Civis Christianus, sive peregrini quondam errantis restitutiones / [Johann Valentin Andreä]

41쪽

CHRIsTIANus. I limum imponere id Charitas est, anium quod ab homine exigi potesticundissimum e tranquillitati anirae convenientissimum. Nam quae

iij invidiae molestia, qui cruciatus irat, nemo nisi expertus explicabit, tuae dilectionis voluptas , unis Chria

uanis cognitum est.Itaque inDei con-ubernio , quotquot Christo nomen lederunt amora tesseram habent, quoion tantum amicos, sed inimicos sed rostes, sed implacabiles suos compi briatur. Cum enim infelicius terrani- iit, de miserius homine impio dc d nnando viderit, decet omnino Chret hianam mansuetudinem condolereratri, ac quoquo modo malitiam ejus, tuae facile irritatur, minuere. Interim

sub hoc exercitio Christianus proficit, nec tam turpitudinis exemplo dete iretur a malo, quam patientia humeros bono assuefacit, ac supra haec cunei a Dei judicium expectat. Conua bono- rum mutuo amore nihil hic habet ju- cundius nam qui eundem Christum timersero Edent, ac ejusdem donariis

42쪽

3 perfluuntur, facile reli illaeciam mur ldi hujus honoraria,sive mutauicula si limunicant, atque vitae hujus usum ita tulinstituant,ut quae omnibus adsunt l, na,siuagulos assiciant: tuae singulis In - ... Iasurit, inter omnes tibi buta minus Onerent, atque ita alter alterius onus

sublerando I vi Chrtiti satisfiat, qui id unice quaerit, ut quod ipsis nobis affectandum erat quam pacifice

commodissime inter nos vivamus,des li

cum ea sit nostri ma)L Dcurr ditas, undique etiam vel non culium vitiorum germina protrudat, Omnia Deo debemus, qui ut nos salve totam peccati arborem di secat. novos plane borutatis surculos stipiti inserit. Hoc est quod vidiatis uocorta pideum,& dari carneum abscindi malitia: stolones foveri novarum virturum propagine AHaec illa novi foederis

43쪽

HRIgTIANus. Icircumcisio est, cum non quid caro dictet, sed quid spiritus jubeat, non quid Mundus velit, sed quid Christus praecipiat controvertitur. Frustra itaque Mundus bonitatem ageetat, cujus raris, de quicquid inde, pessima frustrahristianus sibi metuit,cum alieni suo ira inon sui sit, quicquid boni propullu-b ilat ita etiam nec mundus bonum se ec se probabit, nec Christianus glor abita tur sussiciat nihil a Mundo velle ditiscere, nihil docenti Christo detrectare, cujus unius est pangere plantas, Me xigere fructus. Viderint autem qui ho die omnem peccandi licentiam, imbecillitate sua excusant,an nihil monenti& ad meliora ducenti Christo debeant, viderii Itqui alieno naerito redemti vere sunt, an ad omnia simul talera sine admissi videlint qui impersectioncm. humanam accusant, an restitutione Christi nulla modestia,nullum tempe ramentum morum nobis inlunci umsit viderint qui Mundi legibus paren', an Christi regula nullum mereatur ob sequium, Eheu opprobrium Christia,

44쪽

3 6 norum, qui Verbis alii Derrimis se o tegunt,&faci is nefandis se produnt,de r ut paganis moribus vivere lice a Chri ustianae praerogativae rei iunctant ut malitiamexcusCnt, bonitatem expellunt: ut virtutibus nihil debeant,vires etiam aliovas,etiam a Christo submissas,etiam bonorum societate suffulta negant. Ita vivunt multi ut taedeat Christianoscit e, Ecclesiam pudeat, Christum misereat ita vivunt multi Christiani, ut

ab iis quam procul abesse expediat. Sed nisi fallor causam reperi,cur illis

minus libeat illa bonis nam dum c 1iositis omnia collustro, quotquoth nitatis nomen profitebantur, morionum cucullos, iubente ita supremo rectore, stibibant, quod Mundi status ita ferret, ut quisquis hic saperet, malum non effugeret cumque mihi permulti praeclarissimorum donorum posses ares agnosterentur, usque tamen debra undo desipere vi lebantur, ut effusiLsimum risiim ferrent. Hoc quia non omnes aequo animo admittunt, dessi. latione quadam imponere Mundo

45쪽

lentant, lim Deus hanc suom in tam Iam, cum so satis honorunia alu uando eXpetit, is mundi ludibrium inlaorrendas imentationes sit desilirium. Sunt autem nomina, atque conficta nomina, tuae bonis Christianis i ne re impo-iuntur, ut delira,turbatores,d intolerabiles audiant, usque dum ad Christiribunal vanitasec iniquitas elucesca . ultoresque turpiter convincat. Id si quis operiri nolit, ac injuriam nullam Terre nae ille delicatus nimis Christi Illic laus est,ic Christi signaculum minus aestimans. Nam quis credat Martyrum Chorum ex aliis hominibus, qui in SMimdo credimus,meris maleficis ora. stare, cum Christus apse velut maximὸ sensa pernicies populi, extremo supplicio sit affectus. 'tanos, quotquod Dei negotium tractamus,H,c agamuri parum curantes quam stultescamusociordescamus undes, quam invisos nos,noxios,&sceleratos in oculis eius iniquissimis reddamus.Satius nam quo si ita despere, ut perdendo vilioratu-

46쪽

cremur optima, quam quisquiliis hi us Mundi litati, rem omnium preti sissimam de inaestimabilem , corona glori perdamus. Decalogub.

Liberos utique liberos tuos De

habet, sed minus licentiosos, ita limitibus quibusdam sacrum eptu terminavit, quorum decem annotavi. I tantae sunt aequitatis, antique cum Natura consensus, ut nihil dari potue- ait rationabilius, cum interim Mundi leges indigna quaeque dc absurdissima exigant Cautum itaque est, ne quisquamChristianorum, nisi Deum suu in unum admittat, cum hic omnium loco esse possit,ac clementer velit ne quisquam lingua sua Deum impetat, aut impugnet ne anima quietem assignatam neget aut interturbet ne Parentum merita defraudet ne sataguinem humanum sundat ne conjugij vinculum selvat vel puritatem polluat ne ali

47쪽

CHRIIT IANus. 39 enum possideat ne veritati obsit δεῖ itate noceat ne tectam alterius appet ne supellochili proximi insidietur. is terminis conclusum est bonorumntubernium brevissimas implexus est C Deo, ct optinesse sum, quo P est i omnis i tia constat, ac felicissime administra-r. Neque enim qui D una toto cor', totaanim ' totis tire viribus diligit, pus habet, ut instruatur,quomodo ac toties Deum honoret, adoret, cola ed haec ipsa nitro, de paratissimum ob equium Deo ratissi num holocauum est, haec ipsa animae te signatio larum est sacrificium Ita qui fratre vel

semetipsum diligit, nihil Politicolit

raeceptis indiget, quomodo non a - at j i5 suum tribuat, sed aninai pro 'ensio, amoris dictamen si omeo - mnia ac supra cuncta honestatis re ira Lita suggerit, quid boni in singulos co- erendum Maligni hominis stlegem , quaerere, quid deceat, velle ex tabu- ulis scire, cum nos Dei in pectore. t giti

48쪽

tireturn omnibus imperare,sed iliaribus ihoc arduum negotium commisit nacum omnium hominum optimum, ,

persectissimum esse oporteat, quio innibus praesit qualem nemo unqhia nisi Christum vidit, aut visurus est, Mo. rcla aenomen uni Christo relinquatur, nos et in membra distincti pii. blicae rei optima fide provideamus. Mundus sane sua sibi capita habeat, cu 'b.lscunque magnitudinis velit vasti talis hie in mitiuto hoc imperio tales quid nihil reperi, cum quia unus ho-l

me tot rerum curae non issicit, tum qui aegeri me ab excessu abstinet. Satius autem sit, dum carnem hia manam nondum exuimus,alterum alterius authoritate cohiberi, viribus adjuvari, consiliis regi, laboribus siccedaneis suffulciri,quam si raconscientiam Vbres, vigiliasque a ares: Nisi cred mus, posse Christianum credere , se

Miconeri quod mille laboriosissimos

49쪽

tius sponte laboris socios requirere. nim ver res nostra ita habent, ut iociliaque excellentiae humanae lo- , desectus nostros accusare, iro 'rfecto minus imperfectum admit- re habeamus necesse. Itaque permitum interest ne vel nos nostraquemia uni credamus Iubmittamus, unus omnium in se curam Sciroiectionem suscipere ausit Christum lius adoremus, vicis nos verbo suo regat, atque praeclara membra suppe- lite quae in Christianae rei incremen .

ipse dirigat, nosque tractabiles C

L , ne dum duram rontem dc rigi- dam cervicem obiicimus e medio no- stri excitemus exactores publica

s sita inhumanitas frangatur,&nodus malus, malo dissin da

tur cuneoo.

50쪽

I. IInum.

Esrea Dei unius voluntas, ut d

Mundus varietate ingeniorum a opinionum delectatur, ac omnino co-trarietate constat ipse Unitatis regu Iam suis proponat,3 ad unam normas ad omnes componat. Vidi itaque homi nes Deo sacros ad mens iram aliquanta

exigi, ut quod abundaret vel deesset ii singulis , demi ad live pollet. que

adeo Deus unitate gaudet,ut idemsc,-tiant, idem velint, idem credant,adem loquantur sui omites, quoniam ab I hospiritu edocti sunt omnes, mi andum-ltque est, ii omines nunquam inter se visos auditosque ad unguem alterum referre alterum,ac utrumque idem sonare, idem redolere , ac si gemelli nati fuissent. Q uia um is Chrissiano maximum mysterium est, atque omnino aeternitatis, ubi uno, consonoque si iri tu omnia pera eatur, praeludium. Ita unum est ac id in quod Deus in utroq; foedere suo voluit ac inter se ea .ctilli