De cathedra seu Primatu singulari S. Petri in Ecclesia catholica Apostolica & Romana libri duo, Isaaci Haberti ..

161쪽

Te limonia Patrum d petitiorum Cap. VI. sibant: bene vero Coapostolum & adiutorem Petri, primi Ecclesue Romanae fundatoris, supremi vero uniuersa: Ecclcsiae Pastoris. Addo vero, quantum ad uniuersalem E clesiam attinet, Paulum extensiue ut Philosophi vocant, ob amplitudinem Prouinciarumst Nationum quas peragrauit & in quibus Ecclesias fundauit, Petrum superasse. Vnde Orbgeni dicitur a m m Deditio et c Pinhibita: qui post Christum Ecclesias fundam. inter- .pres de suo: praecipuus Erelisiarum fundator. VI. Verum aliquid amplius S. IRE Natus , inquit s. mis 3- M. Antonius; is enim scribit Petrum di Paulam

Roma Euangelidisse-fundasse Ecclesiam: deinde M lib. s. Gnosticis successionem Episcoporum primae Ecclesiae scilicet Romanae nc opponit. O Maxi- simae & antiquissimae & ab omnibus cognitae a restoriosissimis duobus Apostolis Petro ae Pau- talo fundatae & constitutae Ecclesiae eam quam re habet ab Apostolis traditionem, & annuntia- retam hominibus fidcm, per succcssionem Epis .ecoporum peruenientem usque ad nos mdican- retes confundimus eos, qui quoquo modo vel . per sui placentiam malam, vel vanam gloriam, revel per caecitatem ae malam sententiam, praeter requam oportet, colligunt (id est synaxes fa- iaciunt. 3 Ad hanc enim Ecclesiam propter po- tentiorem principalitatem, necesse est omnem H

162쪽

sa i ta nimam Petrilingulari. Lib. II. si conuenire Ecclesiam hoc est eos, qui sunt undia si que, fideles: in qua semper ab his, qui sunt un-,, dique, conseruata est ea, quae est ab Apostolis, is Traditio. FuNDANTE; igitur Ac instruentes si beati Apostoli Ecclesiam, Lino Episcopatum

si administrandae Ecclesiae tradiderunt,&c. Duo ex hoc loco colligit M. Antonius. Primum quidem Ecclesiam fuisse Romae fundatam non solurea Petro, sed etiam a Paulo. Alterum est, non solum Petrum, sed etiam Paulum fuisse & habitu&actu ut vocat, Epis copum Romae. Ad haec respondere perquam facillimum est, si modo reuocemus in memoriam primo quidem omnes Apostolos, (praeter illam fundamenti peculiarem Petro rationem de Palib. I. Icommuni quadam inter se ratione esse fundamenta Ecclesiae, quia per Euangelii praedicationem & ministerium quod primi obierunt, Ecclesiam funditus aedificare coeperunt. Secundo Ecclesiam non uno die fundatam dici, sed toto illo decursu praedicationis Euangelicae

quam Apostoli suis quique locis primi pere-

gerunt, ita ut Petrus Ecclesiae Romanae fundationem extremo vitae die absoluerit, quo & fmguine suo eamdem imbuens veluti carmenta uit. Tertio Petrum primum omnium Aposto

lorum sub Claudio Romam venisse, ibique dei pridicativem ta ministerium exorium

163쪽

Testim a Patrum Ascutiuntur. Cap.VI. Bfuisse, antequam Paulus Romam accederet quod contigit solum sub Neronis annum ut examussim probauit contra Parachronismos M. Antonij, Doctissimus Petauius. Quarto demum statuendum est Paulum qui Petro Romae diu collaborauit, cum eo Apostolatum exercuit, Gentiles &. Iudaeos conuersos Petri Ecclesiae aggregauit, & pro Christi fide mortem oppetens eodem quo Petrus anno ac die Martyrium fecit, Ecclesiae fundandae operam quoque insignem cum Petro, sed sub Petro tamen naualle, ita ut primas in omnibus Petrus semper retinuerit, quas nec alteri, quum iure diuino sibi collatae essent, cedere aut concedere poterat. Attamen quia Societas ordinem aut Dignitatis & Iurisdictionis Primatum non impedit, ut mox ostendemus , Petro Paulus etiam fundator additur , ut secundus primo, non ut qqualis. Alterum quod a M. Antonio concludebatur,Paulum non minias Romi Episcopum Hic se, quia S. Irentus dicit ambos Episcopatum adminis, dia Ecclesiae Lino tradidisse, pendet ex iis quae ad proximam S. Epiphanii auctoritatem

dicturi sumus. v II.

Hic est tandem Achilles Antonij de Dominis: Locus S. Epiphani j contra hqresim Caret , n .

164쪽

s De singulari Petri Primatu. Lib. II.

Pauluse, postili ijdem Ur Episcopi: deinde Linus: p stea Clitus: post hunc Clemens. Quamprimum Liber Eranistae in lucem ervipit , occurri Illustrissimo viro, R. in Ch. P. AD chiepiscopo Corinthio, Parisiensi Coadiutori dignissimo, Doctrint super qtatem Virtutumque dotibus meritis , qui nostri Timotheo: hunc Epiphanij locum tractabat cum eruditis quorum assidue corona cingitur; latillimum ille discrimen obseruabat inter Episcopos '; Publi is, quod non habet Epiphanius, & -'ίmis c Pssis quoilhabet Epiphanius de Ss. Petro, Paulo narrans. Primum quidem soli Petro directisque eius succc ssoribus: lut reuera Anice

tum Pallans Emincomp vocat: alterum non soli

Petro,sed Paulo etiam extraordinario & aduem titio veluti Rom Episcopo,& a Petro propter Apostolatum pro tempore adiutori,conuenire.

S. Leo scr. i. de Ss. P. & P. Beatus Coapostolis tuus Petre, vat Electionum speciatu Magister Gentium tibi consecratus. Neque enim dubium est S. Paulum ut Apostolatus munia circa fidei pr dbcationem sic & Episcopatus Apostolatui perimpositionem manuum sibi adiuncti, ossicia plurima de ministeria prcstitisse: quum a Petro Linus, de Cletus, Episcopi ordinati, Episcopales etiam iunctiones obierint. Nec ambiguum

165쪽

Testimonia Patrum disruriuntur. Cap. V I. 3 est, Petrum honorificentiori quodam modo Paulum, propter Apostolatus dignitatem, sibi adiutorem optasse atque asciuisse , quam Linum aut Cletum. Atque ideo apud Epiph nium nominatim a Petro Apostolo & Episse po, ut Paulus Apostolus quoque & Epilcopus

assumptus duntaxat adjutor jungitur: non au Eusebi hiem ut eiusdem Iedis Epilcopus propriu3,v c vo' O . . ccamus nunc, titularis. Nunquam enim sanctio

sima illa Ecclesiae , multoque minuSab ipsis primordijs violata est: nunquam lab factata Sponsit unius singularitas: de qua paulo is post ex professo . . tap. Praeterire tamen haud possum, quod in lectione sancti Epiphanii prima fronte deprehendi et non videri verba illa, totumque comtextum sequentem , ubi de illa successione Episcoporum agitur, esse sancti Epiphanij, sed alterius, ut ipsi assolet, fragmentum auctoris. Coniecturae caussa haec est : scriptor ille qui hunc Episcoporum Romanorum Catalogum

recitat, ita loquitur. HAse , - stas metti Epipham i

Uiu is , tam pae. Ex Carpocrasianorum factione Marcellina quaedam ad nos aliquando venit,

quae Aniceti Roma Episcopi tempore plerosque labefa- flavit. Aniceti inquam illius qui Pio alijsque ante eum superioribus sumesit. Atqui Epiphanius ab ea

166쪽

ss De Prima, Petri singulari. Lib. IL

Marcellina & ab Aniceti tempore multis annorum centenariis distabat, non videntur igitur illius haec verba, sed auctoris alterius: Eusebij putat esse vir Doctus , sed hic etiam longissime ab Aniceto. Utcumque vero se haec habeant, cum nec Epiphanio improbentur, tacile , ut antea, expediri possunt. Tandem vero, ut apud omnes in confesso sit S. Epiphanium Petro Paulum adiungere non ut supremum Pontificem, sed ut Coapostolum, S. Epiphanius idem omnino de S. Iacobo ait in Heres. xli. Cerdo, inquit, Hygini Papae tempo

Apostolorum Lacobi, ' Petri Paulique successione nonum locum tenet. Atqui nemo inde nisi absurdis sime induxerit Iacobum fuisse Romae Episco pum: ergo nec Paulum. Quae ex Petro Damiano & S. Cassiarina Senensi subijcit Eranis es , ad Auctorum recentiorum examen pertinent sub libri finem

reponendum.

CAPUT

167쪽

Paulus nunquamplusEcclesia p. p. VII. ni CAPUT VII. S. P AELUM SEORSIM . S.

Petro memoratum, nunquam Apostolorum Princ

pem , Ecclesia Caput, Eniuersalis Ecclesia Pastorem supremum, nuniuam Rema primum Episcopum, ut Petrum, ab Orthodoxis vetusi que prae sertim so septoribus appellari.

etiam summae dignitatis Pontificiae rhoiis , Paulum Petro conjunctum aliquando coruscare non abnuimus: quemadmodum sidera quae perenni ambitu Sol percurrit, ipsius collustratione plurimam luminis ac virtutis accessionem suprema siti parte percipiunt. Quandocumque vero Paulus perse, solusque memoratur, nescio ubi Gentium apud Orthodoxos priscosque scriptores,Apostolorum omnium Princeps, Vniuersae Ecclesiq Caput, supremus ovium Christi Pastor, Romant demum Ecclesii primus Episcopus usquam unquam sit nuncupatuS.

Petrus, etiam solus, Apostolorum Preneiph tD tuto exornatur.Frequentissima omnium Ecclesiae testimonia libro superiori comprobarunt:

168쪽

s ' De Primatu petristi lari. Lib. I l. sebius & Basilius iterum: Ephremius in Pano fia, Andreas in Apocalyplim, Maximus diat. Incarnatione, Philippus Presbyter in Concit. Ephesino, S.Paulinus, Cassianus,Chrysologus, alijque innumeri a quibus , eo quod aliorum labore collecti iam fuerant, consulto abstinuimus: qui certe omnes S. Gregorio concy-nunt et SANCTO & o MNivM APOSTOLORvM PRINCIPI APosTOLO PETRO. Paulus vero, solus via celebratur, cin Ss. Phtrum Apostolorum omnium Princeps dictus sit, nec Antonius de Dominis, nec Ermistes ostendit M. Antonius quidem Chrysostomum citat, sed falso. Paulus vero ubi communibus cum Petro emco is excipitur, aliquando in huius tituli partem venit, non eo sensu, ut supremus Aposto lorum, sed ut inter eos eximius una cum Petro celebratur: S. CHRusosToMus I hos s

lumnae Ecclesia, Cor Hai inpostoloruin, in caeo pedicelebres , Orsu terra moenia, commune terea marissique propugnaculum. Latini crebro Pontifices ipsi Nicolaus i. Ioannes vota qui tamen se B. Petri Uicarium, nunquam urio Pauli nominat. A. Lambertum Comitem scribens: Sedeno post Mamquam Deis omnipotens supra Petram sui nominis

169쪽

Paulus nune dia MasEret putili tui . p.Vn. is fundare dignatus est, nonsium Reges di Principes te rae, et erum etiam Imperatores Augusti em totius Orbis Domini Au apicibus, utpote Caput omnium Ecclesia rum Dei, honorauerunt, dignis iue praeconiis eius Ponti ces , VICARios sciLi T B. PETRI Apostol rum Principis laudauerunt. Paulus vero nunquam ita solus Apostolorum Princeps appellatur: sed forte ut Iacobus Petro additus dicitur propter

summitas antiquissima de suprema Theologorum, id est Apostolorum ut exponit S. Maximus in cap. 3. Dionys. de divin. nominibus. i I. PETRus etiam solus, Caput Apostolorum, Caput Ecclesia voeatur. S. CHRYsosToMus non s Ch fh

Petrus Cadiut Ecclesia-venem Primus Apostolorum, L D sed quis nac de re Catholicus addubitati s Paulus vero solus ubi Apostolorum vel Ecclesiae D in re

Caput dicatur, doceat Manis es. et et

Immo vero, ubi Paulus Se Petrus simul Capita vel caput Ecclesiae vocentur, prorsus ignoro: nisi apud Erantileni nec ullus enim Orthodoxus, nec Haereticus, nec ipse M. Antonius de Dominis cuius succentor est de antem, id r ausus est comminiscii II. SvPREuvs Ecclesiae oviumque Christi om-

170쪽

co De Primatu Petri fingulari. LA II.

S. Le..ser; mum Pastor & Rector, Petrus, etiam solus,a in F pellatur. Locupletissima toto libro superiore testimonia consulenda sunt. Paulus vero solus supremus Ecclesiae veto uilis Christi Pastor, nemini dictus Ortho

doxo.

Petrus vero simul cum Petro , veri Pastores Ecclesiae dicti S. Leon Primus Ecclesiae Romanae Episcopus, Petrus, etiam solus appellatus. Scriptorum locos libro priori retulimus: quibus Bedam hic iam iam subij cimus. Paulus per se solusque, nunqua Romae Epis

copus vocatur Petrus autem & Paulus simul ab

E in Epiphanio vel alio apud eum scriptore M MI P. remm Episcopi apud Romam. Quo sensa iam declarauimus, ita ut Paulus tantum ordine, & ossicio adiutoris; Petrus vero proprie ac MLis, . titulo esset Episcopus. Unde Beda de retro si

i , - mul Paulo verba faciens. O Scimus, inquit, Petrum de Paulum Apostolos anno post resur- ' rectionem Domini tricesimo octauo , id est vl- D timo Neronis anno passos fuisse Martyrium, M'' g. Petrum Romae viginti quinque annis Epi D copalem sedisse Cathedram. J Haec mens, hic sermo Ecclesita totius, a quo tempore primummiato. fundata est. Unde Optatus Mileuitanus. Ine Urbe Roma Petro Cathedra Episcopalis colla,