장음표시 사용
521쪽
ilario ipso facito Peccasti hodie, animam tuam inveterasti: ne desperes, neque concidas et Sed per poenitentiam illam reno Va, per lacryma S, P conseSSio non , per bona operas neque unquam hoc sacere desinas. Et quomodo hoc sacoro poterimus a Si probolis vos a Ciae potiora sunt quae Sith voluntas Dei bona, bene placens et persecta . Aut hoc dicit Renovamini, ut discatis quod potiora Sunt et volitia talem Dei aut, sic potesti renoVari, Si diScatis quia potiora sunt, et quid velit Deus. Si enim hoc videris , et re-riana naturam didiceris, omnem jam ad virtutem viam reperisti. Ecquis ignorat, inquies, quae utilia Sunt, et quae sit voluntas Dei sui ad res praesentes inhiant, qui dixitias expetendas QSSe putant et paupertatem despiciunt, qui principatuis sectantur, qui ad externam gloriam anhelant, qui se magnos quospiana esse putant, si splendidas domos excitaverint, et magnifica Sepialcea comparat Crint, si mancipiorum greges habeant, magnumque circUnas Orant, unuchorum agmen. Lot quae sibi utilia sint, et quae sit vo-hintas Dei ignorant et haec enim ambo unum unt. III. Etenim quid nobis lilia Sunt, Deus vult, et quae vult Deus, nobis utilia Sunt. Qui Unam Unt ea quo Deus vult it in paupertate vivamus, in humilitate, in contemptu gloriae, in temporantia, non in deliciis in aerumnis, non in quieto in luctu, non in dissolutione et risu, in aliisque omnibus, qui te ipSe praecepit. Vorum multi hiae ut alii momen aversantur, nedum pia lent utilia osse, et oi voluntatem. Idooquo nunquam ad Suscipiendos pro virtute labores prope ac codoro poterim t. Qui Cnim ne Sciunt qui dein quid sit virtus: sed vico illius ipsam no luitiam in ad intra tione habent, et qui pro casta muliore meretricem sucum concludunt, quandonam poteriant praesenti saecul absco-dero Idcirco anto alia omnia opus est ut rerum judiciu ui
522쪽
habeamus rectum atque distinctumet atque etiamsi virtutem non sectemur, laudemus tamen illam etiamsi vero nequitiam non fugiamus, improbemus tamen, calculos liae interea incorruptos servemus. Sic enim ulterius postea Procedentes, ipsa per SuScipere poterimus. Propterea praecipit Paulus ut renoVemur, ut probetis inquit, VOS quae
sit voluntas Dei. Uic vero mihi etiam Judaeos perstringere videtur, qui legi adhaerebant: siquidem votimias Dei etiam
erat illa Vetus Vitae ratio, at non praecipua, sed propter illorum infirmitatem concessa. Quod autem persectum et Deo placitum est, novum ilhid est vitae instillatum. Nam cum rationabilem cultum dixit, ut ilham a veteri cultu distingueret ita vocavit u Dic enim per gratiam quo data est, mihi, omni versanti inter vos, ut ne alitu Sapiat, quam hoportent Sapore; sed ita sapiat ut par est sapere, ut uni cuique Deus partitus est mensurani fidei Supra dixerat: Per miserationes Dei obsecro vos; hic quoque dicit, per gratiam. id doctoris humilitatem, vide demissum animum. Nusquam se si de dignum esse dicit, in tali hortatu et consilio; sed modo misericordiam Dei, modo gra i iam advocat ad sidem faciendam. Non meus est sermo,
inquit, scd Dei est. Neque dixit: Dico vobis per sapientiam Dei, nec dic vobis per legem positam a Deo a sed dico vobis per gratiam: frequenter beneficia commemorans, Ut gratiore reddat, et ut ostendat hinc debere illos dictis obsequi. Unicuique versanti inter vos. , Non illi vel illi lantum sed principi, subdito, Servo, libero idiotae et
scipienti, mulieri ac viro, juveni et seni: communis enim haec lex est, quia et dominica Ita Sermonem non nom- sum reddit, omnibus doctrinam proponens, elium iis qui
sunt innoxii, ut qui noxii sunt correctionem illam facilius excipiunt. Et quid, quaeso, dicis e Ne quis altius sapiat.
523쪽
quam oporteat Sapere. 3 Matrem bonorium hic inducit, humilitatem, pr eceptorem suum imitatus Quemadmo
habiturus, hinc orsus est, et haec undamenta posuit di consta Beati pauperes spiritu sic et Pauliis nunc a dogmaticis ad moralem orationem transiens, uni Vorsini quidem virtutem docuit, mirabilem hostiam a nobis ex petens cum autem illam per parte deScripturus esset, quasi a capite, ab humilitate orditur, et ait: Non allitis Sapiat, quam porteat sapere, haec est enim volimia Dot: sed sapiat ad Sobrietatem; hid est, prudCritiam ac Copimus, non ut illa ad arrogantiam utamur, Sed ut ad temperan tiam nec dixit, a d humilita tona, b Sed, u Ad temperan-ntiani. Temperantiam autem hic dicit, non eam quae lasciviae et hibricitati opponitur virtutem, Sed vigilantiam et sensum bonum. Nam et hoc temporantia dicitur, eo quod
sanam et temperatam mentem contineat Ostendens igitur eum, qui moderatu non it, non poSS e temperantCm CSSQ;
id est, stare sanum Sed desipere et insanire, ac denti tale quovis magis urere, temperantiam vocavit humili latum. Quem admodum unicuiqtae mensuram fidei partitus est, Deus. Quia enim conata dona Daulto in arrogontiam ex lulerant et apud istos et apud Corinthios, vide quomodo morbi causam palam laciat, et paulatim detrahat. Cum dixisset enim portore Saporo, Ut puer est Sapere, Subjunxit, Ut unicuique mensuram fidei par litus est Deus, , si dem hic
donum vocans. Cum dixit autem Partilia est, iurii qui Dainus acceperat Con SolutuSCSt, Cum querit utilia accellerat,
depressit. Si enim Deus partitus St, nec tuum hoc nitanus, Cur altum opis IV. Si suis vor dicat hic fidem non vocari donum seucharismata hoc rursum magis ostendit ipsum Progi tales
524쪽
deprimere. Nam si doni causa sit fides, per quam miracuIae pateantur, et si hoc a Deo St. undenam altum sapis Nani nisi venisset, nec incarnatus suisset, quae ad idem spectant non invaluissent. Itaque hinc omnia bona in ilium habent. Si autem ipso det, novit certe quo pacto distribuat. Omnes enim ipso secit, omniumque paritor Uram gerit. A quom- admodum quod dederit, id ex henignitate factum est, ita et quod tantum dederit. Non enim qui in summa lota ho-nitatem suam demonstravit, illa scilicet dona largiondo, in mensura te proditurus erat. Si nim te inhonorare voluisset, ne principium quidem illorum dedisset. Si porro
te servare et honorare tiaduit; ideo namque venit, et tot bona distribuit cur turbari ac tumultuaris, atque prudentia tua ad stultitiam abuteris, magis te dehonestans, quam is qui ex natura sua stultus est y Nam ex natura
stultum Sse, non culpa Si ex nimia vero prudentia stultum lieri, id venia caret, et majus asser supplicium Tales sunt ii qui in sapientia sua altum sapiunt, et in X trema amincidunt arrogantiam. Nihil enim ita stultum reddit ut arrogantia. Idcirco Propheta sic barbarum vocabat: Stul-xtus autem stulta loquetur Ut autem ex ejus verbis ipsius stultitiam discas, audi quid dicat a Supra astra coeli ponam thronum meum, et ero similis Altissimo. ii Comprehendam manu mea orbem ut nidum, et ut ovat, derelicta anseram . v is itaque verbis quid si ullius morit singula porro jactantiae verba hoc filii opprobrium attrahunt. Si verba singula stultorum in medium adducam
dio noscere non pol EriS, orba-ne arrogantis sint an insipientis ita inium idemque hoc vitium est. Etenim alius quoquo barbarus ait Eg Sum Deus, et non homo Galliasque Num pol Crit Deu Servare vos aut cripere do, manibus incis Et aegyptius, Non novi Dominum, et
525쪽
h Israelem non di initiam . Insipiensque apud Prophetam talis est, dum dicit in corde suo u Non est Deus . 3 Cain autem et u una custos Patris mei sunt ego An possis
Cognoscere arrogantium-no, an Stultorum sint verbas progantia enim a modo ratione, et a mento dusseolens a deo a montici dici tueri et stultos et arrogantes esticit u Et si h principium Sapientiae sit tinior Domini initium ergo stultitia erit non nosse Dominum. Si igitur cognoscere est sapientia; non cognoscoro, Stultitia; et et non cognoscoro ex superbia oritur initium enim superbiae est non Ognoscor Dominum et ergo superbia , extroma est in S(pientia. Talis orat et Nabal, ac si non erga DPum, at erga hominem x arrogantia stultus essectus. At postremo ex timor mortuus est. Cum enim qui CX Pn- Stara prudentia excidit, et timidus simul et anilox reddi tur, an irii scilicet jam infirmante. Quemadmo tim enim CorpUS Um semperatam humorum mensuram a milli , Diophis omnibus est obnoxius; sic et anima cum magnani
mitatem simul et humilitatem omiserit, habitum quemdam accipiens, infirma, timida simul Ot audax atque insipiens evadit, atque e sisam deinceps ignorabit. Qui vero soipsum ignorat, quoni od illa quae supra Se sunt cognoscet Sicut enim is, qui phrenesi detentus est, cum se ipsum igitο-
rQt, DCque, a quod ante l)Edes ejus sunt nox erit; et cubas Cum CXC CC itu sit Orit C Ut Pi a Diembra obscurat sic et in arrogantia contingit Ide arrogantes furentilius, et iis, qui CX natura sua Stulti Sunt, miseriores sunt. Nam perinde
atque illi risum movent, perinde atque illi injucundi , et
amento Sunt, sed non perinde atque illi miserationem Commoxent, insaniunt in tamen ut illi, nec veni rin impe trunt ut illi sed odio habentur me cum Utrorum irae vilia habeant, cui tamen utrorumque pri, Hilari' diani Non
526쪽
ex verbis tantum, sed eliam ex habitu ridiculi sunt quid igitur, qu eso, cervicem erigis y Quid extremis pedum unguibus incedis Quid supercilia extollis p Quid pectus innas Capillum non potes vel anum vel nigrum sacere, et, ac si omnibus imperare , et quasi in aere incedis p Forsan
optares tibi pennas innasci, ut ne Supor terram in coderes forsan et prodigi iam esse cupis. JamVero an non te pro I-gium essecisti, dum homo cum sis, volare tentas Fortasso vero mente Vola et undique ac consus es. Qui te Vocabo,
iat arrogantiam tuam dejiciam pan te cinerem dicam, puIverem , sumum, lutum Vilitatem quidem dixi, necdum tamen imaginem quam volebam altigi. Nam et inflammalionem et vacuitatem simul totam illorum depingere volο. Quam ergo imaginem reperiamus iis congruentem p Videntur niihi in consae stuppae similes esse. Nam stuppa videtur post immissam flammam inflari et extendita si vero
leviter manu tangatur, tota decidit, et cinere vilior apparet. Tales sunt illorum animae. Vanam enim illorum iussationem, vel levis contactus dejicere tollereque poterit. Arrogantem enim necesse est omnino infirmum esse:
altitudo enim illa nullo modo firma est sed veluti bullae aquarum facile rumpuntur et ita et hi facile pereunt. Sixero non credas, da mihi audacem talem et arrogantem, et
vidobis illum vel ex leviori casu decussum facilius, quam is qui ruit in terram. Quemadmodum enim flamma illa,
quae ex virgultis oritur statim atque accensa suit, in cine rem Verii tur: solida vero ligna, nec acile incenduntur, et mullo tempore flammam servant: sic et animo semioreS, Qt perseverantiores, non sacile incenduntur vel extinguuntur. i vero hoc uirumque in iano tempori momento palliantur. Ilaec cum sciamus, humilitatem exerceamus : nihil enim illa potentitas: est enim et petra sortior et adamante firmior, o in majori nos Securitato collocat, nam turreS
527쪽
et urbes, et muri omnibus diaboli machinis allior cum contra arrogantia quibuslibet nos captu faciles reddat, quae bulla a litor qualibet, ut dixi, facilius rumpitur, et araneae leta citius scinditur, et sum velocius solvitur. Ut igitur in solida petra incedamus, illa relicta, hanc diligamus. Sicenina et in praesenti saeculo requiem inveniemus, et indu luro omnibus siuemn bonis, gratia et benignitale Domini nostri Iosia Christi, cum quo Patri gloria, imperium et
honor, unoquo Spiritu Sancto, nunc et Semper, et in Saecula saeculorum. Amen.
Sicut enim in uno corpore membra multa habemus membra autem omnia non eumdem actum habenta ita Diniti unum eorpus sumus in Christo singuli autem, alter alterius membra . I. Rursus eodem utitur exemplo V, quo ad Corinthios usus est', hoc ipsum reprimons vitium. Etenim magna est hujus pharinaci vis hujus suo exempli virtus multum valet ad emendandum adrogantiae morbum. Cur in sinit, tu allum sapis et cur alius se ipsum vilipendit Annon omnes aut tu Corpias sumus, Pt magni et parvis Cum igitur secundum caput unum imus es alter alterius membrii, Cur Oxarrogantia te ephras Cur erubescis do fratres sicut enim ille membrum tuum est, sic et tu illius, multaque in hoc
528쪽
est honoris aequalitas. Duo si quidem adhibet, quae possint eorum arrogantiam dejicere: et quod alii aliorum membra Simia S, non tantum is qui minor est majoris; sed etiam is qui major est minoris, et quia onino ianum CorpUS SUIDUS.Im et tria posui tu nam donum unum omnibus datum esse ostendit. Ne igitur allum sapias tactenim tibi a Deo dat uni Si quod tu accepi Sti, nec tu invenisti. Ideo autemetum de donis seu charismalibus ageret, non dixit, illo majus , hic minus accepit a sed quid ' diversum. Ilibentes enim , inquit, dona, non majora et minora, Sed diversa. Quid enim si non eadem tibi commiSSa sunt, Sed corpii Sidoni est et a dono incipiens, in bonum opus desinit. Cum dixisset enim prophetiam et ministerium, et similia, in eleemosynam et curam et patrocinium desinit. Quia enim verisimile erat quosdam virtute quidem praeditos SSE, Sed prophetiam non habere, ostendit hoc donum multo m&jus illo esse, ni ostendit in Epistola ad Corinthios lanioque majus, quod hoc quidem mercedem habeat, illud vero
mercesde careat tolum, donum et gratia ost ideo ait: elabentes autem dona secundum gratiam, quae data Sin nobis, diversata sive prophetiam secundum rationem sinde Quia enim sufficiente illos consolatus est, vult etiam acuere, et studiosiores reddere, Stendens ipso oc Casione praebere vel majora vel minora accipiendi. Dicit autem illii a Deo datum esse ut cum ait reat unicuique hDous partitus est mensuram fidei: Cot rursus, si Secun-ndum gratiam quae data est nobis tan ut Superbo reprimeret. Dicit autem initia ab illis poni, ut ignavos incitet. Quod et aui in Epistola ad Corinthios facit, hoc utrumque movens. Cum enim dicit Emulamini charismata , sostendit ipsos causam esse disserentii donorum. Cum vero dicit: maec autem omnia operatur unus et idem Spiritus,
529쪽
, dividens singulis prout vult', illud probat, non opor tere eos estorei, qui acceperunt, undique morbuna illorum curans et quod etiam hic facit ac rurSu lapso excitans , dicit Sive prophetiam , Secundum rationem dei hEtiamsi enim gratia sit, at non temere essunditum sed
mensuram a recipientibus accipiens , tantum doni fluit,
quantum viderit vas idei sibi oblatum. Sive ministerium, in ministrando Ilic rem universalem ponit et nomapostolatus, ministerium dicitur : et omne bonum opus spirituale est ministerium. Si quoque et privatae oecono miae nomen mi porro Universaliter ponitur u Sive quih docet, in doctrina . , Vide quomodo indiscriminatim illa ponat, quod parvum est primum, et quod magnum StPostea, Stenden hoc rursum docens ut neque instentur, neque superlatant. divo qui exhortatur in exhortando A. tio etiam doctrinae genus os t. Si enim in vobis est ex-
vhortationis sermo, inquit, ad populum dicit Dcindo
OStendonS, non admodum utile esse virtutem a millecti, nisi
cum debita ligo hoc si ut, adjicit u Qui tribuit, in sim-hplicitate . x Non enim satis est dare sed id oportet largite sacere Simplicitatem hoc ubique complecti novit . Nam virgines oleum habebant Sed quia quantum sussiceret non habebant, toto Qxciderunt Hi primest, inti sollicitudine n Non enim Satis est prodesse, nisi cum cura et diligentia hoc suci alta Qui miseretur, in hilaritale. . Non enim susticit miseleri sed id oportet largiter et animo non tristi sacero, quin potius laeto et gaudento. Neque enim par res est non tristari et gaudere. IIoc ipsum autem ad Corinthios scribens cun an ulta diligentia constituit: nam ad largitatem excitans, ait: Qui parce et Dinat, parce etymoto et qui seminat in bono lictionibus, de bono dic-
530쪽
ylionibus et metet da animum vero dirigens, addit: Non sex tristitia, aut ex necessitate L h Utrumque enim adesse debet miserenti, abundantia et Voluptas Cur enim ploras
dans eleemosynam prati doles, dum misereris, e fructum boni operis prodis p Si enim doles, non misereris; sed crudelis es et inhumanus. Si enim tu doles, quomodo illum in dolore degentem allevare poteris Optandum enim ecit, ne ille quidpiam suspicetur mali, etiamsi eum gaudio do deris. Quia enim nihil ita turpe videtur hominibus esse, ut ab aliis accipere, nisi ex summa hilaritate suspicionem auferas et Stendas te magis accipere, quam dare, pollui accipientem dejicies , quam allevabis. Propterea dicit : Qui miseretur, in hilaritate . II. Quis enim regnum accipiens moestus est PQuisse
Caloriam remissionem accipiens in tristitia manet Nuritaque Spensae pecuniarum attendas, sed proventui ab ex- Pensa advenienti. Nam si qui seminat gaudet, etsi in incertum eminet multo magis qui uehim quasi agrum colit. Ita enim, etsi pauca des, multa dabis; ut si cum moestitia muli dederis, ex multis pauca socisti. Sic vidua muli talenta duobus Oholis superavit largus enim animus erat. Et quomodo poterit, inquies, is qui in paupertate vivit, et omnia est undit, id alacriter sacere Interroga Viduam, et modum audies, sciesque menti angustiam Done Pata pertate sed ex voluntatis proposito et illud et quidquid illi contrarium cst fieri. Potest enim quis et in Pampertat magni, et in divitiis pusilli esse animi Ideo in largi tione simplici latem quaerit, et in misericordia hilariatatem, et in patrocinio diligentiam. Non enim pecuniis
tantum vult nos pauperes juvare; Sed etiam Verbis rebus, corpore et aliis omnibus. Cum dixisset praecipuam praerogativam Eam quae per doctrinam est, stam quae psi adhor-