장음표시 사용
81쪽
L. lanson: ile Graeci sermonis nominum deminutione
Vesp. 320. Poll. Vill 16. Harp. 158, 6. illud ap. comteos et oratores frequentissime legitur: cs. Mein. Coin. fragm. vol. II I p. 122. tum fuit poculi genus: Straitis apud Alli. XI 473' Cratin. ih. 494 unde λεπτακα0icκiα Nieom. apud Poll. X 93. recentioris aetatis Graecis videtur suisse situla i. e. hVTλia v. Bex k. an ecd. t. t p. 203, 9. καλαθicκoc, quasillus Ar. Tlies m. 822. unde in vasis gynaecei ap. Poll. X 125, unde Eupolis ap. eund. VII 29 Evευ καλαθicκου de muliere minus laboriosa. tum Ascellus casearius, quo schol. kr. Ban. 560 voc. τὰλapoc explicat. cf. Iles. A. P. VI 160. denique satiatio aliqua cl. Apollophanes ap. Ath. π 46 T. Poll. IV 4. 105. . καλαμic c fistula ad medicamenta instillanda habilis, qua medici utebantur. Ar. Acharn. 1047 ei ibi schol. xuripi cKOc piscis nomen. Alex. ap. Athen. III 107 . VIII 355 . qui et idem μ0c vocatur. καυλicκoc cauliculus Di.d. S. lagm. XXXII p. 61.
κοτυλicκoc poculum quo utebantur Graeci in Liberi patris sacris, es. Nicander ap. Ath. Xl 479'. quod Ilesychius MoviuToV ἔκΠωμα appellat. es. Poll. Vt 16. 96. lleracleon autem Ephesius ait etiam placentarum genus ita vocari, cf. Ath. XIV 617 . xpoυVicκoc epistomium Luc. Pisc. 10. κυκλicκoc pitula. Clytus Miles. ap. Ath. XIV 655 . λεκicκOc patella ex Hippocrate citatur a Poll. X 87, pro quo Foesius Oecon. Hipp. λεκicκioV stlipp. I 407 Foes. . cs. Iuli germ. ad Poll. l. c.
λη avicκoc laeniola. Ath. V 210' XII 544' Plut . Syll. 27. A. P. XII 125 Iles. unde format Cicero Iemniscatus, quod Graeco hontini vix
licuit. 1αΥεistic c coquutus per contemptum Sic nominatus ap. Ath. VII
VucocKOc placentula, V. Πολυτυpoc Pherecr. Ath. VI 269'. opελicκoc veruculum Atticorum usu frequenter divulgatum cs. Ar. Nub. 188. Av. 359. Xen. An. VII 8. Heli. III 3, 7 es. Poll. VI 13. OlaicκOc domuncula. Dem. pro Cor. 230, 27. cf. Bergier ad Alciphr. p. 10H. Boiss. An. Ill p. 714. Harp. p. 259. tum fuit aviarium s. ea aΕust. ad 0d. 14, 23. cf. Pol I. X 159. Harp. 212, 26. Phot. p. 319, 4 ubi Aristophanes citatur et Metagenes. es. Ael. II. A. III 40. Philostr. vii. soph. I p. 516. Suid. Hes. s. v. de OlKic at V. SUPra. olvioeoc vinum vile. Lub. ap. Ath. I 29 L cs. Mein. fragm. Com.
82쪽
et amplificalione nexorum forma atque usu.
fabrilem es. lles. ΤεκTOvixoc irpiciv. denique pariter ac primitivum est Sucula cf. Baelir. ad Herod. VII 36.
commemoratur cf. id. X 169. xolpicKOc porcellus Luc. dial. meret r. 7.
83쪽
74 L. Ianson: de Graeci sermonis nominu in deminutione 'uTK Vicκoc instrumentum quod ad quaestiones tormentis lial endas usurpari dicit Suidas cs. steph. L. Gr. llies. ολεκTopicκoc gallus pusillus. Dabr. sali. 5, 1 et 97, 9.d ariTicxoc placentula Atti . XIV 644. Ocτε picκoc stellula in Callimaclii fragmentis a Diogene Laert. I p. 23 citatum. signum illud criticorum a grauiuiaticis inventum. Di g. L. IlI 66. Eust. 599. 34. 16. 27, 59, de quo etiam refert schol. A r. l)lui.
c*RKlcKOc vespae aculeo similis sudes, quae acuta timuinebat curiam introeuntibus, ut suum quisque agnosceret tribunal. cf. schol. Ar. Plui.
suculus, explanaturi illud praeterea citavit Suidas ex Aristophane. χ'Vicκoc puppis ornamentum incurvo anseris collo Simile. cs. Eust. 667, 15. Lucia n. ver. la. 2, 41. lup. cons. 47. Nav. 5. xi Tluuicκoc tunicula, mulierum dicitur vestimentum ab Eust. 1166,5 1 et schol. Ar. Av. 346. contra de viro Plat. Ieg. XII 91. Luc. Amor. 44 et alibi. inde xiTinvicκiou Osann. syll. inscr. I p. 79 et xi T vlcK6piOV de quo infra in catalogo dem. in -οpiOV cadentium. sunt denique quae in -icκioV desinentia non habeant simpliciorem aut in -icκoc aut in -lcKR exeuntem formam, ut Tuualκicni OV, muliereula, i ii xta Iruibi-cKi OV positum affertur ab Hesychio et ἐλεφαVTicKi OV ap. Ael. Ιs. A. Vill 27. sed phiauricκio v verbulum a p. Plat. Tlaea et . 180' et μελ icκiovcantiuncula Antiplian. ap. Ath. X 446 et cuius primitivum secundae est flexionis Kavicκiou sportula ap. Alli. VI 229 es. Poll. vll 176, have formam suis videntur debere primitivis. Commune denique, quo haec deminutiva tenentur, vinculum est significationis, qua hac terminatione concreta potestas significari solet, unde, ut exemplo utar, vocula κυκλic Koc non orbiculus signis calur, sed ei forma similis pitula, atque si quis λOTicκoc diceret pro λOTibiov sive λOTostiOV, a communi Graecorum dicendi usu ac consuetudine aberraret.
84쪽
et anali litica liuite flexorum sorina atque usu. Ib
DE DEMINUTIVIS IN -ΑΡlON TERMINATIS.
Haec teriminatio insignia maxime fecit nomina, quod - quae est ceterorum deminutivorum proprietas, qua propter similitudinem quati-dain, quae cum aliis vocibus intercederet, per liypercorismum derivata vocabula ad alias a primitivis remotiores transferrentur Significationes unam sibi solam deminutionis vim ac potestatem reservavit. secit ergo contra normam Atticorum usu comprobatam qui instrumentum illud musicum quo vel cantores vel oratores vocem modularentur, TOVtipiOVvocavit cf. L. M. s. v. neque μOTupIOV instrumentum quoddam chirurgicum a Suida in medio propositum, a MOTol, linamenta carpta, repetendum ullus vegetioris aetatis scri litor usurpavit Satisque habet excusa tionis thrupio v, si, cum 'Aφ0Obiolc OUc valuerit concha marina, ab Aeolensibus caedem conchae QTaptu vocatae fuerint . at vero πλοicipiOV,
quod ut muliebre calceamentum ex Aristophane citavit Pollux VII 93, in huius poetae reliquiis hac quidem denotatum significatione non invenitur; neque potest Hesychii interpretatio voculae irrrrcipi OV, OpVε6V TroiOV, rapaπληclov xηVuλωπε i ullius adhuc superstilis scriptoris auctoritale confirmari. hic lamen Allicis religiose servatus usus impedire non potuit, quin citerioris potissimum temporis scriptores, ut alia, ita haec etiam deminutiva primigeniorum instar nominum usurparent. hoc quidem in
usu praeivisse dici possit Eupolis, hi fidem habeamus Photio p. 271, 20
docenti eum poetam Mic0cipio, dixisse TOv μlc0OV. ceterorum verulexicographorum teclinicorumve nemo huius vocabuli abusum cum notaverit, illius Graeculi animadversio nou tanti Iacienda videtur; neque quidquam ex Pollucis X 13 observatione: τὰ bε cκευtipia miλου Toic κωμωboic καλεiv coniectari potest, quamvis sit concedendum, in h0rum deminutivorum usu Allicos quidem cautionem quandam adhibuisse; id quod intellegitur cum ex ais veterum technicorum observationibus, tum ex grammatici nescio euius adnotamento in B. A. 104, 30 κυuopia κωκυvibici hoκiμα. etenim gratum fuisse recentioribus Graecis hunc hypo-eorismum licet videre non modo ex citeriorum scriptorum haec pro primitivis venditantium usu, veluti κεpartisti OV in citeriorum Graecorum usum venit pro κε puta cf. Eust. p. 1037, 35. in M. Antonini coni m. haec copia
0opi OV, φυThyiOV, ψυxcipio v, sed etiam ex veterum technicorum glossis.
atque enervatae iam orationis aetate Graeculi isti cum Romanorum vocabula ita Graece exprimerent, ea ipsa sibi peregrina nomina perspicuo
85쪽
L. I.inson: de Graeci sermonis uominum deminutione piov seu tum quo dc Iibicκηv explicatur, M. Ant. 7, 3 ciΥiλλopia, Plui. Cat. mai. 4 ὰcccipio v atque ipsius primitivi genere mutato drivdpiovPlutarchiis. unde quasi suum esset, non veret,antur dicere Miλitipiov j aeque ac coυbtipi OV in N. T. lioc vero in scena seu ab Epicharmo seu ab Hermippo positum, es. Me in . Com. si gna. II 1 p. 46, velut vernaculum verbum prostat; at cxivbtipiOV Anaxandridis et p. Ath. III 105 , cich- piov a Poll. V 101, Hesrchio, Photio in medio propositum et quod Boeotorum sertur voc. MucipiOV ah Ilesyclito To καλUVT9OV explicatum, quamvis in proclivi sit emendare μvadtipiov cs. B. A. I p. 108), quae lamene irreetio illo llesychii glossemate eluditur et Tau0tipi ou ab eodem Hesychio cpΘημα significatum, unde orta fuerint, prorsus est in Obscurn. at cxcipiOV, navigiolum, decurtatum ex ccxcipiOv cs. Lust. 1575, 46, huius non est dicionis. His autem deminutivis prae ceteris plerumque adiunctam fuisse contemptus notam lana observavit Il. Stephanus. cf. Spolin. de ex tr. Od. parte p. 131. sic qiuxtiplov apud Plat. Theaet. 195'. rep. Vil 519 , etsi in aliis huiusmodi voculis e re nata nihil nisi deminutio expressa vidoliar. it a p. Dem. c. Nicostr. 1252 Tov μεv Kεpbviva ἐκ Mixpoυ παibuploυροὶ ἐξεθρεψατο, ita ut inde natum 7ruibu9Hubric aeque ac με puxi uibricdeminutivorum naturam eruperit. eodem modo xlT VtiplOV cum muliebre dicitur vestimentum, certam sibi iam assumpsit significationem. cf. Eust. 1166, 55. duod ad horum deminutivorum formam attinet, certa quidem regula, qua a casu genitivo oriantur, migrata Videtur syncope quam pauca experta sunt, ut blanda illa alloquia, is q)iλOTopiov s. *iλOTTopi Ov, quae in brevius eontracta vocula eadem declaratur ratione atque ΛΠφtipi OV recens natum cs. Clearch. ap. Ath. 269Εust. 856. 4. deinde κη0tipiov Ar. Vesp. 674) quod tamen uti κη0iou ab exauctorato nomine, cognato illo cum vulgari κημoc repeti potest. at cv Ttipio v et ocTayiov in quorum
forma vocales i et ε subtraciae sunt, recen rum demum Graecorum usu innotuerunt. pariter quae duplici hypocorismo auctae fuerunt voculae in
Ceterum omnes nominum flexiones hoc ex signatae reperiuntur hypo corismo, praeter quae in -μα cadunt nomina verbalia. namque Tpαμ-
ducto violatur, quod tamen Polluchus ib. II 60 usum communem secutus corripuit.
66ὶ hoe vocabulum, quod et ipsum significat vas aenetum, unde sit pro laetum a nullodum Ast explicatum. 67ὶ huius vocis cum sexus distin mobatur, addi solebat. quo agnosceretur sexus, adiectivilm, ut naiblpiou clypευ Plui. Ale. 23.
86쪽
et amplificatione flexorum forma atque usu.
uorum iam deminutivolum usus quo facilius cognoscatur, ex primitivorum unde ea enascuntur declinationibus eius generis propagines prolaturi sumus.
87쪽
78 L. lauson: de Graeci sermonis numinum deminutione βωλώpiov glebula. Strab. t. I p. 391. Vt p. 433 TZscli. bε irrutistio v cenula. Diphilus apud Alli. lv 156 . Lucili. A. P. XI 10.bελτcipi ou labella. Polyh. XXlX 11, 2. Plui. Anton. 58. Cal. min. 24. hicκtipiov uesycli. invo0v, καvicKIOV, hicκ69iOV. cu Topia inaures, de cuius formae anomalia es. p. 212, ab Hesyclito cum poTpυbi OV a similitudine comparatum. η0μtipiov eri bellum ab IIes. bioλυcTriplou explicatum. iarricipi ou frequenti usu notum. cf. Xen. Cyr. 1, 4, 19 Mixpti l Π.str. l. IV p. 431 Tetsch. φαυλο ic lin. Plui. Philop. T. κηθupiov phimiis es. II es. At h. XI 477'. de eius forma vide p. 212. KOncipia, Κὰμακεc Iles. κοVrcipiOv hastilla schol. Opp. IIal. 2, 25 lui et ipse κOVTapio0ηκη per parathesin dicere ausus est. κocμopiov quod Ilesychius cxε0Oc Tparixov declarat, saepe a citerioris temporis scriptoribus primitivi loco usurpatur, ut ab Athenaeo XI 474' qui eum aliquod ubcabulum Interpretatur, dicit: κOc acipi ou Ti
KOcTtipia piper condimento nescio quo apparatum Strab. t. Vt p. 401 TZsch. pro quo in cod. Ven. 1 scriptum est KocΤtupla. κωθcipiov Anaxand. ap. Ath. 105 . cf. supra.
tamen neque apud Aristophanem invenitur neque apud eum quem Pollux II 122 attestatur Platonem, qui nimirum Phaedonem comicum in Rex k. An. p. 107 cs. Mein. reliq. Men. p. 226) citatum cum illo Platonico Phaedone perperam confudit. hoc cum contemptu iactatum a Demostheiι e
usurpasse Eupolin cf. supra; at non est alia huius usus auctoritas quam
schol. Ar. Ban. 140 et poetae cuiusdem A. P. X l 141. μυθcipiov labella Strab. t. V p. 420. sehol. Ar. Vesp. 1222. μυξcipia ad verbum prunula a Tot μυξα derivandum legitur ap. Diod. Sic. I c. 34, at Muscipiov pro primitivo usurpavit M. Antonin. Comm.4,48. ξυλώplou stipes Ctesias in Persicis 121, idque vocabulum uesychius πηχicκOc explicat. Olκsipiov gynaecei pars postica secundum IIesycbi uin ad illud Lysiae
olvtipiov, de cuius irrationali secundae syllabae productione vide p. 248, contemptus sere sibi adiunxit vim, ut apud Dem. in Laer. 933
88쪽
etos olvapiOυ υπολ irrouTOc, εlcφέpε iv cκελευcευ -. in liscretum autem ad contemptionis notionem est ap. Lucili. A. l . Xl1 89 cum circipiOV ivlictum. 6Vsipiov asellus. Maelion ap. Atli. XIII 282 KoΠλoplou non sine contemptu dictum a Pliat. Flam. 17. ocropiov elisa stirpis vocali ε tivoμ6λαic formatum inferioris aetalis vocula, cs. Nicarcii. A. P. XI 196 laiκph bcrcipia. Poll. ll 19. olytipio V de pisce Plato eomicus ap. Atti . lX 385 contra Atticorum usum cs. A. B. 53, 5. Itoc primitivi loco pro variis ciliis usurpatum fuisse copiose probat Athenaeus i. c. ΠλOitisti OV navigiolum. Ar. Ran. 139. Xeii. lleli. IV 5, 17. Menander ap. Atli. XIlI 559, creberrime apud I . S. πωλcisti Ov pullus equinus Plat. ap. D. L. 5, 2. cf. schol. ad AriVesp. 195.
comicorum auctoritates memorantur.
cυκtipia siculae ab Erot. lex ilipp. p. 246 ex Laconis Eupolidis sabula prolatum. Toξtipia Luc. D. M. XIII 5. spurcipia plantulae ΙΙegesander ap. At h. v 210'. χαλivopiov recentius vocabulum cs. p. 209. χυλtipiOv succus pro primario Marc. Antonin. Cum m. 6, 13. Lucipia Epli ipp. ap. Ath. Il 57'. cf. Eust. 1321, 36. 1686, 48. id genus etiam est xiTu vicκcipioV in lexicis vulgaribus praeter
una cum lubpiov alsert Eust. 168 3, 27. uubpiaurcipiOV pupulus. schol. Luc. t. V 181 IIemst. Υ uiκsipiov muliercula, Clearchus ap. Antiati. Behh. 84. lum ex emendatione Meinehit ad Com. fragm. li 1 p. 409. ζευ stiptou, iugillum Ar. Αv. 583 idemque a Stobaeo Ilur. p. 209 et p. 213 ed. GrOt. citatum. lyctvrcipia rudentes ab IIesychio in medio propositum. κα9ibtistiou cammarus pusillus. Anax. ap Ath. Ill 105 . κλ voplou surculus. Luc. I . mer. 5. schol. Ar. Thesm. 625. κυvcipiOV ealellus Phrynicho iii eclogis improbatum, Platonis taliae ii Euthyd. 298', xen. Lyr. 84, 120, Theopompi aliorumque haud sperneti-
89쪽
L. lanson: de Graeci sermonis nominum deminutione doriam usu scriptorum celebratum. κ. Μελirata Aili. XII 518 quae et ipsa non ita multo post κυvibici dicuntur.
cκεUtipiOV varia supellex. hoc comicis maxime gratum fuisse Pro
xrlucipioV saepe recurrit in veteribus lexicis. xlTvivtipiov tunicula Lucili. A. P. XI 154. Duplici liypocorismo assecta eaque syncopata sunt haec:
Hac terminatione deminutiva insignita inveniuntur non modo virilia, ut ξενυbpiov Men. ap. Ath. IV 132'. λOTύbpioV Isaeus Sic. ap. B. A. 1395. cf. Suid. s. v. , sed etiam muliebria nomina, ut Uncubpiov Xen.
90쪽
et amplificatione sexorum forma atque usu.
Numero quinque in lianc terminationem exeuntia invenimus deminutiva, unum a virili nomine ortum ξευυλλlou ap. Ar. Poll. X 55. cf. Plui. Lacon. apopth. p. 228; item unum a mulieliri μεlpa Diov Ar. Ran. 89. Dem. e. Mid. 539'. Aristocr. 674. Eubul. ap. Ath. VI 262 Φ, cs. Poll. II 9; cetera a neutris: ἐπυλλiou Ar. Ran. 942, cs. E. M. 368, 8 et alibi creberrime; uvθυλλiov M. Anton. comm. IV 20; ppεφυλλiovap. Luc. dial. mer. 9 cet. aucta deminutione formatum est IIpi αμυλλihi OV, es. p. 247. unum vero quod Suidas citat s. v. EucTOV, bOpυλλιον, o breviore forma hopoc ortum non videtur in communem venisse usum verum μπι9υλλὶOv corruptum est ex ματ9υλλGOV, v. Hes. Poll. VI 188. s. p. 194. 3 4
Herodianus in L. M. s. v. 'Api συλλoc hoc per deminutionem ortum
cuo ac ) non semel variatum nomine Opucυλoc, es. Aesch. e. rim. 142 SturZ. lex. Xen. s. v.), interpreti. ad Greg. Cor. p. 281. pariter Bh-0υHoc es. E. M. 95, 22. Lust. 889, 49. horum vero nominum quamvisa deminutionis notione repetendorum usus adeo percrebuit, ut nomina inprimis propria sine ulla deminutionis vi sic formata videantur, ut 'v-
cf. Lob. path. I p. 127. Raro videntur Doriensium more ita deminuta fuisse adiectiva, ut καθώpυλλoc Plat. com. ap. Ath. III 110 ε et adverbium καθαμυλλinc Cratin. ap. Atlae n. IX 396. sed ἔpπυλλoc s. ἔpΠυλoc, pqpυλλο c, κη-pυλλoc vel κη9υλOc sive κεipυλoc es. schol. LI Ophr. v. 370. schol. Theocr. VII 57. Eust. 376, 39, non sunt deminutiva. muliebris sexus sunt Cipυλλα non semel cipυλλα perperam scriptum, cf. Behh. ad Plat.