장음표시 사용
21쪽
LII. Persatilem gratiam aut in utroque flatu asserendam, aut in utroque negandam. IGILIII Parisios, ab eo se ravonis usu destituuntur seu cienti gratia destitui. Io LIV. Recte tamen ipsam seu cientem gratiam thtingui in remotam in in proximam. IOTLV. uidquid sit de obduratis e in ebbus , de reli-
qius compertissimam esse S. Docioris mentem. ICTOLUI moerias mias Domini stoe in Angelis irae in hominibus asse misericordiamo meritatem. IIILVIL Ex adiutoriorum notati distinctione to AEcclesiam irrupisse dissidia . ii LVIII. Nullam tamen notam hujusce sententi miniadicibus muri II 6 LIX Fulguritas theses inde profluere . III LX. Conchisio. III
Capita X XL XV D. Au de Correptiovis T Gratia . III Adnotationes et o
22쪽
De vero intellectu trium celeberrimorum Capitum X. XI. XII. D. Augustini de Correptionem Gratia,
rationum ac momentorum hinc inde pondere sulti, ut longe dissicilius putari possit in eamdem eos aliquando convenire sententiam, quam Stoicus ille inter horologia conventum iri impossibile existimaret, a me vix ac ne vix quidem Theologo dirimendam praesumita Neque E Rit cui mirum fortasse videatur controversiam tamdiu agitatam , quaeque adhuc sub luis dice discuti nondum cessat, in qua Viri Theologi diversas in partes jampridem abjere tanto
23쪽
a De mero intellectu trium Capp. X. XI. XII. tamen arbitror adeo morosi insolentisque animit quemquam esse , qui permissum nolit Veritatis Charitati'Initatis Pacis amoeti mod laude insuper dignum secue Teputaretur in qualibet alia leviorismegotii disreptatione, ubx maximam sibi vel omnem rei partem inepta vanitatis curiositatis contentioliis disserisionis inquisiui vindicaret. Spero itaque neminem mihi itio vertere velle , si Nimista undequaque nestissimo impellente declarandam suscipio materiam satis seipsa involutam praeeunte , ut puto, Sanctissimo Doctore Augustino , quem sequi indivgils profiteor , suppliciter obseci aus etsi non merito vel tantillo B. Patris affectu illius Numinis tutelam ac lucem , in cujus manu sumus nos sermones nostri. Connmersiae metus.
AGitur de mente . Augustini circa Adae
adjutorium, de in quo fuerit diversum ab adjutorio hominis lapsi. Nim rum utrum Angeli Adam in statu innocentia habuerint solum ac idem viae adjutorium , quo qui bene usi sunt
Perseverarunt, qui vero secus , corruerunt cum
ipso Adam. Ita demum ut quemadmodum, luntas horum fuit vera, sola caussa peccati,
24쪽
D Cm reptiove o Gratia . itidem, voluntas sanctorum Angelorum bono gratiae usu fuerit vera c. sola caussa eorum in bono perseverantiar, immutabilis permansionis. Neque ut pleriquere optimi Theologorum requirunt, tametsi pluribus aliis ex capitibus grautiam seipsa Scacem ad omnes, singulos hi minis lapsi salutares actuet, ita etiam requireretur Scin Angelis , de ita homine primo , qua operante vel starent qui ceciderunt, vel stet rint qui perseverarunt. Proinde secundum alios ea modo est differentia inter integram corruptamque namram, ut in integra versatilis gratia libero dependens arbitrio sat esset ad revera Perseverandum, ubi in . corrupta requiritur eff-cac, quae liberum sibi subjiciat arbitrium , iisque essicienter perseverantiam largiatur . Contra vero secundum ceteros sive in integra sive in vitiata natura nulla est ratione essicaciae gratiae diversitas , sed in Angelis aeque ac in homine lapso, operata fuit de operatur arbitrii stabilitatem atque perseverantiam , licet in corrupta haec operatio, essicacitas aliis iterum titulis exigatur , aliosque insuper producat effectus
25쪽
De mero intellec, trium V X XI XU. de mersatilis ea, fulciatur. Ut gratiam tuentur in statu innocentiae versatilem, non secus ac ii, qui propu -goant Eeaci sua vicissim fulciunt asse ta innumerabilibus D. Augustini locis. Praesertim illi qui versatilem assirmant conatu prope incredibili eam roborare nituntur variis auctoritatibus, documentis e tribus celeberrimis his de Corrept. Gratia erutis , imo integris ipsis capitibus sequamvis alia inde quoque perraro tammen eruere studeant illi , qui oppugnanta adeo ut necesse sit dicere Sanctissimum incomparabilem Virum , qui sine controversia in hujuscemodi caussis fuit, est , eritque perpetuo tuba, organum S. Spiritus, Magister ac Doctor Ecclesiae ex eodem pectoris sui sacrariosi eodemque maxime libro es, non protulisse, calidum frigidumque, veritatem simul Bc mendacium , aut dubio procul ambiguitatum , Enigmatum, obscuritatum perplexistimam innodasse texturam. Verum absit, ut Divinus hic Vir , qui in ceteris suis opusculis est mare perspicuus ordinatus praecisus, inveniatur in hoc praeclarissimo opere inordinatus perplexus obscurus , in hoc, inquam
opere, ubi eum oportuit qua fieri potest facilitate III.
26쪽
De Correptione F Gratia sperspicuitate praecisione disserere . Fatendum est igitur, siquid inibi obscuritatis inest non inde
oriri, quia aut verborum aut sensuum involui cris mentem suam contegat, ac litem lite resolvat, sed quia ipsa rei natura aciem mentis perstringit, quandoquidem et seipsa via nitidissima
sit, ac niveo candore praefulgida, attamen in altum, d inscrutabile mysterium desinit, ac facile iccirco contingere potest, ut ipsa lucis via, quae tenditur sua ipsius claritate oculos mentis ob- sestet, quadam luminis nimietate perturbet. Nempe ex D Augustino perperam intellecto. IV. Roinde id unum mihi praecipue cordi est, ut ostendam non inde oriri dissicultatem, quod vel ambigua vel obscura sit S. Patris sentemtia in ea , de qua agimus controversi s sed quia non ii minus qui asserunt, quam qui negant pra tensam adjutoriorum distinctionem plerumque hallucinantur, ac ea negligunt principia , unde potissimum hauriri debet Augustinianae mentis verissima intenti inimo mirum sit dicere , ac multo magis mirum si fieri videas , nempe Propugnatores sententiarum adeo oppositarum sese invicem implicantes , ac incautius innectentes ab ipso , ut ita dixerim , quaestionis cardine
27쪽
m De mero intellectu trium Capp. X. XI. XV ostio, ut controversice nodum figant ibi, ubi absque dubio tota constituitur controversae solutior aliique objiciant , alii solvant , quod neque solutioni neque objectioni obnoxium est, aut esse ullo modo potest , cum inconcusium sit dogma a Summo viro solidissime firmatum, quodque tantum abest , ut ab aliqua partium in contentionem trahi possit, ut potius omnis exigat ratio juxta S. Doctoris mentem ipsamque verborum formulam omnes in illud summationsensione coire . Neque tamen dixerim illos, qui pro tensam adjutoriorum distinctionem convellere nituntur minime habere solida vera invictaque rationum momenta , quibus labefactetur . Sed
quia cum nihil validum, aut siquid validum nimis meticulose ex hoc tractatu hauriant, plerumque autem solidiora aliunde contrahant , hine fit, ut quodammodo sint elanguida, obtusiora , facillimumque sit propugnatoribus, aut ea favorabili interpretatione eludere, aut veluti inciden tia declinare, ajentibus ea utpote extra quaestionem sita non ejus esse roboris, ut, luti concludentia considerentur in conflictu eorum testim niorum, quae inde hauriuntur , ubi res ex professo pertractatur, ac in oppositum, ut loquuntur, liquido demonstratur .
28쪽
De correptione di milia. Habe allucinationem indicat P. Serran
Num profecto videre licuit hujus aevi clarissimum doctissimumque Theologum, qui paucis abhinc annis egregio in lucem edito libro contra hanc jactitatam adjutoriorum distinctionem , cui titulus D Thomas D. Augustino concoliatus , respondens objectioni ex istiusmodi loco desumite hunc abusum detegit, ac valide in objectores illud ipsum, quo nituntur, retorquet es fatum . Uerum sive quia argumentorum copia, ac aliorum gravissimorum textuum soliditas, ve quid aliud ei minime permiserit retorsionem vehementius urgere , prout mihi fieri potuisse videtur, si vim illius loci paullo maturius attendisset, in ipso impetu deservescit,&segnius ictum vibrat, ac vellet Quin ipsemet obstupui, cum vim retorsionis hujus acrius urgerem, reponente mihi adversariarum partium acerrimo quodam vindice, non ob aliud auctorem libelli mitius institisse, nisi quia ipse primum retorsioni suae maxime dissidebat. Nihilotamen secius sincere profiteor celeberrimum hunc virum aditum mihi primitus reserasse, meque nonnisi quod facillimum semper fuit ejus inventis addere , lumenque apertissima veritatis, quod ipse mihi primus retexit disib
29쪽
M Demero intellectu trium Capp. XII. XIX. dissipatis , quae subinde oriuntur , nubeculis ob oculos ponere, prosequi demum ac perficere id ipsum , cujus ille dimidium, qui tam bene coepit, habet. nde controυersa inde solutio
No itaque, quod cum per petat, ut in
finiti labi rintuum anfractus atque circumitus, involutaeque tot ambagibus semitae filo
ducente contrahantur, de quantocius absolvantur evitatis mille errorum illecebris, idipsum dicendum sit de vero trium horum capitum intellectu ac sensu, modo inveniatur aliquod ita certum evidens tutumque principium , ut partium neutra quantalibet invicem animositate dissemtiant, jure possit ambigere, qui sit veluti filum quo dirigi quisque debeat per totam sermonis stariem, quae his capitibus continetur. Adesse autem hoc quodammodo filum manifeste liquet, cum utrisque indubitanter pateat S. Doctorem ab ipso statim initio tale principium normam de regulam figere, cui S ad quam referri debeant de componi, quaecumque in reliquum disseruntur . Ut igitur utraque partium sibi suadeat certoque o. verit adesse hanc regulam , normam , seu principium, cui de ad quod componi de resolvi debeant
30쪽
quaecumque sequuntur, manifestum est nil exigi posse rigidius, quam circumspecta brevis dilucida Fidei confessio, quae hujusmodi ab utrisque n statur, ac talem esse utrique fateantur. Expenditur primum e contensos capp. ordineae
UILHoc constituto videamus, utrum idipsum
agat S. Augustinus discussis, qua par est diligentias nobilissimis hisce tribus capitibus , in quibus proculdubio tota controversia cor cluditur . Inquit igitur: uaeritur a nobis quam tum attinet ad hoc donum Dei , quod est in bono persinrare ussu in sinem , quid de ipso primori mine sentiamus , qui certe sine ullo talio Iustus es rectus . Ne dico hi persemrantiam non habuit, quo modo sine mitio fuit , cui tamen necessarium Dei de num fuit huic namque interrogationi facile responudetur , eum Persmerantiam non habuisse, quia in eo bonos quae pine vitiio fuit, non perseUeraraerit caepisenim habere vitium ex quo cecidit, e si cepit antequam cepisset, ubique sine mitio fuit . Aliud est
enim non habere mitium, lita es in ea bonitate; in qua nullum vitium est , non manere . Eo quippe
ipso, quod non dicitur numquam sine mitio fuisse, sed dicitur sine vitio non permansisse , proculdubio de monstratur sine mi,osuisse, in quo bono non perman.