장음표시 사용
31쪽
S1 NODI CONsTANTINOP. Tu αγιυ λθανασιου, - τ ολεκτικου λογου , ον ε πιι ατο co τῆNικαια άγια πρώτη μεγαλη υόδμ , πρὸς 'Αριιον si . ε'πω τινες ουν κρ πιωσιν , αιν' -πρι η 1γhλοι; εἶπεν αγγελοι ἀσωματοι τυγχάνου , πρὸς το Oκονουντας αυGr, καματου πιιραν μη λαβειν άνθρωπου I To καμνειν Mιον- συματω ζαηεῖαν o ην' 'Αθανασιγ . D ό ουν κύριος πως -οπίασε; γεγραπται γαρ , 'Iησους ij κ1κοπιακως εα τῆς Ποια φας , -α ,εζετο ' Ἀρειος ριο- συνηγαγκ με, ως η - θελησας - του , Ss aeγριατος τ αγγελων κ; et ἀνθρωπα ν , οτι Ουχ ως θεοσλογος Δραάασιν , αλλ ' Dα φανη ετι σαρκα, ην οὐκ εἶχε 'οτερον o λογος si θεος , ταύτην ἀνήλαζεν ἐρια τοῖντο τη σαρκὶ συνεχωρησε - άν τα γνα φανῆ οτι σαρξ 'Aθανασιος ε&ν μέμνησο , ora προωμολογηται o- τι et νταχου παρεσιν o λο&ς ψ εsos. Ἀρέας apra P δραροπιος. Ἀθανα os εἶπεν ει οἶν πανταχου - , τινος ἔνεκεν ερασκεν , ο -τηρ μου o πεμψαο με , μει- αν εἰριν. Αρειος ειυεν αυκαλοῦ σε, oκνησης ἀποκαλυψαι το καλυμμα aetro του γραμHατος ἐν τm' λαν lαρ ανιῶμαι. 'Aθανασιος εἶπεν τις εἰριν o κε 6. S. Athanasii ex disputatione quam habuit in saneta primanteaena magna synodo adversus Arium. Athanasius dixit: quinam igitur satigantur: homines ne, an angeli P Arius dixit, angeli incorporei sunt ut cum ipsi ministrant, nullum lassitudinis experimentum percipiant. At hominis proprium est satigari, propter gravem nempe corporis molem. Athanasius dixit di quomodo ergo satigatus est Dominus y Seriptum enim est di Iesus oero fatigatus ex itinere, sedebat. Mius dixit 1 ut v luisti , eo me, angelorum hominumque exemplo, adduxisti, ut satear Ver-hum non ut Deum satigatum esse; sed ut appareret carnem hane, quam antea Verbum et Deus non habebat, adsumsisse a idcirco carni quae sibi erant propria pati permisit, ut carnem esse evidens seret. Athanasius dixit i memorsis, concessum iam esse Verbum et Deum ubique existere. Αrius dixit: recte admodum. Athanasius dixit a si igitur ubique praesens est, quanam de causa ait, pater meus, qui misit me, maior me est y Arius dixit: obsecro te, ne graveris velum a littera quam et to detrahere. Valde enim angor animo. Athanasius
ti E.lit. Matie in. T. II. p. aio. Porro vides eritiei inter spuria a han. iana consueuter ea in graecam saeetili Xil. sytiodum agnovisse ut tenui- locaverunt. num Athan sit opus. quod postea Naurini aliique
32쪽
Δια τουτο si υῆ μιν ἀνηγμένους , πῆ lj τα-νους ivbi Θρειαι λογους ινα us' μεν τ υψηλων, τ ωοικοῦντος λόγου ἀποδείξω γ ευγέ αν -' 3 τταπιινῶν, ωοικουρονρος σαρκος γνωρίσω τα ασθενῆ. Και παλιν. Πῆ μὲν ἐ- μυτον L oν λνγω τω mms ' πη a , ροιζονα τ πατέρα ' οὐ μαχόμβρος ε- μαυτοῦ, αλλα δεικνυε - θεος sim κ, ἄνθρωπος θεος μὲν, - τ ὐψηλὰ ἄνθρωπος lj , oκ τ ταπεινων αλλα μη ταραανέσθω t μν η καρδία , οτι aL-ον υμιν, o πατήν μου μείδων μου εἰ ' μείζων γαρ ἰ F ποζευομενου προεαυτον, οὐ τ εντος ἐν αυτω' - μ θεος εἰμὶ υ - ποί' ως ως ἄνθρωπόμdixit: quis satigatus est, itonio ne, an Deus Verbum P Αrius dixit i homo. A- hanasius dixi te tuum igitur iam est intelligere. Arius dixit 1 percipio quid tuo hoc responso intelligas, nempe, cum Deus Verbum ubique adsit, Prorsus constare ipsum propter carnem dixisse, pater meus, qui misit me, maior me est. Caro enim gradiebatur et fatigabatur, et a Ioco tu Iocum migrabat. Certe id recte se habeti στ. S. Amphilochii ex sermone adversus Arianos. Idei reo nunc sublimi nune humili oratione utor; nempe ut sublimi, inhabitantis Verbi nobilitatem demonstrem ; humili autem , comitantis carnis infirmitatem significem. Et iterum. Modo me patri aequalem , modo patrem maiorem dico i neque ipse mihi repugno, sed me Deum hominemque demonstro ἔDeum, sublimitate sermonis; hominem, humilitate. Neque tamen cor vestrum turbetur , quia dixi vobis, pater meus maior me est i maior enim est illo qui ad eum vadit , non illo qui in ipso est i nam quatenus Deus sum, in patre sum ἔ quatenus autem homo, ad patrem vado. Illo igitur maior Pater est, qui
ti In s. Amphilo hii reliquiis apud Combessitu. ius fragmenti Oeeorrat etiam apud praedietum com p. a Mettatur idem hie titul iseratio vexo ipse pe- hestrium p. 346. eum titulor in illiad. pateι mclior riit a ita tamen ut pallieula quaedam vatiemi ho me est.
33쪽
dium conseram, maior simul est atque aequalis i maior sciscitante quot panes habetis; aequalis populum universum quinque panibus saturantia maior i terrogante ubinam Lazarnm ' posuistis et aequalis Lazarum iussu suscitanti di maior dicente quis me tetigit et aequalis perpetuum haemorriloissae fluxum sistenti a maior dormiente in puppe, aequalis mare increpaniit maior eo quem damnavit Pilatus; aequalis ei qui mundum damnatione liberati maior eo qui alapam erucemque sustinuit cum latronibus; aequalis ei qui latronem gratis iustifieavit a maior eo qui veste nudatus suit; aequalis ei qui animam ornati maior eo cui propinatur acetum et aequalis ei qui proprium sanguinem ex vino
facit, maior eo qui dissolutionem templi id est corporis sui passus est; a D lis ei qui suum templum id est Orpus) suseitavit ; illo inquam maior .
huic aequalis. Et iterum. Haud pluribus verbis vos morabor. Cernis, haeretice , quonam maior sit pater , eo nimirum qui ait , iam plura vobiscum non loquar; non eo qui dicit , non relinquam vos orphanos ; etenim vobiscum sum cunctis diebus usque ad saeculi eonsummationem. Venit princeps huius mundi , neque in me quicquam invenit. Cernis quonam sit maior illo scilicet quieoram prineipibus damnatus fuit , non eo qui mundum feeit. Surgite, eamus
Notomos de eueharistiea transuritati a- valde militiis. qtii saeeulo quarto post Christum riuile testimonium eathulicum eee esiastiei patris solebat.
34쪽
8. S. Cyrilli ex homilia in ramos Palmarum. Sed quamvis rationalis natur .nostra personaliter Verbo unita fuit, non tamen est aequata. Qui enim seri potest, ut temporale exaequetur aeterno ;id quod habuit initium , ei quod sine initio est Z Et paulo post. Quomodo , inquit, ego et Pater unum sumus p ob caelestem scilicet ante saecula nativitatem. Quomodo pater meus maior me est' ob terrenum ex virgine ortum. D. Husdem ex sermone ad Reginas. At quomodo is angelis minor evasit, qui ab illis adoratur, unaque cum patre regni solium obtinet 8 In promptu est responsio t nam corpore ,
35쪽
'Eὰν εIπη, ἐγω εν τὰ πατρὶ, 6 o πατηρ ἐν ωοὶ, αὐτου ακοίετε ἐαν quod mori posset, adsumpto , ad humanae naturae infirmitates se ipsum demisit, in eoque veluti Proprio spontaneam mortem sustinuit. Ob eam porro mortem et passionem , summae gloriae coronam promeruit ; quippe qui ipsa vita et incorruptio est, et mortem abolevit, et Corruptionem omni vi spoliavit. Cum Iesum ergo nominat, et angelis minorem praedicat, non simpliciter nos hominem , seorsumque ac Per Se Positum, mente concipere oportet; sed ipsummetu uigenitum propter incarnationis ordinem Potiores partes angelis deserentem. Nam qui excellentiae illorum cedere praedicatur, is vere homo factus dignoseitur. Illa autem sanctorum angelorum eminentia in hoc praecipue posita est, et quod carne sunt immunes, et quod morti non sunt obnoxiii his autem ictrinitatibus propter voluntariam exinanitionem subiectus stat filius. Verum enimvero , qui protinter humanae naturae conditionem paululum infra angelos minoratus dicitur, is
in deitatis excellentia existens, ab illis adoratur, considetque in Iis maiestatis thronis, quos illi venerabundi undequaque cingunt, indefesso laudum praeconio illum extollentes, ac virtutum dominum appellantes. io. S. Iohannis Chrysostomi contra Arium , et in annunciationem Deiparae, homilia quae lucipit, Praecedente dominica. Si dixerit ego et ρater unum sumus , ipsum audite. Si dixerit ego in
i uane horidiam inter spurias eoiloeat Non, nuese Cottinetio genuinam existimabant. laueonius T. X l. p. 8I8. At Graeci eaeris sub Maia
36쪽
το πάΘημα et Θανα- aDα Hης α παλιν, δοίη 6 τιμη ετεφανώμενον auδες, πῶς αὐτω πάντα ἡρμοσν το γὰρ βραχῖ, τIνι αν, η αυτω άρμοσομἄλλον τω τρεῖς ημέροις ἐν αδη βομενω μονας; Qλλ' ora η- τοις εἰ πο- λὰ ipsa ιρρμενοις. ίτα πάλιν α κα ων λεγει. Ea γαρ o προσκυνουρῆος υπ'u'ελ- -, ηνιοχετο 'αχυ τι παρ ' ahaλων ἔχμν ο' era , πολλω μαλ- λον σεῖ, o et I αγγελών ελαττων , παντα -οφειλεις. patre Et pater in me era, ipsum audite. Si dixerit, qui viidie me , oiuit patrem, ipsum audite; veritas enim non mentitur. Si dixerit, qui misit mespater , maior me est, id vos ne terreati neque enim divinitatem divinitati opponit et sed ait divinitatem maiorem humanitate; res minor ad maiorem r
ii. Eiusdem ex interpretatione epistulae ad Hebraeos. Aliquantulum infra angelos minoratum videmus, tuquit, Iesum propter mortis passionem. Deinde rursus boua adiecit, gloria et honore coronatum. Viden ut evncta ad hominem aecommodavit Nam illud aliq-nttilum , cuinam magis quam ei eongruerit qui tres tantummodo dies in inseris mansit p Certe nobis Iaaudquaquam qui ad longum tempus corrumpimur. Deinde progrediens ait. Nam si is qui adoratur , inquit, ah angelis, sustinuit quiddam minus habere quam angeli propter te; multo magis tu qui es minor angelis, debes omnia propter ipsum perferre.
37쪽
SYNODI CONSTANTINOP. ιβ. 'M ώ ομιλιας του άγι- λμ φιλοχιου ἐπισκοπου 'Iκονίου εἰς τυ,
Oυτ- ου της αυτης AI φυσεως το λεγειν, ἐγω D o πατὴρ εν ἐσμὲν 'ia. Ex homilia salicti Amphilochii episcopi leoni elisis in illud qui misit me Pater , maior me rat. Dic mihi quonam sensu ais patrem filio maiorem p Haud ego , inquit, dico , sed dicenti credo. Ipsemet enim ait, qui misit me stater, maior me est. Si dicenti credis , iam tu a contentione desiste , et ego quoque liuguam cohibebo . ipsique filio permittamus proprii sermonis interpretationem. Ain ergo , Domine ; cur modo dicis , ego et Pater unum sumus; modo autem , qui misit me ρater, maior me est Z Si maior , quomodo aequalis P si aequalis . quom
do maior P Ego , inquit, utrumque adfirmo r nam et maior me est, et mihi aequalis r nem Pe secundum divinitatem, aequalis; secundum incarnationem, maior. Ego aequalis illi sum , quatenus ab eo genitus i maior il le me est, quatenus ego ex virgine natus Sum. i 3. Ex epistula S. Leonis papae romani, quae dicitur columna rectae sidet. Ita nou eiusdem naturae est dicere, ego et Pater unum sumus t et dice
i) Titulis. hie Oxtat apud Codihemium p. p. 9 . dieitur apud comi essium ea sermotie i n illudi U. Verum ipsa inaleria malaia vatieam est in paler maior me est. dita. Immo vero idem sermo videtur. qui supra δέ- IJ Edit. Palleriti. T. I. p. 8aa. eitur eonita Arianos. Etenim loeus ellatos aptid nos
38쪽
ιε. Του -ιου Ttηγοζιου του Nυατης ἐκ του λόγου αυτου του viis ' Θεότ τοσῶου κου αγιου πνευματος f εἰς τ 'Actia 4 sa). Oταν ρυν αποφαίνηται ὁ λογος ἴτι οὐ δύναται ποιεῖν, δίλον οτι Οὐ-re , Pater maior me rat. Quamvis enim in domino Iesu Christo Dei et hom uis una persona sit; aliud tamen est, unde in utroque communis est contum lia . aliud unde communis est gloria. De nostro enim illi est minor patre humanitas; de patre illi est aequalis cum patre divinitas. is S. Amastasii capitulum septimum ex XUII. adversus MouoPhysitas. Qui philosophice vel potius insipienter aiunt carnem lactam esse divinam aequatamque Dei Verbo, dicant nobis utrum haud contrectabilis quoque, invisibilis , et tu ircumseripta post coniunctionem cum Dei Verbo caro evaserit. Quod si ita est; incarnatio quidem nihil aliud nisi phantasia spectrumque est. Sin vero has qualitates caro non habet, quomodo xequata est incircumscripto atque i
i S. S. Gregorii nysseui ex sermove de divinitate filii sanctique spiritus. et de Abrahamo.Quum igitur Verbum dicit, se non possescere, perspicuum est non deitati m
ci) nis a epa similia atitit io Lodoso apud cu) Edit. paris. T. ILL p. 4 t. c. Anastatium . praesertim eap. XIII.
39쪽
Καὶ σεσαρκωται τοινυν ὁ λογος, 6 της οἰκεἱας αυλότητος ουα ἐFςη nigeuiti silii impotentiam attribuere ; sed imbeeillitatem nostrae naturae impote tem esse testari. Infirma autem caro est, quemadmodum scriptum est: vir tus quidem Pro tus est, caro autem infirma. Ergo per utraque verum dicit divina scriptura, dum et maiorem patrem confitetur, et aequalem filium non negat inam ubi Verbum humaenam spectat naturam , eum qui non cernitur , m iorem eo dicit esse qui per carnem cernebatur e sed ubi mentem ad divinitatem ducit, desiuit liaec maioris et minoris comparatio; proque his unitas praedicatur , ego et Pater unum Sum . At ea quae Per inaequalitatem variant, unum esSe nou Possunt.16. S. Augustini. Agnosce geminam substantiam Christi; divinam scilicet, qua aequalis est patri; humanam, qua maior est pater. 7. Damasceni capitulum centesimum. Et caro igitur Verbum factum est, et naturam suam materia e pertem non
i Ve,litanti mihi Meunit bie loeus apod cui In editione Lequinii , de sd. otili. lib. Atis. io loti. traei. LXXVIII. 3. Ihi tamen est III. eap. I. T. I. p. 245.
40쪽
'Aνθρωποτ -καθ' ενωσιν cIccνοειλὴν άπιρρητας αμενηγμενος oamisit. Totum inearuatum est, et totum est incircumscriptum. Minuitur corporaliter et eontrahitur, divinitus autem manet infinitum a neque.vero eius raro exle ditur ad eiusdein divinitatiq itis nitatem. Totus igitur est Deus perfectus; neque tamen eius universitas est Deus i non enim tantummodo est Deus, verumeliam homo. Totus perfectus est homo; non lamen eius universitas est homor neque enim tantummodo est homo, verum etiam Deus.
18. Ex primo libro thesaurorum S. Cyrilli cap. XI. Cum Christus dicit. patrem maiorem se esse, sermo hie humanitati illius
eonvenit , non autem divinam eiusdem essentiam laedit, quasi inferior sit g nitore suo. Et tulia. Aequalis igitur est et eonsubstantialis patri dilius. Incarnationis vero causa eredimus patrem maiorem a filio vocatum. Cum enim humanitatem adsumpsit, tum etiam ut homo hoc dixit. 19. Eiusdem in septimo sermonum ad Hermiam. Numanitati per nexum hypostaticum inessabiliter coniunctum Dei Verbum.