장음표시 사용
131쪽
MEDICARUM LIB. II. IOZ dem frequenter vidi institutam et interdum
quidem prospere, sed pluries infeliciter. Sive quod adimat pulmoni motum: sive quod tamdiu plerumque continuet: ut vix id sufferant vires s vel corporis totius s vel pectoris solitis: cujus viscera usque eo infirmat frigidus ac indigestus aer: Ut raro CVadent mortem, quibu hac via pus elicitur.
C A P U T V. Legitima thoracis sectio.
OUod si tamen pus, incumbens septo transsverse, reddiderit spiritum admodum diss-cilem, jubent Medici latus incidi 8, sed desectionis loco, magnus sententiarum Conflictus est. Eligentibus aliis interstitium quartae, aC Uin tae: aliis Vero, tertiae, ac quartae costae. Sed posterior sententia praeponderat eVidentCr: Cducendo convenientissime, quicquid diaphragmati negotium parit. Sed dispar est vivi, ac mortui hominis ratio: quippe in viventibus, elevatiar diaphragma: mUlto altius, quam in mortuis. Sed in diutina suppuratione, languet, Vel potitas emoritur tantopere, Vis eXpultrix: Ut multo facilius expellat onus suum, per Viam declivem, quam sublimem . . Vidit id aliquando valetudi- narium publicum, in homine vere infelici ii cui
viventi, nihil puris subduxit superior: sed
132쪽
plurimum sectio inferior , post mortem instrum
Dirige itaque curium tuum, o Medice, per lineas hic signatas: & excipe grate, quod prue
fertur lumen . Sed seca mature , Constantibus viribus, re integris visceribus: alias educes qui dem piam, vel cruorem: sed neutiquam eX peri Culo aegrum. Ac proinde non temere monuit M prudentiae genius, Hippocrates. Tabescentes di, Cito inurendos. aph. viai. lib.VI. seeh.VII. epid.
C A P U T VI. Pus thoracis per umbilicum.
Magni quidem facienda, salutaria Medici;
sed non minoris, naturae auxilia: quibus juvat nonnunquam, humana ope destitutos. Satagens nihil non tentare, antequam dissolvatur nobilis humanae fabaeae Compages. Praemclusa via superiore , decurrit inferiorem et eaque similiter impedita, deflectit astrinsecus. Nihil quippe ipsi est invium. Quin potiUS Omnia pervadit, dummodo in libertatem asserat
Sponsae pleuriticae serius opem imploranti , ademit quidem sanguinem deinceps Chirudigus: sed neutiquam dolorem, nedum tussim, dipus: in quod se converterat inflammatio Pleurae 3 minus mature, per detractionem sanguinis, adjuta. In quo urgente vitae periculo,
133쪽
M e Dic A R UM ILI B. II. Iosvaria quidem tentavit ars, sed ferme incassum Tandem vero, manum operi admovit o ciosa natura: & excitavit primum quidem, i signem abscessum in alis: sed deinde similem , imo majorem prope umbilicum : per quas vias expulit ipsa quidem lente , attamen adeo salubriter, pus in thorace Contentum: ut pristinam sanitatem, brevi inde, recuperaverit
CAPUT VII Rara , di illi spiritus, missa. Ivis Amstetredamensis , septem amplius
annos, divexatus ab indefatigabili tussi, traxit Continenter spiritum, adeo dissiculter: ut Corpus ipsi summopere emarcuerit. Sed ejecto tandem, per vehementissimam tussim, puramine, nucis avellanae: duxit ilico spiritum Commodius; & evasit celerrime, quod vitae i tentabatur, periculum. Inhaeserat autem hoc putamen (quod asaequabat unguem humanum Circa caput asperae arteriae: uti satis distincte indicavit aeger. Forte prope illum locum, in quo alar Um nummmum, scribit ultim biennium delituisse, Philippus Hechsteterus, obf. decad. V I. Cas. X.
134쪽
CAPUT VIII. Marcor inreis funatus. Edicus meticulosus, veritus, ob imbecillitatem, venam ferire Catharinae Geriae , acerbissime ex latere dolenti, auXit tantopere, febrem , utique inflammationem, in membrana costas succingente, ConCOptam: ut ex retorridi sanguinis aestu, ipsa non secus emarcuerit ac si laborasset, immedicabili tabe Quam etiam non obseure videbantur designare, sputa ita frequentia , ac sordida: ut copia, Capacem pel- vim , & foetore, spatiosum facile replevissent
Re autetia ipsius, jam plane desperata, morbo, ultra quartum mensem, in ipsam saeviente; apparuit ipsi, quasi ex machina Deus, Excitando, nescio quod, Crudorum ostreorum desiderium. Quod eo quoque lubentius Coiam Cesiimus, quo minus hactenus profuissent, potiones concinnatae, ex humidis, ac frigidis herbiS. Qua spe etiam minime excidimus. Vix
enim Comederat cruda haec ostrea, quin protinus imminuerentur non tantum Calor, ac febris : sed etiam usque eo perniciosissimus hic morbus: ut brevi integre convaluerit. Extincto, ab algido, ac viscido ostreorum succo , pertinacissimo illo incendio: quo, procul dubio
135쪽
Munic ARUM LIB. II. Ocbio, conflagrasset miserrime univei in ipsius
Non temere itaque Celsus. Quos ratio non restituit, adjuvat temeritas. Neque Certe in- Considerate agere videtur, qui circumsipecte cedit naturae inclinationibus: & obliquat prudem ter sinus, ubi non licet, rectum tenere Cursum Satius quippe est, anceps remedium experi-ssri, quam nullum. Dubia namque spes, cedissia desperatione potior. CAPUT IX.
Adram successus , a sola natur d. Joannes vander Wielen, Vir pleni habitus,
procidens forte in terram, licet non videretur , plurimum offendisse latus declive: incidit tamen post aliquot menses,in insignem ejus patatis dolorem, cum tussi in defatigabili, febre i
tensa, dc sputis adeo cruentis, ac foetidis;ut nor nunquam anima defecerit , 8c obortum sit inde, tantum ciborum fastidium: ut exhaus is vi mbus, & emaciato corpore, Crederetur Certo Ce tius pessum ituruS. Sed ea fuit fortitudine, ut haec incommoda fuerit serendo, ultra quartum mensem: sub
cujus finem, enavigavit feliciter periculosem hancce Charybdim. In quam tamen, haud diu post, bis iterum incidit, oblatus, purulentis uiccis, rursus repletum. Quibus sursum
136쪽
rumpentibus, dici vix potest, quantus foetor in ore, & quam vehemens angustia fuerit ,
Circa praecordia.A quibus tamen ubi ipsum, post aliquot,
mensium , curriculum, denuo vidimus, usque eo assertum: Ut potuerit iterum in publicum prodire: & libere obire , quaecunque, seni hominis, officia : mirati certe non partim mimias, qui prodierint, ex thorace, jam ter, tot Cruenta, ac sordida sputa, sine insequente tabe Sed judicavimus forte, non praeter rationem: pus illud non delituisse in pulmonibus. Sed per eos duntaxat transiisse. Dolebat cnim semper in latere sinistro: a quo ubi secerneretur pus iuper- suum: invenit forte pulmonis viscus adeo validum ; ut potuerit illic transire sine evidente la-be, ullove senitatis dispendio. CAPUT X. Vomica pulmonis.
Omicam steste Galeno, lib. I. de locis aQ)ut facile concipit pulmo: viscus flaccidum, ac putredini summe obnoXium: sic conspicitur illa, vix ullibi locorum, frequentius, quam in nostra Batavia. Sive ob alimenta humida, sive ob aerem uliginosum, Vel loca, plerunque pluvia, ac irrigua Latet hoc vitium, inter initia, adeo Clanculum: ut vix ulla fili proferat indicia: praeter tuss
137쪽
MEDICARUM LIB. II. sis siculam, primum siccam, sed mox humidam. Qua aliquamdiu continuante, trahitur dissicubter spiritus; deficit anima , & emarcescit paulatim corpus: licet interim, nec Pus , nec sanguinem prae se ferant sputa Sed si rumpatur, necopinanti, vomica: occiditur dictum ac factum homo. Vel si manserit aliquandiu exitio suo superstes: consumitur tamen lente, a febriculas sive ob pus; sive ob sanguinem, per
Eliae Trippio, gravius respiranti, & crebrius
tussienti, Concidere tantopere vires: sine ulla, vel sanguinis, vel puris eXCretione et ut nequiverit amplius in publicum prodire. Quo langu
re indies increscente, disirumpebatur tandem vomica: Cujus reseratio, prostravit usque eo , debile ipsius corpus: ut amisso omni colore, ac decore , composiverit se protinus, ad mortem: quam etiam haud diu post oppetiit: cum sputis, non minus cruentis, quam foetidis. Quem tragicum eventum, etiam aliis a simis livomica, vidimus usu venisse: sed praecipue praeclaro Senatori, Petro Opmerio: cui adeo exitialis fuit, disrupta thoracis vomica: ut intra biduum ipsum occiderint, cum dolor eruptionem praecedens; tum pus eam insequens. Quae duo, tam inopinato intervenere ipsi, febre continua laboranti: ut summopere miraretur, inmexsipectatum illum eventum.
Afferens religiose, se nullas, insidiantis W-
138쪽
UA OBsERvATIONUM micae, animadvertisse notas: nedum tussiculam, aut ullum, incessus sui, incommodum. Ait men se satis evidenter nunc videre: inexspectatum illud pus, non heri atque hodie, sed diu ante fuisse collectum: constare sibi abunde, res, di eventus humanos, saepe latere, in alta nocte. Et ut ferrum rubigo, ita absconditas Caussas, tecte nonnunquam consumere homines, nihil sequius cogitantes. CAPUT XI. Sputum sanguinis , triginta amorum. SPutum sanguinis a pulmone, ut non perinde occidit, sic neque inducit seque celeriter tabem. Quae enim alios decimo, illa ipsa iam dit alios, anno demum trigesimo. quocirca inmconsiderate facit, quisquis praepropere animmum prostemit, sanguinem exspuentibus. Pauci quidem evadunt, impendentem calamitatem: sed distertur saepe tamdiu , ut nihil mortem magis maturet, quam importunum praesagium. Non inconcinne itaque Aretaeus M lib. II. cap. II. Sanguinis άva re tu, sive re-,, jectionem, vel a principe viscere, vel a veniss, majoribus, valde lethalemiae: at a pulmos, ne, nona que Cito interimere. Sed tandem desinere, in iis)msitare, sive veram phthisim . Pictor Rychius, obnoxius a puero, acri, ac
sallae destillationi: exspuit plurimum sanguinis,
139쪽
MnDic ARUM. Lin. II. iis annos amplius triginta. In quibus tamen licuit ipsi, modo in Britanniam trajicere, modo vero in Hispaniam , ac Galliam iter facere. Sed res rebatur tandem , tam late, volatico homini dehiscens vena: ut ne salus quidem ipsa, ipsum
Quod ipsum, validioris naturae, robur licuit etiam videre,in genero senioris Berrovici, quem sanguinis sputum, utique non praecipitavit in tabem, nisi post annum demum vigesimum. Sed fuit illa, id temporis, ipsi adeo gravis: ut sputa ori propinqua, non semel iterum recide
etint , in thoracis Vacuum: per eXesses, ac comsumptos pulmones.
Procul dubio , in ipsum diaphragma : ubi
etiam percepit evidentem ponderis sensum. Quod certe grave, consumpti pulmonis, ublium , equidem lubens coram conspexissem et Sed deterruit, a sectione, foetor tabidus: noxius forte non minus Medicis, quamipsis cohsanguineiS.CAPUT XII. Surculus, venae arterimae, expectoratus.
Rancis o Episcopio, juveni macro, aC te reti, exedit acris, ac ferinus humoria capite destillans, non tantum molle pulmonis viscus: sed etiam venas illi inclusas: a qui subicon citaretur stequens sat 'inis profluvium 3 rm
140쪽
vi 6 OnsERvATIONUM pit tandem, praeter omnem spem, ingens vena arteriosae surculus: adaequans longitudine sua, digitum auricularem. Qua inopinata recretione, adeo perterritus fuit hic Iuvenis: ut metuerit inde mortem rem pentinam. Quae tamen ipsi non intervenit nisi Post anni curriculum. Exsoluta enim brachii vena, supprimebatur ilico sanguis, expect remanans. Et facto, hac ratione, medicinae loco , adhibebantur tam feliciter remem dia : ut potuerit iterum in Zelandiam proficisci, & ubique locorum mercaturam eXer
Sed exacto hoc anno, revolvebatur identidem , ex iisdem destillationibus , in idem sanguinis sputum. Et ex illo in foetidum pus, di tandem in exit e pulmonis ulcus. A quo qui perit, is vere sentit se perire. Nam si quae-Piam , tabidorum certe mors, excarnificat homines, ta lente, & miserandum in mo
Capuae XIII. Integra vena, o pulmone, rejecta.
NMarchus Amstetredamensis, qui diu in
mari vixerat, controit aetate jam maturus , ex perenni destillatione, tussim magis ter-xa , quam mari molestam. Qua, per biennium,