장음표시 사용
211쪽
Obsequutatae refutantur. Cap. XIV. I ELENCHus. At quum istas omnes dotes Pastorales Petrus in se locupletissimas atque
fectissimas habuerit, nihil profecto necesse est ipsi eodem Primatus gradu Paulum adij ci contra Christi institutionem: ut eas imitatione quadam adsederiuatas succetares ipsius possideant; alioquin&caeteros Apostolos ad eamdem parilitatem , quod haeretici faciunt, euectos esse, alter post hunc Eranistes aliquandc temere disceptaret. Quantum vero ad sanam fidei Doctrina & Doctrinae certitudinem attinet,illam summi Pontifices a Petro velut Christi Vicario per manus acceptam conseruant: satis habent quod Petro, pro quo Christus rogauit ut eius fides non deficeret & confirmaret fratres suos, Orbis totius Doctori& Magistro succedant: ut agnoscit S. Cyrili. ep. ad Celestinum S. Augustin. U. ad Innocent. & alij in
CAPUT XV. D LOCOS E RECENTIOR Affriptu petitos, praesertim respondetur. Catera ad R. in Ch. P. Episcopum murensem remittuntur Lucubrationis Conclusio, cranacephalaos s.
Supersent non contemnendae quidem, sed neque moles c dissicultatis qu*dam a
212쪽
ii et De Primam Petri singulari. Lib. VI.ctoritates ab Eranista nimio ambitu quaesitae, multoque magis inani apparatu venditatae. Ex Petro primum Damiano Monacho & S. R. E. postea Cardinali Episcopo Ostiensi. Locum non citat ut ipsi in totum credamus. Est autem
Epistola ad Desiderium Abbatem & Cardina-LAE v, is lem seuandam , inquit, fidici liceat, cum Christo
militudinem Paulus tenen dum non uni duntaxat Ecclesia, sed omnibus praesidet.
Resp. Non vidit Eranistes Petrum Damianum adiecisse , fatuo taeterorum Apostolorum iure, multo magis saluo iure Petri,quem ibidem SENATvs APosTOLICI PRIMvM PRINCIPEM vocat, quod nunquam de Paulo dixit. Quod addit de fundatione Ecclesiae Uniuersalis,omnibus Apostolis comuni ratione quadrat, Pamlo vero ratione maioris operae ac laboris: sed Petro ut Apostolorum iure proprio
ac singulari, sub ea ratione qua ipsi dictum soli, super hanc Petram aedificabo Ecclesiam meam, ut recte ostendit S. Basilius lib. sec. in Euno-
Argumentum tesse illatum vero ex iconibus seu picturis, late tractat idem P. Damiani, sed longe aliam a primatu rationem reddit: cur in multis dextram teneat Paulus nempe quia Paulus dicitur Benjamin inter Patriarchas nouae legis, id est inter Apostolosn: Beniamin autem exponitur, Filius Dexterae. Item quia Paulus ad-
213쪽
Luciis senu Conclusio. Cap. XV. ii 3 huc vivens raptus est in coelum, beatitudinis s dem ae vitae contemplativae qui Dextera in scripturis appellatur Cant. 1. Sed haec nihil ad Primatum Pauli: imo ibidem Petrum per primatum distinguit a Paulo disertissime. Cum B.
Petrus ad dextram ponitur , PRIMATvs EIus, quem inter caeteros est sortitus Apostolos, ho- noratur. Cum vero Paulus eiusdem dextri late ris occupat locum, in Beniamin cuius est filius, mysticae figurae redolet Sacramentum. J Locus ex epistola S. Catharinae Senensis ubi Romanam Ecclesiam vocat sedem S S. Petri &Pauli, supra in silmiliabiodam loco expositus est.
potnesi tantum, non vero e reIIplius veritate: lib. x.
IEtiamsi, inquit, constaret Paulum omnibus S, Pant, Inominibus Petro anteponendum esse, nihil id qRomanis Pontificibus ossiceret, quoniam ipsi tam Petrum quam Paulum praedecessorem de iparentem agnoscunt. J Quod supra exposui- mus ad locum S. Irenaei quem Bellarminus testatur. Aperuit autem idem Cardinalis eximiusque scriptor, mentem suam de Unico Eccles Capite a Christo instituto , & de Petri supra Paulum dignitate ac potestate, innumeris eiu dem libri locis, qui studioso Lectori non maxime familiares esse non possunt, unde iis ex-
214쪽
ii De singulari Petri Primam. Lib. II. scribendis frustra tempus haud absumen
De Iesultatum autem Classicis scriptis quae
commemorat Eranis es, ea in manus meas non venerunt. N ec enim eorum unquam alumnus
aut discipulus exstiti, multo minus cliens. A chdemue & Sorbonae Parisiensis perpetuus Auditor: in qua ab optimo Theologorum Philiaepo Gamachaeo, inter praeclara quaeque didici, cum ijs qui Toletos,Maldonatos,Deirios, Sua-resios , Vas quesios, Sirmundos & Pctauios, aliosque tot eruditos numerant & ostentant
aemulatione Christiar & Theologo digna
certandum esse mon vero aculeatis re conuitiosis verbis,Eranistae more ac modo. Absit tamen
ut hic Censorem agam, Monitor benevolus. III. Neque solum in Societatem exarsit Eranbstes, sed odio Societatis, in virum quoque nobilitate, ingenio & pietate Illustrissimum Reuerendissimumin Christo Patrem Raconisium Episcopum Uaurensem. Is autem, ut accepi, non tam pro sui nominis, quam pro veritatis patrocinio Apologiam elucubrat. Gratior erit, Lectori, tanti laboris expectatio, qua temerariae cuiusdam defensionis meae anticipata ossicia esse queant. Suffciat Eranistis dixisse,quod Pa mentano eiusque gregi tablitutamen de Schi Ome, lib.r, malis comparatione inuidia. Optatus Mile
215쪽
Lucubrationis Conclusio. Cap. m. irs
utianus, i Dei Episcopum linguae gladio iu
gulastis, fundentes sanguinem non corporis, ted honoris. IV Vt ad rem vero , a qua peregrinari non ore sis diu licuit, sese nostra reflectat oratioit tam disputationem sic contraho. Cathedra seu Primatus Pauli in Ecclesia Catholica Apostolica & Romana aequalis rimatui Petri secundum Eranistam , aut est de iure diuino aut de iure Ecclesiastico : ad nullum enim ius praeterea reuocari potest et At vero non est de iure diuino et nec chim in
Scripturis eius institutio , nec in traditione
Ecclesiae continetur : Imo vero contrarium
loquitur ac praedicat Ecclesia toto saeculorum decursu, ut ostendimus. Ecclesia, inquam , quae quantum ad iuris diuini omnes ac singulas sanctiones , erat perfecta cum ab ea , visibili praesentia Christus re- i 'F cessit: ut si perfecta, maxime quantum ad r. c. r. Ocumulum perfectionis , nempe quantum ad Ephes Caput ; Petrus autem solus erdit Caput Apostolorum Christo in coelum ascendente, Caput Ecclesiae Uniuersae , Paulo nondum in
Ecclesia nato : nondum vocato , nondum conuerso. Vnde igitur Paulus tam repe
216쪽
ri s De primatu Petri singulari. LAII. te Papa factust a Deo t non paret a seipso 3 at ipse scripsit. Nemo sibi assumit hon
rem, sed qui vocatur a Deo tanquam Aaron. A Petro vel ab Ecclesia i igitur iure Ecclesiastico noua Primatus excogitata , introducta. Ecclesia igitur hodieque duo Capita remum caput componentia, creare sibi potest ac imponere, quod infandum : nec tamen multum repugnat Erant-stes, modo, inquit, parsit in utroque dignitas repotestas: Sed non licet, inquit, amplius: ostendat ergo illam Gemini capitis, si unquam extitit, constitutionem, iure diuino vel Ecclesia stico constantem, adeo vel ab Ecclesia reuocatam esse: si reuocata non est, secundum Eranistae doctrinam quum extiterit, adhuc possibilis est: secundum nostram reuocata non est, qu nulla unquam fuit. Quae cum ita se habeant, asserimus nunquam
fuisse in Ecclesia duplex Caput, nunquam duos summos Pontifices : ne quidem in exordio: quum incipere non debuerit Ecclesia Christi. ab eo quod Ecclesiae Iudaicae finem dc interi
tum portendit. S. Avetvs TINus. Quomodo dicitur Pontifex anni illius, cum Deus con lituerit unum summum Sacerdotem cui mortuo Mus succederet Sed
intelligendum est per ambitiones di Assensiones intersit eos postea constitutum , it plures essent Noa sic vera domus taculorum. Ecclesia unius
217쪽
Lucubratianu Conclusio. Cap. - ii Capitis est , unius Veritatis, unius Aterni
HAEC pro tempore. Plura alias, si Deus dabit, cui laus, honor, G ratiarum actio immortalis.
219쪽
. DE DOMINIs Archiepiscopo halitensi. A R E s I M , naturam de astum se pentis imitari, qui eius ingenium norunt , facile omnes agnoscunt; nam quemadmodum serpens, praeter atrum virus quod undique iaculatur , caudam quoque ad caput saepe retorquet, siue totam dum colligit iram, siue ut torpentes &languidas vires acrius exsuscitet; ita etiam haeresis v bi in varia fidei dogmata obrepere tentaverit, nec tamen quicquam profuisse, sed venenum ma ilcido iam corpore frustra vomuisse & perdidisse fconspexerit, ad suum tandem principium , & cauda ad caput per sinuosa volumina serpentis more redire, seque ad nouam rabiem animare si let. Id cum plerisque haeresibus coriertum habeamus , quarum ortus di interitus similes exti
220쪽
tere,&ad eumdem scopum tam in fine, quam in primordio semper collimarunt, in hac quae nostro inhelici tempore ex Orci tenebris excitata est, luce meridias a clarius emicat. Siquidem cum anno quingentesimo decimo septimo supra millesimum nefarius apost ata Martinus Lutherus,
violatis non solum Monasterij , in quo per aliquot annos delituerat septis, sed etiam e stractis
vcrecundiae Christianae repagulis , in Summum uniuersalis Ecclesiae Pontificem , varias coepisset expuere calumnias, atque illius supremam pol statem non tantum imminuere & labefactare,
sed etiam funditus euertere studuisset . pestilens autem eius haeresis plerisque in Prouincus, Deo
duce, iam iam efforta & moriens ad exitum properaret , Ecce euoluto centum annorum matio,
nempe hoc decimoseptimo supra millesimum
sexcentesimum , alter apostata & Ecclasiae perduellis in medium prodire ausus est, eamdemque defectionem contra Ecclesiam, & generalem de Christi in terris Vicarium , renouare cogitans, librum nefarium innumeris haeresibus refertissi--m edere haeretica temeritate praesumpsit Quo in negotio fortasse verendum, ne plus Periculi, ae damni quam olim a Luthero Ecclesiae immineat de emergat ; non tam quod Lutheranum