Petronii Arbitri Satyricon, ejusdemque Fragmenta illustrata hac nova editione J[oannis] Bovrdelotii notis criticis, et glossario Petroniano repurgante singula, et accurante Rutgero Hermannide

131쪽

SATYRICO N. O

ninnicis ima oculis meis m captivita e praeterit titiliora. Accedebat huc uod neque Triphaena me alloqueba ur tanquam familiarena, aliquando ratum sibi an atorem , nec Gyton et ut tralatilia propinatione dignum uicabat Lati , quod minimum est, serone conan uni vocabat credo veritu et se inter initia coeuntis gratia recentermicatricem rescinderet. Inundavere pectus lacryme dolore paratae, gemitus- iue suspirio tectus animam pene lub- novit n partem voluptatis tentabat admit- , , nec domini supercitum induebat, sed amici quaerebat obsequium si quid ingenui sanguinis habes , non 'luris illam facies, quam sportam si vir sucris non ibis ad mi uitam

nihil magis pudebat , si iam ne Eumolpus sensisset quidquid illud furato homo dicacissimus carminibu indicaret murat Eumolpus verbis conceptissimis. Dum haec taliaque factamus , inhor-

ut mare , nubesque undique addu

132쪽

IO PETRoni ARBITRIctae obruere tenebris diem. Discurrunnauta ad ossicia trepidantes, velaq;tempestati subducunt. Sed nec certos flui eius ventus impulerat: ne quo destina, rei cursum gubernator sciebat Siciliani

modo ventus dabat, saepissime Italici in totis Aquilo possessor convertebat hu illuc obnoxiam partems , quod omnibus procellis periculosius erat , an spissae repente tenebrae lucem suppresserant, ut ne proram quidem totam gu bernator videret. Itaque Herculcs post. quam manifesta convaluit, Licas tre. pidans ad me supinas porrigit manus:& Tu, inquit, Eucolpi succurre periclitan libus, id est, vestem illam divinam, si- strumque redde navigio Persidem nata secere,quemadmodum quidem soles E illum quidem vociferantem in naar ventus excussit, repetitumque in se sic

gurgite proces la circumegit atq;hausiti Triphaenam autem prope jam fidelissi

mi rapuerunt servi, scaphaeque imposi tam cum maxima sarcinarum parte ab duxere certissimae morti Applicitus cum clamore flevi S , Hoc, inquam, adiis meruimus, ut nos sola morte consii in 'erent et sed non crudesis fortuni

133쪽

S A TYR INO N. Or , eoncedit. Ecce jam ratem fluctus ever- . tet ecce jam amplexus amantium iradium dividet mare. Igitur ii vere Eucol- pion dilexisti, ad oscula dum licet, .ultimum lio gaudium satis properan- . tibus rape. Haec ut ego dixi, Gyton

vestem de potuit, meaque tunica eo n- tectus exeruit ad osculum caput ne jac cohaerentes malignior fluctus detra heret, utrunque Eona circumvenienti

praecinxit re, si nihil aliud, certe diutius, inquit, iuncta nos mors feret, ves si voluerit misericors ad idem littus expellere, aut praeteriens aliquis tralatilia humanitate lapidabit, aut, quod ultima est, iratis etiam fluctibus, imprudens

arena componet. Patior ego vinculum extremum, veluti lecto su nebri ap- ratus expecto mortem jam non moletiam Peragit interinoempestas man- lata fatorum, omnesque relia uias navis xpugnat. Non arbor erat rclicta, non ubernacula, non funis aut remus, sed

luasi rudis atque infecta materies ibatrum fluctibus 'ercurrere piscatores parvulis expetiti navigiis ad praedam rapiendam scinde ut aliquos viderunt, qui suas 3 Pes

134쪽

ao PETRONII Anni et M lopes defenderent, mutaverunt cru delitatem in auxilium. Iudimus murmur insolitum, d sub

diaeta magistri, quasi cupientis exiri

bellua gemitum Persequuti igitur so

rum invenimus Eumolpum sedentem membranaeque ingenti versus ingereta

tem . Mirati ergo quod illi vacaret irvicinia mortis poema faceres, extraxi mus clamantem, jubemusque bonan Iaabere mentem. At ille interpellatu excanduit, , Sinite me, inquit, sententiam explere laborat carmen in fine Iniicio ego frenetico manum, iubeo qui Cytona accedere, Vin terram traher porcam mugientem. Hoc opere tandem elaborat casan

piscatoriam sobria ius moerentes . cibisque naufragio corruptis utcunqucurati triti issi triam exegimus noctem Postero die cum poneremus conlilium , cui nos regioni crederemus repente video corpus humanum cinicum actum levi vertice ad littus deferari. Subliui ergo tristis, coepiq viventi bus oculus mari, fidem inspiceres, ii Hunc forsitan . proclamo, in aliquii parte teriarum secura expectat uxori forsit

135쪽

S, T v I CON. Iogsorsitan ignarus tempestatis filius aut parte in utique reliquit aliquem , cui i proficiscens osculum dedit. IIa: sunt

consilia mortalium , haec vota a na-: rum cogitationum. En homo quemadmodum natat Adhuc tanquam ignotum deflebam , cum inviolatum os fluctus convertit in terram, a novique terribilem paulo ante S implacabilem Licam pedibus meis pene subiectum. Non et tenui igitur diutius lacrymas, immo percussi semel iterumque nanu pectus : Ubi nunc est, inquam iracundia tua mpe piscibus beliuisque expolitus es, di qui paulo ante iactabas vires imperii tui de tam magna nave ne tabu-Iam quidem naufragus habes. Ite nunc mortales, simagnis cooitationibus Pectora inplete. Ite cauti, opes fraudibus capta per mille anno disponite. Nempe hic prorum ma luce patrioni sui rationes inspexit et nempetem etiam quo venturia esset in patriam animo suo finxit. Dii meque , quam longe a destinatione sua iacet: Sed non sola mortalibus maria has csidem praestant. Illum bellantem artam decipiunt illum diis vota rea E s deuia

136쪽

identem penatum suorum ruina sepe sit ille vehicla lolapsus properantem spiri tum excussit Cibus avidum strangulavit,abstinentem rugalitas. Si benecabculum ponas, ubique naufragium est At enim fluctibus obruto non contigit sepultura Tanquam intersit peritur uet corpus quae ratio consumat, ignis, at fluctus, an nior Quicquid feceris, omnia haec eodem ventura sunt ferae tamen corpus lacerabunt. Tanquam melius ignis accipiat. Immo hanc pinnan gravissimam credimus ubi servis irascimur. Quae ergo dementia est , omni facere, ne quid e nobis relinquat supultura PEtLicam quidem rogus inimicis collatus manibus adolebat Eumolpuautem dum pigramma mortuo facit , oculos ad arcessendos sensus o pius mittit. Hoc peracto libente ossici, destin

tum carpimus iter, ac momento tem

poris in montem sudantes conscendimus, ex quo haud procul impositum arce sublimi oppidum cernimus ne quid esset sciebamus errantes, donec a villico quodam, Crotona esse cognovi

137쪽

SATYRico N. res gnovimus, urbem antiquissimam, aliquando Italiae primam. Cum deinde diligentius explorare naus qui ho- limines inhabitarent iobile solum liquodve genus negotiationis praecipue probarent post attritas bellis frequen- tibus opes , O mi inquit, hospites, ir negotiatores estis, mutate proposia tu iri, aliudque vitae praesidium quaerite. Sin aurem urbanioris nota homines sustinetis semper mentiri, tecta ad li crum curritis. In hac enim urbe non literarum studia celebrantur , non elo quentia locum habet, non sugalitas sanctique mores laudibus ad fructu in perveni gnt, sed quoscunque homines

in hac urbe videritis , scitote in duas attes esse divisos Nam aut captan-

.rur, aut captant. In hac urbe nemo se ieros tollitta quia quisquis suos et des habet, nec ad scenas, nec adipem acula dinittitur, sed omnibus pro-ibetur commodis , inter ignomini -io lilitat. Qui vero nec uxoris un-uam duxerunt, nec proximas ne ira nudines habent , ad summos hon

res perveniunt, id est soli militares, i, li carissimi atque ei iam in nocti tes

138쪽

vo Pr TRO Ni Anni TR rhabentur. Videbitis, inquit, oppidutanquam in pestilentia campos, in qubus nihil aliud est nisi cadavera quae

Cerantiar, aut corvi qui lacerant' Pru dentior Eumolpus convertit ad novita tem rei inentem, genusque divinatio stiis sibi non displicere consessus est. Io lcari ego lenem poetica levitate crede bam cum ille Utinam quidem sussi ceret largior scena id est vestis humatrior, vestina entum latius quod praebere mendacio fidem. Non me hercules pete nam istam differre in , sed continuo voti ad magnas opes ducerem. Atquin pro mitto quicquid exigeret, dum modes placeret vestis rapinae comes . qui

quid Ligurgi villa grassantibus praebuisset. Nam nummos in praesentem usum Deum matrem pro fide sua reddituram. Quid ergo, inquit Eumolpus, ces samus minium componerea Facite ergo me dominum , si negotiatio placet. Nemo ausus est artem damnare Mihil auferentem. Itaque ut duraret inter omnes tutum mendacium , a

verba Eumolpi sacramentum juravi mus, uri, vinciri verberari, serroque

ectari s quicquid ali d Eumolpus

jussi,

139쪽

iussisse , tanquam legitimi gladiato

res domino corpora animasque religiosissime addicimus Post peractum sacramentum serviliter ficti dominum consalutamus , relatumque ab Eumolpo filium pariter condicimus, juvenem ingentis eloquentiae , repti. ideoque de civitate sua miserrimum senem exi ille, ne aut clientes sodale.

is que filii sui , aut sepulcrum quotidie

causam lacrymarum cerneret accessisse huic tristitia proximum naufra mi illium , quo amplius vicies sestertium ita miserit. Nec illum iactura moveri, sed destitutum ministerio non agia os cere dignitatem suam. Pterea ha- bere in Africa trecenties sestertium tandis nominibusque depositum. am familiam quidem tam magnam per agros Numidiae esse sparsam , ut pol it vel Carthaginem capere. Secundum hanc sormulam imperamus Eumolpo ut plurimum tussiat, ut sit modo solutioris io machi cibo que omnes palam damnet, '

quatur aurum, argentum , fundo que mendaces, in perpetuam terra

140쪽

quotidie ad rationes, tabulasque t sanienti omnibus renovet; , ne quid scenae decsset, quotiescunque aliquem nostrum vocare tentasset , alium pro alio vocaret, ut facile appareret dominum etiam eoruna meminisse , qui praesentes non essent. His ita ordinatis, quod bene feliciterque eveniret precati deos, viam in-yredimur. Sed neque Gyton subinsolito fasce durabat mercenarius Corax detractator ministelli , posita frequentius sarcina maledicebat pro-rerantibus, affirmabatque se aut projecturum sarcinas , aut cum onere fugiturum : Quid vos, inquit, me iumentum putatis esse, aut lapidariam navem hominis opera locavi, non ca-halli nec minus liber sum quam vos , cis pauperem pater me reliquit. Nec Contentus maledictis, tollebat subinde altius pedem, strepitu obscoeno simul atque odore viam implebat. Ridebat contumaciam Gyton, singulos strepitus eius pari clamore prosequeba

Multos, inquit Eumolpus, o iuve- carmeta decepit nam ut quisque

versum