장음표시 사용
121쪽
pro reconciliata gratia. Quin tota epistola, at quid etiaU occulti vulneris indicatur, quod fuerit illa reconciliata gratia, obductum potius , quam plane sanatum: palamq; fecerit, illum ex animo , Ciceroni amicum nunquam fuisse. De in miciti s cum Nepote, ita in orationem pro Comnelio Pedianus. Cum hoc autem Metello i de
Nepote loquitur postea Cicero semultates gessit.
Euasit enim Metellus, maius atque improbus ciuis. Quae cum ita simi, omnia mihi ad unum sta trem Quinctum,videntur esse referenda, ct νeb pro Metellus, Mei reponendum esse: ita enim solet loqui. Infra lib. III. epist. IX, Animum inducere non potui, ut, aut illum amantissimum mei, mollissimo animo , tanto in luctu albis rem oec. vel certe Metellus delendum: in cuius Iratris sinu, cum declarare vellet, quam tuto ,s posset secreta deponere.litus, aer oesol tudinem Nocat, non hominem qui loqui possit. Vnde, quoties quis, acri aliquo dolore ascitur,
quem cum aliis communicare non audeat: νt an
gorem exhauriat, solitudines ac loca, ab arbitris remota solet quaerere, quibus suas miserias , me ulla suspicione enarret: qua, ut inquit C tullus , nullis sensibus auctae Nec misias audimequeunt nec reddere voces . cuius solitudinis loco,
uuinctus Ciceroni erat. aries ergo Cicero, pet
122쪽
EPI T. D ATTICVM 3 ter Atticum, etiam statrem abesse , siuam, me Ricamq; solitudinem, ubi curas omnes ct solae tudines soleret est undere. Quod si quaedam in bis
epistolis indicatur amicitia cum Metello, non fatanta erat , ut adst consolandum, eu Cicero adbibere vellet. Hanc nostram coniecturam, tisanae etia Bibliothecae manusiriptus indicat: in quo, iuordine litterarii, Metellus non est: sed alterius manu,in margine asscriptum:ν per me, sicui videatur,etiam Mei, ut iam dixi,tolla tur. Τamen, uoluntas etiam atque etiam ipsa,
me deficit.. Hic licet qusrere. Qui praesim animus esse potest , ut non item voluntas j 2 tam seue ea, pars animi sit, siue vis quaedam ct facul
tas: nec pars a toto potest , nec vis ab eo cuius Ῥis est, dissentire. Dicere autem in Rep. an mum esse praesentem, ct voluntatem deficere rnihil aliud est, quam dicere, animum, reste tu eiusdem rei, ct praesentem esse, non prae
sentem . Ad haec,voluntas animi iudicium Mu tur, t quae is bona iudicaueri sequatur tat: quae mala, clinet ac refugiat.Quare non nullis,ita legere vis s.In Rep. quaquam animus est prssens, tamen νaletudo etia atq; etiam ipsa, medicinam fugit radductis, tum sententia, qμα es non inepta: tum scriptura multorum exemplariam in quis vestigia quaeda apparent , quibus E a
123쪽
illuc deducantur. Ita enim habent. Voluntasetia atque etiam ipsa medicinam escit. Nos tamen obseeruauimum M.Tullium, eodem modo alibi es se locutum : ut existimemus, non temere a vulgata lectione recedendum. Nam Philip. II. Etenim omnes boni, quantum in i is fuit, Caesarem occiderunt . Aliis consilium, aliis animus defuit: voluntas nemini. Vbi animus pro audacia, con stantiaq; accipitur. Itaque Cornelius Fronto, cnimus cinquio qualitas viventis, Anima, caussa vitae. Eo igitur sensu , vulgatam quoque lectio
nem tueri possumus,sic exponentes.In Rep. quan quam mihi non desiit constantia atque animi robur ac firmitudo, ct ut Graeci dicunt, παρά me τῆς : voluntas tamen, recte quodam iudiacio gubernata , prorsus me deficit; quod curano Trip. spes nulla subsit omnino. Sed spe, non corrigendae, sed sanandae ciuitatis. Duo illa verba. Spe non. Maisti tres manuscripti libri, non habent: sed neque aliquot alij. Equidem Spe desidero, vel certe quid tale negation non probo. 2 Um ea , sententiam aut secum pugnantem facit , aut leuem ct frigidam, cuius nodi Ciceronis esse non Aolent. Sequor ergo, editionem Petri victoris, in qua ita legitur. Sed animo corrigendae ct feruanda ciuitatis: nec so lum sequor in ab cienda negacione, sed etiam
124쪽
Menelaum Blum contempserit. 2 Rri , er quidem omnes, contempserat,siq; σβπ- . tentia, ct dicendi consuetudo ct ratio postulat. Ille inquit pastor, Menelaum solum contempse rat, Memmius autem duos statres desserit, ac liberos non putauit. Q sa dicendi forma usus est piam pro domo sua ad Ponti. Tu cum collegas tuos summa potestate ρ ditos, negares liberos esse,hoc est,in feruorum numero haberes.. Tametsi poteris nosse. Faerni tiber et Ant. O fere alui omnes, Potes. baud paulo melius rvt sit eorum qus dixerat, correctio quaedam, hoc sensu, Tametsi fieri. potest, ut noscas. Tribulisenta tuus es. Sic ad Lentulum scribens es locu tus. Ceterorum hominum, quos iam debesses
cari, sermones referebantur ad me.
Illud idem de Clodio. Equidem valde s sticor haec verba, ex alicuius explicatione, huc irrepsisse: qui crediderit cvere ne an falso, non dissuto) Metelli auctoritatem ex eo significari, a Cicerone imminui, quod fiatris Clodis, caussam probaret ,seq; promulgaturum dictitaret. hec fa . ne magnopere aberrasse videntur. Quod se postea illi restitit, consilium, ut sit,mutare potuit. πmoram misi affert, Habet promulgatum, valet enim, Promulgat, ut Habet est , IU
125쪽
KPISm L flat: ct Habet solicitum, folicitat , se se in Iam tempuτ, profuturo inuenitur. Nam paulo ante. Is ad plebem inquio P. Clodium tra ducit.quod est, significatse traducturum. Hac iacendi ratione, in Vatinium quoque usus est, cum irascribit. Tribunus pl. fuisti: collegas habuisti viros fortes: omnes habuerunt leges promulgatas. hoc est, promulgaverunt. Et ad Terentiam, Omnes molentias ct solicitudines, quibus ct temisserrimam habui, Tulliolamq;. Eodem modo in
Verre . Arationes conductas haberet. Et,D
cumas deportatas. Et Consilia clausa. pro Conduxissent, Deportassent , Clauserint, vel claudere, hoc est , occultare potuerint. Ita enim ibi. Nemo in Sicilia habitat, quin eo sit occisus, quod habe re clausa non potuerit sua consilia. Plautus item in Bacchiae. Um absque te esset, ego illam haberem rectum ad ingenium bonum . praeter quod est, Rexissem. Sexcentasunt tam ou. Qua re bis quoque, Habet promulgatum, Promulgat interpretor,pro dicisse promulgaturum, ad illius animi voluntatem respiciens scilicet. Atque hac sulpicio si non certa sententia. Illud ormabo in manu Acriptis omnibus, Quod habet ut dicit,
reperiri,non autem,Halere dicit.
Os ad male audiendum quotidie praebeat. Alludere uola seputo ad illud Sannionis,
126쪽
pud Terentium in Adelphis: qui cum argueretur a Dro,quod morem gerere iacesisno noluis se atque ob eam rem O vapulasset, ct mulie
amisisset:Quid inquit illa potui melius qui hodie
usq; Os praebui hoc est, qui me obtuli Nerbera dum c quo etiam respexisse videtur pro Sex. Ro- TeretiyMo,cumscripsit. Rogat, orat se te Chrysiogone, si nihil de patris fortunis amplit is, insuam rem conuertit: si nulla in re, te fraudauit: se tibi optima de , sua omnia concessi: adnumerauit: a pendit: si vestitum quo ipse, tectus erat, anulumq; dedit: os suum tibi tradidit: si ex omnitas rebus e ipsum nudum,neque praeterea quiqucm excepi ut piper te liceat innocenti,amisoru opibus,vitam in egestate degere.hoc est,se ipsam tu libidini ct contumeliae tradidi ut in se quod coli
bitum esse crudelitatis exerceres,dum rita parcora. Os vero dixit, quod ea pars in primis, imiuriae est obnoxia: Quanquam in illo Terenti ivo,taraeis quod diximus significatur, Lenonium tamen subest nescio quid a scortorum lenocini sequa tum maxime morigera videri solent ,ri mos praebent a anti ad osculanctim. Itaque climse significare vellet, vapulasse a Lenonum moribus non recessit, idque obscaene indicauit. Et quoniam os prebere aut tradere , alapis , σcuiuis iniuriae osserre significat: Ad male audie
127쪽
dum, addidit. Quo in loco, intelligimus Male audire, non solum hominum siermonibus inter ipsos conscindi, sed etiam,In os,conuiciis ct contumeli is appeti, valere. Sub lustrum autem censeri. Nam censum lustratio siequebatur, a Graecu in a-ος , uoc tum, quod est nostris expiatio, purgatio. De qua sic Dio . lib. 11 I. τω ον - αρμὸν ραγ-,ἔθος, αἴ ἰώ κόνων οωμηιοι καθαίροντοia κατα η σ--τελςαν Ru τι σεων ο α ἐχοντων iistis nimuπον ὀνομαζοντες. IN EPIST. XVII. QVI D enim ego aliorum. Malim Alienori rum, hoc est, externorum : νt Hieni, oppona tur nostratibus. Quid ego inquit gloriam peregria nando ex legationibus petam, cum illa Romae,amque adeo in Senatu nascatur ' libri tamen vete
Volateranos δί Artemitanos. In Volateis ranis, consentiunt mei omnes: in .artemitaris,
valde diuersi siunt. Nam Faemi liber, A te ninos. Antonianus o Masset Arteminosequi utrique populi, ripiam ne fuerint , ignoro. . Artemita quidem, unde Artemitani, ex Si phavo, Plinio,Pto meo Durbsfuit Babiloniae,a
Seleucia distanssadi sfere quingentis. Sed de ea
128쪽
hic suspicar ridiculum M. Aternum porro sumen extitit Plinio,Strabonis in finibus Frent norum atque Picentium: ct ut ab eo Aternini dici potuerint, ciuitate tamen donati fuisse , n quam leguntur. Quidam Amiterminos legunt,
qui ea loca tenebant, ut volateranus est, Ῥbi nuc
quila est: in Samnitibus Liuio , lib. x. in quis Cripum Sallustium natum plerique tradunt. Sed
ego malim Arretinos,ut placci etiam alijs, quod ea vox ab Aterninos ct Aterminos, qua ite, ut dixisus,in vetustis inueniuntur,nec valde di stet, ct Volateranis Arretini vicini sunt, O ν-
resque oe ciuitas adempta, ct ager publicus factus Dilanis temporibus. Is enim lege lata,mu torum agros in Etruria militibus suis diuisit. Et de Volateranis quidem,in oratione pro domo sera ad Pontast Strabo libro v. quos etia- ait, Ma- 'rianis acceptis intra moenia, obsidionem Pan rum, triennio siustinuisse. De Arretinis, pro Caecina: quanquam ibi de adempta tantummodo ciuitate,non etiam de agro: Sed qui dignitate sp liati fuerint, res bonis etiam multatos, facile as
ducor vi creda,idq; ex eadem orationct ad PoUtta,
Sic enim ibi Cicero. Populus Romanus, L. Sylla dictatore ferente,comitiis centumlatis, Municipi' 'ciuitatem ademit. Ademit isdem agros. Verum 'de Arretinis moratione pro caecina lac sunt.'
129쪽
Atque ego hanc adolescentulus caussam cum agerem, contra hominem disertissimum nostrae rim-tatis Cottam et probaui, cum Arretinae mulieris libertatem defenderem : ct Cotta x viris retragionem iniecisset,non posse sacramentum nostrum iunum iudicari , quod Adretinis Edempta ciuitas. esset ct ego vehementius contendissem, ciuit rem adimi non potuisse. ct que sequuntur. Denique Etruriae fere totius agri, Dilanis militibus donati sunt, quod partis Marianas secuta, cout Dilam stetisset. Quare cum A rte riani in Romano Imperio nulli fuerint: Arretinos pateat ciuitate priuatos fuisse, fortasse etiam agro multatos: nec ea vox, a librorum Ῥeterum scriptura valde dissentiat: non mihi sane videor audacius facere, si Arretinos emendem, reiq; tamen interim arbitriu totius, penes doctiores relinqua. Ad Rem p. putes pertinere. Uctra Putas. Iniquitatem malorum. Plerique antiqui I bri,in quis Masses tres, Antomanus lorum. Et placent. placent autem,quod mali ab
improbis cum non deerant, sine caussa impro horum addidisset Cicero, cum satis fuerit dixisse,
iniquitatem oe odium malorum. Sed duorum o dinum homines damnare voluit, malivolorum ,
qui temen fieri potest, ut improbi non essent:cuiusmodi paulo ante, no obscure sibi inuidere dixit:
130쪽
Barbara quaedam & obseleta. Σολοικα, emendauit Uintorius: cum quo faciunt mei om nes. Vsius est bac voce Gellius, lib. v. cap. X X.
Nos cinquieno neque soloeci um,neque barba-rh-ιm, apud Graecorum idoneos, adhuc inueniamus. am sicut Βαρζαρον, ita σολmura dixerunt. Nostri quoque antiquiores, Soloecum facile, soloecismum haud scis,an unquam dixerint. Sunt autem σολοι , elata, rudia, . τίς Στα ae cra. Cum in eos prouerbi:ιm diari solea qui cum nullo ipsi splendore vitae comen denti=r, maiorum suorum praecla re gestis i tandis,ad aliquod decus ct dignitatem peruenire conantur e sane in M. Tullis,non plane videtur locum habere posse: qui ita seipsum laudat, i auctor ipse fuerit eorum, ob quae laudabilis videre tur. Itaque minime miror, a doctis quibusdam ita locum restitui, τὶς ποτε σαώ: , ex ignoto sciliacet allicuius poets loco,ilissensu. Quis te laudabit,s tu te ipsum laudas' Ver cum a vulgata scri plura,omnia exemplaria, O sententia veterum Ariptis celebrata stet: eruenta en aliquid non alienum dicendumq; transferri para iam ab
obscuris sili', patres laudantibus, ad ipsi m C