장음표시 사용
31쪽
quaedam in his intelligit,dicens: quod Graeco rum pestiletiae historia caussam prςbet,ac materiam naturalem: nempe, ut verisimile est, tabificam commutationem ambientis, ex puir dine exhalata, qua Idae locus e mittebat,caussa
Apollinis attrahentis, hoc est, solis . Addit Pr terra: rhetorica vero auxesi, nocti similem dicit, propter horrendum, ac truculentum adspectum. Quod autem idem Apollo ἐκη3μοβ dicatur ab Homero, Macrobius exponit his verbis: Sagittarum a utem nomine, non nisi radiorum iactus ostenditur, qui tunc longissimi intelliguntur, quo tempore altissimus sol, diebus logist imis, solstitio aestiuo conficit annuum cur
δκὶῖνας βα-ων: e longissimo , altissimoq; radios in terram usq; demittens. Ηςc Macrobius. Eustathius hoc modo: Non perinde graues sunt poetae in fabulis , atq; Homerus, qui post ipsum scripserunt. Vbi enim venerandum Apollinem λέΤην .i. longe iaculantem dicit Homerus;fabulatur Simonides, ideo dici ab illo, quod draconem in Pythiis centum sagittis interfecerit Apollo: cum vno telo,uno iactu serpentem interemtum oportuisset. Non enim iaculatoris excellentia consistit in eo, ut multorum iactiti
32쪽
hetorum tandem noceat. Non enim is ἐκι - MMDr est: sed qui loge iaculatur. Hoc enim proprium est iaculatoris . Adde his, qui eminus serit,ac certae destinationis est. Propterea ipse Apollo est ἐλαεργον .i.ὰ longinquo operans: quod procul arcere, & prohi- here potest. Subdit mox et Si vero quis Apollinem dicere velit, λαhi mi DNὸ visit, ab H ν.i. centum, & δέ-.i. telis: melius suerit, dicere ab eo, quod centum, scilicet, multa habeat tela, multas sagitas. Hac ratione per enallagen reseratur ad radios innumerabiles Hactenus Eustathius. Vbi aute ab Homero dicitur εμαερ-Αpolis Io, ibi Heraclides ad hunc modum: ὀ 7 αἶμι ιν ἔργαζεμενος, id est, qui vim suam exercet in res Ionge dissitas. Hic autem sol est,tonge distans ab orbe nostro, anni temporum supra terram opifex: tempestiue supra tellurem radians , α hiemi aestatem equali lance apponens.
multisonum,multum resonans:neq, alio sit usus epitheto, quo maris procellis agitati
Quasi non sint proprietates mari innumera. tales, unde deduci epitheta possint.
33쪽
Eustathius in hunc locu , .i. susuris rus, ait, per Onomatopoeiam est sonus aqui marin*quadam exundatione ad littora reuertentis ,& quasi. reciprocantis. Hinc mare dicitur ὐολοιςβος, hoc est, multum murmuris edens. Mox definit Onomatopoeiam his verbis ronomatopoeia est tropus poeticus, quae corporum imitatur sonitum. Hactenus Eustathius.
Adde hue,quod non poterat commodius imitari poeta sibilum,sic dicam illum, quem undet littoribus allisae reciprocantes reddunt. Ibi enim quidam quasi sigmatismus auditur.
ωκει, hoc est,pedibus velox: videtur potius reserendum ad vecordiam,formidinem, Mfugacitatem illorum, qui spem salutis in pedibus habent positam. qui fuga salutem quaerunt. An ab eo, quod Pindarus in Nemeis scribit: qui tanta eum fuisse velocitate ait, ut sine ope Ta canum, ac sine retibus,ceruos cursu sit asseca
An quod a .Chirone ceruorum medullis sit nutritus, ut inde quasi innatam habeat celeri.
Id Nagiangenus sentire videtur , cum dicit, eum sine ciboc ducatum : ipsam autem crudis
34쪽
tantum ferarum visceribus solitum esse pasci. Eustathius in com. de nominis etymologia, cum multa, tum uec etiam adsert, ex illorum sententia,qui unico, λ, scribendia, Achites,coi tendunt. Ait autem a vhis, quod est pabulum, seu nutrimentum ex segetibus a, par ticula privativa. Quorum tamen opinionem refellit, cum addit:non enim cereali fructu
heroem hunc nutritum esse aiunt, sed animalium medullis. Xenophon in libro de venatione, ubi heroas a Chirone edoctos, & venandi arte praestantes enumerat, inter alia haec de Achille ait: Achilles in hac disciplina educatus medicina, levenatione) tam pulchra,& magna de se monu menta dedit, ut de illo nec dicendo, nec audi do quis fatigari possit. An verius ad robur, & ad sortitudinem bellatoris sit reserendum, quae celeritate pedum , di corporis agilitate precipue nititur.
CVr noue dies sagittae Appollinis, per exercitum Graecorum grassatae sint, non plures, neq; pauciores: decimo tantum die, Achi uos ad concionem vocaverit Achillest cureo usq; distulerit concionem.
Eustathius hunc locum explicans ait, emi
35쪽
admodum poeta in omnibus figmentis, verisia milia, atq; probabilia dicit: talem etiam hic se se pristat circa dies pestilentiae. Si enim con tinuo,vel primo,aut secundo, vel etiam tertio die quaesisset caussam, oratio non suisset appostita ad persuadendum: nihil idoneum ad faciendam fidem fuisset in figmentor vel saltem pro habile quidquam . Quid enim graue videns Achilles, quεsiturus esset caussam irae Apollinis Aut unde coniectare inciperet, Apollinem pesti lentiae praesidem Graecis insensum , cum nihil tale euenisset adhuc, nihil praeter opinionem hominum, quod vel admiratione, vel stupore in animis. hominum excitare potaiset Poli quam vero iam nouem pretieriissent dies, ac tamdiu iratus suisset Apollo; atque is
morbus,quem secundum antiquorum opinionem, tot diebus cessare oporcuisset, nisi diis uinitus esset immissiis, etiam longius progrederetur, tunc de caussa quaeritur. Hactenus Eustathius. Heraclides ponticus etiam liberationem a morbo, non pari, sed impari dierum numero contigisse notauit. Siquidem experientia singulatim collecta, notissimum est, impares dies corporum affectus indicare. Soluit autem morbum Αcchilles et ut pote, cuius praeceptor suerit Chiron. inicum omni sapientia clarus a tum arte me ac iacit eximius fuit.
36쪽
, Vr potius Achilles sollicitus causa pestilei L A tiae quaerit, non alius quis nempe Aga. memn5, aut Vlysses veterator sagacii simus F, Eustathius huic quaestioni occurrit his verini his r Achilles sciscitatur causam, non alius si quis Graecorum. i. Quja, ut Homerus ait, in mentem id ipsi, iniecerat, albas ulnas habens Iuno: qua de Graecis sollicita ab Alexandro Troiano assectati erat iniuriar deniq; quod Graecorum salutem, cum damno optabat Troianorum. Allegoriai autem sic habet r Homerus enim plerumq, j occultat caussas veras et idq; magis congruie, poesi Achilles de caussa pestilentiae perconistatur r unde orisinem ducat, quaerit: propte, rea , quod eisit medicus , medicina edoctus is a Chirone centauro. Et subdie. videns Achilles) aerem non esse purum, i sed morbosum: pestem ab ira diuina immiti, sam esse suspicatur e primus caussam morbii. sensit, ut medicus. Quod autem ait, lunonem, Achilli immisisse in mentem: ut, scilicet, coin, gnosceret, unde morbi caussa e tabulam hoc it innuere aiunt: Iuno aer elit Achilles autem i. ex aere morbi caussam colligit. Pretterea Achillem fingit Homerus eiusmodi, qui & morbum coga
37쪽
cognoscat,& ad concionem vocet popuIumis Vt probabile videatur, ipsum solum inuisun esse Agamemnoni: qui, & primus quq t, 8 solus loquatur. Eaq; de caussa Chryseida priuauerit ipsum. Homo enim ira percitus nor considerat iustum: sed siue iuste, siue iniuste, poena asticit damni autorem. Haec Eustathius. Accipe Iucidius : Eustathius sensit, Agamem nonem affectibus cedentem non vidisse, iuret
ne, an iniuria sibi depoposcerit Achillis uxoret Briseida. Imaginem scilicet ponit ob oculos principis, qui rationem regendi nesciat.
ne,Chrysen eius sacerdotem iniuria affecisset,solum poenas luere par erat: Noxa enim caput sequitur , ut aiunt: quicquid damni ex iniuria, in iniuriae autorem recidat necesse est . At vero omnes Grςci male accipiuntur ab Apolline, propter unius Agamemnonis implatatem. Quid hoc sibi commentum velit.
Quicquid delirant reges, plectunturAchivi. Quemadmodum in naui , ubi ob imperillum sedentis in puppi magistri , vel scopulis il-
38쪽
Iisa,vel vorticibus submersa naui, non solus rector nauis vitam amittit in undis,sed vectores omnes errore magistri submerguntur.
Plato in dialogo ciuili, vel de regno inter alia dicentem inducit hospitem: Multi tamen nauium instar submersi perierunt Ciuitates
pereunt, atq; peribunt,ob gubernatorum nauatarumq; improbitatem,qui in rebus maximis extrema quadam ignorantia detinentur.Quoniam cum rerum ciuilium prorsus ignari sint,
in i s tamen plurimum sibi sapere videntur. Aristoteles libr. 3. de republ. Tyrannidem vocat principatum unius : quod id spectat, quod ipsi coducit; qui solus dominatur. Adde, vel cum pernicie multorum,si animi impetum sequitur. Apud Thucydidem Phormio Atheniensis, multos, ait, exercitus,per imperitiam
a minoribus, quidam etiam per ignauiam eta Profligatos. sil Plutarchus in comment. an seni sit tracta da res publica, sic loquitur: Neque enim tam tum habent in commodi actiones eorum, qui exacta aetate,ad suggestum,& tribunal pergula quantum boni per cautionem, & prudentia am . Quod non videantur falli, neque ex inani gloria inuolare in publicam procurati
nem, rapereque secum multitudinem, ut Pel gus a ventis agitatum et sed placide uti, & mo
deratc rebus occurrentibui. Hinc Ciuitates .
39쪽
cum titubaverint, vel consternatae sint , gramdiorum natu virorum desiderant imperium:ac subinde ex agro acciunt alienum ab ambitio ne senem, atq; inuitum cogunt, ut in puppi se dens in tutum rempub. collocet, ducibus repulsis clamosis.
Heraclides ponticus in allegoriis suis Homerus,inquit,plurimum super Apollinis ira,ve horum insumit: quod sagittae fine causa emissae, Graecos nihil tale meritos trucidauerint: &idcirco iniquam esse iracundia numinis. in niam Agamemnon iniuriarum aduersus Chrysen autor,non pri ceteris poenam dederiticum puniri deberet, ii ipse deliquisset. Nunc autem illos, qui acclamauerint, Quin reuerere βηem ,quin splendida munera sumes propter iniquitatem Agamemnonis non persuasi,interire. Ceterum ego diligenter intuitus veritatem in carminibus latentem, non Apollinis hanc iram esse puto, sed pestilentiae morbi calamitatem : quq , ut plerumque,ita tamen quoq; non diuinitus , sed sponte illapsa,pe niciem attulerit. Nam, & hodie vitam humanam depascitur.
40쪽
t κλέπννr idest, mento occultare: Et quo pertineat, An quod Cicero ait, in oratione pro M. Mariι cello, ad latebras reserendum sit, atq; recessus, i qui sunt in animo hominis:hoc est,ad dissimu- lationem. Hoc arbitror latere sub commento, 1 quo ringunt a Momo reprehensum esse Vulca-ι num, corporis humani artificem: quod in pe- , mre hominis non senestras statuitat paruulas: vel Caltem ostiolum,quo perspici posset,si quid ibi. lateret: cum alioqui speciosum, multisq; recessibus sinuosum finxisset. In animis homi- , nu ait Cicero: at veso pectus arguit Momust, 1ententiam secutus illorum, qui cor aiunt esse, promptuarium consiliorum. Euit inius Homeri paraphrastes haec prosere, in h' ς cuin, est occultatio, vel fra, us: a lammanibus, alia intelleimi, vel rati