장음표시 사용
321쪽
intimata , ignoro. Videtur tune intimata non fuisse, nisi peram leas Quaestoris litteras. Haud dubie hortatorias ad obedientiam . Secundo, quod Hellagius non statim obegi verit, sess quod ante ipsum obedierit Deunda Citieia. Tortio, quod Helladius non ipsam saeram , sed solas
Quaestoris Litteras Theodoreto eommunicaverit, postulans eonflium. Nempe Saeram ereddi hat ex ipso palatici intimatam, aut intimandam. Quarto, quod etiam alias Amieorum litteras, aut ab Helladio, aut ab alio transmissas, legerit : Et quod omnes Helladium hortarentur ad pacem. Quinto, quod Theodoretus tune ad Ioannem Patriareham aeeessetit, & eum illo res erit in plenam gratiam . Hi ne aliud non poterat, quam alios per easdem vias ducere. Sexto, quod eae tribus originalibus paeis Atticulis Patriarcha Joannes, Theodoreti ae plurium aliorum inter. cessione victus , Nestorii damnationem ἡispensa torie neglexerit , atque ita segerit , aut certe inflexerit multorum duritiam . Septimo, quod etiam Theodoretus permanserit durissimus ad ver. stis CFrilli Capitula Quod pertinae iter erediderit dogmati raci Diuinitatis Passibilitatem , aeus iram in Christo Domino ex Huarum confuso. ne naturam. Octavo, quod paeiseatoriam Cyrilli epistolam constanter et iderit plenὰ ortho. doxam , Igeoque pet ipsam ab illo item non ana thematietari, tamen everti ae projiei Capitula. lare sun/amenta eredidit suffetentissima ad pacem . Eadem omnibus nervis conatur imprimere Helladio.
Dissolu, inquit, eis iam ad c rilium Aga-n sim , quum scripsi regans o is sim,
ni pro suce su ageret, confisu, Fia n hil ab eo experererm , nis sti commim
TEmpas paenae, rempus Patis, inquit sapiens Salomon, res benὸ dispertiens , ct
quid su proprium tempori euique determinans. Igitur praesens tempus non belli, sed meis est . Nam & Apostoli ea Doctrina per Dei gratiam tenet, & haereti eorum quievit nova vox Dogmatum, & unus est sensus Eeelesae. Et secum nos injustitiam neere nullus impellit, nee ad damnationem quisquam cogit insontis. Et haee mantia. ne cognoui eolloquens Domino meo Sanctim.
mo, di Deo Λmieissimo Episeopo Ioanni, di
subtilitet ejus intentionem eomperiens. Dignare igitur . Sanctissime Domine, quia &hi, qui ad seeundam Cille iam pertinent, ad me Synodicam direXerunt. Communieatores se eius litteris con fitentes . Hortare Dominum Deo Amieissimum Epἱ scopum Helladium , ut pro unitione curet
Ecelesae : Quandoquidem nee eius eonscientia
vulneretur. Oportet enim Sanmtatem tuam pDeem Eeelesae procurare. Suffcienter quippe invicem . velut in no harna pugna , consumpsi. reus: Et operare ut nosmetipsos de reliquo eois gnostentes jam tandem ampliatimur di me .
Et has superiores Epistolas ex nomine
Theodoreti positas non me arbitror inaniter transtulisse, licet rationabiliter ambigam utrum vere
sint ejus. Sed idcirco id egi, ut
quia talibus adversarii abutuntur, etiam c t rca haec instruantur Orthodoxi per gratiam Dei. Qui enim
Beati Ibar adamarint Epistolam , ejus abnuunt esse: Quae etiam Gestis universalis Concilii absolute sub ejus nomine continetur, ab
que dubio Theodoreti credi destru
derant, eo quod eam operi suo Irtanaus ille contexat, qui dum prius acerrimus Nestorii Defensor exstiterit, postea anathemati Tanti eum cum Dogmate suo communicavit
Ecclesiae. Unde aliis, & ipsi Theo
doreto , magnopere duxerat ex prinbandum. Ac ne hoc tantum laicus agere videretur, a Domno Antio
cheno Praesule Tyriorum Metropolis Episcopus ordinatus est. Multa enim talia ejus inter has Episto
las Dicta pro inutili longituὸ in
praetermisi. Cujus ad hoc aliqua transtuli, ut ejus intentio nosceretur. Primus ergo hic ipsci Irenaeus,
deinde consimiles ejus stant abusitatibus, ut quasi de mutaebilitat
tuntur his & Acephali, dum certe in non dicendo Ephesi secundo
Dioscorum nulla ex his legantur objecta. Quod certe immaniter videntes ad hoc impulit Indigentia objectionum, ut de illis quoquo addicendus judicaretur, quae ad versum duo)ecim Capitula ante
322쪽
SCHOLIIs, ET NOTIS ILLUSTRATAE. 323
pacem conscripserat . Sed hanc objectationem seroturisti novellus error a veteri mutuatus est, Ad vera sariorum testimonia digna fide dicendo. Ego autem Scripta haec tanto in melius accipienda perspicio, quanto Theodoreti probare potuerunt. Licet in eis illa intentione, quam Videre non volunt, post Ecclesiae ex parte unitionem de Beati Cyrilli Dictis destruere ,& injuria damnatum videatur dixisse Nestorium. Tota namque in tentio pro charitate , secundum Deum, proximorum suisse monstratur. Per hoc solum suadere studuit, ut ad Ecclesiae Christi pacem trahens Orientis Episcopos, nullum foris ab ea aeternae tradendum perditioni relinqueret. Quod tunc eis aliter suadere non poterat, nisi talia interim verba milceret. Qui'pe quando & ipse Sanct Joannes Antiochenus Praesul cum adunatis
sibi C Episcopis suis, id est, magno illo Sene Acacio Berrhaeensi,&Paulo Emeseno, & aliis, simili
haec intentione tolerabat. Quis igitur sic malevolentia coecus sit,
quem ad malam suspicionem sola haec Dicta inclinent, & non potius ad boni pro fili eflectusque intellectum trahanti Qui longe claritis
meliores existunt, quoniam tot Pastores & Plebes abstulerunt Nest rio, &riclesiae reddiderunt unit, ti. Nam fructus horum Scriptorum
illi nimirum sunt, quos legem post paululum, uno spiritu damn tis erroribus. Ad quod nisi tali dispensatione perduci non poterant. Intellexisse vero eos integre
Τheodoreti intentionem , & ex ipsa circa fidem Nestorii & ejus adversitate cognoscitur. Nam dum
Nestorius unitivae Cyrilli ad Dannem Epistolae fidem clarissime im
piam demonstrare festinat, eam Theodoretus constantissime asseverat orthodoxam. Et insuper post
tales ad se Nestorii litteras, hoc idem faciendo persistit, ad Helladium Metropolitanum Episcopum in sua Epistola dicens: Memor es
rem Sanctitas tua, quia γ' a primc pio orthodoxam esse dixi EUM Op .e ab AEgypto directa est. Et nullam circa eam p anguitit his I dfrardiam. Quod ei ille Alexander, qui ab hoc ipso Irenaeo per omnia valde laudatur, in Epistola, quam suprae posuimus, improperat dicens: Ponmero miretur Re iositas tua, quod ru
quirim scribas illa, qui Cyrillum pu-
xas arthodoxum ς προ vero icta, qui risium taleo haereticum. Quae Om
nia evidentius elucent, si Scriptis his Theodoreti illa Nestorii cons
opus eum Ioanne Patriareha fuerat Ephe. s. & omnibus ejus Actis e petatus subseripse rat. Praesens Epistola ostendit fuisse virum bonum, amatorem veritatis ae paeis . Per ipsam repetit illa omnia, quae per praecedentem seripse. rat ad Helladium. Notanda sunt Verba: sa da Mem me editis eonscientia miseretur . Ostenisdunt lamentandam humanae naturae miseriam . ex qua tantas incurrimus mentis tenebras ι ut tanti viri, dum ad orthodoxae veritatis ae unita. tis gremium invitabantur, crederent se propelli ad vulnerandam suam eonscientiam. Et ex quibus tenebris orthodoxis orthodoxos Episto avehu ιn nisinna pugna mo ebant, laterabant, consumebant. Et tales tenebras , taliaque ter brarum opera videmus ae semus etiam hodie. Adjuncti Seholii Author suit impetitus. Errat primo, quod Comes irenaeus fuerit conversus,& Eeeleta, Nestorium ae eius Dogma anath maiietanti, tandem communiearat . Et quidem ante Episeopatum. seeundo, quod in eonver sonis testimonium ae mereeflem si a Domno, Λnti heno saltiateha , consecratus in Metto poliis
323쪽
solitam TyrJae Melesae. Tertio, quia Theodoretus non nis ante Melesiae paeem impugnarit Cyrilli Capitula . Quarto , quod post Eceles aeparem istud ex eorde non sererit. Q into , quod
etiam excorde tune non impugnarit damnationem Nessotii . SeestA , quod Ephesnum Latrocinium nihil istorem Theogoreio Impropera'erit . Pleraque sunt abunde refutara is superioribus.
CAPUT CLXII. - 23ΟEpimia , inquit , ejusdem ad Asocimum,
Deo Amitissimum intonomum Hierapolia
sanae Ecclesie , per νam Anificat quia
in Antiochiam ingrestis Ioanni coli mitis A , ct ea de ibus agi ire, decentero optauiter composueris. Qi saeit omnia longὸ mel ita , quam peti.
mus vel intelligimus, praeparavit nos col. Iovi eum Domino meo Sanctissimo Epi. opo Ioanne. Et sermone de sngulis habito,
terminum quem volebamus , accepimus. In v
nimus quoque remedium, quod suffeiat Domi. no meo Deo Amicissimo Episeopo vestro , subii. Iitatis dogmatum eausa . Dignare igitur, Deo Am eissime, praeloqui Religiositati ejus, & eum nobis ad persuadendum saei lem praeparare. Spe. ramus enim , quia iubente Deo , eirea diem mensis huius vigesinum omnem vobis collocutionem nostram narrabimus, ut & vos Domini mirabilia obstupestatis . mi nobiseum sunt , salutant tuam Religiositatem.
postquam eum Ioanne in gratiam rediit, denuo fuisse pro paee Zelosissimum. Etiam pro reductione sui Metto politae Alexandri. Et quoniam ad ipsum , iam penitus animo exuleer tum . timebat etiam per litteras aeredere, me diatorem impendit Moeimum, Geonomum Ee-elesiae . Assirmat noua sua eum Ioanne pacta esse irreprehensibilia, & talia , quae Alexandro de- heant qud ad omnem Dogmatum subtilitatem satissaeere r Et hine non refutanda . Verum Λle. xandet fuit immobilis. Contempsit laudata per Theodoretum Domini misabula. Existimo fuisse Ioannis reeessum damnatione Nestorii. Quis Mensis hie laudetur nequeo conjecturare.
ussa, inquit, Meletis, quam scripsi ad
Deo Amicissimum Episcopum Alexam drum, indicans quod communicaverint se. unda Ciliciae Sacerdotes, primae veris eos sequi potius meliem. REveta nisi Dominus Sabaoth res Isset nobis ver talis semen , Sanctitatem tuam, sieut Sodoma fuissemus, & quasi Gomorrha smi. les essemus effecti. Qui enim videntur adhue pro
Netate eonfligere , ut non dicam euncti nos, erubescindo tuae Sanctitatis pro pietate eonstan. tiam, videntur utcumque hactenus receret antes,
ut post bella inviti tentantes. Quasi laticines Deo non simus redesines, ad quem reserta etintangit huius certaminis causam. Dum certe fructus is vetur, restituendus in tempore suo his, qui ex tota virtute diligunt Deum, & ob hoe sneeti mὸ in praesenti ostendunt pro pietate eonstanotiam . Sed optamus donari nobis tuam diutissim Sanctitatem : Eam , quae In hac vita emersit, ea liginem dissolventem persectae circa Deum m. tionis sessa lampade. Nos autem sevi iussisti, Domine mi Deo Amieissime, Episeopo Hella.dio Sanctitatis tuae misimus litteras , & reciprocisaeeipientes tuae Sanctitati direximus. Quae autem
cirea nos agantur, veremur edicere. Und/ iὸ omittens , quaeso Sanctitatem tuam , eonsuethcra pro nobis, ne nos valeat impietatis unda submergere, quae intolerabilis. ut videtur , existit,
nisi dives quaedam desuper gratia venerit.
SE MOLION HIEe epistola demonstrat non solius Mopsuo
siensis Μeletii, sed etiam Hierapolita es
Λlexandri Hesperatam eontumaeiam . Demost
strat, quod Alexander, Seeunda CitieIae ad pa, eem aecessise , di primae Cilietae Episeopos in ipsam propendere audiens , seripserit ad Metro. politam Helladium , studens divertere. Et liti ras misit per Meletium. Epistola doctet serendo, quod Helladius reseripserit, suasque item litae ras pet Meletium transmiserit . Ncitanda stat
verba a suae autem circa nar agantum , Peram r
edicere. Nempe omnis, spreto Meletis, se a da cilieta erat parem amplexa.
324쪽
Esimia, inquit, Heliadii ad Deo Amicis
ton Epis opum . Maiarum, qua imdicavis, quos secundi quidem citius communicaverim , compellatur mero se ipse ab omni ciero , se Episcopis Proetis ae , Atiocheno conisngi, dicen sitis sibi
praefatis , ne deferiora mala confinganthis, quibus nune coarctatur Ecclesia. Convenientia quidem tui Apostolie; proposti &eteli, quem pro pietate geris a prinei pio usque ad finem , di ista sunt quae nuper nobis per Deo Amieissimum Episeopum Meletium tua Sanctitatis porrecta sunt Seripta . Ego vero &quae seripsit, de quae loeutus sum Reverendissimo illi & optimo, minimὸ oblivi seor, & nune tuae Deo Amabilitati haee ipsa signifieo. Quoniam
dum multa ae pessima eontra Eeelesam Dei mala versantur, ad medium venditionis di emptionis praesunt homines, prava sentientes, de indisereti, de alia inoptabilia de vitanda, quorum nee Tumerus potest explieari , quid agana reperire non valeo . Nam quiescere quidem, de meam solius observare animam , aestimo amplectendum , sevi testis est eonseientia mea i Et multis emere velim, ut a principio usque ad finem aequali uterer vita, nihil pro eommissi Ministerii necessitate relaxans, neque meliore velut ita div llim , eonversatione praelata . Sed s prodidero Iterum, quibus non oportet , Eeelesam Dei, de fidelissimos Christi Populos . nescio an vel
parva mihi satisfactionis partieula in giem iudieii
relinquatur . Unde omnem simul seeuritatem, omnemque pariter curam jactans in omnium Do minum, in ipsum solum eonfido 1 Pr e pue vi.
dons. quod omnis noster Deo Amieissimus Cl rus, de sere cuncti sanctissimi Episeopi eompei. lunt nos ad eonjunctionem prospicere. Et seeun. di quidem Citiees, quod de tu Deo Amieissime, iam fortassis audisti, & paei fieati sunt, de Λnii oelieni amplexi communionem. Et apud nos peragere his ipsa festinant. Ego verd remansi eum duobus Deo Amieissmis Episeopis tantom,
non minor zelo, ut arbitror, pietatis a tua San. clitate, deliberans una eum eis, neque praeter Domini Christi sacere voluntatem, neque Eeele.
sam Dei , dc fidelissimos de amatores Christi Populos prodere. Tuae sit orationis, Domine, mihi de reliquo , ut seut des derii nostri est, ita Me pia diligatur intentio.
pra memoratas Alexandri litteras. Notam
da sunt hae verba: suae nuper nolis pre Episcopum Meteilam tuae sancti tis soreis sum sev ptis. Ethaee: Ea quae Iacasus sum Reverendissima siti Θυι .ma. Edieunt Meletium non fuisse contentum A. lexandri litteras transmittere, sed aeeessisse That. sum, de multa loeutum ad pervertendum Hella.dium. Hi ne Helladius reseripsit. Attamen mam sit propensus in pacem . Et dat varias suae eonverissionis rationes . Primo , quod ejus degradatio sui stet injuria Eeelesiae, utpote illam devolvens in indignum sorsitan sueressorem . Secundo, quod omnes eius Cleriei, ae plerique Comprovinetales Episeopi ipsum ag parem eompellerent. Tertio, quod Seeundae Cilietae Episeopi essent non dumis taxat amplexi pacem ae Ioannis Patriarchae gratiam , sed etiam eadem sua Senia ae opera poten inter suaderent Episcopis Primae Citieiae. Quarto, quod omnes jam persuasi essent evreptis se ae dum bus. Quinto, quod ipse eum illis esset quidem boni rati, sed non posset Eeelesam aut Deἱ Ρωpulos perdere. Propter hae de alia, censet dis pensatorie tolerandam pacem, dc conde stenden
Quaestio est, quomodo Helladἱus potuerit intrare paeem, de a Ioanne Patriarcha admitti ingratia ρ Ratio dubitandi est non modio. Etenim ipse est unus istorum quatuor, quos Samctus Cyrillus exclust paee, quos immobiliter skit In insilia ipsis per Ephesnam, de Constantinopolitanam Patriare hae Maximiani Synodum degradatione i Et pro quibus nullas Pauli Em seni Episeopi preees voluit admittere. Responsdeo , hanc gratiam provenisse a X isto mitici Ponti see, & ab Appellatione, quam ad ipsum Interposuerunt Helladius, Eutherius, de plures alii istius Rebellionis Episeopi . Omnia istius
Appellationis Postulata Nisus exaudire non po. iuite Exaudivit tamen aliqua. Plaefatam Sancti Cytilli duritiam ei reum duxit, ὲ Nee exelust so lum Nestorium, cunctis aliis Degradatis reseravit reparaturae gratiae ianuam dum moso aperirent oculos , ae paeniterent . Et Helladius aperuit
Epipola , inquit , Deo Amicissimi Episcopi exundri , quam Nnsus rescripsit,
vituperans quidem Scripta ipsus , admonens vero eum, ne desereret ea, quae se
mel Deo amabilirer indicasset. Iudicium quidem d/ talibus, Deo Amieissima
Domine, tuae est per omnia Deo Amabilitati conveniens, per omnes spiritales viventi vir. tutes. Ego autem rogo, ut illud mente peret. piat Deo amabilis Anima tua, quod ubique per orbem tempote isto publica exeritur audaeia ab aegrotantibus ea haeresi, quae nuper emersi, aut
325쪽
o, praebet ut fores ab eJs, qui esse sani videntur.
elatὰ Illud Propheti eum Opere perpetratur: Quia ipsi coriis scebantis meren essur . es cum Daserearis uia. Der cabam. Et resethgens Populus, quin immd, ut veterius repetatur, Sacer dotes , qui intelligunt , eo pelluntur foνnicari. Quid igitur, quaeso, conuenit ulterius sustinere eos, qui secundilre vetitatem pro pietate certant, nisi utique ut pellantur, de exilientur, dc persecutionem sustineant, omnemque speciem tormentorum , iuxta Apostoli sententiam , qui ait rae. Tir. Omnes enim, qui volunt pia livere in Cirso, per. secutionem patientis. Man vera homines o decepi stra proficium in pejus, errantes , ct in ererem mis.
lentis Sed rece, ut seripsimus pridem , Sere. rissimus Ac Mansueti stimus Imperator noster, dum eerte sicut eontra haret leos ad eum a usatores nostri retulerint , nihil nobis proposuit aliud, nisi ut aut eommunieemus Orthodoxiae Proditoribus, aut segregemur ab eis. Nos autem, qui pro pietate certamus, quid oportuit
sustinete Requiem, honorem, gloriam , per
mansionem temporalem , de ut complexe dieamus , praesentis temporis fruitionem, an omnem
speeiem tormenti Ec poenae δ Nullus enim, dum pro pietate certaret, distributis unquam deputa. tisque tormentis abscessit, sed e diverso suo quidem Proposito ad dira omnia praeparatur. Necesstate veto eorruptibilis eo oris, una vel secunda poena ag finem pervenit. Meliusque jam sue. rat a plineipio nos exiv Isse, nee multos ad pie
talem in nobis attonitos roborasse, quam nunc ad tam mansuetam elementemque propositionem
Et haee nune mihi non ad tuam Religiositatem dicta sint, sed ad meam meditationem, propterseeundas has litteras. Tria sunt ab Antioeheno commissar Communici eum haeretico, rectae fidei Anathematismus , orthodoxi hominis deposito . Quid horum, quaeso, exeusare valebimus, dc pro quibus et eommunieare uitabimus p Nam duo quidem manifesta sunt, quod ab eo in Deum commissa sint, tertium vero in hominem e Ve. tum quia Dei Saeeidos est laesus, dc hoe quogam modo reseri ut ad Deum . Illud veto Heli eogita, . to Sacerdotis: Dpmomi, inquit, homo in hominem, Malum pro eo. Quomodo igitur est possbile , ut nos pro pietate eeriantes deseramus quae prima , de quae necessariora sunt causae, dc pro iniquitate, quae in personam eommissa est , resistamus λ De pietate quidem pro nihilo tacea mus , obitetamus vero non nos esse in dejectione
Participes, ex quo semel ejus eommunionem sue. rimus amplexi λ Ego veto ordine di consequen tia progrediens, credo in Dominum Christum, quia etsi exilium nobis minentur & mortem , communicare ei nullatentis sustinebo , quando ec Meles millies Orthogoxus esse praetendatur. idcirco praecipue, quia eommunieavit haeretico, Et ablutavit rectitudinem fidei. Qui vero nune boni sunt eliea vos , per suos proprios, per quos ad nos Seripta miserunt, ecipum, tempori laeeumbentes , addixere perso
nam : Quidquid ipsi personae talpsesne prIdem ,
quando meliorem de ea gerebant spem, tuam non latuit Sanctitatem. Nonne autem stupendum seu mariam, quod nobis in praesentis eertaminis tentatione contingit idem , salsa eorum , qui nos amare videntur, misericordia, veritate vero Oderunt ρ Et reprehensones , de eontumeliae , dc
subsannationes, dc exprobrationes eorum, quae ei rea tempora immutantur: Nec pro veritate ceditant. Et blandimenta propriorum, de ipse circa
eos nec rationabilis, neque Meessarius nosset
assectus. Per hare namque universa ectentati reprobati sunt, qui Christi Martyres, Consessoresque sunt pietatis effecti. Et alii quἔdem vice.
runt , nonnulli autem plerumque succubuerunt. Quem namque eorum non ei reumdedit multitudo Amnium, Conjugum , Filiorum, Fratrum, Parentum, Amieorum, Vieinorum, Sodasium, assectus firmitatem monstrantium . de a constantia eirea Dom; num teucie te rentantium
Non habemus peeunias , dc munera , dc nares plenas oneribus, quae mittamus ; sed habemus orationes, de lachrymas, de gemitus compunctionem, de ad Dominum vigilias. His namque
armatur veritas , illis autem multitudo eontra v
ritatem . sed sub debito sunt, inquiunt, vicim nouis. Ergone ob hoe despieienda est piotas λ Utvleverd debentὶ Nunquid deliciati sumus ex eis λ Nunquid donavimus nostiis st Numquid nostra solvimus debita ρ Quod etsi eis the.
fautos decem millia eongregemus , nonne
num est , ut vetba Domini Christi teneamus iamenter Iaid enim proris fiam M. I torum in m uiliι
instant enim nobis enitationes hujusmodi , quas per gratiam Dei alteris regitationibus sobriis, ct verbis Setipturae destruimus. Bonum vero est in
statu sistentibus illa Divina Μonita meditari, Q.
quae inquiunt a re in curribus, oti in equo , nos autem in nomine Domini Dei nos nooeabimus. Et eoatra me, inquit, garriebanρ qui sede vi in p. ta . Eι in me psallebant , qui bibebant visum. uEoo veνὰ is aratra mea ad te, Deur : Tempus bene.
.e ιι ; Deus . Et illud Hieremiae: Ego autemn.n destvl po te eonsequendo, o dum Bomisti nad fideravi. Et quia non sunt eandenis primati M. 'dus remporis adfiaturam revelari in nobis gloriam. Quae autem nuper magnis eontra me est diiunt studiis, requies mihi sunt de libereas, s hoe permiselit Deus , ab hoe praelio non dicendo.
Quam enim spretem contrarietatis adverssim me Antiochenus non exereuit ρ Nonne militum Ma gistros, di iudices adversiis meam armavit Hu.
militatem p Nonne Martyris Melesiam a me ab. stulit, in quam sere treeentas auri libras ex peredimus , de Eeelesam sub debito fecimus λ Non ne invasit Parochias meas λ Nonne militarem eommovit Cohortem eontra Episeopum senem, eoque expulso introdu2it saeti legum λ Nonne alibi forniearios, de eliminum stigmatibus ininstos ordinavit λ Nonne hane omnem, quod ad se attinet , Regionem adverses nos invitavit ΤEt per eum, qui me confortavit, gaudium, μ
326쪽
Scito LIIs, ET NOTIS ILLUSTRATAE.corona. &exultatJo, & exereitium, & unctim. nes mihi tae omnia facta sunt, ut experimento disterem , quia in multa probatione tribulationis abundantia gaudii nostri est. Ad reeommemoranadam vero Religiositatem tuam dc eorum, quae ab Epheso pridem seripsimus ad sanctas Dei orienta. les Ecclesias,transseribens ex ehattis Melesastieis, quae apud nos sunt, exemplar tuae Sanctitati direxi.
Ηὰ illud non posui, quia supra jacet.
Legationem tentasse non eontentus, Per praesentes litteras Reit serengam instantiam , Omni eonatu studeos firmare in paeis odio, ae retra here ab omni Ioannis patriarehae, ae praesertim Sancti Cyrilli communicine. Nee mirum . Et enim Helladii Reseriptum suerat suctuatione plenum , mani sese emissum respitante animo . Hi ne Alexander non exuit omnem spem , sed censuit denuo tentandum. Duae praesertim rati.
res Helladium inflectebant ad dispensatorium de. ensum in hane non plen/ rectam paeem : spes sui Populi servandi a gravioribus malis, S Reverentia Plineipis. Eas Alexander per prς sentem epistolam maehinatur infirmare. Ad primam respondet Populum ista via nullatenus servandum , sed manifeste praeeipitandum in Haeresim. Ego
autem rogo, inquit, at iliud mente percipiat Maam suis anima tuis quia utique pre orbem Iempore sambaea exeri uν audacia ab ανοι suas eis Bines, quae nuper me ι , aut ri praeberis locas ab eis, qui
esse sans .id αν. Αmemat Cyrilli Capitula esse evidenter novam Haeresim , de ipsam ab eius S lctatoribus defendi & propagati eum publiea auga scia, de eidem ab Otthodoxis praeberi dissimulationis sementa . Quo A nempe Otthodoxi illi Cyrillum non eogerent ad sua Capitula disert/ ana. thematiranda . Amrmat histe ne inoribus non posse amore paeis eonni veri, sed ad ipsa evertenda esse susti nendum euiliam , perseeutiones, Om- rem speeiem tormentorum. Hae unica via servandum Populum.
soti Theodoreii, inquit, Episcopi ad Deo Amicissimum Episcopum Aeratarum, quam scripsi postquam iuressus Anti etiam 'ami es colum tis , O praefatus Senex Deo mitismus eius, ides, The
doreti, colioquio non es passus uiserius. EGO . etiamsi me tua Religiositas persequa.
tur, de pellat . de utatur vectibus ecintra nos, non desinam proeldens supplicare, deprci. cisis. Lupi Opera TVIT
volui pedibus eius sanctitatis, de tenere illa genua , quae in orationibus expendisti, & ad quorum obsequium pertinet universi peragere , &quibus testimonium perhibent ea, quae nuper sunt acta. Post turbas enim deeem millia , de non pauciores perturbationes , quas sustinui, videns in magno perieulo animas, quae commissae sunt nobis, in domo facto eolloquio universa nobis per gratiam Dei votivε peracta sunt. Servo au. tem narrationem colloeutioni futurae . Invenio mus enim dc satisfactionem , quae tuae mundae eonseientiae satis sit, & ab omni eam dubitatione valeat praeveniter Cui Et Isauri redentes de Cilices . amplexi sunt eommunionem ad Dominum meum Sanctissimum Episeopum Ioannem . Spe ro autem , concedente Deo , ad tuam venire Sanctitatem eirea diem mensis hujus vigesimum . Omnem, quae eum tua Religiostate est, in Chti. sto Fraternitatem ego, de qui mecum sunt, plurimum salutamus.
eent , quod Theodoretus Antioehiam iudirit , multa tractarit eum Ioanne Patriareha, aeredierit in eius gratiam . Nempe Ioannes con sensit, ut nemo cogeretur admittere damnatio. nem Nestorii. Secundd, quod Alexander usque tune fuerit senex eximiae pietatis, de grandis me. riti apud omnem Ecelesiam. Tertio , quod hune Theodoreti aecessum dc Acta adeo indignὸ aere. perit , ut illum dei neeps nee aspieme dignatus fuerit. Quarto, quod Theodoretus eunctis neris vis suduerit illum plarare, de ad sana eonsilia inflectere. Quinto, quod pacem amplexae essent duae Citieis de Isauria. Tanta est virtus poenalium Legum, de servilis timoris.
CAPUT CLXVII. - 2FFEpimia , inquit , Deo Amicissimi Episto
Alexandri , qua respondit indicans auiadem causas , quae id non sinerent fri, rogans mero ne ob hoc sibi de ratero immiretur .
ARbitror quod Rel glastas tua non soli
nihil omiserit eorum, quae ad salvationem pertinent infelicis animae meae, sed &supergressa sit illum Pastorem vel issmum, qui in Evam gelio legitur. Ille enim semel ivit ad ovem, quae perierat , inquirendam ; tua veto Sanctitas de Harbath, meum montem, de HierapoIim, de Zeugma, ct Λnti hiam nune adiit ad animam meam , quae periit , inquirendam . Quiesea igitur, quaeso . de eaeteto Ac ipse satigari . de E e a con
327쪽
eonterere vos. Ego enim non quomodo agant
Cisiees de Isauri, in tengo, sed si omnes qui fuerunt laeulo , homines 1 mortuis resurgentes AEgyptiae abominationis impietatem , Pietatem vocent , digniores eos fide nullatenus Auco ascientia, quae mihi Deo largiente donata est . Et nihil horum, quae seripturus sum, dicerem,seut testis est veritas, nisi talia nobis, quasi ex quisita propter nos satisfactione, per Epistolam tua Sanctitas indieasIet . Arbitror autem quod ego potiti loeum habue. rim tum seribere Sanctitati, deposuisse quidem
me talem proventum, investigasse autem verita.
rem . Pro talibus eausa sancti Monaehi , qui sunt Alexandriae, Epistolas diretierunt per Chin metum his, qui in AEgypto suerunt , Aeaeio Reverendissimo Diaeonci de Xenodocho , dc Seyllaeici Religioso Presbytem dc Arehi-Μan. dritae, de Agapio Reverendissimo Presbytero SGazophylaci , execrantes impietatem Cyrilli,
ct pestilentiam quae comptehendit Eeclesiam Dei, de sibi indieari rogantes , si aliqui Deo
Amieissimorum Episcoporum per otientem relicti sunt, qui non sunt laujus temporis facti r Ut s remanserint , se liberent iisdem Monae his, tit venirent , de habitarent sub umbra eorum. Bla namque, inquiunt, ab aliis Sedibus Deus p H Ii, Dis deatur. Deo Amicissimus presbyter,
de Arehi-Mandi ita Parthenius de mihi de tuae Religiosiati direxit Epistolam, quia eum fidueia
nune in Constantinopolitana dogmatirantes EOeles a dicunt , quia De Im ortatis est mortuus. Et ante paulum , quam susti perem tuae Religi,
statis Epistolam, undeeimo quidem die , veniens indicavit, quod proptet hane haeresim ab ipsa Eeelesia infinitae multitudines se separarint. Andreas vero Deo Amieissimus Episeopus ante
hos mihi dies per Epistolam seripsit, quod into,ia Pontiea Regione Deus passibilis praegieetur. D o Amieissimus de Sanctissimus Episeopus ex AEgypto tuae Religiositati per Epistolam in dic
vit : Robbulas de mobis quidem sapat, quod puta
denter nos haemetuos nominans.
Qui sunt seeunda Citieia, mihi isti odi eum Eirexerunt, in quo de Cyrillo dederunt Anathe,
ma, excommunicantes eos, qui eum ut Episto.
pum hibent . Simili mihi Epistola indieavit
Helladius, quod simul dc ipse demvetit unam sententiam in his, quae Deo Amieissimis secundae Cilietae Episeopis placuerunt. Et quia non
titilli illius Regionis Epistopi altera sapiunt, sui
permutatione tempori servientes, quinque Epi-
solas habeo Deo Amicissimorum Presbyterorum Photii atque Martyrii: Duas quidem eo u. niter seriptas, in quibus orthodoxam Epistolam, tres vero a solo Deo Amicissimo Photio, in qu bbus eam nominavit inretieam. Deci Λmieissimus Zebinas , qui in Λntiochia fuit . Propoenianus Eutethdi, Eustollanus in Anararbo eum lreliquis Episeopis eotam Eeelesa anathematiza.
vit Cyrillum, di Communieantes Cytillo. m. mtamen Ec competi nunc : Λurelius Flavius est . Potui eae his, ut praedἰκῆ, tuae Religiosi ii invectigandae veritatia dare consilium , sed prinsenti tempore iudieavi tacere. Et per sanctas ora
tiones tuas, omnes hi qui condemnauerunt impium Cyrillum, seu bi dixerint orthodoxum,
permutati sunt: Circa hane partem illotum sciri/ponentur a me, quorum Sanctus meminit Pau.
Rogo igitur Religiositatem tuam , quia nee insanus sum , nec delirus, ut parcas senectuti meae: Si enim vere nostet Sanctitas tua in oratio. nibus ita mea genua laborasse, ut ipse ditiis i. Ego enim ante triginta annos , dum Iulianus quidam , vita Evangeliea vivens , Apollinaris morbo langueret, dc nominaretur super oblatio. nem in Eeelsia Chalenti, de vicino Μonasse.
rio, usque laboratι, dum aufertetur nomen , scio
ret etiam illud , quia decem millia mortes sustis re paratus sum, quam tali communioni praebere
HIta epistola nos docet primd , quod Theodoretus pro deducendo ad pacem sutim Metropolitam suerit Zelosissimus , ae nullis Iabo. ribus pepereerit . Secundo , quod Metropolita non ex simplicitate aut infirmitate deliquetit, sed ex plena malitia. Hoe demonstrant haee verba: nomnes , qai fuerunt a saeculo , homines a moraula πών.
miti Deo largiente donata es. Est natura privati Spiritus, qui in animabus semper Haeretieis dominatus suit, de hodie dominatur in Lutheranis, ac praeser
tim Calvinistis. Epistola tertio doeet, quod item S. Cyrillus, eius Capitula, di inita ab ipso pax ha, buetini in Egypto Inimieost Etiam inter Monae hos. Non dumtaxat sunt ad erati Capitulis, sed
execrati sunt eorum impietatem S penitentiam, quae eis videbatur per ipia id vas ste Eeelesiam. Et ad orientales Monachos seripsere βι ιndbeari ν gantes fies ud D soporum per Orientem .el Ri sat, qui non sunt trius temporis facti: in s in asserim, solbriem iisdem Manaetis ut tenIrent edi habuisserusub umbra eorum. oderant praesertim duodeeimum Capitulum. Lueet ex hae querimonia : Buram , ob altis sedibus mas passibuas praedualis . Ex quo etiam distimus, quod ista Proposito poer omnem Orientem habuerit Adversarios de Exeeratores. Etenim etiam Parthenius, Constantinopolitanae
Eeelesiae Resbyter de Arehi. Μandrita, datis Zc ad Ale2andrum S ad Theodoretum litteris , que stus est, quod plures tune illie praedirarent hunc Articulum e manat s es mortuus. Et quidem eum fiducia . Nempe ob Sancti Patriareita proeeli Authotitatem, qui illum suo ad Λrmenios mo, aut tune aut statim post inseruit. Et iam Andreas Samoutensis Episeopus aversabatur, la mentans illum doeeti & praedi eati per omnem Pontieam Dicere . Nempe ob Authotitatem
328쪽
ii I sileensa Exarehi, ae praesertim Meliti. Mensis Aeaeii. Et hare omnia Alexandrum obdu- Eabant in sua pertinaeia. Ex iiciem interim videmus quod Sancti Cyrilli Capitulis etiam tune essent potentes ae numeros defensores. His AEgyptii Diseopi seripta ad Theodore. tam verba, Rabbulas da Bobis quidem - , quia
merarem e novisitis; de nidis tera tibique scribit eo ἀκυν nos Rinervos nam nos , sunt ambigua . Eodem modo respondet ad seeundam Helladii ra. rionem . Nassuetis mas Imperatis aso, dum rem fetia cinna Binet eos ad eum aecus soMes nosνι νε-raleriis, nisu nati propos is alud, ut fiat aut tam municemus Orilia is Hia faribus , avi mrere muν ab eis . Theodosii Mera mandabat eunctis istius Factionis Episeopis, ut aut Ioanni Patriar chas communiearent . aut exirent suis Eeele. sis. Alediander assirmat esse Saeram praevari ea, citiam , ae patenter adversam Divinis Legi. hus: Utpote quae mandet, ut orthodoxiae Pio. ditoribus eommunicent, ut ab eis separentur.
Addit Praevarieationem non Ptineipi imputandam , sed suis, qui ips ealumniosa impresserunt, Areus totibus. Et ex istis eone ludit non priori sed posteriori Saerae iussioni meis esse obediendum. Eam per Sareasmum appellat manseram ori morem Propossisnem. Porro Λlexander, ut Helladio persuadeat aesimitet imprimat haee omnia nequaquam esse di pensatoriam eondeseensionem, sed praevaricat. riam eum Haeretieis confusionem, ae omnis tu sitiae violationem, Ioannem Patriarcham aecu. sat de tribus: De eommunione eum Haeretis, San.
o nempe Cyrillo , G νectis fidei Anathemissismo, mempe de admissis ejus Cyrilli Capitulis, o de
Oribad I hominis , utique Nestorii, depossisne . Eundem aeeusat Ae aliis insuper, degradationem promerentibus, aelictis. Primo, quod singula. rem Sacram, quae ipsum iubebat rapelli a Piinei. Pe , impetrarit. Seeundo , quod ad illius Merat violentam exreutionem armarit Militum Μagi.
tos , ae Reipublieae Iudicis , id est Pi totii
Praelectum ae Provinciae Praesidem . Tettio,
quod Hierapolitanae Eeelesae abstulerit oppidumae Melesiam Sancti Sergii martyris, ae ibi novum Episeopatum erexerit. Eeelesiam , in quam instaurandam ae ornandam non ita pridem expen. ae erant trerentae librae auri. Quarto, quod illi
abstulerit alias insuper Parochias: Nempe ad n vo isti Episeopo dandum Clarum ae Populum. Vel eert quod in aliis Euphratesiae Pro uine 'iseopalibus Parochiis eo naerasset Episeopos, ae exereuisset alios Iurisdictionis Actus. Quinto, quod Abbibum , Doliehiensem Episeopum, se-Bem ae infirmum, per militarem violentiam Hoeisset ae ipsi super ordinasset Saeti legum. Liret non per mores aut contrariam vitam, tamen Sami legum propter hoe Superordinationis Adulte. Hum. Sexti, quod sedissimos homines eon se. eramet in Episeopos r Utique Marinianum ae Athanasium. Propter hare patenter indignum, propter tria priora erimina assi at Ioannem esse
eommunion; g. Et multa jactatae suci Martyrici. Gloriatur se antiquis inrtyribus non inferiorem. Porro superius exstant plures huius rictionis ex Epheso ad suos orientales Collegas epistolae: Quam hie laudet Λlexander, ignoro. Ambiguum est quinam Intelligantur per voces, de uobis, an Metropolita Alexander eum suis, an ver4 AEgyptii. Certe AEgyptius Epist pus videtur ge AEgyptiis seripsisse ae intellexisse. Et tune sensus esse videtur, quod Rabbulas ebiam fuerit eseeratus Capitula, dae omnes propter ipsa AEgyptios dixerit de duxerit Haereticos . Et hine naseitur alia quaestici quomodo igitur Ra bulas , dum Theodorum Mopsuestiensem anathematietavit, Capitula eanonizavit. Respondeo distinguenda tempora. Quod Rabbulas Capit. la aliquando damnarit , non est gubitandum, etiam ob ipsa Ephesi degradavit Sanctum Cyri Dium de Memnonem. Postmodo tamen mutavit sensa de Acta . Ex quibus praesertim fundamentis, di quo distinctε tempore, ignoro. Epistola videtur seripta post in fictum Theodoro Anathema . Λlexander videtur affrmato Rabbulae mutationem esse parvi ponderis: Essti non conversionem, sed praevaricatoriam praeserasonem. Rabbulam esse Vertumnum, qui ante scripserit omnes AEgyptios propter Capitula esse Haeretires. Est tamen res ineeria. Etiam rati nes quaedam suadent Epistolam esse priorem isto anathemate. Quidquid sit Alexander affimat leptimae & seeunda Citieiae Miseopos esse istiusmodi praevarieatores de Vertumnos: Et demon. stat ex lueidis dommentis. Assirmat esse ex illis, quorum meminit Sanctus Paulus. Utique in Epistola ad Galatas . Si ratis quae destruxi, verum
gnum hisee pessimis litibus landamentum fuit. quod Sancti Cytilli Capitula in meis Tractatu inis
deelsa manserit : Nee probata, nee abiecta. Hi ne quisque de illis perrexit abundare in suo phantasnate. Quae Alexander addit de IulJani. Apollinatista Monaehi, reeitato ad oblationem nomine, ossendunt duo. Primo, quod Mona. ehi ex tune habuerint proprias Eeelesas . Meundi, quod elaros suae prosessionis viros reeitarent ad sua Saetificia. Etiam vivos. Nam Iulianus omnino videtur tune vixisse.
Epimia, inquit, Theodoreti ad Deo Amiaci mum visiopum Alexandrum , qua A caruit, quod Cilices O Isauri Iu scriptis conditionibus Antiocheno Ant adm
SEu suseipiat, quae I nobis vel apud nos aguntur , Sanctitas tua , sive etiam non , nos non quietamus, illa saetenter tota virtute, quR
329쪽
eolam terribit; illo Tesbunali damnationem qua lameumque nobis non inserant. Et si in aliis enim negligentes & fastidiosi sumus , nullamque rerum Divinatum ne imus euram, sed in talibus di oramus de satagimus , he studioss bonorum multo infirmi simus. Innotesto igitur Sanctitati tuae, quia Citiees de Isauri & Eulogias Anti chiam direxerunt, de in litteris su s ut Episcopos
nominarunt & Alexandrinum & Constantino. politanum. Adjieientes non se communieare de.
positioni Sanctissimi Episeopi Nessotii. Hre mihi indicaverunt nonnulli communium Amieo. rum, mandantes ut etiam nune tuam deprecer
Sanctitatem, S ad sanctos pedes tuos eadam,&persuadeam , quatenus his, quae eunctis placuerunt eommuniter, aequiestas. Putant enim me cuncta posse apud Sanctitatem tuam . Unge iterum rogo animam tuam Sanctam, ut suseipias hane depreeationem meam , ct condescendas pro Leelesae pace.
Ciliciae ae Isiuriae Epistopi aeeesserint ad pacem , & redierint in Ioannis Patriarehat gra. tiam . Palmatis conditio fuit , quod Sanctum Cyi illum di Sanctum Proetum agnoverit pro veris Episeopis. Hine utrumque in suis litteris nominarunt Episcopum. De Capitulis tacuerunt. Ne. storii damnationem sunt eonstanter aversati. Et quo Ioannem plene placarent, ei miserunt Eul gias . seu munera. Communes amiel sperabant Alexandrum non fore penitus alienum ab his diserensatoriis conditionibus t Item erediderunt Theodoretum apud illum posse omnia . Hi ne censuetu hi eius pertinae iam adhue semel tentan. dam . Et Theodoretus tentavit per praesentem Epistolam. Notanda sunt verba: Nestidis , M. Bartim mia 3 infirma us . Forsitan legendum est,
Epipola , inquit, Deo Aisicismi uisiosi
Alexandri , quam refiripsi Deo Amicis o Episcopo Theodorem, in itims qtita nihiι interesset apud se, quod Cilices es Isauri Antiocheno communicassent, quando ipse omnia siclinera pro si rare delegeris.
A B initio ego nee vos nee Citieas sum stemtus . Et maximὸ vos, qui aliquando quidem super nubes volatis, aliquando vero ad illius genua ut dedititii obsereatis. Quippe orbis te ratum notatus a vobis est, ct utraque proptia
estis voluntate perpessi . Vos autem d xI , ut facerem commune, quod tuum est. Sed prid. ei pio memetipsum a Cyrillo impio separavi, &a communionibus eorum , qui usque ad praesens pro sua impietate certant, vos maxime suae hae ss Cooperatores accipientes . Nihil enim nune usque nos latuit eorum , quae ab illo conscripta sunt, sed inter manus habemus Nea, quae Ber rharens s set ipsit Aeaeius. Et ea quae per Emes. num Paulum, &quae adversus tuam Religiosra. tem setipsit, di quae ad Cleti eos suos Connanti,nopoli remorantes, & quae ad Melitinensem Acaelum. postquam eum paulo foedus communimnii iniit. Ubi di aeritet pro sua haeresi agit. Anti henum namque nee habui haereti eum ua. quam , nee habeo . Etsi propter tempus intelutramque in nonnullis variati partem potuerit.
Conium igitur te per sanctam Trἔnitatem, at ad me desinas. Spero siquidem in eo , qui ciet ei fixus est. Quippe apud me valete secit amplius pietatem : Et quatuor Gubernatores , ct alios Mundi Iudices quieia superavit. Nee permissu. rus me seandalirari per te. Ego enim cum tanto jam gaudio me expulsuros exeipiam , ut si auri mihi ulla eopia . exceptis vasis Eee Iesallieisi esset, plures eis Eulogias, quim pro bonis nume iis darem. Nam quia Melesia nostra nee habet quodcumque, nee habuit, neque ego accepi, neque tribui euilibet usque ad obolum unum, saepe me arbitror intimasse. Unde nee Codicem quemlibet ejirere pertuli . Sed nee unum per gratiam Christi obolum edi Eeelesiastea saeuitate . Sed eti his , quae mihi direxerint Amiei, habeo ad animalium eonductionem . Et se sum quotidie quasi in frixoria positus, Domino te se. Absque enim necessitate iriesutabili Paseua non relinquo , Dei judietum metuens , ne sthie inter tentationes ab eo eonst; tutus, di in D. tuto rationem relictionis exsolvam Neressitas autem & ille nos a dubitatione, & ilse a damnatione liberos praestat. Non igitur hvijus tei giωtia tua Religiositas satigetur, sed oret pro nobis
sunt duo eius fragmenta. Primi, me doletum graviter eulpat de ineonsantia : Amtimat esse vertumnum. Seeundo, damnat omni.no tilli ei tea Nessotii quaestiones Seripta:
Non dumtaxat Capitula . sed etiam paciscito itim Epistolam ad Eulogium Presbyterum, Spistolam ad Theognossum , Charmosynum, ac Leontium, ac Epistolam ad Melitinensem Aea eium. Quoniam in istis omnibus eonfirmat o pitula , profitens se ab illis nee reeessisse nee rece dere, nee recessurum. Etiam damnat Benhaeest
330쪽
s, Aeae ἔ ag mi;llum litteras. Etiam litteras, quas Cyrillus per Emesenum Paulum seripsit ad. versus Theodoretum . Quaenam sit haee Epistola ignoro . Certe in paeifieatoriis litteris nulla staehoo oreti mentio. Certὸ suam adverius Thebiloreti Calumnias pro suis Capitulis Apologiam rillus non misit ad Ioannem. Praesertim non misit per Paulum. Alexander feeundo a simat Theodoretum esse factum Cooperatorem tibalinae Haeresis . Hoe est probatorem Capitul rum . In quo fuit valde deceptus . Theodotetus
enim iemper permansit pertinax Capitulotum ho- sis. Tettio assirmat , quod Ioannem Patriar eham numquam habuerit, nee modo habeat pro Haeretieo, tamen adiungense Es Mamre tem- sua Inro ulνamque in nonnullis variari partem potue. νυ . Seeundum fragmentum est vatia professociantumaeiae. Addit quaedam hene notanda de immaeulatis antiquorum Episeoporum manibus
Τheodoreti ad Nestorium, inquit Irenaeus, sanctissimum , ut persuaderet sanctissimum Alexandrum adunari Antiocheno.
Domino meo, se seruntam meritarem Deo am
cissimo , atque sanctissimo Putri se uia
scopo Nesorio Theodore us in Domino saluum . ΡEmis quidem aegrotavi, postquam redii
Germantela, amplius vero me eonficiunt,& ualidius erueiant ea, quae geruntur circa Do
minum meum sanctissimum Episeopum Alexan. drum . Nee enim Domini verbis aequiesterem. Io,ixi . titur dicentibus r Bonus Pisis animam stiam sis, ιma Diibas suis . Nee iuramentis Beati Pauli, quibus usus est ad suadendum nobis, quod ana.
thema seri Christo juraverit pro impiis Iudaeis;
sed vult eommissa sbi Pastua perdere. Et ultio. nes ob hoe debitas pro nihilo deputat. Unde ite. rum tuam Sanctitatem rogo. ut ei selibas. Seius Sanctitatem persuadeas Paulum audire di. .cor. o. centem: Iula Non ea ma quod miti fiat exp/du, sed quod inibus , ut salventis. Et aequirere, ut pusillum delinquat. Sie enim ponamus, quas &hoe fiat, ut multo Delicto eaeteros liberet . Sela enim elat/ quod dieo, Deo Amicissime Do. miner Et nosti eausas mei doloris. Unde nee pluribus vetbis indigeo, sed tuae supplieo Sancti. tati . ut eum vehementiti inerepes . Arbitror enim, qui si iὰ fiat, non resutabit nostra eolloquia, atque ita, Deo favente. disseilia euncta solventur.
Dubitare me fateor , an EpistoIa Theodoreti sit credenda, qua hortari narratur Nestorium, ut ejus correctione Alexander , id est, uasi alter Nestorius corrigatur,um tria & eadem uterque proponeret . Id est, ut Cyrilli Scripta decernerentur Haeretica; Ut non damnarentur Nestorii Dogmata; Ut ejus dejectio solveretur. Ali quin ut, quod erat residuum, non communicarent his , qui ista r
merent . Theod fretus autem comtrario evidenter tramite means,
perspicue ad id quaerere coli quium apparebat Alexandri, ut ei de communione cum Joanne ineunda persuadere posset. Tale igitur erat, si credendum est, quod Nestorio suadere susceperat, ac si diceret: Increpa Alexandrum,
cum communicat tibi ac tuis, &non potius Communicatoribus
Cyrilli , Depositoribus tuis , &
ta. Nisi sorte, ut assolet, The doretum magnae utilitatis spes, &nimia charitatis intentio assumptae rei dissicultatem non sivit intendere . Nihil namque amplius erat agendum, quam quo suas partes
Nestorius ipse dissolveret, & sui
causa disruptos Ecclesiae restitueret. Una quippe causa erat Alexandri, & caeterorum partis ejusdem : Et quod in illo obtineretura Nestorio, Ecclesiae tot Episcopis non absque Gregibus suis Theodoretus magno utique cli ritatis cupiebat instinctu. Unde necessario & illud evenerant, ut charitas in illo jam coepta haberi firmaretur, ab ipso authore destructa. Quod si per hanc obtineretur Epistolam, de fructu ejus omnes,