Antiquarium monasticum in quo ex sanctiss. PP. conciliis et probatissimis scriptoribus traduntur enucleatè pleraequè ad initium progressum & obseruationes status religiosi pertinentia. Cum indice locupletissimo ... Studio ac labore R.D. Nebridii a Mu

발행: 1650년

분량: 727페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

151쪽

I38 Antiquitatum Monasticarum

e late Ceterumsubjectu hujusiemodi obedientiam noverit ese imperfectam qua votifinibus cohibetur: namperfecta obedientia legem nesit.

EPISTOLA XXXI.

De inobedienti celere.

αλοις, - - - V. sis evita aptio monacho, puto malii militer, non obtemperare mandato. Nam resistere,, detrectare Superioris jussum infirmae fidei est, ambigua spei superbiae, & morum insolentiae, ait S. Basilius neque enim quis inobediens est, qui non prius praecipientem despexerit, aut qui in fide te spe no Didaet tis vacillet, quantumvis gravia sint, quae jubentur. Alibi dicit Esse inobedientem multorum magmrum malorum radix es Ruit, uno verbo, religio, ubi fundamentum macillat obedientiae. Cama. . . S. Pachomius ira castigat inobedientes Si quo inquit, iusti si hctionem Haliud, obedientias tulerit, in f Upro Mutinterram ad em manebit, quoadeum abbaisi erit surgere. S. Cos columb., lumbanus rigidius a ui non cito, inquit, adportum requiei hin militatis Dominica confugerit, nimia contradictunis ad mulse aperiens, insuperbia verboses His re S. Ecclesia, imceltata obpaenitentiam agenda eparetur, fidum bona eluae Solunta cognoscatur, ata re humilitatem denuo sancta congregatim ni inseratis. Et infra: Si qui rater inobediensfuerit, duos dies unopaxmates aqua casigetur Siquis dicis, Non faciam: tres dies uno Amat aqua e Siquis veniam nonpetis aiat dicit em sationem dis dies mi amat s aqua. Adhuc gravius Cone. RaVen Patres Itavem v A. D. 4 es arctiuspmb

i in synodo Statuimus, inquiunt, Religiosus de cetero contra Praelatume, sed in se quae Dei siunt, maxime δε-- contrari eris tertio monitus non

evitetur, a

152쪽

Novitiatus Epistola XXXI. 39

rum redinis,stsustensuri Mordax, inquis, lixivium sed comtumaci capiti nullum congruentius. Eslieni suos inobedientes absiciebant. Frater quidam laiciis in ordine Capucinorum per inte- -κ BHVotigras septimanas laborabat in hortes diebus vero Dominicie II :::'

mittebatur cum Patrihus concionatoribus de monasterio Cujus ille pertoesus hoc intra semet cogitavit: Totis hebdomadibus in opere discrutior,i cum diebus festis quiete orpus reficiendum esset, novis iterum fatigationibus infestor ubi hoe

iterum contigerit, non parebo, sed potius religionem deseram. Proximo festo cum concionatori socius alter assignaretur, hie peracto prandio timens, ne tum fortea mitteretur, relicta consueta oratione, qua patres quinque Patere Ave in ecclesia recitare solent, subduxit se confestim ad cellam, nihili curans sacrilegum propositum. Interim maxima horribilium corvorum multitudo ad coenobium advolat, rostris ac pennis omni conat in cellam fratris penetrare laborans. Cum tam insolitis cro citationibus omnes terrerentur, & quid hoc nigrum agme vellet perquirerent, Guardianus: Non hi inquit, corvi, sed daemones sint, habentq; potestatem in unum ex nostris, ut ipsum secum ad orcum avehant Cumi omnes excepto illo fratre, qui satis negoth habebat, ut corvos arceret) ad Sacranaentum poenitentiae con gerent, Guardianus accito vire

periculum ei exposuit, monuitque simul, ut examinat, conscientia Consessario, si quid reperiret, detegeret Vix persuasus est. Percepta igitur absolutione corvi admirando eum strepitu

evanuerunt.

Iosippe, si hic frater in faciem superiori restitisset,imandata retrectasset Tam atrox periculum ex solo malo proposito venit. Sed Deus impunitum non sinit quidquid juratae obedientiae vel ad modicum contrarium est. Displicet supremo Numini etiam inconsulto superiore, quod rectum videtur fa-eere. Frater quidam Sc si necessitas exigebat, inconsulto ab i. l . o bate tempus pnlebotomiae non semel praevenit. Qua re non le --. e. a. viter contristabatur S. Odo, facit suspicans etiam tantillum fastum, obedientiae neglectum habiturum sinistrum eventum. atq; ita accidit: nam cum denuo pro selita libertate venam incidi curaret, ea nescio quo casu paulo post ita contumaciter rupta

est, ut occludi nullis remedij potuerit. Quid fies Exijt cum M a sanin

153쪽

I o Antiquitatum Monasticarum

sui is, iis s. singuine anima. In monasterio S. Amati monialis absq; obten-,uι ,. t a centia conredit pomum, illicis a damone insessa poenadidedit gravissimas neglectae obedientiae.

Nonnulli tametsi exequantur mandata, submurmurant s. Ephs seem tamen. At verus obediens, ait S. Ephraim patrem non deficit,

rana mi carpu, non murmurat. S. Columbani censura est Si quis

ς' te a murmuraverit re betamquam non ex voto obediens, inobessiens t.:. L,. ' putandus esset idcirco opus eius abuciatur, donec ipsius bona volum s. Ain. a. satur. 4. Augustinus quoq; iubet obedire sine mu

peranon.c. 6. muratione praepositis in labore.

Sunt qui suam inobedientiam variis excusationibus pal-Bojej. ειν. A liant. Sed Deus non irridetur. Frater quidam, cum quidquid D, σεμ iubebatur, excusando, varijsq; coloribus interpretando negligeret, suamq; in omnibus voluntatem ac placitum sequeretur,

ad vitae extremum pervenit. Motus ut Sacramenta perciperet:

Nil opus est, inquit, Sacramentii Damnatus sum. Non feci, quam quod volui haec causa meae ruinae. Territi praesentes, cum hortarentur eum ad poenitentiam, dum adhuc viveret et Deum esse clementem. Ille ad haec, alia nihil aliud respondit, quam Iusto Dei iudicio damnatus sum, donec efflaret animam. - A. D. Alius cum ab omnibus crederetur vitae esse laudabilis, in morte constitutus ad quodvis nihil aliud respondit, quam, Non opus est Sacramentis, quia damnatus sum. Geminam suae damnationis causam aperuit, quarum altera erat, quod ad singula mandata excutitiones praetenderit, remq; superioribus aliter quam erat proposuerit, ut euaderet imperia Simplex obedientia nec s. lub. p. a. levisurnam admittit excusationem. Hinc S. Columbanus: Em se nemproferens eum plicitate e nonsatim veni petes, mea culpa, Paenitet merso perculionibus casigetur. Finirem epistolam, nisi unum adhuc occurreret, quomodo Deo dupliceant bona opera ex propria voluntate facta

3ον ' A D. Breviter narro. Fulginij inter Capucinos frater Iaicus erat monasteri ostiarius. Huic singulis pene diebus continuata jeiunia in pane & aqua, cilicium perpetuum; nudis incedebat pedibus, omniaq; fere solus in domo infatigabili labore peragebat: interim, quod mirum erat, nullus in corpore desectetis, nullurinter tot onera in vultu pallor quin potius praeter reliquos bene habitus, rubicundus erat. Nemo minus illo quid octumacquies esset, sciebat, sic ut tratres cum Guardiano eius faleis,

tertia

154쪽

Novitiatus Epistola XXXII. HI

serti, hominem monerent, qu&mitius secum ageret. Quibus ille nil aliud respondit, quam se non gravari laboribus sibi cuncta pro nihilo esse. Inter haec ad locum venit P. Thomas Generalis ordinis minister cui cum omnes mira narrarent de Ostiario, is eum ad se accitum benevolet monet, velit aliquid de tanta austeritate remittere. Nihil, inquit, frater, mihi molestiae facessunt omnia qua ago. Mos erat, ut ad initium pran- distratres omnes sitas culpas ante generalem dicerent. Inter illos accessit&ostiarius, cujus pertinax voluntas sit iam perspecta Generali erat. Ergo dim culpa iniunxit ei, ut quidquid hactenus proprio arbitrio fecisset, imposterum perageret ex obedientia. Vix verba finierat,4 frater in terram corruit marcescit illico facies, pallor invadit vultum, nigrescit aspectus, hebescit lingua, totusq; viribus exhaustus ac tantum non exanimis defertur ad locum infirmorum. Intellex e cuncti amissum robur ac ruborem corporis a daemone fuisse, qui in propria ipsius voluntate sibi sedem fixerat. Ubi convaluit, exemplo fuit alijs, ne etiam tincta exercitia anteferrent obedientiae.

De Paupertate religiosa.

Hatus Mileuitanus schisnaticos Donatistarurris omin. monachos perstringens, Cum a Mesacem retine in k rem, inquit, fuerunt lumen mundi; sal terra merito, euabantur paupertawautemstiritu arsera condi erit S. Basilius hanc paupertatem vocat nutricem .visa..p.,-

es tutissimum, portu tranquisim continua secur ae voluptas hom.1. in Ap carens omnipericula, sincerasuavitas, vita imperturbata, Sim

fluctuosa, rerum abundantia inexpugnabilis, phil ophia mater , arrogant fanum cohibitis appetitus, radix hum aliae. Quidam sanctus interrogatus, An paupertas esset bonum perfectum respondit Magnam rem esse voluntariam egesatem, qui eam possideat, tribulationem quidem carnu habiturum, sed inuem turum animasua requiem. Abbas Hyperichius dixit mo.

Pelag. .

nachi thsurum. Quid multis christus ipse primam beatitudinem assignavit pauperibus spiritu. Atq; hanc S. Paupertatem tamquam infallibile medium ad persectionem beati Apostoli era. S 3 osculati

Rufi ... a. ii

155쪽

I 2 Antiquitatum Monasticarum

rua,. l. 1.4. osculati sunt, ut Eusebius loquitur,ae tamquam sponsem eo. . : ..i luerunt omnes veri religios, ficu Cassianus dicit Multa militi. I. a. ' la monachorum sunt, qui post abrenuntiationem nec denarium habenti nec habere voluerunt etsi in abundantia oblati su

αiax, Mi daeo Apouolo euratus esset, obtulit ei titulo gratitudinis multum signati rudiqi auri Quod omne Thaddaeus respuens dixit:

x.,ΛL ἱεas Sinos resiqui . His quomodo aeripiemini Alius, cum centum numismines porrigerentura S. Ioan Eleemo*nario , dignum memoria verbum ad Patriarcham locutus est dicens: Ego hoc non posuis Domine monachus enim dem halet, horum non indiget flautem horum eget, fidem non habet. Cum vir no- - .udo. bilis Rurisius B. Iuniano eremitae multas pecunias offerret, vir Lψ4's in vi vinctus dixit: Non sissum, inquis propter Deumston eis sul=;tia; M. i. Muit, laesar a no Posthumianus apud Sulpitium seni mo- nacho pauperrimo decem aureos obtulit: at ille refugiens, ista fla, inquit, non ustur cedri uisu auro. psit.&ν... viis plura si admodum dives venerat in Scithi desem rens seeum plurimum auri , ut id loci presbyter distribueret monaehis indigentibus. Cui cum diceret presbyter: Non indigent fratres pecunijs, Mille nollet acquiescere, mandavit senior, ut

omne aurum poneretur ad foras ecclesiae, quo quisq; monachus aceiperet, quantum vellet. Mirum, cum Omnes ingrederentur, caudiuent praeconem nullus tamen ex omnibus fuit,

qui obolum aeciperet imm&nonnulli explicatam pecunianis nec respexerunt. Simile sere de S. Amato legitur , cui cum loci episcopus in sustentationem non raro praeberet pecunias, eas vir amangus semper reieciti andem cum eas episcopus clam altariolo, in quo sanctus eremita solebat sacrificare, impostas reliquisset,Amatus easdem mane deprehendit,i in profundansvallem abjecit Iactet iam sium Cratetem antiquitas. ut hi peculium, siemulti sanctorum de suis coenobijs cen-NM;MMinti sus reiecerunt. Generat quidam conversionis gratia ad mona- sterium deferens secum in charta situm totum patrimonium,

quod habebat amplissimum. ad uess. Ioan Gualbertus intel- lexit, ab abbate loci chirographum poposcit, acceptumque mi-

multisticatis opibus superbueta Deinde valde commotus zelo

156쪽

Novitiatus.

pauperiaris, ε Μ apostolum ejus invocat, utvlaiscatur ipsum de illo coenobio. confestim iratus viscessit. Quo non longe digresso; repentinus ibi accensus est 1- qui monaste

um magna ex parte combussit. ' - -

Eodem paupertatis sipiritu aestuavit S. Caelestinus, qui Bened G λδ. numquam vi suis monasterijs aerarium amplum haberi voluit, numquam divitias supra necessitatem augeri permisit; sed quod frugali fratrum victui supererat, pauperibus erogabat,nolens in multos annos cum Evangelico divite opes reservare, aut de crastinos incitus esse. Amputavit itaque omnem luxum, superfluitate. Id quod etiam de S. Lupicino legimus,cuIus mona- .G-Tu sterium cum inopia premeretur, accessit ad Chilpericum regem 'Burgundiae petens pro fratribus necessaria victus, vestitus. Cui cum rex jussisset dari agros Sc vineas, is bona stabilia renuensa uos fructus flagitavit. ue enim inquiebat, mona is facultati sextolgi mundaniae. Itaque rex ex fisco ei quotannis dari praecepit trecentos modios tritici, toturnas vini, ac centum aureospro indumentis Pro Quibus ille gratias agens recessit. . d

Chilperici factum secutus est Manuel Comnemus Impe L . . rator, qua cum intelligeret monachos possessionibus, Mnestoetis ueturbatos. tranquillitate animi, &D. cultu excidere, nullas eis vineas,nullos agros, nullas possessiones, quas nec eorum professio admittit inquit Choniares,assignavit sed ex fisco tantum pendi jussit, quantum ad victum, cultum opus esset,sie ut fami augendis

nasteriorum latifundiis, quasi postliminio revocaverit. Sed falleris Choniates, quod professio monastica non admittat bona immobilia in communi possidenda . Error hic Ari ... s. etiam Uicle fuit damnatus in concilio Constantiens nitemis ''ris Hus secutus eli, qui docuit ejusmodi bona renuntianda est bra-otaculari. Institutum S. Francisci, quod S. Clara rigidisii ket

observavit, licui laudandum est, ita non est vituperandum,positum illorum vere tamen dicere possunt, NihiImram ess Si hoc intellexit S.Carilephus, ane sensit sin autem in excessu mentis locutust 'est Vidit paupertatem ipsius monasterii ultrogoti regina, ais '' 'q; ideo detulit ei omnes fines Modoalenses. Vir autem Dei in sancta paupertatis reiecit omnia dicens:

157쪽

I Antiquitatum Monasticarum.

at regime monachum in terris possessiones habere non debere. Uerum est de monacho privator e monasterio patitur regula sutiua de S. exceptiones. Idem sentiendum de responsos Isiaci, cui cum

μ' osserrentur possessiones ad alendos statres, dixit: Monachus qui interri ossispones quaris, monachus non es. In nostris coenobhs non prohibetur Minum , sicut M

. H. e. t . um ac Tuum. Frigidum hoc verbum, invehens in vitam nostram

. ut quiduuid malorum est, innumeraq; gignens bella. Me mae 4 .' 't.1 m, ait S. Gregorius Nyssenus, esse verba perniciosa,&ma-hises.. ἐζ . teria luctus, cum in paradiso non suissent. Vndeae S. Martinus, , ..D.M. L Dumiensis ait: Quietissimam vitam agerent homines in terris,M morab. si haec duo verba a natura omnium rerum tollerent, . Meum re,,hi Tu . Neq; enim aliud uuam pestis aestimantur a SS.IP. Abesto sus. penitus a fratrum contubernio, ait S. Basilius, eum a Tuum. . L. . ἰὰ v inter Pachomiano ne verbo quidem quis audebat dieere absq; magno crimine, Codicem meum, tabulas meas, graphium meis . um caligin menae ita ut puniretur, si tale verbum vel ignoranti,i. vi , more processissct in constitutionibus monachorum post regu-hl PP. pati. i. Iam S. Benedicti statuitur, Numquam esse dicendum Meum sed vis . .... Urum, nisii culpo, ubiproferendum Mea talpa Ex Ethni eis euh. verborum horum malitiam agnovit Plato unde docebat omnia debere esse communia , sublatisq; duobus his verbis Metimaeratim de medio, nullas inter homines suturas contentiones. Quare nihil dicatur Meum, nilisuum, nihiIproprium, , c. et sed sint nouis omnia communia Ascuam tonuenit, ait S. Basilius, ab omniprimata rerum materialium, Usione omnino liberti , laesb. a. esse. Constantissimae, securissimae, alijs omnibus meliore o r u divitiae sunt, ait S. Greg. Naz nihil possidere praeter Deum,&co . i. quae supra RQ iunt, AmorOsrbrevis, inervosi ententia est, . r. ' Si iusus esse visi habeto communiapro tuas, tuapro communibus. s. -s .i a Gli paupere nihil tutius,nihil est locupletius: na quibus nihilessu, uix propriam, nihil deis misit e re optima disicipsina. Denidue i. e. inconcilij laepe inculcatum legimus Monachi nihiIproprium κά ά ,. o. habeam. Abbates novatiantur monachos haberepropriam, sed i 48. eorum necessitatibus de communi provideatur, ne aliunde, duae

.i . necessaria lunt, sibi comparare contra paupertatem debeant.

de S. Augustinus&Benedictus in suis regulis ex Apostolica doctrina decernunt, dandum de communi singulis, quod cuiq; sit opus Quam

158쪽

Novitiatus Epistola XXXII. Hs

Quam6brem cum Religiosiis ommin proprietatem ab Cinari L j. negare debeat, nec nummum tamquam proprium retinereio det: ria terit. Ingeniose S. Basilius Syncletico ex Romano senatoretas Cassian. monacho effecto dixit Et senatorem uncisti mperdidisti, smonachum non fecisti ex pristinis enim paucula sibi reservarat.

Callianus paupertatis acerrimus vindex, nec obolum concedit Cassian. mat.

monacho, eo quod impossibile sit victum in exigua stipe, nonoamjoris desiderij incendio conflagrari. 'dipsum S. Ephratiria suos Syros docuit Hinc siquis olim rem levissimi preth per Uem e. s. didisset, aut destruxisset, tamquam votifragus gravissimhpuniebatur. Cuidam fratri culinam administranti inter lavandum tria fortea grana lenticular inter manus deciderant,& ab abbate tamquam interverseri, acri peculi neglector ab oratione suspensus est nec aliter remissionem consequi potuit, nisi per facta publica poenitentia Vasa, supellectilem monasteriitamquam sacrosancta tractabant, utpote non sellam dispensatori, sed etiam D so pro ijs rationem reddituri S. Benedictus no a ahis. i. ide. modo vasa, verum etiam omnem siristantiam monasteri habendam esse decernit, ac si altaris vasa consecrata essent. Qua

propter corripi primo ,, nisi se emendaverit regulari disciplinae jussit eum subdi, qui aliquid sordide ac negligenter tractasse oon a bone quid si quis quampiam rem occultasset Nosse cupis, quam hoc etiam DE displiceat Quidam de se Bostis anni milia S. Francisci ante visitationem cellae quaedam absconderat o P im& eadem nocte ab alio visus est in inferno pendere de patibulo, habereque pendula de pedibus quidquid occultaverat. Quod

visum cum deinde occultator intellexisset, vitium correxit . Vnde S. Basilius nimis cleniens tali solumm6db Eulogias a S. Basil. in .se-

Ianouent. n. s.

demita a

Dare vel accipere clancula aliquid longea quam occultare gravius est. Quyd judicamus esse materiam levem, severam ultionem insere. Frater, de quo sibi nuper scripsi, gemi BoVer sup Α. nam causam sua damnationis habuit, una erant excusationes igi

altera quod plura munuscula spiritalia absque majorum scitu, tam dare, quam accipere fuerit selitus, veritus repulsam si licentiam accepisset. Et adhuc, inquit, sub pulvillo capitis latet canabis fasciculus clam acquisitus ad resarciendam tunicam. Alium quinque Rosaria ad infernum detulerunt, quae clam in AD Τ compam

159쪽

I 6 Antiquitatum Monasticarum.

comparata destinarat cognatis. Et licet ob id conscientiae stimulis agitaretur nihil tamen umquam significavit Confessario, cogitans rem esse admodum levem Inventa sunt a morte ejus roraria haec in ejus genuflexorio abscondita. Denique iacAntio. uem F. Iunipero contigit, quod multa vana accumularit, quae praeter licentiam clam aut propinquis mittebat, aut domi hahebat, de quibus nec in morte poenitentiam egit, credens se ob tam levia non fore damnandum. Sed dirus, Iosippe,DEvs exactor votorum est. Vovete&reddite.

. .: .; η Magni Basilij decretum est,religiosum privatum ne vetus

'''' quidem vestimentum, aut calceum egenti posse donare, etsi vel nudus sit. Alibi dicit: Si despanem Hefacultate, tamquamis h. Et A.D. Desordi plina , ator. Prohibitum erat apud Capucinos =73 panem de melua auferre. Contigit autem ut fratri cuidam ia-tan appareret se speciei. MARIAE semper Virginis, postulans panem. Frater errore delusus tempore prandij panem furtiveὲ in manicam inijcit, finitaq; mensa expectanti phantasmati porrigit. Quo facto daemon repentea mutata forma hominem pedibus corripuit, & vero abripuisset, ni unus audito fratris ci more advocasset reliquos, qui fusis ad DavM precibus furtivum eleemo*nacium tandem hosti eripuerunt. Breviter absilvo: Religiosius privatus vi voti paupertatis nec exiguam rem tamquam sitam, etiam in sela voluntate,

2 habere potest denim proderit, ait Cassianus, pecuniis non halere,flvoluntvi in nobis fuerit possidendi Ad nutum quoque omnia relinquere debet nihil potest alienare,nihil a cipere, nihil expendere, nihil abscondere. an libris praeterea, estibus, vasis, supellectili eam servabit munditiam, curam, ac diligentiam, ac si sacri altaris paramenta sint. Deniq; in omni re cunctam abscindet superfluitatem.

me si fecerit, vivet.

160쪽

Noviriam Epistes XXXIII. risi

EPISTOLA XXXII L.

milest quod in religionem terreat magis quam

virus vitium volebam scribere,proprietatis Plurimis involutum exeusarionum vanisiumarum te clinis est δε antur,ihquiunt, si cientia aluis BDaletua mala carnu emerserit, reconditum non fuerit alia quidpeculiare, quosnsentetur infirmitin P satis monaseo pertenuis es, re negligentia erga aegrotantes maxima. Sproprium aliquid non fuerit, quo cura corpori valeat adhiberi, moriendum eis. Ipsum etiam vesimentum non si is quodpraebetur, nise iis trocuraverim unde aliudvaleat exhiberi. Hi proprietatis praetextus iam Cassiani temporibus a maleferiatis proferebantur. Nos adderemus inveteratam saltem pauca habendi consuetudinenta securii ascia visitationum abscindendam, quia nonnisi excusationes in peccati sunt. Protrietas subtile malum , sic ut teste , L Ita S. Gregorio Nyssino ij, qui in omnia vitia dominium tenuerunt clari virtutibus, huic tamen vitio obviare satis haud potus rint. Iuxta Cassianum oritur ex torpida mentis ignavia, εe ini- ' rio abrenuntiationis male arepto, Be in Deum amore tepido. s. ' 'l' 'Basilius addit etiam dissidentiam erga Deum, quasi in nomine δ' η ,

suo congregatos non velit enutrire. S. Benedictiis appellat ne si se Sp. qaissimum vitium; Cassianus, receptaculum vitiorum malorumg S. Giee. M.Lomnium radicem es inextricabilem nequitia fomitem. S. Gregorius magnus ait, Proprietatem maxime testari, proprietarium Cassian. e., cor monochi non habere, e ubi locorum hoc vitium se insinuarit,' 'ibi concordiam&charitatem manere non posse. In veteri test

mento GieZi, in novo Iuda proditore S Anania sempsita, 'ta det initium , quorum poena fundatores religionum perterriti, id omni conatu nisi sunt expellere poenis in reos gravissimis con tetra

stitutis. φ 'Manea.

s. Pachomius statuit sacrilegium eum committere, qui aliquid inpropriam vertit requiem, talemq; perire. Vnde se chisia pius praecipit, Ne quis ad cellam aliquid deferat, ibiq; abscon s Aug. in ei. dat. S. Augustinus furti condemnat, qui aliquid celaverit . Corripiendum S. Benedictus decernit Baslius proprietatium . Σ ' Iudae comparat, furemq; appellat. Hinc in inferno ius endun iu 2 tuttur, ut nuper indicavi. Alias praecipit, ut possidens aliquid vel ' ', ' a intra

SEARCH

MENU NAVIGATION