Fasciculus disputationum theologicarum de Socianismo ... authore et praeside A. Heidano

발행: 1659년

분량: 107페이지

출처: archive.org

분류: 그리스도교

81쪽

mnibus vicissim appetatur. Ut merito singulatitate sua Universalis, de universalitate singularis appellati possit. a. Cum enim haec si fors Veritatis in hoc mundo,ut qui non facit cum illa sit contra illam perraro haec alea fallit,ut quicunque illam deserit, non certum perfugium inveniat apud se- ctas Quibus fere quicquid a regia via delirat, allubescit, ut se omnium errantium armis induant, iisque utantur ii ad Veritatis oppugnationem. Cum ergo omnis haeres de Philosophia subornetur, Me libero arbitrio armetur, hinc tam pronus illi in Pelagii castra transitus. Et quod proximum huic est, nec evitari potest, divinar

Providentiae de Praedestinationis, ad hominem attemperatio, picepostera Dei sub homine sub ordinatio. Qua in parte curn nihil Pelagi concedant, ac praeterea novis argumentis, responsionibus labantem causam si h cire credantur, non potuit non gra-

82쪽

tissimum esse illud eorum accesso

rium.

3. Ante omnia vero placuit,quod

salutis fundamentum jecere opera Quod cum Iudaismi, AEthnicis

mi&Turcismi, sapismi, atque omnium eorum coetuum , qui se a reformatis Ecclesiis separant, sit commune vexillum, non potuit aliter fieri, quin saltem ob hanc communis causae susceptionem,apud omne gratiam invenerint. Omnes enim hoc

praejudicium occupat, quod propriam justitiam erigere conantes, justitiae Dei non subjiciuntur. Unde illa Euangelii: foederis gratiae, in legem, foedus operum foeda transmutatio, fidei de operum confusio, justificationis legalis introductio, legis loco gratia, vetitatis substitutio ortum habuere.

q. Quia vero non satis visum es omnibus placere, nisi etiam singulis, quoad ejus et poterat, arrideant quas fecissent fabulasti quia norant maxi

uiui

e Ill

83쪽

maximum concordiae inter homines gluten esse, uniformes de Deo sententias, maluere in gratiam Judaeorum Paganorum , Turcarum&Haereticorum, vetas de Deo notiones,

certissimos characterismos quibus seu falsis diis c ab idolis cogitationum nostrarum distinguit Deus ipse ibolete hin diminutum Deum credere;

quam ut Deum, prout se in verbo suo patefecit, essentia unum, personis trinum , atque cum omnibus suis attributis, proprietatibus divinis incorruptis, non mutilitatis confiteren- tutet colerent. S. Ita cum transegi Tnat de Deo, nullo negotio cum haeretici conveni tum de filio quem omni divino axio-it mate spoliatum , dc in censum merae

. creaturae deturbatum, d aeternitate exutum, uini ossicio tum potestate nudatum, nullo vero merito aut efficacia conspicuum , dc sola doctrinals exemplo servatorem , ceu limi

quendam Mose me Legillatorem se

84쪽

secundatium utpote cui paucula relicta essent a Mose, quae appendicis tantum vice ad delet legi) repraesentarunt. Qua proditione id egerunt, ut si infidelibus hoc pacto placere phtuisset Christus, infeliciores redderentur acceptando, quam fuerant ca

6. Ut vero se reliquis seims ,

praecipuae Catabaptistis, accommodatent non solum quicquid est sitne silicin Religione Christiana exter naturat, omnia ad captum humanum thuic hoi conformarunt: sed cin omnibus iis controversi , quae illis cum Reformatis intercedunt, ceu Palle mones quidam non rogat , aut pro illis sententiam dixere, aut remita involverunt, an crustatunt, ut , ne gravi sententiae suae injuria in partes illorum secedere possent. Ut egiis patet, quae circa Juramentum P O- testatem Magistratus, Paedo baptissmum, incarnationem et peltat, is excogitarunt . . Quia

85쪽

I. Quia vero novitas magnum est condimentum, quo simplic or animi inescat solent, qui ad consueta fere nauseant, nihilque admirari solent, quam quae novitatis facie se commendant huic ut delectatione quadaruleves animos titillarent, tot novitiis commentis,&a se primum excogitatis Inventionibus universam Theologiam immutarunt, atque insuper tot

ingeniosis glossematis dc interpret

tionibus antehac inauditis S. Scripturae sensum involverunt, ut qui secum dum illa velit dipho eis, tandet Cum

suo damno sentiat, se medios delapsum in hostes, in aliud Euangeliui nesse transsatum. Cujus generis indolis sunt, ius de ascensione quadam Christi in coelos, quae illam post resurrectionem factam praecesserit, ex Joh. 3. Is nugantur, usa laetarum', δμcaeet cor .c. Ut de quae de corpore Christi non glorificato a resurrectione , sed glorificationem suam demum in ascensione nacto , de quae de statu

86쪽

ptimi hominis, ejus mortali conditione et de novis quibusdam praeceptis Christi seot sim traditis, quibusdam aliis decalogo additis de aquae baptismo, de statu fidelium sub Veteri Testamento caec audacteret temerari definiunt.

8. Ex quibus omnibus constat, id eos agere dc moliti, hac nova religionis fabrica, ut, cum illis animus sit nulli alteri sectae nomen dare , sed suo set bicine fulcire, omnes in nassam suam compellant, inad amplectenda sua dogmata viam complanent, quo Omnes in se absorbeant. Cujus voti ut compote evadant, mitu in quem non

praetexant pietati Zelum cujus etiam Cuandam velut artem dc ignoratam hactenus omnibus methodum sientant, hin cons Coribus suis Liud antd depraedicant. Quasi bene inter eos vivi possit, ubi tam male de Deo sentitur. Et euasi non pronum sit mi etsi a. Tim. 3. . falso gloriantur depic

tat a

87쪽

ate, quibus eviluit primarium etdsie-

O. Sed praecipuum caput, quo se jactant, quod ante Socinum a nullo recte intellectum nec prout OpOrtet, explicatum contendunt, hin quo tamen medulla omnis Religionis dc pietatis sita sit, hoc est, quod sedemum veram ad immortalitatem viaruin venisse, eamque mundo patefecisse credi volunt, de qua Gretpadira mu an pHJνluiri, audivimus disputatione primastupore plura clUUorum missi et aut ad Deutum cIri is erigus ratam, qui imque sim abcet legis cultores pertenui aliqualido sus cicne, orati, nuUquam aperi deprcheu sere potueriiat, quam denique a Chrim Aposolis patefaciam, o succrescutium errorim spinis obstam . atque diras ruente caligiu abditam rur m exacto fabularum se uticeto ac reddita critatis luce , seu ut imus Deus detexerit atqu3 resiluerit. Dissertatione premissa operibus Sociui ab Equite Tolouo. Io. Hanc

88쪽

Io. Hanc porro immortalitatis viam ita nobis Socivus explicat. Hi quia homo de terra ab initio formatus, nihilper se ex natura sua habet commune cum immortalitate, et propter violatum aspretceptum, ex ipsius Dei decreto , necessari perpctumque morti obnoxius es actis: necessessisse,quo cum Deo tu gratiam redeat, , inspem ita immortalis venire possit, ut Deus omniaci peccata remittere , di immutata e mnaturas mortis serυitute eum indicare

vctit suod utrumque pret re homini

decreυ erit Deus, dummodo eum antepatratorum peccatorum paenit cui, atquc ui orierum nocad terrenam di ama

mam vitam suam couformet. I. uia er non protium a morte

solui liberi sumus, sic subire illam omnibus necessest, atque etiam acerbi D nam illam quandoque ob ad uuilo cruciatiis se tormenta experiri placuisse Deo, ut de consilio Uus persuasi essemus, mittere in mundum lium suum, qui hoc consilium

89쪽

prio sanguiue ob uaret, o perit ultr8i ut causa acerbi ima re quominiori

met morte Ct .mum illo excitat a Patre ad sempiternam Uitam, certissime nobis constaret eos, qui huic Dic, qu Cc que tandem incommoda aut pericula eis objicerentur, iusi creut, Uasiros audem ad illam itam, quam Deus pcretum possicitus in Tretsertim cum i i excitai ct immortalitate am do Uat , si tra-hrit Deus omnem potesatem in caelo dii terra , etiam illam, excitandi amortuis, tar immortalitatem donaudi.

Ut nulla ampli usi causa dubitandi, daturumissum uobis ditam issam cujus pote- atem confrendet eo, qui ejus estigia secuti fuerint, Deus ei largitus est. a. Hoc er tam eυidens eius De adminicula bis eripi, communii et

catholica chri laus eurus e F via

nio ue qua credit esum illum resuscitatum, esse ita ita summum Deum, a patre essemia uos diUersum tactu nec lo-

90쪽

na fide mortum dici posset, qui es ipse su

premus Deus et nec tu ipsa morte aliena ope, sicut uos, indiguerit sed ipse suis i-iribus di potentia se e lethi fa,cibis eripuerit Sio sitas haleat, perire nolis omne sicci argumentum , o latium. sui enim ad nos, is, qui resurrexit emortuis es verus Deus, di qui suesbire ni rectionis autor ipse extitit e sui e- uim in nobissimile, qui immorimur, nouaccessones, ri cum nulla sit consc-quentia, lim Dei, qui idem es Dem, ex

mortuis resurrexit luis trisus, ideo noscae morte excitandos esse.

I S. Ex qua tota serie re digessione causarum salutis , apparet, nullum hujus

st: siueis ins arsisuis relinqui, qui

atholicam de Trinitate fidem amplexi, Jesum chrictum non tantum erum hominem, sed miserum ac octo mo Deum tib constentur re adorant. Quasi haec fi- sit nobis obstaculo, quo minus ad immortalitatem aspirare possimus at que nullus vitae effectus ad nos pervenire queat, nisi illius autor statuatur,

SEARCH

MENU NAVIGATION