장음표시 사용
41쪽
a, De mero intellediu trium Capp. xv. X mo homini congruat, quod autem reliquum est, nempe quoad beneficium gratia hominibus tantummodo aptetur , quippe quod in his solum. modo demonstretur , ut liquet ex eo, quod diacit prius , nempe Angelis, primo homini, ac deinde hoc est hominibus tantum. His enim duabus voculis apertissime constituitur adjutoriorum distinction, accomoda distributio indicatur . Verum , inquam ego, si ubi prejudicata opinio est ibi qualiseumque potest esse sinceritas , sileat praejudicata opinio, loquatur vel tantilla sinceritas. Si Augustinus docere voluisset firmiter esse credendum Angelos hominemque non perseverando peccasse, neque tamen sive perseverantibus
Angelis, sive hominibus post lapsum restitutis Perseverantiaque donatis quidpiam remanere unde glorientur nisi in gratuito independentique munere Domini largientis, quibus voluit miserico diter gratiam , qua efficeretur in eis, quod juste jubebat qua discernuntur a ceteris, quibus hujusmodi gratiae beneficium largitus non est; quid quaeso vos aptius apertius expressius dicere potuisset, quam id, quod ait et uapropter cuta Veritatem dico non mentior, tam proprie tam clare tam circumspecte texitur hic fidei sacratissimus canon, ne aliter possit intelligi, ut cogar dicere quod ipse Augustinus de quodam Paulli loco ipsoque nedum tanta cum energia prola
42쪽
De Correptione e Gratia arto, Pelagianis identidem refricat illud intelligere contendentibus non quomodo sonabat, sed quomodo sonare volebant quamquam merear ne,
res manifesta exponendo potius obscuretur , huius confessionis lumen attendite.
omnem di istanem excludit. XIV.
AN vero laboriosum suisset huic omnium
longe felicissimo , eloquentissimo imgenio, si praesumtam adjutoriorum distincti ne statuere voluisset eam evidenter expromere in hac , quam vocat saluberrima de rectissima fidei regulari An vero aliud exquirebatur , nisi illum Angelos ab hominibus homines secernere ab Angelis, ais accomodare primum suae periodi membrum, illis autem reliqua, ut ipse propositae quaestionis ordo exposcebat Enimvero si dixisset saluberrime confitemur quod rectissime credimus Deum Sic ordinasse Angelorum primi hominis vitam, ut in ea prius ostenderet, quid posset eorum liberum arbitrium, deinde in lapsis hominibus, quid posset suae gratiae beneficium Profecto , inquam , si suam sic protulisset sententiam , nil laboris aut operis superesset ad intelligendam adjutoriorum disti,
ctio ' De precari merit Oromisi si n
43쪽
a mero intellectu trium Capp. X XLTIZctionem, Ipse absque ulla animi haesitatione in eam prior manibus irem pedibusque si autem neque hoc neque alio aliquo huic proximo verborum contextu locutus est, quod percommode licuisset , quin potius eamdem in uis trisque Naturae, Gratiae aeconomiam elegam tissime profitetur , quare velint intolerabilem vim asterre, sensumque pervertere loci hujustam apti tam apertire ingenui Quidquid dicatur nimia contumelia , ne dicam Sapientissimus Pater, sed tota Catholica afficitur , quae eumdem ut summum in hac praesertim controversia Magistrum celebrat reveretur extollit; sive dixeris adeo incautum , ut non animadve terit distinctionem, quae Angelos intercedit Schomines ; sive adeo tardum ut eam intercedere ignorare: sive quod est impudentius, adeo et tum tumidumque it venia dicto non volum tario sed violentos ut cum animadvertisset distinctionem, quae intercedit, non modo negi ixerit, verum etiam omnino sustuleritu, hoe sane non in aliqua incidenti fortuitave sentenistia , sed in gravissima sanctissimaque definitione Dogmatis ubique recepti usquequaque constam iis, inlotius Ecclesiae nomine palam sine ulla diffidentia prolati Ecclesiae , inquam , cujus
44쪽
De Correptione oratia dis Victor agebat Absit, ut hujusmodi probris tam pia tam humilis tam sapiens anima vel leviter possit attingi . Contra evidentissimum est serio
illum mature vere gravissimeque hanc formulam eo verborum ordine texuisse , ut nulla vi nulla arte qualemcumque liceat sacratissimae regulae distinctionem inserere , quod attinet ad illos
tres articulos, quibus tanta circumspectione conis texitur
Ob oculos ponuntur, ese interpretationis absurda. XV.
oniam quidem quo umquam pacto du
ci queat, ipsum cogitasse de aptanda Am gelis, primo homini ostensione potem tiae liberi arbitrii, deinde non Angelis sed viminibus ostensione potentiae beneficii gratiae Primum enim non ait Angelorum, primi hominis , sed Angelorum de hominum, ex quo patet sub eadem categoria illos esse conjunctos. eademque linea utrosque concludi , nec aliter intelligi posse generalem loquendi formulam , si apertissimum reguli sensum non pro arbitrio
Pervertere ac detorquere conamur . Secundo
liberum arbitrium cum gratia , quam deinceps appellat adjutorium sine sis non sive in Am
45쪽
a De mero intellectu trium Cap. X. n. XII. gelis, sive in hominibus ad nihil aliud vaIet , quam ad ostendendum quid possit, nam si de fuisset sine sua culpa utique cecidissent. Quod si istiusmodi auxilium ad nihil aliud valet, quam ad ostensionem potentiae liberi arbitrii per iblud enim nonnisi potuisse permanere convincitur , quod non potuit nisi exitialiter e cando deserere cconstat autem saltem in Adam per hoc auxilium gratiae beneficium minime deis monstrari necessario sequitur Angelos sanctos excludi a gratiae beneficiosi quandoquidem auxilium me quo in statu naturae innocentis , reatione finis supernaturalis ad quem ordinabantur Angeli de homines tametsi esset donum Creatoris , dabatur nihilominus secundum debitum non secundum gratiam debebatur enim sive o dinationi naturae sive aequitati divirve justitiae, quae nullam intellectualem substantiam condere
poterat suis ita nudatam muneribus, ut necessa, rio, laevstabiliter corrueret. Etenim Omnipotentissimus Creator , qui nulla vi nulla necestitate nullo debito , sed hi suae bonitatis effusione Angelicam ex nihilo condiderat humanamque naturam , eamque ita ordinaverat , ut sui
Conditoris participatione beata posset esse vel permansione beatissima, vel desertione miserruma, sic eam demum condere debuit , ut per liberum arbitrium alterutrum posset, scilicet vel
46쪽
De corrotione o Gratia. 23 deserere vel permanere si vellet Itaque qui indebita largitate condiderat ordinaveratque natu aram , debitam naturae ordinationi largitus est gratiam , qua non natura quidem sed in naturae ordinatione possibilitas ipsa decernitur. Quis autem ferre queat sanctos Angelos arceri a gratiae
beneficiosi quo sancti sunt Si vero nolint gratiae beneficio in homine primo deputare adjut rium illud , quo fit ejus inexcusabilis lapsus , cur amabo sequi nolint eamdem rationem in Angelis sancti l Porro si excludantur Angeli agratiae beneficio , quia perseverantes nil aliud ostenderunt, quam quid posset eorum liberum
arbitrium, necesse erit excludere hominem ab ostensione potentiae liberi arbitrii, quia solummodo cecidit, Ael per ipsos dum restiluitur perseverat, non amplius ostenditur quid possit liberum arbitrium , sed tantummodo quid possit gratiae beneficium. Quamlibet harum hyopothesium eruere placeat a regula tam perspicua tam propria tam salubri, non alia eruuntur quam intolerabilissima absurda, quae tamen necessario erui debent a quocumque contenderit
in ea praetensem adjutoriorum distinctionem constitui . Com
47쪽
a De mero intellectu trium Capp. X. XX XU. Raeterea si Angelis aptetur sola ostensio liberi arbitrii , ita ut exesudantur a gratiae beneficio, nempe statuendo distinctionem in verbis illi prius de deinde , ne dicam prioritatem
hanc de posterioritatem non esse , ut Patet temporis , sed orditas seu considerationis aut reflexu ; neque enim stantium perseverantia consideratur nisi comparatione lapsorum , clapsus consideratio praecedit ordine perseverantiae considerationem . Inde adhuc absurdissimum sequeretur , necessitas scilicet excludendi Angelos a judicio justitiae, quod est in posterioritate
iterum remotiore a gratiae beneficio . Cui vero
persuaderi poterit hujusmodi insania creautissime quidem judicium justitiae, quod sine controversia ostenditur in Angelis ac in hominibus ter tio, ultimo loco a S. Doctore collocatur , ut apertissime pateret illis, quibus competit hoc postremum potiori jure congruere priora , adeoque ut in Angelis de in hominibus ostenditur, quid possit justitiae judicium et in Angelis itidem , si hominibus ostendi quid possit gratiae
beneficium , quid eorum liberum possit arbitrium. Quaecumque alia interpretatio detur huic continuatio ejusdem argumenti. XVI.
48쪽
De Coraeptione or Gratia a sententiae tanta cum circumspectione proprietate perspicuitate digellae, temerandus est omnis ordo ermonis humani , patulusque campus cuilibet sanatico ac cestro percito reserandus , ut libere possit confusionis, tenebrarum cliaos immenium et fundere in augustiora quaeque lucidiora de sacratiora totius antiquitatis sive sacrae sive pro
o. sequumur ad regulam exigenda esse, non regulam ad ea , quae sequunmur. XVII.
amobrem idipsum mihi fari posse videor,
quod idem B. Augustinus de Pauli quo- dam ajebat oraculo, de huic regulae spiritus apostolici plenae aptare nobile illud elogium, quod ipse simillimae Apostoli definitioni, qua enormi caecitate S incredibili audacia Pelagiani abutebantur, aptavit: Mirum, inquit, si aliquid quaeritur hac manifestatimne liquidius et si forte audiendum sius quod huic perspicuitati contradicitur ab eo , quod sequitur . Audiamus itaque , cdicatur regulam hanc explanari de elucidari debere juxta illud , quod subditurus ab eo , quod deinceps pertractatur, esse illustrandam; sed re Peto, mirum , si quaeritur aliquid hac manife-
49쪽
a De mero Alii Ziu trium I. L. n. XV statione liquidius, quae procul dubia, nullo indiget exteriori lumine ingenito fulgore nitidissima. Addoque etiam Nonne haec est totius Logiees, epotiori jure totius Theologiae detestanda perversio , principia conclusionibus esse illustranda, unon magis conclusiones elucidandas esse principiis ' Quis leniter ferat Dogmaticas definitiones sanctissimosque canones spiritu Dei conditos ad controversas exigi quaestiones , gravissimasque regulas totius orbis veneratione consecratas ad examen revocari innon magis controversas quaestiones deridentidem exorientia dissidia ad ipsas fidei regulas velut ad Apostolicas petras allidi explanari vel conter Quid tutum quid firmum quid sanctum erit in Scripturis, in Ecclesia, in Traditione, si tam impudens
tam absurda tam impia ratiocinatio, seu veriu a ratione defectio praevaleat out igitur disfitendum est sensu ipso, evidentia repugnam te adductam regulam esse fidei consessionem denormam aut si fas non est sine pertinacia pera vicaciaque non rationis modo , sed sensuum t stimonio contradicere, oppositum, vel obtorto
collo fatendum est, nempe quidquid reliquum est disputationis , quidquid per tota haec tria capita longe lateque diffunditur ad hanc regulam veluti ad amussim exigi debere ex ipsa pro serendam facem , qua illustretur enodetur ex
50쪽
De Correptione O Gratia. planetur quidquid subinde occurrerit obscurum perplexum ambiguum. Nerutrum tamen praestari posse a mersatilis
Grati e assertoribus. Erum sit, ut lubet, concedaturque parum- per non a regula illustranda esse ea quae sequuntur, sed ab iis, quae sequuntur illustrandam esse regulam ipsam Attamen in id omnino quidem conveniendum est, ut sive regula reseratur ad ea, quae sequuntur, sive ea quae sequuntur ad regulam, regulam ipsam immutabilem integerrimamque servari prorsus oporteat. Hoc posito pringrediamur. Dicit itaque continuo post fidei formulam Denique Angeli quidam, quorum princeps qui dicitur diabolus, per liberum arbitrium a Domino Deo refugae facti sunt. Refugientes autem ejus bonitatem, qua beati fuemni, non potuerunt ejus effugere judicium, per quod miserrimi ecfecti sunt. In his verbis
aut constat regulam ex parte, aut ex toto compleri. Non ex toto quia nullus gratiae beneficio locus es mergo ex parte utique, quoniam tam aperte declaratur, liberi potestas arbitrii, Si divini potentia judicii. Neminem puto contenti
sum funem hic trahere velle, nec illud prius de deinde, quod regulae inseritur, refugas Angelos XVIII.