장음표시 사용
111쪽
seruatiuas, & alias curativas,sed punitiuas, nam si poenitens nol. lci satisfacere per tales poenitentias, scilicet praeseruatiuas, sed per indulgentiam iubileam, non
esset absoluendus. Quo ad poenitentias autem puniti uas in curativas, videlicet respectu praeteritorum, Nal. dicit sententiam contrariam es.se communem , sed tamen in casu nostri iubilei credo contrariaum per verba generalia Bulis ibi. iniuncta tamen eis poenitenti salutari. 4b hac sententia non videtur dissentire Alf quatenus
findat se in verbis illis iniuncta aliqua poenitentia silutari
ut subd. n. I 6 . Vnde tanto magis tenet et
hanc opinionem expresse, si itin- daret se in verbis Bulla nostrae, quae habet verba generalia iniuncta poenitentia salutari, c. ex verbis enim illis, ubi se fundat Alf videlicet iniuncta aliqua poenitentia salutari posset
argui, ut mens Pontificis sit, quod saltem iniungatur psniten'tia praeseruatiua,6 sic erit aliquamnitentia: in nostro autem casu lacus, cum appellatione poenitentiae salutaris veniat tam pra set uatiua, quam punitiva, cum enim lex non distinguat,nec nos distinguere debemus argia teX. in c. consuluisti . a. q. q. a Crederem tamen hoc totum
tiuam imponere, id facere posset, quia eum verba Bullae non cogunt ad id Ze non dissentit Alfiubd. n. 63. 8 arguitur tiam ex Summario ibi. Ad arbitrio de Confessore lichi in texat verba illa non habeantur . Bene tamen verum est, quodipnitentiae sunt arbitrariae, consideratis tamen considerandis, ut egregie per Nau in man. cap. 26n.47. I 8. Is Io. Non laud rem tamen Consessarium illum, qui nullam imponeret, cum eX- presse sit contra textum, ergo
liquam iniungere debet, ut clare ex tex. Conc Trid. ses . q. c. 8.&tenet P. Auers de sacram. pl-nit. q. 3 sect 2. in princ.
An autem Poenitens, qui a ceptauit poenitentiam, teneatur eam accre, exequi , stante
quod satisfaciat per assecutione iubilei, vide tradita sepra par ι.
cap. q. n. 7. Icqq. a Cum autem poenitentia in Nponitur,4 acceptatum, obligat
sub mortali, ut clarum est, mee
Nau. cap. a I. n. 3. si materia
non est leuis vide tradita infra par. q. cap. S. sub n. I 38. vers.
Nec grauatos se sentiant Porunitentes propter impositionem
poenitentiar, quia ultra multas causas, propter quas quis deberet libenthr acceptare, una praemcipua est, quia per tales poenit
112쪽
ientiam ino consequitur λ. gumentum gratiar per solam a tem indulgentiam , paenae remE- st: plus autem valet unuS gradus gratiae, quam magna poenae remisso . ita Tolodib.6.cap.33- Adde qua supra tetigi de utilitate sacramentalis satisfactioianis par. I. c. I. sub n. 8. veis
3 Ad octauum, Qua forma a silutionis uti debeat Confessariaus Breuiter dic, quod cum concessio indulgetiae plenita' sit in Arma ratiosa, , non e initius finia, equitur, ut quilibet fides lis assinios e iis adimplendis ipse iure aquirat indulgentiam , quae
Usterio alieno: unde conmo vi in absiliaemis stinare debet
.miam br artarion istolio estes si Er poenitentem .st vim vi tute Builae aquiritesciit. inum abseluendi ab omnibus, nec ab hac sententia dissentit ide sui d.seri . in 1. 4 abeata men hi mente abistandi etiam ii reseruatis quibuscunque , t eomplet consular saluti Poeilia
quae dicuntur ius a par. q. cap. s. praecedd. Non tamen dico, male fac re, si his tantum utatur verbis avii tute iubile Ego te absbluo,&c. quia non repugnat veritati rsed concedo tibi plenissimam indulgentiam γ c. sunt verba superflua, quia concessio est gratiosi, ut dictium est,& datur ii mediate a Summo Pontifice , de ipso iure adimplentibus adini plenda. 3 'Ad nonum, de decimum. possit elisi Confessarius non ad-tarum perionarum, vide inna
telli atur electio Confessarii ab ordinario loci admissi, vide iii si a suo laco. ruidelicet eo cap. s. an. r. Vsque ad i8 ubi deli materi atrandantes .
De Sexto onere iuncto,H- delicet Communionis. In quo, ut ordinate proceda..mus,videndum erit de quinque. I. uando sit eommunicandum. cesse dicere Virtute iubrieleg a.' An communio fit ultimum opus abseluo te a quibuscumq; pecca An pueri, qui adhuc non cominiis etiam reseruatis,&concedo municant ex defiet atatis,
tibi plenissimam indulgentiam, sed tamen sunt supra septimii vel similia verba, ut nonnulli is annum, possint luciati iubiaci siprout audisi. victeta*s, in.: . .
113쪽
q. Andato, quod vkimum opus sit Communio , qui in peccato mortali communicat satisfaciat,&Quid de veniali. 3. An,casu quo non satisfaciat pro tunc, recedente culpa per ps-
adip iuvim quindo se communicandum. Brex indico, in die Dominico postsabbathum illius hebdom,asa , in qua facta sunt visitati
nes, eseeanesinae, ieiunia . ut ex contextu Bulla in g. vi in
tem 4 ibi. in die Dominie diciu bbathi diem proxime ubseque ite, . Sanctissimum Eucharistig
. Sacramentum deuote percipiat. St. Summario, ibi. si con, municaranno iaDomenica pro Lisima figuente. Et in hoc nullarem Dei sub G.m mpe aestuetit dubitatio.
114쪽
hoc etiam est elarum pervertas eiusdem Bul in stidiori ibi. ves , alio dicta sequentis hebdomas arsese arbitii Confestar ij, iria
summario ibi.6 inin'alito iodino della settimana seguente ad bitrio de Confessore per quq vctha Confessarius poterit arbitrari que iracunque diem sibi bene villain, dum ni odo sit sequentis hebdomadar, dei in ultra Tistiam si protraliat usque ad sabbath una inclusiue, nam usque ad Dominicam non est tutum,cum, proprie loquendo, hebdomada terminetur in sabbatho, qui dies septimus est , ut tactum est suprata a. pyrii cap. . n. 9. r
atindicta, mentis heb inmedie virent inierosa quilassaui torum, cuni de prima die post minimcisi plures DD. id concedant per rationem illam, quia quae fiunt in continepti , inesse videntur rinii donien non esset tutum, Ut Optime tangit AH-off.4 pote. Confiis par ''
quo ad diem Dominicam requiratur,vi Cmmunio fiat delicentia, seu albitrio Confessari j cadicta verba arbitrio Conlessavir ij sint posita in fine clausulae, S sic videantur referri ad omnia
supradicta per iura, qua ad hoc congerit Gabri odiae eonet.lidio
de elaus conclus in princ. Quo tamen non Obstant cre, do solum referri ad clausulam viciniorem, quod non est inco gruum ita suadente subiecta materia ad trad per Mart. desci us par. q. claus. 23. n. s.&subo. 13. per Gabr. d. cons.9'n. 3. nam de Dominica riwn vid turdubium, cum etiam in Bullis
aliorum Summotum P P. salit sate habeaturi; in quibus tamen non adduntur verbi arbitriqConfessatij licet in Bullaiubselii extraordinarij Pauli iniim etiam ali dies reperiamare, non addantvr verba,ad arbitru
sanctissimam Conmunionem inon, liuit ab re ponere Dominicam quodammodo pro vi. tima die hebdomadet quo ad hoc, cum alij dies ultra Domini eam usicesim omnino extrahe domadam , meritu si de his diti,initur, dispositio fit ad arbia trium Confessaiij, quirinite
ti poterit concedere, prout mothus ivisunt fuerit copsis erat considerandis in ipso nitente, ne ipsemet sit iudex in suo proe 'prio interesse posset enim p i Etens forte differre communi nem ex aliqua causa minus iuua, vel ex. nimia tepiditate, vel ex
115쪽
confessarius incognouerit e, non debeat tolerare, sed visa suffiei mi dispositione, ordinare,
vi die Dominico communicet, ut quamprimum thesaurum EGelesiae lueretur ad confusioneniadmum is, qui semper insidiaturaniniabus nostris. 3 Ad secundum dubitari potest, an Communio sit ultimum opus iniunctum. dic, quod sic, cum arguendo ab ordine litterae, quod non est incongruum m xime quando alia coniectura non habetur in contrarium, taIeopus sit ultimum, ut in dicta Bullas ut autem expresse habetur. 3e merito, quia cum sit opus dignius steris,d quo fidelis magis reperitur dispositus, cum supponat statum gratiar,&m pis uniat nos cum ipso Dco iuxta illud Io: cap. 6. Qui manducat
meam carnem, tu bibit meum singuinem, in me manet, ego in eo; debet e pleri in ultimos 'co, si quidem susceptor induugentiae plenissima debet esset gratia in consummatione ultimi operis requisiti, vi est notissimum,4 firmat Bonaci de sacra. disp. 6. q. . punc. F. n. q. Io. ri. iactum est supra par. I. c.
a. n. a.&par. 3, cap. I. n. s.
Sed quid, siquis communic retalio die hebdomadae an Dominicam, nunquid satisfac re Casus est dubitabilis in te minis nostra Bullae, ex qua via
detur posse responderi negatiue;& sene mens summi Pontificis suis, ut die Dominico, vel alio
sequentis hebdomada commmnicent ad hoc, ut communio sit vltimum opus, id quidem adeflectum, ut tutius aquiratur indulgentia id esse tutius, non est dubitandum per rationes supra tactast praeced. Nec ego vnquam consulerem aliter fieri, licet stante quod simus in materia lauorabili, ut alibi dictum est, non auderem affirmativam sententiam refellere, si id bona fide fiat, vel ex aliqua causa iusta, seu saltem iusta putata, dummodo in executione,in adimplemento vltimi operis quis sit in gratia, ut
supra lias non lucraretur indutigentiam plenissimam. Iuxta V ro tenorem secundi Iubilai non videtur disputandum, ut infra
Ad tertium An pueri, qui adhuc non communicant ex defectu artatis, sed tamen sent supra
septimum annum, possint lucrari iubilelim . Ad responsionem.
suppono opus iubilei, seu indulgentiae esse opus satis faetorium, unde cum satisfaetio supponat debitum culps,ille, qui non fust, nec est in tali debito, non eget
filisfietione, ic minores seiaptem annis, qui communiteri putantur immunes a culpa actuali, non est, cur quaerant iubil um , unde 'atiores septennio,qui
116쪽
reputantur indigere sitisticiti n essent deterioris conditionis maioribus i q. si non possent iubileum lucrari, quod est valde
absurdum &sic non concedendum. Bene verum est, quod cude iure non possint communicare, dicuntur quodammodo impediti id clarum est impedimetum simile non excusare,ut supra firmatum est hac ea par. 3. cap.
Remedium ergo erit, ut etiagant Confessarium, qui in vim commutationis iniungat eisdem aliud opus loco communionis, Metiam aliud loco ieiunij, di-
militer de alijs, si quae sint, quae ipsi exequi non possint, jic m. crabuntur iubileum,&puto notissimum,&est de mente DD. ut
in simili dicitur specialiter desi
iunio, ad tradita per Alf par. a. q. q. scet. 3. n. I 8.&ponit casum in term .sect S. n. 66. ubi
idem dicit de patientibus tussim, vomitum, vel quid simile, ii-tat etiam Grasi qui demasterit de eo , oui die Dominico de mane inaduertentet bibit,licet quoad hoc differri possit in seq. de sic
Ad uartum Andato, quod Cominiani lit vltimum opul qui impcccato mortali conamunicat, satisfaciat. Resp. sine aliquo dubio non satisfacere, n oue iubilcum lucrari,quia implicat contradictionem, remitti pΘ
nam nondum remisia culpamam, obligatio ad poenam aetemam remanet, quandiu culpa mortalis
manet, unde cum peccator di- gnus sit aeterna poena, quomodo capax erit condonationis poens ad trad per Bonaci de Sacra disp. 6. q. . punc. . n. q.
si veniale sit obstinatum, seu non remissum, talis in veniali communicans non satisfacit pro pI nissima ivdulgentia, quia cum plenissima indulgentia remittat
omnem poenam etiam debitam in purgatorio, iro veniali non remisso anima retineri possit in purgatorio, sequitur, quod imodulgentia plenissima non aqui ratur , stante obice peccati v nialis per poenitentiam non d leti: clarum est enim, virum iustum peccatum habeat veni . lenondum remissum, non posse remissionem psnae illius peccati obtinere, donec peccatum quoad culpam deleatur, ut ait B inaci de Saeram. d. disp. 6. q. I. punci I sub n. I. in K post D D. quos allegat,d sequitur: indutigentia enim non remittit culpa, etiam venialem, sed Nam tam tum , ut ibi sub d. n. I. vers. dieiturissae nam peccatum etiam veniale est contra legem Dei a ternam, non quidem contrari tate sufficienti ad assecutionem artemae vita impediendam, neu mortale, sed ad eam di m
117쪽
dam, unde est contrarietas secta dum quid iuxta tradita per Naii.
ro Sed nunquid hoc casu, sitaniatum unicum veniale obsiet, indulgentia quiratur quo ad reliqua peccata iam deleta P Resp. quod clarum est, ut dixi supra n. a. ppnam non posse dimitti no dum remisia culpa Sed in casu proposito culpa reperitur remissa quo ad omnia peccata, praeter unum veniale ergo indulgentia plenaria quae compraehendit imita peccata deleta, siue rinas
essieni respondentes , iuuabie quoad omnia unus Han quo in obstat, nec obicem ponit pecca tum venialamon remissum, quia illud non reddis incapace in i diligemiae, quae respicio in statum Uui eis aqvirente, veruilessima est incorpore, uita Raetiosiquidemvenialia
c mu milibus, quinum, iri omittitur , si non remitta auromnias gratia eniim non M. tur, nisi iustis, me amicis rEum autem, quies tan mortali. clarum est, esse Dei inimicum,&mereri parnam aeternam. Et traditidem Bona c. ubi supra d. q. I. puno . . . Sola autem culpa venialii ut tradit idem de praecept disp. a. q. 3. p. a. n. q. non Pimul gratia, nec charitate,
quamuis eo displiceat quod dono veniali dixi, idem etiam puto de phili speridentitatem
rationis. Veniale autem non remissum in hoc sieculo quoad culpam,an, de quomodo remittatur in purgatorio, vide egregie tradita per P. Auers de bacram renitas sect a. per totum. II Si autem Communio non sit vltimum opus, Dic, quod adhuc talis , de quo supra n. g. peccat mortalites,ita ut potius commitistat sacrilegium, quam satisfacia toneri iniuncto, cum Communiost talis naturae, viseri debeat in satu gratiae, alias non satisfito. neri iniuncto. ita interm firmat Alf d.par a.q. q. sectom-i6M talis enim Communio non po-tem Pontiscis. vi ibi subditur. faciunt quae supra cap. praeced.
dicta sunt deconfessione n. r. Culpa tamen venialis noni pugnat communioni, ut clarum est , quia per Mnquis noti desi nitesse in statu gratia ι& est differentia communicare in peccavito veniali,quando communio est ultimum opuS, ut supra firmauin. 9. quando non est, ut hic rBene tamen crum est, quod talis culpa venialis non debet esse intrinsece mala cum ipsa communione, quia eo casu communio non e stet lacta deuote, pie, te ligiose, ut debet, puta si quis municaret ob vanam gloriani,
que constituat culpam veniatam quia
118쪽
quia eo casis communio non esset opus honestum bonum saltem moraliter secus, si quis
communicaret deuote quidem,& taliter,ut dici posset id faetiam esse ad Dei gloriam, velit ubi-leum lucraretur, non tamen eum
mnitet peccati venialis , quod iam commisit tunc enim talopeccatum est quidem extrinsecum respectu Communionis, non impedit vide, quae tradidi supra de Visitatione Ecclesiaru
etiam hic in Communioneis nitur ibi Eucharistiae Sacram tum deuote percipiant. Et in Summario ibi. Si communica-ranno deuota mente. Et dic omnino , ut dixi supra de Visitati
ne Ecclesiarum d. cap. I. an. 2. usque. ad stora Ad quintum Casu quo quis
cedente culpa mortali perisnitentiam, adueniente gratia ex post facto, reuiuiscat indulgentia Casus est difficilis,&reperio duas opiniones prima est ast firmativa, quod reuiuiscata scopinio attribuitur Sylvesim in
ver Indulgentia. qis. ita Nau. de iubil. not a T. n. a.&Bonata de Sacram disp. 6.q. . punc. .
n. I 3 quam etiam dicis esse Palud de Enriq. licct Nati citet Palud conrurium asserentem.
i Secunda est negativa, quam tenet idem Nau ubi supra contraria omnino reiecta . . Hanc siquitur SuareZ,COninc. Nil gn.
Riginal Eman. Si,&alij,ut res. Bonac. d. n. I ubi. I ipse, qua dicit primam esse probabilem, hanc secundam enci tamquam probabiliorem i Et revera nulla alia ratio pro prima adduci posse videtur, nisi, quod sicut per poenitentiam re. uiuiscit quodammodo satisfactio sacramentalis facta in statu
peccati, ita reuiuiscere videtur indulgentia . Sed tamen cum sit in his diuersa ratio, debet etiam esse diuersa dispositio:ratio enim est diuersa, quia reuiuiscenti videtur esse propria sacrament rum,quibus effcacius applicatur merita Christi qualia per indulgentiam: si visit iam,esse eandem rationem, dico, quod nec sacramenta reuiuiscunt, quando
in ipserum susceptione apposita
fuit impedimentum repugnans substantiae sacramenti,ergo neqῖ reuiuiscit indulgentia, cuius eL sentis repugnat existentia ins tu peccati mortaliis implicat enim contradictionem auferre,
nam remanente culpa,ut optimε ex eo. Bonac ubi supra, ubi habentur etiam aliae rationes pro hac secunda opinione, quam mnino puto tenendam, cum alia
sitis nitus incerta,siquidem non constat, applicationem indulg&tiae
119쪽
tiae remanere in aeceptation Dei, donec tollatur Peccatum, est enim certum in lusceptore indulgentia requiri gratiam, ut per omnes, traxipue Bonaci.
ubisima n. q. est etiam certu, quod in Bulla non exprimitur, recedente fictione, staculpa,in dulgentiam obtineri,undecunimuinivalemt,quantunis a. inmerit recedem ni a Mida sententia, qtiam si beneadum. Miura nec eliranssuest. quem D. Dciunt in tem primae mentia agrinatiuς, reucii edetannii dicit, ouod duo requia avntur in patieni pientis, priamo, ut sit in statu merendi, idest
an charitate,UM non valent Gaustentibus inmortaliaaltem pro tunc Lex quibus verbis per assi
mentum a contrario sensu vid tu tenere, Quod fi non valent pro tunc valeant recedente4-Τertia.
expresse non firmat limo n. II. dicit expresse, existentibus in mortali indulgenti non valent, de sic aperte vadet ut Sylvest. non dicere contrarium ex professbine
praeuia disputatione, sed istum tangere punctum, deconseque res illud relinquere mos ieram dum cum stra perverba Smar. tametur expietas secundata sententia negativa imo arm mentum a contrario ex dictis Doctorum non simitur, ut dixit ora inter impressas per Pacisside Salu inter&decisais n. 8.que est repetita in decisa marestris iubileuiniuciari, in ultimo puniis vitinii operis esto in statu gratiar,ut supra comclusum est n. 3. casus non erit di*utabilis . Sed quia intrat
materia confessionis informis, vide abundanter,quae tradunturius a par. q. cap. I. 33- δε-
120쪽
Deueniendo ad quartam, Multimam partem huius Tractatus , circa priuilegia, ει gratias concessas
per hanc ullam , ut pariter ordinato procedet mus, erit videndum de quinque priuilegijs, quae per ullam Samstissimi conceduntur fidelibus,
viaelicet. P. Privilegio concessionis a lauatim hebdomadarimi pro maiori ponimoditate Melium. de hoc in primo p. a. De priuilegio dilationis m. poris respectu iter agentium,&. nauigantium. de hoc in se
cundo p. 3 . De priuilegio commutationis operum , vel dilationis in te pus proximum res ectu impediatorum, inuinam veniant appellatione impeditorum, d noein 3 Cap.
4. De priuilegio electionis Coris sciti iij, & hoc in A. Cap.
. Agetur qualitate,&aucti ritate huiusmodi Confessari; il ,δε consequenter de priuil
tionem censurarum, de peccat om, ac commutationem Voti
tionem Mnitentis a vinculis, silliincensuarii peccatoruis, di votorum, ciun caetera suimia dicti respiciantaquisitionem si bilei de quia tare triplicata ficultas Confessarij redundat ire, commodum,&priuilegium re nitentium, ideo de hac materia ponitur silum quintum capit lum, licet e ris prolixius Praetete quia hoc Anno M. C. LIL publicatum est sic dum Iubileum eiusdem Sanctissimi D. N. D. INNOCENTII X. erit etiam videndum de nonnullis circa illud, de hoc in 6 Cap. Tandem propter vicinitatem teporis Iubilat ordinarij, quod
rit de Atino I 63o agetur dononnullis ad eandem materram pertinentibus,4 scitu, ac not