[Omnia quae extant juxta Benedictinorum versionem]

511쪽

bierunt, rurSus inductae sunt gentes. At non hic gradum sistit, neque ad illo ejiciendos omnino vertitur. Aed admisericordiam rursum pronus est. Vide quantum ethniciutribuat, ovili tantuna, antiam Judaeis antea dederat. Quia enim vos olim ethnici non obtemperastis, inquit, accesserunt Iudaei. Rursus quia hi non crediderunt, vos accessistiset ne lite lamen ad sine mitisque peribunt. Conclusit enim Deus omnes in incredulitatem, id est, coarguit et ostendit incredulos esse non ut increduli manerent, scd ut hos per illorum , illos per horum contentionem Ser Varet. Porpende aiatem : Vos non credidistis, et hi servati

Sunt, rursus hi non crediderunt, et vos servati estis et ne que lamen ita servati estis, ut denuo exstabis , quemadmodum Iudaei; sed ut manendo, illos per aemulationem attraliatis. altitudo divitiarum et sapientiae et scienti ap

h Dei quam incomprehensibilia sunt judicia ejus ita ic ad

Prisca Ompora roVersus, et illam olim oeconomiam Dei Contemplatu ex quo mundus conditus,st, Sque ad prae-Sen te uapu et secum reputans quam varie illa dispensa-

Verit, obstupuit et cla inavit, auditoribus idem suciens

CVentura omnino esse qui dixerat. Neque enim olbstupuisset et clamasset, nisi hoc onmino suturum esset. Et quiadem quod ait Vado sit, novit quanta vero illa sit non novit: nam admirantis est dictum illud, luod oriun es tui. In admirationem et stuporem ob tantam Dei bonitalem rapita S, quantum potuit duobus nominibus eximiis ilhun pi odia cavit, nempe divitiarum et altitudinis. Et obstulte lueebus St, quod haec et voluerit et potuerit, ne contraria per Colatra rict Cupaverit tau Quoan incomprehensibi si sunt judiciat ejus ita Non modo, nam compreliei id ii ou DASNnt, Sed neque cxplo par Et investi ibilos vi: citis v id est,

512쪽

nec perquiri. Neque enim egο, inquit, omnia inveni, sed modicam partem, non totum Solus namque ipse clare novit ea quae ipsius sunt ideo addidit: Quis enim corum Inovit mentem Domini Aut quis consiliarius ejus suit haut quis prior dedit illi, et retribuetur ei ph Id est, cunitam Sapiens Sit, non ab alio sapiens est 'sed ipse est fons botiorum. Et qui tanta fecit ac largitus est nobis, non ab alio mutuatus dedit; sed de suo studit nec mutuum de- hos licui, quasi ab illo acceperit: sed ipse semper beneficiorum primus auctor est. Illae namque verae sunt divitiae, redundaro et nitor opus non habere V Quoniam ex ipso, vel per ipsum et in ipso sunt omnia . Ipse invenit, ipso secit, ipse conservata: nam dives est, nec opus habet ut ab aliqu accipiat sapiens St, ac nullius egens conSiliο. quid dico consilios Nemo potest quae illius sunt cognoScere, nisi ipso solus et dives et sapiens Multis siquidem divitiis instructus est, qui ethnicos ita divitos reddidit; multa sapientia, ut eos qui Iudaeis longe inferiore erant, Jud aeorum doctores constituerit. Dcinde postquam obstinPUPrat, graliarum actionem refert dicens : Ipsi gloria in v saecula. Amen ' V oriando enim magnum quidpiam et arcanum dicit ni trahundus in gloriam Dei dosinit Ilocet de Filio loquens acit. Nam tunc admiratus illud ipsum quod hic profert : Ex quibus Christus secundum Carnem, qui ost super omnia Deus enedictus in saecula.

VIII. IIunc et nos imitemur, et ubique Deum glorificemus per Vitam probe institutam, nec iajorum virtutibus confidamus, Judaeorum exempl commoniti Neque enim est, non est, inquam, apud Christianos talis cognatio, sed

astinitas quae per Spiritum est. Ita enim vel Scytha Abrahae silius ellicitur, et ipsius filius a Scythae moribus alienior

513쪽

est. Ne igitur patriim recto hic tis confidamus. Sed si mirabilem habeas parentem, ne putes id tibi esse ad salutem salis, aut ad honorem et gloriam, nisi moribus ipsi cognalia sueris. Quom admodum etsi patrem habeas improbum, ne putes te ideo damnandum, aut deturpandum, si tua recte coimponas Quid enim gentilibus ignominiosius Atiamen illi per sdem cito Sanctorum cognati sunt essecti. Quid Iudaeis erat Deo familiarius Verunt illi ob incredulitatem alieni facti sunt. Illa enim cognati naturae est ac noceSSitatis, Secundum quam omnes cognati sumus. Ab Adam quippe omnes progeniti sumus. Neque alius alio plus cognationis habet, sive ad Adamiam si Te ad Noe spectes, sive ad terram omnium matrem. Cognatio autem illa coronis digna, ea est quae nos distinguit ab improbis. Non enim possunt hic omnes esse cognati, sed qui moribus sunt similos neque patres vocamus eos qui Ox CodUm qilono uter prodierunt; sed eos qui eumdem exhibent e-him. Illo modo silio Dei vocat Christus, eodemque silios diaboli, sic silio increduli latis, filios gehennae, filios perditionis. Sic Panli Timollion filius erat ex virtute, a genuinus litis appellabatum filii vero sororis ejus ne nonacia quidem novimus. Quanquam ille sectandum aliaram cognatus ejus erat: sed nihil hinc utilitatis. Qui vero ab ipso et natura et patria disjunctus erat exi stris civitato' ipsi tamen omnibus propinquior actus est. Nos ergo quoque

Sanctorum filii simus imo Dei filii Nam quod possimus silii Dei estici audi quomodo dicat: istote ergo persecti,

ut Pater vester, qui si in coelis'. v Ideo Patrem illii inprecantes vocamus, nec modo gratiam, sed Pliam virtutem commemoramus, ne quid indignum tali cognatione actamus. Et quomodo, inquies, potest quis esso filius Dei prii

omnibus fuerit iste clibus vacuus; si mansuetum Se xlii

514쪽

heat erga eos qui sibi contumeliam vel iniuriam inserunt. Nam et Pater tuus talis est erga eos qui se blasphemia impetunt. Ideo cum plura saepe dixerit, nusquam tamen ait, ut sitis similes Patri vestro nisi cum dicit: uorate pro molestiam inserentibusa bene sucite iis qui vos oderunt halunc illud etiam pramai adjungit Niliit enim ita nos Deo

propinquos et similes ellicit, ut hoc praeclarum opus Ideo Paulus cum dicit: Estote imitatDres Dei ah hoc ipso modo tales esse jubet. Otianibus certe boni operibus egemus;

maxime vero humanitate et mansuetudine, quoniam noSipsi multa egemus humanitate. Nam in multis quotidie

Peccamus et ideoque multa egemus misericordia Plus a te aut mitius, non ex doni mensura penditur; sed ex

facultate largientium. Ne igitur vel dive altum sapiat, vel pauper animo dejiciatur, qtiod pauca eroget. Saepe namque hic phis quam ille dedit Aon oportet ergo Se mi Serum exiStimare propter paupertatem id enim sucidiorem nobis reddit eleemosynam. Nam qui multa possidet, et uerrogautia et plurianum concupiscentia detinetur et qui vero pauca habet, ab hac utraque liber est tyrannide, ideoque plures habet bene suciendi occasiones Etenim hic facile in carcerem S Consert, et aegrotos visitat, potimaque aqua frigidae dat. Dives vero nihil eorum suscipiet divitiis nempe suis instatus. Ne itaque animo eoncidas ob paupertatem: nam tibi commercium cum regno caelorum facilius reddit pa Pertas Quod si nihil haboas, sed coudolentem tantum animam : hujus quos pie rei tibi merces reponetur. Ideo jussit Paulus flere cum flentibus' et cum vinctis simul Vinctos esse. Neque enim flentibus tantum quamdam consolationem assuri, si multos condolentes habeat; sed etiam aliis qui in calamitate versantur. Etenim uo Iulianquam accidit ut consolationis sermo plus laborantem recreet.

515쪽

quam pecuniae. Ideo enim Deus pecunias jussit egenis largiri, non modo ut illorum paupertati subveniret, sed ut etiam nos doceret prοximi malis condolendum esse. Ideoque qui pecunias amat odiosus est, non modo quia egenos despicit sed quia ipse ad crudelitatem et multam inhumanitatem instituitur ut et i qui pauperum Causa pectinias contemnit, iue amabilis est, quia misericors est et humanus C rte Christus cum beatos praedicat misericordes, non eos qui pecuniam erogant tantum; sed etiam eos qui exaninii proposit hoc faciunt, laudat. Ime ergo animi propositum paratum habeamus ad misericordiam, et omnia sequentur bona. Nam qui benigno et mi soricordi animo Proeditus est, si pecunias habeat, largietur illas si quem in calamitate viderit, flebit lugebitque: si injuste heso occurrerit, ipsi patrocinabitur; si injuria assectum viderit, manum porriget. Cuna enim bonorum thesaurum habeat, hu Dantim et misericordem animum, omnia hinc est undet pro patribus, et omnibus ruetur a Deo repositis praemiiS. Vt ergo haec nos etiam assequamur, ante Omnia animum nobis mansitelum paremus. Sic enim et hic positi in illo operabimur bona, et suturis fruemur Coronis. Quas utinam Omne assequo mur, gratia et benignitate Domini nostri Jesu

Christi cum quo Patri et Spiritui sanct gloria, imperium,

honor, nunc et Sempor et in Saecula Saeculorum. Amen.

516쪽

ΗOMILIA XX. CAPUT XII.

Obsecro laque vos, fratres , per misericordiam Dei, ut exhibeatis corpora vestra hostiam Viventem , Sane tam , De placentem, rationabile obsequium Vestrum .

I. Postquam multa de Dei benigni late disseruerat , ostenderatque ejus inestabilem providentiam , inenarra hilemque benignitatem, quam nemo scrutari queat illam ipsam deinde proserta, quo benefici assectis suadeat , ii tanto dono dignum exhibeant vitae institulum. Et cum tantus alisque sit, non recusat illos obsecrare. Id que non super iis, quibus ille rui posset, sed super iis quae ad ipsorum hic rum cederent. Ecquid miraris si ipse non recuSet obSecrare , quando miserationes Dei proponit Qui enim, inquit, inniansera vobis ona a miserationibus Dei procedunt, ipsas revereamini, ipsas adite humiliter jam ipsae supplicatiοnem parant, ut ne quid illis indignum suciatis. Per illas igitur ipsas, inquit, obsecro, per qua Salutem nacti estis. Quemadmodum si quis eum qui magna accepit beneficia pudore suffundere velit, illii ipsum qui beneficia contulit supplicem inducat. Et

quid, quaesο, ob Secras puit exhibeatis corpora vestra hos-ntiam viventem, Sanctam Deo placentem, rationabile ob-3 Sequium vestrum. 3 Cum enim hostiam dixisset ne quis

517쪽

putaret iubere ipsum corpora occidi , Statim subjunxit, viventoni Deinde distinguens illam a udaica, dicit: u Sanc, tam Deo placentem, rationabile ob Sequium Vestrum. Illa enim judaica corporalis crat, nec multum placebat. . Quis enim haec requisivit de manibus vestris , inquit Saepequo alibi hujusmodi hostias opellit At non hanc, imo illa priore data, hanc requirebat. Ideo dicebat: u Sa- crificium laudis honorificabit me' hac rursum , lauo dabo nomen Dei mei cum canticora et placebit Deo plus

quam vitulus no Vellu , Cornia prodiicen et ungulas '. o

Alibi quoque hostiam illam abjicit et ait : Numquid an

iducabo carne tam ortam, aut Sanguinem hircorum o

, tabo ph addit suo u Immola Deo sacrificium laudis, eth reddo Altissimo vota tua , Ita et Paulus hic jubet: Exhisbete corpora VEStra hοStiam ViVOntom. Et quomodo inquies, corpus sacrificium fieri possit Nihil mali oculus respiciat, et sactus est sacrificium. Nihil lingua turpe loquatur, et sacta est oblatio. Nihil manus iniquum faciat , et sacta est holocaustum Imover haec non susticiunt , sed etiam ut bona opera damu Opu CSt, Ut manti qui dem eleemos nam eroget, os injuria assicientibus benedicat, auditus divini assidue concionibus operam det IIosita enim nihil habui immundum, hostia est primitiae aliorum. Et nos itaque manus, pedeS, S et alia omnia ut primitias osseramus Deo. Talis hostia Deo placet, ut Judaeorum hostia immunda erat u Sacriscia nimborum n inquit, panis Sunt luctu ipsis'. 3 Sed hoStia nostra noti item. Illa quod immolatum erat mortuum exhibebat haec quod immolatum est, vivens esticit. Cum enim mortificaverimus mombra nostrata tunc vivero potirim US. Nova

quippo si haec sacrificii lex. Quamobrem noxpectatus

518쪽

est ignis modus. Neque enim opus habet signis, nec subjecta materiari sed in se ipso ignis noSter vivit, nec Sacram victimam comburit, sed magis ipsam vivi sicut lianc jam olim Dens victimam quaerebat. Quamobrem dicebat Propheta, Sacrificium De spiritus contritus . IIanc etiam tres pueri osse rebant dicentes V Non est princeps, nequon Prouheta, neque locus ad quaerendam et impetrandam amisericordiam. Sed in animo contrito, et spiritu humiliato h suscipiamur'. a Perpende autem quomodo qualibet dic tione cum magna accuratione utatur. Non enim dicit eu Facite corpora Vestra hostiam; Sed, Exhibete , ac si

diceret Nihil commune deinceps vobis sit cum ipsis, aliis ipsa dedistis. Nam qui equos ollicosos aliis trudunt, nihil commune deinceps in illis habent. Et tu laque membra tuae eduxisti ad bellum quod contra diaboliam est ad terribilem aciem : ne retrahas illa d propria ministeria. Aliud item ex hoc ostendit, quod oporteat illa

probata et accepta reddere, si velimus illa proferro. Neque enim cuipiam terrenorum hominum illa sistimus, Sed regi universorum Deo; non ut praelientur tantum, sed ut ip- Sum rogem SESSorem habeant. Neque enim recusat illo membri insidere nostris , imo hoc summe expetit. Et quod rex ipse, qui conservus noster est, admittere noluerit, hoc Angelorum Dominus eligit. Quoniam igitur sistenda sunt illi, et haec hostia est, omnem ab illis ima culam anser. Nam si maculam habeat, non ultra hostia fuerit. Neque

enim oculiis qui meretricia respicit, potest immolari, Cc manu osserri, quae rapina et avaritia dat oporona, CC pedes qui claudicant, et ad theatra ascendunt, CC CntCrqui deliciis servit, voluptatumque concupiscentiam incendit nec cor iram vel amorem meretricium fovens, uec

519쪽

II. Ideo oportet undique despicere, si corpUS DOSirum maculosum sit. Si enim ii qui veteres illas hostias ossorebant, jubebantur omnia circumspicere, nec qilod Sset Succisis auribus, catilla mutilata scabiosum , aut impetiginem habens, offerre permittebantur; multo magis nos qui non irrationabiles oves, sed nos ipsos si erimus, majore accuratione uti oportet atque undique puros CSSO, Ut possimus secundum Paulum dicerem Ego enim jam delibor, et 3 tempus resolutionis mea inflat . , Etenim hostia omni purior erat ide libamen se ipsum vocabat. Erit autem hoc, si auferamus veterem hominem , si mortificemus membra , uti sunt Super terram , si mundum nobis ipsis crucifigamus. Sic ne gladio, nec ara, ne igne opus habebimus imo potius his omnibus egebimias, Sed non manus actis sed desursum nobis omnia venient a ignis aderitSU pernus, gladius, ara nobis erit latitudo coelestis. Si enim Elia sensibilem hostiam offerente , flamma Stiperne de missa uania consumpsit, aquam, ligna et lapides multo magis pro te hoc siet. Si quid vero fluxum et saeculare habueris, et cum recta olim late sacrificium osseras, descendens spiritualis ignis speculare illud absumet, et oblationem lotam perficiet. Quid vero est rationabilis cultus Spirituale minis lorium, vita secundum Christum. Sicut igitur qui in domo Dei nainistru et sacri sicut, quisquis tandem sit, tunc Poprimitur et honorabilior ossicitur: sicci nos per lotam viam assectos esse oportet, ut eo ministrantes et sacrificia ossoronios IIoc autem erit si per singulos die os seras illi sacrificia et tui corporis sacerdos sis, riusque iace secundum mentem os virtutis exempli

mansuetudinem et injui in eum oblivionem Phaec cum facis, ration cibilem cultatio offersa id est, qui nihil habeat cortio

520쪽

reum, nihil crassum, nihil sensibile. Cum igitur auditoris

mentem per haec nomina rixisSet, et UnUmquemque per suam carnem ac Pr institutum Vita sacerdotem esse declarasset, modum etiam dicit Secundum quem omnia possunt recte agi. Quis ille modus est , Nolite conformari, hinquit, huic saeculo, sed transformamini per renovatiο-3nem mentis VeStra: . 3 Etenim hujus saeculi figura humi repens est, vili et temporanea, nihil habet sublime, nillil perpetuum, nihil rectum; Sed omnia perversa. Si itaque recte vis incedere, ne forme te ipsum secundum siguram

hujus vitae. Nihil enim in ipso manet, et perseverat. Ideo siguram appellat. Et alibi rursum a Praeterit enim figura, hujus mundi'. Nihil enim habet stabile aut fixum sed omnia temporanea munde huic saeculo dixit , his verbis fluxum esse declarans per guram indicans subsistentia carere. Nam si divitias dixeris, si gloriam, si corporis sormam si Voluptatem , si quidvis aliud quod videatur magnumOSSE, sigura tantum est, non rei veritas, demonstratio et larva, non manens substantia. Sed tu ne consorineris huic, sed potius te transforma, inquit, per renovationem mentis R. n dixit: Te transfigura, Sed, si Te tranStarma, nostendens id, quod mundi est, guram esse id autem quod virtutis est, non siguram, Sed formam quamdam esse veram, quae naturalem habeat pulchritudinem, quae non opus habeat externo illo suco et figura, quae simul atque comparent dispereunt. Nam haec omnia prius quam appareant dissolvuntur. Si ergo figuram abieceris, cit ad sor-

Diam venies. Nihil enim nequitia insemius, nihil ita facile

veterascit. Deinde quia homines cum essent, ConSEqUenSerat illos quotidie peccare, auditorem consolatur dicens,

quotidie te ipsum renova. Id quod in domibus sacimus . Vetustate laborantes ipsas quotidie restaurantes hoc etiam