Specimen historicum de Eumene Cardiano a caeteris Alexandri Magni ducibusrite distinguendo

발행: 1838년

분량: 138페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

101쪽

hujus mortem de imperio certarunt, eminuit, et meliore profecto fortuna dignus suit, cum ob virtutem et prudentiam, tum ob sdem intemerate servatam. Prius proditus a suis, quam ab hostibus victus est, et incertum manet, quid magis in ipso admirandum sit, peritia et calliditas, an vero animus integer et generosus, quem per totam vitam ostendit. Quo majores autem in illo elucent virtutes, eo magis dolendum tam pauca de majore vitae parte nobis esse tradita. Ε tamen, quae cie illo cognovimus, adhibentes, viri mores adumbrare et investigare consilia, quae per totam vitam sequutus fuerit, aliquo modo possumus. Ita, antiquorum vestigiis insistentes, Eumenis quasi maginem nobis proponere, et Virum cognoscere licebit, quem ex omnibus magnis viris, quos illa aetas tulit, praestantissimum, sed miserrimum simul merito dixeris. Vincebat enim omnes cura, vigilantia, patienistia, calliditate et celeritate ingenii, et cum perfidus esse nollet, suorum cecidit perfidia.

102쪽

PARS TERT

Cum jam de Eumenis vita egerimus, superest, ut ipsum virum etiam magis ex iis cognoscere studeamus, quae de ipso veteres tradiderunt Eumenis igitur inis dolem et mores describere conabimur, eaque colligere, quae hac de re apud antiquos exstant, quaeque ipsi essicere nobis posse videmur ex universa ejus agendi et cogitandi ratione Deinceps vero id investia gare studebimus, quod per totam vitam sibi propositum habuit, quale fuerit, et quid tandem, omnes illas o.

lestias et bella suscipiens, esticere voluerit. Si enim regni aliquam sibi partem vindicare cupiisset, multo certe facilius fuisset , si Cratero vel Antigono se adjungere, quam cum iis certare, maluisset. Ioeceteri studuerunt Alexandri duces, qui imperium dila. cerarunt; sed aliud quid Eumenes voluit. Ille apud Philippum et lexandrum scriba fuerat, cum regibus diu uerat versatus, et iis mortuis, alia plane sequvistus politica consilia videtur. Tandem autem animadvertere lubebit, quantum Eumenis nomen apud ceteros Alexandri duces valuerit, quantaque ejus suerit apud eos

103쪽

auctoritas, et mors ejus quis essecerit. Sic enIm Eumenem demum rite cognoscere poterimus, atque juste de ipso existimare, qui quantus vir fuerit sc in primis adparebit, si cum iis contuleris, qui aetate ei lapis pares virtute et ingenio inferiores fuerunt, quibusque omnibus ille restitit solus conjunctis.

Eumenis mores et ingenium.

Quicunque Eumenis vitam considerat, hunc continuo advertere debet, quod jam Philippum in puero admi. ratum suisse antiqui narrarunt, assinnantes του hiasis Φαυδετ φετὸν και ἀνδρώο ἀρεσαι - Φιλιππὶ . Quid enim in ipso magis admiraimir, quam prudentiam, solertiam, sortitudinem, quae quidem virtutes in illo ita elucent, ut nescias quamnam principem dicas. Quod si hoc tantum de Eumene constaret, scribam eum apud Philippum et lexandrum fuisse, lacile tamen eff-cere possemus, prudentia et solertia eum fuisse insignem, nunc vero, quae deinde acciderunt, magis etiam illud probant. Animadvertenda in primis sagacitas, qua cum hominibus sibi infestissimis versari, eos delinire sibique adeo conjunctos reddere solebat Invisus per totam vitam sui Macedonibus, qui peremnum oderunt. Propterea post Alexandri mortem, noluit primo

104쪽

se rebus immiscere, et exspectavit, donec ipso carere amplius non possent. Tum summa arte tactiones inter se conjunxit, et, ut Plutarchus ait, κατεπράυνε πολλοῖς καὶ πρὸς ac αλύ ις μου ἐποίησεν L Deinde alios alia ratione sibi benevolos effecit, et apud se retinuit. Cum Crateras appropinquaret, rem suis reticuit, et huic sagacitati victoriam debuit. Benevolentia et comitate eulamum et Antigenem sibi devinxit, qui antea ejus exitium optaverant Argyraspides toties sollicitatos ab hostibus, modo oratione et verbis, modo constantia et virtute, lenitate interdum et dolo, sibi obstrictos habuit. Qua in re minime negligendum, summam semper umenem ostendisse animi humani cognitionem quam tum certe sibi comparaverat, cum scriba regius omnibus rebus interesset quaque effec-

tum est, ut eo semper modo cum hominibus versaretur, ut tempori et opportunitatibus esset aptissimus. Cum suos celare non posset, quae post Perdiccae mortem Macedones de ipso decrevissent, ipse iis indicavit, et omnibus liberam dedit discedendi optionem, si quis ea timeret quo factum, ut omnes arctissime sibi adjungeret, quippe qui turpe putarent ducem tam candidum et generosum deserere. Paulo post literae in ejus castris repertae erant, quibus milites ad Eumenis caedem incitarentur. Ille gratias suis pro fide agens, hostium machinationes in suam rem convertit, et

Plut. l. l. c. 3. P. 491. -

105쪽

m a se consectas dixit, ut militum animos experiretur. Fastum Peucestis fictis iteris depressit, quas sagacissime composuerat, et auctoritatem, quam sere amiserat, majorem quam antea recuperavit Argyraspidum dueum superbiam somnio quodam evitavit, et vana quadam

specie ita eos delusit, ut ex inimicis fere amicos haberet. Quid dicam de solertia, qua hostium consilia cognoscere et praevertere solebat, de ejusque pruindentia militari Numquam ex improviso eum aggredi

potuit Antigonus, quamvis saepius conaretur nec misquam Eumenes victus est, nisi suorum contumacia et proditione. Repetere hoc loco omnia strategemata nil attinet, quae in Eumenis vita memorantur, Verum ne hoc praetervideamus, quanta nempe arte usus sit

dicendi facultate, qua pollebat, ea semper proferens, quae proposito aptissima essent. Erat enim, Plutaris chus inquit, εἰπεῖν δ' οὐ δεινὸς αἱμυλος δ καὶ πιθα- Qe , ita ut acillime audientium animos flecteret. Cum orae inclusus esset, ille suis sermonibus inprimis militum animos exhilaravit τὸ minrimis ιιιλι- χάριν ἐχωση και λοφροσύνην ἐφηδυνω di Solebat

autem Eumenes verba ad eorum captum componere quos alloquebatur. Sic , cum aliquando Antigonus Μaeedones suis legatis corrumpere conatus fuisset,

illosque milites repudiavissent, Eumenes, in medium

a Plut. l. l. c. II. P. 499 aQ. a Plat. l. l.

106쪽

procedens, ipsos collaudaVit, κά λόγον ero τῶν παρα- δομ in καὶ παλαιῶ9, οὐκ ἀνοίκειο δῖ-περισσαπέω Leo, inquit, puellae amore correptus, cum puellae

patre de nuptiis egit, qui paratum se assirmavit ad I

candam ei filiam, verum se dentes atque ungues me tuere dixit, ne post matrimonium aliquando iratus, crudelius in puellam saeviret Leo igitur ungues simul eum dentibus sibi extraxit et pater omnia eum amisisse videns, quibus metuendus fuerat, facile eum inter mit. Tum subjumit, τὸ παραπλωιο οὐ ποιῶν κῶ

καυτα τούς ἀφηγουμDους' Qua quidem oratione quid accommodatius dici potuerit, non video, nec mirum summo eam applausu milites excepisse. Nobis una cum Hieronymi operibus, hic enim probabiliter plures

memoriae mandaverat Eumenis orationes perierunt,

sed haec, non minus ea, quam ad milites habuit. quum ipsum prodiderant, masculam quandam eloquentiam refert, qualem in homine militari exspectamusa Quod autem in imperatore summum est, tanta fuit Eumenes fortitudine, ut non inanis esset iactatio, cum se fortiorem neminem invenisse diceret Testis sit illaeum Neoptolemo μονομαχία, et tot certamina, in quibus ipse inter primos versabatur. Haec vero temperata erat modestia, moderatione et generositate summa.

107쪽

Post pugnam cum Cratero commissam, lenitate sibi Phalangem captivam devincire studuit, et eum Perdiccas ab eo desecisset, multique eum sequuti essent, non nisi eos punivit, qui rei auctores fuerant, reliquos tanta benevolentia tractavit ut illaesos ad suos ordines remit. teret. In moribus Eumenis comitas ingeniique cultus dominatur, quem in regum aula sibi comparaverat, nec inter medios etiam milites amisit. Nihil rude aut agreste, nil ut quoque inhumanum aut crudele in ipso animadvertimus. Pacis artibus imbutum ingenium semper manifestavit, et amari se a suis, quam metu maluit.

Quod autem antiqui jam sunt admirati, quoties de Eumene agebant, fuit ejus constantia, illaque animi vis, qua sibi res, non se rebus submittere conabatur. Nulla impedimenta, ne ea quidem, quae superari posse non

viderentur, eum umquam a proposito abducere potuerunt, et, cum ab eo inde tempore, quo mortuus est

Alexander, omnia ei adversa viderentur, animum non despondit, sed quo majora imminebant pericula, eo minus spem submittebat. Cum Craterus appropinquaret, militibus suis fidem habere nullam umenes potuit, oppostus ei erat optimus dux omnium, qui apud Alexandrum fuerant, cum copiis longe peritissimis et non tamen ille metuit, nec motus est promissionibus hostium. Postea ab Antigono sugato et Norae incluso, quae ei spes superesse poterat Quid ageret ab hosti inhus cinctus et cum parva manu relictus 'λυδες , Dissilire by Orale

108쪽

inquit Diodorus, πολλαις καὶ κεχρομενος μου μεταβολας, οὐκ ἐταπεινουτε πω νουήματι , sed

omnes Antigoni promissiones ejecit, et semper spem salutis conservavit. Licet deinde multis se invisum seiret ne nisi dissicile alios secum duces retineret, noluit propositum demittere, sed summa constantia illud ad exitum perducere eo etiamnunc tempore conatus est, cum ipsum jam non amplius lateret, e fiet illud vix posse. Tanta fuit in viro antis vis, ut deprimi illa non posse videretur, et sponte alios etiam moveret et secum duceret nec exstincta ea fuit cum captivus ad Antigonum duceretur, sed i victos tum etiam ille spiritus gessit. Conjuncta vero eum illa sui summa consilii dexteritas et antini praesentia, qua non tantum in rebus obseuris emeret, quid facto opus esset, sed etiam rerum eventum facit. lime conjiceret hostiumque praeoccuparet consilia. Ubi non provisa imminebant pericula, et omnes consilii inopes erant et desperabant, ille semper viam indicavit, qua res restitui possem, ne ullae tam urguentes et dissiciles rerum opportunitate suerunt, ecquibus se expedire Eumenes nesciret. odo celeritate hostes praevenit, aut sagacitate eorum consilia irrita reddidit, modo dolo deceptos retinuit, et impetum rein tardavit. Quum victoriam reportaverat dratre et prudenter ea utebatur, si ipse victus esset, sic se gessit, ut

109쪽

iostes vi aliquid profecisse videremur. In utraque

fortuna aequam semper mentem servabat, quam nec χωcundae res efferre, nec adversae deprimere possent. Rebus numquam non intento, et omnia accurate obse xanti improvisum quid accidere non potuit, et, eum hostes rem jam consectam arbitrabantur, ille interea excogitaverat, quo eorum consilia prorsus frustrarentur. mac Eumenis animi praesentia et dexteritate inprimis factum est, ut tamdiu Antigono, et antea Crateis m, resistere potuerit, eamque potius inter eas res reis feram, quas in summo imperatore inesse oportet,

quam felicitatem, quam Cicero cum scientia rei militaris, fortitudine et virtute, in illo requirit . Si enim quis alius, adversa sortuna Eumenes usus est, qui victus, nullam spem salutis, nisi in se ipso habere potuit, victor autem causam, pro qua pugnabat, non potuit tueri ' Quae vero omnium maxime nobis placet virtus umenis, est fides et animi integritas. I tem porum injuria nobis plura conservasset de amicitia Hieronymi et Eumenis, non dubito, quin simul egregia exis starent argumenta candoris animi et fidei, quam in amicula ostenderit. Nunc vero tota ejus vita docet, quanta fide iis inserviverit, quibus semel se totum dicavisset. Multis invisus fuit Eumenes, cum apud Philippum et Alexandrum scribae munere fungeretur, neu quisquam tamen eum violatae fide aut avaritiae potuit

Cicero pro lege aut Io. Dissiliro b Corale

110쪽

accusare. Ipse Hephaestion, cui quid umqvam negavit Alexander sere Cardianum non potuit, sed maluit Alexander amici nimicum apud se retinere, quam Eumenis industria carere. Per viginti sere annos in regum aula suerat versatus , omnium suerat conscius, nec umquam fidem, a regibus sibi habitam fefellit . Quid vero deinde egit Causam, quam amplexus post Alexandri mortem suerat, non deseruit, quamvis maxima quaeque ei promitterentur, et morte probavit, quod Cratero et Antipatro respondit, se μέχρι :ν ἀδικουμsi ρὶ Mois , κοὐ τὸ βιο μαλλοs τη πὸτι προ-aria Quid aliis videatur nescio ι mihi semper tanta fides in Eumene fuisse videtur, quanta in nullo major fuerit, nec intelligo quomodo

Plutarchus Eumenem, φιλοπόλεμο καὶ φιλόvεικον, dicere potuerit, ' γαρ sic pergit, ἀσφαλως κοι μετὰ τιμ βιου εξο εκποδων γενομένω τοῖς πρωτοις διετε

Uere Giuies Eumenes a man who long an incomiptelymisycd without abusing in any one instance, the confideiace of his master; ho exercise power Without pride, an ensorcedes cipline,ithout severity, hos conduci merite a nuce public respeet, an roya savour, and whos viriues dilarmedenvy. Histor os Greece V. V. . l. p. 377. Plui. i. c. 5. P. 493. m. Plut Comp. Euin et Sertor. c. a. p. 5 . 25.

SEARCH

MENU NAVIGATION