장음표시 사용
91쪽
sΣ DE INTERDICTO Antistitum & Theologorum couoc tione, concilia provincialia Gallicae gentis,ex regum auctoritate, priusquaa ripis vexarentur,semper habita fuerant,ut optimus ordo in regni Ecclesiis constitutus integer conservaretur, &necessitatibus difficultatibus p rerum quae intervenirent, consuleretur: At
ex quo Papae illis insesti esse, regniq;
tranquillitatem interpellare coepertit, tunc ea propugnaculo & praesidio illis adversus ripas fuerunt, ad concilii u C quet Turonensis, quod ab aetate nostra propius abest, rempora Quod ad primatum, summumque imperium &potestatem attinet,quam Papae ubiq; locorum sibi sumunt, nutilis nec circumscripti, nec circunscribendi finibus & rationibus, ut velint& sua etiam opinione possint regibus principibusq, imperare,& de Imperiis pro animi libidine statuere, operae est pretium audire,quid majores nostri in frequentibus illis Theologorum Mu- . risconsultorum consessibus senserint. Necdum de hoc regno speciatim loquor,
92쪽
quor, in quo Papae hanc nunquam auctoritatem obtinuerunt: sed gener
tim, an ita habendum sit de illa quam sibi arrogat dignitate, & quae ipsis fuit, semper,&adhuc est in suis bullis mandatorum, sententiarum, damnationu, α excommunicationum, quas Roma quocunque emittunt,fundamentum.
Nunquam vero patres nostri hoc ita habere illis assensi sunt. Nam si de teporali potestate agitur, qua sibi fas eo se putant, omnibus humanis imperiis Cum summojure imperare, principeoque, reges & Imperatores omnes sibi rubjicere,illud quidem erat, quod suis literis & Bullis ad reges nostros missis Continebatur : ut in literis Bonifacii nobis supra costitit. Verum illud quoque ipsum est,de quo praecipue cote tio adversus eos suscepta erat,atq;adeo id ipsum,quod in Bonifacio, qui se impudentius quam caeteri & arrogantius de sua illa in omnes & omnia auctoritate jactabat, haereseos crimen esse dicebatur. Nostri patres probe hoc tenebant, Ecclesiam non esse Impertu li
93쪽
manum,humanis aliis imperiis simile, sed omnino spirituale atq; inter Mundi regna, & animarum gubernatione, inter principes ac dominos, qui orbis regnoru potiuntur,&cos qui spirituale regnum obtinent,cacellos quasi quoL. dam, manifestumq; discrimen nominatim interjectum esse.Quanquam γlioqui, quu res quo decet ordine modoq; reguntur ac temperantur, mirifica est hujus cum illo consensus & convenientia: sed non eo pacto tamen ut
inordinata debeat esse de indistincta triusq; potestas & administratio. Pa tres nostri in his disputationibus apem te probarunt se in sacris scripturis lon ge melius versatos esse, quam Papas , qui pro libris sceptra armaque tractarent.Legerant in Evagelio quodChristus de seipso: quantum quide ad hano distinctionem attinet) & verbo & e me inemplo docuerat. Ille unus vere est: Ec-gi caput,summusq; omnium Epial scopus& pastor. Apostoli hisce eum
' duntaxat, nec ultu praeterea quenquacilium nominibus ornant. Pater omnex illi
94쪽
REC NI FRANCIAE. ' illi in coelo terraque potestatem dedit. Si in ullo alio terrena potestas cum spirituali Ecclesiae moderatione cojungi debuit, in illo id potissimum fieri decuit. At, quandiu hic vitam degit, diligenter sibi cavit ne quidquam admitteret, quo vel minimam siseipiemdae rerum humanarum administrati nis suspicionem hominum animis afferre videretur. Illius adversarii quid ea de re sentiret, tentare voluerunt: sed ut eam, quam modo posuimus, diastinctionem confirmaret, respondit,
reddendum csse Caesari, quod esset Caesaris, & Deo, quod Dei. Hinc declarans no eo se e coelo in terras venisse ut ex imperiis humanis vel minimum usurparet,&ex Imperatorum authoritate quidqua detraheret. Quin & coram Pilato rogatus de eo quod ipsi per calumniam malitiamq; impositum fu- . erat, respondit regnum suum non esse Joau. ILex hoc Mundo. Iidem patres nostri qui id in Evangelio legerant, sic ratiocinabantur ac vere concludebant,
Jesum Christu Episcoporu principem,
95쪽
ministratione ornaret, sui exemplum proponere voluisse: Cumq; gubernationem hanc civile ne minimum qui 'dem attingere voluisset, ut ex ea quidquam interverteret, ad seque transse ret, absurdum & ab omni ratione alienum fore, si alii id cogitarent &susciperent. Ita enim eos admonebat, sicut me misit pater , ita & ego mitto vos. Iidem alias quoq; admonitiones legerant , quibus apud suos Apostolos usiis fuerat, ut perniciose isti ambitioni occurreret , quam in mentes hominum irrepturam, & in media sua Ecclesia brevi grassaturam certo praevidebat, quum diceret: Reges gentium dominantur eis: Vos autem non ita estote.
Meminerant praeterea D. Petrum &alios Apostolos talem vitae statum ad. mortem usip obtinuisse, atq; Domini Ecclesias aedificare, easque Euangelii praedicatione regere, solum & simpliacissimum illorum munus su isse : ita ut ne minimum quidem affectatae terrenae administrationis indicium & vestigium
96쪽
REGNI FRANCIAE. s gium in iis unquam apparuerit. Nec eos praeteribat quam studiose Apostoli ipsi, clesiarum seniores astores, quibus generalser omnibus dignitate longe superiores erant) hortaretur,
ut sub summo illo, quem nominant, pastore, nempe Iesu Christo, greges 1 pes istae fidei cocreditos diligenter paste- a Timo trent: ab omni dominatione abstinerent,& rerum humanarum cura nullo
modo se implicarent. Haec omnia patres illi in sacris scripturis videbant: ad quae praeterea adjungebant, qualis fuisset perpetuus totius veteris Ecclesiae usus: quomodo etiam cum alii omnes, tum Romani Episcopi, Imperatores α. alios Monarchas pro suis summis
principibus segi per habuissent, &eo,
quo modestos & summissos clientes decet,domine, observantia & honore
appellassent : habebant etiam in suo rum regum historiis, post comparata sibi in Italia inde a Carolo Magno dominationem,ea quae de Paparum erga principes officiis, summissionibus, &obsequiIs nominatim&luculeter scri-
97쪽
pta essent, & quae hodie etiamnum in illis extant. Habebant deinde in m nibus clarissimoru doctorum, nec Veterum duntaxat, sec qualium etiam suorum libros, querelarum de misero per Paparum ambitionem Ecclesiae itatu plenos: Itemq; accusationum testificationum adversus tam insolentem & antea inauditam affectatae,&usurpari iam coeptae in Imperatores Mprincipes dominationis libidine. Neaiaesiderabant tam multas, tamq; Cruditas praestantissimorum juriscosultorum aduersus hanc rerum Confuso . nem disputationes: praeclaras ctiam bb. decon- simul & severas & graves D. Berna di ad Eugenium Papam contra effrinnatam eiusmodi superbiam admonitioncs, in hanc maxime sententiam γ, Papas,si D. Petri exeplum imipari vellent, no ita se pro imperatorib' gesturos,sed sarculum potius & pedis ad evi colenisu Ecclesiae agrum, & illius gregem gubernandu gestaturoS, non au- rem regum insigne, sceptrum S Dia
dema. Nusquam hoc reperiri proba
98쪽
hili posse eos tantam potestatem ullo iure habere: cum eam nec a D.Petro adepti essent, quoniam D. Petrus d re iis non potera quod nunquam ipso habuissset: nec a Christo etiam ipso, cum iis ne Principum more dominarentur, prohibuisset. D. Petrum hac regia magnificentia nunquam sibi
gloriam & dignitatem quaestae, sed
unica eotum, quae sibi Christus tantopere commendasset , meditatione, cum dixit, Pasce oves meas. Ecclesiam Romanam posse quidem caeteraru Ecclesiarum matrem dici, at non Dominam: Ipsumque Eugenium, unum ex Episcopis, no reliquorum Uerb Dominum. Patres, itiquam nostri h c omnia non sollim ex Divi Berna di scriptis didicerant, sed ex ipsius etiaore exceperant. Ad haec intelligebat, probra quae alii praeter hunc doctores. 1criberent adversus istos Romane ses Episcopos , qui se verbo tenus servos servorum dicebant, cum super' hissimum reipsa in omnes domin
eum usurparent: quos nihil pudebae
99쪽
sese adorandos praebere,cum id D.p trus a Cornelio tentatum respuisset. Haec ergo omnia, ut etiam miseriae dc confusiones, itemq. bella & caedes ex Paparum ambitione enatae bonos illos patres, quibus ante oculos haec omnia tum in Imperio tum in Italiaversabantur, plurimum commovebant: Eoodem quoque gravissime afficiebat tam multae quaplurimis ac fortissimis Imperatoribus , qui pro religione Christiana tuenda ac propaganda tam strenue feliciterq; adversus infideles traD marinos dimicaverant, illatae ab iis indignitates & contumeliae, eaeq; tantae,
ut modo illum imperio privaret, hunc modo pedibus suis calcarent, filios et-jam in patres aliquando sellicitarent: interim dum Satrapae isti de Imperii
rationibus pro arbitrio statuunt,&suis. Excommunicationibus horribiles civium erga reges suos seditiones,& tu bas ubiqi gentium conflant. Haec cemnuntur in ivonis Carnutensis Episcopi literis ad Papas scriptis, quibus eos lis bere admonebat, rebelliones &discidi
100쪽
REGNI FRANCIAE. Ior La,illorum consiliis & artibus in Ge mania excitata, omnium Gallorum a-nimos adversus illos inflammare. P tres igitur nostri cum tam multa suis o- .culis atq; animis subjicerent, nunquaco adduci potuerut,ut superba ista te renae potestatis nomina in ripis probarent, ferendaq; putaret, sed ea semper uno ore condemnarunt: Regibus, Nobilitate,& Clero, universoq; populo pia conspiratione ad hoc cosentientibus, ut viribus suis omnibus impedirent,ne istae regnorum &imperiorum
pestes, nec ista etiam monstrosissima Qe summaPaparumpotestate doctrina quam Philippus Augustus, errorem Tegnis perniciosissimu appellabat) in Matthain regnum hoc sese insinuaret, & radices
ageret. Eoq; factu est, ut ille ipse Phi. '
lippus Augustus Innocentii Papaeim- u peria & minas omnino sperneret: ut Philippus alter ta dure & aspere tu Bonifaciu,tum illius ministros acciperet, quasi rem marte aperto hostiliterq; agens: ut etiam recenti hominum memori um Ludovicus 12. in Turon