장음표시 사용
131쪽
Tecto animadverterunt, Q. Voconium a Ciceronoe. 54, 148 apertissime iudicona quaesitionis appel- Iari j. Sed iidem pessimo consilio Nasonem, quem Praetorem faciunt, a Q. Voconio diversum easo statuunt; quid cst enim apertius, quam eundem esse, quomin I. 147 Cicero de legum vi et auctoritato disputet, ct eum, quocum 148, quid lex iubeat, oxquirat 7 Et vidit hoc Garatonius aegre- quo ab ea sententia divelli se passus est inexc. P. 493.ὶ sed tamen ut diveraos putaret, et quum diversos iudicasset, praetorem in eo iudicio, quod
iudex quaestionis exereeret, adfuisse statueret, eo
impellebatur, quod ex Cic. pro Flacc. 21, 50. Q. Nasonem in Asia praetorem ante L. Flaccum
Cum hoc Ferratius statuisset, quinque Praeterea alios, qui quaestionibus praeessent, apud Ciceronem statim enumerari videret ipsum Ciceronem, Plaetorium, Fla minium , Orcilinium, Aquillium, P. denique Cassium nPud Meon. argum. Com. p. 92. 93. hoc anno
Praetorem de maiestate quaerentem in enisset, ne solus octavus C. AntonIus Ascon. ad orat. in T. C. p. 111. 112. O. Cic. de petit. Cons. 2. utrique iurisdictioni relinqueretur, P. Cassium ex Praetore quae sitorem, id est, ut putat, iudicem quaestionis sa ciebat, ut in eius locum alium praetorem substituere posset. Verum quoesitoria adpellatio non est Propria iudicis quaestionis. Errat enim non leviter Mamitius, ipsum Praetorem iudicem quaestionis appellari potuisse Pritans. quum bacipsa appellatione duo genera hominum distinguantur.
132쪽
Risso cuin aliiς statuebat ; itaquo eum Flaccua Asiam rex isset a. 692, is autem Globulo in ea provincia aucccssisset, Globulus orbi ), Nasonem in Asia fuisso putabat 689, praetorem Il omae n. 688, quo acta ost causa Cluentii, et quidem urbanum id. ep. 494- 49T. ; nam ne quis diceret, Nascinem anto
praetorem fuisse, tunc quaestionis iudicem, nee di Versum a Q. Voconio, obstare, quod aedilitii ho mines , non praetorii iudices quaestionum esse sci Ierent. Ipse Garatonius invitus Ilis rationibus cedit p. 49T. Equidem, si caetera firma essent, Necessario duos Q. Nasones fuisse: statuondum Puta
rem. Sed, quo tota argumentatio nititur, Nasonem in Asia praetorem fuisse, omnino incertum est. Nam quod Cicero dicit Q. Naso, qui Proetor fue-yas, nihil aliud signiscat, quam n Uer eo magistratu functum, quum res, quae ibi commemoratur,aecideret; si in Asia fuisse significasset, addidisset, ni fallor, in ea provincia, aut simile quid. Ne quis autem eredat, ideo iudicem captum Nasonem, quod eum eo C. Plotius in Asia legatus fuerit, verba gratim iudicatum esset sino dubio referuntur ad iudicium, quod L. Flacco praetore Heraclidos Passus
erat 20, M) ut Flacco Plotius legatus fuerit. Q.
igitur Voconium Nasonem iudicem quaestionis fuisse puto et de veneficiis quaesisso a. 688; praetorem cum Q. Cicerone a. 692; neo in provinciam isse, sod, quum Romae esset, a. 693 iudicem a PIo-λ Cic. pio Flaee. 31, 76. 32, 7s. π.
133쪽
tio et Heraclide sumptum ). Remoti igitur sunt a praetorum iudiciis iudices quaestionum, ab Ilorumpiaetores, idque ita luisso multo magis Ρcrspicietur, si causam Iiuius muneris instituti intellexerimus. Quum enim PIures novis legibus iam ante Sullam
constitutae essent quaestioncs Perpetuae ε), neque iis sex praetores sussicerent, quorum duos iurisdictio utraque occupabat, nequo lacilo magistratuum Numerus augeretur, Creati necessario ad ceteras quaestiones administrandas qua stionum iudices sunt. Auxit Sulla praetorum numerum q), ut Octo ossent Sod quinationes eo temporo aut, ut vulgo putant,
octo, aut, ut Garatonius censet sp. 490 et 495ὶ novem erant, quibus si iurisdictiones addimus, hoc quoquo
temporo duas aut tros quaestiones praetoribus ca- auisso patet; raro enim vel nunquam hoc temporci uni aut duas quaestiones aut utramque Iurisdicti O
num demandatam, recto Garatonius docuit p. 495 q. Ilae igitur iudicibus q aestionum obveniebant,
quorum Creandorum necessitas sublata est, aucto a Caesare et Angusto praetorum numero, eaquc mihi CausSa Esse videtur, cur omnis eorum commemora
contris ni pellatur, cum eo claraton. recte Potirparat de Pt 'OV. consul. 16, 39 8t 40. Adda pro Ili I. 28, τ . Ibi maiestas orationis quaeritur . in decretis similibus- ιlue sermulis semper gentili Domine appellantur homines Ouot fuerint alite Sullani quaestiones, des uiri vix Po-lPst; unci ct tamen Ferrai Ius I ep. 15 P. 65 sq. dis Puint, Plures certe quam qMattuor Risso. λ) Muniit. a d . Cic. ad Du. Fr. II, 1. LIps. Exc. ad Tae.
134쪽
tio intra hocltemporis spatium concludatur. Ad- .Paret, cur huiusmodi quaestionum iudicos crearentur, causam fuisse, cur tu praetorum quaestionibus, nullam 7 . . .
Venio ad inscriptiones, ex quibus Vereor ut hic antiquitatis Iocus lucis quidquam amisero PO3- ait; admodum enim suspectae mihi videntur, qua Proscruntur. Prima est et a Sigonio iam adhibita, qtim exstat apud Gruter. 225, T. OrelI. inscripti. Lat. Ι n. 592 Cardinalii librum Non vidi, quam nou Possum quin sp-iam Putem, etsi Morcellium ad eam commoratatum video. I logium Est C. Octavit, Augusti patris; in quo Primum mirum Est, tam nude Augustum dici, Neque CaeSaYOul, HE- quo imperatorem, neque Divi sit. AEdilis 1 lobis cum C. Toranio dicitux; cur,in hoc magistratu collega nominatar qui usicommomorari quid cin poterat Bino contumeIia Augusti, a quo, quum tutor eius fuisset, proscriptus Ost y . Scilicet do hoc uno Collega Constabat. PMostreiso i ex I g DNIiOuum RPPOItatur, non solum, eontra locos Ciceronis , sodvontra evidentissimam Tationem; l etsi probat Ga- Talon. P. 488; quis enim i quemquam, i autondomnos quaestionea deicetum, , aut, I iquum l unam i .. i l . .: ilnas In, a Qui ibi Dii , i. - Ο - ' . si ii iii, iis Gilκs niubi Jur i iD 'vae Galaion 1,. 489 do vicariis Prse orum in Provincias nil bolla avocatorum ad iudicia istuminanda dicit, falsa esse, apparet ex iis, quu3 de alio vicariorumo. genere tam dixi; tum qu Ihus Praetoribus quaestione decretae erant, ii in provincias non ibant.. Sueton. Aug. 27.
135쪽
sortitus esset, quaestionum, non quaestionis, indicem appellatum putet 3 Sequitur alia apud Grntcr. s. 360, 3, Plenior et diligentius descripta apud Murat. 728, 1., quae si Vera esset, iudicem quaestionis sub imperatoribus haberemus; sed aperte spuria est, referta in nominum enumerandorum ratione, in ipsis nominibus, tu. muneribus gestis, in modo, quo munera publica homo accepisse dicitur, insolentissimarumct: salsissim rum rerum. TETtia est apud Fabreti. cl. X, ML Oreli. n. 569, defensa contra Mass
dosumpta cx schedis Barberinis scis. Oreli. P. 32.); si vera est, iudicum quaestionis aliquot annis ante a. 662 habemus. Sed nequo uex simplici
tur pro iudica qu alumis Positum Probo, Nessu Iocutionom iudex Meneficiis Neque Proetor reueet ilia, nequo omnino hanu quaretionis, quam in PraF- tura cxercuerit, notationem. Quartam ex Murator. 625, 6. Aquileienoem Garatonius attulit, in qua C. Appuleius M. F. Tappo iudex quoesiItoniarmum. Filasium,a ollatiar, ita ut haec dignitas iuua tedilitatum, tribunatum Plebis, quaesturam po
ilatur I . D agna suspicio ost, Consectam esse inseri ptionem ab Laliquo, qtii ad iuuicem qumationis traxerit quaestionem rexi in capitalium antiquis tempoΘribus interdum extra ordinem magistratibus dentiae I gliese scrἰpsit in Ephemeridibus Arcadicis,
136쪽
aridatam alii do triumviris capitalibus cogita xit scisi de his Garatou. cogitari nou vult.) Coxis ad eos iudicos qu*stionum, do quibus agimuS, Misa Pertinet. Restaut iuscrimiones duae, altera apud
I, P. O. , cuius , lectio ot Explicatio omni uci iurCςrtu Oει, altera apud Marinium. Atti I, 53- , ubmissa ab. amico'. iii qua literas Q. Qu*εie. I . explicat Oumstori Quadisi tori Iudici, quaa 1 pquo legitima appellatio est, nequo apta; tribunatuI qtioque et quaesturae postponitur lioc mutius; a maioribus ad minora descendit enumeratio; aunt 'lia in ea inscriptio io, quae ossondunt: Sodqnoniam nihil ex ea ad huiu3 muneris rationem desiniendam elici pote.t, Omitto. Inscriptio apud Griit. 115, si ex Zam oscio sumpta, in qua est M.
in quo iam nihil dicemus do binis illis comitiis, quae Commoratus cst p. 34 ad Aet. 1, 9 , nihil dori sis; ipse enim interpres indicat, se multis in rebus neque εanc dissicilibus tantum coniecturam sequi ' ,
137쪽
in a1ns nihil omnino seire ν); satisque InteIIectum Puto, e m esse Imius commentarii rationem, ut in historia aliqua quidem bona et ex antiquis fontibus derivata habeat, sed ita pleraque corruma et Perturbata, ut Vix agnosci queant, 'ipsius antem nulIa sit auctoritas, praesertim si alii auctores repugnaverint, in antiquitatis institutas, de qnthus pauciora et minus bona tradita ab aliis accepisso videtur, admodum pauca utilia praebeat, quibus autissime utendum sit, ne infimae aetatis hominis coniecturis decipiamur φ . Sed paene iniuriam Reimus homini, quem, quasi furtim in alieni nominia Possessionem irrepserit, sic indiciis illis colligendis do loco detreiamus; ipso enthi nunquam, cuius aetatis esset, oceu lavis nequo suspicatus Est, sibi hanc antiquitatis laudem adfictum iri. Primum ubiqus auriquos et
Veteres tanquam a Bua aetate longe Temotos appel-
Iavit et instituta dudum abolita ae uexplicaru
ut de riuisoribus p. 31. 32 ad Aet. I, 8, in quibus
sane prudenter duhitavit, si cum iis comparatur, qui Assirmant quasi in Te certissima, divisores suisse, γῆ in comitiis tabellas disrethuerent; qui.ne unum qui-dom locum, ex quo id essiciant, Proferre Poterunt, aut quo publici muneris aut ministerit quidquam divisoribus fuisse ostendant. Nam Plauti magistros curiarum Athenienses non sum ne septurus. Itaque minime in hos commentarios eadit, quod da brosianis dixit Ni vhi praes. ad Front. p. XXXIV n.4.
138쪽
ostendit ;ε deinde anorum temporum Tes saepe significat, ut in iis, quae do principe, commentari-
et de redituum generibus P. M ad Lib. II, 2. Poterant alia quaedam vestigia obscuriora reperiri, quae omnia ad extrema imperii Romani tempora Pertinent, certam temporis, quo commentarius 8Cri-Ptus sit,notam non laabent.Atque haec do ita dicta sunto, quas in commentariis traduntur, quae breVius expo- auissem, nisi caVendum esse vidissem, ne quis, si non Asconii, satis tamen antiquos Putaret et ab inserioris aetatis hominibus nonnullis in Iocis interpolatos. Restat, ut hominia scribendi genus caeterorum similo esse intelligatur, non tam ex Per-Potuo quodam tenore orationis cis enim in his brevissimis acholiis non est, quam ex singulis verbis et Iocutionibus,in quibus multa ingruentis barbariae vestigia sunt. Huius interpretis sunt ut illa omittam, quae in Asconii aetatem non cadunt, cadunt in Antonitiorum ), animositas, annonoe pluraliter de iis, B Moria rear p. 28 Ara. 1, 6. Moria his p. 59 Lib. I, 19, p. 62 Lib. I, ira &c.
D vid. PancIrolli Nol. dignit. imp. Orient. Ibes. GraeV. T. VII e. 10 p. 1369, c..11 p., 1370, c. 13 P. 1375. Gotho red. ad cod. Theodos. T. II, p. 184 sq. p. 495, 506, T. III p. 38, p. 43 sq. ed. Bitter. Betentae sunt bae
hellationes, eert commentariensis et eomἰcularii
apud Ostrogothos; vid Μunso Gesch. d. 0stg. p. 645. Loeos in iis, quae apud Schellerum iam Iaudata sunt,
139쪽
quae ni stratibus et aliis de piablieo tr1hiilintnr, P. 13 nil Div. 10 et alibi, appellatra isa P. 64 ad
Lib. 1. 24, argiamentalis, auctionari ne sit eme re; celebrare, ut sit habere, ea ercere, Iacterst , ut
reiectionem iudiciam p. 28 ud Act. 1, 6, comi ire P. 31 ad Act. 1, 8. , ') connioenita, criminulta s. 35 ad Act. 1, 10, detegere, Ut sit . Prehen erct, p. 25 ad Act. 1, 2 delectis in corruptione in i- caulibus eitissor p. 78'ad Lib. 1, 54, more bara ut sit iniuste posside e V, inranuare id es exponere P. 43 ad Act. t, 18 ), inferogati 'e, intramuranus 6 tramuhanus, quod in lexicis hine
laudatur, non logitur,ὶ ivritim pro lito 1'. T4 ad Lib. 1; 45, modo pro nunc p. I ad Di V. 3, P. 14 ad Diu ' 10, p. 21 ad Div. 19 3ec. - , neoterice, inetam pridioris do publiuis eius aedibus p. 28 nd Art. 1, 6 et de honunibus, qui ut ipso utar inferioris a fatis dicendi rationAJ snb eo militant, p. 56 ad Lib. 1, 14 ), o moron, participatio, p. '41. ad Act. 1; 46;
140쪽
pamissimus p. 21 ad Dim 17 repetita ex antiquitato
Obsoleta forma, ρemitatio, promotio, P Molana ta-hulatum pro prominenti P. 19 ad Divia 16, rev--εisa, solidare et soli m fleri de rationibus, unde Itali soldo et aal , subaudire saepe ε), ausi are, a distinguere, sua meor, Meliareus. His addendum esset Dicequinatura ex Arg. Lib. 1. p. 46, nisi in edit. I esset in legationem. Dicem quinatu m. tertio&o. ; oinuinoque hoc compositorum genus DB ad hanc quidem aetatuni pertinet. Rocicationis autem vox sane ab hoc scriptore de iis, qui iterum adesse et causam agere iubentur, posita videtur p. 53 ad Lib. 1, 9 7 . Alia sunt in his eommentariis Por- multa non tam in singulis vocabulis, quam in eo-
τῶ γίγνεσθα esse videatur 3 eadem est ratio Ioc Plautini Sticli. IV, 1, 23. Post Donatum defendor voluit Priscian. 1168, 47 Pu sch. et, quod mirere, Voss. de vii. serni. Lib. VII. p. 38O. Opp. T. II. ed. 1695.J Quintiliatii auctoritate nunc nenio abutitur.=ὶ Plinii locum Ep. 1 ,. 5, 19 recte Miter interpretantur;