장음표시 사용
492쪽
Articuli propositi, deliberati dc conclusi fin Concino recessae Gallisanae congregato
Mense Sept. anno Domini MDX. in civitate Turones auctoritate Christianissimi Regis
ἰUum ad ea quae pag. 2. hujus Voluminis observata sunt, addendum fere sit nihil, nisi quod utrumquςi illorum articulorum exemplar, tam illud, quod IN, lustris PUTEANUS, suae inseruit collectioni scri- -ptorum de Ubertatibas Ecclesia GaIlicanae, quodque ante cum jam publicaverat Io. TILIUS, Curiae Pariliensis IIctuarius, in ejus Memoriis sur us liberna de P Egliso Gallicano Pag. i67. I68. quam illud, quod Dinisi . ΚΑPPiUS edidit ex M . in Spicilegio ad Histor. Relam. P. IV. p. o. se'. hic exhibere voluimus, Propter singularem rei memoritim, inprimis, cum verosimile sit, in gratiam aulae Romanae permulta in pri ribus editionibus atque etiam in Coructionibus conrisiorum fuisse omissa & summatim potius expressa, quae in exemplari Kappii Mss. plenius laguntur, ac sine ulla castratione. Id unicum notare tantum velut in transcursu voluimus, CLLOESCHERUM in Documentis ad Hisior. Reso . Tom. I p. 93. jure merito eXoptasse, ut Acta, cum hujus, tum Concilii Lugdunensis atque Pisani ederemur, sed, Cl. tamen ΚΑΡ- PIUM in eo humani quid esse passum, quod lib. cit. p. 47I. di cit Cl. INFANTIUM huic voto atque desiderio, quantum ad Concilium adtinet Pisanum, satisfecille, ejus Historiam edendos Neque enim illud, de quo Insantius commentatus est, concilium Pisimum, est idem, cum eo , quod intendebat Loescherus, quippe quod per integrum seculum hoc posterius antevertit, quippe cum Prius illud ab Instatio illustratum, A. 34os. Posterius hoc, Λ. Is II. sit celebratum. 1 -- - Λ α R.
493쪽
Articuli Turonenses, ex edit. Ill. Puteant in opere Libertat. Ecclesiae Gallic. sol. 397. & 398. I. N liceat Papae bellam inferre principibus temporalibus, in te
ris, quae non sunt de patrimonio vel dominio Ecclesiae, . Conclusu ni fuit unanimiter per Concilium, Papam nec posse, nec deber
II. An liceat principi defendenti se V sua, non solum propulsare armis Bujusmodi injuriam, sed etiam invadere terras Ecclesiae, possessas is Papa notorio hoste suo: non tamen ea intentione, ut illas reti- eat, sed tantum ut impediat , ne per eas Papa ille fortior V ρο- rentur si ad Mendendum dictum principem,'suos. Conclusum est per Concilium, principem hoc posse sub conditionibus & qualitatibus in articulo propositis. - III. An ob tale odium notorismo adgressonem ivusiam licea spati pruripi subtrahere se ab obedientia hujusmodi Ponti iris, attento etiam , quod Pontifex concitavit alios quosdam principes S communitates, immis ii tentavit cogere ad invadendas terras cst dominia ejusdem principis , qui potius benevolentia sedis Apostolieae dignus fuit. Conclusum est per Concilium, Principem posse ab obedientia tulis Papae se subducere ac subtrahere: non tamen in totum dc distincte, sed pro tuitione tantum ac defensione jurium suorum
IV. Tali substractione licite facta , quid agendum sit tum priscipi ipsi ae subditis ejus, tum etiam Praelatis o Ecclesiasticis personis regni sui, in rebus, de quibus ad sedem Apostolicam antea recurri s
Conelusum est per Concilium, servandum esse ius commune antiquum, dc Pragmaticam sanctionem Regni, ex decretis sacro. sancti Concilii Basiliensis desumptam. U. An liceat hujusmodi Principi Christiano armis tueri ae defendere alium principem sibi confoederatum, θ' cujus protectionem legiumὸ suscepit , ως. : . CO
494쪽
Conclusum fuit per Concilium, licere. VI. Si quod jus talis Pontifex ad se pertinere contendat , ut patrimonii S. Ecclesiae Romanae partem e contra Princeps, imperii veIjuris sui esse dicat,'de ea controversia paratus si, Uferat flare arbitrio, vel judicio bonorum virorum per compromissum, prout de jure r An eo casu liceat Pontifici absque alia causae cognitione bellam inferre dicto principi :'s fecerit, an liceat principi armis re- ere, set aliis etiam principibus, in hujusmodi dissidio ei adesse, eumque defendere, maximὸ illis qui ei cognatione vel innitate conjuncti sunt, chm etiam per centum annos proximos Ecclesa Romana in ejus juris controvers posse one non fuerit. Conclusum est per Concilium, licere Principi hoc casu resistere de facto, dc aliis ei adesse in jure suo tuendo.
Vii. Ruids papa nolit acceptare, quod Princeps juridicὸ-honestὸ Ufert, sed contris non observa o juris ordine contra talem principem pronuntiet sententiam aliquam , an ei obtemperandum si maximὸ eum non es integrum ac tutum tali principi ad sedem Romanam ire, vel mittere, jus suum via juris civiliset rationibus defendere. Conclusum est per Concilium, non teneri talem principem parere tali sententiae. VIII. Si Pontifex injustὲ, ordine juris non servato, procedens de facto manu armata pronunciet ac publicet aliquas censuras contra principes Mi re entes,' eorάmque subditos V confoederatos, an eis parendam st, tu quod remedium adhibendum pConclusum est unanimiter per Concilium, talem sententiam nullam esse, nec de jure, vel alio quocumque modo ligare. Uisum est tamen Concilio, ante omnia mittendos ab Ecclesia Gallicana legatos ad D. Papam Iulium, qui fraterna Charitate, di secundum Evangelicam correctionem eum admoneant, ut acceptis desistere velit, pacemque ic concordiam principum amplini. Quod si nolit legatos in hoc audire, interpelletur de convocando Concilio libero, juxta sacro sancti Basiliensis decreta. Et hoc facto, responsoque ejus accepto, providebitur prouujus erit.
495쪽
doutiesme Pere du peuple, en lyan. isto. est aussi Rite mentioneo la quatri me partie des Annales d' Aquitat ne, osi sent insero .ces articles, translateZ en Frangois par maistre Dan Bouehar quis'y trouva. Et pareilletnent es vieines Annales & Chroniques de France, recueillies par M. Nicola Gities.
Iidem Articuli ex Spicilegio Κappiano
pδg. 49o- s. incl. Primo. A N liceat pape inferre bellum principibus temporalibus ax in terris, non subjectis temporali Dominio eccisse, presertim ubi talis princeps in nullo ossendit ecclesam, nec agitur
causa fisi vel juris ecclesasici, absque iκdictiona belli. Respondetur, non licere pape, dc ita fuit in dicto concilio
Item, aerrum liceat principi, defendendo terras suas, Npro ruitior subditorum suorum: non solum pro Usare injuriam armis, verum etiam invadere terras eccisse, a ιali pontisce, inimico nororis ipsus principis, po=essas, non animo retinendi hujusmodi terras, sed ne praetextu illarum si potentior ad ossendendum, presertim ubi talis terras per centum annos S ultra ab ecclesa per tyrannos occupatas, ope ces opere principis, ipse pontifex recuperasset, cd maxime quando de ipses terris daretur maxima facultas o=endendi talem principem. Responsum. Quod prima pars liceat, secunda non, nisi aliter indemnit tem tuam non posset servare, quare tune lieeret etiam secunda. Item . Utrum per ratem inimitariam vitoriam V aggressonem manifesa inissam, liceat tali principi fuHrahere obedientiam ipse γο-risci, maxime quando ipse pontifex omnes principes N potestates com cita et ces impellere tenta et contra talem principem da sede apostolica cu ipso pontisce bene meritum N do facto ali3uos impulisset ad imvadendum perras ta dominia ipsus principis.
496쪽
Responsum. Determinatum est, quod moneatur . pontifex , ut convocet generale concilium, quod si facere noluerit, licet regi non ob
dire, donec convocet Concilium.
Item hujasmodi subtractioηe obedientia se facta, quid agendum super talem priηcipem ejusque subditos, presertim prelatos, ad quos se remittere debet*solei pResponsum. Appellare in omnibus ad futurum concilium. Item. Utrum liceat principi christiani mo, alium principem sibi e sederatum, tis cujus protectionem ae injuriam suscepit defendereram . armis pro rebus terris ac dominiis que juste possidet activo tempora possedit. Si in hujusmodi terris dominiis ae rebus invadaIur de facta per pontificem, de eujus consensu talis princeps i vasus ingressus es talem confederationem, quam S ipse pontifex inpressus tanquam caput maxime , quando princeps invasas prestitit consilium ias pontificistaliis confederatis pro recuperandis eorum re- Majuxta formam dicte confederationis. Responsum. i Fuit conclusum, quod potest & debet dictus Princeps de-dere armis illum principem, quem sub sua protectione suscepit. Item . an s Romanus pontifex pretemiat, Mi es ecclesie sue aliquod
jus competere in certis terris, vice versa vero, princeps ilia ad imperiam spectare arbitreιur desuper princeps se ostierat velis stare desistiani cognitioni arbitroruo, proat de Dre feri debe . . Iicια Romano Ponetisci ex trii eaasa Misue uuariori causa cognitioneisferre bellum tali principi' bello huissmodi illaro per pontificem. utrum liceat principi respera una cum aliis principibus sbi confv.- raris contra talem operationem cae tueri principem invasum, preferrim attento quis invasus V coHederatus cy sub eorum prolemone conclusus V maxime cum ipse poni cκ nec ecclesa romana tale jus pretensum a centum annis V altra unquam possedisset y Responsum.
Non licet pontifici repudiare talem oblationem, & stante tali Conditione, non licet vi inferre bellum principi se defendenti ac
eidem consederatis. I Lem. Diuitiam by Cc oste
497쪽
Item . si pontifex recusando talem oblationem juridieam ω honestam de facto, Iuris ordine non servato, tulerit aliquam sententiam a verbus eundem principem pretendentem se tale jus non tenere ab ecclesia, An hujub modi Iententis per eundem principem sei alios parendum sit maxime cum tali principi ad ipsum Pontificem non pateat tutus accessus pro defensione jurium suorum 8 : Responsum. N on esse parendum tali sententie, sed appellandum ad suturum Concilium.
Item pari formiter, i pontifex injustet, juris ordire non servato aede facto cum manu armata notoris procedens aliquas censuras comminatus fuerit vel promulgaverit contra tales principes resistenus austeorum subditosinsequaces seu sersitores, an sit illis parendum, lyquibus remediis in hujusmodi cobus si procedendum pResponsum. Non esse parendum, sed appellandum ad futurum concilium Sed quoad ulteriora verba fuit conclusum, esse eligendos oratores ad papam & collegium cardinalium ad monendum dominum papam, quod resistat & congreget concilium generale, sin autem provideatur de remedio juris, ut status ecclefiasticus tam in capite quam in membris reformetur. Conclusiones sine in concilio gallicano in civitate tu ronensi &c. Conclusit prefata congregatio propter nonnullas racionabiles causas ic urgentes propositas in dicta congregatione dc maxime propter oppresssiones εc indebitas exactiones contra stilum in romana curia ecclesie gallicane impositas. Videlicet in Camera apostolica in minutis servitus & expeditione bullarum ultra debitum dc solitum modum. Et plura alia gravamina, quibus nulla provisio adhibetur per s. d. n. nec per ejus officiales, & quod deterius est, nulli licet libere de hujusmodi gravaminibus quei clam facere in dicta curia romana sine metu cadentis constantis viii, dc quasi in cunctis ita oppressa est dicta ecclesia gallicana, Ut nunquam antea ligata aut memoria existat similia gravamina facta fuisse. sit insuper, quamvis christianissimus rex modernus
498쪽
Francie, qui de s. d. n. est bene meritus, propter quod plurima
beneficia ecclesie Romane dc eidem s. d. n. impensa tam in recuperatione divitiarum, civitatum & terrarum ad eandem ecclesiam spectantium ac expulitone tyrannorum lc iniquorum possessorum eorundem & aliis modis pluribus ingentia beneficia eidem s. d. n. in omni statu suo tam ipso exeunte in minoribus quod
etiam ad summum pontificatum promoto Contulerit. prout nOtorium omnibus extat, Tamen idem sanctissimus d. n. papa, immemor tantorum beneficiorum, salva pace sue sanctitatis, sinere sive rationabili causa bellum gravissimum eidem majestati maritimum & terrestre intulerit, terras & dominia prente majestati subjecta invadendo dc predando, amicitias & federa contra ipsum christianissimum cum inimicis suis contrahendo, Comminationes obligationum contra ipsum regem faciendo, non solum in Italia, sed apud omnes principes & potentatus christianorum, adeo, ut contra ipsum notorias inimicitias ostendat. Quapropter Congregationes ecclesiae gallicane cum beneplacito Christianissimi regis oratores instituendos ad ipsum sanctissimum dominum nostrum, Iulium fecundum, papam modernum & reverendissimos cardinales, qui qua decet reverentia supplicent, & instanter petant nomine prefati regis & ecclesie gallicane ab eodem papa re dominis cardinalibus, ut Sanctitas rua velit congregare concilium ecclesie in loco tuto & convenienti ad determinationem ultimorum conciliorum generalium, quatenus fieri poterit. Idemque procuret Christianissimus rex apud Imperatorem & alios principes christianos, ut sibi adsint & opem ac auxilium serant pro eodem concilio generali congregando ad reformationem ecclesie universalis in capite & in membris, & supplicare etiam eidem s. d. n. nomine ipsius regis Zc ecclesiae gallicane, ut interim dicta dieia dc congregatio concilii generalis & durantibus dissensionibus, quae nunc sunt inter s. d. n. 8c eundem regem suosque subditos det penitenciarium in regno Francie & dominiis regno subjectis cum potestate dispentandi & providendi in
omnibus casibus, votis, absolutionibus ab excommunicationibus, irregularitatibus, di aliis censuris intervenientibus & dispensationibus in gradibus consanguinitatis & assinitatis, dc uni
499쪽
ro. versaliter cum plenaria potestate providendi in omnibus casibus
concernentibus forum penitentie & salutem animarum, in casu , quo s. d. n. recusaret in concilium generale vel nimis differret, aut locum tutum non assinaret vel recusaret penitenciarium deinputare cum protestatione expressa nominibus christianissimi regis dc ecclesie gallicane contra prefatum d. n. papam dc suos cardinales ad omnia juris remedia. Num. II.
Determinatio Facultatis Theolog. Pari sensis
Super doctrina Liuheraria hactenus per eam revisa.
ex m. d'AacENTnΕ Collectione Iudiciorum de novis erroribus
DEcanus de Facultas Theologiae Generalis Scholae Parisie sis omnibus Christi fidelibus cum sincero Catholicae veritatis amore salutem. Paulus ille vas electionis, Mangelicusque tubicen, & Gentium Doctor, Timotheum instituens, ut curet seipsum operarium inconfusibilem & probatum exhibere Deo, T que tractantem verbum veritatis, profana hortatur & vaniloquia devitare, quoniam haec multum proficiunt ad impietatem. Nam si semel recepta suerint, mox serpet umenum dc obsolescet Catholicae doctrinae vigor. Siquidem haereticorum inmo, si animos aliquando simplicium occuparit, sempere latius diffundetur, eosque fallacibus errorum involucris quasi tenaci visco involvons sensim a veritate ad impietatem nimiam deturbabit, deperinde ac cancer morbus serpet: qui ubi corpus viventis attigerit, non desinit paulatim vicinas occupare partes, donec intulerit exitium. Pleraque hujusce rei exempla recensere perfacile est. Nam cum adhuc in adolescemia sui Eccles a Christi sponsa florere coepisset, surrexere viri mcndaces di impii, qui a veritate incidentes fidem illius subvertere molirentur , quales
500쪽
Reriint Hermogenes, Philetus, Hymenaeus 1 3c post illos Ebion, Marcion, Apelles: deinde Sabellius, Manichaeus, Arius. S
nescente vero eadem & paulo ante tempora nostra, Waldo,
Wieless & Ioannes Hus. Hac etiam tempestate de progenie illa viperarum suborti sunt, proh dolori filii nequam, qui speciosae
matris non habentis maculam, neque rugam, unionis vinculum schismaticὰ discindere conantur, vere similes viperulis: ut enim illae corrosis matrum visceribus non exeunt Priusquam eas ex
tinxerint, ita hi parentem Ecclesiam exitiali luorum dogmatum peltilentique veneno, multiplici novarum inventionum foetura, dum juvare videntur & venerari licet inextinguibilem potius tamen quantum in se est, interimunt: non ferentes eum ipsi sint&ancillae filii dc illegitimi, imo diaboli genimina, Matris Ecclesiae liberos legitimosque filios, nisi eos suis pestiferis doctrinis
inficiant & venenatis jaculis Contorqueant 3' satagentes speciem matris ac decorem temerare dc contaminare. Cujus tamen facies
semper est & erit gratiarum plena, splendidissimusque ornatus. Ipsa enim veluti Regina a dextris sponsi sui in vestitu adstat d
aurato circumdata varietate Legum, Ceremoniarum, Sacramentorum de bonorum omnium ad praesentem futuramque viam coninducentium. Hinc virulentis suis scriptis & sermonibus illam lacerare non cessant, & pro Viribus deturpare satagunt. Inter quos unus vel praecipuus existit quidam A sartinus I UT HER, quantum ex scriptis compluribus ejus nomine divulgatis conjectare licet, si modo titulo credendum est. Ipse enim pronominatorum haereticorum dogmata instar praevaricatoris Ahiel qui contra Iosue imprecationem reaedificavit Hierico) instaurare studet 8c nova confingere; qui cum ad sobrietatem sapere minime didicerit, Ilus unus sapere praesumit, quam caeteri omnes qui in Ecclesia iant aut fuerunt. Omnium nempe Universitatum Scholis suum ausus est praeserre judicium 3 priscorum quoque vel sanctorum Doctorum Ecclesiae Sententias contemnit; & ut ad impietatis cumulum addat, sacrorum sanctiones Conciliorum enera are conis tendit, quasi scilicet ad fidelium salutem necessaria Luthero soli Deus reservarit, quae praeteritis saeculis nescivit Ecclesia, & ad haec usque tempora in tenebris & errorum coecitate suam spon-