De Xenophontis Hierone dialogo quaestiones

21쪽

Particulae αε et δε iterantur: ς το λευ- αυτ ρ λευ-το δῖ- ταυτα δε CL Oe C. IV i).αλλα μευτοι - τε I 2 αλλα is veto . . . cis γε e Stobaei SCriptura πολυπελω ι σν Qv Cf. Sym P. I 12. Hactenus de particulis nunc dicam de praepositionibus Xenophontem τυ praepositione, quae ab Attici sermonis scriptoribus non adhibetur, persaepe usum esse iam diu Compertum habemus*). In Hierone libello non invenitur nisi locis spuriis; nam II 12 συυταις πολεσι te Ctionem eram non esSe omnibus fere persuasum est; atque I 8 συυ η σχολία, ubi συ prae p. in Odipibus tradita est praepositionem esse delendam infra p. 32 intellegeS; αετα praepositio Contra quinquies ConiunCta Cum substantivo adverbii loco in

libello legitur I 25 1get x6b ob I 25 27 29 33). Sed cum hic

usus non a Xenophontea Consuetudine abhorreat ), non est, Cur ea de causa de Xenophonte libelli auctore dubitemus. Quod autem attinet rariorem συ praepositionis usum, Xenophonti ob eam Causam librum esse abiudicandum nego, Cum Casu ho laCtum esse CenSeam. Praeterea noli omittere in usu aliarum praepositionum Hieronis et en operum ConSen Sum εχ ει α α ρί τι I 12 ι τυραυυο ου ααλα u. ρι θ εωριας εχουGιV

23쪽

αυτος et υτος pronomina Saepe iunguntur VII 9 6 αυτοιουτοι VIII b; i. n. I 1, 7 Oec XU 1 XXI 4 b alibi persaepe . Pronomina inter se Opposita Xenoph. Saepissime Coniungit

b λειυ Ages. VI I VIII 4 IX 6.ουδε τι germanice in ei ne Begie hung): I 28 II 8 cf. Oec. III 8. Articulus iuxta deorum nomina in XClamationibus saepe omittitur I 13 ψαι u. Δια VI 10 VIII 8 IX T X 2. At positus

Hactenus de pronominibus quibusdam, quae in hoc libello leguntur; nonnulla addam de verborum collocatione et structuris quibusdam rarioribus: αγαλλε συα C. Part. VIII b διαλεγξιαευο αγαλλε αεθ α; figeS.

24쪽

Pluralibus Ormis substantivorum , abstraCtorum , quas alii vitant, alii velut Isocrates usurpant, Xenophon Saepe utitur 3). In

hoc libello persaepe habes I 28 θ εραπεῖαι, οργαι, λωαι I 35 38;I 3 4 11 VII 6 I 1 alias permultaS. Omittitur A participium in verbis oculis aut mento percipiendi huius quoque libelli auctor neglegit XI 12 προν χλους και::ρobl l .ους ρωγὶς V V 3 Cf. n. I 6, 2b Heli. II 4 8 Cyr. III 3, 67 Oec XII 9.

Hieronis auctor ad te Ctiva vel Comparativi vel superlativi gradus Coniungere solet I 8 πολ δε πλεί6, και ειζω λυπου ται IUT 9 XI 5 7 15. Quod dilucide Xenophontem indicat, qui Cumulare consuevit enuntiata comparativa et superlativas). Porro die Ctiva Comparativi gradus Xenophon libenter adhibet Verbis usus os o - τοσουτω β) Cf. Hier. I 19 X 2. Paulo longius dicendum est de adiectivis verbalibus, quae sermoni Attico eique vulgari attribuenda sunt apud poetas epicos non nisi p. Hesiodum theog. 310 scut 144 161 inveniuntur; Contra saepissime ab Aristophane, Platone Xenophonte Surpantur' . Atque in Hierone legis non pati Ca αυαγκαστεο VIII επι λελητῖ0V

Verbo ευρισκει participium e more Xenophonteo adiungitur

25쪽

III, 24 quibus locis codices etiam τυγχαυει praebent); An. III 1, 11.

3 cf. eis tertians-Schwyge l. l. p. 6 T. 3 cf. p. l.

26쪽

extant in hoc libello haec: αρρεω II Ii 18 XI 13; αρρο X ;

A cf. Sauppe l. l. p. 103. y cf. aut ier . l. p. 187.

27쪽

Praeterea Oec XX 20 21 Apol. 13.

eχύρους χειρωσουται prael. Mem. I 5,1 j. Adhuc de vocibus et structuris et vocabulorum Collocationibus similibus, quae et in Hierone libello et in Xenophontis libris

28쪽

inveniuntur nun autem videamus de huius libelli auctoris dicendi arte in universa autem consuetudine disputandi enophonteum genu CognOSCimu S, quod antiqui γευος α ρελ appellabant Quamquam argumenta non aptissime sunt disposita, tamen Ordine quodam Conserta sunt neque luminibus dicendi neque figuris abstinent. Atque Hieronis libelli disputandi rationem omnino esse Xenophonteam docuit . . Harimant), enumeratis libelli vitiis permultis, quae Omnia ipsius Xenophontis esse ostendit, cum nihil esset tam absurdum, quod ab hoc scriptore Xspectari non posset praeterea ille vir doctus lumina rationis praeclarissima affert. Sed quae Harim an Componit augeri posse puto, a Primo quid de formulis quibusdam et singulis dicendi consuetudinibus statuendum sit, videamus, tum quid de ornatu verborum collocatorum vel de figuris ornantibus et Concitantibus. Xenophontem simplicibus structuris assuetum haec indicant: Enuntiatum saepe insequentibus prae Cedit, quo quae Sequuntur, significetur III 1 πρῶτου τουτ εασκες, is αεθ α; VI 1 ουλο δαι

Ad argumentandi rationem Confirmandam Xenophoni more Socratico omnium Consensum appellat φ): 2Pως πολλοῖς αυ οξειε, I 29 38 X4 Neque aliter a Xenophon Hieronis auctor versatur in dubitationibus aut inducendis aut refellendis aliorum obiectiones Condicionali forma inducit ε) IU o συ ιει Tλειω Ito . . .

11. Cum vi quadam εγωγε ρηαι scriptum est: IXI XI 6 7 quod in Hipparch saepe legis I 16 II 2 VlII 11.

Ut suam ipsius sententiam dicat, Xenophon libenter usurpat StruCturam, quali e St: πῶς αε . . ., εἰ et ς') Cuius dicendi usus in hoc quoque libello praesto sunt multa exempla: U Iαλλο α' και πιστεως στις ἐλαχιστο δῖτε ει, πῶς υχὶ ῖγαλο αγα-

Analecta Xen nova, Lugd. Bat. 889 p. 236 sqq. Exempla permulta ex ceteris scriptis Xenophonteis collegit Naumanui. l. p. 3 Sq. I f. Nauman l. l. p. 36; . Richte Gahrb. fur lass. hilol. Suppl.

XI 1893 p. 20 sq.

' Similes structuras ex Xenoph. operibus cumulaverunt Nauman p. 33;Zurbor p. 26. y cf. Ricliter . I. p. 19.

29쪽

Captandae Consensionis Causa ab iis proficiscitur Xenophon quae facta neque dubia sunt δ): IX ιδ δε ταυτα καλ ως ἔχει, u αρ

εικοτως, similes η), in o libello extant VI 2 sint , A sotκε πο- σαυτα VII 8 ε κοτιος υ cu ιζοιτο VII 4 X b. Saepe en sententias illustrat Comparandis aliorum hominum moribus et institutis aeque Hieron tyrannus labores et sua ipsius pericula describit comparatis hominis privati voluptatibus vide

praeterea I 3 sq. II 8 I 3 sqq. VII 10 alibi persaepe . Simplicitatem quandam atque neglegentiam in iisdem fere vocabulis brevi spatio interiecto repetitis agnoscimus' cuius rei in hoc libello exempla habes satis multa I 2 sqq. διωτης et ἰδιωτικος Sq. δια ρερει ευφραιυονιαι II bεααα Ι 144κροαἱ λα; 18 εορτη I 2 αφροδισιο ς; I 0 3 ερως, απειρος I 3T q. πη-

ρετε o I 1 εαμ λεια. Quem numerum, Si voles, facile augebis. Attamen Xenophontem voCes variare Conatum esse nuper aulier β)luculenter docuit in hoc opusculo eiusmodi exempla non desunt: 8 λυρο ρ εχει - λυπουυται 11 θ εαμ. - θεωρια I 14 κo' - ακροαμ α 'δυς - τερπυις II 10 ταχος - ερυ idem in Veci. I 43 sq. legis) X 11 ρ λει - ερα is Synonymorum USUS etiam Hieronis libelli auctori, sicut Xenophonti Τ), non ignotus suisse videtur: atque eorum studium apparet imprimis is locis

f. Glei niger . . . 8. cf. auman l. c. P. 36. ' cf. auman p. 38. 3 cf. Ricliter i. c. p. 121. β cf. Nauman P. T. ' l. l. p. 122. y cf. Gaulier p. 120 sqq.

30쪽

verbo, quod significat vehementiu amare . Ola αι verbum a Xenophonte saepissime Xtra verborum ordinem ponitur λὶ in hoc libello extata ira παρα δε παιδικῶ φουλο- λῖVω 'διοπαι Τααι αἱ γαριτες ισιυ et VII 8. Contra I 3 et I 24

Xenophon sententias saepe a Verbi ὀρω δε ορω γωγῖ, οἶδα, similibus orditur. Extant exempla in hoc libello haec: I 2 67δα L

Initium unde sumatur a Xenophonte non raro dicitur'); extat

Simplicitatem atque iucunditatem in affectatam, quam Quintilianus inst. Orat. X 1, 8 Xenophonti addicit, cognoscis in infinitivis abadie Cti Vi εικος, ραδιου χαλεπου, Similibu pendentibus, quod genus dicendi vi quisquam alius libentius Xenophonte usurpat ); in hoc libello habes I 1 et 2 fκος ειδευαι II 1 ραδιο ε ελ II 16 αθ.επιυ θρεου II 5 UI 1. Ab admiratione quadam profectus Xenophon saepe cogitationes movebat scrupulo iniecto β) Cf. in Hierone I 6 ουδ υ ἴσως τουτο αυ-

ααστου, Ξι II b τ αγυ0gis . . . τουτο δοκεῖ bχυααστου Τυαι II 3 VIIII. Zurbor fi recte animadvertit Xenophontis libros plurimos aut universali quadam desinere sententia prolata, quae toti disputationi quasi cumulum addat eorumque quae disseruit Summam reddat, aut ita ut iis, quae dixerat, paucis Comprehensis breviter se finem enarrationis sacere dicat. Illius generis exempla enumerat ille OeConomi Cum de venatione librum, Hipparchicum de reditibus libellum, Convivium, de re equestri opusculum. Ouod non desideratur in Hierone libello nam praestantissima est peroratio XI 11sqq.), qua breviter recensentur gaudia, quibus frui re poteSt, quem

amant i UeS. Quarum Vocum usum Xenophon a rodico petivit: cf. H. Mayer, rodicos . eos . . Antange . Synonymi k, Rhetor Stud. d. E. Drerup, aderboru191 3 p. 22 sqq. y cf. Glei niger . . p. 3. δ cf. Nauman l. l. p. 33. ' cf. Nauman p. 38 Gleiniger p. 3.h cf. Nauman p. 36. η l. l. p. 23.