Antiquarium monasticum in quo ex sanctiss. PP. conciliis et probatissimis scriptoribus traduntur enucleatè pleraequè ad initium progressum & obseruationes status religiosi pertinentia. Cum indice locupletissimo ... Studio ac labore R.D. Nebridii a Mu

발행: 1650년

분량: 727페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

551쪽

Hegum enarchium Epist. XX. 43

Deus bone, quot millia subinde expendenda sunt Sed quid ad haec noster Basilius In electionibus, inquit, praeficiendis P i-3

Ecclesiae hominibus, si vel quid in gratiam hominum, vel flexus precibus, vel fractus metu aliquando determinavi, dispensator non sim, sed caupo, si Dei donum ad humanam quorumcumq; gratiam permutavi. Audite dispensatores ministeriorum Dei: Si respectus humanus, preces: gratia cauponem essiciunt, quid faciet acceptum aurum e Dolore cordis repletus sum, ait idem Ecclesia magisteriquod audiverim meos Subepiscopos post ordinationem pecunias accipere. Concilium Romanum III imperat, ut nul ''' 'lus Archiepiscopus, aut Primas in consecratione Abbatum vel tapiscoporum exigat,aut accipiat cappas,tapetia,bacinos,vi man tegia. Et huic canoni in Concilio Pictaviens adjungitur ex Aa iis communicatio. In Londoniensia pro manuleghs, id est, chi ' P rothecis, scribitur, manulergia. In concilio Lateran .sub Ale Aa io et xandroclii arguuntur Episcopi quod ab Abbatibus pretium exigant, eo qubd in sedem introducantur, ac denique sub Inn centi III reijcitur Episcoporum taxa, quam exigebant inbe- nedictionibus Abbatum, simuld; praecipitur, quidomnino de r. Tantorum conciliorum decreta quid est, quod non ubiq; ad vivum observantur φAliqui non per apertam, sed occultam & palliatam Simoniam ad Praelaturas tendunt, dum ea solum intentione habitum Religionis accipiunt, ut honores acquirant contra quos ait ge μ' : minum concilium Romanum Nullus habitum Monachi suscipiat, spem aut promissionem habens, ut Abbas fiat. Perspicit . Eptis. sunenim Deus cogitationem Monachi Sacerdotium,aut Praelaturam appetentis, ait S. Ephraim. Concilium Tolet. XVIII. duriori Aa . s , sententia ejusmodi ambitiosos feri t. Siquis Clericus, inquit, ut Abbatiam acquirat Monachus fit Monachus quidem maneat rhonorem autem non acquirat. Si id praesumpserit excommu

nicetur.

Modus optimus acquirendi Pisatura est per canoni Cone Lailari eam clectionem, sive haec tiat per scrutinium, sive per compro 'inmissum, sive per afflatum Spiritus sancti, quo legimus electum

ad Apostolatum Barnabam&Saulum,&apud S.Gregor. Turon. Ast. t 3. Rusticum presbyterum Arvernentem. Nam mortu Veneram .1. hist. Fran.

do Episcopo cum schisma esset in populo, alijs hunc, aliis illum

elisen

552쪽

s Antiquitatum Monasticarum.

eligentibus, virgo sacra audacter ad Episcopos accessit dicens: Nullum illorum a Dio praeordinatum csse. Inter quae verba dum conspicit intrare Rusticum, Ecce, laquit, hunc elegit Deus. Et ab omnibus susceptus est. e . Vt Praelatus sibi, dum est in vivis, succetarem eligat, in Concilio Nicaeno vetatur, nisi manifesta cernatur utilitas, designatique sanctitas, quo casu electus nullam potestatem regimi-A.DKro. . ni habet, dum eligens superstes est, quemadmodum in synodo ς' U canonensi deciditur, ad vitandas confusiones, quae facile nascerentur duobus simul imperantibus. Similiter unus idem Ababas non facile pluribus coenobijs praeficiendus est ex Concilio Agathensi, Epaunensi, Toletano XVIII. Pictaviensi, Later mio. x x. - nensi sub Inno III. Admittitur tamen dispensatio praesertim in casu necessitatis Mutilitatis, sicut novimus ex Concilio Bel-ΑDs ti lovac Hilduinum S. Dionysis in Gallia plures Abbatias habuis- sini Oh oh se,&S. Gothardum praefuisse simul Hersveldensi, arensi M' - , kii Cremensi Monasterijs. Et Harimannum ex Ad montensi Prio man. our re rexisse uno tempore quattuor nobilissimas Abbatias, Got V ' ieensem in Austria, Campidonensem in Algoia, S Udatrici A gustae in Suevia, 4 Lamberti in Carinthia. Et nonne vide mus ante oculos, quomodo Magnatum filij plures sub se habeant Thia. an , . Abbatias' quidquid statuat Tridentinum de beneficiorum plu-d ἴ ratitate. Hoc tamen firmius servatur, ut una Abbatissa non prae-j. Es, m simul pluribus Virginum collegijs. VAo iis. S. Gregorius Magnus frequenter decernit, ut electio sit -Gxςg' - - penes conventum. Et licet Epitcopi in quibusdam casibus jus t i s. ap. ii habeant devolutum,nihilominus unum de gremio assumere dei ' 'P bent, si liabet possit. Si suos consanguineos promoveant, irria, ': ΤΣ tum est ex concilio Tolet. x sicut&electiones tacta per saecu- congregatio lares, ex Lateranensi generali sub Innoc. III. Si nosse cupisve requisitas conditiones personae eligendae lege regulam S. Bene Reg.s. Benς dicti eo judicio ad dignitates aptissimus est, qui cum ab omnibus censeatur idoneus, a semetipsb tamen omnium ineptissimus aesti

matur.

553쪽

Hegumenarchium Epistola CXXL εις

EPISTOLA CXXI

De Pontificallia Praelatorum.

Itram, baculum pastoralem anulum, chirothecasae sandalia inter Pontificalia numeramus, idcirco

Iosippe, quia ea Pontifices in Ecclesia gestare so ripe id lent inter Misnarum solemnia, celebres vesperas aut Processiones. mitra ac baculi antiquissimus usus est De s .es Ioanne certὸ Apostolo Eusebius cum S. 'lieronymo tradit, Hieron de

quod mitram portaVerit. Sanctumque lacobum fratrem Domi Polyerate.

ni laminam seu bracteam auream in capite gestasse S. Epipha ' e. , I nius ex Clemente Alexandrino traditis Eusebio, quod etiam , Hra id

eonfirmat B Hieronymus Haec mitra nunc cydaris, nunc tia Eiba ' a ' ,.ra, nunc corona nominatur,4 in usu erat apud sacerdotes tam lat. Gentium, quam Hebraeorum. A nostris Pontificibus assumpta Baton A. b. est in signum unitae regiae potestatis cum sacerdotali: nam Chri p . stu, Recte Sacerdos instituit in Ecclesia regale sacerdotium. AMRr ol. mpiusmodi coronam sacerdotalem bellico surore interceptam ris,oδ εν;

Masethel Africae tyrannus Theodos suo victori restituit Scri- d.i bitque Ennodius mitram S. Ambrosi gemmis ornatam fuisse. S. Gie Nis. Denique s. Gregorius NazianZ. suae quoque mitrae meminit in Apologia. Baculum suum p. petrus Romae S. Martiali tradidit, eum eum in Gallias ad praedicandum Evangelium amandaret, quem 'o eum aliquarido defuncto admoveret, ad vitam confestim tedijs Asservatur Burdigalae. ad S. severinum. Cum Trasamundus Vm::o,

Vandalorum in Africa Rex Catholicos Episcopos relegaret in Geou. a. sardiniam, tulerunt hi secum corpus, mitram, &baculum S. Au. ζζζ i. gustini Significat autem baculus regimen&administrationem, quo titulo ab antiquis temporibus etiam Abbates solebant poratare baculum aut virgam, ut de suis Tabennesiotis asserit Ore-sess. . Atque habe est illa virga, quam s. suphras comminatur e vitas pu=btinergumenoe dicens: Vivit Dominus Deus, si te posuero in temtam,tollo virgam Dominae Abbatissae,&sic te flagellabo,ut num. quam praesumas hoc agere. ac S. Benedictus percussit fratrem Lo .. echoro ante tempus exeuntem, de qua in vitas Felicis eremitae . u.

leSimus Apparuit vir quidam monachico adopertus indumen SUR

554쪽

s 6 Antiquitatum Monasticarum

to, more Abbatum recurvum a capite de manu gerens baculum. I S. Benedictus fuit, ut in consequentibus habetur S. o P. Damian in m ualdus hanc virgam in conspectu Othonis Imperatoris N Archiepiscopi Ravennatis projecit, S: Monasterium Clastens dimisit Ioannes Diaconus ferulam appellat, ut nuper dixi Epist. 119. de Abbate Anastasio Abbatum igitur baculus pastoralis ex antiquitate procedit, nec exigit gradum presbyterij quamvis existimem illorum virgas non de auro fuisse vel argento, sed de Chron in ligno. Vnde de S. Roberto istercientium auctore legimus,

luceret, quidquid in monasterio erat: nam ornamenta Ecclesiae non erant serica Excepto calice ob reverentiam Sacramenti, qui poterat esse de argento vel auro, candelabra erant ferrea, incensoria aerea, cruces ligneae sed & baculus pastoralis, qui adhuc apud Cistercium servatur, erat ligneus. Hoc tempore omnia nitent auro vel argento, nec virgarum apud Abbates usus est,nisi in Ecclesia, in qua ratio habetur lacrae Majestatis. Possid visas. Chirothecae, anuli utrum in antiquo more fuerint, am-

s. a. bigo. Certe S. Augustinus anulo in manu numquam usus est, ut ejus fatetur discipulus. Signatorium tamen habuit, qui e primebat iaciem hominis attendentis ad latus, ut ipse scribit. Virgines sacrariamqua Sponsae Christi anulum portare poterant, ouem accipiebant in desponsatione seu consecratione sua ab Epico . . ti, sippi Vn-Des in vita S. Cenouesae. me S. Macrina tradit

cas Ma frater eius S Gregorius: Monile ejus, inquit, erat ferrea crux,Nw' de eadem materia anulus ad pectus ex collo dependens, in quo erat inclusa particula S. Crucis Vbi refrigescente charitate vanitas increvit, moniales plures coeperunt portare anulos, quod o P δ'' tan)em prohiberi debuit a concilio Oxoniensi, quo dicitur solamonialis consecrata deserat anulum, & uno solo sit contenta Eadam vanitas cum etiam clericos amaret, sublata est in concilio' ' lateran sub Innocent. III ubi nonnisi Episcopis usus anulorum

conceditur.

Sandalia Petrum Apostolum tulisse alibi ostendi. Sed ni-

hil ibi de gemmis, margaritis, auro vel argento, colorumve Vari tate, aut pretiosa materia. Vbi Majestas Ecclesiae crescere coepit etiam sandalia splendorem acceperunt nec mirum non enim minor debetur respectus, honor rebus divinis,quam Principum aulis. Quanta ambitio calceorum apud Graecos erat Ex

555쪽

Hegum enarchium Epistola CXXI. ' τ

ηscujusque status ac dignitas agnoscebatur. Imperator serebat .h, iis coccineos seu purpureos, ut non semel testatur Zonaras. me nai. 'Alexio Comnem Nicephorus Choniates ait Datisque purpu- 'hi: reis calceis Ioannem filium imperio destinavit,vimperatorem appellandum curavit. Protovestiarius habebat calceos virides T'. 'Socer Imperatoris Sebastocrator apud Michaessem Augustum l. ' ei. ' Iustre discrimen in calceis caeruleis aureis aquilis intertextis sere crem bat Ioanni suo nepoti concessit Imperator Michael tamquam diri; φPanypersebasto calceos, vestes,4 eoui ornamenta coloris lutei, quibus ipsum inter imperatoriam nobilitatem maxime illustrem reddidi Congruebat autem color calceorum cum colore vestium, sicut hodiecit color paramentorum cum sandalis in Ecclesia.

Atque hae Pontificalia Episcopi in sacris portant de jure, Praelati ni inores ex privilegio, nisi quod de baculo Abbatum di xl. Nullus Abbas, inquit Concilium Pictaviense ex decreto Pa A. D. irrcpae,chirothecis utatur, sandalijs, Manulo, nisi quibus fuerit per 'privilegium a Romana Ecclesia concessum. Et Salisburgens iNe Abbates Pontificalibus utantur, sacras vestes&c benedicant, nisi prius privilegia sua Episcopis ostenderitit idemci observent Canonici Regulares. His consorme est quod sub Innocent. III. Laterani decernitur. Absque speciali licentia nullus Abbas causas matrimoniitractet, poenitentias injungat, induI- gentias concedat, c. Item in Concilio Viennensi in Austria: Prohibemus etiam Abbatibus, ne calices, vel patenas, seu sacras vestes benedicere, vel consecrare, aut alia Episcopalia officia Nxercere praesumant, nisi super hoc a sede apostolica privilegium habuerint speciale quidem authenticum, quod lucem non

abhorreat.

Iosippe S. Bernardus Abbatum Pontificalia amarissimo s. p.rincrespexit oculo. Aperte, inquit, quidam horum indicant qui cogitent, dum multo labore ac pretio apostolicis acceptis privile-gij per ipsa sibi vendicant insignia Pontificalia, utentes ipsi morePontificum mitra, anulo, atque sandalijs. Sane si attendi. tu rerum dignitas, hanc Monachi abhorret professio. Si munisterium solis liquet congruere Pontificibus. Profecto esse de, siderant, quod videri gostiunt. Quid sivi nomen eis conserre pria vilegiorum posset auctoritas, quanto putas auro redimerent ut

556쪽

Surius 1 vita.

s 8 Antiquitatum Monasticarum

bra, volantariapauperta dae sunt Monachorum insignia NAaetificalia. Hoc nonnulli considerantes ab insulis valde abhorruerunt. S. Petrus Abbas Cavensis ex Monacho Cluniacensi cum A. D. a, .c D. 09Ι. in consilio Beneventan more suo nudo capite coram Vrbano II sederet, misit ei Papa infulam Pontificalem, quam utiq; vir Dei,&pro summi Pontificis reverentia venerabiliter recepit,&officiosissime salutavit; tamen eiusdem sacerdotalis mitrae usum etiam rogante ripa contempsit. Musinon ob aliud secisse creditur, nisi ut quorumdam arrogantiam humilitatis exemplo condemnaret, qui dum se inaniter extollunt, indebitos sibivv; fides Ecclesiae honores non metuunt usurpare De S. Bernardon. . A. Theobaldus Episcopus narrat, quod eum non plus delectarit ba-salmi Greta culus, anulus, quam rastrumvi sarculus. 4. Gregorius VLI.

ex Monacho Papa dignissimus quam humiliter suum diadema portavio ut mirum non sit, si Deus per id miracula dignatus est operari, rarissimo exemplo. In fine vitae id S. Anselmo Lucensi legavit. Et quid mirum, si homines humilibus operibus con

crati ornamenta contemnunt exterior, Fecerunt id & mulieres

Eah. Eia. pagani. Nosti quomodo suum diadem S. Esther appellet. Georgius Pachumerius refert Michaelem Palaeologum Imper torem Nogat fortissimo Turcarum militi,&idcirco sibi formidando, varia de auro, gemniis, alijsque rebus pretiosissimis ornamenta misisse. Quae cum Nogas esset intuitus, contemptim quaesivit, Vtriim ea calamitates, morbos, mortemve valerent deis

pellere 3 Scilicet homo de Scythis oriundus, non inscite signi.

care voluit melius esse caput & membra sanitate& integritate sua, quam auro,gemmisci ornata. Pontifices Maximi in concedendis Pontificalibus subinde non illiberales fuere. ratista us ex Duce primus Bohemorum Rex Henrici III. Imperatoris gratia, extruxit in arce Pragensicoenobium CanonicorumRegularium, in cujus fundatione suis humeris duodecim cophinos lapidum mercenarij mcire gestasse sertur. In hoc collegio dum res divina peragitur non Praepositus tantum, sed Decanus, Sacerdos, & Diaconus cum Subdi

cono Episcopalibus indumentis utuntur. Aliquid hujusmodi apud nos est, dum in vesperis solemnioribus Sacerdoti adstamus bini vel quaterni in baculis inauratis. Verum hoc quod sequitur rarius,quod eidem ratisia,cum adhuc dux esset, Alexander Pap

557쪽

Hegum enarchium Epistola CX XII. H0

Papa eoncessit usum mittae laicis ineon tessum, nisi dicas dive sam a Pontificum mitra fuisse. Nam lego demitris caudatim N LV ' clericis prohibitis, quasi non caudatae sint licitae. Sand Grae- ρ 22

cotum etiam calyptra diversitatem habuerunt. Andronicus uneonen.Fri .

enim senior u Ealoni viro in aula praecipua auctoritatis hunc 'ε2όψ' singularem honorem tribuit, ut calyptram in capite panno, pur zΣ22 pura Scauro intertexto circumdatam gestaret, quatenus sursum vergit, ad pyramidem superficiei funditur in hoc uno ab Imperatorum liberis differentem, quod non etiam inferiorem & cavam superficiem habebat circulis auratis variatam,sed prorsus laevem. Et praeter has duas sine dubio calyptra Imperato η': 'ris suum singularem splendorem de formam habuit, sicut scimus mitram Papa divertitatem exhibere ab infulis Episcoporunio. Sed quidquid de hoc sit, me mitrae non delectant, nisi stent i verticibus Gregorianis, aut substent judicio S. Bernardi.

In quanto semper honore abbates m Monachi in Eccleo fuerint.

Omen Papa Iosippe, quod Ammo Pontifici h

die singulare est, olim non tum Episeopis v rum etiam Archimandritis dabatur. In concilio 11. Constantinop sub S. Flaviano vocatur Abrahamius presbyter Archimandrita Papin t action. . P - - ches, is nempe qui tunc inter Abbates nominatissimus turbasciebat Quantae tunc auctoritatis opinaris Abbates fuisse, qui titulis cum summis Ecclesiae Praelatis certabant In Ecclesiasticis comitij post Episcopos primi tam loco quam subscriptioni hus erant, sic ut etiam Archipresbyteris & clero, immovi 'iris illustribus ex aulis Regum praeponerentur, quod clarum tibi si poterit ex concilio Toletano VIII. a XII. Et quid de particu - ii Iaribus synodis dicam et Maiora horum vide. Mortuo Hemineo VI. Imper. Principes Germaniae scissi sunt inter sese, evalianars elegit Othonem IV. Henrici filium, alia Philippum Sue-

eiae ducem. Stabant utrinque Dueesae Principes Romani m et re perii, quini a Philippi partibus Rex Bohemiae. Aderanta electioni, Abbates Sed viderii Iosppe insuffiagijs ferendis tamRegi utin Ducibus pratibantAbbates obscurioriam etit

558쪽

am monasteriorum. In quanta gloria ab ipse Pont Rom., Cardinalibus publice, in concilio habitus est Oderisius Abbam. 1g. A D. Cassinensis Videbant Episcopi hoc, irastebantur, freme- bant dentibus, tabescebant. Nihil, inquiebant ,1 mi au-tid, quam assultariae virgo sania, emiamin Monacho. Gregorius VII. cui paucos Romana sedes pares habuit, is et g eis arvinalesvi Episcopos non praeterierit; nullam tamen illustriorem legationem instituit, quin adhiberet Abbates Sie Hugoni Cluniacensi commisit negotia Galliae mernardo Ma1siliensi Hispaniae, Germaniae, Terletoni Britanniae, Desideri Cassinensi Italiae. Regnavi imperia sub tutela Abbatum se esse gaudebant. Huic fincto Pontifici familiarissimus ad Abbates V titulus erat . fra Sanctitas, fra Fraternitin. Innocentius III concilium generale celebraturus, quam sollicitὸ ex Orbe univer abbates convocavit, tantum non hoc ipse significans , sine praesentia Abbatum in Ecclesia vix quidquam magnifice geri posse. Hinc non semel factum, ut dignitas Episcopalis ad

Bisbia A D. monasteria transferretur. Lege Marianam, invenies Sarace

' ' nis Hispanias oceupantibus Pampilonenses sedem Episcopalem

in monasterium Leirense situm in montibus Pyrenaeis tamquam in tutissimum locum transtuliae. Mansit inde electio Episcopi penes Monachos usque ad A. D. Io 3 a quo per concilium sedes pristino loco restituta est. A. D. Io62 celebratur concilium Arragonense quo de- eernitur, ut deinceps Episcopi Arragoni acciperentur ex monasterio S. Ioannis, quod paulis ante Rex Sanctus a fundamen- Cone Plaeis to erexerat. Et numquid non longo tempore Abbas Augieno P 'ν sis in Germania omnem potestatem eiscopalem in suam insu- Aori, , lam exercuiti Taceo potentiam Cassinensium in vicinos Epi-cob ox iopatus. Nonasterium S. Dinoysj in Gallia in concilio Clyt: id piaeensi ab omni dominatione tam Ecclesiastica, qnam politica

exemptum est, cuius Abbas tantae potentiae est, ut absente Rege regnum totum administret dignitate proregia. Tot regni Pares&proceres etiam de regio sanguine tenentur subesse Monacho; celeberrima Europae civitas Lutetia jura debet petereeia ab exiguo oppidulo duobus distante milliaribus. Sed haec gl ti in ria Gallia est, quod statum religiosum omni arvo coluerit. Clodoveus Rex Francorum Alaricum invaserus toti prae-M ' ' Opis exercitui ne in patria Gothorum quisquam tangat Vel Vi gin s

559쪽

Hegumen archium Epistola CXXII.

ginem, vel viduam Di o consecratam , vel quidquam de bonis ipsarum, sicut Sesaliorum Ecclesiasticorum Pium affectum D us remuneravit,i Alarico occise luculenta victoria penes Clodoveum fuit Carolus Magnus omnia negotia Imperiscommisit Abbatibus. Si dubitas te Hadriani Papa docebunt e cohe. Aquis pistolae. Ludovicus pius Caroli F. quam sellicitus fuit ut sta gran. A. D.

tus religiosus per totum Imperium erormaretur, ac bonis legibus viveret rapsus iussu Monachi, Canonici ad pristinum institutum redierunt. Carolus eius filius, quem Calvum nomi Ao, i. c. nant, edicto cavit, ne quis religiosum expilaret Cuius frater sol e ad monasticen ita sulpexit, ut tandem deposta imperiali corona 4 v sea in Monachum attonderi voluerit in coenobio Prumiens, pluris aestimans gestare in vertice corona pauperis Monachi,quam Romani Imperij. Non hic produco plures qui relictis gubernaculis provinciarum, regnoru atq; Imperiorum vitam monastica sunt amplexi, eligentes potius ab Angelis in tugurijs monachicis coli, quam ab hominibus inter Reges ac Principes in aulis adorari. De Constantino Magno refert Eusebius, quod Mona mih ' i'

chorum, virginumque sacrarum, ungularis amator extiterit, G. c. g.

adeo ut non modo se, seos atque Imperium per litteras S. An t.' '''tonio commendaverit, verum etiam palam in concilio Nicaeno protestatus fuerit, si forsin videret unum de statu monachico peccantem, sita se ipsum chlamyde obtecturum Chorum Deo Euseb. est e. sacrarum virginum tantum non adorabat, credens earum mem si tibus ici esse eum, cui se consecrarant. Et cum apud Romanos lex esset, ut qui liberis carerent, haereditates non adirent, eam Arar 2 siistulit, ut quae praejudicaret statui religiosi utriusque sexu propter votum castitatis Denique cum percepisset homines s. Athan iareligiosos premi victus inopia, dedit litteras ad omnes urbium T: ζάπPraefectos mandans sacris Viduis, Virginibus Monachis prae risi R i. beri certam omnibus annis frumenti quantitatem, & quidem , non exiguam , ut quam potius sua metiebatur magnificentia ,

quam necessitate. Liberalitatem hanc cum postmodum Iulianus apostata sustulisset, succetar eius Iovianus restituit. Verum ad Occidentem revertor: quia supervacuum esse judico pluribus aperire, quanta in existimatione Monachi apud Orthodoxos Imperatores Orientis extiterint. Henricus III. quo nemo sacra minus coluit, aut curavit, cum monasterium , mrar Malmendrente Coloniensi Archiepiscopo praeter fas donasset, A. D.

560쪽

ss Antiquitatum Monast carum

a Monachorum in Stabulaus ad quos locus jure pertinebat, auctoritate ita subactus est, in donationem nolens volens revoc Luitprand ret. Qua in re mihi occurrit fictum Othonis I. contra quem,

L α cum ejus frater Henricus exercitum educeret, plurimi ab Othonis castris timore dilaberentur, Comes quidam praedives, quem magna militum sequebatur multitudo, cogitavit apud se in hoc articulo necessitatis facile se quidvis posse ab Othone impetrare, timente ne si petita negaret, ipse abscederet. Pe- iij tergo per nuncio Abbatissam Laurethemensem praedijs ditissimam, quo militibus stipendia ditat veret Otho his auditis se Comiti coram relponsurum dixit. Advenienti ergo, de id ipsum in praesentiarum flagitanti, Rex coram omnibus et spondit Obediendum DEo magis esse quam hominibus, ut qui iubeat sancta non dare canibus, quod plane futurum esset, si monasteriorum praedia, quae alijs eo sint tradita, tulero, seculo militantibus dedero, quocirca hoc tibi dictum fixumque esto, te tam injusta petentem nihil penitus accepturum. Quod si tibi cordi est cum ceteris transfugere, id tantis melius facies, quanto citius. Erubuit Comes, delictique veniam provolutus ad genua peiij t. Rex autem quia rebus sacris tantum ho- norem habuit, a DEo vicissim honoratus victoriam ab host , retulitta.

Quid ad hoc Iosppes Hic Comes nondum petijt sacra

vasa, nondum integras dioeceses Quam optanda esset anima Othonis in succestare, ut etiam succederent victoriar Sed premo calamum aulas Imperatorum inspicio, ubi quondam nihil tanta frequentia, auctoritate, quam Abbates, Episcopi fue- P Rhy ei' re, sicut Paschalis II. coactus fuerit arguere Henricum III quod contra statuta Ecclesiae Episcopi&Abbates in ejus regno adeo

curis secularibus occupentur, ut comitatum assidueὶ frequenta- Cin. , re, & militiam exercere teneantur. Nam hoc profecto repugnat statui monastico, unde in Concilio Chalcedonensi statutum fuit, ut Monachi in propolito manerent, nec ad militiam raeeh. ep. '. palatinam haut mundanam dignitatem eveherentur, uer

Canonem Zacutarias Papa etiam Pipino Francorum Regi per Epistolam significavit. C. . Anteririsse annos celebratum est Concilium Aurelianenisset in quo statutum est, ne Abbates, Clerici, aut alij in Religio

SEARCH

MENU NAVIGATION