De cathedra seu Primatu singulari S. Petri in Ecclesia catholica Apostolica & Romana libri duo, Isaaci Haberti ..

131쪽

m Deis E AD ad Romanos. Cv. III. et i

niue se mundo : quo elogio , fides Romanorum Apostolico ore laudatur, inquit, S. CyprianuS, ita C pr. v. n. ut iam ab illo tempore perfidia habere non posset accessum. Quia Petrus pro quo Christus rogauit, inibi cofirmauerat Eatres tuos. Non enim Pauli missos ac Hypapostolos, sed Petrum ipsum, quum ad Romanos Paulus scriberet, cum suis Romae Euangelium docuisse ac Ecclesiam iam fundasse, Patrum sententia est: unde & Pa lus Romanos ad quos Corintho scribit, perfectos fatetur. Certus sum autem, fiatres mei, Rom. e. is.& ego ipse de vobis, quoniam & iesi pleni estis,,

dilectione: repleti omni scientia, ita ut possitis com om galterutrum monere. Audacius autem scripsi vo- , ibis, fratres, ex parte, tanquam in memoriam Duos reducens: propter gratiam quae data est mi- Mhi, ut sim minister Cnristi. Iesu in Gentibus. J ,, Institutionem illam, cuius se veluti Monito rem tantum & Hieromnemona prositetur Pa lus , Romanis a Petro traditam discere est, ex eo quod idem Paulus eamdem praedicationem non a se,qui ab Hierusalem ad Illyricum usque, ubi nominatus nondum erat Christus, excurrerat, sed ab alio Apostolo factam, alienum funda

mentum vocat: cui ne tunc superstrueret, retar

dasse se dicit, dum gentes alias Christo nondum partas lustraret. Quis autem Romae tunc docuerat nisi Petrus, eiusque adiutores diser- S.Chra . te S. Chrysostomus. Ninos tui r u.2. -a x hom. M

132쪽

- inmit eaura. . spmia Petrus ibi praedicauerat: sed Petri gesta, sua obmae Petrum Romam primum veniue,docuisse, nos id libro priori prolixe peregimus.

Nescio vero qua ratione ductus Eranistea Paulum Romanorum Episcopum fuisse concludat, ex eo quod se Barbaris debitorem esse

Graecisque testatur: Nam esto, Romani, Graecorum hoc est gentium numero sint: vel Bar barorum , ut a Graecis, multo antea distinguebantur : Oxortuitne quaeso Paulum, eorum omnium per quos transiluit annuntiani re gnum Dei, ut ipse loquitur, i atariam Episcopum esse quem iure nouo diceremus titula

rem 3 fuit igitur Paulus, Solymorum, Antiochiae utriusque, Seleuciae, Cypri, Pergo, Ieonij, Lystrae, Derbes, Corinthi, Mileti,Ephesi,Rhodi, Patarae, Tyri, Myrae , aliorumque passim locorum Episcopus, antequam Romanus esse V bi vel tenuisIimum huius rei tota cernitur a liquitate vestigium 3 At, inquit Eran illa, Potesttaspraediranda Euangelii est prurie potestas Episcopatu, qua Mimas ius complectitur: cum igitur Paulus eam potestatem Roma exercuerit, Roma fuit Episcopus. Angustias huius Enthymematis demiror simul re vastitatemZEo

siquidem probari potest Paulum quia Hiero hymis, quia Antiochiae, quia Ephesi , quia

133쪽

ta locis Epist. ad Romam Cap. II1 et Mileti praedicauit, tot Episcopatus habuisse.

Primam vero propositionem expendamus: Po-

restas praedicandi Euangeli, est proprie potestis Episco

palis: quid si in Apostolis, prius Apostolica est 'quam Episcopalis &reuera ita est: Ad Aposto- los enim primum ius illud, potestas illa pertinuit, qua Apostoli. Inde igitur consequens erit ubicumque praedicarit Paulus , ut Apostolum predicasse: ut Episcopum eiusdem loci, nihil necesse est. Distincta quippe sunt Apostolatus& Episcopatus Enimuero Episcopatus, Apostolis post Apostolatum ipsum plerisque auctoribus accessit. Nam & Petrus, qui Apostolos

constituere non poterat, Apostolos quosdam Num is ordinauit Episcopos, ut Iacobum Hierosoly--mis, Clemente Alexandrino dc Eusebio ita re- l . M a serentibus; quod multi de Sacramentali etiam ordinatione quod tamen verbum, non infert necessario, non vero loci tantum destia

gnatione in gunc. Ad extremum ipse Paulus videtur X Leoni Episcopatus ordinem seorsim ab Apostolatu suscepisse: ut enim Act. ix. Apostolus: Sic Aehxira. per manus impositionem, Episcopum constitutum esse innuit. Quae omnia vicum que se habeant, nihil enim certi; opinionum saltem istarum probabilitas ab omnibus recepta , Apostolatum aliud ab Episcopatu esse indicant: conuincit autem

quod hodierni Episcopi, Apostoli non sunt

134쪽

cap. Eo Ioan

x De Primatu Petri singulari. Lib. II.

ergo Episcopatus non est Apostolatus: quamuis Apostolatui fuerit in Apostolis adiunctus: siue a Christo, ut arbitror, siue a Petro, siue ab aliis Coapostolis cum Petro ut alij coniectant. In lamma vero certum est, Apostolum quemuis, & Paulum quoque praedicare potuisse ut Apostolum, in loco ubi titulum non haberet Episcopatus.

Hinc efficitur argumentationem Eranistae ex eo ductam, quod Paulus Romae praedicarit, Episcopatum eius Romanum , nihilo magis constabilire posse. Quod autem S. Leonis a ctoritatem adducit, Paulum Magisseum di P florem Ecclesiae Romanae vocantis ij etiam tituli Paulo ut Apostolo , quamuis non ut proprio Romae Episcopo quadrare possunt : adeo ut Ioannem Apostolum Romc quoque versatum& concionatum sin ita nuncupasset, nemo titu los illos huic detrahere iure posso tametsi aliquo nomine peculiari,Paulo conueniant,quod diuinis atque ad extremum quoque Spiritum Romae praedicarit, & in hoc ossicio Apostolico ibidem sit immortuus , doctrinam cum sanguine profundens ut ait Tertullianus. Adde quod non de Paulo solitarie, sed de Petro stimul, hoc di cat S. Leo: Patres tui verique pastores. Quae anno- et tario quanti esse debeat, inferius constabit. hcin et O :cu A . i l . .: uilescit hca '

135쪽

De Petri di mali controuers in Cap. IV x s

EN REPREHENSIONE OZAM .

Petrus a Paulo Iustinuit, male ab Eranista col- iligi Petro Paulum aptatemfuisse : climan. Patribus contrarium exponatur.

la reprehensione Paulum debuisse aequa- ..tem esse Petro , sicut adnotatum est Auctori commentarij in Paulum apud Ambrosium. Quis Apostolorum, inquit, auderet Petro pri- mo Apostolo , cui claues regni coelorum Do - - minus dedit,resistere,nisi alius talis,fiducia Ele- tactionis suae sciens se non IMPARE ME Haec expli- α, catio multo solidior videtur, multo facilior, ac re Ecclesiae Romanae honorificentior, quam illa re recentium interpretum, qui se sexcentis inuo- reluunt ambagibus. Petrus enim Paulum repre- cchendit eodem modo quo Collega Collegam, is aut aliquis seipsum e quandoquidem hi ambo ec Apostoli unum erant in tota suae Potestatis re Apostolicae amplitudine. Theophrast. Fecit Eranis es, quod ille cui intempes -- ui nomen est apudTheophrasturn qui si 'vando arbiter est, committit etiam eos inter se qui . rem transigi optant: si vero testis, accedit ad di- νωγ, Scendum testimonium quando res iudicata est.

136쪽

13 De Primaru Pem unguiari. Lib. II.

tiae et- Paulus Petrum repreliendit : Controuersias tam amica, ut ne verbum quidem Petrus et Eranis aveto Paulum Petro ge aemulum & parem gessisse contendit , ut inuidiam & schisma etiam inter Apostolos creet. Quid plura Eranista rei iam iudicatae de contra quam vellet, constitutae, testem se admoueri cum altero teste falso, pseudo Ambrosio postulat. Auctoritas enim illa Eranis e dignissima, est Hilarii Diaconi qui Luciferi schisina propagauit. ELENCHus. Melius profecto grauis & priscus

Auctor Tertullianus , de hac controuersia sic disserit aduersus haereticos Apostolis iniuriam is facientes , eosque committentes: O Quoniam M peruersissimi is taliam reprehensionem ad hoc M obtendunt, ut suspectam faciant doctrinam superiorem: respondebo quasi Pro Petros: i' u sum Paulum dixisse , factum te omnibus essera omnia, Iudaeis Iudaeum, non Iudaeis non Iu-n daeum,ut omnes lucri-faceret. Adeo pro tempo-n ribus & personis & caussis quaedam reprehen-a3 debant, in quae &ipsi aeque pro temporibus &D personis & caussis committebant: quemadmo-bdum si& Petrus reprehenderct Paulum, quod prohibens Circumcisionem, circumciderit ip- se Timotheum. VIDERINT DE APOSTO-riis 1NDiCANT. J Dictum tibi puta : qui tam- magnifice de illa Petri modestia triumphum

137쪽

agis, Eranista:cui Tertullianus adscribit iraedicationu vitium , sed conuersationis paulo scilicet nimiae cum Iudatis, cum gentilibus infrequentioris, qui sibi potius, quam Petrus daret, scandalum accipiebant. At vllam, quod rei nostrae caput est, Pauli cum Petro in Ecclesiae 'Prim

tu communionem , ut hinc cliceres, nullus tibi Sanctorum Patrum mustor suaserue esses

Quicunque Patrum in eam tuere sententiam, ut B. Petrus nulla prorsus ratione peccauerit;

amrolmias vero tantum, hoc est dispensatiue ut

reddit S. Hieronymus, licita quadam simul rione cum eo consentiens Paulus, & gentium infirmitatem iubleuans, ei in faciem restiterit: Illi non Pauli, sed infirmiorum fuisse volunt l. 1. veram reprchensionem , de qua agitur in illis

verbis oeti xmnvm uos uo quia reprenensus erat et non vero materiam verae reprehensionis, quae

sonat in vulgata voce Reprehensibilis 1 ac proinde non verum , sed praesumptum ab infirmis. Petri erratum fuisse: cui in faciem modeste th imen coarguendo nullum ius aliud Paulus habuerit, quam quod ipsi Petrus consensione illa tacita concesserat. Atque hac exparte Erant totae molitio collabitur. Ainstores huius sententiae ante S. Hieronymum nec pauci nec ignobiles exstitere, quos ,

138쪽

De primatu Petri singuiari. Lib. a I. genes, Didymus, Apollinaris, Eusebius, Emelenus, Theodorus Heracleotes. Quibus & S.Chrysostomus accensetur et de quorum ex-,, tremo Chrysostomo sic loquitur. Quid dicam si de Ioanne qui duilum in Pontificali gradu

Constantinopolitanam rexit Ecclesiam,& pr ,, prie super hoc capitulo latissimum exarauit li-,, brum, in quo Origenis & veterum sententiam ,, secutus est Si igitur me reprehendis errantem: ,, patere me quaeso errare cum talibus: & cum me erroris mei multos socios habere perspexeris: in veritatis tuae saltem unum adstipulatorem proferre debebis. JChrysostomus itaque in eumdem plane mo

cundum distensationem re figuram locutionis haec inter Aporiolos accidi' docet, monui mae sens

e 'Aetis e riet sis ire'. J Vide quanta dilia entia sermonem temperet, prudentibus signi cans, non esse haec verba contentionis , sed dispensationis. Reprehensus erat, non dixit a

me (vel reprehensibilis mihi 3 sed ab aliis:& illud , in faciem , in speciem est. Si enim vere contendi'nt,non coram discipulis suis se inuscem increpatant, &c. J Addit & verba a Paulo

Mccec c c

139쪽

De Petri oe 'ut controuersa. Cap. IV. a.' ad Petrum ita directa ut discipuli Petri ad se potius ut errantes, ad Doctorem suum Petrum ea spectare intelligerent: ut qui probe scirent Paulum non habere ius Petri obiurgandi: alioquin, inquit, Iudaei ipsimet Paulo increpationem retulisssent tanquam audaci iisse gerenti. Quae verba satis indicant Auctores huius sententiae adeoque Chrysostomum ipsum, non existimasse Paulum Petro parem. Legenda est tota illa oratio facundi sima S. Chrysostomi a S. Hieronymo laudata, in haec verba

in faciem ei restiti, to. v. operum. LxI. III. Alterius vero sententiae Auctores, qui Petrum vere peccasse, reprehensum vere iusteque a Paulo afferunt, tantum abest, ut id a paritate Pauli cum Petro repetant: quin omnes undecumque caussas inuestigant, quae ab inferiori posse superiorem aliquando reprehendi persuadeant. Et Petrum laudibus cumulant, quod superior quum esset, inferioris censuram aequo animo humillimoque tulerit. S. CYPRIANUS

huius mihi author est princepsque sententiar: in Epistola ad Quintum. Petrus quem primum

Dominus elegit & super quem qdificavit Eccle- resiam suam, cum secum Paulus de Circumcisio- tane postmodum disceptaret, non vindicauit si- tabi aliquid insolenter aut arroganter assumpsit, ut diceret se PRIMAT vM tenere , ae obtem- cc

140쪽

3 o De Primatu Petri singulari. Lib. Ii. perari a nouellis & posteris ibi potius oportere

s. Q. 53' Locum hunc Cypriani legerat. S. Auc; sTi- in v ad A rivs vulgo huius sententiae antesignanus, ex- positione in Epistolam ad Galatas. Quod Pa '' ius id Petro coram omnibus dixit necessitas '' coegit, ut omnes illius obiurgatione sanaren- rentur: non enam erat utile errorem qui palam ' noceret,in secreto emendati.Huc accedit quod ' firmitas &charitas Petri, cui tetra Domino di-joti P erum est Amas me E Pasce oves meas : obiurgationem talem POSTERIOR Is Pastoris prolatu te gregis libentissime sutinebat. Nam erat obiurgatore suo,ipse qui obiurgabatur mirabilior, de ad imitandum dissicilior. Facilius enim

est videre quid in alio corrigas,atque id vituperando,vel obiurgando corrigere, quam videre quid in te corrigendu sit, libenterq; corriti vesper seipstim, nedum per altu adde Posteriore, adde cora omnibus. Valet aute hoc ad magnuhumilitatis exemplum, dcc. J Sed rede superio ri S. Cypriani loco diserte mentionem facit S.

S. Aug. 2. August. lib. II. contra Donatistas Ibi Petruma in W- Paulo reprehensum miratur here in Petro Primatus Apostolorum tam excellenti gratia promineret.

In quo eum a Paulo distinguit , cuius in eo Primatu consortium si tale fultat in re tamvrgendigenti, minimesiluisset. Ut autem sibi constariret Augustinus, nunquam ab ea interpretatione discedendo e sic etiam Paulum: Petro ini