Petri Magni De consilio ad Octauium Farnesium Parmae ac Placentiae ducem eiusdem orationes tres Prima pro eodem ad Gregorium 13. Altera ad Sixtum 5. pont. max. Tertia in funere eiusdem Octauij ad sodales S. Crucifixi. Eiusdem carminum liber 1

발행: 1587년

분량: 106페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

61쪽

P ET RI. M AGNI. ORATIO vi b umhue patranum ac principem agrumini

ret. me rarinae, Igitur Beatissime Pater Octauita Farnesius Dux Parmam,Placentiam, se suaque omnia in t uum patrocinium & clientelam tradit; teque suum suorum*omnium principem agnoscintibique & huic sanctae laedi debitiam 3bsequiu, atq. Hiemiam pra stat ac deseri: seque in te de in hanc sanctam sedem studio & obedientiarinulli umquam hominum concessurum,sancte pieq. pollicetur.

Habita Romae a ancti Marci ipse Duce actant ei

Sextileia MDLXXII.

62쪽

ORATIO

PRO. OCTAVIO. FAR NE SIO

I per aetatem& valetudinem li.. cu Isset Octavi' Droesio Parmaei ac Placentiae: Duci hoc tempore ad urbem venire: nihil ei potius fuisset, quam ut prae sens hoc munere fungeretur,itque in isto rerum fastigio positum adoraret. Sed quando ad aetatis,& multo maiora valetudinis incommoda etiam durius anni tempus accessit & Alexander filius bello difficillimo tot iam annos in Belgica distinetur: hunc sibi carissimum iuuenem Ra tutium Farnesium nepotestium Alexandro genitu huic muneri destinauit. Nam quem,ut aliarum rerum, ita suae in te obseruantiae sibi heredem expetit, eum tuo cultui primo quoque tem- Fore assuefaciendum putauit. Atque heic hodie beatissime Pater in his tectis, & in hoc sanctissimo domicilio iuuenem tanta indola, tot Farnesiae gentis procerum, tot Lusitanorum regum, tot Austriacorum principum decora reserentem tuis pedibus aduolutum videsi helcimperatorum quos nostra vidit aetas,omnium. maximi &inui

63쪽

PETRI. MAGNI

imi ictissimi, tin callipestribus proeliis, trahxpugnet.

tionibus urbium ot memorandis victor js clari,non ego sietam, sed suam ac spirantem .imaginem intueri;. Qv Id si statuas ex acre,ut marmore claroru virorum admiratione quadam inexplebili cotemplamur: quan--.cum voluptate ac veneratione intuebimur hoc viuuio emplar tanti ducis qui prolapsam armorum disciplinam restituit: qui Romanae militiae decus renouauit r. qui veram & catholicam religionem a Belgis exulante reuocauit, atque etiam latius propagavit: qui, qua aemtate maioribus nondum adipisci consulatum perleges

licebat,ea Romanos externosque duces belli gloria superauita qui denique ea gessit , ut quae a Caesare in iulis regionibus facta legimus, alioqui incredibilia idcirco credamus, quod ab hoc maiora fieri vidimus. Nam quid attinet reser re, quae potentissimi, vereque catholici regis imperio facinora ediderit quoties ingentes hostitim copias parua manu fuderit quoties barbarorum exercitus exiguis copijs improuiso adortus prosti .garit 3 quoties fluctitantem & iam inclinatam suorii maciem animi collantia restituerit quoties suos milites. pedem reserentes impulerit, ac vincere coegerit quot urbes, quam egregie natura & arte munitas, obstinatis insuper ad defendendum hostibus, expugnarit 8O ad mirandam temporum sicli citatem. O beatam te Potitia ficem Istiliam, sub cuius imperio tanta virtus excellit Sed quid ego tantam laudum magnitudinem ingenii culpa detero quid tam breui oratione. tam angustis Mnibus immensam viri gloriam circumscribo Illius be tissime pater hoc nobilis,imum germen, hoc obseruantiae suae pignus ad te misit Octaclas, optimus illiquet studiosissimus princeps. Nihil est enim quod non se trabi, atque huic sanctae sedi debere fateatur . Primum hanc suam veram ac germanam patriam .agnoscit . at

64쪽

hae ille, ab hacmaiores eius originem traxerunt. in hae geniti, in hac educati, in hac honores maximos coissecuti Farnesium nomen in omnes terras propagarunt. Deinde te & vi Romanum pontificem, suumque ac rhrum suarum patronimi veneratur,& ut pontificem sine ullo dubio diuinitus creatum. Neq; enim humanis auis xiiijs subleuatus summum in Ecclesia locum obtines.

non letaliena virtus extulit. non te fumosae maiorum imagines commendarunt. non te factiosorum hominum concursatio quiduis potius quam bonum publicu cogitantium Pontificem declarauit.non heic gymnasii cuiuspiam rector eligitur . longe alia ratio est. Tuae te

virtutis existimatio, tuae te vitae continentia,ac seuera illa disciplina, cui a puero assii eueras, ad istud culmen euexic. Deus, deus inquam ille opifex rerum, tam certus ac praesens, quam caelum ac sidera insedit, te

sibi in terris vicatium delegit. Cui tu quantum debeas, ipse nosti Octauius&plurimu se atque omnes bonos debere intelligit, & plane sic existimate hanc rem pumblicam, hanc caelestis Hierosolymae imaginem tibi a

Deo creditam, per beatam, ac florentem, te principet, futuram et nec terrenum, aut humile quidquam expectandum ab eo, quem Deus elegerit, quem sui spiritus a fila tu in isto solio collocarit. Et cum omne imperium, quibus ab initio constitutum est , ijsdem artibus & se uetur & augeatu Vsperat optimus dux, reique publicae amantissimus, duas te imperante virtutes praecipuo in honore cultuque apud omnes sere,pietatem in Deum, in homines caritatem: quibus & hoc partum atque auctum imperium est, & Christi omnis doctrina , ac bene vivendi ratio continetur . Is est enim iugis ac perennis Ecclesiae thesaurus:quem neque aerugo, neflue tineae

vitiant:quem qui possidet, is & alia possidentibus imp rat. Nam qui his virtutibus praestat, hunc reges admi

H rantur,

65쪽

rantuae huic Deo caris muria iudicant tunc suspistuli

ut supra se positum, & humana omnia contemnentem, hunc adoratrum, huuls ad pedes procidunt. hinc illa pedum oscultatio, hinc alia reuerentiae signa manarunt. liae duae virtutes huic sanctae sedi terrena omnia imperia subiecerunt. Quippe hanc rem p. non Lycurgus, aut Solon, non aliquis humanae sapientiae artifex,sed Christus instituit. Itaque in alijs humanam originem, in hac Deum auctorem possis agnoscere . illae opibus, pc militari potentia nituntur: huius religio ac pietas est .praecipuum fundamentum. His duabus virtutibus, in Deum pietate,scaritate in homines, & iacta huius imperii fundamenta sunt,& ad summum perductum iri te Pontifice omnes principes augurantur. Nihil est autem tam sublime, tam arduum, quod non virtuti tuae pI num ac pr ocliue sit. Alios aspera ac dissicilia ab incepto deterrent; te nihil aeque ad conandum ac.rei dissicultas hortatur. anta nuper in agris, atque evam in urbe scelerum impunitas quam omnia sicarijs ac facianorosis hominibus insectae quanto in periculo salus bonorum omni u versabatur quis putasset, umquam taniam licentiam posse fraenari aut ullum finem inpeniri furtorum, caedium , rapinarum At nunc quanta ubique quies e quanta securitas quanta in ipso statim ingressu tui pontificatus rerum commutatioὴ Omnes nefariorum impetus ac tumultus nutu sedasti t tela illora omnia dis asti spiritu. Quibus arta dis antea tot arm torum millia , tot equites, tor pedites nullo profectu, iot satellites alebantur: eos tu nulla impensa, nullo detrimento aera iis, sola iudicioru in ac legun3 seuer ita te, perditorum quorundam hominum *pplicio dissipasti. Hoc sius felicitate quadam, siue sapientia consecutus es, dubium non est, quin huius rei voluntas egre liusque conatus in aliis, in te vero etiam succ is i di facta

66쪽

ORATIO D

Iaudentur.Nec me quisquam existimet haec eo dicere, ut alios damnem. longe hanc a me opinionem esse amotam volo. sunt & illi suis laudibus clari, atque etiam a

nobis suo loco l udati i sed profecto hoc depulsae tam

calamitosae pestis decus silentio praetereundum non fuit.Quod si haec priuata arma tanta diligentia represia sisti: quanto diligentius existimabimus te , ut communi omnium parente dignum est, concordiam principum, tranquillitatem Italiae, pacem uniuersiae Christianae reipublicae cur turum 3 Haec te digna prouincia est. nihil humile, aut exiguum istam sapientiam decet. immo nihil mediocre a tantis initiis expectatur. Scis enim, cuius sis vicarius . Scis illum tibi omne genus humanu suo sanguine redemptum illum omnes a se conditos tuae fidei commendasse. tuam curam omnes orbis terrae partes amplecti . scis magnae curae magnam esse mercedem. Itaque omnes in spem certam vehimus, te prouisurum, ut& ceteri

principes in dissolubili caritatis vinculo , concordique amiciti, iungantur & ipse quam optimis praesis,id est,

ut eos, quibus praees, quam optimos reddas et non tam

quia pellimus quisque asperrime rectorem patitur: qua quod popularium virtus regentis est gloria. Cum q. hoc d stabin rebus, poena inquam,& praemio consequi pocre inique a te cumulate fieri videmust cum & malos statueris metu supplicii coercendos, & bonos praemiis excitandos . nam gratuito plerique ne vitium quidem sequuntur: ne dum virtutem natura laboriosam atque arduam sublatis praemiis amplectantur. Quis autem tanta praemiorum facultate & copia pollet i quistim multis honoribus ac bonis ecclesiasticis abundat, quam publicus parens, ac totius Ecclesiae pastor Ac princeps 'quis secundum Deum tanta potest in homines beneficia conferres quis eos tantis opibus augere 3

67쪽

lis tu pro cuiusque merito deferendis potes ex omni us terrjs viros tibi lectissimos,tuique simillimos adsuis gere. Quis hoc effcjat aliorum principum, quorum iniperi uin certis finibus continetur eo te vere beatum, qui benefaciendi facultate tam proxime ad Deum accedis

Qii id enim beatius, quam & priuata officia priuati praemiis posse prosequi, & merita in rempublicam pu-Dlicis honoribus atque opibus compensare i Hoc tibi maxime Deus dedit. a quo te magno mortalium bono rectorem terris datum credimus. Itaque omnes in te ynum principes intuentur. cuncti actiones tuas obseris uant. omnes a te sibi, suisque ciuibus ac populis bona omnia pollicentur. Eorum in te colendo atque obser

pando nemini concedit Octauius. Etenim ita a teneris annis a Treuit, ita a maioribus didicit,ita suos instituit, yt & ipse, & liberi ac nepotes eius nihil sibi potius aut antiquius, nihil honorificentius ducant, quam si Eccle si ad honori de commodis inserviant. in huius cultu de obseruantia spes suas omnes, omnia praesidia colloc runt. huius amplitudinem suum decus, duam gloriam putant. Quare de ipse olim ad Imperatorem Carmitim pro religione pugnantem a Paulo III. Pont max. in Germaniam missus ibi aetatem in armis egit,

sae piusque pro sedis huius dignitate,& gloria dece tauit:& nunc pro eadem Alcxander filius felicibus augustissimi regis auspicijs cum gente ferocissima bellum gerit: assiduis q. laboribus aci periculis caput obiectate tantumque consilio & manu pollet, ut simul & summi ducis,& sortissimi militis laudem cosequatur et nec solia in discrimine vitae prope quotidiano versatur Et sed &opes domesticas,quicquid a patre, quicquid a Farneso patruo Cardinali amplissimo subministrari potes quicquid suppeditare mater potuit, optima & sanctissima mulier, de omnibus seculia celebranda , quae nuper in

caelum

68쪽

o RATIO cicaesum vocata pietatis suae fruitur praemiis, id omne pro publica utilitate profundit. His adiutus bellum grauissimum magna ex parte confecit: & prouinciam ab omnibus iam deploratam, continentem omnem Beloicae oram, in sui regis potestatem, atq. ad Ecclesiae Comanae auctoritatem reduxit.Nunc vero Beatissime Pater Octauius Farnesius Parmae ac Placentiae Dux, ut quacumque re posset, suam tibi obseruantiam declararet, hunc nepotem suum ad te misit, iuuenem,ut breuisssime dicam, patriae, auitaeque virtutis aemulum, ac pleno gradu ad maiorum gloriam properantem multoq. ante misisset, nisi per autumnum longo grauique morbo implicitus fumet. Hunc in tuum conspectum quam primum venire , hunc ad sanctissimos tuos pedes procumbere voluit rut a primis annis tibi obsequi, te venerari,ie colere,ie admirari incipiat. Per hunc solis lemnem tibi de more obedientiam reuerenter atque humiliter praestat; teque suum, suarum q. rhrum omnium patronum ac principem agnoscit: tibique atq. huic sanctae sedi petapetuum studium, , obsequium, i obedientiam spondet.

FINIS. Habita Romae ad sancti Tetri, metante 'I'anutio

Farnesio inlexmndri F. Octaui N. maui nomine obedientiam exhibente VII I. Idus Martiis M. V . LXXXVI.

69쪽

- . .

70쪽

PETRI. MAGNI

ORATIO

AD. SODALES. SANCTISSIMI. CRvCIFIXI. I alibi, quam apud vos, verba facerem , Sodales: longe mihi alia ultoque difficilior ineunda dicendi ratio videretur: cuOctauij Farnesii Principis optimi ac sapientissimi funus debitis esset laudibus prosequendum. Primum enim apud extraneos,& eorum, quae dicerentur, inscios auditores periculum esset, ne tanti viri virtutes , non sua vi, sed ex dicentis tenuitate aut copia penderentur. Deinde, siquid assequi nequeas, malevolentia praetermissum existimetur siquid altius extuleris, non raro inuidia consequatur. Pleriq. enim alienas laudes usque eo laetis auribus excipiunt, dum eas consequi se posse confidii trubi ante uenere, praeserri sibi alios iniquo animo patiuntur . Nunc, quae res apud alios dicenti solicitud nem attulissent, iis me aut omnino, aut magna ex par te video vestra aequitate,& beneuolentia subleuari. Quis enim vestrum ignorat, si non pro merito dixero, non voluntate me, sed facultate desii tui e duis ne icit hoc mihi onus impositum, no qui optune omnium sustinerem

SEARCH

MENU NAVIGATION