장음표시 사용
311쪽
dis , de non irasci . sed intentionem nostram
HAEe epistola non est responsum ad praecedentem . Praeeedens enim nullam Dei tmentionem de adjunctis tribus Exemplaribus. Interim praesens Epistola docet nos plura . Primo, quod Λlexander noluerit videri peti Inau, de ad Wersus Theogoreii Consilia immobilis , ideoque illi miserit tria Exemplaria , eontinentia certos Attieulos, sub quibus aequiestebat pacem agmittere. Secundo, quod inter ista exemplaria unum fuerit sine nomine, sine quavis subseriptio. ne. Tertio , quod istud exemplar laudabilem Retibiam , de eum mensura Condeseensionem eontineret , ideoque Theodoreto plaeuerit per omnia. Quarto, quod istud Exemplar Rageret intendi in ista synodiea . Utique illa , quae Sanctus Proetus pro sua inthronitatione miserat,man. Eans se agnosti, ut verum Regiae Civitat;s Epi.
seopum , de suum nomen reeitandum ae veneran
Eum inseribi Saeris raelesiarum Tabulis. Exemplar suadebat synodiea. si nihil tectae fidei dissonum, de a Cyrillo male apud Ephesum Actis
haberent consonum , admitti . Quinto , quod is a Synodiea suerint trans si a per omnem Orientalem Diceees m. Sexto, quod Proetus per omnem istam Diceresim audiret orthodoxus , de quod isti famae etiam Hella/ius Tharsensis ae Eu. therius Thyanensis attestarentur, ideoque Theo. doletus in elinaretur ad agmittenda Synogi ea. Septimo , quod ad his omnia eomponerda Ioan . nes Patriare ha rogaret seri a mi eum colloquium , de quidem extra Antiochiam, itemque exeliis sillis novis Episeopis, quos in Electorum Cathe.
Eras nuper eonfectaverate Quod istie vellet novas Pacis eonditiones proponere. Octavo , quod Ioannes patriare ha ad promovendam paeem Prin. etsi denuo seripserit, rogans de suadens exactaseitea Nestorium Conditiones temperari in hune modum : Ut exigatur damnatio Persendi , dcδnathema doctrinae, non generaliter, sed dum. taxat illorum Articulorum , quos alienὰ prat ter Apostolieam doctiitiam dixJt, aut sensi. Atta.
men non expressionem aut speeiseationem ullius Atti euli. Nond, quod etiam hoe temperamen.
tum de Alexandro, de Theodoreto eo neusserit totam animam. Quia per illud Ioannes absque
Iustiti, S Ju8ieio illum denuo damnat, qui nihil no v ter, seu aliud doeuit, nisi quia docet ipse. Dee imo, quod istud Anathema si insul.
sum , ac sumetens quemque divertere ab admittenda, seu dissimulanga ista damnatione , habeat tamen aliquid solatii. Quia nempe non es
generale, sed habeat annexam salutarem utram.
que elausulam a Giae sensa vel iucta stini praeteν Mosolιcam D.R. nam . Ab istis Synodi eis Pto- eius , itemque istis ei rea Nestorium attieulis
admittendis Theodoretus non est alienus e Eosdem eonatur suo Metropolitae. quo parabit
ire ete , suaviter imprimere . Ex quo τid,
mus, quod tune ab illo necdum aperti ieeta,
scopi Alexandri , quam denuo RG
scripsit Deo Amicissimo Theodore
re, dirigens ei in prooemium θηλdicorum Procli.
Non ignorat Sanctitas tua , quid sit quod me
a eommunione Anti heni 1 prineipio se. questravit. SeIt hoe dc oriens, dc Decidens, de Septemtrio , atque Meridies . Et nullus iniueorum sermo est , quia aut vituperent, aut aecll. sent me. aut mihi eontumelias ingerant. Semo. vii autem me non Ordinationum turba, per qui
iniqui viri promoventur, de illis Dei proponua,tur Altaribus, quae ad Antiochenum minim/ per tinent, sed pro/itio fidei, & eommunio Haere,
lici, depositi quidem prius 1 set E dueentis Epi.
scopis, eedente vero nune eἰ eommunionem I, anne de Paulo. Et hane constantiam &habui di habebo eonsonante me Deo , ut nulli eorum eommunieem, qui communieant Cyrillo , non exeutienti de anathematiranti in Seriptas impia sua Capitula. Et s hie, qui nune eommunieat ei, dicatur orthodoxus, de vel nune ab orthodoxis ordinatus, vel ante eonfusonem de iniquit,tem , quae Ephesi facta est, consteratus, de si ipsi multis millibus uteibus anathemat iret imp; a Cyrilli Capitula, non vero etiam communionem Cyrilli eonfutet r quieumque talis est , meus CommunJeator esse vel diei non poterit. Qua autem subindὸ eognovi, dc quae agnovero, aut per verbum, sevi coram Domino a digni, sdeviris, aut per litteras, vel quae si confusio prae. dieationis in Eeelesia Constantinopolitana, vel quae virtus exindἡ allatorum Synodicorum. xel quae eorruptio quorundam nostrae Pici uineiae Episeoporum , qui Antiocheno adiunguntur, &in omnibus circumseruntur eum AEgyptio, selibere superfluum duco, unam habens intentionem, quam &e uncti, qui nos sciunt, noverant, ut habeam constantiam pro sana fide, de fugiam hi
reti eam communionem . Uerumtamen praedi.
elotum Synodi eorum prooemium studiora transcribens, quippe ut quod mihi sat est ad salitiberionem ea usae praesentis, exemplar eius tuae Re. ligiositati dilexi. Memor enim sum dc eorum, quae paulo ante mihi a tua Sanctitate mandata sunt, quam ea testificari pro me arbitror, quod hoe fuerit planὸ Propos tum meum, Deo, nisi fallor , illuminante mentem meam , talemque satisfactionem eoudente in ea , ut neque tribula
312쪽
tio, teque angustia, neque perseeutio, neque fames, neque nuditas, neque perieulum, neque
gladius separet nos ii sana fide, ut tempori m. ties, quam pietati militemus.
Selao LION. HIEe epistola est Responsum ad praeessen.
tem. Per Ipsam Λlexander asseverat se per manere in suo sensu, in sua adversus paeem, ad versos Patriarebam Ioannem, adversus Cyrillum, adversus Proetim ad eius BooAJeas & adversum omnes illis eommunieantes pertinaeia. Et se ad hae non ab inritas, per Ioannem novissimὰ attentatis Superordinationibus perinoveri,sed a proditio ne fidei per admissa ut non anathematizata Cyrilli Capitula, & a eommunione eiu em Haeretici Cyrilli, depositi sere durentis Episcopis. Et hi ne quaestio est , ubinam si iam is a damnatio λEtenim apud Ephesum facta non est, nisi a pau. culis ultra triginta . Respondeo , Alexangrum respirere ad plures , qui Cyrillum ct Capitula damnarunt , Ioannis Syn os , & nodieas Litteras, quas Theodoretus in epistola ad Domnum, Ioannis Suere larem, postea seripsi fuisse plures, quam quinquaginta. Praedirationis, de qua hie Alexander , apud Constantinopolim confuso est eonsueta tale Factioni Calumnia .
CAPUΤ CL. - Σ38 Iulium Synoditae Ecclesie de Proclo fissis.
Non minus, quam quandolibet, etiam nune
opportunὸ ostendit gratia Dei suam mani. missimἡ bonitatem, eontra malitiae magnitudinem. Melesiaeque raritudinem virtute elementithsistens r Et dum grave profundum metueretur, vel i effieaeique mesicamine curans, de suturum perieulum admirabili di insperato quodams,luationis m o preveniens. Quoniam quidem multa medici tempore tempestas tenuit seditioso.
rum , qui ex eorruptificis seminibus Doctrin Nessotii surrexerunt, de insistebant , dum ploranctissima Eeelesia in medium staret sancte me. moriae Maximianus, qui omni quidem diligems, usus est ad hujus mali peremptionem, nec tamen suffeeit hane malam plantationem eradiea. te. Igitur dum subito idem Beatissimus praesen. ti vita migrasset, tanquam saeuitatem praesumptionis suseiperent, qui hane parturiebant sedi. eionem, neque in oeculto habere, neque abse-ditam nequitiam suam eontinere dignati sunt, sed eoaeervatae Multitudines in multis partibus eivitatis Nestorium publieo eum re reposcebant. Et urbi perieula, Melesiaeque minabantur incin.
dium. Et rettὸ ista etiam sub illo beatae memωriae, hute repugnante languori
Hoe est fragmentum ae in illum Syn δἱ- ,
quam iam memorati audivimus in aliquoesuperioribus Epistolis, de propter quam Alexan det Hierapolitanus medere nolebat Proetum esse orthodoxum . Ob duas praes-m musas. Quia desunEtiam Maximianum appellabat Virum San. ctae memoriae, ideoque di boatistabat; Et quia Nestorium de haeresi eius Fautores eulpabat insu.
per de turbulentia. Est fragmentum magni pon deris. D et nos duo. Pri , quod isti Famtores per omnem Maximiani Epistopatum turbas eger; nt. Nempe inximianus non habebat sat ualida doctrinae di vIgotis arma ad resistenguminis Cornupetis tauris . Secundo docet , quoapost illius mortem turbulentias suas adeo auxeis
rins ; in coacervatae multitia nes multis Panibus Civitatis Nesorium piatica clamore veposteram . Et inti perirati , Eccle qua minabant. lnera
diam . Nemp/ Nessotius tune adhue degebat apud suum Sancti Euprepit innasterium . Et quidem illa forma, de qua Nirephorus Calimus: Orientales mssum Nesorium Eptis secum a m
ctum in sanum sertium per vim is Episcopatu rei
merunt. Et tae est eausa , eur Theodosius Pt elum statim, etiam ante in miani sepulturam
iusserit inthronizari. Synodica integra nos plura
multa Fartet cogitare de pace, in
maxime quia certi essent , qui Thr
ΡRaestitit gratJa Dei regressum Domini
illa, qua defruebamur consumebamurque, cura liberavit . Quae vero sit eorum, qui sursum sunt, intentio , ex allatis ab eo litteris tua Sanctitas nostet . Omnes enim vel in quoeumque nobis ferre adjutotium des stentes, pro mee nobis eo nissilia obtulerunt . Qui vero valdὰ iunt helotae, verentes hoe pessimum tempus , nee litteris nos dignos esse duxerunt. Integrita vero hie a Adl-
stet Sanctitas tua p ictis Deo Amicissimi, viris. Quae agnostens rogo, ut quod Melesia
313쪽
exsedit, in eommune cogitetis . Instantia enim nostra , ut video. ad nihil suave proselet, sed perturbationes Eeelesiis , de Populos , qui pa seuerunt 1 nobis , lupis eruda vorantibus tradet . Clatet enim quod exitus nostros in tergunt. Et lerunt producendi pro nobis. Et timor est, ne pro hae nimia aetthia poenas Deo solvamus, ea quae nostra sunt intendentes , dx non consderantes quod Populis expedit. omnia ergo pensans de librans Sapientia tua, de luerum luem , fledamnum iam no contraponens . eligat majus luerum , & minus damnum . Se enim &Deo, ut puto, placebimus, & eonscientiam minime mulneramus, & eis, qui ubique In nos adspiciunt, proderimus, dc eommissos nobis populos non perdemus . Sumeiens vero est Dominator omnium Deus, de sanctarum Gubernator Ecele. satum, quid agi debeat, per tuas nobis orati des ostendete, di ab his multis ae pessimis nos voluminibus liberare, Eae modicam nobis sereni ratem, tranquillitatemque donare.
natum Presbyterum , dc Maelum Diaco. num , Theodoreti Clelieos eum Aiue s addi. et sos litteris legasse Constantinopolim, depre.
Caturos ulteriorem executionem duarum Sacra. rum , quas supra memoratus Ioannes Patriareha Impetraverat. Theodoretus sua eitea Alexandri retinendam aut deserendam Communionem Sen.
a sitit ae suspenditusque ad ipsorum reditum. Reversi autem nullam auxilii spem attulerunt, sed sola Cotistia de hortamenta amplec endae Pa, cis. Quinimmo aliqui, ipss, ut Sehismatteos aversati , nee dἱgnati sint reseribere . Hine Theodoretus vela vertit, censuit redeundum ad Patriare hae obedientiam , ae Eeelesae pacem, denuduit suum Metropolitam Deum redueere. Cer. te eius rationes sunt dignae tanto Episcopo.
Epistola, inquit, Deo A mcisisI E
scopi Alexandri ad Theodoratum , qηam rescripsit rogans quidem non sibi de hisdem feri impormnitatem,
dirigens sero et Iitteras a cisa mrinopoli Deo Amicissimi Monachi
supersuum puto eadem de eisdem reseri bore. Rogo igitur Religiositatem tuam legere Epi- solas, quas tibi ante transmisi, de non mIhἰ -ἰ.stere importunum. Vivit enim Dominus Deus. lueram eonserens luero, prae sero ante omnia desi. derium Dei . de Regnum caelorum honciri digloriae cieuli huius. Et damnum damnci compa rans approbo magis eam, quae hie est , expulis sonem, & exilium , de temporalem mortem, di opprobitum hominum , dc irrisones aeterncitormento. Non vem miretur Religiositas tua rQuod tu quidem seribas illa, quia Cyrillum pintas orthodoxum; ego vero illa, quia Cyrialum habeo haereti eum ab omnibus, quando expelle bant tempotibus nostrix Reatissimi Episeopi, in pavea de pluribus dieam, Meletius, Eusebius, Batses . & reliqui omnes . Selabat hae Deus. dx prae omnibus pro Eeelesia eogitabat. Et rati nem non exegit ab eis, qui idei reo proptiis sunt.
Quare non eommunἱeantes haereticis non perman
serunt in iacies is suis. Et ideo, eonfortante me Deo . paratus sum cum omni satisfactione ex eo-ram Principibus. de Prassidentibus , de Corum synodis de sola nostra spe sducialiter egere . ct omnia, si Deus permiserit , sustinete . Quid. quid ergo tua Sanctitas novit expedire Deἱ Eccle. sae . quae tibi eommissa est , id agat a, Meam namque sententiam novit Deo Amabilitas tua. Verumtamen ea, quae mihi sunt seripta a Deci Amieissimo Presbytem. ct Arehi . Mandrita . servo Dei Parthenio, Religiositati tuae erasini ta, hoe necessarium putans.
Alexandri pertinaeiam . Uidentur qua dam hine inde deesse verba, de hine nascitur obseuritas. Notanda sunt haec verba r Garido exapellibanr temporibtis nostνli , die. Videntur assere.
te , quod plures Episeopi , dum pacifieatoria Cuetilli epistola advenit, ae fuit publieati iussa,
eius nomen ἡ suarum Melesarum tabulis expulerint , atque ita protestati sint ipsum eae haeretiis eum. Hine Alexander seribit, quod ipsum habeat haereticum ab Omnibus. id est, ab omnibus habeat illum haeretieum. Poria memoratum hic Meletium existimo es e Mopsuestiense in . Iste enim adversus paeem Ex Sanctum Cyrillum fuit petulantissimus&audaeissimus. Hare verbat Ea rationem non exciti ab e ι, ρα iae νιὸ prosus sum. sunt obscura. Existimo hune esse sensum r m. minus Deus illos adeo non eas iuvit ob is opus, ut etiam permiserit Hiel ἡ suis Melesiis . atque ita Martyrio coronaverit.
314쪽
Epistola , inquit , Parthenii Presbyteri se
SCtipsit mihi Sanctitas tua, quia diminutumst tuae Sanctitatis gaudium, eo quod ego de his, quae transierunt inter hos dies, tuae Reli. gicis tali non seripserimo Quasi nos temissiorestitique suerimus essecti. Hoe ergo eognoscat San clitas tua, quia quaelibet insurgat iti latici contra nos , sicut Ec multae per dies singulos excitantur , quas di tacemus , ne arroganter fingere aliquid videamur, non nos evertunt recta confessione, quam tenemus in Christo. Et quod ita
dispositi simus, ipse Dominus vobis innotescet. Sieut enim qui quotidiὸ ineipit pati, se stamus,seientes quod de mereedis Retributor finem eu. iusque sustineat: Quia non inchoare tantummo in do unumquemque apud eum , sed de perseere saeit esse laudabilem. Quod de tua nos Sanctitas saepὰ edocuit eum Sanctissimo illo , dc Deo Ho. . notabili Atehi-Episeopci nostio , dc teste Christi, Domino Nessorici. Se ito Domine mi, quod hi qui Ue sunt, pro. ieiunt magis in reprobam mentem . Nunc qui A/m impassibile id quod Divinum est, praedicantes, nunc autem velut ex poenitentia aut oblivione evertunt id quod paulo ante dixerunt, de disperiationem denegantes praedieant phanta. sam: Et omnia omnibus & direre lieet de saee. re. Et sicut seriptum est, Labia nosνa a nobis IIalm 3 Dai. stis, a re Domistis es. Volunt autem smos sibi eommunieate ad hominum deeeptionem. De eredulitate autem dieunt a Nube qualem vis fidem , tantum communica nobis . Sed abst , ut nos veritate alieni esse patiamur usque ad vitam ct mortem . Veritas vero est confiteri Dominum. ostrum Christum Filium Dei vivi, Deum perfectum , hominemque persectum . Et damus passiones quidem humanitati Christi, Divin Itali vero miraeulae Unum Christum, unum Dominum praedieantes, qui destendit. passiis est seeundum Carnem, venturus in gloria Patris iudieare vivos Acmortuos. Hane tenemus sdem, quam S ve. sta Sanctitate didie imus. Et in ipsa pers stimus.
Et ab hae eonsessione usque ad vitam de mortem nullus nos poterit separare. Constantia enim San. ctitatis tuae citra veritatem elausit omnibus os , dc excitavit etiam dormientes. In unci enim elimate
Ctientis existens usque ad inei dentem, & ultra Perlueens, elatior eonspicetis a sole visibili, illi qua Christum diligis e haritate. Dignare vero ora. re pro nobis. de bonum nuneium de optabili tuae Sanctitatis ineolumitate praulare .ctis. Laps vera T. m.
Hle Parthenius , Constantinopolitanae Eeis elesae Presbyter de Λαhi-Mandrita , est unus illorum, ad quos Euphratesi Episeopi per
Donatum dc Aeaeium miserant litteras , de quibus Responsum non aeceperant. Hinc Alexander ad ipsum iterato seripsi, de accepit prinsens Reseriptum. Porro Parthenius, homo ma nisesὰ ae plene Nestorianus , Constantinopoli tanam Ecelesam, adeoque de novum eius Episcopum Sanctum Proetum aeeusat de variis. Primo , quod praedicet , aut permittat predicari contraria , immo praedieati quidlibet . Quod praedicari permittat , Redemptionis nostrae M.
eramentum non esse verae Carnis adsumptionem , sed Phantasiam. Seeundo, quod non orthodo. xam Communionem firmet, sed omnium Hae. resum eonfusionem indueat, dieens ad omnes tmba alem v a fidem , rantiam commiantea nobis . Sunt horrenda mendaeia. Eis interim Almander
eredidit, & hae fide in superioribus ad Theo. doretum litteris seripsi in Costantinopolitana Epist. i s. Eeelesia grassati confusionem praeduar onti .
Epipola , inquit , Deo Amicissimi Episcopi
Alexandri ad Acthnum Barba si Episcopum , qtii indicamerat et , quod muti
tam instantium sustineret Muratisiensissimi Loti Servioris Tui , his qui sunt in
Casero mandantis , ut atis praeparens eum introire . ad Antiochenum aut de eodem
sera propellerent. UT eadem selibam, mihi quidem segnities
non est, tuae autem Religiostati est munimen . Sciens ergo Sanctitas tua, quia & permansonis de exitus tui rationem tedditura est Domino Christo, id laetat quod cum tractatuti deliberatione perspexerit . Hane Epistolam vero seripsi, non quoA mihi displictat tuae Sanctitatis actio. absit, sed potius ut quae me muniunt, dispensarem. Si vero illa etiam nune fit-ma sunt, quae prius indicaveras quaeso ut mini me eontii stetis . Iuxta Apostolum namque di his .eendum est : Noa Ληρ condignis bHas temporis Aii Hiil. i.
passi es ad futuram gloriam, quae revelabituν in nobis . Ea quia nobis Maatum es, non solum ut ιnetim reedamas , sed ει ι amών pro eo. Ego vero
hoe seribo, quod Jc praesente Religiositate tuaerebro dieebam, quia duae me causae ab omni ambiguitate perliberant : Quod mihi eonseius non sim esse me militiae deletiorem, & Christi
315쪽
ovium relictorem, ut aut Imperiali neeessitate repellar , aut ab universo eonsonanter meo Grege repudier ..Quaeso igitur, ut hae ipsa apud te etiam ipse eonfirmes, , aut publicam neeessi talem, aut refutationem tui Castri sustineas.
.hellibus Episcopis suisse mandatum , ut Ioanni Patriarchae obedientiam , ae de transactis Poenitentiam pro sessuri aceederent personaliter Antiochiam, aut e suis Sedibus ae Loeis pro . pellerentur in perpetuum exilium, aecepturi Sue. eessorem . Doeet Balbatissum in Romani Impe. iii notitia suime non ei vitatem, sed Castrum,
ideoque eontra Canones, nescio ex qua causa ,
habuisse Episeopum. Igitur Viearius Titus, mi. seratione ductus, non ipsi Aellino, sed ejus P pulo iniunxerit, ut illum ad justissimo Principis, immo Dei Patris, ae Melesiae Matris Mandato lparendum indueerent , aut de Castro propelle. lxent. Et populus est functus ometo. Hine AH-linus eespitavit, & Alexandrum suum Metropo. litam & Factionis Prinei pem eonsuluit. Praesens Epistola est Alexandri Responsum. Ambiguum. ldi nihil definiens. . . - l
Dφου , inquit , Mese ii ad Deo Amicis smum Di ptim Alexandrum , quam scripsi cognosens , quod pos introistim Deo Amicu i Episcopi Theodoreti in
Antiochiam commoti cilites de rebus '
CLatὸ Deus tuae revelat Sanctitati, de nonnulli abstondere volunt, quod omnes quae sua sunt quaerunt, non quae Iesu Christi. Ego
autem promissionibus et ens eorum , qui haee tua pereunctati sunt Sanctitate, id est, ut tum ne oporteret scribere, an minime . Erant enim ni. mii, ut di esse videntur, pro pietate omnia gerere promittentes. Sie praesumpsi tuae pridem seribere sanctitati, ut minimἡ pigritates usque ad nos iter assiumete. Nescio autem quomodo contra verba propria venientes, in rebus alio tempore alias nobis sormas ostendunt, perturbationem que alimae. id est, in his, quae eis ex neeessita-lte placuetant. Quippὸ per ista monstrantes, &nune quidem ista interrogantes, nunc vero alia proponentes, o a nullam stabilitatem suae sententiae habenti Sieut de illi, animalibus sertur, quod in adspectu eernentium eolorum varietates subito mutent. Et videtur mihi, quod eos taedeat , quod di usque ad plaesens stim lationem
servaverint, di non primi aliorum Diabolo se. re et ipsos addiderint . Sed quidem quid alii umlint, nos satagere non oportet. Nam dc rtisis mandantes, s oportet dirigi eas, quae di euntut, Benedictiones, an non, & ex mea sententia eo. gnoscentes non modo eas dirigi non debere, sed nee ab eis suseipi litteras, omnia eontraria Perdigerunt. De me autem noverit, Deo Amiei T. me Domine mi, quod ex quo e gnovi sactam eum Impio Cytillo coniunctionem ab Antioche. uo , semel tantum per Magistrianum litteras eius aecepi, quas de in Latoris saetem ieei, ita ut nee ipse praestimetet a nobis reciprocax poscere, neque ille nobis ulterius scripta transmitteret. Omnem, quae eum tua Religiositate est in citi. sto, Fraternitatem ego , de qui mecum sunt, plurimum salutamur .
Scia OLIO N. Ρ sens Meletius est Mopsuestiens s Epita.
pus , steterati Theodori pretiimus Successor de Sectator, itemque pertinacissimus Secta. tor Nessotii. Haee eius epistola nos docet plura. Primo, quo/ smile alternativum Plinei pis Μan datum si factum ae intimatum etiam Theodore to . seeundo , quod Theodoretus ad mentem
rediens obedierit Plineipi , introierit Antio chiam , egerit eum Ioanne Patriareha , de eum ipse tedierit in parem de gratiam. Tettio, quod his eius eonverso turbarit omnem Secundam Ct lietam : Quod plures illius Episeopos eespitare sererit, ae inflecti ad amplexum paeis. Nee Au bitandum est, quin eadem Saeta Prineipis Iussio per Vieatium Titum etiam illie publieata fuerit, de intimata eunctis Eecles is de populis . Et ipsa haud dubie plurimium adiuvit. Quarto , quod
quidam tentatini etiam Meletium inflectere. At. tamen per gyros. Hi ne suaserunt ab ipso inlita. ti Alexan/rum, consultaturum cum Episeopis. Et promiserunt adventurum. Et haec invitatio, licet indirecte ae reverenter, fit per praesentem
epistolam. Porro Meletius Ista omnia gravIssime improbat . Ad sana eonsilia pronos Collegas damnat de ineo antia. Λmmat esse vertumnia animalia, esse Hypocritas, qui pristinam eonstantiam si mularunt , de iam de illa ob eiectionis metum paeniteant. Et se a Ioanne fuisse post Iditam pacem adeo aversum , ut non nis unieas ab ipso ae reperit litteras: Non amicis, sta minaces: Et quidem ad majorem terrorem per Magistrianum. Et adiungit: suas ct is Lauris Deum jeci, vinee ipse praesumerer a nati recipνoeas poscere.
Apud Alexandrum, a quo norat idem suisse s sum, gloriatur de sua impudentia. Λlesandri facinus supra audivimus. Porro quas, de quibus mittendas Benedictiones memoret Meletius, non omnino seio. Quidam Ioanni Patria retiae. Lapsi Episeopi videntur illi ad reeuperandam gratiam destinasse , aut destinanda conrepisset
316쪽
quaesam laeta munuseular Et ista Meletius pertinaeiter improbat. Hi ne subdit se a Ioanne post dilaceratam communionem non accepisse, nisi tinteam epistolam .
uipola , inquit, Deo Amitissimi Episcopi
Aleranti ad Deo Amicisimum Epis pum Melerium, quam scripsit, eum quiadem approbans pro tali constantia , resi quorum meia intonseantiam reprobans , O inditam persectitionem factam Deo Ara
QVia talices , paueis exeeptis , semper &ealidi & tepidi fuerint , ut non dicam, stigidi, & sublimes di humiles, quales
etiam nune inventi sunt apud nos, tuam non Ia. tuit Sanctitatem: Quae & meam de his senten. tiam novit. Semper enim, dum ad eos seribe.tem , in tuae Sanctitatis judieio posui , utrum Iura eadem dirigerentur, an non. Habemus udito etiam nune, per gratiam Dei , eandem de lieibus consolaticinem , seut & prius habui. mus . Hoe est , Divinitus datam constantiam, ct invineibilem relum sanae fidei, tuam Sanctiis ratem . Sesseeit enim Deo & unus, quando su mersi orbem generale naufragium : Et tres in Babylone, quando per terrorem fornacis aeeen. sae Omees Idolo seruierunt. Rogo igitur Sanctitatem tuam, ne resutes saepius nos ad praesens instigare certamen. Eeee enim elare videmus illud Isaiae impleti Prophetae, quod ait; Coa rvis oe
oolvisas ιn visa eorum, o viam paris non cogno. aereant . Et non est Iud clam in viis eorum. Semla mamque eorum, fra quas ambulant, per veris sum,
oneseiuna parem . Ideὸ Iud eium recessu ab eis. Et Beati, ac ter Beati, qui oppugnantur a talibus per Melesiam malignantibus. Quapropter Matisco nune Dominum meum Deo Amieissi.
mum Episcopum Aellinum, a Barbalistis ab eis eaepulsum , qui paritet est nobiseum , & olim
tonas emeruit. Sole enim elatisis fere ab ineu-nabilis eoaversatus est, nune veri per calumnias
Ecfactiones sua abiectus Eretes a per Magnis .eentissimum Ioel Servatorem, atque sortissimum. Sed ora, quaeso, di pro hoc ipso, qui me rogavit id seriberet Et pro constantia, ut Dei volun- ratis fgnaculo roboretur.
HIEe ad proxime prate entem responsoria
epistola doret nos tria . Primo , quod omnes praeter inpiaestiensem Meletium, See . Christ. Lupi opera seu
dae cilietae Episeopi nunquam fuerInt simi, siti
potius pertinaees adversti Sanctum Cyrillum, aei nitam cum ipso paeem. Λ versati sunt dumta sat illius Capitula, ae damnationem Nestorii Hine Alexander affirmat nunquam suisse ealidos in hae causa, sed semper tepidos, immo servi frigidos. Seeundo, quod aliqui tales item tune suetint in Euphratesa Diovineta. Videt ieet ipse etiam Theogoretus , Andreas Samosatenss. Ioannes Germanteiensis, Ex alii. Nam solus sese Alexander fuit detrusus in milium. Nempὰ post Aellinum. Tettio, quod hie per Uieatium Tistum eiectus refugerit Hierapolim, & illie tanquam eiectus Episcopus apud suum Metropolitam haeserit, ae alimenta Meepetit. Iuxta Sardieenses Canones. Et hinc patet, quod Imperator Theodosius hosfactiosos Episeopos, lieet eiecerit , non statim relegarit: Immo nee Impe. latoris Gratiani legem suetit in ipsos exemtus.
scopi ad Episcopum Meletium , indicans quod persuase Antiocheno , sin in histris
sorti depositone, Personae communis eterint hi , qui erant ex secunda Cilicia. Seut illie de praesenti tuae ReligIositati promi
seram, quae in causa contigerint, nunei
re, studui per has litteras id implere. Convenit igitui per gratiam Dei Christi, ut his, quae ire illa Epistola supersul legebantur, excluss, suis seipiantur illa , quae benὸ & Apostolice dicta sunt Domino meo per omnia Deo Amicissimo .& Sanctissimo Ioanne. Ut di Sanctitate eius perseei, ut per has nuneiemus, & quae sint, quibus assensimus, de quae , a quibus abstinemus. Seiae
autem subtiliter Sanctitas tua ex his , quas ad eum dictavimus litteris, quatum destinavi Reseriptum. Et dignare, quaeso, quia tamen non ut ministrans eonsilium seri , sed ut eomme. morans . se de hae causa tractare, scut a sanctoae beato Domino illo nostro nutritus: Ut modis omnibus maneat indisruptum eo us Gelesiae
Domini Christi. SC MOLIO N. ΡRaesens epistola nos doeet prim 3, quod Ηροθehius ae Meletius, ct haud dubie plures Meundae Cilieta Episeopi post insinuatam Metam snt inter se eoiloeuti, & varia sibi promiserint. Privatim, non Synodaliter. Virarii Titi vJgilantia non permittebat istiusmodi Consis a. Se
eundo , quod Titus smul eum Pilaeipia Sacra D d a trans
317쪽
itii, sui serit Ioannis Patriarehae epistolam , su sesibendam ab omnibus Episcopis o Haud dubieriit Libellus pacem prostens, ct abjuran, Se hisma, distinctum per omnes tres illius articulos.
Guid , quod Hesychius , dc alii haud dubie
EpIstopi moderamen supplicarint , de auserti quemdiam articulum: Et quod Ioantes Patriar.eha dispensatoriὰ annuerit. Quarto, quod hieatlieulus omnino suerit damnatio Nessotii. Hane .h;m orientales Episeopi semper oderant , diis ud temperamentum Ioannes illis ab exor/io promiserat. Promiserat permittere, ut unusquisque in suo sensu abundaret. Quinto, quod He.
6ehius sentiret libellum se esse legitimum, Αρο-
solice eonceptum , de ab omnibus approba n.
dum . Sexto , quod Seeundae Cilietae Episeopiliaee omnia admiserint, ct eum Ioanne Patriar.eha redierint in gratiam . Hine Hesychius illum appellat Deo amieissimum, de sanctissimum. Et ista omnia ex Condicto refert Alexandro.
HΙ quidem , qui scripserunt, qua ἱntent Io.
ne scripserint, non habeo dieere . sed illud novi , quod nos ad impia manifestἡ invitent Namque praebendo consilium, ut ne Eeelesiashiobtineant haeretiei, non eas potius Ioanni communieando teneamus, quid est aliud dicere, nisi ne alii haeretiei suturi snt , vos potius esse haletiei sesinate ι Clatet enim , quod qui
his eommunio te delegerit , qui omnes haer ses incongruitate vicerunt, unus eornm ipse quoque sua eommunione reddatur. Sicut enim qui
adhaeret Domino, unus est spiritus, se de qui adhaeret haeretieis, unus est spiritus. Nam quid est aliud eum talibus una communio, nisi afl eos conjunctio per animae affectum λ Quare de his propriὸ sottasse dieetur, quod qui eis adhaeserit,
tinus si spiritus. Haee autem elarius indieavit
Humilitati meae Deo Amieissimus Episcopus Hel-
Iadius per litteras, quae mihi sunt redditae tertia sabbathi, meridie, quas etiam mandare tuae disposueram Sanctitati, nis Lector eum tuo , ad quod respondeo, Anagnostieo pervenisset. Illi autem reseripsi, quod per gratiam Dei nee nove rim illos , qui semper quidem contra nos sy nodos sacere meditantur. Sunt uero a semetipssdepositir Nee reputo eos ullatenus. Qui enim
sunt illi. qui nos ad Synodum provoeent λ mos oportebat, si tamen iustitia servaretur a nobis, ad judicium prouoeati, di eorum, quae ab ipsis
inique ec insane sunt praesumpta, reddere ratio res . Igitur nec respondebo ullatenus ei, quem di
rexerint, si tamen rever venerit aliquis; sed ad Ditectores suos inhonoratum remittam. si vero habere visi fuerint Principis nutum, tune eredense 2 permissione Dei esse hane rem, de per has temtationes bonam ei rea se devotionem mostrare, abstedam potius ab Eeeles a ista opere goeens per gratiam Dei quemque volentium, ut Barathrum perditionis effugiant , quam patiar communieando eis in hae Eeclesia permanere, di memet. Ipsum omnibus prodere. Quae ad tuam sanctitatem nune a me dicenda provideo super eos testatione Cleri eorum . Ridiis culum namque est, seut illi non trahuntur ad curiam, ego meam saliam conscientiam eotam Deo, dc perdam de me dc Populum, quem mi.
hi eommisit, dum me illi sequi debeant, si beni
prae ero , dc se ut dux fuerit Dominus Christus Manifestum vero est , quia eum qui pro pietate
eertat, non solum nihil metuere oporteret, sed de ad sustinendum dira omnia esse tota devotione praeparatum, ne perdat pretiosissimam Margat, tam . Me veto eonfortante Deo , de Ecelesimea exiero : Si ita contigerit, non solom man.
ei pem nominent , sed de s quid est pejus, di quidquid aliis vilius. Si autem volunt , dc ad
Forum purgandum me deputent . ut manibus
meis plateae pulverem mandem: Sieut in Iudi. eum fieri solet adventu . Si veto de his en aliquid deterius, ad aliud adjugieent. Nam euios votum est pro eonscientia Christo devincta de pereusto. idias expendi, dc per omnem tormentorum spe. eiem trahi usque ad ultimum spiritum , hiae quid de omnibus eaetetis pertinebit st Pro qua re mihi eveniet tuae Sanctitatis orationibus, ab Ἀ-elesa, si hoc Deo videtur, de si tempus restat, abscedere , opere eunctis , qui mihi commissi sunt, demonstrante, quomodo si ab eis perdutotum fugiendus assensus. Si vero aliquis me se. qui voluerit, luetabitur semetipsum . Alioquia ego , quod Deere debui, saeiam, si me digna.
tus suerit Dominus Deus. Credo autem quod dignetur pici sua clementia . Quid autem mea imterest , utrum multi, an panei sint mei consortes.
Nam s quidem Anti henus institerit, non contristat , etiamsi nullus adjutor si . Si
veto Imperiale Praeceptum necessitatem smul intuletit , nihil proderunt solatia plurimotum .
Quippe qui δc absque hoe, s a me noti perditus sueto, nee se quidem aliquid mihi pertinet propter Christum, eui eommisi spes meas. Exce pio quod in selleium perditionem potero lamenta ri r Quia non oro ex ipsorum perditione luerari. Verumtamen Dominus Maeatius, seut stimus, ex quo ejus agnovi miseriam , nee setipsit et , nee seeit ut de Episeopo mentionem. Quod si eum minime deposuit , non tamen idei eo ei eommunicare dieendus est . Non enim potuit Synodum sacere eontra eum. Quia autem ad se attinet, secit, ab eo se animo separando, qui ulterius nee seripsi ad eum , nee eum nominavit Episcopum . Immo dc ἡ eontrario in eoiloeatio nibus amarissimo eius saeiens mentionem. Nam
nec nor auae Cytillum de Ioannem ab Delata
318쪽
De us alἱenos, sed non ob hoe eommunieare eis eredendi ullaterus sumus, donee illotum pet-ditionem nostiis animis indueamus. Et quidem miseriae meae pet gratiam Dei ista voluntas est. Si vero Ioannes anathematiraverit ista Capitula , cumque eis Cyrillum, qui ea exposuit, de agit pro eis, & non subseripserit Ordinationem Pt
cli , per hoc uteumque compensans ea , quae contra Deo Amieissimum Episcopum Nestorium ini. que presumpsit . Etenim Proetus amplectitur pro. eul dubio Cyrilli dc Ioannis eommunionem . Unde &de ea, quae dieitur, eius eonfirmatione Synodicam utrisque transmisi. Si ergo Ioannes his seeerit, & Deo Amieissimum Nestorium Episcopum fuerit se habere eonsessus, non di, tum tantummodo, sed ut eum in Melesiam introducat, de eum eo sedeat, tune eum nostra ipsorum feeuritate, seu munitione amplectemur ejus communionem . Praeter haee autem decies millies ab Erelesia pelli exorem , de per universa mortis genera transire, quam communionem ejus
amplecti. Etiamsi nullus e Geto uel Populo haneheatam viam earpentem me sequi voluerit.
SCHOLIO N. HAEe epistola nos doeet, quod per aeceptam
cum adiuncto saeientiae prosessionis Libet Io Saeram . Maximinus Anarathi Episeopus, Deundae Citieiae Metropolita , eunctos suos Susfraganeos ad paeem ae obedientiam fuerit hortatus , de quod apud Mopsuestiensem Meletium nihil prosererit. Seriptae Epistolae tempus docenthaee verba : hiruν me respondebo uaatenus es, quem direxerim, Is tamen revera Denerit Mi titi; sed ad Directoris stios inhonorarum remitiam . Edicunt seriptam post traditam ae Insinuatam Sacram Motropolitae; antequam insinuaretur Sussiagane s. Notanda sunt Verba : si tamen revera teneris an-
is. Affirmant Meletii Contumaciam suisse adeo duram, adeoque mani sesam ut ipsemet se ere. delet non admonendum a Plinei pe aut Patriarcha ad pacem, sed instar desperati negligendum. Porro Meletius per hane epistolam resutat omnes rationes , quibus aliqui suadebant unionem depaeem. Prima erat antiqua Magni Basilii ratio, quam ipse exponit in litteris ad presbyteros ba. , 64. Tharsensis Melesae : Hagna es inchnatio te M a
aestin , s , quibus In rebus utilium animabus derνι. mentam affer via , volun vis nos infirmioribus ae- commodare , ω obseqvi. Masalam divis mutiarum stra fis adrursus spuitum sanctam aperuerunt .
mus se acuerant, optimum factu esse duximus, ut
quisntum in viati es, Blasphemorum numerum mi. a Is , o ad dicas redigatis, atque eoa, qua sp,ν iam sanctum creaturam esse negant, in eammiani nem omnem Ne piasti, vir soli relinquantuν Elisos mι , atque i a les pudore ad veritistem adducantuν ,
vel f a pereata ma3eant. ob paucitatem indigus m tentur , quIbus habe Iuν fides . Eua n bu iurν quaeramus , sed Fratribus , qui nobiscum societis rem in re volunt, fidem, quae Nieaeae sancita es . proponomas, ae Is in ea conveniant, illud quoqua
exigamvis . Spiritum Sanctam neque meaturam dici oportere , neque eas , qui dicunt, in eommunionem
ipsos esse recipiendos . NILI aliud es , qtiod Maelm
iam Spiritus Sancti eon substantialem Divinatatem negaret, non tamen non eontra hane, sedeontra solum Deum Filium blaspheme latravit , ideoque saerosancta Nie na Synodus de illo sinplieiter dixit: taedimus dc in Spiritum Sanctum. Expresse non dixit Deum de Deo, nee Lumen de Lumine, nee Deum verum de Deo veto , nec Patri ae Filio eon substantialem . Et h ne Maedidonius sumpsit ansam suae Blasphemiae . Porro
eius Secta erat numerosa ac potens in utraque Armenia, ae In omni Dioecesi Pontiea. Propter
Eustatium Sebassensem . Erat divisa. Quidam
Deum negabant, ae dicebant Creaturam, quidam molliores illum volebant nee hoe diei nee iblud. sed smplieiter acquieseere Nicaeno Symbolo. Et quoniam per Valentis Imperator; s assistentiam eram validi, cunctos sibi adversantes Episeopos minabantur exturbare suis Cathedris, dc suos Congerrones in trudere. Erat grande malum. Hi ne Basilivseensuit Evangeli eum quidem
dogma non praevaricandum , utendum tamen
dispensatione, dc set mones disponenἡos in Indi. eio e Censuit omnes illos , qui Spiritum Sanctum , lieet Deum non prosterentur , tamen cieaturam non dieerent , & Nieaenum profite. rentur Symbolum, gratioia tolerandos, de admittendos ad eommunionis consortium. Sic ere
didit illos , qui palam Haeretici blasphemarunt. redigendos ad paucitatem , Orthodovos Epise pos stabiliendos in suis Sedibus, atque ita fideles Populos liberandos ab Haeretieis Doctoribus ae Episeopis. Eadem ratione quidam Seeundae Cilietae Episeopi eensebant de hae paee. Sancti Cytilli Capitula eensebant Haeretiea; item Nestorii damna. tionem censebant iniquam; quia tamen meis ea Cyrilli ep stola erat orthodo ka, eensebant illi eommunieandum, at qua ita paei Mandam, immo ab euersone liberandam Eeelesam. Dispensatorie. Ne ipsi Hirerentur ἡ suis Melesis, de
inretiei Capitulorum Praeditatores intruderentur, atque ita corrumperent omnem Populum.
Et hae ratione Maximinus Metropolita tentavit permovere Meletium . Hi ne ad illum legavit quempiam suae Eeelesae Lectorem eum Anagnostieo . Etiam adhibuit Helladium Tharsensem Episeopum , Metropolitam primae Citieiae: Eum induxit ad selibendum Melatio. Ex quo disti.
319쪽
mus Helladium tune etiam ad mentem rediisse. Vettim Μeletius projeeit hale omnia , di respondit : Sed illis notis, quod nos ad impia manifest inlitent. Namque praebendo consensum , ut ne Ecele- ι obtineant meνerici, nos ras potius Ioanna communuando teneamus , quid id es ud dierea, nisi ne ala haeretici furtiνi fias, mos paritis esse meretici
fesmate . Et eertὰ , supposita Sancti Cyrilli aeeius Capitulorum Haeresi, Meletius recta recte conelusit. Nam de Magni Basilii dispensatio mul. tis displicuit . Meunda ratio, qua quidam studebant Mele.
itum ad sanam mentem deducere, erat, quod eius Clerus ipsi adversaretur, ideoque navigareron posset adverso sumine. 3. erat, quod Theo Aosius Imperator ae Ioannes Datriarcha ipsum meditarentur non solummodo deponere , sed etiam tradere Curiae ad minissetia. Haee enim erat vilissima res, ideoque dc Episcopo durissima poena .
Hoc volunt verba r stitit illi non traguntur ad M.
νIam ω. sunt obseura. Et Meletius respondet plura . Primo , quod non Episeopus Clerum , sed Cletus debeat sequi Ep seopum . Secundo, quod Episeopus Clem debeat praebere exemplum Constantiae. Tettio, quod istud sit omnino da. turus , laetanter exeundo de Eeetes a. Et additae Cletor si aD si me sequi tesserit, Iureabituν semet ipsum. Quarto, quod paratus si ad subeunda etiam vilissima Curiae ministeria i Ad sorum purgandum, ad suIs manibus esserendos pla. t earum pulveres: DUM in Iud cum sol fieri --
ratu . Per Iudires intelligit Provineiae Pi25-dem, ae Praesectum Praetorii . Ita hi solebant honorati a Populis. Quarta ad inflectendum Meletium ratio erat, quod inter sum Provineta Episeopos esset solus istius sententiae, ideoque Patriare hali Ioanni potentiae non posset resistere. Et ad hane reponit et Non contν sist , hoc est contristare non valet, etiam hulitis adbutον fit. Λfirmat se satis validum aduersus quasvis Patriarchae violentias & adjun. git 1 si verὸ Imperiale Praeceptam necessiissem Desintulerit, nihil edYram sodali plurimorem. Assit.
mat se paratum ad tua omnia . Unicum sbi esse fugium ut lieet perdatur ab hominibus in hoe sae.
culo, in futuro non perdatur a semet- ipso. Eteoncludit: Praeter haee autem det ei milites ab Emetis expeta exorem, es peν universa morris genera ινansire. Etiams Aulitis ὸ Chro vel Potiti hane bea.
Iam etiam carpentem me sequi tela eris. Ex quo vi.
δε, de Cletum di populum rediisse ad Eeclesiam , de solum Episeopum hune perstitisse in contuma.
eia . Item videmus omnem illum C letum di Populum a seelerato Theodoro non fuisse perver.
Quisnam fuerit memoratus hie Malarius,& quae eius miseria, seu miserum opus , non firmὸ seio. Existimo fuisse Laodieensem Episcopum . Hie enim eum Ioanne Patriarcha fuit Ephesi , adhae.
rens eius Factioni, dc operibus. Videtur eon. tum aeta rediisse ad Ioannem, de aeeeptasse pa-eem, ideoque Meletio suisse a quibusdam in
exemplum propostus. Hinc Meletius respondet istud opus suisse non miseriam, ae matellam, nitentiae. Respondet ipsum adeo reIose & eitcircenituisse, ut satim a pace de Ioannis eomm.nione resilietit, & nunquam deinceps agnoverit aut nominarit Episeopum. Quin imo quod ipsum degradari optarit. Et degradationi nihil obstaret, nisi , ilium desectus: Quod nempe esset Ioannis Sufraganeus, ideoque eontra ipsum non passet facete Synodum . Quod in suis passim eolloquiit
amatissimam de Ioanne mentionem sererit. om. nia sunt in praeterito, ideoque Macarius videri possit tune fuisse mortuus . At non fuit. Etenim Eusebius Presbyter, eius Vicarius ae Legatus agnit Chalcedonens Coneilio . Ex quo lueet Meletium hie imponere , aut Μaeatium fuisse
denuo eorrectum de conversum. Notanga sunt de lixe verba Nam nec nos nune
Grillam o I nnem ab Eretis fretatis alunas cte. Notanda est partieula, Nuner Hoeest post in iis tam pacem. Etenim ante ipsam, de apud Epho. sum ac post reditum ad propria , orientales rabstopi Cyrillum sequenter degragarant. Interici hi Factios nunquam praesumpserunt violentast manus in sui Patriarehae caput mittere. Porro Meletius ut paeem admittat, di ad Ioannis communionem redeat, expostulat varia. Primo ut
Ioannes anathemat iret non solum Cyrilli Capit let, sed de personam. Secundo ut non su seipiat Epistopatum ae Synodicas Proeli. Tert; o , ut Nestorii damnationem abjiciat , de ipsum non solo verbo dc lingua, sed opere dc veritate habeat,ae omnibus demonstret Episeopum : Ut ipsum introgueat in Ecclesiam, dc sibi intra Thronum assidere saeiat, uti advenam Episeopum . Hae
tria dixit neeessaria ad utcumque compensandam Nestorici irrogatam injuriam. Proetum aversatur
quod ille ad Cytillum ae Ioannem miserit suas Synodieas, ideoque dc illis eommunicet.
s,nossita, inquit , Mutamini, er eorum φάerant ex fecunda Cilicia , ata Musisl ntim de communione. Et de Cupistilis fecit ut haereticis mensionem. SUseipientes tuae Sanctitat Is I tieras per Dom,
num Admirandissimum Comitem Neote. tium, omnino delectati sumus super expost lona fidei Sanctitatis tuae. Quomodo prios iam rumbeatorumque Patrum, qui Nicaeae convenerunt, tua Sanctitas seeerit mentionem , deinde illorum Sanctorum proposuerit nomina, qui semper ela litate rectae fidei mieuerunt, di pro pietate sortiter ἁeeertando eotonati sunt . Hatir clarifieave. runt animas nostras : Hae corda nostra finiuit te repleverunt. Nihilominus vero Anathematis mi eontra Omnis eontaminationis de impietatis
Apollinatium, de abominandissimas expositiones ejus
320쪽
eius nos supergaudere secerunt . Et oramus ut sanctum tuum eaput donetur nobis longissimo tempore, perpetuo ham exponens, simul & ad. monens. Quae enim praeterita vel seripta vel di .cta sunt, aliena duelmus a sanctorum , Mat rumque Patrum fide. Expositioni vero tuae San. ctitatis, Orthodoxae etiistenti, & satis elar prae dieanti piam fidem, aequiestimus. Et non nos diiudieet Religiositas tua, eo quod hactenus ad Paternas tuas ulnas non pereurrimus . Etenim semper nos omnino turbaverunt ilIa Capitula , quae dc tua Religiositas saeptos ut prava existent a repulit. Nune autem optima expositione tuae Roligiostatis aeeens, rogamus Sanctitatem tuam, ut ores pro nobis, quod in fidei pietate perst dimus,& diligenter servemus vitae munditiam. Hoenamque de nobis tuae Religiositatis est luerum, tit filii tui animi virtute proselant . Omnem, quae ieeum est , Fraternitatem ego, dc qui me cum sunt, plurimum salutamus.
Judicent & de istis , qui Beati
Theodoreti ac Beati Ibae Dicta comdemnant ; Et pariter de Antiocheno Praesule Sancto Joanne, qui talia scribentes minime respuit.
Epistola, qua Matii minus Anagarbi Epi. seopus, seeundae Ciliciae Metropolita , ae omnes ejus , excepto Mopsuestiens Meletio , te. deunt ad Ioannis Patria te hae obegient Iam,& am. plectuntur initam paeem. Haud dubiἡ non fuit Antiochiam transmissa, nisi post te pium Me Ietii Anagnostieoti . Ista item Synodus haud du.hih suit ficta Anaiarbi. Et est ibidem seeunda. Prioris Acta supra audivimus . Porro praesens epistola nos docet Synodi Acta, & plura alia. Primo , quod Ioannes Patriareha novas paeis conditiones Anararbum miserit per Neoterium Comitem. Seeundo, quod uni miserit fidei Li. hellum , prostendum Et subseribendum ab om-ribus. Tettio, quod Libellus in eapite habuerit Nieaenum Symbolum, deinde plura Sancto. rum Patrum testimonia , exponentia dc eonfirmantia Λttieulum de Domini, Inearnationis Mysterio. Quarto, quod etiam anathematizatit Apollinarium, & eunctas ejus abominandissimas expositiones. Per quas omnino intelletiit Cyril. ii Capitula. Anipla expresserit, ignoro. Quid quid sit. Ec Ioannes, & Maximinus sese mutuo intellexerunt. Lueet ex his uerbis: God ι.ει-
Bus ad Paternas tuas ulnas non pereurrimus, nos amatne turbaon Ea Capitalis ere. Haee omnia
perpla erunt neundae Cilietae Episeopis , de ipsos reduxerunt in gratiam de communionem Ioannis Patriarchae.
sessa , inquit , Theodoreii Episcopi ad Itidium Tharsensem, qui ei scripserat,
O direxeras litteras , quae a Constantis poti menerant . Scripsit mreb et horiando eum , tit unireIur Antiocheno , firmans, quod a nemine cogeretur depositori consentire Perso . T litteras , quas tua sanctἰtas destinavit, inspexi , & Mago iseentissimi atque Glotiosissimi Quaestoris Epistolam legi , quam per
Deci Amieissimos, Donatum Presbyterum , &Aeaeium Diaeonum nobis destinavit. Legi vero dc alias litteras Am eorum, & inueni quod omnes pro paee nobis hortatus offertent. Memor veto est & Sanctitas tua . quia dc a prinei pio δἰ verim orthodoxam esse Epistolam , quae ab AEgyptio dilecta est . Et nullam e ite, eam quan dolibet distordiam habui . me igitur apud meismetipsum cogitans omnia , dc quod unum sit Eeelesae dogma , & quia haereti eorum illorum Cap tulorum virtus evaeuata est, dum duae naturae pro una praegieentur, de consessa impassibi. lis Deitas, collocutus sum Domino meo, De Amieissimo Episcopo Ioanni, de inveni eum pro ore hodoxia studiose eertantem , dc Eeelesae unitionem fieri festinantem, de depositionis substri. ptionem minime exigentem ab eis, qui Deere nollent. Inveni vero ec eos, qui sunt seeundae Cilietae, ad eum eommunionis Epistolam destinasse. NecessarJum igitur aestimavi dirigere honorandissimum de reverendissimum Presbyterum Basilium eum his litteris , dc rogare Sanctum tuum Caput : Ne perdas gregem tibi eommissum, dum causae nullius intersit. Nam per gra. tiam Dei de tecta fides obtinuit, dc ad iniustitiam nos seeum nullus impellet. Quaeso igitur Sanctitatem tuam , iterumque , ne disseras litteras, sed ut feribas, de salves Melesiam. Quandoqui
dem nee tua eonseientia vulneratur. Nee enim
no, iussus judex alienae iniustitiae exiget ultiones . Inquit enim: Ias Istri sarcinam , φρ ω porro.
ι I . Et qui uvam acerbam eam erit, effus dentes
obstipoear. Nos convenit de contentiones su re, de Eeclesas eoniungere, dc eommissas a Deo non perdere oves: Ne ob hoe tormenta solva.
Scito LION. HAEe epistola nos primo doeet, quod saera,
quam singulariter adversus Alexandrum, Helladium ae Theodoretum Ioannes Patriareta per Domitianum Quaestorem obtinuerat, fuerit
statim intimata Helladio Tharsensi Episeopo, Metropolitae primae Ciliciae. βn fuerit Iuridi ea