장음표시 사용
111쪽
Plutare ius fidem facit '); de Albinovano p. 5Tad Lib. 1, 14 η); do L. Magio et L. Fannio P. 6T ad Lib. 1, 34 '); do crimine, quo P. Furius
ex Lusitania accusatus sit, p. 22 ad Div. 20; do M. Torentio Varrono Lucullo in Macedonia Curi. Tionis successore p. 88. ad Lib. II, 9. Bona etiam nota do Fornico Fabiano p. 30 ad Act. 1, 7 Sed multum fallatur, qui ex his concludat, hunc interpretem antiquae historia, Vul mediocriter Poritum fuisse. ordino singula Porsequar. Primum auctoritate, ut iam signi sicavi, non dico Acto-Tum aut scriptorum Ciceroni aequalium aut proximo- Tum, sed nulla omnino haec confirmavit, Deque ullam rem subtilius exsecutus est, unde Vel tonuissima vit. Cic. 8; in summa disci DPat. eis. Appian. Beli. civ. 1, 60. 1 , 62. maxime autem 1, 91. I Eos Appiau. Mi iluidat. 68 a Sertorio ad Mithridatem
missos narrat, Oxosius VI, 2 a Fimbriae exercitu ad Mithridatem transisse; idem sero scholitistes tradidissovidetur; nam Pro tran fugae fac i a RIariano exercitu in ed. I est: transfugaro iacit triauo exercitu; ex quo facio trans gar a k al. ex. , ut intelligatur Valerii Flacci exercitus, eui postea Fimbria praefuit. Id si verum est, post stultum bellum Mithridaticum Primum in provinciam Rom. redieritit, neceMe est; sed ob hctim res e,t. Cis. Wesset. ad Sinison. Chron. ad a.
Quod Fabius Allobrox appellatur pro Allobrogieo,
culpat est editorum non aeecte supplentium Iacunam ed. I, tibi est qui deυaelia allobrogibua nominiatas eat.
112쪽
snspicio esse possit. eum ad Iaas res fractandas ipsum in so aliquid habuisse praesidii; deinde ne in iis quidem, quae Tecto tradit, ordine et accurato omnia exponit, ut quae de Marcellis habet p. 8 ad Div. 4 eiusmodi sunt, ut ex libro hominis Ciceronis
temporibus proximi deriVata esse appareat, ac tamen ita nequo nominibus nequo aliis notis distincta, ut hominem negligenter excerpentem agnoscamus, non scriptorem, quae ipso repererit, tradentem; εimilia, quae de tribunis, quorum opora in tribunatus splendore restituendo Versata est, tradidit P. 5 ad Div. 3. Ubi autem diversa tradita reperic-bat, quum ipse nihil asserre posset, simpliciter brevissime et nudis nominibus Positis enumcravit, quid
alii crediderint, ut p. 26 ad Act. 1, 2 et 3,
tibi eum haec ex aliis commentariis descripsisse,
patet ex Anonymi scholiis, tu quibus idem, quod opud illum, Oppii nomen est, ad c. 2 male scriptum Opimitis;) in accusatore novae turbae. Verum haec minora; scd in rebus hominibusque notissimis ita hic interpres erravit, ut cum ipsum Plano nihil vidisse, ac tamen tenui quadam auditiuncula
adspersum fuisse rorum gestarum appareat, caSquo aut ipsum confudisse aut lavi confusas accesisse. Exem-Ρlo Ponam Perspicua. Ad Div. 2 p. 1t et ad Lib. 1, 15 p. 58, quum do duobus Dolabellis quaedam
accopisset, ita confudit, ut Dolabellae consulari et triumphali, quem C. Caesar adolescens accusavit nec damnavo potuit, Scaurum accusatorem daret, alteri ex Cilicia administrata damnato Caesarem , quum coutra esse notissimum sit, nihilque Caesaris accu-
113쪽
εatione illustrius, verumque ex Cic. in Verr. 1, 38, 9T intelligere potuisset . Atque- in hac To
Perigonius graviter Asconium accusat, quum VeTua Asconius omnia recto tradat ). P. 2L ad Div. 17do Q. Mucio Scaevola exiliter admodum adnotans ad P. Rutilium Rufum eiusque damnationem desectit, quo in ScaeVolae quaestorem et cx quaestura damnatum dicit, quum Sca Volae legatus consularis fuerit et post legationem damnatus sit μ . IIic quoquo nomina tenuit, Torum ordinem perturbavit.
P. 42 ad Act. 1, 18 do L. et M. Lucullorum )
accusatione falsa narrat; nam neque ultu, his tem Poribus L. Cotta accusatus cst, ut una erat cele-vId. Manut. ad Div. I. IIolom. ad Cic. pro O Inti 8. Pigh. Anti. p. 280 et 286. Perizon. Animadverss. Lisi. p. 56. IIari. Sc.ῖ ad Cic. pro Scauro p. 137. p. 1013. Gr. Selii itΣ In
altero Ioco interpolatum Asconii commentarium Putat, quum priorem tacitus Praeterisset. Diiod in commentario p. 66 ad Lib. 1 , 30 recie Dolabellae Ciliciensis
accusator Scaurus dicitur . ea lectio ab Ilotomano est; in superioribus edd. est: ae 4atores acilicet eau
VaIes. nd Dion. Cass. Excerpti Petresc. n. CVI Reim. Perleton. Animadverss. hist. p. 60. Garat. ad Lib. I, 4. p. 160 IIaun. Pighii, ut Caralonius nPpellat, Soran a nimis secure secutus est Eliotidi Protegg. ad Brut. P. L. Rectiora sequitur Beter ad Cic. Fragm. Orati. P. 132. In od 1 est L. Lucilius et iram M. Licinius. Recte Caralonius Lia tua, non Licinios appellari vuli.
114쪽
inis Lucullorum coniuncta accusatio, Servilii Auguris, inimici paterniq). Videtur interpres aut ante eum alius id quod ad Divin. 21. do L. Cotta
a P. Africano accusato Iegerat adnotatum, Me No-ficio quo errore transtulisse. De ipsa illa Asricani accusatione dubitanter interpretem scribero
mireris ). P. 62 ad Lib. 1, 23 confudit nobi
lissimum oratorem, M. Antonium, qui ibi intelli gitur, cum silio, eo, qui infinitum imperium orae maritimae nactus est ' ; do hoc autem DTPosuit m
20 ad Divin. 17 et p. 85 ad Lib. II, 3; ex iis,
quae his locis repererat notata, nonnulla ad illum locum transtulit. Satis ex his, quae adtuli, ad Paruro vidctur, quod iam in singulis significavi, quum sint in hoc commentario aliqua necessario ad hominum a Ciceronis aetate non valde remotorum auctoritatem refercnda, alia exilia et bruvia, sed 6 Plutarch. Lucull. 1. Interpp. ad Cic. Acad. II, 1, 1, ad Cie. do osse. II, 14, 50, Spald. ad Quintil. XII, 7, 4. ad Divin. 2 l. p. 22. hunc P. Afrisanus post ced. 1 ante
Aecundum eonMulatum et censuram DICITUR ac Maode.
Id sano dicit Cicero ipsci illo loco. η Seio Boboriellum II Emendd. 7 p. 70 haec corriger
velle, graviter Mamilium increpantem, qui reprehendere Asconiiun austis sit. Ne Gurat. quidem a mutando obstinet; sed ea prosccto vis est, non solum addore putris adpellullonem, sed ex tribus nominativis genitivos es Sicere; et cur, si patrem hic significari interpres
intellexisset, de eo ne verbum quidem fecisset, desilio tam multa dixisset P
115쪽
tamen Vera et non omnino Vulgaria, multa automita, ut Vidimus, confusa et perturbata, fuisse ariti- qui alicuius hominis scriptum, ex quo haec a grammaticis excerpta sint, et ad insimam aetat in propagata, ita ut transscribendo, contrahendo, mutando multa corrumperentur; neque enim ipsum illum sontem hic tuterpres adiit, sed ex turbidis aliorum rivulis hausit, ut tum ex illa diversarum sentcntiarum commemoratione p. 26 ad Aet. 1, 2 et 3, intelligitur, tum ex ipsa ieiunitate eorum, quae hie supersunt, in quibus foro omnia doctioris et copiosioris expositionis vestigia sublata sunt, ut frequentibus erroribus. Atque hunc sontem ipsos Asconii veros commentarios fuisse, viX dubium mihi videtur. Quum enim docti et antiqui et grammaticis noti hominis exstaret rerum ad historiam pertinentium in Ciceronis orationibus enarratio, nosteri quidem potuisso vidctur, ut non hoc ducuin hoc genero inferioris aetatis grammatici utcrcntur. Sunt autem aliqua, quae non ex eorum, quae a superioribus tradita erant, perturbationo sed ex ipsorum recentiorum hominum coniecturis orta videntur, ut quae ad Act. 1, 16 p. 41. scripta sunt ab interprete de Cn. Dolabella , magis etiam, quae p. 22 ad Div. 21. de P. Lentulo, principe
Benatus: Hic est IGITun Lentuli Surm Pater in carcere Strangulati propter coniurationem; avum fuisse, Cicero, Val. Maxim., Dio Cass. tostantur j. 9 vid. Manut. si Garat. ad li. I. Cie. in Catil. III, 5, 10. IV, 6, 13. Val. Max. V, 3,
116쪽
Ad hoc genua pertinore milii Videtur error inter- Protis, quo nuper iuris consultus doctus, Κ lenatus, deceptus Iogcm Aciliam de repetundis ita a Cicerone et Asconio commemorari Scripsit, ut, qua ratione haec Iex Servilia prior putari potuerit, non intelligeret μ). Do qua re pauca dicam, non multum ab iis diversa, quae iam Ernestius exposuit. Ex lpriore Ciceronis loco Act. 1, 17, 51. nihil omnino de aetato legis desiniri potest. Altero loco, Lib. 1, 9, 26. comperendinationem, quam Hortuna ius a Cieorono tolli querebatur, accusatoris, non rci causa institutam dixit, ut, quae a defensoro Priore actione dicta essent, coarguore Posset ). T
Rom. 2. Dio. Cass. XLVI. p. 463 ed. Reian. SI-gonii et Rohortelli de hoc Ioco eoniecturam puppi ermitto is D Fragment. 1eg. Servit. p. XI, not. 41. Priorem Putarunt post Manuti tuti Ferratius Epp. 1 , 10. p. 40, Ernestius Ind. Ieg. v. Acilia, Gara oratus ad Lili. I in Verr. 9 p. 164 Ilaun. Iuiqsconsulti post Iloloma
nt an sere alteram sententiam secuti videntur, Mi ΙIesne C.
Antiqq. IV, 18. 75. Ex hoc loco, ut Id pDImum removeam, interPres P.
53. efficit, post comperendinationem priorem dIxisso defensorem, deinde accusκlorum . ita ut duae defen-sIones inter duas accusationes concluderentur, DRqUESPntentia propagata est ad scriptores de ordine iudiciorum, ut ad II einecc. Antiqq. IV, 18 30, quem totum errorem Ferrati i Lib. 1. ep. 9, p. 36 sq. Ita sustulit, ut contra dici nihil quoat. Vel hoc do
eumento sit, veterem iudiciorum formam commentum seri Plor ira ignorasse, et, quae Probabilia viderentur, coniectasse.
117쪽
in m antom lioc comperendinationis genus in hiscansis Primum constitiatum esse lege Servilii Glauci ae ; ante vel iudicari primo potuisso vol amplius pronuntiari; hanc legem molliorcm suisse; ita enim vel statim absolutos esse reos, aut, Si minus indicos nil absolvendum inclinarent, nihilo magis cito condemnatos osso; ampliatione cnim idem aut etiam Pliis Conscctit OS esse, quam comperendinatione; PO-terant enim scopius ampliori μ . So igitur sua ratione ad votorum illam molliorcnaque I gom redire. o tibi, inquit, ilIam Aciliam legem rextiluo. Bestituere so dicit Iegein, quae fuisset Brito comper dinationum a Servilio institutam; prior Ostigitur Acilia Τ). Nam ex latorum tomporibus nihil admodum cum Furratio si conclus crim. At in logis Serviliae si agmentis mentio sit legis Calpurniae et Iuuiae 7 , Aciliae nulla. Eius a ci causamesso puto, quod ex illis legibus relictum sit privati quoddam iudicii genus R). Erravit igitur inici Pros,
Callida ost Im e legis Interpretatio; laicor; sed Cicero
Τ Miror Iloioma tum, qui maxime Propiser Asconii in Acilinin inferiorem putabat, ideoque apud Cicero aemCarcilium commolatiliam; vid. ΚIenae P. NI. DOl. 40.
Fribstitia hal. nciri meminisse, ipsam adnotationem ostendere , interprolem Aciliam hoc loco commemoratam legisse.
118쪽
quum Iego Acilia comperendinationem sublatam dixit, quae ante legem Serviliam non fuit ν . Verum hoc totum non ab antiquis traditum posuit, sed ipse coniectura effecit ox Ciceronis verbis Lib. 1, 9, 26 qua lege mulli semel accusati etc. quum id, quod factum aliquaudo esset, sicri ncccssario illa I ego putaret; eodemque errore sublatam log Acilia ampliandi potes latum Somniavit, Contra
rei rationem - quis enim putet, nondum Constituta comperendinat otio, iudicos coactos, ut NECES-εario primo coetu pronuntiarunt 2ὶ - et contra Ciceronis testimonium, quod verbis Mel tarde condemnari continetur. Tum Don inteIIectis verbis Ciceronis oratorie legis commoda exaggerantis ita
ScIipsit, quasi olim Nomo primo damnari potuerit, scit, qui damnandi, ii dein semper ampliandi suo Pini J. Sed satis multa de robus historicis, tit' p. 54 ad Lib. 1 , 9. ch. p. 41 ad Act. 1, 17.
J Contra compersendi nullo no instituta ampliationem sublatam effie, recte Κ lene itis opinatur p. 58 not. 25, P. 64 tot. l. Ideo Cicero I. c. ita mittam in concilium, ut ΕTt Ara si lex iam liandi FAcr AT poto tutem, tamen&c., ideo atrocem legoni Corneliam vocat, quum non de poena sed do iudicii forma loquatur. Videntur legum Iutores, et subitae reorum oppressioni et repetitis
ampliationibus citi in Colia septies amisisto, Vid. Val. Ilax. Vlli, 1, 1l,) obviam ire voluisse.
p. 53 ad Lib. 1, 9. aut statim aententire dicebatur εἰ tibaomendus esset reus, aut amplius pronuntiabatur, ει videretur es e damnandua, eum disiaηent iudices , muliquet, hoc est, obooura causa est; itaque eo Pur
119쪽
iam totus lite Iocus relinquendus videatur, si ex Ciceronis aetatis historia M. Lollium Palicanum sustulero, ex Ioco aliquo huius commentarii illatum. M. Palicanus, quem Pighius et post cum carieri tribunum laciunt L. Gellio et Cn. Lentulo coss. 682. , mihi tribunus suisse videtur Cn. Au- 1idio P. Lentulo coss. a. 683. Quum enim a. 682. aliquanto onto Kal. Dcc. Romar in senatu de causa Sthonii ob Verris iniuriam ex Sicilia profugi actum essci, Verres ipsis Cal. Dccembr. Siboni uim absentem Syracusis damnavit Cic. in Verr. II, 40, 96, 9T, 98.) Postea quum comperissct Palicanum tribunum in concione questum de ea re esse, et Ciceronem Sthenii causam apud collegium tribunorum Ogisso, pertimuit. Haec igitur et a Palicano et a Cicerone post Nonas Decembres mihi acta videntur, ut Palicanus tribunatum inierit Nonis Decemb. a. 682 ). IIunc interpres post Sicinium et Quintium in triluinitia potestate restituenda claborasso
tradit ad. Div. 3 13. 5; et ipse Cicero Brut. 62, 223
inter hominus concionibus aptos post L. Quintium
in 'possa eslutione Iseebat, in eustis perora sone fiadebatur obaetiristia. In his extremis novus error. III I- see haec omnia asseriseἱs suis tuetur Bohortellus Ad
noiait. II, 25 p. 91 Griit. a) Conuenit, quod p. 40 ad Aet. 1 , 15 ab Interpieio
Palicanus tribunus videtur appellari quo tempore cra. Pompeius primam ad Mi hem concionem habuerit, qui mex Hispania redisset. Sed locus mantus videtur, et in ed. I est publicano tr. pl.
120쪽
recenset. Recte igitur ad hunc reserunt SalIustii verba a Quintiliano IV, 2, 2. Iaudata, ubi M. Acilius Palicanus appellatur. Sed in commentario ad Lib. 1, M. p. 75 M. Lollius Palicanus trib. Pleb. Civem a Verre, praetoro urbano a. 68M, verberatum in concionem produxisse dicitur. Hunc Spalding et Eliendi ad Cic. Briit. l. c. p. 162 uam caeteri confundunt), qnod idem a. 680 et 683 tribunus non fuerit, ab altoro distinguunt. Sed si duo M. Palicani intra tam bruvo tempus tribuni pl. fuissent, prosccto Cicero in Bruto, utrum
commemorarui, significasset. Et est in Asconii ed. 1. M. Iulius Pali anus, ut fero aequo facito
Aoilius, ac Lollius sic ri possit; aed restat in tempore dissicultas. Scilicet accidit interproti, quod
in aliis robus Supra oblondi nccidisse. Commemorari apud Ciceronem tribuunm videbat nomine non indicato; bis porro apud superiorcs grammaticos Palicanum nominatum meminerat, eumque hominem quem Verres iniuria affecisset, defendisso, ex Ioco
Cie. II, 4l intelligebat; itaque illum altero quoquo loco significari putavit. Error in nomine ipsiusno sit an librarii recentioris, incertum est. Quod Ellendi vix hunc Palicanum a. 68T. C Pisonis comitia habentis constantia a consulatu deiectum Putat, quod hic non Iogitimus ei consulatus petendi annus lacrit, non attendit, ea, quae Valer. Max. III, 8 Rom. 3 narrat, impetu plebis et vi gusta dici. Bestat M. Lollius Palicanus consul T33, qui cognomon nescio quibus Horatii editoribus debet. Apud antiquos scriptorcs, apud eos, qui natos Diuillaec by Corale