장음표시 사용
341쪽
quam sepeliant nisi suos. Immo S. Gregorius de monasterio. . Giet. i. as Andreae iussit auferri Baptisterium. Et cum pro monasterijs i ἰξRI . statuisset ad celebrandas Missas externum presbyterum ab Epi- Lib. s. ep i. scopo destinari, vix tandem concessit Uictori Episcopo Parior-mitano, ut pro monastello S. Hermae piesbyterum de gremio eoenobi ordinaret, qui tamen extra situm monasterium nihil sui ordinis perlige et Quod si quid clericale agete vellet, isti t plius in monasteri non esset, ut ad Marinianum Episcopus scripsi. Fixum enim erat in mente huius Pontificis, monachos ex suo instituto pertinere ad claustrum, clericos ad populus , Lib. s. v. H. Unde maximiano Episcopo Syracusano dixit, Ne clerici Minui sint Abbates, nec abbates in monasterijs clerici in Ecclesjs. non presbyteri lectoribus benedictionem trib-nt i. 'Et forsan adhuc res in antiquis terminis esset, ut mona chi cum Antonio suo Pachomio ac Benedicto in sitarum amgulis cellarum latitarent, nili eos iri publicum piotraxisseti cessatas. Haec potussimum in clericos totondit eos atq; ordinavit: haec eis cathedris infulas, i curam animarum tribuit Quippe cum intermoriende paganismo. cum tanta succresceret seges Christiani populi, hec clerus iussiceret, necesse fuit de propinquo monachiimo suppetias postulare submurmure ciuisiuia M.
licet S. Hieronymus ac dicat, o cham non docentiae, sed -- c. i. a.
sentis habere sectam. Si id requirit salus animarum, monachus cum Ioahrie Baptista simul, plangere potest, docere. Et, nisi me fallit afaectus, utilius a planctuac salicta contemplatione in exedram&aiam ascenditur, quam arisu& vanitate mundi. Ordinantur hodie; qui heri magistri erant omnium levitatum in saeculo, riori potius ordinetur monachus qui in studio pie-tioncurrendum ad monasteria S. Augustinus etsi deseriores is , In
monachos nolit ordinari Liri clerum tamen assumebat meliores
ac probatiores monachos Eudoxium quoq; insulae Caprariae Abbatem per epistolam moriebat quidem ut cum sitis tenere propositum, nec esset velocior ad gradus Ecclesiasticos attamen addit, si mater Ecclesianus fratribus indigeret, blandienis
342쪽
te segnitia non essent tardiores Quippe de sententia sive Prosperi sive Pomerij, Belguarum ensibi vivere, nesiua utilitates
Libi 3. m. incommune conferre, ubi Idrequirit necessitari Laborantibus,
'e, se .... st , opem ferre nolle, cum possis, communi bono posthabito ociosa quiete frui velle nihil habet sequitatis. Et iterum: Contra iustitiam faciunt hi, qui merito suae conversationis vel Δι eruditionis electi, ociosum studium fructuose utilitati regendae multitudinis anteponunt. Et cum possint laboranti Ecclesiae subvenire, operosae administrationis laborem fruenda quieti
contemplatione refugiunt Additq; Dignitas Ecclesiastica nec ambienda est, nec vitanda qui vero praeesse ac prodesse populis possunt, si quaesiti non fuerint, iuste seipse percipiendaeiapientiae studijs tradunt.
Talentum infodere non semper tutum est S. Marcus e-
remita ait: Satius en delicti cuiusdam particular o reum fleri,
t. n. - . . quam talent /lan Asionditi multos de suis latebris haec sen-
'sidi I tentia protraxit. 4. Athanasius, Basilius, Eusebius Vercellensis quot monachos Ecclesij praefecerunt S. Gregorius ipses o ει ι , soncesiit Candido Episcopo, de urbe veteri, ut siquos in sex, v dioecesi haberet monachos dignos presbyteratu, exigente Eccle', siarum necessitat eo con se nitentibus ipsorum Abbatibus eos ordinaret Augustinum quoq; Mellitum monachos in Anis gliam misit ad convertendam provinciam, quibus Scante morabo .. tem monachorum subsidium destinavit. Quod S. Fulgentius tot clerii cos desiis monachis ordinaverit fecit ex concilio Nica - ' ε' no cuius canon est Epim insipro castelias, visio, ac vicissace dotes habere nonpossit, accipiat bonos monachos oris ordinet. Sie etiam jubet Papa Siricius, Monachos, inquit, quos morum gravitas,i vitae ac fidei institutio sancta commendat, clericorum ossicijs aggregari, optamus, & volumus. Idem habetur
Sirio ep. a m concilio Ilerdens. me monachis hoc adiicimus, ut cum Λ. D. 3, .ea pro Ecclesiae utilitate aliquos Episcopus probaverit in clericatus Oaί λ ossicio promovendos, cum abbatis voluntate debeant ordinaruo. D. 434. Deniq; Gelasius ad Episcopos Lucaniae ait monachos assumi posse in clerum, sed nonnisi post accuratam examinationem dc eruditionem vitae monasterialis. Et esto, necessitas non omnes monachos ordinarit vi tus tamen, vitaeq, sanctimonia, Zelus fidei atq; animarum quot
monachis contulit curam pastoralem momente subinde o
343쪽
clero quid nonathaniorum succrevit, aut mccrevisset, nishionasticus ordo vigilasset monachii Empto cui clerus 'non auderet, idola sustulere Monachi contra Arium Egyptis Aug. serta, populum in fide continuerunt, Syriam defenderunt Nidamo ' i. concilio unanimiter adhaeserunt, & quantum in ipsis erat, O s rientem conservarunt. Quid non fecit Athanasius, Basilius, G. c. a. Gregorius Flavianus, Chrysestomus, Epiphanuis, de alij per Graeciam, Orientem N Egyptum innumerit Monachi erant. Subintrabat Nestorius. Quantus tum Zelus monachorum lContra Monothelitas qui potentior ac ferventior S. Maximo monacho Iconoctastas quis magis fregit Theodoro ac Steph no sancti imis monachi. Lege historias Ecclesiasticas, sole clarius apparebit Ecclesiam stetisse plerumq; Zelo monachorum. Quid non Ecclesia contulit S. Benedictu . Quae non Regna ScProvinciae monachis Episcopis suam assignant salutem; ac ,. . , . . per singula qui haec opus ex profesta tractant. Orientem Bro stris e terrae Cardus curiose peragravit. Reperit clericos prae contemptu in socio esse , monachos pro meritb cathedras obtinere dc solos agere curam animarum. Graeci ad Ecclesiasticam lignitatem ,
neminem admittunt, nisi prius monachatu initietur Etiam 'Lo x indigni imus Photius ut sedem S. Ignati occupare laicus posset, primo monachus, deinde clericus per gradus consecratus est. In hodiernum diem quid non debet Ecclesia cleric monachis Ιtaq; clericatus monachorum aut ex necessitate, aut ex virtute est. Optimi quiq; ab hac dignitate refugerunt, aded ab ambitione alieni erant. Dracontius exquisitae sanctitatis monachus cum etiam Ethnicis flagitantibus a B Athanasio ad Episcopatum parvae Hermopolis in AEgypto invitaretur, basium nachorum fugit. Eorum opinio erat, Episcopatum esse causam peccandi, laxioris disciplinae. Verum Athanasius scanda s. A hiis εν. tum potius dixit esse in fuga ipsius, laxatamq; disciplinam tepi Ldae mentis, non Episcopatus esse. Non enim tu selus, aiebat, ex monachis ordinatus es non silus ex monachis monasteri praefuisti: nec selus ex monachis tu dilectus es. Nosti, Serapionem monachum, & tantorum Praefectium monachorum:
nec te fugit quod Apollo Pater monachorum fuerit. Nosti gathum Aristonem non ignoras Meministi Ammonitin peregrinatione Serapionis comitis. Forte inaudisti de Mutio superioris Thebaidis de Paulo item, si placet, in Lato poteris
344쪽
cognostere, sicut&de multis alijs, qui omnes ordinari se permiserunt, habentes formam Elisaeum Eliam, Apostolos, chescipulos Domini qui suscepta cura sacerdoti non peiores effecti sunt, quin potius laborum suorum expectant praemium. Quot illi suo aliorumq; profectu ab idolis averterunti quot a furiosi daemonum consuetudine abstraxerunt Θ quot in o servos conscripserunt quibus prodigij non paucos intuentes traxerunt in admirationem it sane prodigium est puellam amplecti virginitatem, iuvenem continentiam, idololatram cultum Christi. Itaq; ne te prohibeant monachi, quasi tu solus ex ipsis ordinatus sis nec tu ipse prietextus quaeras, quasi de Episcopatu peior futurus. Sequere Paulum & melior eris sectare facta 1anetorum. Quando Elias assumptus est, nisi cum implevita prophetiam Quando Elisarus duplum spiritum accepit, nisi cum relictis omnibus secutus est Eliam Cur elegit Apostolos Christus, nisi ut eos mitteret praedicatum Haec ergo Draconti uiuere, ne dicas Episcopatum causam esse peccandi aut peccati. Poteris QEpiscopus esurire.& stire ut Paulus poteris i Episcopus a vino cum Timotheo abstinere,ae cum Paulo continuis te cruciare eiuniis. Taceant ergo consiliariitui siquidem 5e Epistopos novimus ei voantes, & monachos edentes Novimus Episcopos abstinerea vino, monachos bibere: Novimus inquam , Episcopos facientes prodigia, monachos non item. Novimus deniq; multos Episcoporum, qui numquam matrimonia contraxerunt, cum monachorum nonnulli ante mon
chatum liberos procrearint. Et contra Vidimus clericos bibisse, monachos abstinuisse, c. Quibus omnibus sanctus Doctor insinuat, tantum chaos monachatum interi clericatur
haud esse, quin utili connubio possint foederari, Lex utraq; conversatione mixta fieri, quam alibi tibi mostravi praestare via, di e soli contemplativae, aut uni activae... Alii Vit L Atq; his argumentis Dracontio sancto persuasum est, ut ε'' caput infulaesupposuerit. Nec est deterior factus, sed prioribus iis . , s. in meritis consessionis gloriam adiecit, ab Arianis relegatus in du-s.i, r. i. resimum erilium, in selitudinem quae circa Clysma est, ubie. eum S. Hilarion honoris causa invisit. Quare nescio unde con-2. . py tigerit, quod S. Martinus frequenter querebatur, Nequaquam 3 in Episeopatus ream virtutum grati superesse, quam prius se habuisse memini t in monachatu Cert S. Gallus coenobii
345쪽
Cromonesis monachus a Spiritu ancto non utiq; ad perniciem propriam instigatus est, cum defuncto B. Quintiano Arvernens Episcopo sponte si clero ela plebi desiccestare sellicitus inges.sit inquiens, idcursitatur ' quiam uatur ' Vacuum ess opusve um. Ego ero Episcopus hunc honorem mihi Dominus largiatus e i.
Postquam monachi frequentius in clerum allegi coeperunt, contigit ut eorum multi monastici propositi prioris immemores mores induerent molliores, palliantes eos dignitate clericatus, quod ex Severo Sulpitio tibi pridem ostendi. Quamobrem necesse fuit, ut legibus constringerentur. Hinc est it i. ia, ialud Innocenti I restriolum ad Uictricium Ducopum Rotho vior. M a magensem, quo mandat ut monachi ad clericatum promoti a priore propolito non devient. Renovavit hoc decretum Zacharias Papa scribens ad Pipinum, Epitcopos, &abbates Ges 2m: Urliae Monachi, inquit, in clerum aliam ristinummivendi mo rii, dum non dimittant non enim amittere debent, qu- bonum ess,efingradu melior onantur. In Cecumenica lynodo VIII traingress)rsiae professionis judicatur Episcopus ex monacho factus, si etiam pristinum habitum deponere fuerit ausus, jubeturq; aut A.D. ri. corrigi, aut deponi. Extat etiam canon concilij generalis L teran sub Inno latio III quo statuitur , ut omnes Pontificein tam in publico, quam in Ecclesia superindumentis lineis utantur, nisi monachi fuerint, quos oportet deferre habitum mO--- is nachalem, non lineum , sed laneum iuxta Zachariam Papam, dicentem Monachi laneo indumento iuxta normam & regulam monasticae disciplinae, atq; traditionem sanctorum probabilium patrum sine intermissione utantur: sc enim abrenunciantes ea quae saeculi sunt, tota se Di o intentione contulerunt, de omnibus illicitis debent abstinere, ut quantum corpore suo sustinuerint laborem, tantum remunerationis praemium a Deo percipere mereantur et Apostolis quippe divinum datum est mandatum, duas tunicas non habendi. Tunicas dixit, utiq; laneas, non lineas. Qui ergo obedierit Dominico praecepto bonis actibus inhaerens habebit vitam aeternam. Itaq; monachi quantumvis clerici sint, nec in Ecclesia portare debent, stem lineam, si velint observare decretum Pontificale. Habes ergo Iosppe cur quomodo clericatus&ministerium Ecclesiasticum ad monasticum ordinem devenerit, quq Vor a
346쪽
factum est, ut hodie inplerisq; coenobijs, si non Baptisteria di, certe Cathedrae, Consessionalia sint. Immo Abbates, Priores& Decani eligi non possunt, nisi aut ordinati aut o dinandi sint, ut habes in concilio Pictaviens, Londoniensia. de II ac Raven
Quanta pa in Monachipropter elum animarum.
Uod monachi exigente necessitate Ecclesiaran publicum relictis cellulis sitis aut prodierint, aut pro tracti sint, non meretur invidiam. Neq; enis inde honorem, quietem, aut voluptates quaesierunt, aut invenerunt, sicut multi alij, qui potius se, quam oves pascunt; sed contumeliae, carceres, verbera, exilia, & mortes ipsorum redditus erant. Ad annales monasticos non ad epistolas familiares pertinet recensere quid quisq; ob Zelum animarum sustinuerit, ergo dumtaxat generalia delibo. Post initium tertij saeculi ex AEgypti paludibus emersit Arius, draco magnus, qui utinam nonnisi tertiam stellarum , partem sua virulentissima secta post se traxisset Filium Dei negabat esse Patri consubstantialem. aestantur acta diverserum conciliorum Orientis simul&Occidentis, quam pauci Praesu- si tesse. Π Ies Ecclesiarum saltem non claudicarint. Pro Dau Mi sudillis' Iώ . Cordubensis Episcopus, sexagenarius Antistes, centenarius senex in templo Dia stella prima magnitudinis, in persecutione consessor, Romanae sedis diuturnus cum summa laude Legatus
..... α Nicaeli symboli praecipuus conditor, tandem Arianis eoi municavit in subscriptione contra S. Athanasum. Ut leam casum Liberi Papae, quo minus mirum sit, si pleriq; Episcoporum succubuerunt. Quam foeda facies Ecclesia erat ob suorum capitum infirmitatem Perijsset, nis fallor, si non monachi in tempore succurrissent. Omnes non solum per AEgyptumis, sed per Romanum Orbem, teste SoEomeno, in fide stabant in-larati concussi ac sinceri uorum exemplum, inquit, non modo A I.ε. D. andrini, verum etiam tota se datur Emptin. Et cum vix quisquam magno Athanasio tuto communicare audebat, eicis palam adhaerescere, illi pene seli habebant ipsius voces pro oraculis,' investigantibu haereticis etiam cervices praebebant , magni
347쪽
magni instimantes pro Athanasio tamquam pro Christo occum
bere, fram Philosophiae se partem grave propter II
ipsum sebi re discrimen, Heliciis suorum eiuniorum, humi- cubationum, aliarum morti acationum voluptates longe diviniores, altiores rebantur esse .s quid pro Athanasio sustinerent. Morum post S. Antonium duces erant Pambo Heraclides, uterq; Macarius, Chronius, Paphnutius Putubastes: Arsisus, Serapion magnus, Pityrius, lachomius, qui ilia Ecclesia repraesentabant duodenarium numerum pretiosorum Iapidum, ex quibus pori in testis Hierusalem construenda eL
Iam qu ris, quid hi similes per orbem monachi ex hac sua diligentia lucri reportaverinti Ad quod breviter respondeo . εω ν Persecutiones gravissimas passi sunt eiectistiit, ad metallada a et ramnati sunt, insidias passi sunt, flagellati sunt, conculcati sunt, 'gad mortem usq; vincii sunt, una cum monastersis eYusti sun M Z cruciati, discerpti, seris obiecti, foedumqDn modum trucida- md -- αἰ ti sunt ulmnus oculatus testis de uno Lucio sedi Alexandri φ*φ' nα invasere ait Inde ad monasteriasuroris sui arma convertit vastat remum, 'ella quiescentibus indicit. uria milli . -M2M Maimul, ut eo amplius viros per totam remum secreta solii in latia habitatione daspersos, oppugnarepariter aggreditur iit uetit armatam equitum ac peditum manum, tribunos, prinpostos, bellorum duces, tamquam adversum Barbaros, puenatores elegit. Qui cum venissent, novam belli speciem vident, hostes suos gladi; obiectare cervices,, nihil aliud dicere, quam Amice ad revem ' Macarius, Isidorus, alius Macarius, atq; Heraclides, 'ambus ducebant exercitum Domini non mortalibus telis, sed fide religionis armatum exercitum moriendo viventem, qui sanguinis sui profusione victor Christutequeretur ad c lum.
sam dira pr ter hos passi sunt Episcopi, quos magno
numer i Athanasius ex monachis elegerat, qualis praeter He s. otnan. p.raclidem fuit Dracontius, Serapion, Ammonius, Apollo Ἀ- gathus, Ariston, Muius, Paulus in Lato, Paphnutius, atq;
undecim illi quos nominat s Epiphanius Thetaretu' tra dit post multa mala nutas esse Dioc farαam urbem Ethnico
348쪽
rum, quorum pleriq; individui secij magni Athana*,, columnae fidei orthodoxae censebantur.
Nec selum per AEgyptumi Libyam ab Arianis in monachos haec gesta sunt, verum etiam Thracia, Celeryriatas,Aj. A L. Ph nicia, Palaestina, aliae i provinciae viderunt athletas&a- αναι. scetas Christi pro sincera fide similia pati. Quid moror Epistola scripta in secunda synodo Romana, qua absolutus est S. Athanasius, clare dicit, in singulis Ecclesijs talia facta esse De- rm epist ad niq; quod ex S. Athanasio tibi sub rosa dices, Roma ipsa struxit inlidias orthodoxis monachis, cum Liberius duceretur ad co
, . Anno post Christum natum 4 g turbare coepit Eccle-
'in' siam Eutyches archimandrita Constantinopolitanus. Hic nuri per in Cecumenico concilio Ephesino cum monachis fortissime contra Nestorium steterat sed vel ambitio, vel indiscretior Zelus ipsem egit in transversum, dum duas in Christo naturas negavit, ne duas persenas cum Nestorio videretur admitteret . Fateor, multos secum in errorem ac tumultum traxit, Syriae praesertim ac Palaestinae, M AEgypti monachos, quos sciebat εν Ist. Ἀ-- auctoritate, numero ac factionibus esse reliquis valentiores .
, ... i. Cognito tamen errore opera Marciani Imperatoris paulo post Cbaieed. respuerunt, magnoq; ardore sectatores Eutychis passim inva- - ' μ' P serunt. Quo autem commodo aege Ecclesiasticas historias, Minvenies eos Alexandriae, per AEgyptum a Timotheo Aluro pseudoepiscopo gravissimeὲ amictos, vexatos ejectos, occissis.
εκ νδ i, In secunda Syria cum Chalcedonensem synodum damnare nol-M' -- leno, non movica parte a Severo invasere sedis Antiochenae, Petro Fullone perempti sunt. Et cum aliquando magno numero irent ad mandram domini Simeonis Abbatis, occiderunt ex eis una vice 3 so ex insidijs, reliquis vulneratis ac dispersis, quorum multi cum ad sacra altaria confugerent, sacrilege trucidati sent in ipse sacrario incensis per noctem monasterijs. Duo. D. 37. centi Si octo Archimandritae isthaec ad Hormisdam retulerunt. In act. i. eon. Extat etiam libellus 4 04 monacia is Se Archimandritis ad Aga-- ' petum Papam datus, sicut, alius ad concilium Constantinop. o RHib Menna, ubi queruntur, quod cum resisterent ordinationi dictorum duorum pseudoepiscoporum, ipsis prius digitos esse fractos, deinde cum vim hanc declinaturi ad Ecclesias, 1 cra loca confugerent, inde fuisse extractos desoccisos. Tace
349쪽
mus, inquiunt, carceres, vincula, nocturnas ac diurnas incursiones latronum instar, rapinas quoq; ac caedes sanctoruri monasteriorum, monachorum. Tacemus positas insidias sanctis in via, Eetrusum sanguinem innocentem: nam cum multi ex nostris,elo divino ac pietate accensi peregrinarentur ad mandram S. Simeonis, colligentes hi impi manum perfidorum Iudaeorum , incursarunt illos sanctos viros, subitoq; ex insidijs
constargentes, ac neq; canitiem illorum reverentes, ferro crudeliter non minusquamoso caeciderunt, quorum membra dispergentos tam venerandas reliquias nec honore sepultura dignati sunt; deinde invadentes ipserum tabernacula ad confusionem fidelium Iudaicam, ibi crudelitatem exercuerunt. Haec&plura libellus ad Mennam Patriarcha Constantinop cui subscripserunt 3 s Archimandritae, vel legati ipserum, ex Syria II tribus Palaestinis, Hieroselymorum locis, ex dioecesi urbis regiae, Chalcedonensi. Similem libellum obtulerunt monachi Antiocheni Ioanni Patriarchae i. & synodo ibidem con Conesi P C. gregatae A. D. I iuxta Baron. Apameenses contra situm
ullonem seu Cnapheum, in quibus manifeste cernitur, quod monachi nihil nisi mala receperint M. - viein ipsorum,s . ,ο.M ,e-οι , ut Mennas loquitur, nempe ob vigilem curam ,&Dgo amabile studium contra Eutychianos, Acephalos impensiam, quos etiam idcirco summis laudibus extulit Ioannes Hieroselymorum Patriarcha, quod scilicet usq; ad mortem la 4;a. .aborarint, ut lupus Antiochenus, Severus, ab ovili propelleretur. - c P. Monothelitarum origo ponitur amaronio ad A. D. Sas. Haec haeresis Ecclesiam miserrime texavit, usq; dum tandet per oecumenicum concilium VI Constantinopoli conficeretur A. D. 6 8 o. sequenti. Jegantur acta. Petrus presbyter ἡ δ' 'monachus inter primos sedebat, ac sententiam dicebat vicarius sedis Alexandrinae Theodori veris Patriarchae Hieroselmit. locum implevit monachus Georgius Aderant, Roma monachi rogatu Constantini Pogonat Imp. ab Agathone Papa missi, quibus antecedebat Theophanes Abbas Baiarum in Sicialia vir magnae fidei ac doctrinae, qui postea L . in locum Macaris tiocheni Patriarchae suffectus est. Hi omnes in jugula da haeresi plurimum laborarunt; sed nemo plus quam Maximus Abbas Chrysopolitanus, cuius Zelus ardebat sicut ignis, quiq; sanctitate 5 sipietia in Eccl rutilabat sicut sol. Is tamquam no- Vis 3 in
350쪽
vvs Apostolus disturrebat ab ortu per occastimo Africar , ut siquos invenisset huius sectae viros, victos reduceret ad ovile
Christi. Cuius rei testis est Pyrrhus Patriarcha C P. quem in Africa deprehensum publica disputatione vicit V convertita . Eius instinctu Romae 5c alijs in locis concilia celebrata sunt, fides ,recta stabilita. Sed qua tandem mercede in Constante Augusto primo captus, ac nudus per urbem regiam ad tribunal
tractus, ubi post multas calumnias in exilium eiectus est. Deinde post septennium reductias, cum haereticis nolici consentire ,
cum Anastasio discipulo distentis nervis adeo crudeliter caesuin est, ut nullum membrum a plagis integrum relictu fuerit post duod ambo in carcerem coniecti sequenti die lingua mutilati sunt. Cum ver,nihilominus per D Ea virtutem loquerentur restibus crudelissime lacerati, alijsq; tormentis confecti dexteras carnifici amputandas porrigere coacti sunt. Deniq; ludibrijs ac dicterijs per forum circumducti, rebusq; omnibus destituti iterum in exilium abiecti sunt, ubi post triennium S. Maximum
octogenarius pene senex migravit ad Dominum, quietius in , sua cella moriturus, spermisisset Zelus animarum. A. D. 26 Leo Isauricus promulgavit edictum de non colendis secris imaginibus Saevissima inde in Ecclesia Orientali coepit persecutio, quae ultra centum annos duravit, continuantem aggravante eam Copronymo, Leone Armeno, ac
meophilotyrrannis Episcopi qui edicto parere renuerunt eiecti sent, in eorum loca suffecti seductores aut seducti. Hic se, si umquam Zelus fervor ostendit monachorum. credico horum pene sela industria fides constitit in imperio Graecorum. Conijce oculos in oecumenicum concilium VII. quod inter haec tempora celebratum est Nicaeae A. D. 787. contra
iconoesastas. Illico occurret legatus Apostolicus Petrus presbyter S,Hegumentis monasteritS. Sabbar Romae, cuius singularem prudentiam ipse summus Pont dep dicat Orientalium Patriarcharum Alexandrini, Antiocheni, Sc Hieroselymi tant sue e legati Ioannesvi Thomas presbyteri, monachi viri qui animas suas propter D Eu M posuerunt, ut in regiam urbem per insidias Saracenorum penetrarent. Et licet Tarasius Patriarcha CP monachus haud fuerit, cuncta tamen cros iciales monachos egit. Sic ut haec celeberrima synodus solis for praesidentibus monachis peracta sit. Taceo aliorum Episco-