Scriptorum ecclesiasticorum opuscula praecipua quaedam

발행: 1858년

분량: 451페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

161쪽

ROMANORUM PONTIFICUM. 153Uerunt, et cum Sui erroris auctoribit atque fautoribuS, Perpetuo anathemate damnaUerunt. Recte atque Veraciter Statuentes, Sicut duas unius

Domini nostri Jesu Christi naturas, id est Deitatem

5 et humanitatem, cujus duas natiVitate esSe cognoScimus, de Patre videlicet, ex aeterno, de matre, de qua humanitas ei acceSSit, e tempore ita duas quoque substantia uniu ejuSdemque erSonae confitemur, uXta subsistentiam unitas, e quibus et in1o quibus idem Dominus noster Iesus Christus Fili iis Dei et adnuntiatur et creditur quia Otus Deus

totus factus est homo, et in Sui integer manenS, etiam in nostri perfectu apparuit, bSque Sol PeC-Heb. iv. I 5.cato, quia in Se SalVare totum hominem venerat; ita 1s quoque et dua naturale habere Voluntates duasque naturale operationes, Secundum Sanctorum Patrum doctrinam, decreVerunt.

Auctores Vero novi haeretici dogmatis Sergium, Pyrrhum, Paulum, et Petrum, ConstantinopolitanOS, 2o Una cum Hon Orio, qui ra Vi eorum assertionibus fomentum impendit, pariterque et Theodorum ha-ranitanum, et Cyrum AleXandrinum, Cum eorum imitatoribus, simulque et hos, qui haeretica dogmata contra oritatem fide synodaliter declaratam atque a5 praedicatam, pertinaciter defendebant. Possimum etiam et Deo odibilem Macarium, cum

ejus discipulo et magistro impietatiS, Stephano, et

Polychroni deliro sene, OVO Simone, Um OmnibuS haereticis scriptis atque SequacibuS, nexu Perpetuis anathematis devinXerunt, qui unam Xsecrabiliter RSSerebant Voluntatem, et unam Operationem in Christo quam aeque diVinam, Qque Umanam, neque inconditum, neque conditam poterant demon-

162쪽

154 EX LIBRO DIURNO

Strare, Sed Velut confuSam atque congregatam Sicut de naturis impius Eutyches, ita de naturalibus Oluntatibus atque operationibus Christi, juxta haereticorum praeStigias, nitebantur defendere. Sed et eos qui unam simul et duas voluntate et 5 Operationes in Christo dicere praesumebant, SiVe nec unam, nec duas vel qui troprietates maturarum Christi confundere vel OXstinguere nisi sunt, Vel nituntur, pari cum eis anathemate mulctaverunt. Propterea quOS JUOS, Vel quaeque Sancta Se Uni Ioversalia Concilia abjecerunt, simili etiam OS Ondemnatione pereellimus anathematiS. Cum Supra fatis haereticis Sabellium, Paulum Samosatenum, Marim Persam, Montanum, Donatum, Eunomium, ovatum, Sabbatium, Acacium, 15 Antii imum, Julianum Halicarnasseum TheodoSium, Gaianum, Priscillianum, Pelagium, Caelestium, et Julianum eorum discipulum, et cum ei Simul omneS

QUOSque ero Vel quaeque eadem e Sancta Concilia susceperunt, ut rectae fidei consorte SuSci- PimuS, et cum eadem reVerentia re et corde Vene-

Sed et hoc vestrae caritati, Christo annuente, Ol 25 licemur, cuncta, quae hujus aliostolicae sedis praefati Pontifices, apostolici praedecessores OStri, Synodaliter Statuerunt, cum tot mentis studi et puritate nos eSSe OnServaturos et ad defendendam rectae dei Puritatem, eorumdem praesidio, coram hominibu soeSSe equit edRm.

Unde et districti anathematis interdictioni subji-

163쪽

BOMANORUM PONTIFICUM. 155

novum aliquid praesumat contra huju*mO di evangelicam traditionem, et orthodOXae fidei Christianaeque religionis integritatem Vel quidquam contrarium annitendo immutare sive subtrahere de iii te-sgritate fidei nostrae tentaVerit, vel usu Sacrilego

hoc praeSumentibu Cori Sentire. Ut sinceritas perfectae nostrae fidei vestrae caritati manifestius clareat, praesentem nostrae pro SSioniSpaginam per Ill. Otarium Scriptam, cum mOStrue1omunu SubScriptione, Coram omnibus relectam, in

confessione beati Petri Apostolorum principis deposuimus, tanquam ipSO testificante de puritate conscientiae OStrae, cui claves ligandi atque solvendi in terra et in coelo omnium Salvator et Dominusis tradidit. Ill gratia Dei Episcopus sanctae catholicae et apostolicae Ecclesiae urbis Romae huic professioni rectae et OrthodoXae fidei, Sicut Superius legitur, SubscripSi, eamque missi corpus quum, meates Petrea o Apostole, Obtuli consolidandum.

164쪽

LIBRUM DIU RΝUM

ROMANORUM PONTIFICUM

P. 147. l. I. EX LIBRO DIURNO AEditionis arnorianao 5 titulus ist Libser Miurnus tomanorum lontificum lx antiquissimo Codico S. nunc primum in lucem oditus opera o studio Joannis arnorii Prosbyteri se Societate Josu, qui Notas Dissertation0squo addidit. Parisiis 68O,4to. oeus os haec editio a C. G. HO anno in Nov. Io Scriptorum ac Monumentorum Collectione, Om. II, LipS. 1733, to Sine additamento. Quae sero do Libro hoc Diurno Scripsit praestantissimus avius in Historia sua Lituraria, en primo loco asseram. LIBER DIURNUs, quo solemne iterarum, aliarumque 15 rerum ecclesiasticarum formula a Pontificibus Romanis antiquitus usurpari solita continentur, novem QRPita Om-

plectitur, quovis capite hires sub So titulos continente. Quis fuserit, qui primus has formulas collegit et digessit, haetonus ignoratur. Liber ipso collectus Videtur, ut non o sine Summa verisimilitudine conjicit Garnerius, sub Gre- gori ΙΙ circa annum 715, quod praeter S. Modicis nongentoru1 circiter annorum vetustatem, multa in ipso libro sua loro viduntur.' Garnorii verba sunt in Praefatione M. 13 Nihil probabilius dici posso reor, nihil do-25 finiri cortius, quam quod ad Gregorii 1 prima tempora pertineat, Sitque compoSitus lauto post annum II 4 id enim si ponatur, congruent Omnia, eonSentientque tum inter so tum historiae utit in obsorvationibus annotabitur, prout Sese res et temporis notae offerunt.' Haec Garnerius. 3o Opus diu supprossum, diu doSidoratum, tandem eruit, et notis, rudi solodi omnia, Moctissimi. illustravi, Johannus Garnorius, Paris. 168o to. In hisce formulis duo prae

165쪽

ceteris notari merentur I'. Octavo adhuc saeculo in

more fuisse positum, ut, defuncto Pontifico, ab his qui

sedis apostolicae vicem Servabant, Xarchus Ravennae ea de re certior redderetur; et ut electo, convenientibus non

olori modo sud optimatum etiam et populi OtiS, SueeeS- fore, relati ad Imperatorem P. foret, electionis approbationem submisse rogans missis etiam ad Optunatos tum Ravennae tum Constantinopoli positos iteris, praecipue vero ad Xarchum, ut lectionem vel nomines Principis I confirmaret, vel confirmandam curaret Nec nisi accepta domum hac confirmatione Pontificem Ordinari fas erat. Qua omnia ex ipsis formulis AEOloe clariora elueeSeunt. 2'. Pontificoni jamjam ordinandum ad corpus B Petri solemnem fido prosessionem odere solitum, qua non modo I 5 40 Sacra Oecumenica Concilia diserte approbavit, verum auctores novi haeretici dogmatis, Sergium Pyrrhum, Paulum, et Petrum P. una cum Honori qui pravi eorum assertionibus fomentum impondit' ipsius formula vorbis utor anathematis condemnatione nominatim perculit. Un-eto de mani sto constat futilo illud Baronii tollarmini, istrecentiorum hypera Spistarum κρησφυγετον, qui Honori nOmen Actis sextaes Synodi a Graeculo quodam fuisse intrusum, absque vel levissima verisimilitudinis umbra , Om- miniscuntur Alia luctori antiquitatis celesiasticae curioso

rion Randato istorciens acdoporat olim Loo Allatius, texscriptum publicaro in animo habuit; verum impressione prohibita, in lucum odoro sus ei non orat: hunc ipsum 3 o Codicum inspexit et Mabillonius et exinde plurima eX-cerpSit, quae supplementi vico ad editionum arnorianam nobis exhibui Musaei Ital tom. Ι, part ii, pag. 32. Vide etiam quae habet t. Ital seci. I, pag. 77. VOL I Hist.

Lit. p. 62O Supplomunto Libri Diurni in ruditissimi Ma-35 billonii usu Italico, p. 35, subjecta est haec adnotatio:

Libo Diurnus Romanorum Pontificum, tantae quondam apud eos auctoritatis, etsi modo penitus Obsoletus, non ta- mon insuper habendus est ob antiquitatis commendationem. Quapropter quum in manus nostras incidisset vetustissi-

, mum annorum octingentorum Xemplar, qu USUS est Lucas

moistonius in adornanda illa, quam meditabatur, hujusce libri dition0, aliquod operae pretium nos facturos XiSti- mavimus, si praedictum exemplar cum oditione Garneriana conserronius. Exemplum Codicis, quem Hilarion Rancatus, ς' monachus Cistoreiensis, Holstento ad unam noctem, ut in

166쪽

158 ANNOTATIONES

Itinere nostro diximus, commodaverat, habuit Garnerius, qui Romani an Codicem, eumque antiqui8Simum Oeat, ejusque capitula, paucis miSSis, in Sua praelatione reseri. Exciderunt ipsi, nescio qua causa, sorte ob exempli de sectum, nonnulla capita, quae mox retulimus. Adhaec narrat Steph. Balugius in Notis ad Potrum do Maro doConcordia Saeordotii et Imperii, odit PariS. 7O , P. 55, si-brum odoro Diurnum voluisse Lucam Holstentum, et jam typis Romanis mandavisse anno I 66O, an I 658, teste Steph. Borgia in Vaticana Consessione . Petri, p. Xiv, Sed SUI' Iopressum librum Romae fuisse additque se novam ejus editionem, integriorem et meliorem, emendatam videlicet ad fidem vetustissimorum exemplarium, paravisSe unquam oditi hic designata typis impressa est Consulas bibliograph 08, praecipue Clementem in Bibliotheque Baison. Ol. 15IX, p. 6 -66. P. I V. . . ILL epiScopuS Supra notaVerat Garnorius, Ita vetores pro eo quod nunc N ponitur, cum locum nomi ni indicar placet.'Ibid. l. 3. accessum Melius fuerit, exce88tim. OIbid. l. 18. permittimus Loe convenaret i ercipimUS. P. 48. l. 22. audire designat intuitus Indo constat prossessionem hanc silui, is videatur habere sormam epistolae, in Ecclosia amon dictam nequo enim haec verba ad alios pertinere poSSunt quam auditores, qui praesenti suum teS 25 tentur nutu dosidorium. GABNERIUS.

P. 49. l. 3. Vivaciter edocemus Malim veraciter cum Verbo praedicare constructum, prout infra. P. 5 I. n. iiii Semini-Nestoriani Seminiverbius vocabuli Im, XpreSSum e Graeco σπερμολογος, ex Oderici Vita solis colosiastica Historia proseri ossius Lib. Iii, D Vitiis SermoniS, cap. 48, p. 22. De auctoribus Nestorianismi, sive illis qui propter scripta sua origines ejus audiebant, hic agitur. P. I 53. l. I 8. Auctores novi dogmatis Dogma intelligit sil unica voliuitat Christi, quod eo reipsa non dissuri ut ab Eutychiano, se tamen aliena sub forma dissimulabat.

Ibid. l. o. una cum Ionori Honori ita Hadrianus 1 in Synodo Romana, quae refertur in VIII Cone. OGenor Aet. Intolerabilis si ita radsumptio, et hanc praecordiorum iure ferre mon possunt Qui unquam vostrum talo quid audivit vel quis hujus tomeritatis, Sal- tum lection0, immonsitatem invonit Siquidoni Nomanum Pontificum de omnium Ecclosiarum Prausulibus judicasse te 5

167쪽

IN LIB. DIURN ROM. PONTIFF. 159

gimus de eo vero quem litam judicasse non legimus. Licot onim Honorio post mortem anathema sit dictum ab Orion- talibus, sciendum tamen est, quia fuerat Super haereSi accu- SatuS, propter quam solam licitum est minoribus majorum, suorum moribus reSiStendi, Vel pravo Sensu libere respu- ondi. Quamvis ot ibi nec Patriarcharum, ne ceterorum Praesullam cuipiam de o quamlibet fas fuserit proferendi sententiam, nisi ejusdem prima sedis Pontificis consenSus praecessisset auctoritas. Sic se habet Anastasii versio, Grae- Loius teXtus paulo aliter. Observandum Hadrianum 1 POntificatum inivisse anno 867, atque adeo hanc ipsam profeSSiOnem fido edidisse quum primum sedere coepit. GARNER. P. 53. l. I. Theodorum Pharanitanum Urbis Pharan in Arabia Petrae Episcopum, saeculi optimi Monothesi-15 tum.

P. I 54 L 6. Thoodosium, Gaianum De Thoodosio Alexandrino Episcopo, Eutychis assecla, agens aviuS in Voce refert, Gaianum Archidiaconum Alexandrinum, qui Aphthariodocita

Ibid. l. 18. Julianum Eclanensem Episcopum, qui a Cae-leStio, quem Pelagius corruperat, auresim didicit, actus postmodum ex discipulo magister totius factionis. Marius Mercator de ipso tradit qua nullus alius distincto. Videas nostras ad primam partem Marii Mercatoris operum notaS, o dissertationem de primis auctoribus et defensoribus haeresis Pelagianae. GARNER. Ibid. l. I. sequipedam Sequipede8, ectatoreS, SequaceS, discipuli. Dii angi Glossarium ad Scriptoros Mediae et so Infima LatinitatiS, pag. 4O3. Ρ Ι55. l. II in consession beati Petri Hoc est, in sepulchro . Petri, ut infra patet. Vide et Steph. orgiae opus, quod inscribitur, Vaticana Consessio Beati Petri Principis Apost0lorum, Romae, I 776.35 IN Appendico ad Notas suas in Librum Diurnum adjecit Carnorius Dissertationum bono longam, in qua Vult

Ostendero, Honorium Papam anathemate damnatum fuisse ab Ecclesia, quia haeresim alienam, non Suam perimere

neglexiSSet, atque adeo ipsi revera savisset Fac vero ita orom habere ut illibata mori Honorii fides, quod tamen vix probari potest, quum liquido pateat eumdum Honorium a Concilio generali condemnatum fuisSe propterea quod, ut acta ejus ab ipso Garnorio allata testantur, Una Umaliis unius voluntatis et oporationis in duabus Christi naturis 45 haeresin in populum catholicum spargeret, idque porro On-

168쪽

160 ANNOTATIONES

Stet a SucceSSoribus ejus, Romanae urbis Episcopis, condem natione anathematis perculsum eSSe Honorium, quod pra vis haereticorum assertionibus omentum imponderet; hoc interea certissimum est, tum Concilium generale, tum ipsos Romano Praesules, censuiSSe Xcommunicari OSSe et de-sburo urbis Roma Episcopum, si haeresis fautor fuerit. Ipsum quidem Papam errare posse in fido articulis, id vero plurimi hominus in probabili ratione, immo vel Papa ipso idem hoc fatente, negant. Age vero, ita de Honorio scribit Molchior Catius in Locis Theologicis, is qui cap. 7, libri I, 1 orationibus theologicis conatus Si probare Romanum Ontifidom in fido controvorsiis finiendis errare non OSSe Sed tamen in cap. pr0Xime OS Sequente hoc privilegium ait cireumScriptum eSSe, et pertinere statuit ad quaestionus fido publica, quam dicit, Pontificum decernendaS. 35 albortus Pighius Campensis, ait Canus, non aliter O- tui occurrere argumento , quam Omne Romano Pon- tificus proris nota Eborando. Ita contendit nullum un-

quam in haeresim incidissu Atque ut Anastasium in li-

bertatem assereret, Gratianum veXaVit contumeliOSiSSime, et o

jurispuritis turpissimo maledixit; ut vero Honorium tue retur, sextae generalis Synodi exemplaria salsarios corru- pisse, multis conjecturis suadere nisus est; deinde etiam in eam opinionem inclinavit, ut crederet pistolam Honorii ad orgium a Graecis de more fuisse vitiatam, Synodum 25 autem in eo judicio deceptam, quin adeo duorum On- ciliorum, sexti et optimi, acta Omnia calumniatu est, ac pro sua certe virili amborum labefactavit et auctoritatem o fidum Hauc vero Alborti opinatio nova quidom in Ecclesia est sed a ratione confirmari potest, quod non 3o est verosimile, ut homini, qui haereticus osse possit, fidei summam Dominus commiserit; rectum enim est regula sui se obliqui, ut Aristoteles docot quare si fides Romani Pontificis dirigor ipsum non valet, multo minuS, Ut ide-

tur, alios in do rectos ossiciet. Quid, quod imbocillius in 35 fido fratro in fido confirmaro nequit igitur Romanus Episcopus juxta Christi pollicitationem fratres suo con-

firmaturus est, firmum ipsum esse oportebit. Quamvis au-

tom multis in locis dicat Pighius, sicut hic dicit, satis pro babilito do summi Pontificis auctoritate, tamen non id o Spectandum est, quid dicat, sed quid consentaneum sit ei dicere, cui vovitatem tueri ac retinere sontontia si dicit itaquo illo multa multis locis do hac re quidem, sed aqua haeret, ut aiunt dolanda Liborium Pighius, quem taedio victum sexsilii in privitatem liaereticam SubscripsisSe auctor 5

169쪽

os Hioronymiis 1 Chronicis. Excuso Marcellilium, quem timor fractum idolis sacrificium ObtulisSe memoria proditum si Victorem vindicet, quom Pauliani Sta Suum esSemontiti sunt, ut scribit Eusebius V. ecl. Hi si eap. 28 Anastasium liboret, quem sine certo ot probabili testimonio Gratianus haereseos insimulavit. At Honorium quomodo ab orrore vindicabit Quum auruticum misso, tradit Psolius in Carmine d septon Synodis, TharaSius nil summos sacerdotes Antiochiae Alexandria o Sanctae Urbis ut VII Synodo, actione , Scriptum est, Theodorus cum Synodo sua Hierosolymitana in consessione fidei, quae habetur eadem actione tertia, Epiphanius respondens haereticis in conspectu Concilii ejusdem actione , Omo II, tot demum ipsa VII Synodus action ultima, et in pistola ad

omnes Sacerdotes et clericOS. Adrianu quoque Romanus

Pontifex in aetiori 5 Synodi octavae generalis, o Romano inquit Pontifice quemquam judicasse non logimus licetonim Honorio ab orientalibus post mortem anathema sit dictum, sciendum tamen est quod uerat Super haer0Si accuSatuS: propter quam Solum licitum est minoribus majorum uorum motibus reSistere. Hactenus Adrianus. Ubi

otiam addit, sontentiam in Honorium latam o Romani Pontificis consensu fuisso. Id quod Oxploratum est in VI Synodo generas actione quarta. Ubi Agatho, in pistola ad Concilium Honorium ipsum anathsematigat Beda item, de Natura Rerum c. 7 in sexta Synodo ait Macarius

cum suis sequacibus Simul et praedecessoribus, Cyro, Sergio, Honorio, Pyrrho, anathematigatus est. In libro praeterea pontificali refertur Leo secundus sextam Synodum USee-pisSe, in qua condemnati Sunt Cyrus, Honorius, atque insin sexta Synodi ponitur pistola I 00nis ad Constanti num, ubi OS SuSceptum confirmatumque Onethum, unathematigamus inquit Cyrum Sergium, nec non et Honorium qui hanc apostolicam Ecelesiam non apOStolicae traditionis doctrina illustravit, sed prosana proditione immaculatam fidem subvertere conatu est.' pag. 28 I. Haec litoris mandavit Mulchior Canus annos plus centum ante

oditum amaritorio Librum Diurnum. Iis addam, quae adliano rem portinuntia de Concilio Gonorat VI a sens avius o in Hist. Litoraria posuit, voL . . O6 Aet xiii Concilii CP. III, Oseeumonio VI, loguntur conciliabuli Alexandrini capitula . sive libellus satisfactionis inter Cyrum Alexan- inum, o Theodosianos o Cyri Pyrrhi, Sergii, Petri,

Honorii, aliorumque opistolae et opuscula mox Synodali

170쪽

judicio combusta. Sed ante omnia lata est damnationis sententia in Cyrum, Sergium Pyrrhum, Paulum, etPUm, et Theodorum Pharanitam, qui tanquam Monotholitismi

duces et autores, anathemati subjiciuntur. Πρὸς τουτοις

jici a sancta Dei Ecclesia, simulque anathematizari 19raevidimus et Honorium, qui fuerat Pam antiquae Romae,&c Fromunt hic loci, et ad rabiem usque debacchantur IOScriptores pontificii et quibus non pugnant totis Lignois an plumbei parum interest, dummodo cathedra pontificiae honorem, et dignitatem sartam tectam tueantur Verum laterem lavant, dum Honorium ab hac labe ab hac damnationis Sententia purgare Student. Praeterquam enim quod 15

ipsius Synodi Acta tot locis dissertissime id testantur, testeS dare possumus ipsius Agathonis Papa togatos Loonis II qui Agathoni successit pistolas, Concilia, Quini-seXtum et Nicaonum II, holium in Libsesso Synodico ut alios mittam. Quid, quod ex solenni professionis pontificiae formula, o

ab iis olim in consocratione di solita, vel sole clarius Onstat, Honorium una cum Sergio, Pyrrho, c. haereticis, anathemati condemnation porcuti solores ut o Libro Diurno infra ostendemus mirari subit Dan. apo brochium. hominem iandidi lectoris verique ramantem 25 affirmare, Dissori. XV ad Vit. Pontis iam . . . IO5 HO-norium hac in parte osso excusabilem, nec Catholicumquemquam esse bonum qui dubitat, quin extra culpam sum fuisse crediderint sui Successores : Veteremque canit cantilenam, Acta fuisse corrupta, inserto Honorii nomine. 3oQu0d tanquam gratis dictum docti omnes dudum exploso- runt Novissimus qui in arenam descendit Honorii cau-Sam e pro SSO acturus, S J. B. Tamagninus, Venetus, odita Monothositarum Historia Par. 1678, vo OS-torioribus scrutiniis causam Honorinnam dedita opera per 35 tractat Honorium a V Synodo damnatum agnoscit pli1-ribusque probat, et Objectiuncula. in contrarium solvit, lapSUS ejus, aeVOSque animadvertit, in omnem tamen severtit formam, quo Honorium ab haeretica labe purgaret cumque in sit catholicum et orthodoxum sistat. Affirmat o Honorii pistolas a Monothostis corruptas SSO, Vel OP- rumpi potuisse, etiamsi non sint, propositiones ejus SenSU Ommodo explicari posse, ipsum mempe, non de una cum Monotholitis, sed do nova quadam in Christo

voluntates loqui Conchidit tando in quod etiamsi Iono 45

SEARCH

MENU NAVIGATION