장음표시 사용
31쪽
multa utilia haberent,nunquam in Sametionibus Canonicis numerauerit. Sin hoc totum aduersariis omitto: alia ratione agam, Habeat Canones ais quam auctoritatem,ut qui si non ab E clesia,at ab hominibus doctis, & rerum diuinarum scientia praeditis sint compositi. quid ait Canon Ordinationisus Sanectorum Apostilorum per Clementem amolim ab iis,qui inside aliena sentiunt, adult
rina quaedam a pietate aliena introducta sunt, qua diuinorum dogmatum elegantem ac decoram speciem obscurarunt. SENTENri AE horum patrum san
ctissimi ac doctissimi Patris Epiphani,
iudicium oppono. is enim negat iis ibbris aliquid a fide alienu contineri. nam in tertio libro, cum refutaret Audianos ad horum librorum auctoritatem confugientes,de iis ita scripsit. Ad hoc Audiam proferunt Apoctolorum ordinationem. quae quidem apud multos reuocatur in dubiu. Tramen non est improbanda. nihil enim habet peruersum in fide cive cosse ione, d n que in Ecclesiaritica se ematione Onone. Non potuit Epipnanius expressius h rum librorum auctoritatem commen
32쪽
dare. Duo sunt, quae nostrae religionis summam continent. recta fidei sentem
xia, & Ecclesiae disciplina. in iis duobus cinquit Epiphanius nihil habet absti
di Apostolorum ordinatio.Q, o o si quis cotenderet in sequenti tempore hos libros fuisse deprauatos, cum prius integri fuissent primum acci- io tu, quod Canon aperte affirmat, li-ros esse Clementis, germanam & integram cui paulo post Canon inquit h buisse olim Apostolorum doctrinam. An vero ij libri fuerint postea haereticorum erroribus aspersi, puto hoc me,lius posse lectione ipsa librorum iudicari,quam cuiusquam auctoritate vel sententia statui. Iampridem explosae sunt omnes veterum haereticorum sententiae, omnia, de quibus aliquo tempore dubitatum est, ita nunc sunt certa atque explorata, ut unusquisque, qui modo in Ecclesia educatus, catholica norma tenere studeat,possit vera a falsis,integra a corruptis secernere. Percurrat hos lubros qui velit, & singulas eoru sentetias expendat:nihil profecto in iis inueniat, quod Christianae pietati non sit mres
33쪽
me consentaneum, quodque non appareat ab Euageli, fontibus manasse. quin etiam multoru errorum labem iam tum ab haereticis Ecclesiae inuectam, in iis lis bris ita repulsam videbit, ea ad cauendum remedia adhibita, atque ita totius Christiani mysterij ratione expositam, ut Clemens non ab haereticis deprata tus, sed ipse haereticorum impietatem labefactasse videatur.
I t L v D autem negandum non est,ubderi aliquando Clementem de Spiritu sancto exiliter loqui, de Verbo quoque,& si ille praeclare sentit, tamen duriores quasdam interdum voces fundere, quae certe defendi omnia possunt,& sua propriam' habent rationem atque sententiam: de quibus cum ad illum locu pe Uenero,dicam quid sentiam. SED tamen ut concedamus Paulianos, Ariano sue, siue etiam Macedonia nos, aliquas voculas iis libris iniecisse, quibus opinionis suae prauitatem pos sent defendere,eritne obsecro Verum, ut ideo integrum amittamus Clementem aut num minima eius cicatrix reliquum corpus obscurabit, & quia naeuum in
34쪽
corpore non probamus,egregiam atque omnibus numeris absolutam speciem contemnemus Si quid habet Clemens ab haereticis incaecatum,& refectum,id quanquam est exiguum, cum reliquis partibus comparatu,facile cognoscitur. nam ut in nitidissima veste leuis macula, sic in hoc praeclarissimo opere modica peruersio eminet atque apparet. Est
autem illud cosiderandum,quod si libri
hi ab haereticis (vi Canon alto deprau ti fuissent, id tantum ex ea parte accidere potuisset,quae illorum sentetias attingeret, quae vero ad haereticos nihil pertinerent, integra mansissent. Quare, cum Ecclesiae descriptionem ac uis cruplinam (quam fere omnem Clemens iis octo libris est complexus i in controUe siam eius aetatis haeretici non vocaverint, ut qui unam fidei sententiam pedistrinxerint, non est cur suspicemur eani haereticorum deprauatione minus sinceram relictam . Aerius autem, qui post primam Ecclesiae aetatem, exaequare ordines' plerasque obseruationes, qU rum hic mentio fit,euertere est conatus, tantu abest, ut hos libros corruperit, ut
35쪽
nullis validioribus armis aduersus eius insaniam pugnare possimus. Si quis dicat haec de ceremoniis,& de diuino cubtu praecepta, permistatis libris fuisse a
superstitiosis, qui Euangelij & Chriss ianae pietatis leges ignoraret, primum Canon testatur ab haereticis deprauatos libros fuisse, qui ut suas sententias fidelibus probarent, eas horum librorum testimonio comendari voluerul. Dei de si externi cultus, ct ceremoniarum vestigia in omni antiquitate nusquam appareret, possent,quae a Clemente praecipiuntur,in eamvenire suspicionem,ut ad Apostolicam institutionem iminime referenda viderentur. Sed cum nullus fere ex antiquis illis patribus reperi tur, qui hos ipsos vivendi ritus a Cle
mente expositos,non vehemeter appro
bet, eosque ad Apostolorum auctorit tem, atque ad illius temporis consuetudinem pertinere non iudicet, pleraque etiam ab illo tradita (quod est omnium maximum) constanti perpetuaque omnium gentium,omniumque saeculorum consensione sint in Ecclesiis obseruata, dubitandum non est, ea a Clemente ita
36쪽
fuisse exposita, atque tradita, quemadmmodum ipse ab Apostolis accepisset. Quod si illud dicant Clementis Vituperatores, satis esse ad eleuandam eius testimonij fidem, si minima ex parte ij libri sint deprauati,vel in aliquo suspecti:
leuia enim errata fidei, & paruae iis in rebus dubitationes,non solum illam re , in qua est offensium,euertunt, sed etiam uniuersam sententiae summam pertudi
bant. Quod quide dici posset,si ex cle
mentis libris noua pietatis dogmata costitueda essent. Quod si antiqua & probata solum cofirmare,vel Apostolicam pietatis formam intueri sit in animo,
nullus.credo .in Ecclesia liber tam reo plus, tamque omnium iudicio probatus reperietur, qui uberiorem nobis harum rerum facultatem pr*bere possit quem, ut scriptoros auctoritas non probet, sabiem ita commendat vetustas, ut a nemine magis priscae Ecclesiae testimonium Ietendum censeam. emo enim iis li-Ur1s unquam adimet, quin detracto illis Apostolicae auctoritatis nomine, sint 'tamen certi fidelesque illorum tempo- rum testes: a quibus, veluti ab inspecto-
37쪽
ribus earum rerum, quas narrant, primaevi illius temporis ritus, mores, insistula, religionis originem, Ecclesiae imcunabula possimus cognoscere. Quae certe amplam materiam nobis praebet, non solum Ecclesiae constituend , sed etiam nous huius impietatis refutandae.
ctores ex his ipsis libris, quod in iis quaedam reperiri affirmant, peruersa, atque inter se pugnantia alia vero puerilia a que indigna omnino tanti auctoris nomine. Ad quae respondebo,cum de methodo agam,ostendamque(ut spero ex via & ratione, luam auctor tenuit, nihil esse iis in libris non graue, non constas,
nihilque quod viro Apostolico merito
UE Ni o ad inscriptionis causam: naea quoque in protegomenis quaeri solet.Inscriptio semper fere, libri scopum indicat. id fit,cum ab eo, de quo tractanduest,appellatio ducitur. Quod in horum librorum inscriptione est seruatum. D cuntur enim hoc est praescripta, & institutiones Apostolorum. Et,ut vox ad comunem loquendi usum
38쪽
accommodetur, constitutiones,siue ordinationes possunt dici. Estque huius vocis ea vis, ut disciplina lExque ab aliquo praescripta significetur. quod totius
operis instituto aptissime conuenit. R E P E R i o autem hos libros vartha patribus appeIIatos: nam,ut vidimus, Athanasius cloetrinam Apostoloru nominat, Chrysostomus & Ioannes D mascenus Canones, Oecumenius Dia- typosim, hoc est informationem &institutionem. Quae tame voces,in inscriptione idemvalent, atq; in varietate noenu nu,eade est rei vis, & significatio. co-mumus vero & frequentius est, ut Dia taxes inscribantur: quam vocem Lepe, cum de iis ageret, usurpauit Ignatius,vstisque est ea Paulus, huiusmodi Ecclesiasticae oeconomiae leges praescribens. N on est omittendus numerus eorum libroru Clemetis, qui quidem in cognlationem nostram peruenire potuerunt.
Epiphanius, qui huius scriptoris libris
Praecipue est delectatus, eorum librorum, qui de Recognitionibus inscribuntur, mentionem facit, ex quibus, disputans contra Gnosticos, nonnulla
39쪽
est mutuatus. Is libri quod cotinent Petri plerasque prouincias, docendi causa
obeuntis peregrinationes, Itineraria noemen obtinuerunt: quos erroribus rest
tos esse, auctor est idem Epiphanius, &in Apologia Origenis Ruffinus,qui eos
in Latinum conuertat. eis aute non mo
do permisti errores adimunt auctorit tem, sed etiam ille casus paretum & fratrum Clementis, qui cuiusdam fabulae potius argumentum, quam ullam veristatis similitudinem videtur cotinere: in quo tamenjllud ex Apostolicis constrututionibus compertum habemus, Nic tam,& Aquilam Clemetis fratres fuisse Scripsi quoque decem libros, quorum argumenta exposita sunt in calce libri tertia de Recognitionibus. Agnouit antiquitas eius epistolas, in quibus una ast Corinthios pene sacrae scripturae auctoritatem obtinuit. Canon tame ille Ap stolorum duabus dat auctoritatem, quae vicio temporum interierunt. relicta vero nobis sunt aliae epistolae Clementis nomine inscriptae, ex quibus Romani Pontifices, & Tributiense Concilium, atque Uasense,aliqua transtulerui. Quas
40쪽
tamen certum est, non esse eas, quarum
meminit Epiphanius in primo contra haereses libro: in quo scribit laudari in
iis epistolis virbinitatem, atque omnes Prophetas,ex eoque sumi argumentum contra Hebionem illos vituperantem.
Quae quidem in iis peruulgatis epistolis
non legimus, legutur autem in eis multa translata ex Itinerario, quae illaru auctoritatem reddunt leuiorem .in quibus unum de quotidiana lotione corporu, quasi ea ad metis mundiciem pertineat, est omnino non ferendum. Hebionitae enim cum quotidianos baptismos haberent, corruptis Clementis libris, Peditrum fecerut illorum baptismorum a ctorem. Tributi sunt etiam Clementi
Dialogi quidam inter Petru & Appionem habiti, quos Eusebius respuit. Liabros aute Clementis a Hieronymo conuersos(vt ipse testatur in fine interpretationis commentariorum Origenis in
Epistola ad Romanos iudico has ipsas esse Apostolorum constitutiones. quid enim ille in vertendis Apocryphis tantopere insudaret,praesertim si sciret palmam sibi a Ruflino praerepta Doctrina