장음표시 사용
91쪽
Multa fgna sunt eius rei: non minimum quod seror praegnans est. E nostris, praeter unum antonianum, Rei nullus habet: quomodo infra locutus es lib. I i. D. x VI I I. atque hic flatus , qui a uoce omnium gemigur, nec uc
bo cuiusquam subleuatur, σκοειρ .es, ut suspicor illis, qui timent ulla, cuiuspi am largitio nem relinquere . Cuiusquam rixit, pro Cuiu- quam rei. Item lib. x v in epist. Tu uero sapien ter. Itaque non uideo scitum me,quid eius sit, nisi satim aliquid litterarum. Sic Terent. Quicquid huius facit, caussa uirgin is facit, pro huius rei His addam, quod monuisse non oberit, Praegnas, si Probo credimus, scribendum esse. Is enim in syis catbolicis ita scribit. Gnas, tertis sunt declinationis :tis faciunt Genitiuo : ut praegnas, praegnatis. ubi in scriptura, mendum escinon potuit. I EPIST. IX. N E QS E nostra legatio . Mihi dubium non est,quin,ut antea semper iussicaui, oe post iiii uno exemplari Card. Maisei tris enim eius uidist i
scriptum inueni, Allegatio legendumst, siqui
92쪽
EPIST. AD ATTV VM 1 odem legatis,munus publicum est, a maiore pote
state delatum clegati cinquit uano qui lecti pu
tare : quorum opera consilioq; ute tur peregre magistratus: quiue nunti' senatus atque Populi esseno Allegatio uero, priuatum, a priuato aliquo. ' ecfere alias inuenias apud Ariptores. Um hic idem noster in Verrem M. prima. P tiri a me Rabonius, ct amicos allega facile impetrat. Sed ille ex fecunda Verrina locu utriusq; nominis di ferentiam,multo manifestissime docet. O Dij immortales, quanta iste cupiditate, qualus allegationibus, illam sibi legationem expugnauit. Huius loco Cicero nonnunquam, siummittere di τὰ . ut in eundem Vrrrem, in. altera. Sum mittebat ille Timarchidem, qui mone τHinc Allegati, internuntij atque interpretes, nulla publica auctoritate, sed priuati commodi caussa, apriuatis adbibiti ct familiariter misit fguo modo a b Attico, Cicero ad Lucceium es a legatus, ut eius animum colligeret O reconci liaret sibi . Mendum constatum putamus ex eo, quod cum in concursu uocalium, in pronuntio do altera non raro liquestat, scriptio non dissimi
Nunc idem uideor dissidere. T 'stri siliri
omnes. Eidem, aeque bona sententia, ct usitata dicendi ratione. a
93쪽
c T LIBRWM L- Mirum,quam illius loci 5ce. Mire fere I gitur in antiquis libris , ct ut rectum suspicer, Delectat illud facit, indicandi modi: ubisi Mirum seruemus , Delectet sit scribendum. En
autem, sic Mire quam dictum, Nisane quam, Valde quam a Bruto Uurpatum,lib. epist. ad ipsum, epistola, Iam non ago. Ita enim ita. Suos ualde quam paucos habet. Plautus in Capt. Ni mis quam, illo carmine. Quod quidem ego ni mis quam cupio ut impetret . quem secutus Fa
bius in intil. Nimium quam dixit, libro iticum quo pacto culpa leuanda ct mitiganda sit
docet. Sententia igitur illa erit. Mire quam, id est, mirum in modum loci illius non modo usus, sita etiam cogitatio delectat. IV, EP IST. X. Minore centesimis. Octo uelsummum rouem ex adiectivis, notat Laurentius, qua iis precis
significando, si fecum appellandi nomen habeant, in secundo casu poni semper soleant in qui
bus est Minoris. Et sane ita fere Cicero loqui solet. Ad Marium enim. Nunc quo niam tuum precium noui , licitatorem potius ponam, quam illud minoris ueneat. Er ad hunc ipsum infra lib. x 1 I I r. iugam ut quantum faciamus prope dimidio minoris constabit illa
94쪽
EPIST. AD ATT I CV M ax loco. Quin hunc ipsium locum Ciceronis,in quo Cscili,etiam,insuos auaritia notatur, in suas epistolas transferens Anneius Seneca, Mιnoris cent
simis,dixi non Minore.Itaque non nulli arbitraoti sun hunc quoque locum, ad reliquorum regu lam e se reducendum, Minorisq; legendum. 230sinuenimus apud Flauium Sosipatrum, non solii a vetustissimis Latinorum, Nerum etiam a Cicerone,plure et Minore emptum, quandoq; dictum fuisse. Locus est Institui. Gramma. libro primo . Tlure cinquit Minore emptum, antiqui δε-cebant. Cicero,Plure venit.Et Caecilius.Plures ras sic enim puto rectius, non foras vendunt: sed consuetudo , Pluris ct Minoris dicit. Sed σlibro secundo, ex Plauti Caeco aut Praedonibus, haec adducit. Plure altero tant', quanto eiusfundus est,νelim; sic ibi,nisi quanti quis putet emendandum. Quare, ut ad Minore redeamus,pro sus nihil mutamus, praesertim confientientibus in hoc exemplaribus,tum scriptis,tum excusis. Ρ παθολme. Tergiuersia tiones ct morae: sed scribendum est,er Ee νnde .u 9- , πο προφασιθμα,quod est,tergiversor, caussas necto. Vtitur utraq; voce simul Dio lib.xxxviij, de M.Bibulo scribens,les agrariae obsistente: cui cum nulla iam ratio digerendi comitia restaret, pronuntiauerit per reliquos anni Hies ομπιοπ.Locus Sosipatri in instituta emenda
95쪽
post de Cn.Pompeio, M. Tullium, per simulatio
nem fallere. σκηψεις δ τινας stum αλ ποιήμεDemosthenes Mod φιλιππου et, tergiversatio nes et simulationes huiuDodl,ἐιρωνείαν vocat,ita scribens.πῆσαν αφεὶς δα bρωνύαν '. um χρατων υπorsu. Porro σκεψ&ς,de re aliqua cultationes animaduersionesq; sunt, quae conueni e huic loco,minime posunt. Neque tamen,bam culpa Manutissustinet,qui tu comment suo mu- ψεις excudendum curauerit . . ,
Domi C. Caesaris &e. Propterea quod eo h Pontifex Maximus. Plutarchus tamen in vita Ciceronis, scrifit illum, quo die coniuratos deis prehendit, vicini domum non suam venisse: quod in eius aedibus mulieres sacra Bonae Deafacerent: cum mos esset, ut inconsulis adibus, haec Jura,' per ipsius uel uxorem vel marem, vestalibus praesentibus fierent. Nec ab eo Dio Mentit: qui hoc amplius, etiam apud Praetorem fieri consue- si se scribit: Credo quod quo anno a Clodio polluta sunt,apud Caesarem,qui tum Praetor esset , δε- Locus ctasciret. Haec eius sunt verba, libro xxxvii.
96쪽
EP I ST. AD ATT ICVM et a Praetorem tum fieri fasfuisse, cum vel Consulas
. abessent; vel νxore matreq; carerent et uel aliaiqua caussaIrauior obnaret' quod eius, secundum Consules maxima esset potestas, estq; in Imperio . Nam ut M. Tullius in oratione de responsis
ait, illud sacrificium fiebat pro populo Romano;
in ea domo,qus esset in Imperio Quod di tum C ceronis, Plutarchi Dionisq; sentetiam confirmat. ἰec vero dubium eu, Praetores Imperium habuisse, qui prster prehensionem, etiam vocatione haberentilictorumq; ct viatorum ministerio non secus ac Dictator ct Consules, uteretur. I lam
quibus prehendendi modo us fuit, cuiusmodi Censores, editos, Tribuniq; plebis fuerunt j potestarem modo habere dicebantur, non etiam Imperium r viatorisq; tantum opera νtebantur. V rum haec Gellius ex Varrone pluribus en persecutus. Quae sunt in eadem oratione, Clodium ambustum religiosissimis ignibus, ex incesto stupro,atq: ex domo Pontificis Maximi emissum, ea probat, apud Pontificem,tum factum pro populo et apud
consulem aut Tr)ctore fieri consueuisse non negat. Quod praeterea ad te scribam, no h abeo. Constituere non dum potui, utrum quod scribam
non habeo, an qui scribam, sit dicendum, ita manu cripti libri impressi, secum inter se girant. λἰ hoc quidem loco Manutianus lia
97쪽
ret, IN LIBRVM I. et ber, Quod,habet: mei antiqui,Quid. Contra,ille. lib.iis. .ae. Quid expectem istinc magis habeo . , ipse scribam : ij ad Nnum omnes , Quod expectem: Quod ipse. Et is quidem νnus - exempli caussa adductus est locus, cum siexcenta possint proferri. Id quod accidit etiam,cumbe par
ocula υωαρκτικῶ νerbo iunguntur. Etenim tib . . Di. iij, ubi in vulgatis: Nec vero nunc erusane quid scriberem : in libro Derni,quod scribs , rem. Et ubi lib.vij. Epist. vi. Plane deest, quid adscribam Antonianus liber Masei: Quod scribam. Contra lib. xj, ubi Manutianus, ' ec erusne quod scriberem , ct fomnus urgebat: ne fm, Lo ij, Romanus, Antonianus: Quid: unus, Ponis, Quod . Quid ergo dicendum ' sane mihi diligentius scriptorum cosuetudinem, presertimqς M. Tullii attendenti, idetur, cum habendi ve M , Quid tutius iungi posse: cum Uzαρκτικῆ, auod. Vtriusque exemplum, νno in loco, apud eundem M. Tullium inuenias, harum epiItola libro ν. inscriptura coentientibus meis omnibus, tum impressis,tum manusicriptis. Id vero est huismodi.Plane deest quod cribam nam nec quid mandem habeo,nihil enim praetermissum est; nec quid narrem. Et lib. xij. Etsi quid scriberem non habebam. Et lib. xiij. Itaque ipse quid scriberem non babebam. Atque ita Uurpata inuemunitur,
98쪽
e ' ut puto recte. Siquidem in ' cn est, aut Des rud scribam ocum Quid habere non potest, propterea quod, Quid cum suo verbo, alterius verbitransitum solet excipere: ut scio quid dicas: Noui quid faciam : Habeo quid roge: Expecto quidrsondeate quem transitum, Dees ct M am e rae, non habente illudq; Quod Acribam, a fronte heret suo verbosH; resolui potest : Sententia,
argumentum .e deest,aut non est, scribendi. Sin vero Nihil adhibeatur,omnino ei relatiuu Quod, reddi debet. qeq; enim arbitror quemqua esse, la
tina σιωτρψεως adeo imperitum, qui sellat, Quid dicat,igri . Atq; hoc eo pertine quod scripto ru imperitia,in hoc quoq; no raro lapsa est, proq; relativo, nomen infinitum posuit. Et ne ab his episolis,editioneq; Manutij recedamus,lib.x. .iij. sic legitur. C- quid scriberem plane nihil habe rem. Et lib.xij. Hic enim nihil habeo, quid scriba.
Quibus in locis, uuo Misendum est, etiam si
quaedam exemplaria manu Acripta repugnent. 'Alibi certe quo legitur, i lib. . Ut.ix Noe autem tempore, quod scriberem nihil erat. Item
ad et fratrem, is iij v viij. Superiori epiriolae, . quod respondeam nihil est. Quare, vi in pauca conferam. libentius muto dixerim, Non ea, aut
Deest quod scribam et Nin habeo quid scribare er Nihil est, aut et illi habeo quo cribam, quo
99쪽
rt I , LIBRUM Leontrarium. Illa vero, et Pyn habeo quod te accusem: ityn es quod metuas Glaucia, atque id genus, paulo diuersa sunt: dictumq; ibi Quod, est, pro, In quo . v IR EP I ST. XI. Anchoris solutis. omnes, Anchora soluta, ct mox Rescribendum. Nisi eam per lectionem. Nynri,tametsi nova ct inaudita voce,miro tamen con*nsu, Pellectionem babent omnes. Quod qManliis non recipiam , monere tamen Nolo, R, nonnunquam se quente L.etiam sine compossitione, aut in idem L conuersum,aut extritum, in libris antiqtiis inusniri. Et fortasse coniuncte, Pellectione emendiri po sit. Quid enim cavis est, quam rem,Ῥt a Lego, Tellego; ita a lestio Pellcctio at j T lusi tus in Persa.Tabellas tene bas: pelitae. Sentiunt etiam, nisi fallor, qui multum in lectione Ciceronis versati sunt, in Per lectionem esse nescio
quid,quc d minus Cicoonem redoleat. , i , Quod mihi non est notum. Etsi video desiderari,in meis tamen, duo ill Nerba Est notum, non sunt,Tuto librariorum culpa,cum in editronentoriana legantur.
Nihil agens cum Rep. Placet in Rep. v eiijn meis aliquot,Veditione Vidiorij. Ad uirgines & pontifices. Sane censeo ι0-
100쪽
in caeremoniam iudicium fuerit,an Pontificum tantum Nam ab uno Pons, libro,et Masses duobus,abest,Ad virgines.'Plane verisimile est, ad viros,non etiam ad mulieres, religionum vi ceraratrum quoq; rem iudicia pertinuisse.Dio sius quidem,cum Pontifices tradit,de omnibus caussadsiscra pertinentibus iudicasse, de virginibus ni hil. Sed neq; Cicero, frusticu responsis: dicturus sine dubio,vi res ferebat,si iudicandi ius, udeas quoque fuisset. Ita enim ibi.De sacrispublicis, de ludis maximis: de Deoru Penatium, Vestὰq;
matris caeremoniis; de illo ipsio sacrificio, quod fit pro salute populi Romani' quod post Roma conditam,huius unius caHi tutoris religionum, sceleret
Niolatu sequod tres Pontifices statuissent, id semper populo R. semper Senatui ,semper ipsis Diis immortalibus,satis sanctum,fatis augusum, satis religiosium esse,visum en. ζEt de religione. Et aben a Ferisque meoru pnec es necessarium. Emphasis enim o uis,est in
priori Et, inq; pronomine Ipse Piso inquio amicitia P. Clodi1 adductus, opera dat, ut rogatio de religione,quam ine feret, Ofert ex S.C. antique. tur.Id enim es, quod ait proxima sequmti epistola.Piso autem Consul lator rogationis, idem erat.