haberpriuilegium bonorum Ecclesiasticorum iuxta Glo C. in cap. Epis vi dei Ceben. non enim loquitur Sunam. Ponti fide bonis Ecclesias licis absolut8. Contra hanc conclusio.nem .sic aliquis insurget: Dominium, riurisdictio teporalis non conueniunt Ecclesiae ratione beneficii, sed aliunde, cum ex donatione Principum ad illam
spectent, tamen eX communicantur ea usurpates,
ut prima conclusio asserit: ergo usurpare quq aliunde
Conueniunt,ab hac censu.ra non liberat. Respondetur tamen aliud esse rem conuenire
Ecclesiae aliunde, ussim ex Ecclesiastic beneficio aliud aliunde, qu1m ex eodem Ecclesiastico beneficio Ecclesiasticis personis
Core et nare. Nam quae libere donata sunt Ecclesiae, facta donatione,Ecclesias. tico beneficio coniungun-
388쪽
clesiasticas per scaenas pertinent. Cum igitur in hoc canone non excommuni centur nisi usurpante ea, quae ratione Ecclesiae ad Ecclesiasticas personas pertinent, manifesto sequitur excommunicari usurpantes iurisdictionem temporalem, quae Con Uenit ratione Ecclesiae, licet ipsi liberet saecularibus donata sit, non vero usurpantes patrimonium Clericale siue quodcunque aliud bonum, cum nullo praedictorum titulorum ad illos per
Id P. LXXXVII Utrui censura huius canonis incurratur,praedicta bona o
Aiet in Sum m. Verb. Excommunic cap. T.
docet non susscere prete dictos fructus, redditus , Prouentus quomodolit,ctvsurpare, ut censura huius
canonis incurratur,sed necessarium esse, quod tres Ecclesiae sunt, usurpentUr. Ratio illius es F, stiria verba formaliter intelli adda sui. Vnde, cum Summus P Ontifex loquatur de usurpantibus Ecclesiae fructus, intelligendum id es formaliter, seu secundum quod sunt fructus Ecclesiae Ean dem sententiam sequutur
Nauar in Manu Sap. a T. num TI . . Sextae Tolet in Sum. lib. I. Cap. 28 dc Nar, decens disp. o. sect. a. nil.
Sayr. vero lib. s. de ceni C. ZI.nu. . hanc opinioni suspectam, A dubiam eile credit, quia, inquit, non videtur necessiarium , ut alia quis ad incurrendam censuram huius canonis, bona
formo litate, quatenus Ecclesiae bono sunt,cum paucissimi domini temporales sint, qui hac intentione praedicta bona usurparCIntendant. Vnde addit satis esse ut haec cxcommunicatio incurratur, quod quis sciat bona illacileEcclesie,
389쪽
&nihilominus illa usurpet.' Pro resolutione sit prima conclusio Vsurpantes praedicta bona, ut prouencus , fructus , A redditus Ecclesiae sunt, idest laqua sibi debita, seu ad se pertinentia per hanc clausulam
sensu huius conclusionis Caietanum explicant Doctores pro eius opinione
citati. Et probatur conclusio ex verbo , Vsurpare, quod non significat quomodocunque capere, sed
quasi tui proprio rem accipere. Et co firmatur, qUoniam, ut inquit Caiet. haec censura contra dominos temporales fertur, qui redditus, de prouentus Ecclesiae usurpant, quod regulariter facitit secudum quod existimat, aut fingui bona illa esse sibi debita. 3. Secuda conclusio: Qui C.cli surantur praedicta bona,
ut aliena , in hane censuram non incidunt. Hanc tenent octores citati,
me praecedenti manifeste sequitur, quoniam huiusmodi latrones non ac-
cipiunt fructus, redditus Ecclesiae,ut ad se pertinentes, inquasi iure proprio, quod, ut diximus, necessarium est , ut haec censura
incurratur. Ex quo infertur milites, E latrone S prC-
dictos fructus surripientes non ex comunicari neque enim est verisimile sub ilitacensura velle Summum Pontificem Ecclesiasticorti bona defendere latronibus, cum haec furta non cedant per se in iniuriam Ecclesiae, alias Ania, quae ad Ecclesiasticos ex quocu l, titulo pertinent, sub hac censura comprehenderes
Ad fundamentum opinionis Sayr dicendum est Caietan Malios Doctores non asserere esse necessarium, ut huius canonis ex- comunicatio incurratur ,
bona illa usurpari, datenus Ecclesia sunt ita ut usurpantis intenti, inratio motiva sit accipere illa bona ex eo tantum squia ad Ecclesiam pertinent . Solum igitur oscent verba illa,ut Ecclesiae siunx
390쪽
sunt, hoc significare, quod accipiensiona , illa ita ut ad se pertinentia , capiat, sicut ad Ecclesiam secun dum ius, vel consuetudine pertinet. Vnde falsum est, quod addit sufficere nimi-rtim ad censuram hanc incurrendam , quod aliquis sciens bona illa esse Ecclesiae ea usurpet. Nam sit Aut sibi debita usurpet, non
Portem negativam hu- ius disputationis tenet
Caietan in unam Uerb. Excommunic cap. 2 T. quem sequitur olet. in Sunam. lib. I. cap. 28. Probaturque;
Summus Pontifex solium excommunicat hoc loco usurpantes fructus, reddi tus. c. ad Ecclesiasticas
personas pertinentes; sed DI S P. LXXXVIII.
Ecclesia vacans non est persona Ecclesiastica , cunon sit persona vera sed repraesentata. l. Mortuo. f. de fidei iussor. Deinde probatur Summus Pontifex in hac censura distinctionem facit inter fructus ad se ipsum is ad Sedem Apostolicam pertinente S, Meos usurpantes, siue ad v-num, siue ad alterum pertineant, excommunicat; hoc autem non fecit inter
fructus ad Ecclesiasticas personas , ad Ecclesias
pertinentes, sed tantum despectantibus ad personas Ecclesias hicas loquituri ergo euidens signum est noluisse excAmunicare surpantes redditus Ecclesia rum ali senim id expres sisset. Sit tamen conclusio 1 Vsurpantes fructus, o red Cone uditus Ecclesiasticos tem Ppore vacationis Ecclesiae in censuram huius canonis prolabuntur. Hanc tenet Nauar in Manu cap. 2 T. numer. I. . Sexta Queram sequutur Suar. decem .dis