장음표시 사용
21쪽
quid residet quamquam nuntiorum son ignopo consuetudinem, quo susius et perplexius sappo poeta loquontes Beere soleat. sed Mors adlium vid damus qui int sirpunelion sola mulata omnes difficultates sublatas ducit proponit autem Ista diroe , - δ atoc, irre horis sis', οὐ δαμ- πέρι, h. e. de Aiae autem quoniam foras exiit, si quidem vera foris est, perlimeseo. Quid igitur nuntiumno do exitu Aia eis, de quo satis erat edoetus es. 743 sqq.) ita dubitassu putas, ut opus ipsi videretur gravo illud addere clam εστ ν' quod si minus dubitabat inane hoe et molestum ut non dicam, hac interpunctions orationis structuram dilacerari quasi ac di cerpi Aecedi quod ea est conformatio verborum, ut quivis Morum cum superioribus mali quam cum θαρσῶ coniungere. Nihi vero displieere opinor in hac oratione: οὐκ ἶ- η actu sta oc δ' hi, θυραιος DU GH, οὐ θαρσειν πύρα, h. e. de iaci auιem fortuna hoe teneo, non Ilere de ea non pertimescere; s. ed. Col. 849 θυρσει bis δέ r ανδ R. Eur. eo. 87S: α δ Da ηαι Matth. r. r. g. 414,
quamquam ne opus quidem est accusativum nominis audiis. Qua coniectura quamvis litterarum similitudino satis commendetur, tam n n longius Ralutom videar, p plore, hoc prae
22쪽
Haec est enim omnium lihrorum scriptura, ita quidem perversa, ut quibus difficultatibus labore oratio, vix opus sit pluribus demonstrare. eo eo litigit Selinoido ino, ut iu-terpretation sua lucem obscuris vel his asperret quod putabat enim vir de Sophocle egregie meritus, εω ν λευιαν - φέρει elogantius dictum esse pro εο ν εἰς δ λε- θρον φέρειν, exemplis similibus comprobari prorsus non potest. Me profecit quicquam labore suo G. Nolssius, interpretatus nuper er hosp au meiden, das diras I gehen desaias e Gerbenbringenu sei. Nam qui sperare dieitur, sonuntiaturum esse, is credo incertus est, utrum nuntiare possit necne ne tristo quicquam allaturus esu sed quo oblectetur animus. Sed satis iam rosutavit ista Ilauchens te in . An n.
phil. et paedag. I. 9. p. 733j. In hae igitur odicumscripturae hscuritate haud pauci interpretes, uti in dorsius, unde rus, artungius singulari quodam lavoro prosecuti sunt Boihi coniecturam:
cuius sontontiao denique accessisse etiam Horma unum qui in Diar init antiqv. 183, p. 397 recte eam restitasset, sane est quod inireris inepto enim, nisi me fallit nuntius
respondet nuntia Leueer se metuere, ne funestus Aiaei
si his aestus, interroganti Tecmessao: κὰπ αδ λθει τάδες i. e. μὴ plένα μονον , cum respondendum ei sit Laee epit, audivit, eritiosum taei fore hune exitum, aut me ι ut ι, ne sit funestus Ita et emitus. Sed quid opus est plura Voniamus ad Rauchonsteinium, cuius coniecturam: Soων λευ αν αντιγις ελπι ει τρέπε tu vehementer laudavit id erit.
23쪽
Axin phil e paed. Vol. 81. p. 237 . ihilo setius debilem
duco. Etenim recte qui lem diceret nuntius iube domi retineri aiaeem, quoniam haec enim audienda necessario sunt Hιium sperat ita prohibere se posse ab Aiaee ineptum est illud quoniam sperat se ritum exitiosum posse prohibere. - Quod porro Bergkius suspicatus est: ἐμάζει φρεσίν, quam sit omni vi carens ac ne congruens quidem sententia rationi, Bauchens te in . l. l. docuit. Ad sententiam quidpm unum a commodatum est quod et auckio ei
Engero Philol. XV. p. 100, in montom venit: ξοδον iam visu Drba κυρειν, modo a litterarum larma plus haberet probabilitatis. Quid vero tu inquies: ihil equidem
πηνδε θ' εω νδλεθρία sis, o lis ε ρεπε eu, quod tonsormatum est ad Homeri eum illud ll. 8, 2) φεπε δ' αDUO DU AD Qu. Et quid mirum Sophoclem Homeri imitations ductum illud scripsisse eum praesertim in Aiace plurima deprehendantur undo eluce quam sueri poeta piu-μηρος Atque etiam Alciphr. p. III 59, 5 permixta sunt φέρειν et ρεπε tu, quod Cob et Mnemos. 1854. p. 140.
recte restituit οὐ 2πε τι Mao. Unum resta ut scrupulum evellam qui Rauehensternium pungit is enim num Φλ-
πό ει hoc loco exspectationem metus plenam significare possit, aliquantum dubitat. At quo satis constat Ha es tu proprio nihil valero nisi providere in sententiis autem, quibus volverbo vol adiectivo quaedam rei tristitia indicetur, facile intelialogitur idem v loro quod metuentem proeliare, ut Trach. 111.: καχαν δυστανον ἐχ π γυσαν αἶπαν. ur Ilel. 7M: orsus M se ἐνουσε, secet ἐκ ars μ&ν. erc. sur. 746: Mut εμολεν, id oc odore iaci κρεως φλπισεν θα - δειν me ανας lon. 348 θηρύς πλα δυστηνον ελ- etri si ταν Et v. s. Plat. Logg. l. p. 644 D. πνῖς δ ωὐ-
24쪽
est adpetiali boni mali eae speetationem esse nee esse
ea metum C. Matthiae. Quaesit Soph. p. 76 sq. Frank . ad Dem. Synth. I. g. 14 Sta libaum ad lat. l. l. tque hoc etiam do quo agitur loco no quis dubiis do vi verbi ελ- matri adiectivo χεέν la satis superquo provisum est. Habes meum do oo loco iudieium ad ea si placet perga
Atque ut silentio praeteream quae do hoc amicto loco partim recto partim perverso disputa in sunt, quid ego spntiam brevi comprehendam ii quoquo nihil aptius duco oodo verbo ηεπε lx, ut scri h Endum esse videatur: του θεσυρείου μαντεως, καθ' ημέραν τὴν νυν ετ αυτ λθ να to βέπειν. h. o. das noe heut fur In die Mistaeitans non o orir
sio ei ne hius Ana I p. 28b et sontentiam putat ab omni
abhorrero humanitato et orationem inquinatam ossa molesta
25쪽
redundantia. Quare correxit torque τοῖς ἐχθροισPraepia υ in πάντες χειμένοι ἐπεπελὼν Melae ius enim num consulto ἐχθροισι ἁρ scripserit, incertum est. Eandem autem coniecturam iam Herwerdonum in Gerellatio nubus eritiei Hagae Comitum ditis a. 1862. p. 112. proposuisse,
Dindor ius indieavit Prael ed. IV. p. XIlI, qui appellat eam
verissimam in admirabili hoc doctorum hominum onsensu periculosum sano videtur esse defendendi studium Doseu dam ampn quae non recte impugnantur. Pleonasmi enim nomina non notanda est oratio. Cum mortuorum enim pro Rirata Dorpora saepissimo χειμεν appellentur, coniunctis il
χρδν Εἱμενον ἐδώρυσε κτλ. En lentiam vero concado esse absurdam. eo tam tin sanata omnia illa coniectura. liud est enim, quod vehmonte displiceat. Cum Teucer enim puerum iusserit quam primum arcessi, et ipse chorus ita respondea v. 990 sq. ut unius pueri mentio antea lacla esso videatur, mirum est. Aia eis interponi montionem mortui, qua spnt ntiarum ordo perturbatur non mediocriter Certe, si doinimio irrisione Τεueo loquitur, hoc quidem loco portineram debo ad unum Eurysaeem, non ad Aiacem. Quapropter aut seribendum est:
Deplorans Teucer, qua sibi olim si in patriam redierit,
a patre iracundia exardescents imp sndeant tristissima, haec addit extrema
26쪽
in quibus oro est v - φανερ non ea sunt quae non rnir ris. Quod unum enim relinqui videtur, ut brot σανχνυαρ
idem valere laluatam quod χ ηδ at dubium est num recto
statuatur equo quod Mors Ladi. I l. p. 16. coniecit ro- νευσtu, probabilo est infringit enim sententiae vim. 'rao-stiterit sorsitan ro ναῖσιν, et. i. 1094 δ μηδὲν ν ovat stu, quo Teucrum putaveris significare, postremo soetici si nihil ut qui nanciscatur fortunam eius qui vere servus sit. Sed mitto hoc quoniam ex scholiastas verbis: λύrOισυ, ται του - δε λοιδορ fato, intellegitur, legisse eum: uio ristia rotatu υτ εχευ okρου φανείς Uroto enim ita tantummodo recte videtur vi tribui inuidiae et eontumeliae, quae subiecta est Saepius Latinorum voci se mones cs. Cic. in Cat I. 9, 233. ut vorbo quod aeeedit ipsa quasi explicetur, volui Ai. 501 λύ t. ἰώπτων soro autem et Ursi, λεγειν triste rei permixta saepenumero ct
27쪽
Rum esse, quam recipis habero non credo. Cum ganae in
non enim se quidem dixerit a sepultura Aia eis alienum fore, eon pssurum tamen esse Ulixi, is utcunque inquit faeies. i. e. sive ipse aggrediere sepulturam, sive alium hoe os trium pra stare non prohibebis, ιique probus eris. in obscurius expressam esse hanc sententiam non potes no gari deindo aliquantum claudicat sontentia, quoniam Agamemno ipse omneso pulturae ollicium modo aversatus est. Apte, si recte supio, hoc respon teret Lilixps avi me υτως χρη πιυς εα t. i- mirum non do rationein findat atque ei ossicium exsequendi agitur, sed de homine qui exsoquatur. Ac ne librorum qui- dein testimonio, qua vulgo eduntur ita confirmata sunt, ut religione quadam prohibeamur a se linquero. l a senim
28쪽
tam subscripto sexeenties naturi sit hoc videmur coniectura consequi poetam scripsisse quod unum ad sontentiam accommodatissimum est: δ civis ot redi h. e. quieunque faciet Ssid vi istamus celo m. Nova enim difficultas nascitur exos bis extremis, qua in L . sic scripta Aunt: νγ Moc μοι, , autem additum, aut , unde Να uehius collegit, scribendum sortasso esse χρ ζεστος φανει Sed his non siler labe eula in qua inquinata videatur oratio, lacilo intelleges, si quidem quas Agamemno respondeat, dili illius perpenderis. Hic enim de maiora bene iri loquitust, quod in Ulixam si possit consurre paratus sit cuius quidem heneficii sivo gratias in superioribus mentio laeta nulla est admodum autem probabile est hahuisso Agamemnonis orationem quo apte reser- relud. Quod non desiderares, si Ulixis oratio sic consormata
ὼς ἰὼν - ῆσν, ' ν τ' Eros χορινθι σοι, et Trach. 338 τούτων χω γὰρ ἁν B- σι ν τω. Phil. 99: μω si orec τὴν χῶσσαν - θώνις ηγουμένην. ox ad Ant. 195. Sodis iusto longius aberrare videar a librorum scriptura, leniorem prae sero mutationem. HIC Penim laetio natui est ex XAPI L, in siti autem lator videtur aut fit li aut ICII, ut scribendum sito αν 'o ιν σν, πανταχῆ vosς γε ση, aut: cra rotat σνν, ανταχῆ χαρις DM. l. Lur Iou. 646: ση Πυ γ' - - At unde tandem ortum sit illud si non liques. imirum .χ t perperam commutato in propct noees Se ratcorrigi ρκα- quo laeto metri causa additum . Quod si minus crodid stris, vido quam lacile of an in C addi potuerit: Ut similitudo enim litterarum saepe esse est, ut quae bis seribenda erat syllaba, semel scriberetur sic contra factum est
Hae hactonus de Aia o transeo ad Eloctram.
29쪽
In his, quae graviter assii et effundit Electra, οιτο - πιων v. 16 do miseriis quae obtigissent virgini insolentius pomtam dixisso, recto videtur Moine hius Anal. p. 2bi existimare eam enim sis huius locutionis odio εχειν rationem, ut genetivo is indieetur, cuius sortem aliquis habere dicatur. Ex his igitur angustiis ut sa expediat, ita fortasse reetius locum explicari ille putat, ut Eleerra malefieorum dirissimis poenis eo erectiorum sortem schabre dieat ' At ista perplexa orationis ambiguitas, quae coni ieiendo laborioso explicanda est, cum elegantia Sophoclea mihi videtur discordare. Quaproptor ab emendandi perieulo salutem petere malo, nisi sorto Sophoclem a communi consuetudiue deflexisso statuero praesta Quod si non licet, ido an omnia expediantur hae
πατέρα re δμὴν ex ούλου χατέκτανεν,280 ταύτη romia is set κτλ.Incertum est, num εὐρουσα - ῆμέραν, h. e. naeta diem, recla se habeat, ut qui nuper do hoc loco disputavit sitne hius Inia. p. 25M sua emendationis ορουσα v. 278 patrocinium iure suscepisse videatur quamquam nescio an praeserendum sit: δρῶν, ἐχερνον πάραν, κτλ. l. ed. R.
tera vaean ossensione, qua non ita Neiste ius nucleavit, uidisti cultates removisso videatur. Dieit uim τοῖς proto υ με uotc de iis intellogenda esse, qua eum marime Clytaemnesιra agata, idemque iam G. Volssius statuerat, qui is rot-
30쪽
μευ ει 275 . Rusi ut odio sigili licetur universa vitae dedecus illam n putas dici posse quae cum maxime agat derid pro Nimirum gloriantur seolesti homino flagitiis
iis auo laetantur non solent irridere' re irrisio pugnat cum dolestiation animi et magnifico sollemnium dierum apparatu. Itaque verbum kr λαν ab hoc loco alis num non possum non dicere. Exspeetaveris υσπερ σπαλλυμ lv v vel καυγωμένη tri me rato huot G s. Ant. 482 sqq. 5 Deo δ', ἐπειοίδραχεν, ηδε δευτέρα, τουτοις ἐπαυχ εὐχαὶ δεδραχυιαν
ανω. plum vero esset eryελωσα, Si pro semoto Uluotcseriberetur mi 'o νουμkuotc. h. e. quasi irridens eos qui laborant aegritudine. Laborantem autem noti inepto opinor semet ipsam potissimum lectra significaret: s. 80T: