Historia ecclesiastica variis colloquiis digesta, ubi pro theologiae candidatis res praecipuae non solum ad historiam sed etiam ad dogmata, criticam, chronologiam & Ecclesiae disciplinam pertinentes ... perstringuntur ... Auctore fr. Ignatio Hiacynth

431쪽

Doctor Parisiensis fuerat inauguratus, adeoque de Summa Theologica nequidem cogitaverat.Probabilius itaque est, hanc Sumnam ωuum Conscientia ab altero Ioanne ordinis Praedicatorum esse scriptam . Locum tamen inter Viros illustres jure merito obtinere debet Joannes Teutonicus ordinis Praedicatoruin Magister Generalis , quem bonitate conspicuum, aspectu σ assessu gratiosum, multiplici idiomate eruditum pridicant,ae .iventem,defunctum que miraculis claruisse, testantur Antoninus, de alii, qui de rebus Dominicanis scripsere. Deniquo,intecviros Illustres ordinis Praedicatorum, qui Saeculo XIII. doctrina & pietate claruerunt, sedein habent innumeri alii, sed praesertim Brocardus , Iambus de Varagine . vulgo de Voragine appellatus a Theodoricus de Appoldia , Conradus , & Martinus Po tonus, de quorum operibus pauca hic attingemus. Brocardus, Argentoratensis , accuratissimam scripsit Terra Sancta Descriptionem,in qua ea, quε oculis usurpaverat, narrat. Jacobus de Uaragine , urbe Ligurum maritima oriundus, & a Nicolao IV. Gen ensis Archiepiscopus renunciatus, Vir fuit in Deum adeo devotus , S in pauperes munificus , ut iaeos integros ferὰ Archiepiscopatus sui redditus di-ribueret, pacis adeo amans , ut Guelphorum Gibellinorumque animis conciliatis, Optatam co cordiam diu exulem in Urbem feliciterr reduxerit. Biblia Sacra primus in Italicam linguam summa fide & diligentia transtulit. Scripsit etiam Uitas Sanctorum. Sermones de Tempore , dc de Sanctis triale, seu librum de Laudibus Deipara Uirginis , de Genuense Chronicon . Verum, pro ea sinceri ate ιquam in describenda Historia Ecclesiastica profite- . , Dd 3 ii

432쪽

ri teneor , dissilinulare non possum , nostrum Iaec bum de Uuragiae nimis credulum suisse , & in Vitis Sanctorum scribendis haud satis accuratum , sicut testatur diligentissimus Scriptor Melabior canus

lib. xx. de Locis Theologicis cap. v I. Theodovisus de

Appoldia, patria Thuringus.& Er tali natus, Vitam Sancti Dominici , Ordinis Praedicatorum Institutoris , octo libris accuratissimὰ concinnavit . Scripsit etiam teste nostro Leandro Alberto lib. I v.

deli lustribus ordinis Praedicatorum Viris Vitam s. Eligabethae, Andrea Resis Ungarorum filiae,& Ludovici Langraviae Thuringiae Viduae. Hanc Vitam S. Elisabetha in octo libros diuisam VHsius lib. a. De Historicis Latinis nostro Theodorico de -- ροldia abjudicat, sed cum nullum pro sententia sua 'argumentum proferat, illius hac in re judicium fi ei fieri debet . conradus , natione Germanus , Uitam S.Dominici cleganti stylo conscripsit. Postremo Martinus Polonus natione & nomine , non sc tus , aut Italus, ut quidam perperam scripserunt , Romae sub Nicolas M. Pinnitentiarius munus gessit, S ab eodem Romano Pontifice ad Archiepiscopatum Gnesnensem in Polonesa assumptus. Sed dum iter aggressus ad suam pergeret Ecclesiam ,

Bononiae obiit ann. MCCLxxva i I. chroniciis a Christo nato ad annum usque M lxxv I I. conseripsit .

Ipsum non esse Λuthorem fabulae toties explosae de Isaaa Papus, sed eam fabulam aliena manu ejuSChronico adiectam fuisse , memini me alibi ex antiquioribus Codicibus inanuscriptis Chronici Matini Poloni luculenter ostendisse. Scripsit etiam noster Martinus Potinus fibrum inscIiptum, Hem et Summam Iaris coorici, di Sermones de

433쪽

de Tempore-de Sanctis . Sed haec de praeeipuis Ortdinis Fratrum Praedicatorum ScriptoribM , qui Saeculo XIII. floruerunt, dixisse sufficiat. Si enim plura addere , & de aliis propemodum innumeris ejusdem ordinis Scriptoribus , quos consulto Praetermisi , singillatim differendi onus suscipere vellem , dies prosecto me deficeret,& vix ullum exitum nostra possiet reperire oratio. D. Laudasti sanὰ perillustres & omni exceptione majores ordinis Fratrum Praedicatorum scriptores, nec dubito , quin hic ordo toto orbe celeberrimus alios saeculo XIv. dederit Ecclesiae nobiles Scriptores , quorum doctrinam, & Opera,

rogo te ut continua serie referas , . ac breviter ex

ponas

M. ordo Fratrum Praedica ru Saeculo XIV. clarissimos protulit Seriptores, qui doctrina. , de pietate conspicui amplissimum dicendi suppeditanuargumentum , quod tamen ipse, velim nolim, a

gustis limitibus continere debeo , cum mihi cereos fines , terminosque in hisce Colloquiis nostris constituerim, extra quos egredi non possum . Du 'insignes Ordinis Plataicatorum viri Saeculo XIV. Chronicon scripserunt,videlicet Nicolaus Triffetus, de Bernardas Guido , quorum primus ei s in An glia parentibus natus, generis nobilitati scientiam. ac pietatem iunxit . chronicon scripsit ab anno MexxxVI. ad annum usque Meccx II. in quo licta de rebus Λnglicanis potissimum scribere in animo habuerit, res tamen Francorum & aliarum genitrium passim recensuit. Hoc Nicolai Triveti Chr' con edidit Lucas Dachreius tomo v I II. vieilegii.

434쪽

Genesim, in Leviticum , in Psalterium, Catenam ex patribus in universam Scripturani, Commentarios in libros S. de inritate Dei, quodlibeta varia , Tractatum de Missa, & quam plurima alia Theologica, Historica, & Philologica opera,

quae recensent Baseus, Pitseus, Altamur a , Plyevinus c. Scio,Theopblum Risualdum in libro,quem stylo ferreo contra Fratres Praedicatores exaravit,& cui hunc titulum praefinit: De Immunitate Cria- eorum , Commentarium Mostri l otii Triveti istis opus S. Augustini De Civitate Dei perfricta fronte appellare ignorantias , ineptias , g ras , coe anilitates. Sed omnem fidem sibi abrogavit male feriatus ille Author , quippe qui tot maledicta , calumnias & convicia in celebriores Ordinis Praedicatorum Seraptores eo in libro congessit, ut humanitatis, & Religionis sensum serὰ exuiste videatur. Sed hunc magnum Ardelionem , & ordinis Fratrum Praedicatorum aemulum obtrectatorem satis pro suis meritis plautino sale defricuerunt duo e n siris Setiptores in incentiri Baronius in quinque libris Apologeticis, Se Casaias in libro , cui titulus est candor Lilii. Alter , quem indicavi, Scriptor, ornardus Guido, natione fuit Gallus, patria Lemovicensis , Tolosanus primum Inquisitor, ac po--dovensis in Provincia Narbonenfi Episcopus . Scripsit Chronicon Romanorum Pontificum, Imperatorum , di Regum Francorum usque ad an- P.MQCxxx.. quod Ioanna XXIL Pontifici Maximo nuncupavit . Composuit etiam Vitas Sanctorum , .sa piosε extant in Bibliotheca Fratrum Pretdic torum pataq; praegrandibus , oluminibus exaratis

435쪽

Chronologiam Episcoporum Lemovicensisi,ac T losanorum Comitum, Acta S. Thomae quinatis, cta omnium generalium Capitulorum Dominicam ordinis , & alia opera, quae adhuc MSS. habentur apud Fratres Praedicatores Tolosanos, vel asservantur in Bibliotheca Coibertina , sicut testatur Casimirus Oudinus in Supplemento Bellar mini De Scriptoribus Eeclesiasticis pag. 39s. Duos illustres . Viros nomine amnes, Saeculis XIII. & XIV. tulit Praedicatorum ordo,quorum unus dictus est Rein rius , seu Reinerus Saebonus , natione Italus , patria Placentinus; alius posterior aetate, appellatur Ronerius, natione itidem Italus, patria Pis

nus . Prior, seu viserus Sacbonur, ex Haeretico

aldensi, & Episcopo Sectae Catharorum , divina affulgente gratia, factus est non soluin Fidei Catholicae professor, sed eximius defensor , Theologiae , Iurisque Canonici peritillimus , & Inquii sitor

Fidei, in Longobardia circa annum MCCLIv. Scrip- sit opusculum de Hareticis, in quo praecipud Sectae Waldensium errores insectatur, ut jam observavumus in Colloquiis in Historiam Saeculi x II. agenis . do de Waldensium Haerest. Alter, dictus Mynerius, qui Saeculo XIV. floruit, Summam edidit, quae Pantheologia inscribitur , quam seculo proximdelapso doctissimus Pater Ioannes Nicolai Sacrae F cultatis Parisiensis Doctor, ordinis Praedicatorum , auctam & illustratam publica luce donavit. In hac Summa,seu Pantheologia, collegit ex S. Thoma, semotis Scholae subtilitatibus, propemodum infinita ad locupletandas conciones aptiusima.Hinc igitur nostro Risneris plurimum debent Concionatores , sicut etiam nostro Ioanni de S. Ge.

436쪽

miniano , qui eodem Saeculo XIV. praeter sermones de Tempore, de Sanctis, & Funebres, scripsit Su-mam admodum utilem Praedicatoribus, De similitudinibus rerum, quae decem libros complectitur , di in qua naturalia praeclare ad mores accomm dat, additis interdum Scripturae Sacrae N Sanet rum Patrum Sententiis. Hanc Ioannis de S. Geminiano summam commendat S. Antoninua 3. parte Chronici cap. 23. s. a. De Joanne Parisiensi ordinis PraedicMorum, & de ejus errore circa modum praesentiae realis Corporis Christi in Eucharistia , satis diximus in Colloquio tertio. Hic tantum obiter advertere debes , hunc I unem Parisiensem, Saeculi decimi quarti Scriptorem, perperam a mul tis Viris eruditis confundi cum altero Ioanne eiusdem Praedicatorum ordinis , qui vel ob ingenii acumen, vimque ac excellentiam doctrinae, vel sua , Pungens Asmum cognominatus est. Hic enim Joannes , dictus Pungens innum , Saeculo decimo tertio in Sacra Facultate Parisiensi celemberrimus Doctor, & Professor fuit, atque in Conventu S.Jacobi Fratrum Praedicatorum Parisiensium Scholas rexit ante S. Thomam Aquinatem , sicut te. ilaotur Stephanus de 4alanaeo, de Bernardus Guido antiqui rerum Dominicanarum Scriptores , & ex his Malaenia in Annalibus ordinis ad annum

. r. I D 2 eximios ordinis Praedicatorum Theogus, qui Saeculo XIV. Episcopalibus insulis insi, gniti, magn- nominis celebritate claruerunt , hic P termixtere haud possum, videlicet Darandam doeancta Porciano , & Petram de Priade. Horum

437쪽

fuit Arvernus, Sacrae Faeultatis Parisiensis Doctor, Sacri Palatii Apostolici Magister , Eniscopus Aniciensis a Ioanne XXII. primum designatus anno MCCCxv III. deinde ad Meldensem Episcopatum translatus anno Mcccxxv I. Scripsit librum De Jurifidictionum Origine , 8e Commentarios in iv. Libros Sententiarum, in quibus suo,quam S.Thoma . u natis Magistri sui, sensui malens adhaereseere , in varios lapsus est errores, quibus libros sitos maci lavit . Hinc Durandesius, ejus nepos , S. Thomam adversus ipsiim strenud vindicavit, egregio Ο - re , quod incipit his verbis r Sedens adversus fratrem tuum loquebaris, oe adversils filium matris tua ponebas scandalum i Existimasti quθd ero tui similis e Arguam te σe. Extat hoc Durandelli opus MS. in Bibliotheca Regalis Abbatiae S.Victoris Parisiensis. Petrus de Palude , filius Giraria Marembonii Topa - chae in Brelsia,Sacrae Facultatis Parisiensis Doctor.& Patriarcha Hierosolymitanus fuit. Ioanni XXII. qui, ut Doctor particularis, opinioni de procrastinanda Visione Beatifica post universalis Iudicii diem plus aequo favere videbatur, se opposuit , &'subseripsit deliberationi & Doctrinali Iudicio ; quod datum est a Magistris Sacrae Facultatis Pari-'siensis in Conventu a Philippo Gusio, Galltarum:

Rege , ad praedictam examinandam opinionen indicto in Nemore Vincennarum anno McccxxxΩΙ. ubi communi Doctorum suffragio statuituri est, reiiciendam esse hanc novam opinionem quaa Summus Pontifex Joannes XXII. non asserendo 3se. opinando notulit, sed solummodis rectrando V ut conristat ex Autwapho Instrumenti ea de re editi.

gique chrisianissimo porrecti, quod in Archivo

438쪽

Majoris Conventus Fratrum Praedicatorum Paria sensium,& in Scriniis Theologiae Facultatis Parisiensiis etiamnum asseruatur. Αlia . quae gessit Petrus de Palude , ignota sunt. Quod enim scribunt, nonnulli, eum postea in Orientem profectum , ac in. Cypro mortuum & sepultum esse, a vero procul

abeth. Obiit quippd Parisiis , de in Ecclesia Majo-tis Conventus Fratrum Praedicatorum sepulturae mandatus, ut videre est in ejus Epitaphio. Scripsit Petrus de Palude Commentarios in universam Scripturam Sacram, Tractatum De Causa immediata Ecclesiastica Potesatis , Commentarios in libros Iv. sententiarum , & alia opera, quae partinaedita sunt,partim MSS. extant in nonnullis Bibliothecis , partim hominum incuria, temporumque injuria interciderunt. IAngliam Saeculo XIV. duo praestantissimi Theologi ordinis Fratrum Praedicatorum illustrarunt, videlicet ubertus Holot , & Thomas Stubbs, sive Stobatis. Primus Nortam pioniae in Anglia natus , & in Academia Oxoniensi Doctor ac Proseia sor, Commentaria scripsit in librum Sapientiae , in canticum Canticorum, in septem priora capita E clesiastici, & in iv. libros Sententiarum. Alia opera composuit Rebertus mi 't, quorum alia edita sunt , alia adhue extant in Bibliothecis MSS. quae receiisentur a nostro Altamura in Bibliotheca Praedicatorum pag. Idi in Appendice pag. Α79. & Joanne Baleo Centuria v. De Seriptoribus Britannicis cap. 8q. Λlter, seu Thomas Stubbs, siue Stobaus, patria E cacensis , & Sacrae Theologiae Doctor , chronicon scripsit Episcoporum Eboracensium, a Sa

cto Paulino ad Joannis Noreibet obitum, hoc est,

439쪽

ECCLESIASTICA.

a prima sedis fundatione usq; ad ann. MCCCLXxIII. Extat Chronicon editum inter Scriptores Angli. canos . . Quam plurima ejusdem Authoris opera Theologica, adhuc inedita , referunt in Bibliotheca Fratrum Pr sdicaturum,& Baseus Celseturia I v. De Scriptoribns Britannicis cap.xxxvI.

Ab his clatissimis Ordinis Fratrum Praedic torum Saeculi XIV. Scriptoribus sejungi minima debent tres alii ejusdem ordinis illustres Scripto. res , qui eodem saeculo , in Theologia Astetica, iit

constans est omnium opinio , excelluerunt, vid licet Joannes Taulerus , Henricus Sino , & citharina Senensis , de quorum Operibus pauca dicemus. Joannes Taularus, natione Germanus , ordinem Praedicatorum in Conventu coloniensi profectus, egregius concionator , & vitae Spiritualis Magi .ster absolutissimus evasit. Complura opuscula scripsit vernaculo sermone , quae ad Dei amorem s& ad pietatem legentium animos accendunt, quo rum praecipua ex Germano idiomate In Latinum vertit Laurentius Sursus Carthusiae Colonientis alumnuS , eaque, cum eJus Vitae, di conversionies, Historia, edidit Ordine sequenti conciora dira Tempore: Conciones de Sanctii r De veris virtutibus institutionibus divinis r Epistola piae: Prophetis rontica Spiritualia anima Deum ainantis: De novem

rupibus , seu Gradibus perfectionis Chrissianae r Speculum lucidissimum , O Exemplar Domini ninni Jesu Christi: Exercitia de Vita . Pusone Christi : Convi fvium M.Echardi jucundum ex pium: Colloquium Theu logi oe Mendici: Orutio fidelis praparatoriatem et Praeparationes quinque notabiles ad rectetem f8 licem et De decem caecitatibus quatuorderint ομ

440쪽

.ini amoris radicibus. Pro Taulero, de quo iniqud di acerbd judicavit Eehus, vir alioqui doctissimus, inpologiam adornavit Vitae Spiritualis inlignis Magister Ludovieus Blosius , Letilensis Abbas, qui

inter alia, haec de Taulero iiostro habete Echius non putans se falli , dieit: urinam Taulerus prorsus late rei, & non inmolamet in Monasteria i Ego vero inis nomine Domini dico e utinam Taularus ubioue gentium cognitus esset, atque a quamplurimis diligentis, Z Legeretur Grum Echas , licἡt minas circum. spem damnaverit Taularum , nondam . se satis studiosὸ lectum, nequaquam tamen hoe malignὸ fecisse credendus est , sed feruens ille gelus , quo invebebMur in Lutberam Haeresiarchain, faeiu illi persuasit, ut praeproperi iniquam de Sancti ino viro Taulero sententiam ferret. In tradendis vitae Asteticae documentis Taulero inferior haud fuit Henricus de Sus. , natione Suevus, ex nobili Comitum Montensium

genere natus. Paternum cognomen non usurpavit,

nec Henricus Motensis ex patre suo,sed Henricus Suso ex matre sua, foemina Sanctissima, appellari voluit. Nomen Iesu carni suae supra cor stylo inscripsit, ejusq;passioni toto vitet tempore se consormare studiis omnibus conatus est. In salutem proximorum procurandam, & nomen Iesu praedicandum incomparabili servore incubuit. Ejus vitam scripsit Laurentius Surius , Carthusianus, quam inter Acta Sanctorum mensis Januarii tomo a. ad diem xxv. Exhibet Bollandus. Omnia Henrici Susonis Operae Suevico idiomate in Latinum vertit, ac publica luce donavit idem Surius , videlicet Dialogum Sapientiae , σ Miniuri ejus, sive Horologium Sapientiae; Conriones ἔ Epistolus; Dialogum de vςritate cum