Analecta Sophoclea et Euripidea edidit Frid. Guil. Schmidt

41쪽

ssiis fit c. ιδ τενεα Matin, si σε μωρα καθαμερία φθινε φθόνεε, si sana haec osso ut id quod non est: φθωε enim eum nihil significet nisi perit, non scriptum a poeta sui st, manis tum est. Quam ob rem certatim interpretes emendando lucomas re inlato loco studia runt. tque Hermannus quidem φθίνεt epoissi edidit, quod proharunt cum undaro Sehneide inus et ex parto quidem artungius. Ne qu ego improhamm, si μονα non habpro adiectivum πιθα-

42쪽

Hermarino, pracsurronique iligi deterreret in mutationis auia

- ἐλύ com ro rένους τ t. Quam ob rem autem po νειν verbi ho loco inopiam habeat Dindor ius repetitionum, satoo me non dispicere immo depingit haec satis commode eommotum chori animum. Multo voro minus placet, in quod G. Volssius incidit qui ct oo μονα καθαμwωφθινε νθίμε corrigit, fortunam quo tristem postis Electraeia quo significari putat, qua scilicet iam Cirtaemnestra nec osublevetur quasi vero de levatione quadam ius urbis acta milia cogitari possit, qua τύλων appelletur, qua ipsa

voce non minus quam epho Wδίνε interitus atrocitatem describi unusquisque sentit. I levatione miseriarum praedicanda locu erat credo non maerori verbis sed potius gratulandi. At καθαμ tu non significat quod debet hoc loco significaro non repugno equidem; sed eum poetam, qui novaverit multa, hoc novasso non negaverim confidentius duodsi minus dederis, possis scribere νυν σε μονα κατ' 8μαρ ω φθινε tu φθινει v. l. Aiae. 53 κατ ηγμα τοὐμ- νανεοῦ ro νὼ γλ. auch ad ed Col. 1079 et de particula αδ interposita Eur merc. sur. 739: A, χα κα θεῖν λίρρους 'o octa os eli leom. 694 ἰῶ ι μοιρα μοι - ρα. Sin vero αδ ερta rotino tur pro φθίυε phyias aut

do vorbis qua subsequuntur:

43쪽

adeo displieuit ei nekio Ina I p. 272 ut coniiceret:

πλῆξον ε σθενεt: itra , arbitratus Scilicet. . multo fomtiorem eradere rationem et effieariorem. coniectandi

saeilliolo miro quo ingenii sollertia ita vi do plus duci se passus est, ut medicinam ad hil, ero verbis integris Ouod ni in egregie coniecit Ant. 171 πλήξαντές re αξ et 1 μας

Σύρον si in commendatur hoc Oppositionis ratione hoc voro loco vehementer cavendum est, ne quos propoerudeles descripsit poeta Electrae moros. Heius tu Alo crudeliores dua in sit singulato autem Sophoclis studiuini alio-onem variandi ipso exemplis oeuit ei noli Antii p. 256

44쪽

Contra miror, non admiratos esse interpretes medios illud: Iratos ει σθένει citris v. Quid o nim Electram ne summa iracundia flagrantem, clamitare putas iterum feri, si abs te impetrus t ita enim recto Ello nil L. v. cis isto interpretatur , quasi vero de instrinita in fratris animi qu quodam pavore Ogitet Multo foret accommodatius: πασον, εἰ θελε εις, tetrix ri suo luntur aut in procando amico hortandoque. ut

βουλε t, o μους Suppl. 569, aut cum irrisionis nota in concedando ut Od. R. 343 NM εἰ θέλεις, δυ- μου P μῖμ, ητις di ριωτύ . s. Ant. Il6S: πλουτει si δερ καρ Ἀσον, εἰ βουλε t,igra th. 1038. Eur. Mod 1368. Suppl. 567. A aceidit milii nescio quo pacto, ut id ipsum quod modo posui: ε θέλεις alienum ab hoc loco haheam

quoniam petentis est cum qua dum animi deleelatione ae desiderio Oh pam quo ipsam causam diritatem hic prodi atquo inhumanitatem ut quid om ogo sentio iusto atrociorem. Quocirca non retineo cupidius, sed hoe statuero nato, in Icθε -

45쪽

1062 πά - os πόθοιμ' ἄν, obc με gi. Deni ius φέquat sappo idem valeat quod αὐτην, nemo ignorat: LAnt. 772. Phil. 200. Traeh. 463. 78. 1133. Eur. Alc. 20 107. 149. 834. Androm. 39. 347 EI. 2 T. Hel 989. Heracl. 506 lph. Αul. O. Med. 33. 806. 944 1296.' Quod hoc autem loeo tollendum ess docuisso mihi videor id restituendum nisi fallor El. 585. Electra enim doeet, ea ipsa lege, quam mater

sibi constituerit in nec Agamemnonis, ipsi moriendum esse: certo immolatione filia pest patro laeta non est iei, ut matri liceat sagitiose vivere cum Aegistho. aso cum summa sit Sententiae, apparot non octo Electram his uti orbis: si rὰρ δελεις, Καον αυνίτου τανυνα πωτα aruistis Ura δμωσα τυα - χra. Non amico nim, ut ipsam, Eliora doceat, a matre petit

ut Clytaemnestra monet apud Euripidem El. 1049 sq. λέ

φρενί, neque vero dicit, sese non curaro, si quidem cor illa animum inducat immo hoc unum recte a stirmat fieri non posse, ut excuso mater impudicitiam illam a turpitudin sim qua penitus se in Aegisthi consuetudinem imme serit. Neque umquam ita dici credo εἰ θέλει e ui signis tidem sero quod nostrum: en a bellabi, wencs gelalti ut nonnumquam xprimere conflat quippe quo haud raro non sino ironia acerbitato indicemus, pum a quo pelas vix obsecuturum ess monenti, desperantem imirum se posse satisfacere monentis voluntati itaque nihil relinquitur, nisi

ut emendemus:

46쪽

s rὰρ σθένε ter os Eou A BOυ τανὼν κτλ.Sed ne stino hi noglogor videar auctoritatem, is quoque Anal. p. 260 sensit εἰ θέλεις ab huius to ei sententia ab horrero duo vero conio cit: εἰ τὰ δέ Iti: α ων τ ., quamquam non nos ius sui interdum δέλεις et θέμις permixta es so e . auch. Eur. Stud Il. p. 169 , item tamen alienum equidem duco Scite nim ipso ei noli ius . hue distione, inqui utuntur, qui reverentia vel pudore laeti aliquid εἰ ipsi eloqui vel edi I iis audire serentur; cs. Oed Col.

quo pudore et verecundia lectram putas commotam esse, ut excusationem flagitiosae vita e in atre audiro vereatur,

quo ipsa copiose flagitia numerare non voreatur v. 587-00 Saope autem σθένει et θέλειν perinixta in codicibus suisse satis constui tetigitque nuper hanc rem auehius Eur.

Stud. l. p. 53 ubi de loeo Euelpideo disputavii qui est El. 615:rat rho υ μὲν ἐλθω ευτὸς Ουδ δὲ εἰ θέλοι couae qui ita explicarent ut o antecedentibus audi ondum λαβορι censerent, sacer ineptissimo auehius dilucido exposuit idem quo intellexit uni stri, Iblust locum esse. Ne quo vero hoc oderim absolutam esse atque porsectam ipsius emendations in qua nivis pociosam τειχέων μὰν ἐυδων ευτὴς οὐδὲν δὲ σθένοι c. on hoc enim senex negat, perii pre quicquam restem posse ubi domum intraverit, sodfieri non posse ut intret quoniam munita si domus praesidiis manuque satollitum. Alia igitur via ad optatos exitus esse perveniem tum id enim cum maxime agendum e se, ut arto quadam aditum in domismisibi pato saeiat os. v. 637. l. 78 4 sqq. aec autem si recte disputavi non inprobabit ipso auehius. Dii spero hane monitationem meam: ut χέω μὶν ελθεῖν εν in οὐδαμ σθέν Sica

47쪽

0uod mutavi autem no quis audacius aclum reprehendat,

inodum discrepat atquo simul οὐδ α εἰ po stram irrepsit, propemoduin necesse erat σθεν Et permutaretur in σθένοις, undo ortum est θέλοις. D adverbio αυδαμ 3 denique vide, si tanti si Aesch. Pers. 385. Prom. 58. 256 340. Soph. Ant. 874 Phil. 789 Eur Tm. 729. r. 34 Ades p. r. 10. Sed redo ad Oodipum Coloneum, ubi v. 861 haec leguntuP:X9. δεινὴν urato. P. του et νυν πεπρι ξεme. Et motri et durua 'c ratio voculam poscit quam post Afrεις intercidisso verisimile est Atque cum in La. λένοις scriptum exstet, Hermarinus suspicatus est, addon iam osse auparticulam, cui sententiae accesserunt Spengel. Philol. XIX. p. 443 et Mei nokius, qui vanas vocat novitiorum criticorum coniecturas. equo nego probabilem esse lemmanni coniecturam, cum praesertim haud raro αν, quod opta tivis appositum sedat ovanuerit. Sed item facile poterat isti. ut anto τουτο, omissis nimirum litteris P. oblitterare iurpropter litterarum similitudinem vocula τοι δεινὼ λfrsto τοι , qua fgntentia rationi imprimis convenit; os Aesch. Perg. 245 δει - τοι λέγεις ώντων ωα τεκοῖ in Wρου-

Polynicos memoria communium quibus vexentur malorum patrem permovero studet, ut secum faciat. In iis autem quas maxime acerba habet v. 1336 hoo ε et: MUους δὲ θωπευοντες οἰκουμεν aedrisi

48쪽

h. e. ut Sehneide in utar interpretatione Di ιam degimus aliis blandientes tuis ego. Quae quidem intprpretatio si conflaret omni offension vacua esset oratio. Sed sunt qui du-lutent mi otio su illud significet in quihus auchius

praestor putat lxo μευ, Brtinus vero Progr. Pos n.

1858 p. 31xeoniecit: αἰτο5μεν, in idemquo verbum pos oscineidit M. Axl conte ei. Hom. 1860 p. 10 . l. v. 1363:

cleo quoniam non est cur idem bis praedicetur. Cum v.

13 35 enim dixerit Polynices πτα 'ro μὸν ημεῖς, vix quisquam probabit loratam mondi condi mentionem item lx se νinutile ei nokius ducit, qui Anal. p. 230 securatius devorbo otist disputavit, alquo ita statuit nigrdum debilitari vim verbi, ut nihil valeat nisi Bat. Quo cautius secerunt So id lorus ad Eust El. 302 et Uumlepus ad ad GL 11R,

qui agere vitam agere, versari interpretantur. In hao igitur doctorum hominum dissonsione non alienum duxi do eodem verbo denuo quaestionem instituere. tque hoc proposu-orim, tamesti tragie postse Oxquisitior orationi studeant at- quo inplitudin quadam orationis exaggerata soleant d lectari numquam tamen apud Sophoclem certe propriam, cabulorum vim ita infringi et evaneseero, ut nihil relinquatur nisi lumor inanis. Pariter igitur ae καλεισδα numquam singulari sua vi exutum exsistit, qua docio copiosius Oxposuiu ubert. r. Soph. P. I. p. b, ἐκ Di etiam et alat ita Solent usurpari ut propriam potestatem facit agnoscas. l-que plorum quo ita transferri haec solent ad vita humonao animi quo condicionem, ut ipsa translationis ratio ex adverbiis aliisquo vocabulis, quas adiuncto sunt, cognoRei possit, ulne l. Col. 118 που vase e 137 που - -τε ut se;

49쪽

Trach. 99 πύδι α ι ναίει ποτ' quippe quod idem sorosit atquo ubi versatur, commoratur. Item Eur. Iph.

mis corta cuiusdam sedis vitaeque domo stiva

significationem expressam his verbis id mus, ut Soph. El. 1090 sqq. cos ης μοι καθυπερθεν εφὶ κα πλούτεμ τεῶν

50쪽

αν, ηυ rco κτα sic enim emendaverim quae vulgo loguntur ricitae αν riwσων pia Σὶν Haec omniugi consideraveris non unam tenuem verbi substantivi vim sed significationem vita domestica noscio quo pacto eo iis i tu lao verbis illis subiectam agnosces ut interprotari recto possis vitam domi dogore. Hinc prosecta sun qua translato dicuntur Soph. Aiae. 597 Σαιχμίς, misi pro valgic, de quo genere i. auch ad Trach. 7 Fragna ades p. 7: γλου φίλοι ναίοντες οὐχ εἰ νς Lot. b. 278 χωρὶς rufo ἐκ ob σ'Ἀρετα των θανεῖν.el Eur. r. 584 4 Or τε μουσαῆς μί st, σοι τε χωρις is r κτλ. uer . sur. 557 αἰὼ o r; ὰ 'ot χει τησδε τῆς sos

seripsisse statueris h. e. z