Theologia Scoti a proxilitate, et subtilitas eius ab oscuritate libera et vindicata seu Opus theologicum studentibus sic attemperatum, ... Authore V.P. Ioanne Gabriele Boyvin, ... In quatuor partes divisa. Prima quarta pars

발행: 1671년

분량: 603페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

501쪽

Nectarius Constantin Timotheus Alexandrinus, Meletius Antiochenusin Cyrillus Hierosolymitanus. Error Macedonii profluxit ex errore Aris- notum; opinio enim Alii fuit , ut Spiritus S. esset creatura, scilicet Filii , licet totum certamen Concilii Nic. esset de Divinitate Veibi, quam Alius negabat , quia haec controveisia diluenda erat, antequam de Divinitate Spiritus S moveretur quaestio. Unde dicendum est, quod Idaeta sis Ariana in tres partes divisa fuerit, nam illi qui relegati sunt in AEgyp tum ,

qui suum eri olem non ularunt , uoluerunt postea communicare cum Arianis, imo sustinebant Filium per omnia esse dissimilem Patri, Ariani tenebant, Filium non esse consubstantialem Patri, sed ipsi similem , non proprietate naturae , sed largitate gratiae Macedoniani denique , dicunt Spiritum Sanctum nihil habere commune cum Patre& Filio , sed esse pur creaturam, Verbi scilicet , quoniam Omnia per Uum ficta sunt in proinde Spiritus Sanctus. Contra hos congregatum est Concilium istud, quod confirmauit ea quae statuta sunt in Concit Nicaeno, Symbolum com

posuit omnino simile, nisi n5d , ubi Concilium. Nicaenum habebat simpliciteri Credo in Spiritum S istud addidit, Dominum, Muificantem , qui ex Patre procedit , non expressa persona' Filii Porrh, triginta annis , vel circiter , post hoc Concilium, celebrata sunt Concilia particularia mi levitanum Carthaginens contra Pelagianos , ubi se acerrianum Gratia Protectorem ostendit Augustinus.

502쪽

DE CONCILIIS. 483

De Concilia Ephesin Primo Generalium tertia. ISτuo Concilium tertium inter Generalia, fuit celebratum Ephesi sub Theodosio Juniore Imperat. Celestino I. Ponti f. n. 439. contra Nestorium, qui admittebat duas in Cluisto personas , unam Divinam , aliam Humanam in ob hoc dicebat, D Virginem

esse quidem matrem Christi, non vel matrem Dei: Unde condemnatus fuit cum suis Consortibus a consessu ducentorum Patrum Ephesi congregatorum , inter quos erant tres

Patriarchae , Cyrillus Alexandrinus , qui erat Papae Legatus Goannes Antiochenus , qui initio Concilii cum Cyrillo aliquam dissicultarem habuit eoqu5d decretum fuerit factum antequam adventasset Iuvenalis Hierosolymitanus.

Nestorius illes, Presbyter Antiochiae acclesiastes in postea Praesul Constantinopolit omnium Haereticorum se ostendit inimicum , uesuam Haeresim introduceret. Primo fecit , ut quidam Presbyter Constantino existens, qui Nestorio charus erat , praedicaret publice contra mat ernitatem . Mariae. Secundo intro. duxit quemdam Episcopum molothaeum nomine , qui in concione proclamavit coram

Nestorio spe lucri sordidi Anathema omnibus qui Dei par vocem usurpabant. Attollitur clamor populi , ex quo magis fruit Nestorius , qui publica voce dicit , Eum qui θatiis menstruis adolevit , Deum non 'pestavero, negabat enim etiam Divinitatem filii me glorierim Iudae,

503쪽

Deum non cruci si , quomodo Maria antiquis rem se peperit Z c. Cyi illus Alexandrinus, cujus famat authoritas tunc erat celebris, scribit ad Nestorium , qui inde sit insolentior. De his certior factus Pontifex , numerum Episcoporum colligit , qui Nestorium condemnant, Imperator pacem Ecclesia reddere peroptans, Concilium Ephesi indicat , accersitque istic Augustinui; sed paulo ante discesserate vivis. Congregatis ergo Patribus ducentis, condemnatur Nestorius , confirmatur Concilium Plicaenum pro Divinitate Filii, & pro Mater Nnitate Virginis Composita est oratio a Patribus Concilii, quae adjungitur salutationi Angelicae , Sancta Maria Mater Dei, c. De Conestio Chalcedonens , quod es

quartum Generale.

DAMNA A Haeresi Nestorii in Concit.

Ephes alia omnino illi opposita nata est, nempe Eutichetis Archimandritae a praecipui Pastoris Monachorum , qui Constantinopoli in adjacentibus locis magis contra Nesto-1ium efferbuerant. Videns ergo utiches, quod Nestorius divisisset Christum , duas personas in illo admittens , ipse ex adverso volebat tantum unam in Christo naturam , Nicephorus enim Lib. 8 Cap. 2 ait, Duas quidem ante unionem naturas dixit , deinde uni assus unionem , eas in unam naturam abiisse Antequam Concilium Chalcedonense esset coactum ad illam Haeresim extirpandam , duo Concilia facta fuerant in Oriente,

504쪽

DE CONCILII s. 8s

unum Constantinopoli , quod fuit legitimum, subalaviano ejusdem urbis Episcopo , in quo post multas tergiversationes comparuit Eu-tiches, damnatus fuit Aliud fuit congrega- tum Ephesi , Authoritate Theodosii Iunioris Imperat quem Eunuchus Chrisaphius in favorem Eutichetis adduxerat. In hoc Concit. praesidebat Dioscorus Patriarcha lexandrinus , qui ut faveret Euticheti , locum Romani Pontis usurpavit ex nominatione Imperatoris, Labsolvit Eutichetem. At illud Concilium deputavit Pontifex eo I. Legatos , ut resisterent Dioscor , inter quos erat Flavianus Patriarcha Constantinop qui tulit Concilio Epistolam Leonis, cujus lecturam non permisit Dioscorus, imo introducta armatorum multitudine cum cathenis , coegit Episcopos ad subscribendum , tantummodo Legatis resistentibus , inter quos Flavianus Romam appellans, tot plagis assicitur , universis Monachis

clamantibus, occide , ut ipse moreretur infratres dies in anno sequenti Imperator privatus est vita, Imperio, in punitionem criminis commissi ab eo , cum ausus fuerit Convocare Concilium invito Pontis, in eo Legatum Haereticum utichianum constituere. Hoc Concilium Ephesinum II. vocatum sui Synodus Praedatoria; quia Dioscorus, ei faventes laedonum instar , Imperatoris armis fulti , nullo jure servato, omnia egerunt. Mortuo autem Theodosio Pulcheria Imperatrix ex votis omnium , Martianum elegit Imperatorem , quem litteris excitavit Leo Pontifex , ut pacem redderet Ecclesiae , cogendo

505쪽

DE CONCILIIS .

Concilium Oecumenicum, quod revera indixit Chalcedone, in Ecclesia Sancta Martyris Euphemiae , ad quod convenerunt so Pa tres ex Oriente, Occidente is inter illos quatuor Patriarchati Dioseorus xlexand Maximus Antiochenus, Anatholius Constantinop. QIuvenalis Hierosolimytanus , praesidentibus Pontificis Legatis Paschasinois Lucensio, Episcopis,in Bonifacio Presbytero, qui in prima actione Synodi petierunt , ut Dioscorus non sederet in Concilio , eo quod aut horitatem judicandi surrepserit, Synodum jusserit

fieri sine aut horitate Sedis Apostolicae in Flavianum Legatum Pontificis trucidandum consense iit , quod justitia judicaverunt Patres: Unis de ejectus est, ex sententia Praelatorum Synodus Nicaena et judicata fuit Acephali, Eu-tiches condemnatus is Theodoretus Epita copus Cyrensis Act. 8 coactus anathematissa re, nedum doctrinam, sed, personam Nestorii. t haec sunt quatuor prima Concilia, quibus censuit Gregorius Lib. I. pist. 14. tantam adhiberi debere reverentiam , quanta desertur Evangelio. De Concilio Constantinopobtano a. quinto Generab.

Hinc Concilium celebratum est sub Imperat Iustiniano, Vigilio Pontifran. 313 vel j6 ut alii dicunt in eo convenerunt 288 Episcopi. Vigilius , nec per se, nec per Legatos voluit illi Concilio adesse, licet ibidem versaretur , timens, ne aliquid de

506쪽

DE CONCILIIS. 8

finiretur contra Decreta Concilii Chalcedonensis , fuit tamen pro legitimo habitum , quia

ex ejus consensu fuerat congregatum ain confirmatum postea. In eo condemnatus est 1igenes , cum Petro, Anthimo , Severo, Zoaia Haereticis. Renovata sunt Anathemata fulminata in Conc Ephesino contra Nestorianos.

Theodorus opu est anus Episcop. bas Episc. Edessenus Jc Theodoretus Episcopus Cyrensis qui Nestorio faverant , postea in Sedibus suis

restaurati fuerunt , pronuntiato nathemate contra Nestorium et Sed quia remanserant eorum scripta , quibus naulti inficiebantur , ideo in parte congregatum est hoc Concilium ad

condemnationem illorum scriptorum , quae dicta fuerunt tria Capitula. Origenes Manet , Sabellio, Ario , unomio , Nestorio ac reliquo Haereticorum Choro se conjunxit. Tenebat I. inter alia , Deum habet vim certis finibus terminatam 1 Filium minorem Patre asserebat, Spiritum Sanctum Filio inferiorem , Filium creaturam ac germen Patris , eundemque pur hominem &Creaturam . . Asserebat animas fuisse ante corpora creatas in coelo , ubi peccata commisere. 4. Volebat Solem , Lunam , Stellas, Aquas quae super coelos sunt esse animatas rationales Virtutes. s. Qu9 in resurrectione , corpora hominum rotunda excitabuntur. 6. Quod impiorum hominum, etiam

Daemonum tormenta finem acceptura sint. .

post hoc saeculum pro Darmonibus crucifixum iii Christum in cael. Licet Origenes in hoc Concilio damnatus

-- . . . .

507쪽

DE CONCILIII.

fuerit tanquam Haereticus , quod Concilium dicit se venerati Gregorius Magnus Lib. I. Registri spist. . . ad Ioannem Constantinop. non defuerunt tamen plurimi ipsum iustificantes , inter quos Picus Mirandulae , in thesibus suis posuit , Rationabilius est credere Origenem esse salvum, quam damnatum. Unde in Apologia discutit timo, an Origines Haereticum aliquid scripserit , vel crediderit Hieronymus a Timat , negat Russinus unde maxima contentio orta ei inter illos ex Au

iust Ratio Russini est , quia Origenes Lib. . abet Epistolam , ubi queritur , quod corrupti fuerint sui libri ab Haereticis, si hoc autem factum est ipso viventes, quanto magis p

so mortuo quaerit , utrum posito quod aliquid Haereticum scripserit, scripserit dogma ticE, adhaesive , an vero tantum inquisitive

quod magis probat Picus 3 quaerit , an supposito, quod scripserit aliquid Haereticum adhaesives, in hoc peccaverit quia potuit scribere aliquid erroneum de rebus non determinatis, Millud submittere Ecclesiae. . Quaerit , posito

quod peccaverit , utrum nunquam poenituerit

quod assirmat Hieron in Spist ad Fabianum Rom. urbis Episc ipsum poenituisse. s. Quaesit , an dubio manente de ejus poenitentia , credendum sit , ipsum esse damnatum, quod negat; quia Adversariorum esset probare ejus impoenitentiam. 6. Concludit Mirandulanus , quod, si sua opinio sit veraci Patres hujus Concilii nihil aliud voluerint, nisi quod damnatus sue rit Origenes in sua doctrina , quidquid sit de persona. Praeclara addit incentius Lirinensis de Origene.

508쪽

De Conciti Constantinopolirans . quod si

sextum generale.

Hoc Concilium celebratum est An. gr.

tempore Constantinia V. dictisogonati, inchoatum sub Agathone .finitum sub Leone II ubi ad fuerunt 289. Patres , qui con-

damnaverunt errorem Monothelitarum , no Christo unam tantum voluntatem admittentium cujus Concilii Legati horum Pontificum Praesides fuerunt Ut cognoscatur hujus Concilii historia;

sciendum est, Cirum Patriarcham Alexandrinum , volentem renovare Heteresim Euti chetis, damnatam in Concit Chalcedonensi, docuisse palam, in Christo unam esse tantum voluntatem inicam operationem voluntatis, quod acriter refutavit Iophronius Epist. Hierosol sergius autem Episcopus Constantin. qui mente Monothelita erat, I 'cclesiae pacificare simulans, aiebat , non utendum esse, voce unius , aut duarum voluntatum in fidem susticere de una tantum in Christo persona. Hoc rescripsit Honorio summo Pontis illi persuadens totam difficultatem in hoc consistere, quod aliqui tenerent , esse in Christo duas voluntates conitarias, ex quo concludi poterat , Christum posse peccare Mentem ser-gii, quam sinceram credebat, approbavit Honorius, replicans illi cum expressa mentione duarum voluntatum in Christo ut notatur

in Epistola ejus, de qua fuimus loquuti, cum egimus de erroribus quos Haeretici attribuunt

509쪽

4, DE CONCILII s.

Summis Pontificibus h& persecta consormita

te unius ad alteram, statuit congruum esse, ut juxta sententiam se igit, nulla fieret mentio unius aut plurium voliantatum. Mortuo autem Honotio perfidus ille Sergius litteras Pontificis omnibus manifestans , persuadere voluit , Honorium stare pro Monothelms, quorum partes ipse publice tenere coepit. Cum haec ergo omnia multum rumorem in populo, .scandalum in Ecclesia excitarent, hoc celebratum est Concilium adversus Monothetitas, qui in illo condemnati sunt; sed in eo multa addita suerunt quae concernunt condemnatIonem Honorii, quae non sunt Catholica, unde caute legenda est hoc Concilium, sicut iraecedens, quod jam annotavimus loco superius

citato

De Concilio Nicano secundo generalium semimo. CV ora celebratum est contra Iconomachos Am 8 . sub Adriano Primo Pont. Constantino IV. Imper. Grene ejus Matre, in quo convenerunt 367. piscopi Petro Archiepiscopo Romanae Ecclesiae, Petro Monacho Legatis. In tanto pretio habita est haec Synodus apud Graecos , ut sestum diem singulis annis, in die quo absolutum est, agant, scripserintque in Menologio, se Q. Octob. Sancta 'ptima unod trecentorum sexaginta septem

Patrum comm mora: o.

Orientales praecipue maximam revera defelici exitu hujus Concit laetitiam concipere debuerunt i quippe qui gravem persequutaOnem passi suerint suis Imperatoribus magaq

510쪽

DE CONCILIIS. I

num cultui, picturae adversantibus. Inter quos fuerunt Leo Isaurus, Leo Armenius, Copronymus , qui in prognosticum futurae vitae , dum baptistaretur , foedavit puros Ecclesiae Fontes. Huic successit Leo IV. etiam Imaginum insectator , qui brevi mortuus est. Irene ejus uxor pietate clarissima cum filio suo minori aetate Constantino regnare coepit , religionemque restaurare percupiens, Tarasium excellentissimum Praesulem in Patriarcham

Constantinopolitanum restituit , qua Sede privatus fuerat ab Iconoctastis. Illic Tarasius ille cum Impet ar scribit ad Adrianum , ut Concilium indicat, mittat Legatos 3 quo

nuntio laetius nunquam receperat Pontifex:

Unde celebratum est hoc Concilium Niceae Bb thiniae, ob majestatem primi Concilii contra

Haereticos celebrati.

Hoc tempore Carolus Magnus in eundem sinem petiit ab Adriano Pontis ut in Occiden.

te convocaret Concilium contra Elipandum& Felicem Iconomachoc: Consensit Pontifex, Legatosque misit ad Civitatem lanco fordie iam, ubi congregati erant Episcopi Franciae, Italiae, Germaniae, Angliae: Sed quia Patres hujus Concilii crediderunt , Concilium Nicaenum non fuisse approbatum a Papa , non explicasse, quis cultus Imaginibus deberetur, an absolutus , vel relativus , ipsum improbarunt aliquo modo i ideo istius Concilii decreta non fuerunt a Pontifice confirmata.

SEARCH

MENU NAVIGATION