장음표시 사용
51쪽
Velinus flumen & lacus. 8.a. too.a Ciceronis in oratione pro Velim qu ras. 146.b Flacco 36.b Verbo Re 7 o. b.7 .ae In oratione pro Caelio. 8.a Venire in sermonem ali- Ex epistolis ad Appium. cui & alicuius 2 7.b Ios. a Vettius non Vectius. 9o.b In lib. I.de Oratore. 2 4.bs .a . In lib.III.de oratore. 87.aVicus Iss.b Caesaris in primo comm Vinciri pr sidiis i73.b taliorum- 169.a Vocales denos habent so- Ex coment. eiusde. I 88.an b. 86. a. b. 8 . a Diomedis gramatici. 2s. a Vrbc. . 29 a Dionis so. bvsu in manum conuenire. Festi 2 2.a: cII.a Gellii ri .a Vim ρελκον 67.a Liuii 27a.b Vti prout io'. a Plauti i Bacchidibus. i 33.b Vulgate ρ Triuiale. 188.b Plinii. II O. a
Vescia Σ1ς.b Prisciani 26ς.a Quintiliani 86.b Loci tum ipsius Ciceronis Eiusdem 33 bin allis eius litteris, & li- Soli patris in institutioni-bris tum aliorum aucto- bus. 2I.arum uel emendati uel Il- Eiusdem. 138.alustrati. Terentii 36.a Aristotelis in primo libro Eiusdem n.a
v κητε ἄκρα σεως. II l .a Eiusdem a r.a Aristotelis in Categoria Varronis 81.b
habendi iri.b Eiusdem duo. 87.b Asconii locus illustratus. Eiusdem I 36. a Aduertendum quod solio. Ioo. pagina prima,uer se. 13. ad ea uerba nec multo post, ingenti
52쪽
SUARUM IN EPISTOLAS Ciceronis ad Atticum,
Argumentum libra Primi . I E R I huius epistolae, partim ante consulatu
Ciceronis, partim post Consulatu stripis sunt.
Vam toto consulatus illius tepore, Atticus Romae fuit, omnium consiliorum ct actio num erus monito adiutor, ct adminiser. Porro illa, quae consulatum antecedunt,quae sunt num m nouem rimirum usq; ad eam qua incipit, Teu ., Δ eris illa:nihil sane continen quod ad hinoria magnoperepertineat: Constequeres uerὸ, que ad Epi
53쪽
saris,cum uestitu muliebri deprehensus fuerit, eupro populo fieret:totumq; de re illa iudicium:quo non modo praeter fas ct aequum, sed etiam praeter omnium hominum opinionem,absolutus fuit: d inde qua mortuo plausu Iopulus Romanus, Pompeium exceperit,e nobili illa Asiatica expeditione redeuntem. Nam cum nobiles homines, in iis L. Lucullum cum primis,haberet infensos et illos, quia hominis potentiam regre ferrent adeo creuisse, ut iamformidabilis posset ese:hunc, quia ere ni sibi triumphi de Mithridate, iam fere debella
to,haereret memoria non modo obtinere nunquam
potuit, ut actasua a populo confimarentur: deq; militum praemise decerneretur sed ne illud quidem , vi rebus ab se gestis recitandis, plausus exanimo duretur. stq; id est quod ait epistola xit. Trima concio Pompei, qualis fuerit , scripsi ad te
antea:non iucunda miseris: inanis improbis: bea tis non grata:bonis non grauis. Quae quidem res
omnium quae deinceps secuta seunt,malorum fotis ct origo fuit . et tam quod nec per Messallam ct
Pisonem primo anno: nec per Metellu ct Astranium,ex quibus hunc, omnibus inuitis,per largi- tionem ct ambitum, quo acta sua confirmaren tur, creandum curauerat sequenti anno et quod per Flauium Tribunum pl. ut lex agraria post retur impetrare non potuit et coitione facta cum
54쪽
caesare ct M. Crasso,anno tertio obtinuit, Cas re in primis Conside declarato. Tres vltima epi sola, Metello Celere. L. Manio Coss.mi sunt : quorum consulatu,de Clodio ad plebem traducendo, agi coeptum est. Quare se ratio temporum subducatur, intelligemus tam paucas libri huius epistolas, annis amplius octoscriptas suis inempe a Consulatu minimum L. Caecili Metelli Cretici: ct a Marti, Vatia, qui Aedilitatem Ciceronis , statim siecutus est: usque ad eos qMos proxime diximus Coss. Scite autem Manutius , primas epistolas distribuisse videtur, ct quasi in suum locum singulas reuocasse. ut nullo negotio, qualido primum inter eos initium scribendi facitum est, cognosci positi.
55쪽
PRENsAT Unus P. Galba sine suco& fallaciis more maiorum: negatur. Q an tum momenti in sicriptura interpunctio habeat,bic locus argumeto potest esset qui secus ac debuit distinctus, viros etiam acri iudicio ac multa doctrina praeditos, nisi me iudicium fallit,fallere potuit.Nam fucum oe fallacias,ad prensantem Galbam retulerunt, cum ad hominum infitiationem, siquid ego video, referenda sint: qui prensanti Galbae, apertesincere, sineq; νlla simulatione ac dolo, oe, ut alibi idem inquit Cicero, ἀγητευτα)enegarent: idq; more maiorum,qui dolos adhibere , fallere q; nescirent. Et sane fucus ametsi hemba genus sit ingendis lanis comparatum : ad illudq; etiam medicamentum, quo cuti superinducto, mulierculae vitia formae, vel νt Plautus est in Mostel.vitia corporis occultant transferature non raro tamen inuenias, etiam ad suffragatores
transferri: qui tum fucum facere dicerentur umfallaci verborum specie , verum mentirentur et aliudq; claustum in pectore,vi inquit ille, aliud in lingua promptum haberent. Id quod Homerus Iliad.Θsic videtur expressisse. οσχέτουον ιδῖ κευ-
56쪽
EPIST.' AD ATT Ι C V M a de petitione constulatus ad M. fratrem, manifeste perspicitur: ubi etiam docetur, quo modo fucosi suffragatores firmi fierent, bis verbis. Qua domutuam venient, sis significato te animaduertererct eorum amicis, qui illis enuntient,ostenditosa
pe ipsis dicito: sic homines sepe um obeunt plures competitores, ct vident unum esse aliquem, qui haec oscia maxime animaduertate ei se de
dunt , deferunt ceteros: minutatim ex communia
bus propriLex fucosis firmi suffragatores evaduri Iam illud teneto diligentersi eum qui tibi prom serit, cum, ut dicitur, facere velle siensieris r ut te id audisse,aut scire dissimules:si quis tibi se purgare volet,quod suspectum esse arbitretur, vi mes te de voluntate illius nunquam dubitasse,nec dubitare debere. Is enim qui se non putat satisfacer amicus esse nullo modo potest. Haec ille ' qua fucum prorsus declarent,prensanti convenire non posse. Et ut de fuco ita defallacijs est dicendum: qua cum ex eo dicta sint, quod fando decipiant taut contra, quam dixerint faciant, a prensante quidem prorsus alienae sunt. Quae cum ita miscoe interpungimus ct exponimus. Prensat νnus P. Galba: baec de prensante. Sine fuco ct fallaciis more maiorum negatur:haec de suffragatoribus dicta sunt. Atque hane esse veram loci huius sententiam, illa etiam declinant: Nam ita illi negot
57쪽
IR LIBRVM IPII 'vulgo, ut mihi se debere dicant. Quid est porro, vulgo negare, nisi passim ac palam, hoc est sine fuco ct fallaciis negare Additur etiam iussa
negandi causa , quod Ciceroni deberent. IN CAMso comitiis tribunitijs. Haec verba, proximis superioribus adnectimus, deleta distinctionis nota,qua ambitus separantur: prosit illa incisio adscripto: ut significetur,non ubi ct quo tempore, Cicero competitorum iudicium fecisset, sed quo loco ac tempore , initium prensandisacere cogitaret: nimirum in campo, comit ijs Tribuniciis,ad xvi. K. Sex. Nam ct locus oportunus, ct tempus idoneum, minusq; conquisitum vide batur,cum populus couenisset magistratuum causet,initiumq; comitiorum fieret: vi res ipsa locus ,propemodum admoneret eius officii. Galbae enim prensatio,bis maxime nominibus odiosa via deri potuit: quod praepropera fuit, ante omnia eius anni comitia cprima enim erant Tribunicia Osine alijs qui erant petituri:et extra campum, ut singulorum domos obire quodammodo cogeretur,nimium manifesta cupiditate: cuius ut pus' tionem vitaret Ciceroscribit se, primis comittis, in campo,prensandi initium esses acturum. Atq3hac quidem ratione,incommodum illud effugitur, quo ne ct siolus eodem tempore et cum alijs preusare Galba diceretur, quidam coacti sunt bac vi
58쪽
polam,articu latim,ut ita dicam, concidere', ct, quod in multa rerum copia, ne uel emant si dis ferantur,vel in unum tempus dilata, sua nos mole opprimantiquod Ne in certo tabellario, ne cum occurrerissistendus sit aut occasio amittendas riger utique solet:id Cicerone dicere, in re, haudita sane magna, censimo quidem tabellaris fecisse, i per interualla scriberet quod vix G xerisimile,cum se scire non nisi a comitiis eonsularibus esse daturum amen oente comitia Tribunom,
Fribere aggressum fuisse raesertim quod hora m-nius, aut pummum si quihorae statio transigi potuit. Enimuero epistola partem illam qua Galbae prensationem contine ante comitia Tribunorum elucubratum fuisse, ne illi quidem negare possunt, quisaepius ad ipsas litteras,reditu esse volunt:n se unum prensare Galbam uno atque eodem temopore , o non unum velint dicere ἡτος κως. Nos vero, non modo eam partem,sita plane totas litteTas,oente comitia Tribunicia ct scriptas, datas arbitramurrieme xv I. Κ.DXLut diximus,llis iso die, quo Attici puerum discessum, Cincius Ciceronipraedixerat. Video quid opponat nonnulli. nimirum ex litterarum clausula,manifesto cognoscheas a Comitiis Consulum, iam videlicet Lauso Caesare, C. Marcio figula designatis, Otas esse. Et profecto, si eam claustul- cm
59쪽
IN LIBRUM T. Trem suum obtinere rasq; litteras ante e mitia Tribunicia datas esse defenderem, facerem impudenter ne dum stulte: sed nos eam, ad in tium sequentis epistola,transferendam pulmusrquibus adducit rationibus, eo loco dicemus.)At rursum occurri positisi litterae oesicriptae ct data sunt ante comitia Tribunicia, eodem recidiamus,utfalbum omnino sit, unum Gessam prensare, qui cum Antonius ct Cornificius dicantur prensare.Huic obiectioni, tames iam sit reston sum, tamen non grauabimur, id rursum incut
camerhic nullam prensationis a Cicerone mentio
nem fieri, sed iudicii dumtaxat ct coniectu futurorum competitorum: qua coniectura,sine prensatione,multis alti s rationibus fieri potuit. Ita c-mm Cice o. Competitores qui certi esse videbantur,Galba ct Antonius 2 ad Cornificius: quasi dicat, Idem Galba ct praeterea Antonius o Cornificius: non in campo quidem perspecti ct comi tib Tribunichs, quae non dum fuerant, sed γενi g, quodam hominum iudicior ita ut unus prenset Galba e qui tamen petituri praeter illum sint,
facile appareat. Illud praeterea notandum, Triabunos pl. quanquam minores magistratus , aut non magistratus ut est' volu nt, in campo etiam
creari potuisse, licet tributis comiti'. Catilina, si iudicatum erit meridie non
60쪽
lucere, certus erit competitor. Hic vereor, ne mea sedulitas non nullis putidior, aliis etiam odiosior videatur ' qui receptam sicripturam quo dammodo tentare, inq; ea uitium inuemre,quasi nodum in scirpo,conari videar.Verum ego,neque
id ago, o siquid in dubium revoco aliquando,hoc mihi videor , non sane leuibus araumentis adductus facere . Nam cum itasatuam, nihil ab hoc artifice repugnans nihil absurdum aut absonum: nihil frigidum aut inane: nihil non candidum ac
perspicuum, nihil deniqne parum latinum prosiacisci posse ε atque in bis verbis quiddam lateat, quod non satis probemresse mihi fraudi non debet, si de lai no prorsus bene sentire id praemestrame
praesertim si, cum nihil immutauero, quiq; meus sensius si aperuero, suum cuique relinquam. Sed ut ad risu veniam, ea verba duos sensius habent, ambos,huic quidem loco,parum aptos, nisi fallor, O appositos: quorum alter apparens atque in prompo, statim cuius occurrit' nempe fore ut Catilina tam petat, cum meridie iudicatum erit, non esse diem. Quod argumenti genus dialectici, επαγωρον ἐκ το δ'αδ-ατυ, solet appellare. Verum bis historis repugnat: nam petis',idq; se a tea siemper professus estfacturum, praesie tulit ut in re tam clara o peruulgata, Cicero dubit re,aut linio falli non potuerit. Alter sensus en