장음표시 사용
131쪽
Ei Iacobi Basnagii Animadversione Historica in Epistolam S. Ioannis Chrysostonii ad Caesarium Monachum in tonio primo nova editionis Lectionum Anti-5 quarum Henr Cani8ii, p. 226 Am8tel. I725.
AN gonuina sit Epistola Chrysostomi ad Caesarium, per
saeculum integrum et ultorius agitata sui controversia intor Thoologos qui etiam Criticos agebant Laudaverat P. Martyr, X000nobit Dominicanus, in Locis suis Communibus, 1 o alibiquo hau verba tanquam Chrysostomi, e quibu argu- monta Transsubstantiationi Opposita educebat adversus eos, qui sibi Chrysostomum hac in o tostum t 0sonsorsem sidui
Suae propugnabant. Sicut enim haec sunt verba Chrysostomi quae controversiae locum dederunt, antequam anct - Ι5cetur pani8, panem nominamus Divina illum sancti cantegratia, mediante acerdote, liberatu e8 al pyellatione panis,
dignus aditem est habitus Dominici Corpori appellatione,
etsi natura panis in eo permaneat.
Conjicio facit locior quid Theologos moverit, ut dicam sto salsitatis impingorent et Martyri; ipsis occasionem aliquam praebuerat, quum nec Codicem S. nec Dominicanorum Florentinorum Bibliothecam, in qua latubat CodoxMS revolasset. Augebat dubium casus, qui humanam Martyris prudentiam effugisebat Exomplar o Codico Floren-astino a se descriptum deposvorat in Bibliothoc Cranmeri, tanquam fidei suae monumentum, quo confugere OSSenteruditi, qui propriis oculis eam firmaro velloni sed incinoros redacta aut dirupta Cranmori Bibliothoea sub rognoMariae. Hanc arripuerunt ansam Theologi non modo Mar-3o tyrem, sed et Praesides Anglicanos, qui Martyrem tuebantur, tanquam fraudis conscios o vindicus exagitandi. Invaluit ab co tempore has sententia apud omnes Catholicos, Chry-S0Stomum talia nequaquam ScripsisSe, et Martyrem non m0d deceptum, sed fraudis authorem, Opus Spurium, et
132쪽
forsan, Annii Vltorbionsis impostorumque plurimorum arto et meth0do, hanc Epistolam in xisse, ut fucum inimicis saceret. Et revera latuit Epistola, don0 Emoricus ig0tius, mihi a teneris annis ad mortem usque amicisSimVS, qui anoruditione 3 astissima, aut morum int0gritato potius laudaris debeat, in dubio rosiquit, hanc coodum Codice apud Dominicanos latitantur deseripsit si in Galliam attulit Artus
monachorum qui noverat, eos, Martyris Xemplo, celarit, et
Duquenter eorum Bibliothecam pervolvens, plura e aliis Codicibus doscripsit, ut inlunium obtineret; et ne, dilacerat IoCodice fraudis accusari posset apud eruditos, integrum reliquit. Hoc opusculum in lucem erat proditurum cum vita Chrysostomi a Palladio scripta, et scripti Patrum, quae Bigotius itinerando transscripserat; sed censores librorum oblitum inluntavorunt circa locum superius a nobis indicatum 15 metuente scilicet triumphos, quos ex verbis doctoris Ecelesia vetustissimi sibi pollic0bantur Ruformati, auctoritatem regiam interpellaverunt. Jussit Rox Epistolam ad Caesarium, jam ditam, dilaeserari. Argumentum habes in lacuna, qua post Palladii Vitam Chrysostomi observatur a pagina Io23 ad 45. Poenituit postmodum D. aure, amicum Bigotii, et tamen consilii tam iniqui auctorem quippe qui maluerit P. Martyrem a crimino salsitatis olim objecto vindicari, quam Chrysostomum Transsubstantiationi oppositum, hac iniquitatu publica confiteri sed latam a pauco tempore 25
Sontentiam impulsu censorum Re noluit revocare. Perierat
orgo denuo haec Epistola, et aetorno fuisso damnata silentionis nostras in manus incidisset exemplar aliquod Bigotianum, quod publici juris fecimus ab anno 1687. At vero scimus recusas fuisse anno 1686 in Anglia solias schedas Bigotianas immo etiam antecedente anno Epistolam ad Causarium Lugduni Batavorum a Steph. Lemoynae publici juris osso actam. Sic ait avius in His
dum paucis abhinc annis vir l. Emoricus Bigotius Ver-35 siononi istam o Codie Floroni in in Bibliotheca Domi micanorum . Marci asservato a se descriptam, Palladii dial0go do ita Chrysost0mi subnoxuit Verum impreS-
133쪽
sion ad uitabilicum ordiaeta Epistolam a reliquis divulsam Supprimendam curarunt censores aliquot orbonici, do qua insigni fraude ierit conquestus Stis reformatorumgonto Parisiensis Theologus fel Allix. Expostulat. l. XII, Anastasii in exaem praemissa, Ond. 682. Interea nos non contemnendum hujus Epistolae fragmentum Graucum x Bibliotheca Arundosiana antiquo Codico S in Chartophylaeo nostro p. 6 edidimus.' Sod illi id do pano consecrato non edidit ibi avius. Eodem circiter om-p0re Stephanus L Moyn do antiquitatu ecclesiastica praeclare meritus integram versionem Latinam plurimis quidem mendis catentem inter Varia sua Sacra exhibuit. Nec laude sua fraudandus est clarissimus eclosia Anglicana Theologus' Guilolinus altius, postea Archiepiscopus Cantuariensis qui ipsam quaternionem a doctoribus orbonicis o Codico Bigotiano abscissam nactuS, Cum Expositionis suae adversus Melitensem episcopum indiciis patrio sermon oditis Londini 1686, una eum praefatione Bigotiana, et fragmentis Graecis, quotquot reperire poterant, quaeque ad editionem Suam Ornandam collegerat
Bigotius fidelitur subjecit. Haec Cavius Hist. Lit. voL I, pag. 3I5. Sed, quod mireris, Basnagiu ipSe, quum anno 1687 ad Xomplar Bigotianum Epistolam Chrysostomi edidit, pri- orsim illam Anglici Thoologi editionem communicatam Secumas fuisse a Gilberto Burnotto, postea Sarisburiensi Episcopo, memorabat Pergit scribere Basnagius. Illam cindo didit ruditissimus arduinus, et subtilissima dissertatione circa Sacramentum Aliaris, ChrysostOmum a sententia quam ferebant ipsius verba, Vindicare tonso lavit his potissimum argumentis, quod φυσις, ut natura, panis Significet non substantiam, quae percipitur oculis et manu tangitur, sed mera accidentia et ex eo quod Natura Divina Christi immansens Humanitati corpus ejusdem Christi debeat inhaerere pani, et per consequen tranSubStantiari, ut 35 comparati Valere posSit. Nos a controversia ponitus alieni haec Observatur Sumus. Primo, Iniramur, quanta fides haberi debui iis, qui anticipatis opinionibus tenaciter addicti,
nec periculis imminentibus seS Objicere nudentes, prae-
134쪽
Dicta fronte negant quae verissima Sunt, et metu perculsi Regem ipsum adeunt, ne Veritati lux aliqua possit affulgere: deinde, ubi subeundum est periculum, Sententiam mutant, o interprotationibus alienis verborum Sum immutare conantur, ut fidum Patris ab iis alienissimi declinare possint. 5Nunc indubitata est Epistola Chrysostomi, confitentibus ipsis, qui majori partium studio tenebantur. Deinde qui prima
elementa linguarum norunt, confiteri debent, et apud Graecos φυον, et naturam apud interpretes Latinos Significare, non accidentia, Sed substantiam ipsam, Sive naturam pani quae Oremanet. Denique, Si Chrysostomus audiatur, elementum liberatur solummodo appellatione panis mutatur nomeno substantia remanet. Sic BA 8SAGIUM pergens post haec Xponere quae fuerit
Apollinaris Laodiceni de duabus naturis Christi Sententia, Isquam confutat in hac Epistola Chrysostomusi deinde re- Spondere argumentis cl. Scipionis Ma i qui in epistola ad
Basnagium rationibus usus aliquibus puSculum a ChrySO- stomo abjudicare studuerat. Nonisauconio vero Chrysostomi Opora edunt verisimile videbatur, auctorem Epistolae saecularao vixisse Eutychiano, et finxisse se contra librum Apollinaris, in multis quidem cum Eutyche Sentientis Scribere, Ut Supponero Epistolam Chrysostomo diu ante haeresim Eutychis ortam morte functo. Hoc refert Harios ad Fabricii Biblioth. GP. Ol. VIII, p. 54I, de Onifauconio, cujus quidem editio 25 S. Chrysostomi mihi nunc demum ad manum est Tamen antiquissimam Epistolam esse consentit in omneS, quae et S. Joanni Chrysostomo attribuitur, non tantum in Codicibus scriptis, qui nomen ejus in titulo praeserunt, Verum etiam Chrysost0mi esse dieitur a se veteribus auctoribUS, UO-3Orum nonnulli, ut Joannes Damascenus, Verba quaedam X
illo excerpserunt orum quidquid de auctore Epistolae
fiat, opinatos esse Vetere manere pani naturam Seu Substantiam in Eucharistia, probat scriptoris huju argumentum, Sive illustratio, pro sexistentia duarum naturarum in Christo 35e permanSione pani in Sacramento petitum.
135쪽
EX ET LATINA INTERPRETATIONE EPISTOLAE EJUS AD CAESARIUM MONACHUM,
- ΕΤ forsitan dicunt, Et quomodo Dominus dicit, Ut quid me ultis occidere, hominem qui veri Joan. viii. talem vobis locutus sum, quam audiη a Dei Bene et ' Omnino sapienter hoc dicendum fors dictum est: 1 o neque enim e hoc ab inhabitanti defraudabatur Deitate; sed significare Olen patientem naturum, hominis memoriam fecit propter quod et Deus et homo Christus Deus propter impassibilitatem, homo propter paSsionem. Unus Filius, unus Dominus;
15 idem ipse proculdubio unitarum naturarum unam dominationem, unam OteStatem OSSidens, etiamSi non consubstantiales XiStunt, et unaquaeque in- commixtam incommixta Petri/s Martvr J proprietatis ConServat agnitionem, propter hoc quod inconfusa et Sunt duo. Sicut enim antequam sanctificetur paniS, Panem nominamus, divina autem illum sanctificantegratia, mediante sacerdote liberatus est quidem
pellatione ab appellatione, Lemovnaei Apsyraphum, et Monfauoonii edit. S. Ioan Chrysost. J panis, dignusas autem habitus est Dominici corpori appellatione, etiamsi natura panis in ipso permansit, et non duo Corpora, Sed unum corpus Filii praedicatur;
136쪽
lem rationem, non in una υπον in συναμ βοτερον solum natura, Sed in dua απετελεσε. γνωριζομιενον
137쪽
των Ουσεων. Haec attulit disin. Si enim unus est, Joannes Damascenus ex Chry SulVa nobis est unitio le-sostomi Epistola ad Caesarium en dum denuo Da- Monachum. J0m. Ι ΡQVVm ιν osoeno si enim adhuc
138쪽
EX EPISTOLA AD CAESARIUM MONACHUM
P. 27. l. O. neque enim ex hoc ab inhabitanti Non ha-sbere voces hoc ab Stum quo usus est Bigotius, testis est Montlauconius, qui illas omisit in editione sua . Joannis ChryS0Stomi tom. III, p. 744 Sed Bigotium locum ita rostituisse ait. Ibid. l. 17. incommixtam Petrus Martyr in libro suo Iodo Eucharistia tostem Chrysostomi verba asserens habet
deprompta sunt editione . Joannis Damasconi, arisiis typis 5 impreSSa anno 17Ι2 Damascenus enim ad calcom libri sui contra Jacobitas hanc γῆσιν attulisse se ait ex S. Joannis Chrysostomi pistola ad Caesarium Monachum. Partem inSuper γησεως afferri apud Nicophorum CP in Antir-
rhotidis II S. atques Anastasium, hoc est, ad Voce μίαν Io επὶ ριστ λεγειν βυπιν, referunt Hen Canisius in Om. I, Var. Oct. p. 23O, et t. Ontsauconius ad Chrysostomum. Porro indicat ad oram ditionis sua marduinus, EuthVmium quoque in Panopsia, parte , tit. XV, Verba protulisso usque ab illis, va Υἱὸν, ad vocem τελειαις. Atque Theo 25rianum hujus pistolae nonnulla verba attulisso in Logatione ad Armenios iiDa ostendit in nota qua sequitur IIarduinus Quin et Toontius miserosolymitanus contra MODO- physitas, quod quidein opus primiis odi sit anno I 833 AEL Cardinalis Angelus Maius verba, quae sequuntur, cum sit 3O
139쪽
qγυσιν; Ad pagg. 3 et 3 , Om VII Nova Colloctionis Scriptorum Vol e Vaticanis odicibus ab Angolo Maio odita Q. P. I 28. l. 3. ἐνιδρυσάσης cita legit vetus Latinus Interpres, 5 atque ita etiam Joan DamaScenuS. VOX ἐνιδρυιμένης magis quadrat. Apud veterem Intorpretem legebatur ἐνιδρυσάσης, id est in dante, mendos pro insidente. MONT FAUCOΝ. Verbum quidem ἐνιδρυμένης ortasse apud Nicophorima et Anastasium exstabat curto habunt thid altius Bigotium
Io Secutus, a SDagius, Harduinus, Onisnuconius alteri vero lectioni uδρυσάσης, collocante e apud Joannem DRINISCO-num OSitae, favet Vetu Interpres qui amon ἐνυδρωσάσγὶς inundante invortisse videtur. Apud Damasconum quoque a Lequieno editum exstat αυτ. PO τῶ σωμιατι, Sed a CO - 15traria stat parte Vetus InterpreS.
Ibid. l. 8. διαιρετω καὶ ἀσυγχυτω Λόγω Ita DamascenuSot Loontius Hicros a Maio nupor oditus. Habunt altius,
HARD UINUS. Thoorianus, qui, ut supra indicatum Si inso puSculo cum hoc titulo, sed saepius dicto Dialogo cum Catholico Armoniorum, o D finition Fidui Chalcedoniana tot ρν σεις XeerpSit, e hae epistola orba hujus scriptoris ita
140쪽
P. I 28. l. 8. Joιος υ αδ Ita S. noster AnastasiiJ. Si Athanasius in Epistola ad Epictutum, quae Si de eodem argumento Ποῖος δη γηρευξατο, &e. Et Ambrosius, librod Mystorio Incarnat. Dominicae, cap. VI, inmergunt alii, qui carnum Domini dicunt et divinitatem unius esse a 5 turae. Quae tantum sacrilegium inferna vomuerunt PHAEDUIN oscit υν apud DamRSeenum. Ibid. l. 19. 'ξ33ρευξατο μιαν ἐπὶ ρι ω λεγειν βυσιν H boni ἐπὶ ριπτου, Damasconus et Leo Hieros Sed melius Waltius, masnagius, Marduinus, monilauconius iraeStant IoεΠι ριστω Vetere quoque Interprete Vertente, in Christo. Num scribendum est ἐξηρευξατο τὸ μιαν Ibid. l. 21. μιετ την Ῥωσιν Hoc XStat apud Damascenum, cui nillil respondo in Latinis idom tuo relictum esta Monis auconio, qui primus reliquam γησιν Graecam OSta 5 voees λέγειν φυον, ex Damasceni Lequiena editione Sumptam, in diti0n sua Chrysostomi adposuit. Tanquam accessionum veritatis duas THEODORETI ρήσεις hic assero x Eranista seu Polymorpho ejus deSumptas.
βαλ ἡν, ἀλλ ττὶ χάριν τι φυσει προστεθεικως. Theodoreti Dial. I. Immutabilis dictus, p. 26, tom. VIII, edit SehulZe, p. 18 ed. ii monili. Volebat eos, Ni di Pini my8teriis participant, non attendere ad naturam Ortim quae cerni ritur, O Sed per nominum mutationem mutationi quae eae gratia facta est dem adhibere. Qui enim corpu8 naturale frumentum et JHuem appella Uit, et item rui Su SH,8Mm nominavit, is visibilia symbola cori oris et sanctuini appellatione honora it non naturam mutan8, sed naturae stratiam ad 35