Medulla theologiae moralis, facili ac perspicua methodo resoluens casus conscientiae ex variis probatisque authoribus; concinnata à R.P. Hermanno Busenbaum è Societate iesu, ... Poenitentibus aeque ac confessariis perquam vtilis

발행: 1663년

분량: 663페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

591쪽

batur. 4.Defectus dotis competentis. s. Conseruatio facultatum in eadem Cognatione. 6. Merita petentis dispensationem Plures . apud Sanch. d. 9. n.d. D. Hurt. 26. Mart. Pere d. f. s. Vbi notat. 1-Quanto gradus consanguinitatis vel amnitatis est Propinquior , tanto requiri causam grauiorem a. Saepe plures aggregatas causas lassicere , quarum sngulae non sufficerent vid etiam Dian. p. 8.r. 3. Resp. s. Si quis dubitet an habeat impedimentum dirimens,V. g.contrahendi matrimonium cum Certa persenna,& abhibita diligentia suffcienti no possit intelligere veritatem,probabile est posse cum . ea contrahere sine dispensatione, nisi tamen praesumptio aliqua stet pro impedimento quia posses sio stat pro libertate contrahendi. Sanch. Sancius, .

LIBER VII.

CA PV I. De Censuris in geneve. DUBIUM . Suid censura eclesiastica Esp. Est poena spiritualis, medicinalis, per quam homini baptizato delinquentio 'ac contumaci,per potentiam Ecclesiastiea auferturissus quorundam bonorum spiritualium

La)ma L . l. I.c. I. Vnde resolues. x. Per censuram non priuatur homo bonis me-r internis,V. g.charactere,potestate ordinis, nec bonis propriis,ac priuatis,V.g.fide, charitate, gratias Sc.sed quibusdam eKternis iublicis, siue actionibus , quae habene spiritualem aliquem effectum, vel commodum, ud sunt sacrificium. ossicium diuinum beneficium,administratio, susceptio sacramentorum indulgentia , publica Ecclasis suffragia:

quia hac, di non illa subsunt dispositioni Ecclesiae. Vnde

592쪽

is, au. VII. Da Censuris.

Vnde si interdum privetur bono aliquo temporali

V.g. conuictu humano per excommunicationem, id tantum fit secundario. a. Exilium, carcer, seruitus , priuatio benes ij, nisi adiunctam habeant suspensionem aliquam spiis' ritualium actionum,non sunt censurae,quia sunt poenae temporales.

3. Nec degradatio,vel depositio est censura; quia etsi sit poena spiritualis,non tamen medicinalis, sed

Perpetua, ob peccatumpraeteritum,etiam emen

datum,potest infligi. 4. Nec cessatio a diuinisci quia non imponitur per

modum medicinae , ad tollendam contumaciam, sed ad propulsandam iniuriam Ecclesiae factam. s. Nec irregularitas, siue sit ex defectu, quia haec non est poenalis, sed tantum impedimentum Canonicum siue sit ex delicto , quia haec non irrogatur per modum poenae medicinalis, sed punitiuae, ex se perpetuae. Vnde nec tolli ter absolutionem,sicut.

censura, sed per dispensationem .dun.d. 1.q. I.p. I.

Resp. Diuiditur et Essentialiter in excommunicationem,Suspensionem,& Interdictum. 2. Accidentaliter in eam, quae est a iure, tertur per Canones, constitutiones , vel statuta Ecclesiastica , stabili ae Permanente lege in eam , quae est ab homine, quaestit et fertur a iudice,vel Praelato,per modu mandati,vel sententiae iudiciariae. Estq; vel particularis, circa factum aliquod particulare, aut certas personas;Vel generalis,quae nulla singularis facti aut persinae determinatione fertur. 3. in eam ouae est sententiae latet , quam stilicet ius , aut Iudex statuit ipso facto , quo quis .g. contra legem facit sne alia sententia incurrendam is eam , quae est ferendae, quam ius , au Iudemnon vult ipso fiet incurri , sed per sententiam infligi Pro quibus

dignoscendis , consideranda sunt crba, quibus

593쪽

censura fertur quae si includant alterius actionem seu ministerium, significant censuram esse sententiae serendae e latae vero, si non includant. Si vero ambigua sint, teneri potest regula t. ruis 6. quod in dubio circa poenas, benignior interpretaint1o sit facienda. de rosi es. a.Est censura latae sententiae, I .si verba sint praeteriti,aut praesentis temporis, V. excommunicauimus,excommunicatus est Vel fuit, excommunico.

sus enduntur,interdicuntur volumus aut iubemus esse excommunicatum, suspensum , c. a. si addatur particula, ipse iure ps facto, Vel, sim alia sententia. a. Si verba sint, imperativi modi v.f. incidat in excommunicationem , maneat interdictus, GRatio, quia haec omnia nullius actionem interpo-

a. Sententiae ferendae est saltem ut plurimum. x.Si verba sint futuri temporis'.g.eXcommunicabitur, suspendetur. . Si dicatur, excommunicetur, suspendatur, volumus excommunicari. 3. Si verba sint minatoria. V.g. subicen excommunicationis, subinterminatione anathematis,&e. nisi tamen ex adiunctis aliud colligatur.

DUBIUM III. sui possint ferre censuram ct in quos

Resp. Censuram ferre potest onaris, ac solus superior Ecclesiasticus, habens in ro externo, seu contentioso, iurisdictionem, siue ordinariam , siue delegatam. Porro ordinariam,quae est ratione ossicii, vel alterius iuris,potestque delegari Clerico,Clericatus

priuilegiis gaudenti Vt Eon. d. I. . .p. 2. v. l. . r. l. .c. 3 n. L. ex C. Cum Ecclesiarum S. Thom. .

docent habet a Papa respectu totius Ecclesiae. 2.Patriarchar Archiepiscopi, Episcopi, eorumque Vicarii Generales. 3. Generales, Prouinciales racsuperiores locales religionum, respectu suorum subditorum . . Congregationes religionum, Concilia prouincialia Episcoporum, Capitula prouincialia quorumdam religionum, denique . . Quidam ali e concessione, ut multi Archidiaconi,

594쪽

Delegatam habent, quibus ea committitur ab ordinariam habente:cuius morte exspirat nec delegatus potest alteri delegare iiii habeat specia tem huius commissionem,ut si sit delegatus Papae. Vnde resolues. r. Non possunt potestate ordinaria ferre cens ram, . Parochi. 2. Laiciequia non sunt capaces iurisdictionis Ecclesiasticae vii, religiosi professi non habentes primiam tonsuram. 3. Foeminae licet sint Priorista, vel Abbatissar: quia non sunt capaces iurisdictionis,seu potestatis clauium. Quando vero in hire dicuntur posse subiectos sibi Clericos uia pendere ab ossicio,vel beneficio,suspensio non accipitur proprie pro censura, cuius violator irregu laritatem incurrit, sed lates improprie pro prae cepto, quo Abbatissa Clerico sibi quodammodo subiecto prohibet celebrationem, donec satisfecerit, subtrahens ei reditus interea. Huc Bovac. c. e.

Resp. In omnes, solos subditos alicui Superiori Ecclesiastico, potest ferri censura; quia subiectioin iurisdictio sunt correlativa Laam L e.cv. . Vnde resolues. r. Non baptizati non incurrunt tensuras , licet sint cathecumenici nee mortui: quia non subsunt iurisdictioni Ecclesiae Nec refert,quod quandoque mortui dicantur excomunicari; non enim de nouo lisantur,sed excommunicatio prior tantam declaratur,ac vitiis prohibetur,ne cum iis agant,orando pro illis, sepeliendo,&e. Similiter dicunt,u absolui ab Acommunicatione, quando sepultura ira ltiones publicae pro illis per multu nius L m. l.c. ia Aduenae, peregrini breui tempore alicubi commorantes, non ligantur censuris locorum generali sententia aut statuto decretis;quia non sunt subditi Larm. l. c. n.s.

3 Etsi subditi extra suam didicesn, vel in loe ldioecesis exempto delinquentes contra legem sui

Episcopi non incurrant censuram; Superior tamen saltem regularis, potest suos subditos, ubicunque aeXistant per particularem sententiam censuris in D

595쪽

4 Haeretici Apostatae, Ichismatici, possunt affet censurisci quia per baptismum sunt subiecti

Ecclesiae v. La m. M.

s. plus Papa non potest incurrere censuram quia nulli est subiectus Eon. LαDUBIVM IV. Ob Mam causam passi ferri Censura I

Resp ob solum peccatum externum , censurae proportionatum M coniunctum cum contumacia. Et qii idem in interdicio locali potest esse alienu v. g. Praelati,vel comunitatis, non tamen hominis priuati alias renutritur propriu. min. r. 3. Vnde res Ol. i. Non postunt censurari in rantes, vel a mentes,

2 Etsi ob peccatiri veniale interdum fieri posse reuis suspensio, vel leue interdictu excommunicatio tamen maior suspensio grauis, interdimimpersonale speciale quicquid sit de generali mon potest ferri, nisi ob culpam mortalem: quia alioqui poena non esset proportionata culpae. Imo cum sint poenae medicinales , non debent infligi pro quovis mortali, sed quibusdam tantum , ne censurae conia

gemmantur, monet Trid.

3. Actus peccati, ob quem censura fertur, debet esse mortalis, non tantum quoad actum internuingsed etiam 'ixoad substantiam operis externia Hincaron excommunicatur leuiter percutiens Clericum, etsi intentionem mortalem habuisset uti nec , qui interius tanthm est lapsus in haeresim, quam exterius non significauit quia Ecclesia tantum iudicat

. Actus peccati in suo genere debet esse perse ctus in consummatus , ausi expresse aliud soneste verba legis r quia poenae odia sunt restringenda.

Hinc excommunicationem homicidae non incur te favens,mandans, consulens, iuuan S, nec vulnerans lethaliter,nisi mors sequatur.Item quando excommunicatur mandans,consulens, C. Vel ferens sus .isagium pro indigno, subintellige efficaciter , seu effectu secutori quia sine eo mandatum consiliunt, di suffragium, non es ompletum , aterfectum in

596쪽

in genere homicidii, furti, c. Alii tamen a ais

dendum esse putant, Vtrum in mandantes, consuinuntes, e principaliter. per se feratur exta municatio seu Vero accessis rie tantaim de Mint priore casu esse excommunicatos, etsi non sequa intur effectus; non in posteriere. Quae sententia iapraxi est tutior.Bomi. s. Quicquid excusat a peceat mortaIi, exeniat etiam a graui censura .g.materiae paruitas imp

tentia legem implendi,desectus aduertentiae deis liberationis, ignorantia inuincibilis, siue ea sit se.cti, ut v. g. si nescias, ciuem percutis esse Clerieum; sue iuris, ut si scias eue Clericum,teque mortali ter peccare percutiendo, nescias tamen percusso-uem illam sub excommunicatione prohibitam

esse Ratio,quia non es contumaX.

Dixi, inuincibilis r quia ignorantia culpabiIis

erassa non excusat,nisi addatur in lege certus mois dus, v.g.qui hoc fecerit scienter,consulto,qui praesumpserit ausu temerario violare, quae Verba,Vt pote in re odiosa, accipienda sunt stricte taIis autem non potest dici temerari praesumere, nisi ignorantia esset arfectata, formalem dolum inclu

6. Non incurritur censurabo peccatum soli naturali, vel diuino iuri repugnans , sed requiritur praeceptum Ecclesiae, quod contumaciter violetur. Item, nec ob peccatum mere praeteritum potest censura infligi ab homine, nisi aliquo modo pendeat in futurum, ratione scandali, vel restitutionis non factae, vel perseuerantia in peccato post m. nitionem; quia abest contumacia Nec refert, quod quis ob peccatum praeteritum, vel etiam sine peceato, modo iusta causa subsit possit ad tempus arceri ab aliorum consortio, altari, communione,&e.ut subinde fit in religionibus in in iure etiam voeatur excommunicati, vel suspensio , sed rate, quia non est censura, oprie dicta , cuius violatio inducat irregularitatem, sed simplectantum P α -

ν Non incurrit censuram, mi legem transgreditur

597쪽

Cap. I. De Censuris in genere. I sditur ex graui metu,licet quandoque non excusetur a graui culpa quia non censetur contumax.

, I.Censura inualida est ex triplici eapite. Primo.ob defectum serentis,si scilicet careat iurisdictione, vel eam habet impeditam percensuram, vel suspensam perlegitimam appellationem,

Secundis , si substantialis ordo iudicii praetereatur,ut si reus non citetur, nec moneatur sub comminatione censurae Ratio,quia non est contumax,

qui ante non fuit monitus do praecepto poena anne . Quod tamen in rellige de censura ab ho mine lata per sententi am particularem et quia quae sertur a iure , vel per sententiam generalem , veIetiam specialem, respectu tamen actus futuri, non eget alia monitione; cum lex aut sentςntia seipsa satis moneat. Idem est de sententia non illativa censurae sed deesaratoria tantum: quia absque alia monitione declarari potest censura, quando crimen, cui est annexa, commissum este euidenter eonstat porr vescensura sit licita, requiritur et ut dicta monitio sit Canonica id est, trina, iuxta C nones: etsi aliquando ex iusta causa sumeta una tribus aequi ualens v g. moneo te semel pro tribus vicibus. 2.ut ex scripto recitetur. I, ut cavia cens.-rae exprimatur. q. ut reo petenti exemplum scri putrae, intra mensem tradatura alioqui iudex ipse citispenditur a diuinis ossiciis. RE.ωI. e. 4. Tertib,ob desectum iustae eausae. Haec autem de ficere potest tripliciter. a. Si nec a parte rei, nee secundum allegationes sori externi, subsistat. a. si a parte rei crimen subsistat quidem, non tamen in ordine ad iudicium:quia reus de eo non confitetur, nec legitime de eo conuincitur. 3. Si a parte rei

non subsistat crimen , etsi iuridiee probetur, ideo με ue titulum seu causam praesumptam habeat Iuvie in quo casu etsi sententia a parte rei sit iniusta ideoque probabilia censura non liget in foro

conscientia i in foro tamen externo inuari debet propter scandalum H in m.ν.

598쪽

Resp. I. censura lata per sententiam particu larem ordinarie is tantum potest absoluere , i leam tulit, vel successor vel delegatus. Ab ea quae lata est a iure communi,vel ab homine per sementiam generalem, si non sit reseruata, potςst absoruuere quiuis,qui cessiratum potest abseluere a momtalibus: si vero sit reseruata, ordinarie,& per se, po test tantum relaxari ab authore legis,vel eius suc--ssore, vel delegato. Dixi I. Ordinaria r quia in articulo mortis quiuis sacerdos absoluere potest a quavis censura. Dixi et Per se i quia per accidens, eri priuileis gio,possunt etiam alij. Um.ι. t. . p. .ς. . Res a. Episcopi. secundum Trid.sessa c. s. pocsunt a. absoluere in foro conscientiae , per se , veὲ Vicarium , ab omnibus censuris occultis, etiam in Bulla Coenae Papae reseruatis excepta haeres, a quὲ Per se ipsos tantum absoluere possunt, quantum est ex vi huius decreti. Dicitur autem censura oc 'culta, ouae contracta est ob delictum fio publieu, nec ad torum contentiosum deductum , aut si deductum tuit, a quo reus ob defectum probationis

eri deciar. Card.cte. 2.Possunt etiam saepe absoluere a censura Papae reseruata, propter impedimentum eius qui incurrit,vel quando propter senium,mor bum,seAum, pauperium, Pontifex non potest adlin

Resp. 3. Multi religiosi, praesertim Mendicantes . possunt ex suis priuilegiis, in foro tamen interno

tantum 4 variis censuris absoluere v. Dian. p. s. t. a. R. 63. Quare a perioribus suis illa priuilegia petant, cui ad confessiones audiendas exponetitur in circa ea sequentes regula sequantur. Prima. Qui habet potestatem absoluendi a cen-xis reseruatis Episcopo, non potest viillius absoluere a re resatis Papae. Secundacui habet potestatem absoluendi a reseruatis Papae, non censetur posse absoluere a censuri Bulla Coenae eo quod hae censeantur maio-

599쪽

Cap. I. De Censuris Menere. 38

ees nec comprehendi in concessione generali. Mian I. ω a. eX Suar. cte contra Boispum. Τertia Qui habet potestatem absoluendi a censuris Bullae Coenae, habet etiam a quibusvis Papa Iibus, Episcopalibus a iure latis , etsi aliqui negent de excommunicatione contracta propter hae xesin, de qua alij probabilius assirmant, praesertim pro regionibus septentrionalibus, pro quibus alioqui concessio per magnam partem esset inutilis. Quarta. Possunt Regulares per sua priuilegia, sicut ab aliis censuris Papae reseruatis , ita etiam tib Iciere duello certantes fidem de similibiis casibus 2 post constitutionem Clementis in I I sicuti

Poterant ante eam,praeterquam in Italia extra Vr- hem idque ex declaratione ipsiusine Clementis apud Comito lum l. s. mor Regis. Σ1. n. 83. Fud rom. I

Resp. Ampla etiam solet dari potestas a cenis suris absoluendi in Iubilatisci in quibus diligenter

eonriderandum, quid, quantum, quomodo concedatur. Si enim detur potestas absoluendi a casi-hus reseruatis Papae,etiam conceditur potestas absoluendi a censuris Papae reseruatisci quia is non solet reseruare casus, nisi ratione censurae adiunctae. Porro absolutio data confitenti bona fide in Iubilaeo, cum intentione lucrandi illud, etsi postea vel sua negligentia, vel propter aliud impedimentum non lucretur, est valida , tollique censuram. Secus si ab initio indulgentias lucrari nolueriti: eo enim casu probabilius est absolutionem non valere tam peccata reseruata , quam censuram de

nouo debere tolli ab eo , qui potest extra Iubi- DUBIUM ULsuomodo danda sit absoluti a censura 'Resp. Id statuendum esse ex natura tum censurae, tum cuiusuis absolutionis. Ex qua circa abs uendi modum resolues. I. Ex natura rei non requiruntur certa verba,

sed lassiciunt ea signa , quibus aperte significetur

absolutio impendi.In sero tamen externo cominu

niter seruanda est forma cuiusque Episcopatus

600쪽

ira Lib. VII. De Censuris. In foro autem conscientiae haec fere est in usu sua

re abstuo a vinculo , .g. excommunicationis, is hen sonis, e quam incurristi pro ter Ν. ratem causam. de si sit excommunicatus restituo te Sacramentu Ecclesia , se communimi fidelium, aut si si 'suspensus exeeutioni ruinum retinum , vel osscia--m, vel beneficiονα- In nomine Patris,cte. In publica autem ae solemni Asblutione praemittitur Plasmus Miserere,in ad singulos versus poenite tis humeri denudati leviter percutiuntur nisi ex iusta causa talis caeremonia videatur omittenda, Praeserum in Re ininis tum adiectis precibus ab Isoluitur cin Ecclesiam introducitur. Idem modus ferὰ seruatur in absolutione mortuornm, nisi quod sepulchrum virga percutiatur. v. 'tuati Id

manum.

a. Absolui a censura potest absens, imo inuitus Letsi hoe commisi te non liceat, ne censura Contemnatur Ratio, quia sicut poena in absentem di inuitum potest statui, sic auferri. 6Fr.Diani. s.

3. Is qui pluribus eensuris est astrictus , potest

absolii ab una, relictis aliis:quia inter eas non est necessaria connexio.Vnde si dicatur, absoluo te ab omni vinculo, e valet pro omnibus ideoque fise absolutus in Iubilato ortὰ omisisset inuincibili ter peccatum habens annexam ensuram , id est eXcommunicationem, posset is postea ab eo peccat per quemvis approbatum absoluit cum non sit amplius reseruatum, eoqubd censura, ratione cuius tantum erat reseruatum,sit sublata. 4. Absolutio, vi aut metu graui, iniuste ineu

extorta non valet imo nouam excommunicati isnem incurrit,qui metum incutita 's. Absolutio data ab ordinario, non praesti asatisfactione etsi sit inicit , valida tamen est; imbetiam data a delegato , modo non delegetur cun Conditione satisfactionis r quae si impollibilis si sum ci praestare cautionem , aut iuramentum de satisfaciendo chm poterit. O.Dari potest absolutio sub eonditione de futullo contingenti; clim sit actita iurisdictionis exter

irata

SEARCH

MENU NAVIGATION