장음표시 사용
11쪽
Responsio ad primum Scriptum Iudai. 3 Secundum Scriptum Sudat. 9Responsio ad secundum Scriptum Judaei. Caput I. De quaesito primo. 27 Caput II. De quaesito secundo. RCaput III. De quaesito tertio. Caput IV. De quaesiti quarti primo me ro 6 ICaput V. De quaesiti quarti secundo membro 72Caput VI. De argumemtis quibus Legis rara etia
Motivmm inius scripti. Primum Quaesitum.
Num. I. d a lapsu Adamifuit necessaria fides in Messam. 96Num. II. dsides debet adimpleri oe esse iuxta r
NumIII. odDoctiss.Vir non belle me intellexit. Num. IV. a d ossicia Messia fatis clare fuerunt in
Vetri Testamento revelata. IO Num. V. di d quamvisMessas revelaFetur, ut nuriccreditur, sua numera post posset licere. . .. neque aliquando fuerunt homines sub Dei maledictione. IOZNuma
12쪽
Num. VI. Euod quamvis praediceretur Musas ut rex coelestis , Israel nec animo deficeret, neque recederet: potius oppositum fac
Num.VII. d per Evangelium verbum Dei non . .etreius evasit, potius majora dubia enm. ta, nec Christus , quod sub cortice litera latebat , patefacit , sed contrarium. Iosi Num. VIII. Euod Deus nequit iis phrasibus loqui, quas in contrario sensu intelligere tene mur : praesertim in iis qua sunt de necessι-tate Mutis. IO'
Nuiri. IX. χω Christus literae spiri vasen sensum
non explicuit,neque quod lex erat mystica, potius oppositum: 'Atque in plurimis etiam Apostoli ad litera Legem servarites. II Num. X. Euod frustra θ praeter rationem ab Aposto' lis, praecipue Paulo , Iudaeis ritualia se vare permittebatur,oe quod verbis impli
Num. XI. EDd se Lex esset typica, o hoc Deus non voluisset quod scirent Sudaei ante adventum Mesia , eos fallebat: quia volebat, quod rem aliter tit erant intelligerent. II 3Num. XII. EDd Urael non ex odio neque malitia Christum a erit: quod se male fecit, fuit ex invincibili igno-ntia, ut 'ct Paulus fatetur, ct Christus dixit. II Num. XIII. diuod Deia, talibus phrasibus uti debes, quas non in contrariam sensum Uriel imtelligere teneatur. Atque qua ratione
Israel suum Messam exspectet, ct ob
13쪽
Num. XIV. Iudaei non propter earnatim affectum Messam non recepere, neque talem exspectant, sed omnino propter Dei gloriam, cum pro singulorum salute Mes' sas necessarius non set. 119 Num. XV. Ruod ea quae susciunt pro suadendis gentibus ad Evangelii non suffecere 'u daeis aliter ὰDeo instructis. In quomctim Vir non me bene intellexit. I 22 Num. XVI. ..d Israel Regem coelestem non vidit , neque visibilis est, sed me credendus , neque pro hoc miracula susciebant. 12 Num.XVII. Duomodo futura redemtis ab Israeles retur , quamvis non omnibus populi im' dividuis profutura sit , praesertim qui
Num. XVIII. Propheta neque locum , neque tempus nativitatis Messiae, neque parentes ' praedixerint: sed quod erit ex tribu Fudae, ct domo vel semine Davidis: quod neque
ejus parentes certo constant ex Evangelia in , I 29
Num. XIX. nil de Messia praedictum adimpletum est. diuod ejus regni coelestis nullum signum hac usque Usum , neque ingentiabus , neque in Israele, neque in Ecclesia risiana. 13 zSecundum Quaesitum. Num. I. diuod Messias non fuitpromissus , ut aliquid
x Israeli noviter revelaret: neque ut legi lator , sed ut rex. Atque nil novum reve lavit , quod Deus antea non dixisset, Ib
i rati optime a principio scivisset. 13
14쪽
Nuna. II. Israel non debebat divinam Legem cum alia comparare , ut qui sibi perfidi or videretur eligere. Et quod nulla ita 'perfecta ut divina esse potest. I 36 Num. III. 'ρd textus ex XXX. Cap. Deut. proprie θ absolute de praesente captivitate intelligendus est , juxta etiam Christi nimi antiquos Doctores. I 37 Num. IV. . Dd Israel propter Christi mortem nullis beneficiis privatus est. Euod Israel non potuit nec poterit suum Messam occidere: aliter verbum Dei omnino frustraretur.
Num. V. Ud ritualia non erant praecise ut Israel ab aliis populis separametur. Neque Lex neque populus propter Messam, sed hic, propter populum, ut ei inserviret. Is SNum. VI. E d nil intererat Eva gelium primo Israeli annuntiari, sed pro eo credendo
Num. VII. sed Israesi praefixa a Deo poenitentia
ut ad Deum resipisceret, non eam habuit conditionem, ut Messiam crederet, sed quod Legem Moses integre servaret. 162 Tertium Quaesitum. Num. I. diuod neque Afessas , neque . Propheta , alia quid dicere debet contra Legem Dei, σquod quae clare δε Messia praedicta fuere, minime fuerunt in Fesu adimpleta. I 6
Num. II. Euod non opportebat omnia de futuro sia praedicere , sed neque contraria , ita ut populus falleretur quando veniret. I 6
15쪽
Num. III. De hujus captivitatis causa , ct diuturna duratione. I 68 Num. IV. Judaei in secundo Templa , nec nunc,' ab idololatria penitus abstinuere. ἔγ4
Num. V. Casus in 'o bilis a Doctiis. Viro propo
tus , alio simili convincitur. II 8 Num. VI. oriundus a Sudaeis qui Christo nomen dedit, in redemtione poterit majore gratia gradu potiri , quam Sudaeus: Sed non eandem dignitatem in populo habere. I 8 INum. VII. d Propheta ea sola verba enuntiare debet, quae ei Deus ori suo indiderit , vel erit falsus. I 83 Num. VIII. Prophetae doctrina ex inanda in ejus confimationem an vera sit vel falsa. 18 sNum. IX. ..d Propheta debet approbari a Senatu, ut recipiatur. I 89 Num. X. Emd Messas perfectiorem cultum nec docuit, neque docere potest. Ι' Num. XI. EDd cultus externus, ut talis, est inter- multo perfectior. 3 9 8
Num. XII. Cultus externus non minus Deo gratus, quam internus. a INum. XIII. Respondetur objectioni Doct. Viri, quare
Deus possit externum cultum dercgare. 2 Oa
Num. XIV. rid praecepta Decalogi perfectissima
't. Aliqui textus Prophetarum explia
Quartum Quaesitum. Num. I. di modo sensus literatis a dico disserat.
Num. II. Id Haebraei Doctores ex sense m ico nurulum religionis dogma constituerunt. 2I s
16쪽
Num. III. Moses miracula G- aliis comparari non possunt. Num. IV. Contra Ethrucum non oportet disputare. Num. V. Probatur nostram traditionem esse infallibialem , alteri non comparandum. Num. VI. Lex oratis est divina, contra Christianos doctores. 232Num. VII. Probatur certitudo Legis divinae , oes eri libri Mosis. Num. VIII. Euod Evangelici libri non eandem habent
Responsio ad tertium Scriptum Judaei. Occasio hujus disquisitionis. a s Caput I. Sesu Christi miracula majora ae illustriora fuisse miraculis Mosis. 249
Caput II. Probatur veritas hi oria Novi Testamenti. 26sCaput III. De comparatione argumentorum quibus Leris , σ quibus E Gelli divitas com probatur. a 83 Caput IV. Collatio traditionis Iudaica cum Christiana. 22ICaput V. De Iudaeorum Lege orati. 3 OOCaput VI. - quanta sit certitudo, libros V teris Testamenti incorruptos ad nos pervenisse. 3 ro Caput VII. Major est certitudo Nota Te menti l
bros incorruptos ad nospervenisse,quam I brosVeteris Testamenti. 317 Quaestum Primum.
Caput I. De necessitate fidei in 'esum Christum. 3 3 ICaput II. Ogitia Mesiae sub Veteri Testa mento non fuisse plene revelata, sedsub typis o --bris 334
17쪽
Cap. III. Rationes ob quas Deus regnum spirituale Messiae non clare , sed sub typis oe mmbris, per Prophetas praedici voluerit. 3 Cap. IV. Occuritur objectionibus in contrarium. Cap. V. d sensus Scriptura spiritualis Sudaeis prius sit revelatus quam Gentibus. 3 F ε Cap. VI. De spe remissonis peccatorum o vita aetem
na per Legem, aliisque. Cap. VII. Md Sudaei non ex ignorantia invincibili' ' D. Iesum rejecerint. 378
Cap. VIII. ea qua susciunt ad gentibus su ' dendum Evangelium , etiam susscere debeant 'daeis. 3 sCap. IX. senseι Iudaei regem caelestem viderint. 388Cap. X. Euod Propheta coeleste Messa regnum insti
Cap. XI. Pleraque a Prophetis praedicta jam inbe- Christo impleta esse. Ia
Secundum Quaesitum. Cap. I. Non recte exigi , Prophetas omnia quassus Chrisus docuit, exacte ct plane praedicere' debuisse. ε Cap. II. verba Mosis Deut. Cap. XXX. proprie agant de captivitate Ba bylonica. a'
Cap. III. rid studini Messam ad se missum rejicere
potuerint, o revera rejecerint. 43 7 Cap. IV. De modo operationis gratia divina , ct delibero arbitrio. FCap. V. Separationem populorum fuisse factam propterMessam, oe in Messia desinere debuisse. 4 s CAP.
18쪽
Cap. VI. De praesentim rum dispersione , ct qua ratione in ea ut populus separatus subsim Rota Cap. VII. De sensu Prophetia Dari. cap. IX. a , as, 26, 27. 673Tertium Quaesitum. Cap. I. Non necesse fuisse ominiis qua Messa manus concernunt clare ρο plene per Prophetas pradicere. 48Cap. II. De praesentis Sudaeorum dispersionis causis O diuturna duratione. 62 Cap. III. Hane dispersionem non esse continuationem captivitatisBabylonica. FOaCap. IV. Collatio inter peccata qua Sudat ore captivitatem Babylonicam commiserunt , σω quae postea commiserumt, ct adhuc com
Cap. V. Refelluntur quas Iudaei creduint hujus captivitatis causae. '
Cap. VI. Potuisse Messiam, es ad populi salutem
Cap. VII. . in redemtione, quam Sudaei credunt sit futurus status oriundi ἡ Sudaeis, qui ι - Christo nomen dedit. Cap. VIII. .Prophetiam Deut. XVIII. Qere de
Messia, o in Domino Pesu impletam esse.
Cap. IX. marinam Iesu ciristi non pignare eum Lege Mosis. Cap. x. Non necessaris requiri in vero Propheta , ut' a Senatu Iudaeorum non fuisse approbetur , ' O Semarum Pudaeoru non . fuisse infati bilem. ss g
19쪽
Quartum Quaesitum. Caput I. Christus perfectiorem cultum prae- scripserit quam Moses. r Caput II. cultus externus , seu ceremonialis, set imperfectior, Deoque minus placeat, quam internus seu moralis. s 9 Caput III. Ob quas causas Deus cultum externum possit Arogare. . 6I Caput IV. . d Lex ceremoniadis a Deo non sit data ut nunquam desineret. 62 Caput V. uod Deus cultum ceremonialem aliquam, do cessare voluerit. 634
Caput VI. De sensuScriptura literati ac rustico. 6 s
. Urielis Acosta. Exemplar humaria vita. ' 6sγ
Brevis Refutatio argumentorum, quibus Acesti omnem
20쪽
CVm fides in Messiam redemptorem
futurum n.)n minus necessaria su
rit a mundi exordio, quam in Deum creatorem; imo magis, quia non potest esse fides in Mestiam , quin iupponatur Deus; maxime in Deum absque Messia: quaeritur quare Deus fidem in seipllim arpistulae & clarillime Israeli commendaverit in universo Vetere Testamento , & fidem in Meltiam nunquam commendaverit, in qua consistebat tota salus Quod si secit, petitur
X. Ut assignetur locus aliquis , Proph in quo Deus mandaVerit, aut dixerit expresse, quod fides loquitur de Josua, inMemiam est absilute neces . vel de successuris 1aria ad salutem generis hu plicat JoannesCal-mani, adeo ut qui non credi- vinus ad oratio-derit damnandus esset. Dei' Stephan Mar