Georgij Calixti ... Consideratio doctrinae Pontificiae juxta ductum concilij Tridentini et reformatae juxta ductum confessionis Thoruni Borussor. Anno 1645 exhibitae. Fridericus Ulrichus G.F. Calixtus ... è mss. eruit & edidit

발행: 1659년

분량: 142페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

131쪽

Ingratiam benevoli Lee foris tria

ista capita, de quibus in his Animadversi otii-

bus agitur, integra sui latinus, excerpta ex Consessione. quam Protestantes Reformati in Colloquio Thoruniensi exhibuerunt. NUM. III DE PECCATO

DLus nequaquam est causa uti uΑ peccati. sed fons &

Autor omnis boni, Osor vero & ultor mali. 2. Nera igitur calumnia est, curn Ecclesiis nostristior .renda illa blasphemia impingitur, quod Deum iacitat Au torem peccati, quam toto pectore detestamur. Interisti providentiam Dei circa peccata, & supra ipsos peccato, Tes, eandem plane, quam &plerique Romanae Ecclesi, Theologi docent, agnoscimus. a. R. Non minus gravis calumnia est . quod doceamu Christum ipsum peccasse, aut in cruce desperasse, a qua blasphemia toto item animo abhorremus. Omnes homines, solo Christo excepto, in peccato originali concepti & nati sunt, etiam ipsa sanitissima vir in M. aria.' s. Peccatum originis non tantum in Jutatiae nuda c renetia, sed etiam in pravitate, seu pronitate ad malum, eκ Adamo in omnes propagata cc nisuit. 6. Etsi liberi arbitri j sacratias naturalis pos apsum ma net, quoad naturalia dc civ lia, tamen nulla ejus ea secub a P et . ias

132쪽

iit CAν1TA CONriss rouerstas ad bonum supranaturale & spirituale, vel intelligens dum, vel volendum, vel faciendum ; aut ad legem quoad substantiam operis implendam. Quo respectu non tam ii

berum arbitrium, quam peccati iervum, & in peccatis mortuum merito dicitur , donec per Cluisti gratiam excitetur & liberetur. . Etsi in Renatis Peccatum Originis, quoad culpam& reatum, gratuita remisione deletur, de quoad pravitatem magis magisque per Christi gratiam mortificatur, m. nent tamen in ipsis, quamdiu in came vivunt, ejus pravita ' iis reliquiar; videlicet pravae inclinationes, & motus coi cupiscentiae, quae proinde vere de proprie peccatum dicitur, non tant a, quatenus est pilena & causa peccati, sed etiam quatenus ipia, cum legi Dei, tum Spiritui gratiae repugnat. Atque haec doctrina, cum ab ipso Apostolo aper te tradatur, non ut erronea rejici, nedum sub Anatheni t , ut haeretica, damnari potest.

. Omne peccatum proprie sic distum sua natura est

imortale, quia legi repugnans, eoque maledictionem legis promerens: nec tamen omnia peccata sunt

aequalia, etsi nullum sua natura sine Garisti gratia sit.

In Renatis autem peccata ignorantiae & infirmita tis , quamvis per se & sua natura, ii Deus ex rigorelegis cum ipsis ageret, essent mortalia , tamen quamdiu Fidem & Caritatem bonumque propositum non tollunt, M. quotidiana P enitentia eluuntur, per gratiam Dei non me mortalia, sed veniali. i. quia ad mortem non imputantur. sed propter Cliristum in ipsum credentibus remit

133쪽

Tuor UNI 1 risis. NUM. IV DE GRATIAE

. . Peccato & morte nulli est redemptio aut justificatio per vires naturae, aut pe justitiam Legis. sed per solam Dei gratiam in Christo, qui nos i eccatis mortuos, unico mortis suae Sacrificio.&persectissima: Ohedientiar merito

pro nostri nec tantum pro nostris,sed totius mundi pecca-

tisi lenissime satisfaciendo, ab ira & maledictione redemit., 2. Qui redemptos per Verbum Evangeli j & Spiritum: gratiae ex regno peccati &mortis, ad regnum gratiae θc vitae

e sicaciter vocavit, & per Sacramenta gratiae obsignavit: 3 si vocatos & sincere resipiscentes, propter solum Christi meritum, fide viva appreliensium,& fidelibus, ceu

ipsius Christi membris, ex mera gratia imputatum, a pec- catisjustificat seu absolvit, &in filios adoptat: Simulque Spiritu caritatis in corda nostra esluso, adfiicerum sanctimoniae & obedientiae novae studium indies magis magisque renovat dc sanctificat, seujustos δ: sanctos iacit: Qui denique in ride illa dc Caritate, per eandem i, psius gratiam, ad finem usque vitae perseverantes, ceu bae redes regni coelorum , non ex ullo merito, sed ex gnatia in Christo promissa, aeternum gloriscabit: 6. Atque ita etiam bona ipso na opera, in Christi Fide dc Caritate, per sancti Spiritus gratiam sachi praeter ac supra meritum abundantissimo imo infinito praemio, paterne Propter Christum remunerabit; 7. Prout eosdem ab aeterno, non ex ullo praeviso silet aut operum merito, vel dispositione, sed ex mera itidem de

indebita grati tum ad eandem illam Redemptionis, Vincationis

134쪽

CAPITA Cossis si ovis cationis. Iustifica ionis, Adoptionis d. persevera, cts ilicationis, quam in tempore dedit, Gratiam, tum ad vii aeternae coronam &Gloriam. puxida media parricipandato. in Clit ilo elegit:

8. Caeteris qui veritatem in injustitia detinen & g otiam Christi oblat in contumacitur respuunt , sto judicio

Ex liae doctrina de Gratii qua tota Salutis nostrapra Do continetur, summatim ita exposita,r. Manuestuni eius speramus, quod aequaquam nati cum Socino, qui satisfactionem & meritum Christi. , adeoque ipsam Redemptionem in sanguine ipsius, blasphem negat &oppugnat. Negamus vero, praeter mortem Christi, Sacris c*s, aut meritis, aut satisi bionibus vel Sanctorum vel pro-yrijs. nam vel minimam Redemptionis de uva onis no si ae partem tribuendam. . 3. Negamus etiam, homines non renatos, peres ii meritum congrui, si faciant quod in se est, ad primam vicationis Gratiam seipsos 'osse disponere. . Nec efficaciam Gratiae vocantis a libero hominis a bitrio suspendimus, quasi non I eus peripecialem gratiani fed ipse per arbitrium proprium seipsum discernat s. Falso accusamur, quasi mortis & meriti Christi pro omnibus suis leutiam negemus, Vt virtutem imminua- .mus , cum potius idem hic, quod ipsa Synodus Tridentina fessi v r, cap. 3 doceamus, videlicet, Est Christa, pro omni-

mortuus sit, non omnes tamen mortis e s bene reci 1 sed os duu axat, quiliu meritum pessionis ejus communica causam etiam seu culpam, cur non omnibus communi

tur, nequaquam in merito dc morte Christi, sed in ipsis his minibus e e fatemur.

alio

135쪽

6. Falso item accusamur: Quas non omnes Verbo Evangel9 vocatos, serio & sincere, aut suffcienter a Deo ad Domitentiam & salutem vocari doceamus, sed plerosque tum simulate & hypocritice , 'sola externa voluntate

signi, cui nulla interna voluntas beneplaciti subsit , ut quin no modo omnium salutem velit. A qua sententia,ex in se intellectis aut etiam incommodis nonnullorum Verbi S,in

nos detorta, longissime nos abesse, & Deo

inani veritatem & sinceritatem in omnibus erus dictis Scinctis, inprimis vero in verbo Grati* ad salutem vocantis. tribuere,1 nec ullas contradictorias in ipso voluntates rin stere, sanctissime profitemur i. t

. Quasi omnem inhaerentem justitiam fidelibus negemus, eosque sola externa justitiae Christi imputatione, quae sit sine ulla interni renovatione Justificari statuamus: cum tamen solis paenitentibus & viva side in Chrilium ci edentibus Iustitiam imputari, simulque per eandem iidem

a Spiritu S. corda contrita vivificari ad ardentem erga C tristum charitatem. & novae obedientiae studiurn excita,ri, a pravis vero cupiditatibus mundari atque trajullitiam&sanctitialem vitae novae inchoari &indies perfici, doceamus. Id tantii in addimus. per hanc inhaerentem justitiam propriam, quia in ha, vira impersecta est, neminem coram severo Dei judicio posse consistere. aut in ea considere,ut areatu mortis per eam jusstificetur seu absol atur, seqper

propter solam persectissimam Christi justitiam ac meritum viva fide apprehensum.

8. Qii si fide sol1 quae si sine operibu , quaeque tantum credat, sibi propter Christum remissa eue peccata, quamvis sine ulla resipiscentia in illis perseveret hominem justiscari, si amus: cum potius talem fidem omnino Lib

136쪽

CAPITA CONrns s Io NIssam este, eaque hominem non modo non justifizari, multo etiana graVlus daninarii ultro lateamur, ut quac gra tiam Dei transferat ad peccandi licentiam. Veram autem

fidemjustificantem eam demum dicimus, quae prsemissionem Evangelij, qu a respiscentibus remissio & vita in Christo ostertur, assensu practico, seu fiduciali amplectitur, &corde Vere contrito sibi appliciit, quaeque deinde per Cari latena est ecticax. Solam autem justificare dicimus, non quod sola sit, sed quod sola promissionem Evangelij, ade que ipsam justitiam Christi apprehendat, per de propter quam solam gratis, sine ullo proprio merito,justificamur. 9 Quas per hanc doctrinam studium bonorum ope

rum tollamus, eorumve necessitatem negemus: cum to

men nec siden ustificantem, nec ipsam Justificationem sine sancti Matione & bonorum operum studio in adultis ullo modo posse consistere, ex jam dictis manifestum sit. Quo sensu etiam ad salutem omnino necessuria esse agnoscimus, quamvis non ut causasjustificationis aut salutis meritoriami Q. Quasi praecepta Christi nullo modo a s letibus se Vari posse, statuamus: cum tamen illa. non quidem proprijs Viribus; sed per gratiam Spiritus Sancti, non tantum serVari posse. sed etiam omnino servari ab omnibus debere doceamus, & quidem non voto solum, aut propositoinesicaci, sed etiam ipso opere, & vero, sincero, ac perseveranti totius vitae studio. Quamvis in hac vita non ita persecte a quoquam serventur, aut servari possint, ut legi Dei satissa .ciamus eamque per omnia impleamus sed ut simul ex in persectionis & infirminitis' propriae sensu. variorum Jap- , suum de delictorum veniam quotidie humiliter a Deo se

tere opu s habeamus.

ii. inasi naxumus, semel justificatos, Dei gratiam ' . . cui ve

137쪽

Husγε certitud nem, & ipsum Spiritum Sanctum non posse

amittere, quamVis in peccatis pro lubitu volutentur: cum contra potius doceamus, ipsos etiam Renatos quoties in peccata contra conscientiam recidunt, inbsque aliquandiu perseverant, nec fidem vivam, nec Dei gratiam justificante, nedum ejus certitudinem, aut Spiritum Sanctum pro illo

tempore retinere, sed novum irae ac mortis aeternae reatum

incurrere, ac propterea, nisi speciali Dei Gratia excitante quod in Electis fieri non dubitamus)ad respiscentiam ite-xum renoventur, reipsa etiam damnandos esse. Ir. Negamus porro, Fidem in Christum justi scare tantum dispositive praeparative, initialiter, quia nempe ad caritatem caeteras ue Virtutes , ceu justitiam inhaerentem disponat. 13. Negamus etiam, per justitiam illam inhaerentem propriam nos it ustificari ut per ac propter eam coramj indicio Dei λ reatu mortis absolvamur, in filios adoptemur,& vita aeterna digni pronunciemur: quo sensu sorensi vox justificandi a Spiritu S. in hac doctrina usuri itur. Eis enim sano sensu dici possit, fideles per caritatem aliasque virtutes insus as justificari, id est, justos sanctosque fieri, haec immen justitia in hac vita imperfecta est,poque, ut supra dictum, coram severo Dei judicio nequaquam potest consistere, quod solum in hac doctrina maxime spectatur.

14. Hinc etiam non assentimurbs, qui docent, renatos per bona opera Justitiae D ei pro peccatis suis satisfacere, de remi sonem aut vitam proprie mereri; & quidem ex condigno, seu ex intrinseca ipsorum operum dignitate, vel cum Praemio aequalitate: omni etiam pacto aut promissione,ut nonnulli volunt, secluso.

1 f. Neque ijs,qui docent, renatos Legem Dei persecte

138쪽

iet CAPI τ A CONFEss Io Nasin hac vita posse implere: persectione, non tantun tium, sed etiam graduum, ita, ut sineullo peccato vivant, quod in se oc sua natura sit mortale: quin etiam posse fac

re opera supererogatoria, persectionem legis transcendentia, ac per ea non sibi tantum , sed etiam alijs mereri. 16. Quique nihilominus docent, neminem sine spees ali revelatione certo scire posse, se gratiam Dei esse consecutum, tali certitudine, cui falsum subesse non pos it: e que semper omnes de gratia dubitare debere. At nos etsi fatemur, etiam fideles &justificatos, non temere & secure de Gratia Dei debere praesumere, varijs etiam angoribus scdubitationibus sepe conflictari, tamen ex scripturis docemus eos & poste & debere ad eam certitudinem in hae ta contendere, & divina gratia adjuvante pervenire, qua Spiritus Sanctus testatur Spiritui nostro, ouodsiij&haeredes Dei sinus. Cui testimonio non potest subes e salsum, etsi non omnes, qui Spiritum Dei jactant, vere illud te ita

monium habent.1 7. Denique docemus quidem, non omnes homines electos esse, & qui electi sunt, non ex praeviso operum merito aut pcicvisa fidei in ipsis dispositione, aut voluntatis assensu, sed ex mera in Christo gratia electos esse: certum etiam esse apud Deum Electorum &salvandorum nume

rum.

18. Interim alienam a mente nostra sententiam, nobis ab illis tribui dicimus, qui nos accusant. quas aeternam Uectionem & reprobationem absolute, siae ullo silet aut infidelitatis bonorum aut malorum operum respem faetiunesse. statuamus. Cum contra potius in Electione fidem obedientiam, non quidem ut causam, aut rationem ipsius

Llectionis in eligendis praevisam, sed tamen ut medium ad

139쪽

ε . T. HORUNIENS is.

salutem a Deo ipss praeordinatam: In Reprobatione vero non tantum peccatum origin te, sed etiam quoad adultos infidelitatem&impoenitentiam contumacem, non quidem si Deo praeordinatam, sed in ipsis reprobis, ut causam desertionis& damnationis meritoriam, praevisam atque pedimisiam, justissimoque judicio reprobatam, statuamus. Adeoque de sublimi hoc Praedestinationis naysterio ean. dein plane sententiam teneamus, quam ex scripturis inprimis Augustinus, contra Pelagium olim asseruit; quamque ipsi Romanae Ecclesae Doctoresyraecipui, praesertim in . nate Aquinatis sectatores, hodieque retinent. DE SACRA COENA.

CIcut Baptismus est Sacramentum spiritualis nolitiae in

Christo regenerationis, ita S. Cinna est Sacramentum spiritualis in eodem nutritionis: quo Christus ipse per e c terna symbola panis & vini, verbo ejus sanctiscara, quae in sui Sacriscii memoriam corporaliter &visibiliter edere &bibere jussit,corpus suum pro nobis traditum,&sanguinem Novi Testamenti pro nobis ellii sum, in cibum ac potum. Spiritualem yitae aeternae, nobis se exhiberect communica

re, testatur.

1. Constat igitur soc sacramenturia resus terrenis Pane & Vino,&ccelestibus, corpore & sanguine Domini: quae diverso quidem modo utraeque tamen , erissime ac praeben tissime nobis exilibentur, nempe terrenae. modo naturali, corporali di terreno, coelestes vero modo spirituali imo stico & ccesesii, quem rationi & sensui inscrutabilem sola fide nemus, qua verba promissionis ec rem iri uti promissam, vidicet

140쪽

116 CAPITA CONPEssio Nisvidelicet Christum crucisxuna cum omnibus suis bene ieijs apprehendimus. 3. Hjnc etiam res terrenae Panis & vinum vere sunt de dicuntur ipsum Corpiis Christi non quidem substantialiter aut corporaliter, sed Sacramentaliter&Mystice seu per &propter unionem sacramentalem, quae non consistit in nuda significatione, neque tantum in obsignatione, sed etiam in conjuncta illa& simultanea rei terrenae& coelestis,quamvis diversimoda, exhibitione & communicatione. . Eodem sensu dixerunt vereres&nos cum ipsis; Pinem S vinum is corpus saetuisem Domini mutari, non quidem ipsa substantia dc natura,sed usu & ossicio, in quo sacra . haec symbola, non tam id esse dicuntur quod sensu percipitur,quam id quod vi promissionis in ijs intuetur &acceptat Fide,s. Hinc & tota actio S. Coenae sacrificium a veteribus merito dicitur, videlicet Eucharisticum, quia sacra haec symbola, quae mystice sunt corpus & sanguis Christi Eucharistica prece Deo osseruntur, & nobis communicantur' in gratam commemorationem & fidelem applicationem

unici illius sicriscij vere & proprie propitiatorij, semel in

cruce peracti. 6. Etsi igitur non statuimus transubstantiationem,qua Elementa panis & vini, quoad substantiam annihilentur, aut substantialiter in corpus Christi mutentur; . Nec ullam inclusionem, inexistentiam, coexistentiam aut localem & corporalem praesentiam, aut talem elementorum cum Christi corpore unionem, perquam illud

oraliter tam ab indignis & in pys, quam a pijs & fidelibus

manducetur; - .

SEARCH

MENU NAVIGATION