장음표시 사용
31쪽
ris eas Ane. Rom. Ail IUD. que quartae ad excludendam inossiciosi quo relam antiquiorem esse, jam supra observavimus ad Lib. II. Tir. XVIII. XIX. g. 7.1U. Quare tutissimum videtur , statuere , SC. Tertullianum omnino Hadriani temporibus fuisse confectum, consulum vero suffectorum, sub quibus id factum , periisse memoriam, nec adeo certum annum ei facile posse adsignari. Id modo exploratum videtur, Tertullianum SQ Orphitiano esse antiquius, priuiaque matribus de bonis liberorum quam liberis de bonis maternis fuisse. prospectum . Cujus rei rationem, quam sese ignorare fatetur Vin- nius od princi Inst. de SC. Opphir. hanc esse suspicatur V. C. Ant. Schultingius ad Ulpis . Frum. XXVI, 8. p. 669. quod mater, si voluit, pietatis officio per testamentum potuerit satisfacere, id quod per aetatem saepe non licuerit liberis. Quia ergo saepius liberorum hereditate exciderint matres, quam materna liberi; mirum haud esse putat laudatissimus Schul-ringius , quod prius de matrum , quam dis liberorum successione cogitarit Senatus. V. Ceterum SC. illo Tertulliano . cautum est, ut mater ingenua trium, JibertinaequatuoS liberorum ius habens ad bona filiorum filiarumve admitteretur intestato mortuorum, licet ea in potestate parentis esset, ita tamen, ut si alieno iuri subjecta esset, jussu ejus adiret hereditarem , cujus juri esset jubjecta. g. 2. Inst. h. r. VI. Indulgetur ergo id beneficium matri , non item aviae, ceu disertis verius tradit Iusti-niazuS g. eod. Neque omnes matres eo beneficio gavisae sunt 3 sed quae jus liberorum fi beba ad ,
32쪽
Zίb. III. TD. III. as abebant, de quo supra ad LIB. I. ΤΙΤ. XXV. g. r. seq. egimus. Et ingenuis quidem civibus tribus 3 Latinis, jus Quiritium consequutis totidem ; libertinis quatuor liberis opus erat , si vellent succedere in bonis liberorum. Iul. Pauli. Recepi. IV, 9. I. O r. 8. Porro hos liberos fuisse oportebat vi vos d &quidem vel septimo pleno, vel decimo mense natos, siquiisdem immaturi non proderant, quemadmodum nec tergemini uno partu editi, ce) nec monstruosi aut prodigiosi, nec abortus ab-mque infantes proficiebant. Pauli. l. e. g. r. δεν. Defectus tamen omnes, quin & ipsam orbitatem supplebat beneficium principis, quo etiam ius liberorum consequebantur eae, quae nunquam peperissent ; de quo supra LIB. LΤΙΤ. XXV. n. q. diximus.. Vlia obser Udum etiam est , anteferre VII. ομ- hoc SC. matri liberos defuneti, omnesque, qui u 'ei heredum suorum loco sunt, sive primi stra- ' i , dus, sive ulterioris, quin & emancipatos ,
quippe quos & praetor ante matrem ad Mistiorum possessionem vocabat. Praeferebatur
d) Mortui enim non proderant, ut nee in lem
Papia Poppaea. L. I 29. D. de M. A
ce) Nisi per intervalla infantes exelusi r qualia
exempla sunt L. 3. D. si pars hered. stet. & apud
Plin. His . Hr, i 1. ς ' D Meus ae in lege Papia Poppaea , seeundum
quam etiam monstruosi partus numerum liberorum supplebant. L. I 3ν. D. de V. S. Iae. Goth L. PH. eap. XII. sed in promtu eaussa est .
'ege Papia de damno vitando , ici Tertulliano de eaptando luero agebat o
33쪽
3 o Ans. Rom. Ad Insiit. etiam pater, ad quem ipsa lege hereditas bonorumve possessio edicto unde l. timi , &unde decem persona, pertinebat . Denique di frater consanguineus matri praeferebatur, quin& adoptivus . L. I. g. vle. D. de suis o legit. hered. Soror Vero consanguinea non excludebat matrem, sed simul cum ea adibat here
ditatem pro dimidia, si filia decessisset: ast,
si filius, pro virili. L. 2. C. TR de Mec. nuptis Quae omnia breviter, ast accurate, complexus est Ulpian. Fragm. XXVI, 8. VIII ΜΠ VIII. Sed haec omnia suo more immutaVitiure nouo Iustini auuS . Nam praeterquam quod trium in Oct. . quatuorve liberorum jus noluit amplius ae matribus desiderari, fratres etiam tam consanguinem , quam uterinos matres excludere vetuit , Nov. CXVIII, 2. Quae omnia a doctoribus Q
rius ad hunc titulum solent explicari. TLT. IV.
OUemadmodum 'matribus consuItum est SC. Τertulliano, ita liberi ad successio in in bonis maternis vocantur SC. Orphitiano , a de quo hoc titulo disserendum . I.Εx Iegl- I. Ex legibus X l I. Tabularum ad liberos ruis Xih matris intestatae hereditas haud pertinebat , quia feminae suos heredes non habebamtia ULtestatae Plan. Fragm. XXVI, 7. Imma nec locus erat
ad libo' Altu, SC. Orphitiani, quoδ ad' manumis siones pertinuit, meminit Paullus Recepti Sen . t
34쪽
bonorum possessioni undo Πόρνi ad obtinenda bona matern . Siquidem haec tantum suis dabatur, vel. iis, qui sui mansissent , nisi fuissent emarcipati . L. I. g, 6. D. unde liberi. II. Poterat tamen contingere , ut liberis II. Pote. liceret maternam mere hereditatem , aut rant
iam antequam liberi essent SC. Orphitiano ad rela inoffuccessionem in maternis, bonis vocati .. Qtian-.ficiosi ἐdo enim ma res a paIribus, fuerant emancipatae, adeoque nullos habebant agnatos, liberis ab- intestato competebat bonorum posses sio, undae cognarie qua impetr*tae, omnino te stamentum matris poteranti impugnare, quemadmodum. idem licebat aliis , quibus haec
bonorum possesso fuerat data. L. 6. p. D. de inesse. test. Sin in manum, conventilant matres, liberis 1uis erant loco consanguinearum , &hinc etiam hoc casu liberi tamquam proximi heredes ab intestato , hereditate adita , procul dubio poterant materna testamenta quere. Ia inossiciosi impugnare, arg. L. T. D. eod. Et talia fuere exempla querelae inofficiosi adve sus matrum testamenta. motae , ante SC. Omphitianum, quorum meminit Val. Max. VII, 8. 2. VII, 7. q. Plin. 's. V, I. Vid. Schul- ting.. Jurior. ant. p. 668.
' IU, I . I. quod idein esse eum hoc putat Guil. .Ranchin. de Succis . ab talest g. V, 2. diversum a nostro mavult Schylting. Jurior. ant. p. 427. cujus sententia videtur vexosimillinis.
35쪽
ann. I CCCCXXX. Vocantur, Vettius Rufus &Cornelius Scipio Orphitus fasces tenuere amno U. C. IIccccxxxx, Christi CLxxvIIr. te- ste Henr. Noris 's. Consul. pag. 462. Tom. ΣΤ. Thes Anr. Rom. Unde constat , eodem
anno prodiisse illud SC. Antecessit illud Imperatorum Antonini & Commodi oratio , in Senatu reeitata , cujus meminit Ulpian. Fra m. XXVI, 7. Qua de re Iub Capitolin.
ruit. Marci Anton. XI. M. Antoninus etiam fores addidie de viresima heredirarum, de ruis stetis libertorum, de bonis maternis, is item de Misrum fueresonibus pro parte materna.
Ultima enim lex non alia est , quam sta Orphitianum , quod & alias soli M. Animnino tribuitur. L. 9. D. ad SC. Tertuli. θOrphir. I. 6. D. eod. L. 23o. D. de ver,
rum signf. IV. Eius IV. Ceterum hoc SC. data est tam filio, -u M. quam filiae Iegitima matris hereditas, etiamsi alieno iuri subjecti essent, ita, ut praeferrentur consanguineis & agnatis defunctae matris. pr. Inst. h. t. Liberis vero omnibus hoc concessum beneficium, etiam vulgo quaesitis, quippe quorum mater incerta esse haud potest. g. 3. In meod. Pauli. Recepi. Sene. IV, IO. I. Nec C
pitis deminutione perimebantur istae succeiariones. g. 2. Inst. eod. Quod tamen de minia
ib) orphii anum an Orphisianum scribendiim sit ,
mondum constat. Orphitorum e gnomen in aritiquitate notis imum . Tamen & in ORPHICI mentio fit in Inseriptione apud Grute II LXXV, 1.
36쪽
tib. IV. TD. IV. na intelligendum . Nam ad filiam. quae vel ancilla vel liberta ex SC. Claudiano fuerae facta, non magis quam ad Latinos S peregrinos legitima illa matris intestatae hereditas pertinebat. PaulL l. e. q. a. V. Quamvis vero patri liberi ipse iure he- V- redes estent: vide supra Lib. III. Tiri et . g. r. a' amatris tamen illi heredes fiebant non ipso hoc εα jure , sed vel aditione. hereditatis simplici ,
vel bonorum possessionis petitione , vel cretionis sollemnitate . Pauli. Recem. Sene. IV, Io. . & ibi. Cujac. immo & pro herede gestione maternam hereditatem adquirere ρο- 'tuisse filium ex L. 34 C. ad SC. Orph. patet. VI. At nec hoc quidem S C. mutatione ca- UI.Mut ruit . Primo enim constitutionibus illud ad xi Προος nepotes etiam & pronepotes extensum est S. iuveἔ..1. Inst. h. t. L. II. C. de suis is legit. lib. Deinde& vulgo quaesitos eo tantum casu matribus
succedere passus est Iustinianus, si haec non sit illustris , nee alios 'liberos habeat legitiam S. L. pen. C. ad SC. Orphir. Denique usus
huius SQ plane obsolevit, ex quo per Nimis CXVIII, i. liberi matri patrique eodem j re succedere coeperunt. ΤΙ T. V.
D Sileientibus suis & agnatis, proaei me ad
successionem vocabantur cognati , cujus iuris originem ad hunc titulum ex antiquisaatibus repetere juvabit.
37쪽
34 Ant. hom. Ad Inst. A' - , Leges Tabudaru n nullam habebant laeebeti cognatorum, rationem, quod falso sibi persuanem vo- det M. Vertran. Mauros de iuro libeγ. XXVII.
hulatum3 λλ. ligamus : Ceterum lex XII. Tabulaγum nulla dincretione uexus regnaros admittie: recte
tamen Ritteruehusius ad A. t. & Iac. Gothose. ad LI. XII. Tab. Tab. V. Observarunt, in mendo cubare illum, Patibi locum , legendumque esse non cognatos, sed agnatos. Sane prae er heredes 1uos , agnatos & geniales nullus jure decemvirali succedendi ordo pro- ditus legitur. TI.Cogna- II. Tota ergo illa succedendi ratio e iuresue eiso prῖ:torio iascendi P , quo bonorum possessio ex ture ex edidio unde cognati promittebatur cogna- Praexorio tis, si sui heredes ac agnati deficerent, ceu φ' observat ipse Impera or princ. Inst. h. t. tiam', '. Cognati quinam vocentur, notum est, solii γ scilicet qui per feminas conjunguntur. L. ult. S. I. D. de gradib. Per 'adoptiones contingebateognatio civilis , quae tamen non cognationis, sed agnationis jura tribuebat. E. q. S. I. D. degradib. Sed & vulgo qua siti, qui nullos agnatos habebant , cognatos tamen suos habere poterant: non vero servi, si quidem se vilium cognationum in successionibus nulla
habebatur ratio, L. I. g. a. D. unde cognati, adeo, ut ne per manumissionem quidem co- gnasio m reciperent. L. I. D. eod. IV. Iis eN IV. Cognatorum loco etiam habebantur
rahh, i rinati, minimam capitis deminutionem passi, Opite di- exceptis fratribus & sororibus emancipatis , inu i. non tamen etiam liberis eorum, qui una Cum fratri-
38쪽
IU. III. TD. V. fratribus , in potestate retent s. succedebant pro portionibus dimidiis. . a) g. I. Inst. h. r. ibique Theophilus. V. Quamvis vero etiam cognati pradu V tantum proximi ad successionem Vocarentur I gradum non ultra septimum tamen gradum hoc Prae- 1uccesso toris beneficium sese porrigebat, siquidem e septimo gradu vocabantur sobrino sobrinave ''nati natatVe, 6. vir. Inst. hoe n . quum agna inon solum ad decimum usque gradum , sed
in infinitum vocarentur. Franc. Duar n. Commor. ad rit. unde cognati. p. y 8o.
VI. Sed & haec omnia mutassit iurispru- vI. Iustdentia Iustinianea. Ex quo enim per μυeli. no tim CXVIIi, 3. cognati agnatis per omnia sunt aequiparati ; isto praetoris beneficio non amplius opus fuit : nec ad septimum tantum gradum , sed in infinitum cognati aeque atque agnati admitti coeperunt. Τ I T. VI.
O Uum τεμ τα cognationum in uaesticiis . nibus de successione se leant numerari; operae pretium se facturuat cretidit Tribonianus, si de gradibus cognationis singulari
titulo ageret. I. Gradus vero dictos docet Paullus L. Io. I. yδ l. g. IO. D. h. r. a smirisiviline falarum loco m- B 6 quo ' a) Hoe ramen non ex Praetoris edicto est, sed ex lege Anastasiana, cujus mentio fit. L. q. c. de legit. rutor. L. uir. c. da tegit. hered.
39쪽
sue proeliolum , quos ita ingredimur , ut a proximo in proximum , ides , in eum , ex eo nascitur , reanseamus ..Tota illa lex prolixissima decerpta est ex Paulli libro singulari , ae 'radibus, is ad nibus is nominibus Hrum, quem libellum Paulli, lege ista non multo prolixiorem, integrum in amici cuiusdam sui bibliotheca exstitisse, refert Cujac. Obs. IV, 4 GV II. Lineas concipiebant duas , di rectum
zotupli alteram , alteram rea die am , quarum illa α genitores & genitos ; haec e latere junctos Comprehendit. . Illa iterum in superiorum &άnferiorem distinguebatur. In his vero lineis
ita numerabant personas, ut semper gener ta persona novum gradiam adjiceret . princiis g. r. Inst. h. ri NI. Linea II. In linea directa superiore primo graduti iri . . erant pater & mater, secundo avus & avia; tertio proavus & proavia; quarto abavus &abavia a quinto atavus & atavia a sexto trit avus & tritavia a septimo & reliquis gradibus propria nomina deficiunt, iique comm
. ni Vocabulo majores adpellantur. T. Io. g. 7.
in ' D. h. H In linea inferiore primo gradu erant, filii di filiae ; secundo nepotes & nepteS ἡ
tertio pronepotes & proneptes I quarto a nepotes & abneptes 3 quinto atne potes &ameptes 3 sexto tri nepotes & tri neptes 3 septimo gradu denuo nomina coδnationum propria exspirant , & remotiores aescendentes post/ri vel posteriores dicuntur H L. Io. P. Re R .οἰ Denique in linea transversa numerabantur secundo gradu fratres & sorores 3 rerato fratris sororisque filii & fi
40쪽
Gib. III. TD. VI. , 37riae, sis patruus, amita, avunculus & maintertera a quarao fratris & sororum nepotes, ne pies, fratres patrueles , sorores patrueles , consebrim & consobrinae , amitini & amitinae, patrus magnus & amita magna, avunculus magnus, & matertera magna quinto, fratris & sororis pronepotes de proneptes , fratris patruelis , sororis patruelis , amitini, amitinae , consobrinorum consobrinarumve filii
& filiae, propior sobrino sobrina, b) propa
truus , proamita, Proavunculus, promaterte-ra 3 ferio fratrum sororumque abnepotes & neptes, fratris patruelis, sororis patruelis, amitini, amitinae, consobrini, consobrinae ne-Pos, neptis; patrui magni, amitae magnae, aVu culi magni, materterae magnae nepos, neptis IPropatrici , proamitae, proaVunculi, Prom terterae filii, filiae abpatruus, abamita, aba-MIRculus, inmatertera. Reliqui gradus denuo propriis nominibus destituuntur. f. I. I. Ins.
h. r. Pauli. Recepi. Sent. IV, II. I. seq.
IV. Quum vero haec omnia dissicilius concipiantur; in schemate quodam Veteres iure- a gra consulti solebant rem omnem ob oculos p - duum c nere. Quare etiam Institutionibus suis inse gR- ψη ruerat Iuttinianus, secundum D ulr. Inst. h. e.
i a Propriis nominibus & hae cognationes dest,
tuuntur. Vide Plaut. Paenul. V, 2. Pauli. L. I S. 6. D. de grad. Vulgo tamen vocantur nepotes . Viel. Casaub. ad Spartian. Haedr. H.
ιθ Id est patrui magni, mitae magnae, avum culi magni & materterae magnae filii filiae . Cons. Theod. Och. ad Tae t. m. XII, 64.