Antonii Kerkoetii Aremonnici Animadversorum liber ad Claudii Salmasiii notas in Tertullianum de Pallio

발행: 1622년

분량: 116페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

51쪽

O AD TERTvLL. DE PALL. etiam Festus versuram facere ex eo di tam esse expenit, pro mutuam pecuniam numere,&c. rulminaster & Salmoneus in praeceptores suos detonat, Si Periclis aemu

lus , - ντἀ, Ax-A.Terentius Phormione Herseramsolues Geta. Donatus.Verpura tuis. Creditorem muta . Versuram facere dicitur qui aes alienum ex aere alien soluit. Dicitur autem versuram facere,cum minore faenore acceptam quis pe- cui iam maiore occupat. Ita Eugraphius, versuram pluens creditorem mutans. Pha-ernus diligentissimus castigator Tereno iij liqui maluerunt inquit, versura solvis, quaae nescio qua rationefecerunt: cum omnes libri scripti , es Donatus habeant versuram soluere. Sadmasius contra torrentem brachiis dirigcns,vappas omnes istos putar,& Teletium Latine loqui docet. Ferenda non est in veterano Grammatico tam insignis-: in tyrone etiam virgis obiurganda .

barbarae voces.

Vetus editio Rhenani et Itaque colares omnia si domam intestigo alibi stipantem c

52쪽

consuluit. Rescripsere alij; interque hos Panaetius ex Vaticanis,ut opinor. Itaque cogitans omniasi bh domum, inte etens ali ii, tac. Tu pro vetere pugnas. Laudo animum. sed cur editionem primam aliter ac se habet concipis Illic non co-sere est. Na caprinum praelium a te sum perdoctus. Deinde cur demum pro domum,pro ruspare russare cur somnia ture

in Florentis librum refundis Lues hanc confidentiam Ne te moreri massin-gisTertulliano sententiam ,eam abdico, abiuro, abnuo. Spuria Dicam amplius , barbara est. Ocelle Grammaticorum:obsecro te,quid istud verbi est, rus are vel ruscarere vidistine. unquam e legisti unqui' aut a patre tuo, qui te unus docuit, accepisti unquam; necessario rustare esse rustum exscindere; ruscare ruscum euellere potius qu1m contrarium 3 An lapidare erit lapides tollere;ossare ossa detrahere,spina respinas euellere , herbare herbas euellere, radicare radices euellere, spicare spicas euellere, quorum partim barbara iunt;

partim latina quidem, sed alia significa-

jone,reconi raria nam lapidare, es lari

53쪽

.1 AD TER TvLL. DE PALL.pides iacere, elapidare lapidibus purga re. Sic tuum rustare potest: esse rusta serere. Si te imitari libeat possum ex vestigiis pristinae lectionis ariolari aliquid re me unum facere de magnis Criticis. Sedite& tua imirantur , quibus inuidit me- liora frigidus circum praecordia sanguis. Ego cestriam illud Criticum furorem iudico . V bi tu legis exulerant Persae, Rhenani prima babet in chitae ni maschitae. Cur non consulebas domesticum tuum oraculum, veterem illum

Cassi vox, re in ea Salma se

leuitas. R ias. Cacti vocabulum in Tertulliano retinuit,& interpretatus est Panhelius: Agnouit& Mercerus. Frustra laureolam ita ustaceo requiris: & inxerpretes

vellicas.

C Ar v et III, Tertullinus illustratur. Cataclitae me es: paui consi liatum collum, librum , Aliquod tibi monstrum in opeperisses: Multum perdidist L

54쪽

Mihi videor animaduertisse genium scriptionis tuae. Multa in aduersariis habes obseruata de vocabulis , dc eorum originibus,significationibu , analogiis, caeterisque minutiis. Inde ut quemque scriptorem ad interpretandum tibi sumpsisti m et Ac ets-μ .m e rasim et promis ad omnem occasionem, & my- .rothecium communium locorum e fundis neque curas, quam intelligenter, aut consentanee scribas,aut ad authoris tui mentem. Aliorum securus omnium,

id unum spectas,ut magnam copiam aD feras,non rerum exquisitarum, quarum es ieiunus,sed verborum,& Grammati; carum ac febriculosarum obseruati o-num.Inde hoc habes,ut tecum non raro

confligas ipse, &quae pronunciaueras, i ea paucis post versibus retractes,ac contraria doceas. Etsi taedet me iamdudum istius operae,quae longius , quam speraueram protelatur, non grauabor id tibi ob oculos ponere.Tertullianus de pauo. Panquam Opauo pluma vestu, or quidem p. de cataclitu mo omni conchylia depri n

o iiij

55쪽

AD TER TvLL. DE PALLio qua cessu forent. Ad ea verba cum multa garrias, nihil boni dicis, nisi alienum. De tuo quod accessit; melius erat,si omnino tacuisses. Da te mihi paulisper: ta-Xovi me verum loqui , vel tu ipse non neges. QEdam in illo loco cataclitis legunt alij .atacustis. Vtrumque tu interpretaris : εc de utroque nihil dicis, quo

non alij ante te scripserint. cataclita ecce accubita Turnebus exponit, & ex eqPamelius, quod tu sequeris; sed more

tubodio&loquacitate nos enecas. Ecquoniam semperietum meditatur scor pius,in vadis in eos, qui cataclitas vestes accubitorias interpretantur: quam interpretationem magnam fateri dicis Graeci sermonis imperitiam. Homo es, ut video,rusticus de inurbanus. Moreris, nisi obtrectes ac maledicas. Tanti ne est unius voculae lapsus, ut qui ad eam impegerit, statim sit imperitus 3 Hoc si ita

est,tum tu profecto alpha eris imperbiorum. Ne erres mi homo, falsum est: quod loqueris. Nam si is a Misi ab Hesychio dicuntur,cur non & sellae, vel

lecti catacliti E si leai, quidni de str*gi

lae vestes , quod in eis recumbant I Reliqua omnis interpretatio tua

56쪽

t non solum hebes,ac puerilis est,sed collidit seipsum, ac iugulat. Dissicile est fe-re quid velis assequi. I ta verbosus es, de inconditus: sed hic tamen est sensus, quein illi loco tribuis. Vestem de cata- P. clitis ais esse tricliniarem , accubitalem vestem,auro &purpura pictam,qui bus pause aequq ornatus ac pictus est, veves es quibus accubita , vel cataclita sternuntur. Pgrpura in collo est, & quidem mera ac pressa, hoc est satura, instar dibaphae, cui dilutus color opponi xur; qualites conchylij: Aurum in tergo i ideo pauo vestis est de cataclitis. Hinc merito subdit Tertullianus : Imo . omni onchylio pressior. Cum enim purpura

. pressor sit conchylio , & collum pauimero lumine purpurae splendeat, utique conchylio pressius est. Haec silmina loquacitatis tu . Verum si vestis de cata.clitis ideo est in collo pavonis, quia pe inde ut triclinaris vestis mera & satura

Purpura collucet, non vides absurditarem in eo, quod sequitur: Imo omni conchylo pressior Quid mirum pressiorem esse conchylio quae mera purpura ful- geati Simillime ac si dicam: Veneris cygnos nivis instar candidos esse: Imo

57쪽

6 AD TERTu L. DE PALLIO creta vel gypso candidiores. Item: pulchriorem Helenam Venere, imo Hecuba fuisse. Non dubito quin statim a que ista legeris, magno hanc hallucinationem redemptam, & e libris tuis erasam velis. Repetam rursus. Purpura a

conchylio differt, quod illa pressia si,

hoc est nigrior meracior, ac saturatiore conchylium pallidius, ac dilutius. Tertullianus secundum te colla Pavonum pressa in morem purpurq esse dicit. Morqvelut corrigens: imo, inquit, conchylio pressiora sunt. Consule codicem tuum. vide utrum vel literam addiderim. Pro-

secto nihil vili mortalium, ex quo natae litterae sunt, stupidius unquam ex ei dit. Quid faceres si eiusmodi aliquid in Marsilio deprehendisses Omnia omnium errata prae isto tuo, sive Moem sunt.

Correctio figura est, quae cum ad amplificandum adhibetur, rem aut auget, aut extenuat. Hic ad augendum assumitur. Dixit enim pabi plumam vestem est sede cataclitis. Igitur quod consequens est, vehementiorem facere rem debet. Proinde vestis de cataclitis, non est purpura mera,&satura; sed conchyliata, vel potius tae crus stragula & tricliniaris.

58쪽

bbata fora ij peri tremata , in quibus

apud Antonium accumbebat,in Cicerone legisti Conchyliatus color apparet in collo paui; dilutior, quam in purpura violacea, hoc est austerus in glauco, &irascenti similis mari. Ita Plinius lib. IX. C. XXXVII. Placebat laudatus illo pallor saturitate fraudata,ait idem. Ideo Tertullianus Paul vllum conchylio omni depressius esse dicit; id est dilutiusta minus faturum , cum idem color sit. Phaedrus Fab. L VII. de Pavone,igi , arVH coco praefiget tuo. Ansmaragdi colorem interpretaberis dibaphae pura purae similem, & saturum ac merum tiamino: imo peponis iudicium: nunquam pavum vidisti. Igitur contrarius esipia.nd Tertulliani sensus interpretationi rua . Quos tu vero oculos,cum in prima editione extare fingis pressior, non depressor 3 An tu etiam sensum aut pudorem cum iudicio perdidistit In Rhenani prima editione leges deprellior in ea,inquam, quae anno Isri Basileae est edita Intererat existimationis tuae in explicadis autoris tui verbis diligentiorem esse, quam in Grammaticorum tricis aggerendis,in quo usque ad nauseam molestius es.

59쪽

si cacitas, hallucinatio.

Mira est caecitas,& lixeine tua , qui Heliotropij florem caeruleum esse dicis,& eum colorem vulgo blutum vocari, quasi ablutum dilutum. Ne deesset ubi originationem illam inculcares,maluisti caecus de ineptus, quam non acutus videri.Tu Heliotropii florem caeru- leum facis 'Vapulasti iamdudum a Gra-maticis:periculum tibi est ab herbariis. Lege Dioscor. lib. IV. cap. CLXXXV. Docebit te duplex Heliotropion esse:

m. Marcellus vertintandi ni purpura Matthiolus candidum sub fluum. Ruellius candidum,aut fui uescentem. Alterum minus est et cuius florem non describit Dioscorides. Ruellius similem eo se per omnia prioris putat. DodonaeuS luteum. Scio te a Plinio in errorem inductum;qui libro XXII Cap. XXI cq-ruleum Heliotropio florem assignat: sed hallucinationem eius cauere debueras.Obseruant eam eruditi medici , qui de cichorio accipienda censent, qua

60쪽

ANIMADvERs A. s linius male ad Heliotropion transtulit In alio dissimulandus hic error fuerat: in te, qui leuissimis aliorum naeuis Cyclopice, de immanitet insultas seueriu s notan d u s. Ill ud Tertu li ianis qua strent,pergis ad purpuram largo i umine , saturatam referre . hoc est nugari non desinis. Postquam superiora te eris, tuam ipse imperitiam miraberis. '

Sabes ij deprauatio, es nouitatis

morbus.

Non laudo facinus tutam, qui coniecturarum tuarum luto Tertulliani Pallium tam saepe respergis. cum quamis anni recursantur, ait ille de serpente. Ita Rhenani vetus editio. nec aliter legendum. Posito senio cum novis squamis nouos annos recursat. Gelenius, recusantur maluit. Non tu ergo primus author es lectionis huius. Neque ab omnibus, ut dicis, recusata fuit. sed melior altera: quae cur a te recusata sit , causam turn sciemus, cum dixeris. Rursus irasci me tibi, Iuuenisl oportet, ac frontem tuam Contundere. Hoc etiam restabat, ut in editione tua ex fide veterum castigata,

SEARCH

MENU NAVIGATION