Pium consilium super papae Sfondrati dicti Gregorii 14. monitorialibus vt vocant bullis, & excommunicationis, atque interdicti in Galliae regem, ecclesiam, & regnum minis, è Francorum maiorum nostrorum exemplis in rebus iisdem repetitum; à Tussano Be

241쪽

DE INTERDICTO falsa est: Ubicunque Deus colitur, re, adversas nullum locum, nullam Ctiam. vim habere. Id enim falsissimu esse per

vincit , & Dei quoq, ipsius ea de re decretum Deus alibi non colitur, quam in Ecclesia: ipsa tamen Ecclesia duriores rerum adversarum effectuS ac fre- .

quetiores hic sensit: Et sorti conditionique quamvis acerbae Deus eam objecit ac subjecit. Quemadmodum e iam optimi quique, & qui Deis puri ri mente coluerui, ut Prophetae, Apostoli, & clarissimi alii Dei servi,gravioribus usq; casibus expositi fuertit.Con-- tra patet, adversitates minora effecta habuisse ut ita cum S ndrato loquamur) in improbis, in quib. minor Dei metus, illiusq; colendi studium injnus appareret. I nunc,& ex Siandrati propositione, quid hic sentiendum statuendumque sit, conclude: Inde profe-ctb & Ecclesia & optimi omnes impietatis damnabuntur: improbi vero omni culpa soluti, absolventur. Ita mini

rum olim de Davide, de Jobo & piis . aliis

242쪽

REGNI FRANCIAE. a. i aliis viris, atq; adeo de Christo ipso judicari selebat. Interim tamen non in siciabor, peccata nostra & non valde religiosiim, quem Deo in hoc regno

.tribuimus, cultum calamitatum, qui bus adebvexamur,caussam esse.Nobis

enim omnibus in Det cunspectum est prodedum, ut 3 udici u illius subeamus, damnationiq; nos ultro ipsos subjiciamus.Impietates & blasphemiae, iniqua hominujudicia, homicidia, & civium trucidationes, libidines, ta in omnibus regni partibus cofusiones hanc regni labe atq, eluviem, hanc otia miseriarum & maloru iliadem in nos justo Dei judicio invexerunt. Verum Cum iam multis magnisq; flagitiis Deu of

fenderimus, cum etiam &superstitioso & impio cultu eu irritaverimus,nuula certe ratione pro calamitatu nostrarum caussa id habendum est, quod nomodo non peccatu est, sed etia unum ex praecipuis illius,qua Deus de nobis

exigit,obedientiae caput,nempe regi a Deo nobis constituto parendum esse. quanquam vero hoc etiam iis assen-

243쪽

i DE INTERDICTO tiremur, Deu aliquando in populos a nimadvertere ob malos principes, qui

in iis dominatum tenent; non inde tamen consequeretur, quodS ndratus

contendit, regem, qui jam nobis praeest, illegitimum esse. Regu enim peccata ut injustitia, crudelitas,&gravissima alia facinora, quae Deus aliquando in populos derivare solet), cssicere nopossimi, ut reges sint illegitimi, ac digni, cotra quos populi conjurent, eos que de sede sua deturbent, ut antea docuimus. Judicia haec sunt ejusmodi, ut Deo ipsi disceptanda omnino ac decidenda permittere debeamus. Reges qui olim Dei populo regendo prς- cti erant, plerunque fuerunt Idololatrae, vitaque vitiosa & flagitiosa praediti. Ideoque Deus no in illos tantum sed in subjectos etiam corum imperio populos irae suae tela cojecit.Nunquid

tamen in ullius unqua mentem venit

dicere, eos reges qui castis de clades suis sceleribus in populit attraherent, nullum jus potestatemque dominandi habere, populoq; imperatum hinc

244쪽

REC NI FRANCIAE. 2Μfuisse, ut obsequium erga COS CXueret'. Interim hoc necessatio non consequitur, si populus plect tur, id ad regem

tanquam auctorem referendum csse,

cum ejus rei caussae in populo ipso vere inesse possint. Qualia rogo Ezechietempora fuerunt, quum tota regio ab Assyriis funditus direpta, vastataque fuit E Quale etiam Josiae regnum,si ca- .lamitates illius expendantur 3 Verun- tamen maxima piis illis regibus facta fuisset injuria, siquis ita, utSfondratus, argumentatus fuisset. Nempe, ubi res

adversis vigerent, ibi Dei cultum dc frigere & penitus jacere: & quia populus Ezechiam Josiamque principes

ac moderatores suos haberet, ideo Deum non coli. Siandratus igitur calamitates nostras procul hinc videt,'de iis fert sententiam, easque nobis CX probrat: sed inconsulto& temere. Si ad Deu respiciamus, satis magnaS nos affligendi caussas habet: sin, ad homines quod attinet, proximae caussae inquirantur,nulla sane maj or est, & quae tot malis nos oppresserit, quam Pap

245쪽

rores , qui nobis universam hanc Con-juratorum factionem conflarunt, illio queGalliam nostram bellis exitialibus vastandi facultates antea suppeditarui& etiamnum suppeditant. Papae tantummodo longissime a nobis, rebus - 'que nostris absint, nos omittant, nos VeXare, res nostras quς ad se nihil attinent, Curare desinant: dicto citius mi- seriae nostrae desinent.

Ne multa, Papa quicquiJ volet do.

rege nostro stutiat pro eo more quo Papae principum nomen contumeliis lacerare solent) Nos regem nostrum satis notum exploratumq; habemuS,& locupletes eximiaru, quibus Deus

eum cumulatissime ornavit, virtutum

testes sumus. Prisci reges illius deces fores a suis semper celebrati, & summis laudibus honorati fuerunt, quantumvis, Papae illoru famam suis fulminibus obscurare & inquinare conati 'sint. Hic vero,qui ab cadem stirpe nobis a Deo est: datus,illoru dissimilis minime nobis videbitur: etsi Papa aliam. de m

246쪽

Ric NI FRANCIAE. 2 Ide illo animis nostris opinionem injicere nitatur. Si quis contra contendat atque afferat, hujus & luperiorum regumucta inter se differre, quod tunc

temporis de religione non ageretur: Dicam in patrum nostrorum contra Papas cotentionibus aliquam religionis mentionem factam semper fuisse. De aliquo privatim capite non dimi cabatur : sed de eo quaestio erat, quod Papae tanquam religionis totius fundamentum statuunt, nempe desum' ma illa, quam in universum orbem sibi arrogant, auctoritate,per quam corti ab omnibus, moremque sibi geri velint. Nam si hoc non maneat, fixumque sit,Papa in suis canonibus si pe declarat nullam usquam gentium religionem superesse. At patres nostri ei

sententiae toto conatu obnitebantur.

Qua quidem re Papae adducti, tanquam de religionis summa omnino ageretur , in rua quam adversus eos ferebant sententia, li ereticos, schi sinaticos, Ecclesiaeque hostes nunc rabant. Ut vero apertius docerent,

247쪽

248 DE INTERDICTO ob istam obedientiae & obsequii recusnionem,omnem e Gallia religionem plane sublatam esse, suis interdictionibus vetabant, ne templorum . januae aperirentur, ne ullus Dei cultus observaretur, ne ulla sacramenta usurparentur. Contentio igitur in hoc capite

versabatur,quod Papς fidei articulum

vocant, & religionis universe fundamentu. Et quidem tota illa inter Papas&protestantes,dum ad concilium appellant, orta jamdudum controversia in hoc maxime uno cosistit. Nam hac parte controversiae dirempta,Papae videlicet auctoritatem minime essetantam, quantam sibi sumit: Deo uni, ut Domino simmo in sua Ecclesia auscul xandum & obtemperandum: Papam, omniaq; illius mandata & decreta sanctarum scripturarum normae submittenda esse, eade opera reliquae omnes: controversiae discussae sublataeqi pro sus erunt. Verum, cur ex religionis controversiis hic verba facimus, cum, ut jam omnibus perspicuum est,de regno quod hostes invadut atq; viii at,

248쪽

REGNI FRANCIAE. 24'agatur : religio autem meru S tantummodo sit praetextus Cocludamus igitur , inter hasce nostras de quib' hodie ita digladiamur,& inter cas,quae patriabus nostris cum Papis intercesserunt, cotroversias, seu in Paparti, qui bello noSpersequuntur,consilio & propos, io, seu in eorum personis, seu in regis quem Deus ex sacrosane, regni lege nobis praeficit, caussa, nullum omnino discrimen, nullam plane dissimilitudinem interesse. Ac proinde nullum opportunius & melius consilium in re- bus prorsum similibus, a nobis capi posse , quam si ad patrum nostrorum 'exempla confugiamus, nos ue totos ad eorum prudentiam, animique magnitudinem & constantiam Conso

memus.

CONCL VSIO. AMPLissa MAM hic locus&valde luculentam admonitionis ad omnes hujus regni ordines mihi daret materiam,per quam, priusquam dice-di finem facerem,eos ad caussam hanc

249쪽

iso DE INTERDICTO . pro communi dignitate & salute mitra Papam & con)uratos suscipiendam exhortarer: nisi animi ampla quaedam& splendida propositio passim in multis ita eluceret, ut acrioribus ad eos Mnimandos incitandosq; stimulis nihil amplius opus esse videatur. Si ulla unquam caussa certas divinae vocationis notas habuit, quibus freti ad eam rest νcta qoscientia propugnanda aggred remur, haec quidem certe est. Ubi primum privatorum aliquot hominum quies in aliquo principatu ab externo quopia hoste interrupta, aut populi ali

cujus libertas tantulit attentata fuerit, autDeus aliquam aliam ob caussam ad arma vocaverit, continuoab tiniversis

accurritur, idq; persuasissimu &explo- atissimu omnibus est bellu tunc legi- . rtime geri . niae vero ad bellujust e&legitime suscipiendu, atq; tum ad Vitam, . tu ad facultates omnes in illud l&ndendas nos movere possiant, ea omnia ad hanc profecto caussam concurrunt.

Impanus aliiq; finitimi hostes nos aggrediμntur,invadui, hostiliter petunt, Oppres-

250쪽

REGN1 FRANCIAE . a Jhoppressuri nos, &si possint, eversuri funditus, quanqua nullam in nos jurix specie, nullam etia id tentadi caussam habeant. Infert vim Papa, quo nihil offendimus, qui cotra maxima sui splendoris & amplitudinis parte, acceetam nobis meritissimo referri debet: qui e iam pacis inter nos c5ciliandae aucton esse deberet, si qualis haberi vult, talis& revera esset: atq; interiri ut hostiu, quibuscum facit, libidini serviat, sua in nos fulmina armata', acies immittis, quarum vi adacti servitutis jugum subeamus. Cives adeo ipsi patriae suae proditores nefarie rebellant,&ii etiam ipsi,qui superiori rege a se impie trucidato, alterius jam , atq; totius etia gemtis regiae vitam petunt, qui nostras se-xe omnes facultates diripuerunt, qui domos & urbes nostras ad interitu &cineres redegerui,& a seipsis ita degenerarui, ut hostis in media regni ipsius viscera perfide admissi insignia, cocul catis Gallicis,ostentent. Hic Dei man datum nominatim sancitu & perscriptum est, quo praecipitur, ut regem ab