De cathedra seu Primatu singulari S. Petri in Ecclesia catholica Apostolica & Romana libri duo, Isaaci Haberti ..

발행: 1645년

분량: 243페이지

출처: archive.org

분류: 그리스도교

191쪽

Contra putin Asturuli multiplex Cap. XI. 8x et nuda verborum notio seu terminorum prima significatio, ut Dialectici nuncupant, adistura nenti protinus inculcandum etiam obtusissimae, dummodo sanae hominemque sapien

nis batio est, inquit post Philosopho, Dio Sophi' Di. . EM. A

vocabulo Latis. Si rem autem ipsam attendamus: duos lamul imperare pariter absurdum , ac gemino Sole mundum, duplici anima corpus, diuero memte animam agi ac moueri. Nolo communem locum exornare. Dicam summatim de concise. Hoc non patitur natura MAIEsTATIs. Nullus vertex nisi unicus, nihil summum est, praeterquam singulare. Nec idem fastigium aut apex duorum esse potest. Plures quidem in firmamento stellae, populi instar: Planetis suus cuique Orbis, in astra dominantibus.

Mitto sexcenta incommoda ex regnantium aut subditorum Amore, odio, liuore, taedio,im constantii, vario denique cupiditatum aestu aluersus alterutrum aut utrumque pullulatura. Si- leo funestos casus, catastrophas, theatra denique, cruore adoptantium aut ascitorum Principum cxundantia. Haec ad Cothurnum, vel ad

declamatorum su bsellia. Quamquam nec in sacris monimentis exempla desideres: lugubria praetereo. In serenis autem & faustis, Iosephi

192쪽

ii De primatu Petri singulari. Lib. II.

primo exemplum occurrit, cui licet potestatem administrationis pene immensam Pharao cum insignibus concesserit: parilitatem tamen excepit, Cno, inquit, Regni Solio repracedam. Phi

cundas post Regem sortitur, nec priuatus, nec ratam Rex, sitis in amborum confinio , priuato potior, vero, tum eiZ, inferior. Nec id mirum ci ctu: lupremae siquidem potestatis est,ut sibi pa-- p. M , tam *mcere nec debeat nec possit. Legatur Arbmino stoteles 1 Ii. de rep. qua ratione Mymaei habeant necne.

ILDisplicet etiam mihi vehementer in Eranistae Politica, quod ait, Actum suprema potestati

posse, quambeneab uno, tam ab omnibi mul exerceri. Enimuero iam neque numero seu Multitudini Capitum, sic enim vocat, modum ullum statuit, eademque ratiocinatione sexcentis Capi, tibus aeque ac duobus Monarchiam perfectam exercendam tradit: unde & concludit, dia pluralita. non est contraria mean status Monarchis Quod assectionis genus omnem plane Monarrechiae formam abolere perspicitur; meramque illius in locum mAuxotractaris , id est anarchiam intrudere. Vbi Gentium id vel inter duos unquam constitit an apud Spartanos, ubi duo

193쪽

Nem ripis, Monarchia Caput CD. XL. 8sges, hinc ex Proclis, inde ex Euristaei familia erant Sed nouimus quid fuerit Laconicum Preb. 2. Regnum, Ephoris ac Senatui obnoxium, sum- -- mae vacuum potestatis. Dic ergo, Eranista, dic quibus in terris 3 Incredibile vero est si optima esset, ut eam impense iactas, imperii forma;

eam nullibi terrarum ab orbe condito,a mortalibus qui caeteras rei publicae formas experiri vinluerunt , praetermitti non potuisse: nisi quod non solum iniquissima, sed etiam impossibilis

moribus hominum foret. Quis enim alias dilabnam in re tam opportuna, defuturam esse pro- euidentiam credat 3 Aac ita nAia. Ab Ioue sunt enim Reges et aut Apostolicis potius verbis, omnis potestas a Deo ordinata.

Quo igitur pacto, neque hominum inuentis ac institutis, neque diuino unquam consilio nutuque, duo simul eidem populo regnoque minime scisso, pari Maiestatis & potentiae momento, diu feliciterque Principes imperarunt Memini quide Davide gratias egisse Deo post

unctum consecratumque Salomonem, quod hunc regnantem aspiceret: Ita est, sed adoreuissimum tempus:sed moribundus,regendique iam impotens: sed regno se exuens, re potestate velut abdicans: Si adorauit Rex in testato suo: insuper & haec locutus est: Benedictus Do-

minus Israel, qui dedit hodie sedentem in solio .. meo, videntibus oculis meis. J Quod aliter si is

194쪽

ri in Primatu Petri fiet A. Lib. II.

cui videbitur, Salomonis regnum dumtaxat ab excessu Patris numerari forsan aduertere virumuis sanciatur , duo simul reipsa non imper

runt.

i III. Quare nec praeter expectationem est, illa tagni ab Adonia assectati suspreto simultas ultio Nunquam aequior et nunquam facilior geminandi sceptri ac diadematis occasio: Adonias frater , natu maior, hinc Sacerdotum , illinc militiae Principis fauore fultus : Matris quo- Ret Ise. a. que indulgentia subleuatus. Uerum & matre conjugij racultatem eum puella Regia Stimis inide Ragitante , nihil cunctatur Salomon: Post Ara Regnum. Exitum res luctuosissimum

non commemoro . Regnum adeo non capit duos. Theodoritus, eumque secutus Proc Thres. . pius hanc Salomonis, socium etiam in fratret , Ret q-T auersantis,seueritatem vocant --- -- uti M 'Miί ram. Persinionem Reginu conuenie

rem. Non moror factum Roboami, Abiam aliis fratrum etiam maioribus praeferentis , ut ne pluribus , sed uni Monarchiam Iuda, foedina me nuper ab Israele diuulsam relinquerer. Adco Regnum plures abnuit. iv Vt Ccntium veta annales: atque obuia in iis exempla decerpere animus esset, Volumi- 'na deessent. Philosophorum quoque Qui-

195쪽

Ne multiplex in Mamrchia Copai. cap. XI. lium, Sophistarum ac solertiorum historicorum excipiendis locis, locus non sufficeria.

Pondere non autem numero certandum est.

Atque via doctussimi Eranistae exemplo Romuleo non discedam , nec ab Augustino quo familiarissime utitur, rerum non solum sacra rum sed die fila peritissimo : hoc unum cXPrincipe Doctore , lib. v. de ciuitam Dei. s. g. ras Primis terrenaeciuitatis Conditor fratricida, de it,c Punde mirandum non est quod tanto post in ea vciuitate condenda quae fuerat huius terrenae ci-

uitatis Caput futura, & tam multis Gentibus Uregnatura, huic primo exemplo,& ut Grates ap- pellant. Memum , quaedam sta seneris imago respondit: nam ct illud sicut ipsum facinus v

quidam postea commemorauit illorum faterno primi maduerunt sanguine muri, sic cnim . . condita est Roma, quando occisum Remum a cc fratre Romulo Romana testatur historia, nisi re quod isti terrenae ciuitati ambo cives erant, & re ambo gloriam de Romanae Rei p. institutione c. quaerebant. Sed ambo eam taurum, quantam c. SI UNvs EssET, habere non poteram. Qui si enim volebat gloriando dominari, minus Uti- reque dominaretur, si eius potestas Uavo cor - .e

SORTE minueretur. Vt ergo toxam domina- ra

tionem haberet unus , ablatus est socius: & si scelere crevit in peius , quod Idri PLEMIA uvi Nus esset tu melius, .

196쪽

,ι De similari Petri Primatu. Lib. II. V binam toelix illa perfectaque in duobus vel pluribus Monarchia Ermistica, Remi MRomuli seminatissimis, si quid in staterna caede boni est,auspiciis consecrata E O Politicam aleae plenam ted haec Atae Lugdunensi & Phulologorum filiis dimittamus, apud quos egregie vapulabunt. Praeterea Regiae auctoritatis obseruantissima Patrum Curia, hac nouae Monarchiae doctrinam quo vultu exceptura sit, plurimum formidare debet Eranis es.

CAPUT XII. Ex MONARCHIA SANCTISSA

ma Trinitatis, mitiam plurium Prinripum Monarchiam aspri non posse.

Admirandae politicae suae quo facilius fidem conciliet Eranistes , ultra coelum evehitur, eamque a celsissimo Trinitatis solio ad mortalium usque sedem atque commercium

se deducere sibi potius quam nobis impo

nit.

E MD O stic, inquit, status sanctissimae Trinitatista est perfecte Monarchicus secundum Patres: cc quia licet tres personae differentes distinctas

.e dicere debuerat j omnes habent tantum unamo potentiam, tam supremam ac independentem in singulis, quam in omnibus: unde sunt unus

197쪽

Monarchiae Dei Aia comparandum. CAE XII. 3 Dominus, de unus Rex secundum fidem Eccle- siae & secundum scripturas. SIC IMPERIv- ROMANvM REMANEBAT MONARCHICvM , CvM EssET PENES PLvRES IMPERATORE s. ELENCHus. O doctrinae prodigium t o solertissimam argumentationem l siccine Atac et m-- pportar T nMox ; Ualete mortalia , nihil

vobis , nihil sibi sapit amplius Eranis es. Iam enim quid abes quin tres in Ecclesia Pontifices, Tres in Imperio Caesares velit, ad imitationem S S. Trinitatis, quae ideam Ecclesiae & Imperij persectissimam complectitur Vnicum verbulum totam hanc Erant e cerebrosam comparationem euertit et me qμ-- et quod qui- , dem si semel inter tres Apostolos ac inter tres LAAT, Caesares reperturus est , negotium confectum meu

erit.

Vnde enim colligitur Patrem, Filium,& Spiritum Sanctum unam habere Monarchiam ex Vna potentia praeclare. Unde unam habere potentiam 3 ex una voluntate: unde voluntatem unam ex una intelligentia. Vnde unam intelligentiam)ex una EssENTIA sirnplicissima, quti ut egregie Theologi dicunt, tres illas personas sibi cum Potentia ac reliquis attributis idem tificat; in iis tota singulis, totaque in omnibus subsistit, essicitque illam, circumin- sessionem stupendam, ut essentia in personisyna, personae in essentia sint unum, personae in

198쪽

rat. . in Arian Dan. 3 Phil. E. Greg. met, orat. 38.

fg De Primam Petrisingulari. Lib. II. sese mutuo unam eamdemque naturam absque partitione participent. Atqui tales proculdubio tres per nas in hi mana usquam reperiet natura oculatissimus

Eranistes: Credo equidem, quia longe aliud sapit quam S. Athanasius, longe aliud quam Gregorius cognomento Theologus. Ille ab humanis diuina secernens sic disserit Cur Pter non Iolum in seipso , sed etiam in filio est re agit, idemque in Spiritu Sancto confisit, ita ut per mi tam

veretur et agat e Quia , inquit, ex S. Ioanne Apostolo, una est FORMA DEitATis. S. Ioannes dixit O tinc S. vero Paulus millio rive Ostendat nobis Eranistra in tribus hominibus unam eamdem ciue formahi, essentiam, nati i- tam simplicissisnam: tum demum & mentem de voluntatem & potentiam & Monarchiam eamdem ostendet. II Gregorius vero Theologus omnem controuersiam dilucidiorem reddit ac dirimit, n Arae et *ilii ore lui ; - ;RU

199쪽

Monarchia Dei nil comparandum. Cap. XIL surum B si x a s m s --- qm s. Quid autem, dixerint fortasse, nonne apud Ethnicos quo- que Deitas una est 3 atque apud nos genus uni- uersum, humanitas una 3 Et tamen plures dij v sunt non unus, sicut de multi sunt homines. SoLvTio. At in istis exemplis , communitas Uunitatem habet sola cogitatione considerabi- lem tin scholis vocant unitatem rationis j sin- gularia vero & tempore & affectionibus de Po- 'TENTIA diuisii sunt. Nos enim non solum com- positi sumus, sed etiam OPPosiTI : nec solum vallis, sed etiam nobis ipsis , ut qui ne unius quidem diei spatio, nedum toto vitae curricu- lo, plane ijdem maneamus: verum & corpo- ribus de animis, perpetuo dissuamus & immu- temur. J cc

Praeterea vero , quid si respondeamus tres personas idcirco perfectam Monarchiam po sidere ac exercere, quia omnipotentia Diuina atque dominatio proprie res extra Deum positas respicit, atque per extrinsecam Dei operationem exercetur e Deus autem , inquiunt Theologi, non ut trinus, sed ut unus ad extra operatur, dominatur, & cognoscitur. Ac sicut

una natura, per unam potentiam, ita per unam

simplicissimam actionem omnia essicit. Manus Patris, manus est filij, inquit s. Hilarius r. de Trin. Sic ut nullius personae propria sit ope-

200쪽

ico De Primum Petrinu H. Lib. II.

ratio e quae operationis identitas inter tres personas creatas nec reperiri nec cogitari potest, ergo nec unitas supremae potestatis ad eumdem

ven Id est. lea quae ex Deo fiunt ad unum rei L- timenaliaueari, etsi tria credantur. Nequet v Nautate , neque potentia scinduntur : nequetv quisquam eorum, quae in diuiduis re S insunt iis reperire est.J IU. Alterius dico, in hoo esse diserimen inter Monarc bicam dominationem diuinam & creatam: quod illa non sit singularis, haec nonnisi singularis esse possit. Quid hoc, inquies, dominatio seu Potentia Dci non, est singularis Ita est, quia nec eo sensu quo dico, Deus singularis aut unicus est, ex eo quod plures personavcomplectatur. Ita Theologi ad primae partis, Amis '-xxxi. S. Hilarius lib. sept. Nee

duos Deos , Dei ex Deo veritas perficit et nec singularem Deum Dei patitur natiuitas, necan solitarium Deum deficit: cum unus& vnus ins-gnificationo non solus sit. Diuinitas iraque aediuina potentia, Monarchia hoc singulare Ea-S. WHah. bee uod non siPhoc sensu singularis. Sed Co

prianus. . I T

SEARCH

MENU NAVIGATION