장음표시 사용
401쪽
notensi Dioecesi, scripsit Historiam Albuensium, O sacri Aelli, quod in eos susceptum est, Duce & Pri cipe Simone Monfortio, Comite postea Tolosano ,
eamque Innocentis III. Pontifici Maximo nuncupavit . Hanc Petri de Valle cernuli Historiam Albigensium primus in lucem extulit Nicolaus Camuza-cius, Trecensis Canonicus, anno Mocxv. & deinde tOm. v. Historicorum Francorum Francisci Ducbef-
nii, & tomo v I I I. Bibliotheca Cisterciensis inserta fuit. Guntherus, Monachus ordinis Cisterciensis , in Dioecesi Basileensi, scripsit ex ore Martini Abbatis, qui resus gestis interfuerat, Historiam capta a Latinis,Duce Balduino,urbis constantinetolaos,quam Historiam edidit Canisius tomo in Antiquae Lectio nis . Arnouus, primo Hildestimensis Praepositus.& postea Lubecensis Abbas, Chronico Sclavorum. . cujus Author est Helmolaus Presbyter,Supplemen tum addidit, hoc est, illud continuavit ab anno
vonicis praecipud mereri fidem, sed in caeteris parum diligentiae praestitisse, observat Visus lib. a.da Historicis Laginis cap. ss. Eodem Saeculo decima quarto Otto d Sancto Blasio, Monachus S. Blasit, Oudiness Bonedictini, in Dioecesi Constantiensi, Chronicon Ouisis Frisingensis Appendicem adjecit,
quam ab anno McxcvI. ubi desiit Otto Frisingensii , perduxit usque ad annum Mccx. Ejusdem ordinia. Benedictini Monachus suit Matthaus. Paris, seu Pa . risius, natione Anglus . Scripsit Historiam Anglicanam a Guillelmi Conquestoris adventu usque ad annum quadragesimum tertium murici IIL Anglia Rogis, hoc est,ab anno MLxv I . usque ad amMCCI .
402쪽
Parisius Historiana minorem, in qua compendios narrat ea, quae prolixius in Historia majori prodi derat; item Additamenta ad Historiam ,& vitas aliquot Sanctorum, & Gesta Abbatum Coenobii Albanensis, cujus erat alumnus . Hic tamen obitcrobservare debes, hunc Scriptorem,mtibaeum Par sum, nullam mereri fidem in his, quae scripsit dra Ecclesia Romana, & de Summis Pontificibus,quos passim injuriarum plaustris onerat, & canino dente
carpit, mordet & exagitat. Hinc Henricus Spon-danus in Continuatione Baronii ad annum McCxxv. Num. v I. ait, se nullam adhibere fidem Matthaeo Parisio in rebus Pontificum o Ecclesiae umana mentiri solertissimo. Nec silentio praetermittere possum judicium, quod de eodem Historico,natibao Par fio, pol fert Baronius ad annum nongentesimum nOnaeesimum sextum his verbis : Φάm fuerit animo infensi mo erga Apostolicam Sedem, quivis facile poterit intelligere: nisi probra illa fuerint additamenta ejus qui edidit. Qua si quis demat,aureum sand dixeris Commentarium, utpoes quod ex puklieis monumen' iis, totidem verbis redditis, egregiὸ eontextum σ roagmentatum inveniatur. Missos facto , brevitatis ergo , multos alios Monachos, qui Saeculo XIII. aliqua eruditionis laude claruerunt,tresque dumtaxat subnectam,qui Classi Monachorum eruditorum ejusdem Saeculi XIII. jure merito accenseri debent. Primus est caesarius, natione Germanus , Ccehobii
Heisterbacensis in Dioecesi Coloniensi ordinis Ci- sterciensis Monachus, qui Libros,seu Dialogos xII. scripsit de Miraculis G Uisionibus sui temporis.' Scripsit etiam idem Casarius tres libros de Vita
403쪽
tias, seu Contiones Morales super omnes Dominicas Festa totius anni, & alia opera, quae exhibet Carolus Vischius in Bibliotheca Cisterciensi. Observant i men periti Critici, Caesarium Mouachum fuisse nimium credulum, quippe in suis x II. Dialogis Miraculis O Visionibus non satis accurato Criterio veras Historias a falsis secrevit, & interdum nugas di fabulas, quas undique corrasit, sine ullo prorsus delectu inseruit . Caesario Monacho eruditione in serior non fuit Godefridus Monachus , natione itidem Germanus, qui scripsit Annales ab an.MCLxII. ad annum MCCxxxv II. quos primus in lucem edidit Marquartas Heberus inter Scriptores Germ nicOS tomo I. pag. 229. Ultimus Saeculi XIII. Monachus, qui inter Scriptores eruditos locum habere debet, est Guillelmus de Nangis, natione Gallus. ordinis S. Benedicti in Coenobio Sandionysiano prope Parisios . Chronicon scripsit ab orbe condito ad annum Mccc I. Hoc Guillelmi de Nangis Chroniacon continuavere postea duo Αnonymi Monachi ejusdem Coenobii Sandionysiani, quorum prior a
sinit in anno MCCCxL. Alter in anno MCcCxLvII I.
Scripsit quoque idem Guillelmus Nangius Gesta S.Ludovici Galliarum Regis, ejusque filii Philippi,
cognomento Audacis. Chronicon Guillelmi Navii ab anno dumtaxat MCxIII.una cum ejusdem Chronici duabus Monachorum Αnonymorum continua tionibus exhibet Lucas Dacherius tomo x I. Spiciis
gii, Gesta vero, seu Historiam, quam idem Guille mus Nangius descripsit, S. Ludovici Galliarum Regis, ejusque filii, cognomento Audaeis, inter alios
Scriptores Hista rancorum ςvulgarunt Pubβην, ω
404쪽
Ex Monachis Scriptoribus, qui Saeculum XIV. eruditione illustrarunt, duos tantum hic proferam videlicet Engessertum, de Henricum Steronem , quorum primus, seu Engessertus, natione fuit Germa- . nus , Monachus ordinis S. Benedicti, & Coenobii Admontensis in Styria Abbas. Scripsit librum de ortu, progressu O fine imperii Ismam, qui editus est Basileae anno MDLIII. & extat tomo xxv. Bibliothecae Patrum . Scripsit etiam Engessertus Carmen Heroicum, seu Pan gerim in Coronationem Iludoiapbi Hab purgensis Imperatoris , & haec Panageris in. Collectione Historicorum Germanicorum reperitur. Plura alia opera Theologica, Philosophica & Α stetica eidem Engesserto Monacho attribuit Possevinus in Apparatu. Λlter Monachus, seu Hen- Stero, natione pariter Germanus , & Benedictini ordinis in Attalcho Germaniae Coenobio M .nachus fuit. Annales scripsit ab anno primo μι-derici Barbarose Imperatoris, usque ad annum primum Rodolpbi Habspurgensis Imperatoris, idest, ab
anno McLII. usque ad annum MCCLxxi II. Annales
istos primus edidit Marquardus Heberus inter Scriptores Rerum Germanicarum, sed illos auctiores ρ dedit Henricus Canisius tomo I. Λωiquae lectionis.. Scripsit etiam idem Henricus Stero Historiam de rebus gestis Ddolpbi Habspargensis, Adolphi Nassavit, Uerti instriaci Imperatorum ad annum usque Mccc. cui Appendicem usque ad annum MCCCxxxv. addiderunt viricus & conradus mellingi fratres , Nonachi Coenobii Augustani Sanctorum vidarici Ordinis Benedictini. Hanc Henrici Stero- . . nis Historiam cum Uellinghorum continuatione publicavit Marquar ut Heberri t*Qq I. criptorum
405쪽
Ilerum Germanicarum anno MDc. Ex hac Henrici
Steronis Historia, ut observant eruditi Critici, , natione Germanus , Coenobii Altahensis ordinis Benedictini Monachus, qui Saecul. XIV. floruit, plurima hausit, ac retulit in Annales, quos edidit, de Ducibus Austria , Bavaria , O Suevia , quique extant apud Henricum Canisium tom. I. Λntiq. lect. Sed satis diximus de Monachis , qui Saeculis XIII. & XIV. floruerunt. Nunc paulo altiora canamus-de celeberrimis toto orbe Scriptoribus Ordinis Fratrum Praedicatorum, quos in Oct va virorum illustrium Classe constituimus,uberius disseramus, eorumque Scripta liberiori stylo prosequamur.
D. Innumeros ex Clarissimo Fratrum Praedicatorum ordine , cujus institutor fuit S. Domini-eus, ex nobilissima Gusmanorum familia in Hispania natus , prodiisse Scriptores, qui perdoctis suis operibus grassantes haereses extirparunt, Schismata extinxerunt, Theologiam illustrarunt , fidelium mores ad pietatem informarunt, atque de univer-' sa Ecclesia optimὰ meriti sunt , una voce omnes praedicare ac publico sermone celebrare i solent. Quocirca, te etiam atque etiam rogo, ut nobili res Scriptores ordinis Fratrum Praedicatorum,qui Saeculis XIII.& XIV.Ecclesiam doctrinae suae splendore collustrarunt, hic in medium proferas, eorumque praeclara gesta, & opera, quae scripserunt, compendiosa quidem, sed accurata narration
M. Bibliothecam omnium Scriptorum Ordinis Fratrum Praedicatorum, caeteris, quae hactenus in luc a prodierunt, longe accuratiorem, nuper
406쪽
per adornavit doetissimus noster Iacobus Ecbardus, eamque duobus Tomis in Folio comprehendit,qui nunc sub Patrisiensi praelo sudant, publica prope- . diem luce donandi. In ea ordinanda Bibliotheca diu multunaque insudavit vir ille doctissimus, & in id totus incubuit, ut Scriptorum ordinis Fratrum . Praedicatorum , qui jam noti erant, diligenti Criterio recenseret ac vindicaret Opera, aliorum vero ejusdem ordinis Scriptorum, qui antehac incogniti erant, quique in Bibliothecarum angulis adtineas & blattas relegati delitescebant, manuscriptos codices e tenebris erueret, in publicam lucem revocaret, atque doctissimis Notis Criticis & Historicis illustraret. Hoc utilissimum opus dum . expectant Viri eruditi, ipse , ne ossicio meo deesse videar, illustriorum saltem Scriptorum ordinis Fratrum Praedicatorum , qui Saeculis XIII. & XIV. eruditionis & pietatis laude claruerunt,seriem breviter , quantum fieri poterit, describam , eorumque genuina opera a spuriis secernere pro viribus satagam. Catalogum omnium Scriptorum ordinis Fratrum Praedicatorum incipiunt nonnulli a S. Dominico , Sanctissimo ejus Institutore . Asierit quippe Antonius Senensis in Bibliotheca Scriptorum ordinis Fratvum Praedicatorum, S. Dominicum edidisse
contra Albigenses duos libros, qui in ignem conjecti ad Catholicam fidem probandam, diversis vlcibus , insigni miraculo, ab igne penitus illaesi resilierunt. Eidem S. Dominico Commentarios in
Epistolas S. Pauli, in Epistolas Canonicas, in Psalterium , in Evangelium S. Matthaei, & in Apoc
Jγpsim tribuit Antonius Senensis post eum Posse
407쪽
vinus, uos sequitur noster Maluenda in Annal. o dinis Fratrum Praedicatorum. Alii denique u Iuni, S. Dominitum ede Authorem cuiusdam Tractatus de corpore ciristi Verum , quin alienium his Scriptoribus praebeamus, hae rationes obstant. Primo, quia Petrus de Valle Cernaij in ea, quam edidit, Hsoria Albigensium, non librorum meminit , quos adversus Albigenses ediderit S. Domini-eus, sed unius dumtaxat Schedulae, quae ad confundendos Haereticos ab ipso in ignem conjecta evidenti miraculo illaesa evasit. Praeterea, nemo ex iis, qui S. Dominici gesta olim memoriae prodicerunt, meminit, ab eo scriptos fuisse ullos libros, cum alioqui nonnulla longe minutiora, seu min
ris momenti, non taceant Vincentius Bollovacensis , Himbertus, Theodoricus , & S. Antoninus. Non est autem verosimile, antiquos omnes S. Dominici
Encomiastes fuisse adeo oscitantes, ut rem, quae Sanctum illum Patriarcham haud parum commendauet , ignoraverint; vel si noverint, altissimo silentio edita ab ipsoOpera praeterire voluerint.Tertio , quis suum in animum inducat, tantam fuiste Fratrum ordinis Praedicatorum incuriam , ut non solum Institutoris sui opera silentio premi,& oblivione intercidere, sed negligentia non serenda omnino perire permiserint, cum alia variorum Scriptorum opera longe minoris pretii maxima veneratione servaverint, & ad posteritatem transmiterint. Tractatum de Corpore Chrisi non esie adjudicandum S. Dominico, seu potius Fratri Dominico de Pantaleonibus, qui in ordine Fratrum Predicatorum multo post S. Dominicum vixit, testantur Scriptores Dominicani, Susatus in Chronico, & Antonius
408쪽
nius Senensis in Bibliotheca, quos sequitur Maluenda in Annalibus . Caeterum, etsi S. Dominicus iu-ter Scriptores locum non habeat, omnium tamen
virtutum , doctrinae, vi praeclare gestorum gloria illustiis fuit, atque foecundillimus parens omnium Scriptorum Ecclesiasticorum, quos peperit ordo Praedicatorum , & quorum calamis Fidem Catho- Iicam propugnavit, ejusque dogmatum adversus Haereticos asseruit & illustravit veritatem, siς ut insequenti Colloquio ostendemus. Scriptorum itaque ordinis Fratrum Praedic torum Catalogum ordiar a B. yordano, e Saxonia nobili genere oriundo , Theologo Parisiensi , de ejusdem ordinis post S. Dominicum Generali Magistro electo in Comitiis Parisiensibus anni MCCxxH. Hic Sapientissimus ordinis moderat , praeter ardentissimum salutis animarum desiderium , quo , ' S. Dominicum imitatus, jugiter flagrabat, singulari doctrina, religiosa prudentia, ac multis aliis praeclaris virtutibus, quae ipsi omnium admirationem conciliabant, emicuit. Poli celebrata Partitis Comitia Generalia anno MCCxxxvI. Loca Sancta Pall-stinae invisere , di Ordinis Conventus his in partibus conititutos visitare deliberaverat. Sed ejus consilia inopinatum interturbavit naufragium , de ordini hunc summum Virum eripuit. Navi si quidem , qua vehebatur, atroci irruente tempestat submersa est. Ejus tamen corpus repertum , i. Λ conense Fratrum Praedicatorum Coenobium delatum eth, ibique honorifice conditum . Hujus Viri Sanctitatem post ejus obitum Deus miraculisbli stravit , ut vivere est in eius vita, quae extat apud Surium, de apud Bollandum ad diem xIH. mensis Fe
409쪽
bruarii. Egregia eruditionis ac pietatis monumenta reliquit B. zordanus. Duos libros, unum de Ponis deribus , & alterum de Lineis, teste Nicolao Triveis in Chronico ad annum MCCHI I. scripserat B. danus, antequam ordini Praedicatorum nomen daret, ex quibus eum in saecularibus scientiis, & praecipud in Mathematicis Disciplinis excelluisse facild colligitur . Sublimioribus deinde scientiis navata opera, plures utiliores composuit libros. Scripsie
enim librum de initio Ordinis Fratrum Praedicato rum: Epistolas plures ad Fratres, quorum non nullae editae, aliae adhuc manuscriptae leguntur. Conscripsit etiam Commentarium in Apocal sinis , qui confundi non debet cum Commentario in Apocal sim , quem lucubravit alter, natio ne itidem Saxo, Ord. Eremitarum Sancti Augusti. ni, qui floruit decimo quarto Saeculo. Alia dentisque in Priscianum, & ad Grammaticam spectantia opuscula scripsit B. Iordanus, atque Λuthor est piae cujusdam rationis orandi B. Virginem , erga quam singulari pietate esat affectus , quae coronula B. Virginis dicitur . Ad promovendum in ordine Fratrum Praedicatorum cultum B. virginis , hunc morem instituit B. 7ordanus, ut Religiosi hujus ordinis, post persolutum Completorii, quod vocant , Ossicium, solemniter canerent Antiphonam Salve Regina &c. qui mos apud Fratres Praedicat. res etiamnum lauciabiliter viget ac frequentatur. Vincentius , natione Gallus , patria Burgundus , ordinis Fratrum Praedicatorum , & Conven tus Bellovaeensis, unde suum cognomen sumpur, alumnus, Regnante in Galliis S. Ludovico, floruit, suumque magnum , ω ex variis Λuctoribus deflo-
410쪽
ratum c5eInnavit Speculum,quod in quatuor partes ab ipso fuisse distributum, videlicet in Naturale,Doctrinais, Historiali, & Morale, communis erat eruditorum Opinio, antequam perdoctus noster Iacobus
Echaia antiquissimu manuscriptum Codiceni Speculi Vincentii Bellovacensis detexisset in Collegii Sor-hone Bibliotheca.Ex eo siquidem manuscripto C. dice Sorbonico Clarissimus ille Auctor,in libro,que nuperrime in lucem edidit, & cui hunc titulum praefixit et Summa S. Thoma vindicata , hanc pervulgatam opinionem explosit, & sole clarius evicit, Uineemium Bellovacensem non in quatuor partes, sed in tres dumtaxat suum divisiste Speculum, scilicet in Naturale, Doctrinale, de Hloriale, subindeque quartum speculum , seu Morale , quod tribus praecedentibus assutum est, tanquam spurium ac plane supposititium esse rejiciendum . in primo Speculo, seu Naturali, quidquid est in Mundo visi-hilium & invisibilium juxta tex dierum creationis seriem congruentissime complectitur Vincentius Bellovacensis. In secundo Speculo, seu Doctrinali, scientias & artes omnes a Grammatica ad Theologiam usque pervadit. In tertio Speculo, seu Historiali, Gesta omnium gentium ab ipsis mundi primordiis ad annum usq; millesimum ducentesimum quinquagesimum prosequitur. Ad istud amplissismum perficiendum opus,S.Ludovicus, Galliarum Rex, sumptus liberaliter suppeditavit, quibus opuSerat ad comparandum innumeros propemodum codices, quibus usus est Uincentius Bellisacensis in
illo immensi plane laboris conscribendo Opere, ex quo eum fuiste indesessi studii, variae eruditionis , di infinitae Lectionis virum,facile quisquis judicare potest .