장음표시 사용
91쪽
Scribis, abruptio. Quare, ut alia, sic hoc vel maxime tua fidei benevolentiaeque permittο, et illius consilio et voluntati, cui miserae conSuluissem meliuS, Si te-Cum Olim coram potius, quam per literas, de Salute nostra fortunisque deliberavisSem. Quod negas prureipuum mihi ullum incommodum impendere etsi ista res nihil habet consolationis, tamen etiam praecipua multa Sunt, quae tu profecto vides ut sunt et gravissima esse, et me facillime Vitare potuisse et ea tamen erunt minora, si ut adhue factum est administratione diligentiaque tua leva
Pecunia apud Egnatium est. Sit a me, ut est et neque enim hoc, quod agitur, videtur diuturnumeSS POSSe ut Scire jam pοSSim, quid maxime pus Sit etsi egeo rebus omnibusa quod is quoque in
ringuStii e , quicum Sumus cui magnam dedimus Pecuniam mutuam, opinanteS, ObiS, conStitutis re-hUS, eam rem etiam honori fore.
Tu, ut antea fecisti velim, si qui erunt, ad quos aliquid scribendum a me existimes, ipSe conficias. Tvis salutem dic. Cura ut valeas Imprimi id, quod Scribis, omnibus rebus cura et provide, ne quid ei desit, de qua scis me miserrimum esse. Idibus Jun.
Accepi ab Isidoro literas, et postea datas binas. Ex proximis cognovi praedia non venisse. Videbis ergo, Ut SUStentetur per te. De Frusinati, Si modo futuri sumus, erit mihi res opportuna. Ieas iteras quod requiris, impedior inopia rerum, quas nullas habeo literis dignas quippe cui nec, quae accidunt, nec, quae aguntur, uti modo probentur. Utinam coram tecum olim potiuS, quam Per
92쪽
caetera Celer. Ipse fugi adlinc omne munuS, eo magis, quod ita nihil poterat agi, ut mihi et meis rebus aptum esSeti Quid sit gestum novi, quaeris: ex Isidoro Scire poteris et reliqua non videntur esse dissiciliora. Tu id,
velim, quod Sci me maxime velle, cureS, ut ScribiS, ut facis. Me conficit sollicitudo, ecqua etiam Summa infirmitas corporis et qua IEVata, ero una cum eo, qui negotium gerit, Stque in SP magna. Brutus amicus in cata Si verSutUr acriter. Hactenus fuit, quod caute a me scribi posSet. Vale. De pensione altera, oro te, omni cura conSidera, quid faciendum sit, ut Scripsi iis literis, quas Pollex tulit.
Quae me cauSue moverint, quam acerbae, qUam gra-VES, qtium novae, coegerintque impetu magis quodam animi uti, quam cogitatione, non possum ad te Sine maximo dolore Scribere. Fuerunt quidem tantae, ut
id, quod vides, effecerint. Itaque, nec quod ad te scribam de meis rebuS, nec quod a te Petam, reperio. Item et Summam negotii vides. Equidem exiuis literis intellexi, et iis quas communiter cum aliis scripsisti, et ii quas tu nomine, quod etiam mea sponte vitabam te Subdebilitatum novas rationes tuendi mei qUaerere. Quod scribis placere, ut Propius accedam, iterque per oppida noctu facianari non Sane vidco, quemadmodum id fieri possit. Neque enim ita apta habeo diversoria, ut tota tempora diurna in hi possim con- Sumere; neque ad id quod quaeris, multum interest, utrum me homine in oppido videant, an in viae. Sed tamen hoc ipsum, Sicut alia, conSiderabo, quemadmodum commodissime fieri posse videatur.
Ego propter incredibilem et animi et corporis
93쪽
moleStiam, conficere plures Iiteras non potui: istantum reScripsi, a quibu acceperam. Tu velim, etBaSilο, et quibus praeterea videbitur, etiam Servilio,cοnScribas, ut tibi videbitur, meo nomine. Quod tanto intervallo nihil omnino ad vos profecto intelligis rem mihi deesse, de qua Scribam, non VOIuntu-
Quod de Vatini quaeris ; neque illius neqUE CU-jus tum mihi praeterea ossicium deesset, Si reperire POSSent, qua in re me juvarent. Quintus aversiSsimo a me animo Patris fuit. Eodem Corcyra filius venit. Inde profectos eos una cum caeteri arbitror.
Sollicitum esse te cum de tuis communibuSque fortunis, tum maxime de me, ac de dolore meo, Senti et qui quidem dolor meus non modo non minuitur, cum socium sibi adjungit dolorem tuum, sed etiam augetur omnino, pro tua prudentia, Sentis, qua consolatione levari maxime possim Probas enim
meum consiliuina negasque mihi quidquam tali tempore potius faciendum fuisse. Addis etiam, quod, etsi mihi levius est quam tuum judicium, tamen non est leve caeteris quoque id est, qui pondus habeant factum nostrum probari. Id si ita putarem, Ie-vius dolerem. Crede, inquis, mihi Credo equidem:
Sed sciο, quam cupias minui dolorem meum. Me discessisse ab armis, nunquam Poenituit tanta erat in illis crudelitas, tanta cum barbaris gentibus conjunctio, ut non nominatim, Sed generatim, Proscriptio esset informata ut jam omnium judicio con-Stitutum esset, Omnium vestrum bona praedam ESSE illius victoriae vestrum, plane dico : Unquam enim de te ipso, nisi crudelissime, cogitatum est. Quare Voluntatis me meae nunquam poenitebit consilii poenitet. In oppido aliquo mallem reSedisSe, quoad
94쪽
ArceSSerre. Minus sermonis Subiissem minu accepissem doloris ipsum hoc me non ungeret. Brundisii jacere, in omne partes St OleStum. Propiu accedere, ut suades, quo modo Sine lictoribu , quo populit dedit, possum, qui mihi incolumi adimi non possunt Quos ego nunc PauliSPer cum bacillis in turbam conjeci ad oppidum acceden S, nequis impetus militum fieret: reliquo tempore me domo. Te nunc ad Balbum et Oppium et iis placeret mο-do propius accedere, ut hac de re considerarem et credo fore auctores et sic enim recipiunt, CaeSari, non modo de conservanda, sed etiam de augenda mea dignitate, curae fore meque hortantur, Ut magno Animo sinari ut omnia summa perem ea Spondent, confirniant, quae quidem mihi exploratiora SSent, Si
Sed inger praeterita. Vide, quaeso, igitur ea quaereStant, et explora cum isti ; et, Si putabis pusESSe, et Si istis placebit, quo magis factum nostrum Caesar probet, quasi de suorum Sententia factum, adhibeantur Trebonius, Pansu, si qui alii scribantque ad CaeSarem, me quidquid fecerim, de Sua Sententia feciSSE. Tulliae meae morbus et imbecillitas corporis me exanimat, quam tibi intelligo magnae curae ESSe
quod est mihi gratiSSimum. De Pompeii exitu mihi dubium nunquam fuit.
Tanta enim desperatio rerum ejus omnium regum et populorum animo occuparat, Ut, qUOcumque VenisSet, hoc putarem futurum. O POSSUm du casum non dolere hominem enim integrum, Et caStum, et gravem, OgnOVi.
De Fannio consoler te Perniciosa loquebatur de manSione tua. . vero Lentulus Hortensii domum sibi et Caesaris hortos, et aias, d Ponderat Omnino haec eodem modo ex hac parte fiunt nisi quod illud erat infinitum et omnes enim, qui in Italia man-
95쪽
serant, hostium numero habebantur. Sed velim me aliquando solutiore animo.Quintum fratrem audio profectum in Asiam, ut deprecaretur. De fili nihil audivi sed quuere ex Diochare Caesaris liberto, quem ego non vidi, qui istas Alexandrinas litora attulit. Is dicitur vidisse, euntem, a jam in Asias Tua literas, prout respoStulat, exspecto qua Velim cure quamprimum ad me perferendas IV Q. Decemb.
Grata tuae mihi literae Sunt, quibUs accurate perscripsisti omnia quae ad me pertinere arbitratus es. Factum igitur, ut Scribis, istis placere, iisdem istis lictoribus me uti quod conceSSum Sextio sit; cui
non puto Suo EsSe conceSSOS, Sed ab ipso datos Audio enim, eum a SenatiiS-conSulta improbare, quae post discessum tribunorum facta Sunt. Quare poterit, si volet sibi constare, noStro lictore comprobare.
Quamquam quid ego de lictοribus, qui paene ex Italia decedere sim jussus Nam ad me misit Antonius
exemplum Caesaris ad Se literarum, in quibus erat, se audivisse, Catonem et L. Metellum in Italiam venisse, Romae ut essent palam et id sibi non placerenne qui motus ex eo fierent prohiberique omnes Italia, nisi quorum ipse cauSam cognoviSSet deque eo vehementius erat Scriptum. Itaque Antonius petebat a me per literas, ut sibi ignoscerem et facere Se non POSSE, quin iis literis pareret. Tum ad eum misi L. Lamiam, qui demonstraret, illum Dolabellae dixisse, ut ad me scriberet, ut in Italiam quamprimum venirem et ejus me literi venisse. Tum ille edixit ita, ut me exciperet, et Liaelium nominiitim et quod sane nollem poterat enim, Sine nomine, re ipsa excipi.
O multas et grave offenSioncsu quas quidem, tu II I
96쪽
das operam, ut lenias. Nec tamen nihil proficis: quin hoc ipso minuis dolorem meum, quod, ut minuas, tam valde laboras idque, velim, ne gravere quam saepissime facere. Maxime autem SSequere quod vis, si me adduxeris ut exiStimem, me
honorum judicium non funditus perdidisse. Quamquam quid tu in eo potes Nihil scilicet. Sed, si quid res dabit tibi facultatis, id me maxime conSO- Iari poterit; quod nunc quidem video non SSer Sed Si quid ex eventis ut hoc nunc accidit. Dicebar debuisse cum Pompei proficisci. Exitus illius minuit ejus of lci praetermissi reprehenSioncm. Sed ex omnibus nihil magis tamen desideratur, quam quod in Africam non ierim dudicio hoc una USUS,
non esse barbaris auxiliis fallacissimae gentis rempublicam defendendam, praesertim contra Xercitum Saepe victorem. Non probant fortasse multos enim viros bonos in Africam venisse audio, et scio fuisse antea Valde hoc loco urgeor. Hic quoque OPUS Stcasu et aliqui sint ex iis, aut, Si poteSt, OmneS, qui Salutem anteponant. Nam si perseverant et obtinent, quid nobis futurum sit, vides. Dices, quid illis, si victi eruntd honestior Si plaga. Haec me excruciant. Sulpicii autem consilium,
non Scripsisti, cur meo non anteponeres et quod etsi non tam gloriosum est quam CatoniS, tamen et periculo vacuum St, et dolore.
Extremum est eorum, qui in Achaia sunt Ii tamen ipsi se hoc melius habent, quam nos, quod et multi sunt uno in loco et, cum in Italiam venerint, domum Statim Venerint. Uaec tu perge, ut facis, mitigare, et probare quam plurimis. Quod te excusaS; ego vero et Ua cuUSas nosco et mea intereSse putο, te istic esse, vel ut
cum iis, quibus oportebit, agaS, quae erunt agenda de nobis, ut ea quae egisti in primisque hoc velim animadvertas Multos Sse arbitror, qui ad Caesarem detulerint, delaturive sint, me aut poenitere con lit
97쪽
mei, aut non probare, quae fiant: quorum etSi utrumque verum est tamen ab illis dicitur animo a me alienato, non quo ita perSpexerint. Sed totum ut hoc Lalbus Sustineat, et Oppius, et eorum crebris literis illius voluntas erga me confirmetur, et hoc Plane
ut fiat, diligentiam adhibebis. Alterum est, cur te nolim discedereri quod scribis Tulliam efflagitare. O rem miseram i quid scribam paut quid velim Breve faciam lacrymae enim Sesubito profuderunt. Tibi permitto tu cοnsule et tantum vide, ne hoc temporis tibi obesge aliquid possit. IgnOSce, obSecro te et non POSSum prae fletu et dolore diutius in hoc loco commorari. Tantum dicam, nihil mihi gratius esse, quam quod eam diligis. Quod literaS,HUibu puta opus eSSe cura danda ; facis
Quintum filium, vidi, qui Sami vidisset, patrem Sicyone quorum deprecatio est facilis. Utinam illi, qui prius illum viderint, me apud eum velint adjutum tantum, quantum ego illo vellem, Si quid pos- Sem Quod rogas, ut in bonam partem accipiam, Si qua sint in tuis literis, quae me mordeant; ego ero in optimam taleque rogo, ut aperte quemadmodum facis Scribas ad me omnia, idque facias quam AppiS-sime Vale. XIV Calend. Januar.
Quantis curis assiciar, etsi profecto Vides, tamen cognοSces ex Lepta et Trebatio Maxima poenas Pendo temeritatis mea, quam tu prudentiam mihi videri vis neque te deterreo, quominus id disputes, SeribuSque ad me quam saepissime Nonnihil enim me levant tus literae hoc tempore. Per eoS, qui noStra causa Volunt, valentque apud
illum, diligentissime contendas opus St, Per Balbum
98쪽
et Oppium maxime, ut de me scribant quam diligentissime oppugnamur enim, ut audio, Et a Praesentibus quibusdam, et per literas. Iis ita Occurrendum, ut rei magnitudo postulat. Furnius est illic, niihi inimicissimus. Quintus misit filium, non solum Sui deprecatorem, sed etiam accuSatorem mei. Dictitat, Se a me apud Caesarem oppugnari, quod re BitCaeSar ipse omnesque ejus amici et neque vero de- Sistit, ubicumque est, omnia in me maledicta conferre.
Nihil mihi unquam tam incredibile accidit, nihil in
his malis tam acerbum. Qui ex ipso audissent, cum Sicyone palam multis audientibus loqueretur, nefaria quaedam ad me pertulerunt. Nosti genu detiam X- Pertus es fortasse et in me id est omne conversum. Sed nugeo commemorando dolorem, et facio etiam tibi. Quare, ad illud redeos cura, ut hujus rei caUSa, dedita opera, mittat aliquem Balbus. Ad quos videbitur, velim cures literas meo nomine. Vale. VI Cia da
Ego vero et incaute ut scribis , et celeriu quam oportuit, feci nec in ulla Sum spe quippe qui X-ceptionibus edictorum retinear quae Si non ESSEnt Sedulitate effectae et benevolentia tua liceret milii abire in solitudines aliquas et nunc ne id quidem licet. Quid autem me juvat, quod ante initum tribu natum Veni, si ipsum, quod veni, nihil juvat Vctam, quid sperem ab eo qui mihi amicus nunquam fuit, cum jam lege etiam sim confectus et oppreSSUS
Quotidie jam albi ad me litera languidiores;
multaeque multorum ad illum, fortaSSe contra ni Q. Me vitio pereo. Nihil mihi mali casus attulit omnia culpa contracta sunt. Ego enim, cum genus belli viderom, imparata et infirma omnia contra parati,simos, quieveram, quid facerem 2 ceperamque conSi-
99쪽
lium nοn tam forte, quam mihi praeter caeter concedendum. Cessi meis, vel potius parui ex quibus unumqua mente fuerit (is, quem tu mihi commendas , cognοSce ex ipsius literis, quas ad te et ad alios mi- Sit quas ego nunquam aperuissem, niSi re acta Sic ESSet Delatus est ad me fasciculus et solvi, si quid ad me esset literarum et nihil erat epistola Vatinio,
et Ligurio altera et jussi ad eos deferri illi ad me
Statim ardentes dolore venerunt, Scelus hominis clamanteS: epistolas mihi legerunt plenas omnium in me probrorum. Hic Ligurius furerem se enim Scire,
summo illum in di fuisse Caesari illum tamen non modo favisse, sed et tantam illi pecuniam dedisse
Hoc ego dolore accepto, volui scire, quid scripsiS-set ad caeteros. Ipsi enim illi putavi perniciosum fore, si ejus hoc tantum scelus percrebuisset. CognοViriuSdem generis et ad te misi quas si putabis illi ipsi utile esSe reddi, reddes nil me laedet: nam, quod resignatae sunt habet opinor ejus signum Pοmponia. ac ille acerbitate initi navigationis cum
USUS SSet, tanto me dolore affecit, ut postea jacuerim neque nunc tam pro Se quam contra me, Iamborare dicitur. Ita omnibus rebus urgeor; quas sustinere ViXPOSSum, Vel plane nullo modo possum. Quibus in miseriis una est pro omnibus, quod Stam miSeram, Patrimonio, fortuna omni, Spoliatam relinqUum. Quare, te, ut polliceris, videre plane velim . Alium enim, cui illam commendem habeo neminem ; quoniam matri quoque eadem intellexi eSSe parata, quae mihi. Sed, si me non offendes, satis tamen habeto commendatama patruumque in ea, quantum Poteris, mitigato.
Haec ad te die natali meo scripsit u utinam
SuSceptu non essem, aut ne quid ex eadem matre
Postea natum esset Plura scribere fletu prohibeor.
100쪽
B AD ATTICUM LIB. XI. II.(Io. CICERO ATTICO S.
Ad meas incredibiles aegritudines aliquid novi accedit ex iis, qua de Q. Q. ad me afferuntur. P. TerentiuS meu necessarius, operas in portu et Scriptura Asiae pro magistro dedit. Is Quintum filium Ephesi vidit VI Idus Decembres eumque StudiOSE, Propter amicitiam nostram, invitavit; cumque ex eo de me contaretur, eum ibi ita divisse narrabat, semihi esse inimicissimum a volumenque ibi ostendisse orationiS, quam apud Caesarem contra me eSSet habiturus et multa a se dicta contra ejus amentiam et multa postea Patris consimili scelere Secum Quintum patrem locutum et cujus furorem, ex iis epistolis quas ad te misi, perspicere potuisti. Haec tibi dolori esse, certo Scio et me quidem excruciant, et eo magiS, quod mihi cum illis ne querendi quidem locum futurum puto. De Africanis rebus Ionge alia nobis, ac tu ScripSeraS, nuntiantur. Nihil enim firmius esse dicunt, nihil Paratius Accedit Hispania, et alienata Italia legi
onum nec vi eadem, O voluntaS; urbanae E Per
ditae. Quid est, ubi acquiescam, nisi quamdiu tuas literas lego quae essent profecto crebrioreS, Si quid habereS, quo putare meam moleStiam minui posse. Sed tamen te rogo, ne intermitta Scribere ad me, quidquid erit eosque, qui niihi tam crudeliter inimici sunt, si odisse non potes, accuSe tamen non ut aliquid proficias, sed ut me tibi carum ESSE SEN-tiant. Plura ad te scribam, si mihi ad eas literas, qua Proxime ad te dedi, rescripseris. Viae XII Cal. Febr.